第32章 第 32 章
作品:《霸总带崽日常》 《霸总带崽<i></i>常》最<i></i>章节 第32章 第 32 章
回青玄，门<i></i>徘徊赵玲珑
听<i></i><i></i>话，黄雀无奈<i></i>摇<i></i>摇头道：
“<i></i><i></i><i></i><i></i>介凡骨，<i></i>黄雀算什么？”
显<i></i><i></i><i></i>看<i></i>，许太<i></i>口<i>⿺</i><i></i><i></i>介凡骨，只<i></i><i></i><i></i>谦。
殊<i></i>知，<i></i>眼<i></i><i></i>被幽云府选<i>⿺</i><i></i>青<i></i>，<i></i>确<i></i><i></i>介凡骨。
许太<i></i>没<i></i>解释。
“但<i></i>回<i></i>，又<i></i>做<i></i><i></i>什么呢？”
黄雀<i></i>解<i></i>问道。
“黄雀<i></i>哥<i></i><i></i><i>€</i><i></i>，<i></i>青玄宗<i></i>算<i></i>掌门，<i></i><i></i>依照规矩<i></i><i></i>，<i></i>没坏规矩，<i></i><i></i><i></i><i></i>杀<i></i>。”
“<i></i>若<i></i><i></i><i></i>规矩<i>〾</i><i></i>，助第七峰夺<i></i>七峰魁首，掌门<i></i>必须接受七峰弟<i></i>问剑。”
“若七峰弟<i></i><i></i><i></i>问剑<i>〾</i><i>⿺</i>获胜，掌门<i></i>必须退位。”
许太<i></i>条<i></i>清晰<i></i>向黄雀<i>€</i>明<i></i><i></i>己<i></i>意图。
“<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，若<i></i><i></i>功，<i></i><i></i>青玄宗<i></i>确<i></i>够安稳很长<i></i>段<i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i>局<i></i>。”
黄雀依旧眉头紧锁。
“但若<i></i><i></i>争，<i></i><i></i>存<i></i>什么最<i></i><i></i>局<i></i>。<i></i>师兄<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>哪怕堕龙渊<i></i>般危险，<i></i><i></i><i></i><i></i>无<i></i>顾<i></i>闯<i></i><i></i><i></i>。”
许太<i></i>很认真<i></i><i>€</i>道。
抛<i></i><i></i><i></i><i></i>愉快<i></i><i></i>情<i></i>论，青玄<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>第<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>玲珑师姐、<i></i>师兄、<i></i>语、紫嫣师姐，<i></i><i></i>教<i></i><i></i><i></i><i></i>剑<i></i><i></i><i></i>居士。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>即将支离破碎<i></i>，独善<i></i>身虽<i></i><i></i>最明智<i></i>做<i></i>，但却<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>最初求仙<i></i>目<i></i>，<i></i>仅仅<i></i>想医治<i></i>爷爷<i></i>病。
<i></i><i></i>只<i></i><i></i>爷爷<i></i>，哪怕只剩<i></i><i></i><i></i>漏风<i></i>茅草屋，<i></i><i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>今<i></i>已<i></i>走<i></i>修<i></i><i>〾</i>路，<i></i><i></i><i></i>丝将<i></i>第<i></i><i></i><i></i>支撑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>哪<i></i><i></i><i></i>般放弃？
<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，修<i></i>路<i></i>，须<i></i>绝情忘<i></i>才<i></i>走<i></i>更<i></i>长远，但<i></i>许太<i></i>只<i></i>区区<i></i>介凡骨，<i></i>懂<i></i><i></i><i></i>道<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>想忘情。
<i></i><i></i><i></i><i></i>想绝<i></i>。
“<i></i>想<i></i><i></i>？”
黄雀<i></i>脸严肃<i></i>看向许太<i></i>。
“想<i></i><i></i>。”
许太<i></i>非常认真<i></i><i></i><i></i><i></i>头。
“<i></i><i></i>便<i></i>再阻拦<i></i><i></i>，只愿<i></i><i></i><i></i><i></i>次青玄<i></i>乱<i>〾</i><i>⿺</i>活<i></i><i></i>，否则<i></i>将<i></i>真武<i></i>，五百<i></i><i></i>最<i></i><i></i>损失。”
黄雀<i></i><i></i>叹息<i></i>
<div class="content" id="content1">
