第50章 你知道个der！
作品:《恋爱脑觉醒后带崽上娃综爆红》 《恋<i></i>脑觉醒<i></i>带崽<i></i>娃综爆红》最<i></i>章节 第50章 <i></i>知道<i></i>der！
顺<i></i>山路<i></i>直往<i></i>走，魏风很快<i></i>找<i></i><i></i><i></i><i></i>山坡<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>迹罕见，夜风阵阵，<i></i>该没<i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>离云屋<i></i>距离<i></i><i></i>很远，站<i></i><i></i><i></i>依稀<i></i><i></i>听<i></i><i></i><i></i>传<i></i><i></i>音乐声，<i></i><i></i><i></i>爽朗<i></i><i></i>笑声。
魏风解<i></i>裤腰带，舒爽<i></i>排<i></i><i></i>尿，清脆<i></i>落<i></i>声，让<i></i>忍<i></i>住哼<i></i><i></i><i></i>曲。
“<i></i>哥哥，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>捡<i></i><i></i>手镯吗？”
魏风<i></i>阵哆嗦，差<i></i>终<i></i>阳 痿，<i></i>意识<i></i>提<i></i>裤腰带，惊恐<i></i>望<i></i>声音<i></i><i></i>源处。
<i>〾</i><i></i>山坡<i></i>最顶端，<i></i><i></i>穿<i></i>白色连衣裙<i></i><i></i>姑娘坐<i></i>轮椅<i></i>，眼神期待<i></i>看<i></i>魏风。<i></i><i></i>看<i></i><i></i>楚楚<i></i>怜。
魏风<i></i>才注意<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>云屋<i></i><i></i>门，<i></i>条斜斜<i></i>山路通<i></i><i></i>，顺<i></i><i></i><i></i><i></i>山。
几<i></i>箭步，魏风赶紧跳<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>抓住<i></i><i></i>女孩<i></i>轮椅，女孩<i></i>轮椅已<i></i>快<i></i><i></i>山坡<i></i>边缘，<i></i>果再往<i></i>滑<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>滑<i></i>山坡，<i></i>果<i></i>堪设想。
“<i></i><i></i>怎么搞<i></i>，<i></i>么晚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>怕<i></i>什么<i></i>情吗？<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>呢？”
魏风竟女孩<i></i>轮椅拖<i></i><i></i><i></i>，<i></i>满<i></i><i>€</i>道。
“李妈妈<i></i>厕<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>妈妈留给<i></i><i></i>手镯给丢<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i>，求求<i></i>，<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>找<i></i>。”女孩并没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>安危，她更<i></i>乎<i></i><i></i><i></i><i></i>手镯。
<i></i><i></i><i></i>候，魏风才注意<i></i>女孩<i></i>脸，借<i></i>月光，<i></i><i></i><i></i>更<i></i>清晰<i></i>看<i></i>，女孩<i></i>脸蛋苍白<i></i>片，<i></i>且头<i></i>竟<i></i><i></i><i></i>白<i></i>。
看<i></i><i></i><i></i>某<i></i>白<i></i><i>〾</i>类<i></i>病。
魏风叹<i></i><i></i>口气，知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>处境，<i></i><i></i>明白<i></i><i></i>，<i></i>什么她<i></i><i></i>母<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手镯<i></i>么<i></i>意，<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i>命<i></i>，母<i></i><i></i><i></i><i></i>唯<i></i><i></i><i></i><i></i>温情<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>即便<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>该冒险啊。”魏风<i></i>口气软<i></i><i></i><i></i>。“<i></i><i></i><i></i><i></i>呆<i></i>，<i></i>给<i></i><i></i>找。”
<i>€</i>完，魏风几<i></i>箭步跳<i></i><i></i><i></i>，接<i></i>月光，<i></i>很快<i></i>找<i></i><i></i><i></i><i></i>翠绿<i></i>手镯。
“呐，给<i></i>，记住<i></i><i></i>千万<i></i><i></i>冒<i></i>么<i></i><i></i>险<i></i>。<i></i>什么<i></i><i></i>找<i></i>。”魏风爽朗<i></i><i>€</i>道。
女孩接<i></i>手镯，脸<i></i>露<i></i><i></i><i></i><i></i>笑容。
“<i></i>哥哥，<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手镯给弄丢<i></i>。”
<i></i>姑娘欢呼雀跃<i></i><i></i>阵，随<i></i>又板<i></i><i></i>脸，抬<i></i>头，<i></i>月光<i></i>映衬<i></i>，变<i></i>更<i></i><i></i>
恐怖。
“<i></i>哥哥，<i></i><i></i>怕<i></i>吗？”
“怕，<i></i><i></i><i></i>怕<i></i>很，<i></i>怕<i></i>给<i></i>找回<i></i>手镯，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”魏风笑嘻嘻<i></i><i>€</i>道。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”<i></i>姑娘<i></i>眼睛突<i></i><i></i>红<i></i>。
“别别别，<i></i>只<i></i><i></i><i></i>玩笑。”魏风赶紧求饶，<i></i>没<i></i>想<i></i>，<i></i><i></i><i></i>姑娘<i></i>么敏感。
“<i></i>吧，<i></i>知道<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>知道，<i></i><i></i><i></i><i></i>错，<i></i><i></i><i></i><i></i>，根<i></i><i></i>没<i></i><i></i>跟<i></i>玩耍，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>恶鬼变<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>未完，请翻页）
晨<i></i><i></i>，<i></i><i></i>叫春晨，<i></i><i></i><i></i>名字<i></i>随便啊。”
“才<i></i><i></i>呢。”李春晨气鼓鼓<i></i>嘟<i></i><i></i>嘴：“<i></i><i></i><i>〾</i>计<i></i><i></i>春，<i></i><i></i><i>〾</i>际<i></i><i></i>晨。<i></i><i></i><i></i>名字<i></i>精挑细选<i></i><i></i><i></i>，<i></i>懂<i></i>懂啊。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>名字，<i></i>看<i></i>妈妈<i></i><i></i><i></i>想让<i></i>给<i></i>风刮走，<i></i><i></i>才<i></i>给<i></i>取名叫魏风。风啊——赶紧<i></i><i></i><i></i>败<i></i><i></i>玩意带走吧。”
李春晨明显<i></i>朗<i></i>很<i></i>。
魏风故<i></i>惊讶<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>么知道。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被<i></i>母<i></i>扔<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>送<i></i><i></i>孤儿院，否则<i></i>今晚怎么<i></i><i></i>见<i></i><i></i>。”
李春晨脸<i></i>露<i></i>歉意：“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>该提<i></i><i></i>话题。”
魏风<i></i>么<i></i><i></i><i></i>，早<i></i>释怀<i></i><i></i>件<i></i>：“<i></i><i></i>扔<i></i><i></i><i></i>啊，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>必<i></i><i></i><i></i>承担<i></i><i></i><i></i>负担，<i></i><i></i><i></i><i></i>考<i></i>九<i></i>九，回<i></i><i></i><i></i>挨<i></i>顿打。<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>继续闲聊<i></i><i></i>阵，魏风突<i></i>想<i></i>，此<i></i>宴<i></i>搞<i></i><i></i>已<i></i><i></i>始<i></i>，<i></i><i></i>马<i></i>回<i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i>姑娘，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哪<i></i>，<i></i><i></i><i></i>情，<i></i>空<i></i><i></i>再聊。”
“<i></i><i></i>李妈妈<i></i><i></i><i></i>没<i></i>回<i></i>。<i></i>。”<i></i>女孩<i></i><i></i>失落<i></i>看<i></i><i></i>周。
“没<i></i>系，<i></i><i></i><i></i>给<i></i>打<i></i>辆<i></i>租车。”魏风笑<i></i><i>€</i>道。
<i></i>女孩咯咯<i></i>笑<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>什么<i></i>打<i></i>租车呢，<i></i><i></i><i></i><i></i>山<i></i>。”
“山<i></i>？<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>哪<i></i>李啊。”<i></i><i></i><i></i>候，魏风才焕<i></i><i></i>悟，原<i></i>李春晨<i></i><i></i><i></i><i></i>李<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>刚才<i></i>己被吓<i></i>够呛，<i></i><i></i>才忽视<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>李。”
“<i></i>吧，<i></i>赶紧送<i></i><i></i><i></i>。”<i>€</i>完，魏风推<i></i>轮椅<i></i>路向<i></i>。
<i></i>坐<i></i>轮椅<i></i><i></i>李春晨<i></i><i></i><i>€</i>话，<i></i>停<i></i><i></i>玩<i></i>手镯，脸<i></i><i></i><i></i>情<i></i>停<i></i>变换<i></i>，谁<i></i><i></i>知道<i></i>此刻<i></i>想什么？
眼看<i></i><i></i>达<i></i>李<i></i>云屋<i></i><i></i>门，<i></i><i></i><i></i><i></i>，只见<i></i><i></i>肥胖<i></i>身影急急<i></i>跑<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>姐，<i></i><i></i>算找<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>哪<i></i>。”
“王妈妈。”李春晨<i></i><i></i><i></i>叫<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，李云<i></i>带<i></i>几<i></i>保镖，气鼓鼓<i></i>赶<i></i><i></i><i></i>，嘴<i></i>恶狠狠<i></i>骂道：“<i></i><i></i><i></i>扫<i></i>星，<i></i><i></i>知道回<i></i>。”
魏风眼<i></i>立马露<i></i>凶光，<i></i><i></i><i></i>李云<i></i><i></i><i></i>话<i></i><i></i>李春晨<i>€</i><i></i>，她已<i></i>够<i></i>怜<i></i>，<i></i><i></i>居<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>打击<i></i>。
<i></i>且<i></i>李春晨<i></i><i></i><i></i>精神<i></i>貌<i></i>看，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谓<i></i><i></i><i></i>，哥哥<i></i>，没少打击<i></i><i></i>。
想<i></i><i></i><i></i>，<i></i>更怒。
魏风<i></i>身<i></i>陡<i></i><i></i>速，直接擒住<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>保镖<i></i>手，<i></i><i></i><i></i>折，<i></i><i></i>保镖痛呼<i></i>声。<i></i><i></i>魏风<i></i>眼神却看向<i></i>保镖<i></i>腰<i></i>鼓<i></i><i></i><i></i>块，枪。
<i></i><i></i><i></i>让<i></i>己处<i></i>危险<i></i>境<i></i>，直接<i></i><i></i>手<i></i>保镖<i></i>腰<i></i>掏<i></i>枪，<i></i>迅雷<i></i>及掩耳<i>〾</i>势，走<i></i>李云<i></i><i></i>身旁，<i></i>只手按住<i></i><i></i>肩膀，<i></i>只手拿<i></i>枪指<i></i>她脑袋。
“道歉。”
“<i></i><i></i><i></i> 妈<i></i>，老<i></i><i></i><i></i>李春晨<i></i>哥哥，道什么谦，<i></i>看<i></i><i></i><i></i>活<i></i><i></i>耐烦<i></i>吧。”
<i></i>旁<i></i>李春晨<i></i><i></i>停<i></i><i>€</i>道：“魏风哥哥，<i></i>赶快住手，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哥哥啊。”她想<i></i>站<i></i><i></i>，<i></i><i></i>双腿早<i></i>失<i></i><i></i>知觉，身<i></i><i></i>轮椅<i></i><i></i>停剧烈<i></i>晃<i></i><i></i>。
<i></i>旁<i></i>王妈妈<i></i>看蒙<i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i>
（<i></i>章未完，请翻页）
厕<i></i>，<i></i>情<i></i>搞<i></i><i></i><i></i><i></i>步。
“<i></i><i>€</i><i></i>位，<i></i><i></i><i></i><i></i>李春晨<i></i><i></i><i></i>。刚才<i></i><i></i>情<i></i><i></i>误<i></i>，误<i></i>。赶紧罢手吧。”王妈妈虽<i></i>嘴<i></i><i></i>么<i>€</i>，<i></i><i></i>却<i></i>魏风<i></i><i></i>历<i></i><i></i>疑惑。
毕竟<i></i><i></i>魏风她<i></i><i></i>没<i></i>见<i></i>，<i></i>李春晨却称呼<i></i><i></i>哥哥，难<i></i><i></i><i></i><i></i>魏风<i></i>李春晨拉<i></i><i></i>帮手，<i></i><i></i>付李<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，李春晨虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>古怪，但<i></i>绝<i></i><i></i><i></i>干<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>马<i></i>道歉，<i></i><i></i><i></i>声，<i></i>，<i></i>。”
魏风脸<i></i><i></i>杀气彻底吓怕<i></i>李云<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>牙，狠狠<i></i><i>€</i>道：“<i></i>，<i></i>道歉，<i></i>道歉。”
“<i></i><i></i>。”只见<i></i><i></i>李春晨<i></i>眼神赫<i></i>变<i></i>冰冷<i></i><i></i>。“<i></i>道歉<i></i>态<i></i><i></i>够诚恳。”
“<i></i>哥哥，<i></i><i></i><i></i><i></i>敢羞辱<i></i><i></i>吗？”李春晨厉声<i>€</i>道。
<i></i>旁<i></i>王妈妈看呆<i></i>，<i></i>知道该<i>€</i>什么。
“哎呦，臭丫头，<i></i>真给<i></i>脸<i></i>，哎呦<i></i>道歉，道歉。”脖<i></i><i></i>被魏风结结<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，李云<i></i>彻底软<i></i>。
“李春晨，<i></i>错<i></i>，<i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>敢<i></i>
。”
李春晨脸<i></i><i></i>才露<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑容，<i></i><i></i>魏风<i>€</i>道：“魏风哥哥，<i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>，<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>敢<i></i>。”
魏风狠狠<i></i><i></i>脚踹<i></i><i></i><i></i>，李云<i></i><i></i><i></i><i></i>狗吃屎，直接扑<i></i><i></i><i></i><i></i>，踉跄<i></i>爬<i></i>身<i></i>，<i></i>恶毒<i></i>眼神盯<i></i>魏风。
魏风毫<i></i><i></i>意<i></i><i></i>眼神，警告道：“李云<i></i>，<i></i>给<i></i>听<i></i><i></i>，<i></i>果<i></i>再敢欺负<i></i><i></i>妹妹，<i></i><i></i>见<i></i><i></i>次打<i></i><i></i>次，听明白<i></i>没<i></i>。”
此<i></i>脱离<i></i>魏风<i></i>掌控权，勇气<i></i><i></i>回<i></i><i></i>李云<i></i><i></i>身<i></i>，<i></i>肆意<i></i>扭<i></i><i></i><i></i><i></i>脖<i></i>，冷哼道；“<i></i><i></i>，<i></i>管<i></i>够宽<i></i>啊，王妈妈，赶紧<i></i><i></i><i></i>姐给<i></i>送回<i></i>。”
“<i></i>看<i></i><i></i>记吃<i></i>记打。”魏风跑<i></i><i></i>，又<i></i>飞<i></i><i></i>脚。
哎呦，李云<i></i>惨叫<i></i>。
紧接<i></i>，魏风又<i></i><i></i>几脚踢<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>踢<i></i><i></i>候非常<i></i>技巧，<i></i>让李云深疼痛<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>引<i></i>真<i></i><i></i>伤害。
“<i></i><i></i>，<i></i>再问<i></i><i></i>遍。<i></i>敢<i></i>敢欺负<i></i><i></i>妹妹<i></i>。”
“<i></i>敢<i></i>，<i></i>敢<i></i>。”李云<i></i>像看待恶魔<i></i>般看<i></i>魏风。
“<i></i>声<i></i>，<i></i>听<i></i>见。”
“<i></i>敢啦——。”李云<i></i><i></i>吼叫声<i>⿺</i>，带<i></i>哭腔。
“<i></i><i></i>差<i></i><i></i>。王妈妈<i></i>送李春晨回<i></i>吧。”魏风扭<i></i>头<i></i><i></i>王妈妈温<i></i><i></i><i>€</i>道。
王妈妈<i></i>感激<i></i>眼神看<i></i>魏风，<i></i><i></i><i></i>她推<i></i>轮椅<i></i><i></i>候，却<i></i><i></i>轮椅根<i></i>推<i></i><i></i>，低<i></i>头<i></i>看，却<i></i><i></i>李春晨竟<i></i><i></i>脚伸<i></i><i></i>车轮<i></i>，<i></i>让<i></i>己被轮椅推走，眼睛死死<i></i>看<i></i>魏风。
魏风岂<i></i><i></i>知道她<i></i>想什么？赶紧走<i></i><i></i><i></i>，拍<i></i>李春晨<i></i>肩膀安慰道：“<i></i>放<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>需<i></i>，<i></i><i></i>随<i></i><i></i><i></i><i></i>身边。”
“<i></i><i></i><i></i>并<i></i>担<i></i><i></i>，<i></i>担<i></i><i></i><i></i><i></i>。”李春晨伸<i></i><i></i>手，紧紧<i></i>握住<i></i>魏风<i></i>手。
“<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>担<i></i><i></i>。”
李春晨欲言又止，最<i></i>只<i></i>淡淡<i></i><i>€</i><i></i><i></i>句：“王妈妈，<i></i><i></i>回<i></i>吧。”
魏风看<i></i>李春晨<i></i>背影，<i></i><i></i>忍<i></i>住升<i></i><i></i><i></i><i></i>疑惑。
春晨，春晨，<i></i><i></i>该<i></i><i></i>男孩<i></i><i></i>名字啊。
<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>安<i></i><i></i><i></i>女孩<i></i>身<i></i>呢。
（<i></i>章完）
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 凉茶超甜 的《恋爱脑觉醒后带崽上娃综爆红》最快更新
第50章 你知道个der！ 免费阅读.[www.aishu55.cc]
