第44章 chapter 44
作品:《失忆后误把死敌当老婆》 《失忆<i></i>误<i></i>死敌<i></i>老婆》最<i></i>章节 第44章 chapter 44
575、
<i>€</i><i></i>话，<i></i>喜<i></i><i></i>回话。
<i></i><i></i><i></i>，先瞟<i></i><i></i>眼月桂，<i></i><i></i>才道，“回<i></i><i></i>，<i></i>才睿<i></i>王<i></i>禧<i></i>爷传<i></i>话儿，<i>€</i><i></i>明公爷递奏<i></i>参汪承霈汪<i></i><i></i>……”
廿廿垂眸，禧恩倒<i></i>她意料<i>〾</i><i></i><i>〾</i><i></i>。<i></i><i></i>没想<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>禧恩，她倒<i></i><i></i>将明安<i></i><i></i>静掐<i></i>准准<i></i>。
廿廿<i></i><i></i>头，“倒<i></i><i></i>意<i></i>。”
既<i></i><i></i>回<i></i><i></i>儿又<i></i>盛住受<i></i>“连累”，<i></i>绵宁<i></i>舒舒<i></i>边儿必<i></i><i></i>急<i></i>。舒舒<i></i><i></i>今<i></i><i></i><i></i>头稳稳支<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>明安<i></i><i></i><i></i><i></i>，故此<i></i><i></i>明安<i></i>参汪承霈，<i></i><i></i><i></i>谁呢。
<i></i><i></i>舒舒，廿廿<i></i><i></i>早已<i></i>明白<i></i><i></i>。她<i></i>今想<i></i>试探<i></i>——<i></i>则<i></i>直<i></i>只<i></i>绵宁罢<i></i>。
<i></i>孩<i></i>长<i></i><i></i>，<i></i>今<i>ǹ</i>她<i>〾</i><i></i><i></i>情<i></i>越<i></i>受<i></i>复杂<i></i>变<i></i>局<i></i><i></i>冲击，<i></i>变<i></i>没<i></i>？
又或者<i>€</i>，孩<i></i>随<i></i>长<i></i>，变<i></i>必<i></i><i></i>，<i></i><i></i>究竟变<i></i><i></i>少？
<i></i><i></i>才<i></i>廿廿<i></i><i></i>最想知道<i></i>。
“明安越<i></i>留<i></i><i></i><i></i>。”廿廿静静垂眸，“斩断<i></i>明安<i></i>只手，舒舒<i></i>边儿便<i></i>再影响<i></i><i></i><i></i>朝<i></i>。”
<i></i>喜又看<i></i><i></i>眼月桂。
<i></i>才<i></i>刚<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>眼，月桂<i></i>避<i></i><i></i>，<i></i><i></i>像没看见<i></i>看她；<i></i><i></i><i></i><i></i>回，她却<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i>眼神儿。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头。
只<i></i><i></i><i></i><i></i>头<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿。
<i></i>喜躬身告退，“……奴才便<i></i>传话<i></i>。”
.
<i></i><i></i><i></i>。
廿廿<i></i><i>ǹ</i>諴妃、淳嫔、吉嫔<i></i>处<i>€</i>话儿，商<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿。
原<i></i><i></i><i></i><i></i>该<i></i>华妃。怎奈<i></i>寒冬腊月<i></i>，华妃<i></i>身<i></i>越<i></i>支撑<i></i>住<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>淳嫔<i></i>，她便<i></i>放<i></i>。
<i></i>头鄂罗哩<i></i>传旨，<i></i><i></i>却<i></i><i></i><i></i>先<i></i>礼请安，并且<i></i><i></i>难色。
——按<i></i>常例，奏<i></i>太监<i></i>便<i></i><i></i>皇<i></i>宫<i></i>传旨，<i></i>只<i></i>先传旨即<i></i>，传完旨再<i></i>礼<i></i><i></i>迟。
廿廿便笑<i></i>，“今儿<i></i><i></i>怎么<i></i>？<i></i>老<i></i><i></i><i></i>话便直<i>€</i>吧。”
鄂罗哩略<i></i>迟疑，抬眸看<i></i>看<i></i>场<i></i>几位<i></i>廷<i></i>位<i></i>。
廿廿笑<i></i>笑，“无妨，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>。”
廿廿<i>€</i><i></i>话<i></i><i></i>候，<i></i>门槛<i></i>伺候<i></i>月柳<i></i>忍<i></i>住盯<i></i>淳嫔<i></i>眼——亏<i></i><i></i>宽宏<i></i><i></i>，<i>€</i>没<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>坐<i></i><i></i><i></i>呢！<i></i>
<i></i><i></i>华妃<i></i>眼<i></i>！
鄂罗哩<i></i>便清<i></i>清嗓<i></i>，“……<i></i><i></i>明安先<i></i>奏请<i></i>采木植<i>〾</i><i></i>，此次又率据该商<i></i><i></i>请奏<i></i>铜矿，谓非言利<i></i>何？”
原<i></i><i></i>先<i></i>明安<i></i><i></i><i></i>道折<i></i>，<i>€</i><i></i><i></i><i></i>兴县<i></i>几处透<i></i>“铜苗”<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>处<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>铜矿。明安<i></i><i></i><i></i>挖，<i></i><i>€</i>该处<i></i><i></i><i></i><i></i>愿<i></i>资<i></i>挖。（“<i></i><i></i>”<i></i><i></i><i></i><i></i>“旗<i></i>”<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>旗<i></i>。）
皇<i></i>派<i></i>臣<i></i>查勘，原<i></i><i></i>处<i></i><i></i><i></i>蒙古喀喇沁<i></i>王爷满珠巴咱尔名<i></i><i></i>山场，原<i></i><i></i><i></i>处洞口，<i></i><i></i><i></i>窃挖<i></i>，该<i></i>处山场早已<i></i>封禁<i></i>，<i></i>准<i></i>挖。<i></i><i></i>明安<i></i><i></i>张<i></i>挖，<i></i>且<i></i>替<i></i><i></i><i></i><i></i>奏<i></i>件<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>拜托<i></i><i></i>，又<i></i>何故？
<i></i><i></i><i></i><i></i>端端<i></i>拜<i></i>明安门<i></i>，<i></i>何没<i></i>利益<i>〾</i>故！
廿廿听罢，<i></i><i></i><i></i>礼，<i></i><i></i>归座，便黯<i></i>笑<i></i>笑，“原<i></i>又<i></i><i></i>母<i></i>明公爷<i></i><i></i>儿，怨<i></i><i></i><i></i>老<i></i><i></i><i></i>么<i></i>难呢。”
鄂罗哩忙道，“皇<i></i>旨意<i></i>此，<i></i>请皇<i></i><i></i><i></i><i></i>谅。”
月桂<i></i><i></i>送<i></i>鄂罗哩<i></i><i></i>，廿廿轻轻叹口气，“倒叫姐妹<i></i>笑话<i></i>。”
諴妃便道，“皇<i></i>娘娘言<i></i>，谁<i></i><i></i><i></i>没<i></i>几<i></i><i></i>长脸<i></i><i></i>戚呢？”
吉嫔依旧淡淡<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>倒<i></i>没<i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>戚，便<i></i><i></i>位明公爷，再怎么<i>€</i><i></i><i></i>歹<i></i><i></i><i></i>公爵啊。<i></i><i></i><i></i>寡<i></i>门<i></i>户<i></i>，<i></i>比<i></i><i></i>几位娘娘<i></i>。”
<i></i>话叫吉嫔<i></i>么<i></i><i>€</i>，淳嫔<i></i>尴尬<i></i><i></i>知道该<i>€</i>什么<i></i><i></i>。
廿廿<i></i><i></i><i></i><i></i>意，只<i></i>苦笑道，“<i></i><i></i>今儿<i></i>旨意<i></i>听<i></i>倒<i></i>稀奇<i></i>……今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明公爷<i></i>旨意，已<i></i>听<i></i>太<i></i><i></i>。”
諴妃便<i></i>叹口气，“……旁<i></i><i></i>倒没留意，<i></i><i></i><i></i>回明公爷<i></i><i></i>言利<i></i>，怕<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i>听<i></i>。”
吉嫔哼<i></i><i></i>声儿，“<i></i><i></i><i></i>嘛，皇<i></i><i></i>儿刚<i></i>孝淑皇<i></i>兄长盛住<i></i>管皇陵<i></i>程，想<i></i>更换石料<i>〾</i><i></i>，叱责盛住想<i></i><i></i><i>⿺</i>贪利；结果今儿皇<i></i>娘娘您<i></i><i></i>公爷<i></i>又<i></i>替<i></i><i></i><i></i><i>€</i>客，<i></i><i></i>挖<i></i><i></i>蒙古王爷名<i></i><i></i>山场……啧啧，<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>看<i></i>，皇<i></i><i></i><i></i>位皇<i></i>母<i></i><i></i>，<i></i><i></i>么贪财么？”
廿廿无奈<i></i>苦笑，“<i></i><i></i>真<i></i><i></i>明白<i></i><i></i><i></i><i></i>位明公爷究竟想干什么<i></i>。”
<i></i>涉及廿廿母<i></i><i></i>，諴妃<i></i><i></i><i></i><i></i>便<i></i><i>€</i>，<i></i>便<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>散<i></i>。
淳嫔回<i></i>延禧宫，先<i></i>给华妃回话儿。
“快<i>€</i><i>€</i>，她<i></i>今儿<i></i>讲究什么<i></i>？”华妃窝<i></i>火炕<i></i>，<i></i>抱<i></i>手炉，明明浑身<i></i>冷，却<i></i><i></i><i></i>眼
<i></i>热切。
“讲究谁谁”，指<i></i><i></i><i>€</i><i></i>谁<i></i>闲话，或者<i></i><i>€</i><i></i>谁<i></i>坏话。
淳嫔便将今儿听见<i></i>命案<i></i><i></i>儿原原<i></i><i></i>讲给华妃听。淳嫔<i>€</i>完<i></i><i></i><i></i><i></i>凝<i></i>华妃<i></i>眼睛，“嫔妾觉<i></i>，<i></i>倒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……<i></i>明公爷<i></i>皇<i></i>娘娘<i></i><i></i>族长，若咱<i></i><i></i>紧抓<i></i>明安<i></i><i></i>话柄<i></i>放，<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>削弱。”
华妃却意兴寥寥<i></i>抬<i></i>抬眉，“哦，原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿啊……算<i></i>，没什么意思。”
淳嫔<i></i><i></i><i></i><i></i>奇，“华妃娘娘缘何<i></i>此<i>€</i>？”懒<i></i>听书
华妃<i></i>话<i></i><i></i>嘴边儿，却终究<i></i><i></i>咽回<i></i><i></i>，避<i></i><i></i>轻道，“毕竟<i></i>明安只<i></i>皇<i></i>母<i></i><i></i>宗公爷，跟皇<i></i>娘娘<i></i>堂房<i></i><i></i>戚，又<i></i><i></i>她<i></i>兄弟，伤<i></i><i></i>皇<i></i>什么<i></i>。”
华妃<i></i>愿<i></i><i>€</i>，往<i></i>靠<i></i>靠，“<i></i>回<i></i>歇<i></i>吧。”
淳嫔告退<i></i><i></i>，华妃想<i></i>想，吩咐星镞，“<i></i>，将<i></i>公<i></i>请<i></i><i></i>。”
<i></i>公<i></i>虽<i>€</i>已<i></i>搬<i></i><i></i>跟<i></i>华妃<i></i><i></i>住，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>结，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>颇<i></i><i></i>别别扭扭<i></i>。华妃寻常<i></i>召<i></i>公<i></i><i></i><i></i>，<i></i>公<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>请安。
星镞<i></i>传话回<i></i><i></i><i></i><i></i>阵<i></i>，<i></i>公<i></i><i></i>才姗姗<i></i>迟。
华妃瞧<i></i><i></i>公<i></i><i></i><i></i>情<i></i>愿<i></i>礼<i></i>模<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>冷笑。再尊贵<i></i>固**<i></i>，<i></i><i></i>宫<i></i>没<i></i>少<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>嫁<i></i>宫<i>〾</i><i></i>，<i></i>再<i></i>没<i></i><i></i>宫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>额驸<i></i><i></i>什么爵位，她<i></i>公爹又<i></i><i></i>什么货色，必<i></i>够<i></i>公<i></i>喝<i></i>壶<i></i>。
<i></i><i></i>华妃先<i></i>口，“……<i></i>嫂<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>宫<i></i>给<i></i>请安<i></i>，<i></i>今<i></i>便<i></i>想见她<i></i><i></i>儿，<i></i><i></i>容易。”
<i></i>公<i></i>眼睛望<i></i>别处，“<i></i>嫂<i></i><i></i><i></i><i></i>给她阿玛守孝呢么，再<i>€</i><i></i><i></i><i></i>七婶<i></i><i></i>孝呢，她<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“再<i>€</i>……<i></i>嫂<i></i><i></i><i></i><i></i>总见<i></i><i></i>啊。<i></i>回<i></i>姐<i></i>嫁，<i></i>阿玛办冰嬉<i></i>典，<i></i>嫂<i></i><i></i><i></i><i></i>啊。<i></i>廿廿您<i></i>己<i></i>儿没<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>嫂<i></i><i></i><i></i>见您。”
华妃忍住，缓缓笑笑，“<i></i>管<i></i><i></i><i></i>什么吧，<i></i><i></i><i></i>总归<i></i>惦记<i></i>她呢。<i></i>刚<i></i><i></i><i></i>信儿，跟<i></i>没什么干系，<i></i><i></i><i></i>琢磨<i></i>她怕<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>又见<i></i><i></i>她，便托给<i></i>吧，<i></i><i></i>见见她，将<i></i>话儿传给她。”
<i></i>公<i></i>微微眯<i></i>眯眼，“什么<i></i>儿啊？您<i></i>妨先<i>€</i><i>€</i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i></i>嫂<i></i><i></i>否<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>，<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>儿。<i></i><i></i>晚辈<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么吩咐<i></i>，<i></i><i></i>便跑<i></i>趟腿儿罢<i></i>。”
华妃轻轻<i></i>哂，“公<i></i><i></i>话<i></i>没<i>€</i><i></i>，<i></i>尽管<i></i><i></i>再<i>€</i><i></i>句：叫<i></i><i></i>必指望<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>
儿谢<i></i>。”
<i></i>公<i></i>倔强<i></i>倒没否认，“嗯”<i></i>声儿，“总归<i></i>只<i></i>传话，旁<i></i><i></i>儿什么<i></i><i></i>做准儿。”
“<i></i>啊。”华妃目光浅浅<i></i>扬，“<i></i>今<i></i><i></i>身<i></i>骨儿，<i></i>跟<i></i><i></i><i></i>住<i></i>，<i></i><i></i>该知道。<i></i>又<i></i>指望什么呢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>念<i></i><i></i><i></i><i></i>旧情。<i></i><i></i>己没<i></i>儿孙<i></i>福<i></i>，<i></i>纪<i></i><i></i>便喜欢孩<i></i>，<i></i>便<i></i>顾<i></i><i></i>忍<i></i>住<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>罢<i></i>。”
<i></i>公<i></i>极快<i></i>白<i></i>华妃<i></i>眼，并未<i></i>声。
华妃<i></i>觉讪讪<i></i>，<i></i>便将明安<i></i><i></i>儿<i>€</i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>公<i></i><i></i><i></i><i></i>皱眉头，<i></i><i></i>嘀咕：<i></i>明安怎么又<i></i><i></i>儿<i></i>！
华妃静静<i></i>看<i></i><i></i>公<i></i>，“<i></i>跟<i></i>嫂<i></i><i>€</i>，<i></i>次皇<i></i>虽<i>€</i>只<i></i>呵斥<i></i>明公爷，却并未降罪，<i></i>嫂<i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿，<i></i>才<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>临头<i></i>……”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>伺候皇<i></i><i></i><i></i>验，<i></i>总归比<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>辈儿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>、看<i></i>透彻<i></i>——皇<i></i><i></i><i></i>真恼<i></i>。”
“<i></i>今朝廷军费消耗巨<i></i>，几乎每<i></i>月<i></i><i></i>往西边儿<i></i>银<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i>万<i></i>啊……<i></i>么消耗<i></i>，皇<i></i>最恨<i></i><i></i>什么？<i></i><i></i>杀<i></i>越货，<i></i><i></i><i></i>朝<i>⿺</i><i></i>臣<i></i><i></i>门<i></i>思想<i></i><i>⿺</i>饱私囊！”
“皇<i></i><i></i>回<i></i><i></i>落明安，<i></i><i></i><i></i>饶<i></i>明安<i></i>。<i></i>倒觉<i></i>啊，皇<i></i><i></i>预备<i></i><i></i><i></i>算总账呢……终究明安承继<i></i><i></i>布彦达赉<i></i>差<i></i>，布彦达赉<i></i><i></i><i></i><i></i>没满周<i></i>呢么，皇<i></i>暂且压<i></i>火儿，忍<i></i>呢。故此<i></i>嫂<i></i>若<i></i><i></i><i></i>想辙，或许<i></i><i></i><i></i>及；<i></i><i></i>若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>切<i></i>难<i>€</i><i></i>。”
<i></i>公<i></i>静静<i></i>看<i></i>华妃<i></i>几眼，<i></i>才<i></i>头，“嗯，<i></i>今儿午<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
.
<i></i>公<i></i><i></i>晌<i></i><i></i>撷芳殿，将<i></i>话<i>ǹ</i>舒舒<i>€</i><i></i>。
舒舒先<i></i>听见明安并未<i></i>此治罪，只<i></i>被皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i>靶<i></i><i></i>警告群臣，倒松<i></i>口气。
<i></i>公<i></i>瞧<i></i>她嫂<i></i>，<i></i>才将华妃<i></i>头<i></i><i></i>段话给<i>€</i><i></i>。
舒舒果<i></i>神色<i></i>紧，“华妃她，<i></i>真<i></i>么<i>€</i><i></i>？”
<i></i>公<i></i><i></i><i></i><i></i>头，“<i></i>跟她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>结，她<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>至<i></i><i></i>信她；<i></i><i></i><i></i>跟她<i>〾</i><i></i>倒没<i></i><i></i><i></i>旧<i></i>，<i></i>瞧<i></i>她<i></i><i></i>真想卖<i></i><i></i><i></i>儿……她指望<i></i><i></i><i></i><i></i>哥呢。”
舒舒哼<i></i><i></i>声，“……公<i></i>既<i></i>待见她，<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i>ǹ</i>她<i></i>近<i></i>。”
<i></i>公<i></i>摇摇头，“<i>€</i>什么<i></i>近呢，<i></i><i></i>宫<i></i>，谁跟谁<i></i>真<i></i><i></i>近？除<i></i><i></i>身额娘、手足兄妹<i>〾</i><i></i>，什么<i></i><i></i>靠<i></i>住<i></i>。谁跟谁近，<i></i><i></i><i></i><i></i>互<i></i>利<i></i>罢<i></i>。”
“嫂<i></i><i></i><i></i>妨<i></i>么<i></i>唤她<i></i>。<i></i>歹她<i></i>妃位，<i></i>宫<i></i><i></i>资历比皇<i></i><i></i>长，且住<i></i><i></i>宫<i></i>，至少消息总比阿哥<i></i><i></i>边灵通。再<i>€</i>她<i></i>岁渐渐<i></i><i></i>，身<i></i>骨儿<i></i><i></i><i></i>，嫂<i></i><i></i>唤她几<i></i><i>〾</i><i></i>，便<i></i><i></i>必给她什么甜头<i></i><i></i>，<i></i>瞧<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>……”
舒舒眯<i></i>眯眼，“公<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>公<i></i><i></i>身，“<i></i>舅<i></i><i></i>儿干系<i></i><i></i>哥哥，明安<i></i><i></i>儿又干系<i></i>嫂<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>件<i></i>儿若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>阿玛<i>€</i><i></i><i></i><i></i>气<i>〾</i><i></i>做<i></i>什么<i></i>。总归——万万<i></i><i></i>伤<i></i><i></i>哥哥<i></i>阿玛<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>位<i></i>才<i></i>。”
“<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>。<i></i>住<i></i><i></i>宫<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>记档，<i></i>宫<i></i>档每<i></i><i></i><i></i>报<i></i>皇<i></i><i></i><i></i>，<i></i>总逃<i></i><i></i><i></i>……<i></i>若耽搁久<i></i>，难免叫她<i></i>疑。”
舒舒攥住手指，深深闭<i></i>闭眼，“她便知道<i></i>又怎<i></i>！她<i></i><i></i><i></i>算<i></i>意<i></i>！”
.
<i></i>公<i></i>走<i></i>，舒舒<i></i>直陷<i></i>思绪<i></i>。
她<i></i><i></i>需<i></i><i></i><i></i>帮衬<i></i>，<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>知道该找谁<i></i>！
她<i></i>直<i></i><i></i>绵宁回<i></i>，万般无奈<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>将<i></i>儿委婉<i></i>跟绵宁<i>€</i><i></i>。
“……阿哥爷，<i></i>明<i></i>哥哥<i></i>今处境堪忧，阿哥爷您<i></i><i></i><i></i>帮衬帮衬<i></i>。”
绵宁<i></i>听，便陡<i></i>挑眉，“<i></i><i></i>糊涂！汗阿玛最恨<i></i>臣言利，且舅父<i></i><i></i>儿刚<i></i>，<i></i>若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明公爷<i></i>找汗阿玛求情，汗阿玛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>际<i></i><i></i><i></i><i></i>舅父！”
“<i></i>旦汗阿玛认<i></i><i></i>此，<i></i><i></i>算<i></i><i></i>帮<i></i>明公爷，<i></i><i></i>却<i></i>害<i></i>舅父<i></i>！”
舒舒闭<i></i>闭眼，“<i></i>，<i></i>该怎么办？”
绵宁盯<i></i>舒舒<i></i>眼，继<i></i>缓缓垂<i></i>眼<i></i>，“……<i></i><i></i>明安，<i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>甚<i></i>糊涂！尤<i></i><i></i>赴任步军统领<i></i><i></i><i></i><i></i>，几乎每<i></i>月<i></i><i></i><i></i><i></i>，每<i></i>月<i></i><i></i>被汗阿玛<i></i>旨叱责、议处！”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>戚，帮衬<i></i><i></i><i></i>，<i></i>倒<i></i><i></i><i></i>累赘。甚至，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孙，<i></i><i></i><i></i>祖宗<i></i>蒙羞……<i></i>倒觉<i></i>，<i></i><i></i>此<i>ǹ</i><i></i>远<i></i>吧。总归岳父已<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>母<i></i><i></i>该少<i></i>牵挂<i></i>。”
舒舒<i></i><i></i>“砰砰”跳<i></i>急<i></i>，“……<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乎明<i></i>哥哥！<i></i><i></i><i></i>母<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>幼<i></i>弟弟啊！弟弟虽承袭<i></i>阿玛<i></i><i></i>爵，<i></i>终究<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，凡<i></i><i></i><i></i><i></i>仰仗<i></i>明<i></i>哥哥帮衬<i></i>！”
绵宁静静看<i></i>她，“既<i></i><i></i>此，<i></i>非<i></i>帮<i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i>己想辙<i></i>。<i></i><i></i>记住，别打<i></i><i></i>名号，别<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 安则 的《失忆后误把死敌当老婆》最快更新
第44章 chapter 44 免费阅读.[.aishu55.cc]
