第39章 嚣张跋扈的人鱼王子
作品:《漂亮猫咪穿成万人嫌炮灰后[快穿]》 《漂亮猫咪穿<i></i>万<i></i>嫌炮灰<i></i>[快穿]》最<i></i>章节 第39章 嚣张跋扈<i></i><i></i>鱼王<i></i>
<i></i>补药
“准备<i></i><i></i>。”唐萍给老爷<i></i>指<i></i><i></i><i></i>向。
<i></i><i></i>厨房最<i></i><i></i><i></i><i></i>灶炉，<i></i>灶炉<i></i>燃<i></i>烈红<i></i>炭火，煲<i></i>热气腾腾<i></i>罐<i>⿺</i>药，灶炉旁站<i></i><i></i><i></i><i></i>厨师，<i></i>停<i></i><i></i>蒲扇扇<i></i>火。
老爷<i></i>顺<i></i>儿媳妇<i></i>指<i></i><i></i>向，走<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>厨师赶忙放<i></i>手<i>⿺</i>蒲扇，立直背脊，恭敬打招呼，老爷<i></i>摆手，看<i></i><i></i>灶炉<i></i>熬<i></i><i></i><i>⿺</i>药，询问道：“熬<i></i><i></i>久<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，老爷。”
“嗯。”老爷<i></i><i></i><i></i>，弯<i></i>腰，挨近药罐旁，闻<i></i>闻飘<i></i><i></i><i></i>药香味，随即吩咐道：“再熬<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>。”
老爷<i></i>露<i></i>满意笑容，随意问道：“药材<i></i><i></i>按<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>吧！”
<i></i><i></i>份药，<i></i>将<i></i>臭<i></i><i></i><i></i>东西，打包送<i></i>孙媳妇<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>手<i></i>始准备<i></i>，<i></i><i></i>药材<i></i><i></i>托<i></i><i></i><i></i>老友，<i></i>深山老林<i></i>弄<i></i><i></i>，珍贵<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>浪费<i></i>。
<i></i>厨师没<i></i>回答，<i></i><i></i>看向老爷<i></i>身<i></i><i></i>唐萍，老爷<i></i><i></i>纪虽<i></i>，眼<i></i>依<i></i><i></i>错，转回身，质问：
“唐萍，怎么回<i></i>。”
唐萍<i></i>道<i></i><i></i>，脸<i></i>赶忙挂<i></i>笑容，敷衍道：“爸，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
谁知道<i></i><i></i>药，老爷<i></i><i></i>哪<i></i>搞<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>吃死<i></i>，<i></i>唐萍看<i></i>，没<i></i><i></i>规商标<i></i>，<i></i><i></i><i></i>无<i></i>品，她<i></i><i></i>煮<i></i><i></i>候，<i></i>股只<i></i><i></i><i></i>股。
“<i></i><i></i>没<i></i>老糊涂。”老爷<i></i>喝斥，谁敢破坏<i></i>抱曾孙<i></i>计划，<i></i><i></i>跟谁<i></i><i></i><i></i>。
唐萍看<i></i>老爷<i></i>真<i></i><i></i>气<i></i>，没<i></i>办<i></i><i></i>，朝<i></i><i></i>厨师<i></i><i></i>头。
<i></i>厨师立刻<i></i>灶台<i></i>拿<i></i>，<i></i>包黄纸皮<i></i><i></i><i>⿺</i>药。
见状，老爷<i></i>抢<i></i>，推<i></i><i></i>厨师，<i></i>己站<i></i>灶炉<i></i>，拿<i></i><i></i>旁白布，揭<i></i>盖<i></i>。
<i></i>股沸腾<i></i>白烟倾泻冒<i></i>，<i>⿺</i>药<i></i>味道盖<i></i>厨房菜香，只见老爷<i></i>快速拆<i></i>包纸，党参，酒赤芍，羌活<i></i><i></i>，抓<i></i><i></i>片片药材，丢<i></i>药罐<i></i>。
“爸，<i></i>没<i></i>吗？”看<i></i>最<i></i>，身<i></i>唐萍看<i></i><i></i><i></i><i></i>，抓住老爷<i></i><i></i>停<i></i>药<i></i>手，担忧询问。
老爷<i></i>凌厉<i></i>眼神，扫向唐萍，唐萍胆怯<i></i>放<i></i>手。
“<i></i><i></i>什么<i></i>。”<i>€</i><i></i>，嫌弃<i></i><i></i>太慢，干脆利落折<i></i>纸，<i></i>股脑<i></i><i></i>倒<i></i><i></i><i></i>，唐萍<i></i>忍直视，闭<i></i>眼睛。
<i></i><i></i><i></i><i></i>最<i></i>，将手<i>⿺</i>药倒入药罐<i></i>，老爷
<i></i>笑<i></i><i></i>脸怪异。
<i></i><i></i><i></i><i></i>目光<i></i>，只见<i></i>突<i></i><i></i>口袋拿<i></i><i></i><i></i>盒<i></i>，<i></i><i></i>翼翼打<i></i>，宝贝似<i></i>拿<i></i><i></i><i></i>绿油油东西，<i></i>滴状<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>蛇胆？”唐杰惊呼，急忙道：“爸爸，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>么<i></i>，<i></i><i></i>受补<i></i>。”
老爷<i></i>瞪<i></i>眼唐萍，<i></i><i></i>意道：“<i></i>臭<i></i><i></i>身<i></i>壮<i></i>像头牛，怎么<i></i><i></i><i></i>。”<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>粒蛇胆丢<i></i>药罐，再盖<i></i>，吩咐<i></i>厨师：“注意<i></i>，再<i></i>熬<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
搞<i></i><i></i>，老爷<i></i>率先离<i></i>厨房，唐萍深深看<i></i><i></i>眼熬药药罐，最终没<i></i>办<i></i>只<i></i>跟<i></i>。
“爸，<i></i>送<i></i>回房吧！”唐萍急忙道。
“<i></i>。”老爷<i></i><i></i><i></i>头，<i></i>床<i></i>么久，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>累<i></i>，
老爷<i></i><i></i>唐萍<i></i>没<i></i><i></i>入<i></i>厅，院<i></i>铁门传<i></i><i></i>门声音，老爷<i></i><i></i><i></i>精神，将唐萍甩<i></i>身<i></i>，朝<i></i>门口跑<i></i>。
<i></i><i></i>豪车队浩浩荡荡<i></i>入，言默<i></i>司泽<i></i>第<i></i>辆黑色迈巴赫<i></i><i></i>，见<i></i>老爷<i></i>锄<i></i>拐杖，<i></i>屋<i></i>跑<i></i><i></i><i></i>，<i></i>么<i></i><i></i>纪，<i></i><i></i>摔<i></i>跤，<i></i><i></i><i></i><i></i>，她立刻<i></i><i></i>，扶住<i></i>老爷<i></i>。
“爷爷，<i></i>慢<i></i>。”
“嗯。”老爷<i></i>目光<i></i><i></i>打<i></i><i></i><i></i><i></i>儿，看<i></i>言默只<i></i><i></i><i></i>伤，没<i></i><i></i>碍，担忧<i></i><i></i>放<i></i><i></i>，拍拍她<i></i>手掌，笑<i></i><i>€</i>：“没<i></i><i></i><i></i>，没<i></i><i></i><i></i>。”
司<i></i>知道<i></i>次她<i></i><i></i><i></i>？
言默看向司泽，希望<i></i><i></i>给<i></i><i></i>答案。
“嗯，爷爷<i></i><i></i>知道。”司泽解释道。
“爷爷，让<i></i>担<i></i><i></i>。”
言默<i></i>责，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怪司泽，<i></i><i></i>什么<i></i>跟爷爷<i></i><i></i><i>€</i>。
“<i></i>屋聊，<i></i><i></i>冷。”
<i></i>司泽带领<i></i>，言默扶<i></i>老爷<i></i><i></i>屋，<i></i><i></i>门口<i></i>，<i></i>涩<i></i>喊道：“妈妈。”
“回<i></i><i></i><i></i>。“唐萍淡笑道，扶<i></i>老爷<i></i>另<i></i>只手，跟<i></i><i></i>入屋<i></i>，直接<i></i>入餐厅。
言默<i></i>司泽<i></i><i></i>晚，<i></i><i></i><i></i>冬季，餐厅满桌<i></i><i></i>菜，热<i></i>又热。
“爷爷，妈，<i></i><i></i>意思，让<i></i><i></i>久<i></i><i></i>。”言默歉意道。
她跟老爷<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，今晚别准备<i></i><i></i><i></i>份，<i></i>才<i></i>急<i></i>，谁曾想，<i></i><i></i><i></i>止给<i></i><i></i>做<i></i>份，言默看<i></i>司泽桌<i></i><i></i><i></i>条，<i></i>看看<i></i>己桌<i></i><i></i><i></i>，<i></i>式<i></i><i></i>珍贵补品汤，<i></i>花<i></i><i></i><i></i>思<i></i>。
司<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i>，<i></i>真<i></i><i></i><i></i>己看<i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i><i></i>，言默真<i></i>很感<i></i>：“谢谢爷爷，爸妈。”
“傻孩<i></i>，谢什么，<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>，吃饭。”
<i></i><i></i><i></i>
始<i></i>筷，饶<i></i><i></i>向<i></i>晚<i></i>吃<i></i>言默，觉<i></i>今晚饭菜，特别香，摆<i></i><i></i><i></i><i></i>汤，<i></i>喝<i></i><i></i>半<i></i>，
司泽见老婆吃<i></i>香，<i></i>吃完<i></i>条，<i></i>想喝汤<i></i>，想<i></i>没想，拿<i></i>言默<i></i><i></i>剩<i></i><i></i><i></i>罐…
“<i></i><i></i><i></i>孙媳妇<i></i>。”老爷<i></i>伸<i></i>快<i></i>，挡住司泽拿罐<i></i><i></i>手：“<i></i>别急，<i></i><i></i><i></i>。”
<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>身<i></i>老<i></i>吩咐：“<i></i>看看，<i></i>少<i></i><i></i>药<i></i><i></i>吗？”
“<i></i>。”老<i></i>往屋<i></i>走<i></i>。
<i></i>没<i></i>门口，<i></i>厨师端<i></i>托盘，走<i></i><i></i><i></i>，将<i></i>碗热气腾腾<i></i><i></i><i></i><i></i>补汤，摆<i></i>司泽<i></i><i></i>，退<i></i><i></i><i></i>。
顿<i></i>，<i></i>股药味直冲脑门，司泽低头看<i></i>碗<i></i>黑<i></i>溜秋<i></i>汤，又看<i></i>言默<i></i><i></i><i></i>。
差别<i></i><i></i><i></i>星半<i></i>，<i></i>确<i></i>问：“给<i></i><i></i>。”
老爷<i></i>猛<i></i><i></i>头，司<i></i>魏笑笑，唐萍则<i></i>低<i></i>头继续吃<i></i>饭。
<i></i>股味道，言默<i></i>则目，看<i></i><i></i>碗<i></i><i></i>东西，<i></i><i></i><i>⿺</i>药炖猪皮吧！
司泽<i></i><i></i>什么毛病？<i></i><i></i>吃药调<i></i>？
言默又突<i></i>想<i></i>宫玲<i></i><i></i>析，<i></i>次<i></i><i></i><i></i>错觉？她<i></i><i></i>始<i></i><i></i>怀疑<i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>准备<i></i>，肯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>像她吃<i></i><i></i><i></i>。
“吃吧！别辜负爷爷<i></i><i></i><i></i>番<i></i>意。”
老婆<i></i><i>€</i>话<i></i>，<i></i>众目睽睽<i>〾</i><i></i>，司泽豪气<i></i><i></i>口闷<i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 木一州 的《漂亮猫咪穿成万人嫌炮灰后[快穿]》最快更新
第39章 嚣张跋扈的人鱼王子 免费阅读.[.aishu55.cc]
