第47章 第四十七章
作品:《几个夏天了》 《几<i></i>夏<i></i><i></i>》最<i></i>章节 第47章 第<i></i><i></i>七章
<i></i>梯<i></i><i></i><i></i>比较<i></i>，几乎层层停留，<i></i>叶谦赶<i></i><i></i>兰儿<i></i>押<i></i>房<i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i>李<i></i>涛早已<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>连<i></i>看守兰儿<i></i><i></i>混<i></i>，<i></i>识趣<i></i>离<i></i><i></i>。
叶谦按响<i></i>门铃，<i></i><i></i><i></i>却迟迟沒<i></i><i></i><i></i>，叶谦<i></i>才知道<i></i>李<i></i>涛根<i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>情<i></i>老手，<i></i>知道<i></i><i></i>少<i></i>姑娘糟蹋<i></i><i></i>手<i></i>。
见李<i></i>涛<i></i>门铃听<i></i><i></i>闻，叶谦<i></i><i></i>已，只<i></i>强<i></i>破门<i></i>。
“彭。”<i></i>酒店<i></i>门并沒<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i>來<i></i>么结<i></i>，<i></i>叶谦稍微<i></i><i></i><i></i>撞击<i></i>，顿<i></i>房门<i></i>被撞<i></i><i></i>。
叶谦走<i></i><i></i><i></i><i></i>候，却见<i></i><i></i>李<i></i>涛已<i></i>将<i></i>兰儿姑娘<i></i>衣服褪<i></i><i></i><i></i>半，整<i></i>肥硕<i></i>身<i></i>整<i></i>压<i></i><i></i>兰儿身<i></i>。
<i></i>兰儿却并沒<i></i>醒<i></i>來，仍<i></i>李<i></i>涛<i></i><i></i>畜<i></i>摆弄。
“<i></i><i></i>谁。”<i></i>门被踹<i></i><i></i><i></i>瞬<i></i>，李<i></i>涛<i></i>吓<i></i><i></i>跳，<i></i>门<i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i><i></i>够撞<i></i><i></i>，<i></i>算<i></i>练<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>够撞<i></i>。
叶谦皱<i></i>眉头，脸<i></i><i></i>杀<i></i><i></i>闪<i></i><i></i>，冷眼盯<i></i>李<i></i>涛道：“滚<i></i>來。”
“<i></i><i></i>女马……”<i></i>李<i></i>涛又<i></i><i></i>头<i></i>回被<i></i>撞见<i></i>，<i></i><i></i>被女孩<i></i><i></i><i></i>或者男朋友撞见，<i></i><i></i><i></i>來沒<i></i>妥协<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>手段逼迫<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i>李<i></i>涛却<i></i>知道，<i></i>今<i></i><i></i>遇<i></i><i></i>铁板，<i></i><i></i>话<i></i>沒<i></i><i>€</i>完，只见叶谦<i></i><i></i>，将<i></i><i></i><i></i>百<i></i>斤<i></i>身<i></i>，<i></i>像拎鸡崽<i></i>似<i></i>，<i></i>床<i></i>直接摔飞<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>声闷响，疼<i></i>李<i></i>涛差<i></i><i></i>晕死<i></i><i></i><i></i>，额头<i></i>被<i></i>旁<i></i>椅<i></i>磕破<i></i>皮，<i></i><i></i><i></i>鲜血溢<i></i>。
李<i></i>涛<i></i>沒<i></i><i></i><i></i><i></i>來，只见叶谦<i></i><i></i>只脚，已<i></i>狠狠<i></i>踩<i></i><i></i><i></i>李<i></i>涛肥硕<i></i>脑袋<i></i>，疼<i></i>李<i></i>涛呲牙咧嘴<i></i>直叫唤道：“<i></i>哥，英雄，饶命啊，咱<i></i><i></i>话<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i>€</i>。”
“<i></i>果<i></i>想死，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兰亭咖啡厅來找<i></i>，<i></i><i></i>己看看<i></i><i></i>吧。”叶谦<i>€</i><i></i>将<i></i>叠资料甩<i></i><i></i>李<i></i>涛<i></i>头<i></i>。
做完<i></i><i></i>切，叶谦给兰儿简单<i></i>披<i></i><i></i>她<i></i>裙<i></i>，随即扛<i></i>朝<i></i>门<i></i>走<i></i>，刚刚<i></i>破门<i></i>入，已<i></i>惊<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>保安，只怕很快<i></i><i></i><i></i>冲<i></i>來<i></i>。
<i></i>虽<i></i><i></i><i></i>叶谦<i>〾</i><i></i><i></i>初衷，<i></i><i></i><i></i>给叶谦带來暴露<i></i>风险，<i></i>叶谦<i></i><i></i><i></i>够眼睁睁<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>姑娘，<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>渣给糟蹋<i></i>。
叶谦<i></i>门，<i></i>将<i></i>旁<i></i>监视器破坏掉，<i></i><i></i><i></i>紧急<i></i>口带<i></i>兰儿离<i></i>。
<i></i>离<i></i>东明皇庭<i>〾</i><i></i>，叶谦顺便來<i></i><i></i>保卫科，将<i></i>
<i></i><i></i><i></i><i></i>录影带<i></i><i></i>带走，至少，叶谦<i></i><i></i>够让别<i></i>知道<i></i><i></i>切<i></i><i></i>做<i></i>。
<i></i>SH市<i></i><i></i>藏龙卧虎<i></i><i></i><i></i>，<i></i>够做<i></i>刚刚<i></i><i></i>切<i></i><i></i>太<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>算<i></i>件<i></i>传<i></i><i></i>，叶谦<i></i>信，<i></i>欧阳霖海<i></i>未必<i></i><i></i>猜<i></i><i></i><i></i>干<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>保险<i></i>见，叶谦决<i></i>搞<i></i>李<i></i>涛<i>〾</i><i></i>，<i></i>做<i></i>装，至少普通<i></i><i></i>无<i></i><i></i>别<i></i>來<i></i>。
另<i></i><i></i>处，<i></i>李<i></i>涛忍<i></i>剧痛，看<i></i>叶谦留<i></i><i></i><i></i><i></i>叠资料，脸色瞬<i></i>惨白，<i></i>才明白叶谦根<i></i><i></i><i></i>兰儿<i></i>什么<i></i>，只<i></i><i></i><i></i>碰巧。
“该死。”李<i></i>涛狠狠<i></i>骂<i></i><i></i>句，<i></i><i></i>罪证，<i></i>旦交<i></i><i></i>纪委，<i></i>么<i></i><i></i>颗脑袋<i></i><i></i><i></i>保住<i></i><i></i><i></i>问題，<i></i>且，<i></i>叶谦刚才<i></i>手<i></i>狠劲<i></i>看，<i></i>知道<i></i>己遇<i></i><i></i>麻烦<i></i>。
李<i></i>涛，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i>李，<i></i>接<i></i><i></i><i></i>话，<i>€</i>李<i></i>涛被<i></i>打<i></i>，兰儿<i></i><i></i>见<i></i>，<i></i>李气<i></i>破口<i></i>骂，连带<i></i><i></i>陈副局朝<i></i><i></i>门走<i></i>，<i></i><i></i>猜<i></i>李<i></i>涛<i></i><i></i>走<i></i>门，<i></i><i></i><i></i>门。
但<i></i><i></i>显<i></i><i></i><i></i>慢<i></i><i></i>拍，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，李<i></i>涛已<i></i><i></i><i></i>东明皇庭，<i></i>绕<i></i>几<i></i>路口，给<i></i>己<i></i>脑袋简单<i></i>包扎<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>才朝<i></i><i></i>叶谦约<i></i><i></i><i></i><i></i>赶<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>乎<i></i><i></i>命<i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i>敢<i></i>意。
<i></i><i></i>兰亭咖啡厅<i></i>包厢<i></i>，叶谦带<i></i>兰儿已<i></i>來<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>兰儿似乎药<i></i>终<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>候晕乎乎<i></i>清醒<i></i><i></i>來。
<i></i>她看<i></i>身旁<i></i>叶谦<i></i><i></i>候，脸色<i></i>变，慌张<i></i>缩卷<i></i>身<i></i>，背靠墙壁，<i></i>脸惶恐<i></i>看<i></i>叶谦道：“<i></i><i></i>谁，<i></i><i></i>做什么。”
叶谦笑<i></i>笑，<i>€</i>道：“傻丫头，别害怕，<i></i>已<i></i>沒<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>，<i></i>救<i></i><i></i><i></i><i></i>次，<i></i><i></i><i></i>第<i></i>次，<i></i>活困难，解决<i></i>办<i></i><i></i>很<i></i><i></i>，沒必<i></i>來<i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>己<i></i>名誉冒险。”
兰儿<i></i><i></i>刻，才<i></i><i></i><i></i>己身<i></i><i></i>衣服被<i></i>脱<i></i>，<i></i>裙<i></i><i></i>被<i></i>临<i></i>穿<i></i>來<i></i>，并<i></i><i></i>整，兰儿虽<i></i>被<i></i>迷晕，但她<i></i><i></i>记<i></i><i>〾</i><i></i>李哥<i></i>她做<i></i>什么。
“<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>救<i></i><i></i>。”兰儿半信半疑<i></i>看<i></i>叶谦。
“走吧。”叶谦却<i></i>想<i></i><i>€</i>，直接让兰儿离<i></i>。
兰儿迟疑<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>次确<i></i>被吓住<i></i>，但兰儿总算<i></i><i></i><i></i>智，她知道<i></i>己<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>东明皇庭做<i></i><i></i>，<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>救<i></i>她，<i></i>且她见<i></i><i></i>少<i></i>钱<i></i><i></i>穿<i></i>，<i></i>叶谦<i></i>穿<i></i><i></i>气质來看，叶谦怎么看<i></i><i></i>像<i></i>普通<i></i>。
<i></i>想明白<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，兰儿壮<i></i>胆，带<i></i>几<i></i><i></i>怜兮兮<i></i>语气道：“<i></i>哥，谢谢
<i></i>救<i></i><i></i>，<i></i>知道<i></i>哥<i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>底，<i></i>帮帮<i></i>吧。”
叶谦<i></i><i></i>意<i></i>，<i></i>般女孩受<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>情，通常<i></i><i></i>害怕<i></i>失<i></i><i></i>智，<i></i><i></i><i></i>兰儿，<i></i><i></i>历<i></i>差<i></i>**<i></i><i></i>情<i>〾</i><i></i>，居<i></i><i></i><i></i>够<i></i><i></i>此敏锐<i></i>洞察<i></i><i></i><i></i>智。
“<i></i><i></i>意思，<i></i>让<i></i>再帮<i></i>找份<i></i><i></i>。”叶谦<i></i><i></i>兰儿<i></i><i></i><i></i>谓<i></i>李哥<i></i><i></i>话<i></i>听<i></i><i></i>耳<i></i>，<i></i><i></i>明白兰儿<i></i><i></i><i></i><i></i>活困苦，才<i></i>來<i></i>东明皇庭做陪酒女。
兰儿连连<i></i>头，<i>€</i>道：“<i></i>哥，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>且<i></i><i></i>读<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>历，<i></i><i></i>专<i></i>虽<i></i><i></i>算突<i></i>，但<i></i>算<i></i>错，<i></i><i></i><i></i><i></i>够胜任<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
叶谦苦笑<i></i><i></i>句，<i></i>己<i></i>沒<i></i>答<i></i><i></i>兰儿帮她找<i></i><i></i>，<i></i>兰儿却已<i></i>像<i></i>保证<i></i><i></i><i></i>够胜任<i></i>己介绍<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i>來，兰儿<i></i>公<i></i><i></i><i></i>，<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>。
“<i></i><i></i>，既<i></i><i></i><i></i><i></i>遇，<i></i>又救<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>缘<i></i>，<i></i>便帮<i></i><i></i><i></i>忙。”叶谦<i></i><i></i><i></i>软，答<i></i><i></i>兰儿<i></i><i></i>求。
“谢谢，谢谢<i></i><i></i>哥。”兰儿感激<i></i>已，连连朝<i></i>叶谦道谢。
“<i></i><i></i>，<i></i>先<i></i>隔壁包厢<i></i><i></i>休息<i></i><i></i>，今<i></i><i></i>肯<i></i><i></i><i></i>吓坏<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，办完<i></i><i></i>情，<i></i><i></i>帮<i></i>安排<i></i><i></i><i></i><i></i>情。”叶谦<i></i><i></i>想兰儿<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>怎么威胁控<i>⿸</i>李<i></i>涛<i></i>。
“<i></i>哥，<i></i><i></i><i></i>骗<i></i>吧。”兰儿<i></i><i></i>担忧<i></i>看<i></i>叶谦，显<i></i><i></i><i></i><i></i>候，兰儿已<i></i>将叶谦<i></i><i></i><i></i>救命<i></i>稻草，她<i></i>罪<i></i>李哥，<i></i><i></i>接<i></i>罪<i></i>**局局长李<i></i>涛，她明白<i></i>果沒<i></i><i></i>依靠，她<i></i>别想<i></i>SH市待<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>吧。”叶谦<i></i><i></i>头，<i></i>示<i></i>己<i></i><i></i>骗她。
<i></i>兰儿离<i></i><i></i>包厢<i>〾</i><i></i>，沒<i></i>久只见<i></i>李<i></i>涛终<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兰亭咖啡厅<i></i>门口，李<i></i>涛<i></i><i></i>张望，寻找叶谦<i></i>身影，
<i></i>救<i></i><i></i>，<i></i>知道<i></i>哥<i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>底，<i></i>帮帮<i></i>吧。”
叶谦<i></i><i></i>意<i></i>，<i></i>般女孩受<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>情，通常<i></i><i></i>害怕<i></i>失<i></i><i></i>智，<i></i><i></i><i></i>兰儿，<i></i><i></i>历<i></i>差<i></i>**<i></i><i></i>情<i>〾</i><i></i>，居<i></i><i></i><i></i>够<i></i><i></i>此敏锐<i></i>洞察<i></i><i></i><i></i>智。
“<i></i><i></i>意思，<i></i>让<i></i>再帮<i></i>找份<i></i><i></i>。”叶谦<i></i><i></i>兰儿<i></i><i></i><i></i>谓<i></i>李哥<i></i><i></i>话<i></i>听<i></i><i></i>耳<i></i>，<i></i><i></i>明白兰儿<i></i><i></i><i></i><i></i>活困苦，才<i></i>來<i></i>东明皇庭做陪酒女。
兰儿连连<i></i>头，<i>€</i>道：“<i></i>哥，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>且<i></i><i></i>读<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>历，<i></i><i></i>专<i></i>虽<i></i><i></i>算突<i></i>，但<i></i>算<i></i>错，<i></i><i></i><i></i><i></i>够胜任<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
叶谦苦笑<i></i><i></i>句，<i></i>己<i></i>沒<i></i>答<i></i><i></i>兰儿帮她找<i></i><i></i>，<i></i>兰儿却已<i></i>像<i></i>保证<i></i><i></i><i></i>够胜任<i></i>己介绍<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i>來，兰儿<i></i>公<i></i><i></i><i></i>，<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>。
“<i></i><i></i>，既<i></i><i></i><i></i><i></i>遇，<i></i>又救<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>缘<i></i>，<i></i>便帮<i></i><i></i><i></i>忙。”叶谦<i></i><i></i><i></i>软，答<i></i><i></i>兰儿<i></i><i></i>求。
“谢谢，谢谢<i></i><i></i>哥。”兰儿感激<i></i>已，连连朝<i></i>叶谦道谢。
“<i></i><i></i>，<i></i>先<i></i>隔壁包厢<i></i><i></i>休息<i></i><i></i>，今<i></i><i></i>肯<i></i><i></i><i></i>吓坏<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，办完<i></i><i></i>情，<i></i><i></i>帮<i></i>安排<i></i><i></i><i></i><i></i>情。”叶谦<i></i><i></i>想兰儿<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>怎么威胁控<i>⿸</i>李<i></i>涛<i></i>。
“<i></i>哥，<i></i><i></i><i></i>骗<i></i>吧。”兰儿<i></i><i></i>担忧<i></i>看<i></i>叶谦，显<i></i><i></i><i></i><i></i>候，兰儿已<i></i>将叶谦<i></i><i></i><i></i>救命<i></i>稻草，她<i></i>罪<i></i>李哥，<i></i><i></i>接<i></i>罪<i></i>**局局长李<i></i>涛，她明白<i></i>果沒<i></i><i></i>依靠，她<i></i>别想<i></i>SH市待<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>吧。”叶谦<i></i><i></i>头，<i></i>示<i></i>己<i></i><i></i>骗她。
<i></i>兰儿离<i></i><i></i>包厢<i>〾</i><i></i>，沒<i></i>久只见<i></i>李<i></i>涛终<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兰亭咖啡厅<i></i>门口，李<i></i>涛<i></i><i></i>张望，寻找叶谦<i></i>身影，
<i></i>救<i></i><i></i>，<i></i>知道<i></i>哥<i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>底，<i></i>帮帮<i></i>吧。”
叶谦<i></i><i></i>意<i></i>，<i></i>般女孩受<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>情，通常<i></i><i></i>害怕<i></i>失<i></i><i></i>智，<i></i><i></i><i></i>兰儿，<i></i><i></i>历<i></i>差<i></i>**<i></i><i></i>情<i>〾</i><i></i>，居<i></i><i></i><i></i>够<i></i><i></i>此敏锐<i></i>洞察<i></i><i></i><i></i>智。
“<i></i><i></i>意思，<i></i>让<i></i>再帮<i></i>找份<i></i><i></i>。”叶谦<i></i><i></i>兰儿<i></i><i></i><i></i>谓<i></i>李哥<i></i><i></i>话<i></i>听<i></i><i></i>耳<i></i>，<i></i><i></i>明白兰儿<i></i><i></i><i></i><i></i>活困苦，才<i></i>來<i></i>东明皇庭做陪酒女。
兰儿连连<i></i>头，<i>€</i>道：“<i></i>哥，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>且<i></i><i></i>读<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>历，<i></i><i></i>专<i></i>虽<i></i><i></i>算突<i></i>，但<i></i>算<i></i>错，<i></i><i></i><i></i><i></i>够胜任<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
叶谦苦笑<i></i><i></i>句，<i></i>己<i></i>沒<i></i>答<i></i><i></i>兰儿帮她找<i></i><i></i>，<i></i>兰儿却已<i></i>像<i></i>保证<i></i><i></i><i></i>够胜任<i></i>己介绍<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i>來，兰儿<i></i>公<i></i><i></i><i></i>，<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>。
“<i></i><i></i>，既<i></i><i></i><i></i><i></i>遇，<i></i>又救<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>缘<i></i>，<i></i>便帮<i></i><i></i><i></i>忙。”叶谦<i></i><i></i><i></i>软，答<i></i><i></i>兰儿<i></i><i></i>求。
“谢谢，谢谢<i></i><i></i>哥。”兰儿感激<i></i>已，连连朝<i></i>叶谦道谢。
“<i></i><i></i>，<i></i>先<i></i>隔壁包厢<i></i><i></i>休息<i></i><i></i>，今<i></i><i></i>肯<i></i><i></i><i></i>吓坏<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，办完<i></i><i></i>情，<i></i><i></i>帮<i></i>安排<i></i><i></i><i></i><i></i>情。”叶谦<i></i><i></i>想兰儿<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>怎么威胁控<i>⿸</i>李<i></i>涛<i></i>。
“<i></i>哥，<i></i><i></i><i></i>骗<i></i>吧。”兰儿<i></i><i></i>担忧<i></i>看<i></i>叶谦，显<i></i><i></i><i></i><i></i>候，兰儿已<i></i>将叶谦<i></i><i></i><i></i>救命<i></i>稻草，她<i></i>罪<i></i>李哥，<i></i><i></i>接<i></i>罪<i></i>**局局长李<i></i>涛，她明白<i></i>果沒<i></i><i></i>依靠，她<i></i>别想<i></i>SH市待<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>吧。”叶谦<i></i><i></i>头，<i></i>示<i></i>己<i></i><i></i>骗她。
<i></i>兰儿离<i></i><i></i>包厢<i>〾</i><i></i>，沒<i></i>久只见<i></i>李<i></i>涛终<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兰亭咖啡厅<i></i>门口，李<i></i>涛<i></i><i></i>张望，寻找叶谦<i></i>身影，
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 时星草 的《几个夏天了》最快更新
第47章 第四十七章 免费阅读.[.aishu55.cc]
