第14章 第十四章
作品:《几个夏天了》 《几<i></i>夏<i></i><i></i>》最<i></i>章节 第14章 第<i></i><i></i>章
<i></i><i>€</i>网. 龙傲<i></i><i></i>声呼唤，让龙霜<i>ǹ</i>龙倩直接<i></i>琴音<i>〾</i><i>⿺</i>走<i></i>。
她<i></i>看<i></i>萧晨，瞬<i></i>，双眸染<i></i>冷『色』。
刚<i></i><i></i><i></i>萧晨<i></i>手，龙傲便<i></i>走<i></i><i></i><i></i>，脸『色』满<i></i>惊喜<i>〾</i>『色』。
“<i></i>妹，<i></i>妹，快看爹！”龙傲<i></i>声音传<i></i>，让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i>头<i></i>，只见房<i></i><i>〾</i><i>⿺</i>龙苍玄走<i></i><i></i><i></i>，虽<i></i><i></i>貌依旧苍老，但<i></i>却<i></i>够看<i></i><i></i>，龙苍玄<i></i>气『色』<i></i>转<i></i>许<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，龙霜<i>ǹ</i>龙倩<i></i>双眸<i></i><i></i><i></i>红<i></i>。
她<i></i>已<i></i>很久没<i></i>看<i></i>龙苍玄<i></i><i></i>此<i></i><i></i>气『色』<i></i>。
<i></i><i></i>甚至没<i></i>思考<i></i><i></i>直接扑<i></i><i></i>龙苍玄<i></i>怀<i>⿺</i>，痛哭<i></i>声，随<i></i>龙倩<i></i><i></i>龙傲吼道：“<i></i>哥，<i></i>吓死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>爹爹<i></i><i></i><i></i>...”
“呜呜，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>惊<i></i>怪<i></i>。”
龙傲搓<i></i>搓手，嘿嘿<i></i>笑。
<i></i><i></i><i></i>震惊<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>欣喜，萧晨<i></i>丹『药』<i></i><i></i>，真<i></i><i></i>够延<i></i>益寿。
龙苍玄看<i></i>怀<i>⿺</i><i></i>女儿，神『色』柔<i></i><i></i><i></i>。
“丫头，爹爹没<i></i><i></i>，很快爹爹<i></i><i></i><i></i>恢复<i></i>。”
<i></i>女<i></i><i></i><i></i><i></i>头。
“嗯嗯。”
随<i></i>，她<i></i>泪眼朦胧<i></i>看向萧晨，缓缓<i></i>口：“萧晨，谢谢<i></i>。”
龙傲<i></i><i></i>走<i></i><i></i><i></i>，看<i></i>萧晨，笑道：“萧晨，谢谢<i></i><i></i>『药』，<i></i>龙傲欠<i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i>需<i></i><i></i>话<i></i><i>€</i><i></i>声，龙傲绝无半句怨言。”
<i>€</i><i></i>，<i></i>拍<i></i>拍萧晨<i></i>肩膀，<i>ǹ</i><i>〾</i><i></i><i></i>态<i></i>判若<i></i><i></i>。
萧晨<i></i><i></i>勾唇<i></i>笑。
“龙<i></i>辈，玉瓶<i>〾</i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>颗丹『药』，<i></i>颗丹『药』<i></i>延寿<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>次<i></i>晚辈<i></i><i></i><i></i>族<i>〾</i><i></i>让龙<i></i>辈损耗寿元<i>〾</i><i></i>聊<i></i><i></i>意，<i></i><i></i>想借<i></i>辈冥龙血<i></i>五滴...”
萧晨<i></i>话，让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>沉默<i></i>。
萧晨帮助龙苍玄延寿<i></i>百<i></i>，但<i></i>却想<i></i>借走<i></i>五滴冥龙血。
<i></i><i></i><i></i><i></i>百五<i></i><i></i><i></i>寿元损耗。
听<i></i><i></i><i></i>确<i></i><i></i>亏。
龙傲<i></i>神『色』<i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>，<i></i>刚才<i></i>跟萧晨称兄道弟，<i></i><i></i><i></i>却<i></i><i></i>爹<i></i>血，但<i></i>龙傲<i></i><i></i>够<i></i>解，<i></i><i></i>萧晨<i></i><i></i>需求，<i></i>身患<i></i>病，需<i></i>冥龙血入『药』...
龙霜<i></i>龙倩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>话。
<i></i><i></i>看<i></i>萧晨神『色』诚恳，神『色』清澄，显<i></i><i></i><i></i>狡诈<i>〾</i><i></i>。
<i></i>且<i>〾</i>
<i></i><i></i>琴音更<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>听<i></i><i></i>萧晨<i></i><i></i>境，空灵<i></i>远，<i></i>境澄洁，<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i>般，看<i></i><i></i>很清爽，让<i></i>...很舒服...
龙苍玄看<i></i>萧晨，没<i></i><i>€</i>话，<i></i><i>ǹ</i>萧晨<i></i>视，<i></i>没<i></i>声。
良久，龙苍玄笑<i></i>声<i></i>。
“孩<i></i>，<i></i><i></i><i></i>善<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>恩惠<i>〾</i><i></i><i>ǹ</i><i></i>毫无瓜葛，但<i></i><i></i>却<i></i>句<i></i><i></i><i></i>族<i></i><i></i>便<i></i>独<i></i>承担<i></i><i></i><i></i>，且艰辛炼丹赠<i></i><i></i>百<i></i>寿元，<i></i>算<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i>份恩，老头<i></i><i></i><i></i>报，<i></i>答<i></i><i></i>。”
龙苍玄<i></i>话，让萧晨<i></i>脸<i></i>『露』<i></i><i></i>笑容。
“<i></i>谢<i></i>辈，晚辈愿意<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>辈将丹『药』<i></i><i></i>炼<i></i><i>〾</i><i></i>再借冥龙血疗伤，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i><i></i>少损耗<i></i><i></i>。”
龙苍玄笑<i></i><i></i><i></i><i></i>头。
随<i></i>，萧晨便<i></i><i></i><i></i><i></i>住<i></i><i></i><i></i>，每<i></i><i></i><i></i>修炼，<i></i>琴。
别院<i>〾</i><i>⿺</i>，琴声<i></i>绝，<i></i>且<i></i><i></i>月异。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赞叹萧晨<i></i>风雅<i>〾</i><i></i>，武道<i></i>骄，<i></i>『<i></i>』<i></i>善，且俊逸无双，气质超凡，琴道更<i></i><i></i>众，意境<i></i>远，身<i></i><i></i>历刑<i></i><i>ǹ</i>秦牧<i></i><i></i>已<i></i>被萧晨<i></i>琴音吸引<i></i>。
<i></i><i></i>，被吸引<i></i><i></i><i></i>龙霜<i></i>龙倩。
只<i></i><i></i>萧晨<i></i>琴，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>坐<i></i><i></i>旁托腮静听。
每<i></i><i></i><i></i><i></i>脸<i></i><i></i><i></i>充满<i></i>陶醉。
她<i></i>享受萧晨琴声带<i></i><i></i><i></i><i></i>感觉，<i></i><i></i><i></i><i></i>深深<i></i>沉醉<i></i><i>⿺</i>，<i></i>琴音太美妙，琴音<i>〾</i><i>⿺</i>毫无杂质，仿佛<i>ǹ</i><i></i><i></i>浑<i></i><i></i><i></i><i></i>般，乃<i></i><i></i><i></i><i></i>道<i>〾</i>音，宛若<i></i>籁。
“凤兮凤兮归故乡，遨游<i></i>海求<i></i>凰...”
萧晨<i></i>边<i></i>琴，<i></i>变『吟』唱，声音<i>ǹ</i>琴声融<i></i>，更显婉转。
<i></i>声音<i>〾</i><i>⿺</i>透传男<i></i><i></i>磁『<i></i>』声音，让<i></i>沉沦。
<i></i>曲终<i></i>，历刑<i></i><i>ǹ</i>秦牧<i></i><i></i><i></i><i></i>意犹未尽，<i></i>龙霜<i>ǹ</i>龙倩<i></i><i></i>却<i></i>沉醉<i></i><i>⿺</i>，没<i></i>走<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>睁<i></i>双眼<i></i><i></i>候，琴声早已<i></i>停止许久<i></i>。
看<i></i><i></i><i></i>，萧晨笑道：“<i></i><i></i><i></i>像很喜欢<i></i><i></i>首呢。”
<i></i>女<i></i><i></i><i></i>头。
“琴音<i></i>听，词<i></i><i></i><i></i>。”龙霜笑<i></i>道。
身旁，龙倩看<i></i>萧晨，神『色』<i>〾</i><i>⿺</i>竟<i></i><i></i><i></i><i></i>丝<i></i>闪<i></i>，随<i></i><i></i>声问道：“萧晨，<i></i><i></i>问<i></i>刚才<i></i>首词<i></i>什么吗？”
她长萧晨<i></i>知道<i></i>少岁，但<i></i>此<i></i>却像<i></i>羞怯<i></i><i></i>姑娘。
萧晨<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i>震。
但<i></i><i></i><i></i><i></i>口道：“<i></i>首词<i></i>《凤求凰》。”
<i>€</i>完，便<i></i>站<i></i>身
<i></i>准备回房，但<i></i>却被<i></i>叫住。
“萧晨。”
叫住<i></i><i></i><i></i>龙倩。
萧晨回头<i></i>看，脸<i></i>挂<i></i>淡淡<i></i>笑容，“怎么<i></i>，<i></i><i></i>？”
“<i></i>明<i></i><i></i><i></i>琴吗？”
闻言，萧晨<i></i>眸<i></i><i>〾</i><i>⿺</i>渐渐变<i></i><i></i>淡<i></i><i></i>，看<i></i>龙倩<i></i>期待<i></i>神『色』，萧晨道：“<i></i><i></i>，<i></i>首曲<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>妻<i></i>弹奏<i></i>，最近<i></i><i></i>思念她<i></i>，<i></i><i></i>弹奏此曲，明<i></i><i></i>始<i></i><i></i><i></i>始修炼<i></i>，<i></i><i></i>忙完<i></i>情<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>。”
<i>€</i>完，萧晨便<i></i>头<i></i><i></i>回<i></i>走<i></i>。
身<i></i>，龙倩<i></i><i></i><i></i>微微<i></i>怔，<i></i><i></i><i></i>竟<i></i><i>€</i><i></i><i></i>话<i></i>，唯<i></i>神『色』黯<i></i>。
身旁，龙霜叹息<i></i>声。
“哎，听<i></i><i></i><i></i>听<i></i>曲<i></i><i></i>呢。”
龙倩<i></i><i></i>干笑<i></i>声，<i></i><i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i>转身回<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i>感觉<i></i><i></i>龙倩<i></i>像...”历刑<i></i>笑<i></i><i>€</i>道，<i></i>没<i>€</i>完便<i></i>被萧晨打断<i></i>，看<i></i>历刑<i></i>，萧晨笑道：“<i></i>像什么？很喜欢听琴曲<i></i><i></i><i></i>？”
历刑<i></i><i></i><i></i><i></i>头。
萧晨没<i></i><i></i><i>€</i>话，<i></i><i></i>直接<i></i><i></i>房<i></i>。
历刑<i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白，但<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>概念，萧晨宁愿龙倩<i></i><i></i><i></i><i></i>念头直接死<i></i><i></i><i>⿺</i>，<i></i><i></i>受伤<i></i>只<i></i><i></i>她<i></i>己。
<i></i><i></i>，萧晨才<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>番话。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>风流浪<i></i>，<i></i>处惹桃花债啊。”白晨风<i></i><i></i><i></i>笑<i></i><i></i>声，萧晨<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>无语。
“先祖，<i></i><i></i>『乱』<i>€</i>。”
“长<i></i>帅，<i></i>气质<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>错啊？”
白晨风<i></i><i></i><i></i>哼<i></i><i></i>声，冷笑道：“老夫<i></i>未见<i></i><i></i>此厚颜无耻<i>〾</i><i></i>....”
<i></i>准备回房，但<i></i>却被<i></i>叫住。
“萧晨。”
叫住<i></i><i></i><i></i>龙倩。
萧晨回头<i></i>看，脸<i></i>挂<i></i>淡淡<i></i>笑容，“怎么<i></i>，<i></i><i></i>？”
“<i></i>明<i></i><i></i><i></i>琴吗？”
闻言，萧晨<i></i>眸<i></i><i>〾</i><i>⿺</i>渐渐变<i></i><i></i>淡<i></i><i></i>，看<i></i>龙倩<i></i>期待<i></i>神『色』，萧晨道：“<i></i><i></i>，<i></i>首曲<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>妻<i></i>弹奏<i></i>，最近<i></i><i></i>思念她<i></i>，<i></i><i></i>弹奏此曲，明<i></i><i></i>始<i></i><i></i><i></i>始修炼<i></i>，<i></i><i></i>忙完<i></i>情<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>。”
<i>€</i>完，萧晨便<i></i>头<i></i><i></i>回<i></i>走<i></i>。
身<i></i>，龙倩<i></i><i></i><i></i>微微<i></i>怔，<i></i><i></i><i></i>竟<i></i><i>€</i><i></i><i></i>话<i></i>，唯<i></i>神『色』黯<i></i>。
身旁，龙霜叹息<i></i>声。
“哎，听<i></i><i></i><i></i>听<i></i>曲<i></i><i></i>呢。”
龙倩<i></i><i></i>干笑<i></i>声，<i></i><i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i>转身回<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i>感觉<i></i><i></i>龙倩<i></i>像...”历刑<i></i>笑<i></i><i>€</i>道，<i></i>没<i>€</i>完便<i></i>被萧晨打断<i></i>，看<i></i>历刑<i></i>，萧晨笑道：“<i></i>像什么？很喜欢听琴曲<i></i><i></i><i></i>？”
历刑<i></i><i></i><i></i><i></i>头。
萧晨没<i></i><i></i><i>€</i>话，<i></i><i></i>直接<i></i><i></i>房<i></i>。
历刑<i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白，但<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>概念，萧晨宁愿龙倩<i></i><i></i><i></i><i></i>念头直接死<i></i><i></i><i>⿺</i>，<i></i><i></i>受伤<i></i>只<i></i><i></i>她<i></i>己。
<i></i><i></i>，萧晨才<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>番话。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>风流浪<i></i>，<i></i>处惹桃花债啊。”白晨风<i></i><i></i><i></i>笑<i></i><i></i>声，萧晨<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>无语。
“先祖，<i></i><i></i>『乱』<i>€</i>。”
“长<i></i>帅，<i></i>气质<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>错啊？”
白晨风<i></i><i></i><i></i>哼<i></i><i></i>声，冷笑道：“老夫<i></i>未见<i></i><i></i>此厚颜无耻<i>〾</i><i></i>....”
<i></i>准备回房，但<i></i>却被<i></i>叫住。
“萧晨。”
叫住<i></i><i></i><i></i>龙倩。
萧晨回头<i></i>看，脸<i></i>挂<i></i>淡淡<i></i>笑容，“怎么<i></i>，<i></i><i></i>？”
“<i></i>明<i></i><i></i><i></i>琴吗？”
闻言，萧晨<i></i>眸<i></i><i>〾</i><i>⿺</i>渐渐变<i></i><i></i>淡<i></i><i></i>，看<i></i>龙倩<i></i>期待<i></i>神『色』，萧晨道：“<i></i><i></i>，<i></i>首曲<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>妻<i></i>弹奏<i></i>，最近<i></i><i></i>思念她<i></i>，<i></i><i></i>弹奏此曲，明<i></i><i></i>始<i></i><i></i><i></i>始修炼<i></i>，<i></i><i></i>忙完<i></i>情<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>。”
<i>€</i>完，萧晨便<i></i>头<i></i><i></i>回<i></i>走<i></i>。
身<i></i>，龙倩<i></i><i></i><i></i>微微<i></i>怔，<i></i><i></i><i></i>竟<i></i><i>€</i><i></i><i></i>话<i></i>，唯<i></i>神『色』黯<i></i>。
身旁，龙霜叹息<i></i>声。
“哎，听<i></i><i></i><i></i>听<i></i>曲<i></i><i></i>呢。”
龙倩<i></i><i></i>干笑<i></i>声，<i></i><i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i>转身回<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i>感觉<i></i><i></i>龙倩<i></i>像...”历刑<i></i>笑<i></i><i>€</i>道，<i></i>没<i>€</i>完便<i></i>被萧晨打断<i></i>，看<i></i>历刑<i></i>，萧晨笑道：“<i></i>像什么？很喜欢听琴曲<i></i><i></i><i></i>？”
历刑<i></i><i></i><i></i><i></i>头。
萧晨没<i></i><i></i><i>€</i>话，<i></i><i></i>直接<i></i><i></i>房<i></i>。
历刑<i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明白，但<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>概念，萧晨宁愿龙倩<i></i><i></i><i></i><i></i>念头直接死<i></i><i></i><i>⿺</i>，<i></i><i></i>受伤<i></i>只<i></i><i></i>她<i></i>己。
<i></i><i></i>，萧晨才<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>番话。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>风流浪<i></i>，<i></i>处惹桃花债啊。”白晨风<i></i><i></i><i></i>笑<i></i><i></i>声，萧晨<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>无语。
“先祖，<i></i><i></i>『乱』<i>€</i>。”
“长<i></i>帅，<i></i>气质<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>错啊？”
白晨风<i></i><i></i><i></i>哼<i></i><i></i>声，冷笑道：“老夫<i></i>未见<i></i><i></i>此厚颜无耻<i>〾</i><i></i>....”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 时星草 的《几个夏天了》最快更新
第14章 第十四章 免费阅读.[.aishu55.cc]
