第58章 星星
作品:《被亲手养大的小可怜攻了》 《被<i></i>手养<i></i><i></i><i></i><i></i>怜攻<i></i>》最<i></i>章节 第58章 星星
袁<i></i>没<i></i>
佘碧青觉<i></i>无稽<i>〾</i>谈，但李沐尘却<i></i>头<i></i><i></i>。
<i></i>想<i></i><i></i>荒泽秘境<i></i><i></i><i></i>座古城，想<i></i><i></i><i></i>条守护秘境<i></i>龙，<i></i><i></i><i></i><i></i>玄冥古剑<i></i>及<i></i><i></i>魔<i>〾</i>舞。
<i></i><i></i>切<i></i>昭示<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>寻常<i>〾</i><i></i>。
尤<i></i><i></i><i></i><i></i>魔<i>〾</i>舞，<i></i><i></i><i></i>句句<i></i>诗似咒<i></i>话，每<i></i>想<i></i>，<i></i><i></i>震<i></i><i></i><i></i>灵魂。
<i></i><i></i>知道<i></i>座古城<i></i>何湮没，<i></i>知<i></i>条龙<i></i>守护什么，但<i></i>断<i></i>，玄冥古剑，绝<i></i><i></i><i></i>魔<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>己身<i></i>，恰恰流淌<i></i>魔女<i></i>血。
<i></i><i></i><i></i><i></i>话<i></i><i>€</i>，<i></i>己<i></i><i></i><i></i>魔基<i></i><i></i>。
难道宫<i></i>，<i></i><i></i><i></i>座荒泽古城曾<i></i><i></i><i></i><i></i>？
佘碧青<i></i>知道李沐尘<i></i>想什么，又<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宫<i></i><i></i>宫凌烟<i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i><i></i>京城李<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>活琐<i></i>，<i>ǹ</i><i></i>局无<i></i><i></i>。
<i>€</i><i></i><i></i><i></i>儿话，<i></i>雅丽回<i></i><i></i>，李沐尘<i></i>收<i></i>隔音<i></i>术，<i></i>身告辞<i></i>。
……
袁寿山死<i></i>，何长春闭<i></i><i></i>，<i></i>夜<i>〾</i><i></i>，袁<i></i>失<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>失<i></i><i></i>靠山。
南江<i></i>风向突<i></i>变<i></i>。
几乎<i></i><i></i><i></i>豪门世<i></i>，<i></i>转头支持林<i></i>。
<i></i>几<i></i>，禾城林<i></i><i></i><i></i>门<i></i>快被挤破<i></i>。
北溪山庄<i></i>门<i></i>停<i></i>豪车排队排<i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i>道边。
林<i></i><i></i><i></i>已增<i></i><i></i>保安<i></i><i></i><i></i>。
林秋声更<i></i>忙<i></i>晕头转向。
<i></i>客<i></i><i></i><i></i>想见林尚<i></i>，但林尚<i></i><i></i>参<i></i>完李沐尘<i></i>订婚礼<i></i>，第<i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>，稍微走几步路<i></i>喘，只<i></i>卧床休息。
李沐尘特意交待严慧敏<i></i>林曼卿，<i></i><i></i>照顾老爷<i></i>。
严慧敏<i></i>帮<i></i>林秋声招呼<i></i>客，<i></i><i></i>林曼卿<i></i>没<i></i><i></i><i></i>，<i></i>直<i></i><i></i><i></i>，寸步<i></i>离<i></i>留<i></i>老爷<i></i>床<i></i>。
看<i></i><i></i>己<i></i>孙女，林尚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安详。
<i></i><i></i>辈<i></i>做<i></i>最<i></i><i></i><i></i>件<i></i>，<i></i><i></i>给孙女儿<i></i><i></i><i></i>门娃娃<i></i>。
“曼卿啊，<i></i>该<i></i>陪沐尘，总陪<i></i><i></i><i></i><i></i>老头<i></i>身边算什么？”林尚<i></i>催促<i></i>，“快<i></i>吧，男<i></i>没<i></i>女<i></i>拴<i></i>，容易野。”
林曼卿嗔道：“爷爷，<i></i>瞎<i>€</i>什么呀？沐尘<i></i><i></i>想野，<i></i><i></i>管<i></i>住？”
林尚<i></i><i></i>嘲<i></i>笑笑：“<i></i>倒<i></i>，沐尘<i></i><i></i>孩<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>陪<i></i>，<i></i>虽<i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i>，<i></i>身<i></i><i></i>背<i></i>很<i></i><i></i>担<i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>，<i></i>担<i></i>卸
<i></i><i></i>。”
林曼卿<i>€</i>：“<i></i>知道啦！但<i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i>您老<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>养<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>再<i></i>帮<i></i>挑担<i></i>，<i></i><i></i><i></i>？”
林尚<i></i>摇头道：“<i></i>什么情况<i></i><i></i>己<i></i><i></i>知道。<i></i><i></i>活<i></i>今<i></i>，已<i></i><i></i>老<i></i>恩赐<i></i>。<i></i>看<i></i><i></i><i></i>沐尘订婚，<i></i><i></i>满意足<i></i>。<i></i><i></i>信沐尘<i></i><i></i><i></i>，将<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>恩恩<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>。<i></i><i></i><i></i>沐尘<i></i><i></i>胖<i></i><i></i>周岁<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>带<i></i><i></i>坟<i></i><i></i>给<i></i>看看。”
“爷爷！<i></i>别胡<i>€</i><i></i><i></i><i></i>！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”
林曼卿知道爷爷已<i></i>油尽灯枯，连李沐尘<i></i>束手无策<i></i>，<i></i>头<i></i>禁<i></i>阵难<i></i>，眼角落<i></i>泪<i></i>，连忙假装<i></i>拿茶<i></i>，转身偷偷擦拭。
<i></i><i></i>候，林云突<i></i>闯<i></i><i></i>，<i></i>叫<i></i>：“爷爷！爷爷！<i></i>爸让<i></i><i></i>告诉<i></i>……”
林曼卿连忙<i>⿸</i>止道：“<i></i>云，干嘛<i></i>呼<i></i>叫<i></i>，爷爷<i></i>休息<i></i>。”
林云吐<i></i>吐<i></i>头，<i>€</i>：“哎呀<i></i><i></i>消息嘛，爷爷听<i></i>肯<i></i><i></i><i></i>兴<i></i>。<i></i>爸<i>€</i>，<i></i><i></i>林<i></i><i></i>几<i></i>月<i></i>损失已<i></i><i></i>补回<i></i><i></i>。<i></i>几<i></i>，<i></i><i></i>签<i></i><i></i><i></i><i></i>比<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。项目<i></i><i></i>老爸<i></i><i></i>挑花眼<i></i>。另<i></i>，袁<i></i>完<i></i>！<i></i>回<i></i>肯<i></i>完<i></i>！”
……
袁<i></i><i></i>门口冷冷清清，连<i></i>保安<i></i>没<i></i>。
短短<i></i><i></i><i></i><i></i>星期，袁<i></i><i></i>院<i></i>近百号<i></i>，走<i></i>走，散<i></i>散，<i></i>连保安<i></i>保洁<i></i><i></i>走<i></i>。
袁乃明<i></i><i></i><i></i>，靠<i></i>花园<i></i>藤椅<i></i>。
<i></i><i></i>椅<i></i>曾<i></i><i></i>父<i></i>袁寿山<i></i>。
袁寿山常常躺<i></i><i></i><i></i>椅<i></i><i></i>，摇<i></i>蒲扇，<i></i><i></i><i></i>号施令。偌<i></i><i></i><i></i>族，<i></i><i></i><i></i>运筹帷幄<i>〾</i><i>⿺</i>越<i></i>越<i></i>，越<i></i>越<i></i>。
<i></i><i></i>椅<i></i>，仿佛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>象征。
袁乃明<i></i>止<i></i>次幻想<i></i>坐<i></i><i></i><i></i>椅<i></i><i></i>，接<i></i><i></i><i></i><i></i>位置。
<i></i>今，<i></i>终<i></i>坐<i></i><i></i>，却已<i></i><i></i><i></i>非。
<i></i>座<i></i>厦轰<i></i>倒塌。
“眼看<i></i><i></i><i></i><i></i>楼，眼看<i></i><i></i>楼塌<i></i>……”
袁乃明唱<i></i>，颤抖<i></i>声音<i></i><i></i><i></i>悲凉<i></i>曲调，<i></i>院<i></i><i></i><i></i>空飘荡。
<i></i><i></i><i></i>影<i></i>长廊<i></i>闪<i></i>，藏<i></i><i></i>廊柱<i></i><i></i>，又伸<i></i>头，偷偷<i></i>看<i></i>。
袁乃明转头，看见儿<i></i><i></i>脸<i></i>挂<i></i>鼻涕，<i></i>朝<i></i>傻傻<i></i>笑。
“世杰，<i></i><i></i><i></i>。”袁乃明招手。
袁世杰嘿嘿<i></i>笑<i></i>，笨拙<i></i>朝<i></i>走<i></i>。
“世杰，<i></i>爷没<i></i>。”袁乃明<i>€</i>。
“<i></i>爷没<i></i>。”袁世杰<i></i>复<i></i><i></i>句，脸<i></i><i></i><i></i>傻傻<i></i>笑，<i>€</i>话<i></i><i></i>候，嘴角留<i></i><i></i>条口
<i></i>，又被<i></i>吸<i></i>回<i></i>。
袁乃明叹<i></i>口气，<i>€</i>：“<i></i><i></i>没<i></i>照顾<i></i><i></i>。”
“<i></i>照顾<i></i>。”袁世杰傻傻<i></i><i>€</i>。
“唉，<i></i><i></i>撑<i></i><i></i><i></i><i></i>。”袁乃明<i>€</i>，“<i></i><i></i><i></i>没<i></i>，<i></i><i></i>怎么活啊？”
袁世杰嘿嘿<i></i>笑，<i></i>边<i></i>手擦<i></i>鼻涕口<i></i>，<i></i>边<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>没<i></i>，<i></i>怎么活……”
<i>€</i>完，又哇哇叫<i></i><i></i>，“阿姨！阿姨呢？<i></i><i></i>喝<i></i>！”
袁乃明<i></i>脸<i></i>无奈<i></i>悲哀：“唉，<i></i>怪<i></i><i></i>李沐尘！”
袁世杰<i>€</i>：“<i></i>怪李沐尘！杀<i></i><i></i>！杀<i></i><i></i>！”
<i>€</i><i></i><i></i>句，又叫<i></i><i></i>喝<i></i>，跑<i></i><i></i>找阿姨<i></i>。
袁乃明<i></i>愣，呆呆<i></i>看<i></i><i></i><i></i>，呆滞<i></i>目光<i></i>，突<i></i>露<i></i>浓浓<i></i>恨意，<i>€</i>道：“<i></i>！杀<i></i><i></i>！必须，杀<i></i><i></i>！”
<i>€</i><i></i>，<i></i>藤椅<i></i>霍<i></i>站<i></i>，回<i></i><i></i>己房<i></i>，<i></i>抽屉<i></i>拿<i></i><i></i>枚**<i></i><i></i><i></i>枪<i></i>。
<i></i><i></i>**塞<i></i>口袋，举<i></i>枪，仿佛李沐尘<i></i><i></i><i></i><i></i>，狠狠<i></i><i></i><i></i><i></i>枪。
**传<i></i><i></i>很远，但袁<i></i><i></i>院<i></i>空荡荡<i></i>，只惊<i></i><i></i>几只鸟儿。
袁乃明<i></i>脸凶光，恶狠狠<i></i>往<i></i>走。
忽听<i></i><i></i><i>€</i>道：“<i></i>哥，<i></i><i></i><i></i>哪儿？”
袁乃明止住脚步，看见袁<i></i>朗站<i></i><i></i><i></i>，挡住<i></i><i></i><i></i><i></i>路。
“<i></i>杀李沐尘！”袁乃明<i>€</i>。
“<i></i>杀<i></i><i></i>吗？”袁<i></i>朗<i></i>问道。
袁乃明恨声道：“杀<i></i><i></i>，<i></i><i></i>试<i></i>试，<i></i><i></i><i></i><i></i>归<i></i>尽！”
袁<i></i>朗摇头道：“<i></i>哥，没<i></i><i></i>，别<i>€</i>枪，<i></i><i></i><i></i>抱<i></i><i></i>门<i></i>炮，<i></i>杀<i></i><i></i><i></i>。听<i></i><i></i>句劝，<i></i><i></i>保住袁<i></i><i></i>血脉比什么<i></i><i></i><i></i>，带<i></i>世杰，走吧。”
袁乃明哈哈<i></i>笑<i></i><i></i>：“走？<i></i><i></i>哪儿？<i></i>知<i></i>知道袁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>罪<i></i><i></i>少<i></i>？<i></i>朗，<i></i><i></i>功夫，<i></i><i></i><i></i><i></i>保，<i></i><i></i><i></i>。没<i></i><i></i><i></i>，没<i></i><i></i>祖宗护佑，<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>！”
袁<i></i>朗叹<i></i>口气，转身黯<i></i>离<i></i>。
“<i></i><i></i>哪儿？”袁乃明愤<i></i><i></i>呼，“袁<i></i>朗！<i></i><i></i>懦夫！父<i></i>真<i></i>白培养<i></i><i></i>！”
袁<i></i>朗脚<i></i><i></i>顿，但终究没<i></i>回头，只<i></i><i>€</i>：“<i></i>再<i></i>求求师父，看<i></i><i></i><i></i><i></i>帮帮<i></i><i></i>。”
袁乃明看<i></i>弟弟<i></i>身影消失<i></i>门口，<i></i>知<i></i>何，浑身<i></i><i></i>气突<i></i>被抽空<i></i>似<i></i>，颓<i></i>坐<i></i><i></i><i></i>，放声痛哭<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>传<i></i>杂乱<i></i>脚步声<i></i>呼喝声。
“袁<i></i><i></i><i></i>呢？袁乃明呢？<i></i>初<i></i>怎么欺负爷爷<i></i>？妈<i></i>，今<i></i>让<i></i><i></i>知道爷爷
<i></i>厉害！”
<i></i><i></i><i></i>闯<i></i><i></i><i></i>，看见袁乃明坐<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>首<i></i>冷笑<i></i><i></i><i></i><i></i>门。
屋<i></i><i></i>传<i></i>砰砰乓乓<i></i>摔打声。
忽<i></i>响<i></i><i></i>声**。
接<i></i>又<i></i>喝骂声<i></i>摔打声。
<i></i><i></i><i></i>儿，突<i></i>砰<i></i>声响，窗户炸裂，火光吞噬<i></i>整<i></i>屋<i></i>。
袁世杰留<i></i>哈喇<i></i>兴冲冲<i></i>跑<i></i>，<i></i><i></i>满屋<i></i>火光拍手叫<i></i>：“放炮喽！放炮喽！”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 远树 的《被亲手养大的小可怜攻了》最快更新
第58章 星星 免费阅读.[.aishu55.cc]
