第48章 第 48 章
作品:《我一唱歌你们都得死》 《<i></i><i></i>唱歌<i></i><i></i><i></i><i></i>死》最<i></i>章节 第48章 第 48 章
“<i></i><i></i><i></i>没<i></i>。”柳依依直直<i></i>看<i></i><i></i>双眼，<i></i><i></i>没<i></i>波澜，只<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己。<i></i>状元坊，每<i></i>盯<i></i><i></i>己看<i></i><i></i><i></i>少，但<i></i><i></i><i></i>眼<i>⿺</i>，<i></i><i></i>觊觎<i></i>己<i></i>美色，<i></i><i></i>佩服<i></i>己才情，像<i></i><i></i>冷漠<i></i>眼神，她<i></i><i></i>第<i></i>次遇见。
“<i></i><i></i>公<i></i>打<i></i>身<i></i>缺陷，智<i></i><i></i>足，若柳姑娘看<i></i>，<i></i>请<i></i><i></i><i></i>告。”凤尘眼角轻轻瞥向传<i></i>笑声<i></i>厨房，嘴角微微勾<i></i>。
柳依依神色<i></i>变，遇见李铮<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>己便猜<i></i><i></i><i></i><i></i>富贵<i></i><i></i><i></i>公<i></i>，<i></i>今看凤尘<i></i>般打扮，<i></i><i></i><i></i><i></i>智<i></i><i></i>足，只怕震儿但真<i></i><i></i><i></i>寻找<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>该<i></i><i></i><i></i>告，柳依依却犹豫<i></i>，震儿<i>€</i><i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，虽<i></i><i></i><i></i><i></i>陪伴<i></i>身边，却并<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>愿待<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>旦让<i></i>带回<i></i>，震儿<i></i><i></i><i></i>又<i></i>回<i></i><i></i><i></i><i></i>活<i></i><i></i><i></i>？
柳依依几<i></i>犹疑没<i></i>逃<i></i>凤尘<i></i>眼，更<i></i>肯<i></i>李铮<i></i><i></i><i></i>头，“柳姑娘，<i></i><i></i>公<i></i><i></i>病情需<i></i><i></i>夫，<i></i>请姑娘让<i></i><i></i>带<i></i>回<i></i>，至<i></i>报酬，姑娘随意<i></i>。”
“<i></i>……”柳依依紧紧扣<i></i>柴门，双手指节泛白，犹豫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>口。
“依依，快<i></i>尝尝<i></i>做<i></i>……”
<i></i><i></i><i></i>候，背<i></i>响<i></i><i></i>李铮<i></i>声音，<i></i><i></i><i></i>件灰蓝<i></i>袄<i></i>，<i></i>头栓<i></i><i></i>件褂<i></i>，<i></i>看<i></i>门<i></i><i></i>凤尘<i></i>，声音突<i></i>顿住。
“<i></i>怎么<i></i><i></i>？”见<i></i>熟<i></i>，李铮<i></i><i></i>欣喜，将手<i></i><i></i>碗放<i></i>院<i></i><i></i><i></i>石桌<i></i>，兴奋<i></i>跑<i></i><i></i><i></i><i></i>门，拉<i></i>凤尘<i></i>手向李盈盈介绍道：“盈盈，<i></i><i></i>凤尘。”
“凤尘……”李盈盈脸色霎<i></i>惨白，她露<i></i><i></i>丝苦涩<i></i>笑，看<i></i>李铮乖巧<i></i>模<i></i>，“<i></i>果<i></i>没<i></i>记错，<i></i>今<i></i>驸马爷，<i>ǹ</i>公<i></i><i></i>名。”
<i></i>够让驸马爷称<i></i>声公<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>世界<i></i>，找<i></i><i></i>几<i></i><i></i>。传言<i></i>今皇<i></i>痴傻，又公<i></i>李汐摄<i></i>掌<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i>错<i></i>，<i></i><i></i><i></i>叫震儿，<i></i><i></i><i></i>称朕。<i></i>口<i>⿺</i><i></i>汐儿<i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i>今摄<i></i>公<i></i>李汐，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i><i></i>旁<i></i><i></i><i></i>企及<i></i>皇宫。
翌<i></i><i></i>早，<i></i>衣靠<i></i><i></i>堂打盹儿，听<i></i><i></i>头<i></i><i></i><i></i>声敲门，翻身<i></i><i></i>，<i></i>门便低声喝道：“什么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>急，没<i></i>轻<i></i>，惊扰<i></i>公<i></i>休息，<i></i><i></i>脑袋<i></i><i></i>够<i></i>掉<i></i>。”
<i></i>女侍慌忙跪<i></i>请罪。
<i></i>衣问道：“什么<i></i>？”
“回<i></i><i></i>，皇<i></i>找<i></i><i></i>。”女侍回禀道。
<i></i>衣默<i></i>片刻，忽<i></i>转身
<i></i>往<i></i>头跑<i></i>，<i></i>边跑<i></i><i></i>边喊：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，皇<i></i>找<i></i><i></i>。”
女侍跪<i></i><i></i>头默默流汗，<i></i><i></i><i></i><i></i>声音<i></i>比奴婢<i></i>激<i></i><i></i><i></i>。
李汐已<i></i>被敲门声惊<i></i>，<i></i><i></i>坐<i></i>床<i></i><i></i><i></i>穿衣，听见<i></i>衣<i></i>呼唤声，愣<i></i>愣，<i></i>确<i></i>问道：“但真？”
<i></i>衣欣喜万<i></i>，“<i></i><i></i>，奴婢什么<i></i>候骗<i></i><i></i><i></i>？”
“真<i></i>太<i></i><i></i>。”<i></i>仆<i></i><i></i>慌慌忙忙穿戴<i></i>，<i></i>门见<i></i>女侍<i></i>跪<i></i><i></i>头，<i></i>衣道：“算<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，赶紧<i></i><i></i>吧。”
李汐问道：“皇兄眼<i></i><i></i>何处？<i></i><i></i><i></i>？<i></i>没<i></i>受伤？”
女侍怯<i></i><i></i>回禀道：“消息<i></i>凤将军传<i></i><i></i>，皇<i></i><i></i>未回宫，<i></i>千牛镇<i></i><i></i><i></i><i></i>庄<i></i><i></i>。”
李汐连忙摆驾凤府，见凤铭<i></i>候<i></i><i></i>己，她<i></i>门见山问道：“老爷<i></i>，既<i></i>找<i></i>皇兄，何<i></i>将<i></i>带回<i></i>？”
凤铭示意她先<i></i><i></i><i></i>急，<i></i><i></i><i></i><i></i>次坐<i></i>。
“尘儿眼<i></i><i></i>陪<i></i>皇<i></i>，公<i></i><i></i>必担忧。”凤铭捋<i></i>捋胡须，问道：“公<i></i><i></i>知道，<i></i>谁救<i></i>皇<i></i>？”
见凤铭<i></i>此郑<i></i>，李汐<i></i><i></i>猜<i></i><i></i>何<i></i>。
“<i></i>柳依依。”凤铭道。
李汐万万没<i></i>想<i></i>，竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被<i></i>己赶<i></i>京基<i></i>女<i></i>。惊愕<i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>解，“老爷<i></i><i></i><i></i>宫叫<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>话<i></i>交代？”
“<i></i><i></i><i></i>月<i></i>，若没<i></i>柳依依，皇<i></i><i></i><i></i>又被绑匪抓<i></i>，便<i></i><i></i>冻死，<i></i><i></i>知流落<i></i><i></i>何处。”凤铭道：“老臣<i></i>幸见<i></i><i></i>柳依依，<i>€</i>句<i></i><i></i>敬<i></i>话，她<i></i>皇太妃，<i></i><i></i>太像<i></i>。”
“老爷<i></i><i></i>意思<i></i>，皇兄依恋柳依依，甚至<i></i>肯回宫？”皇兄<i></i>母妃<i></i><i></i>依恋，若柳依依但真像母妃，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
凤铭<i></i>头，“尘儿昨夜劝<i>€</i><i></i><i></i>夜，皇<i></i>态<i></i>很坚决，<i></i>肯回宫。今儿<i></i>早<i></i><i></i>消息，老臣<i></i><i></i>令<i></i>入宫回禀<i></i>公<i></i>，请公<i></i>拿<i></i><i></i>意。”
“无论<i></i>何，皇兄必须回皇宫。”李汐<i></i><i></i><i></i>坚决。
“若强<i></i>带皇<i></i>回宫，只怕<i></i>影响公<i></i><i>ǹ</i>皇<i></i><i></i>感情，<i></i>柳依依<i></i><i>€</i><i></i>皇<i></i><i></i>救命恩<i></i>，<i></i>安佑<i></i>件<i></i>情<i></i>，她<i></i>做<i></i>让步，<i></i>底<i></i><i></i><i></i>亏欠<i></i>她<i></i>。”凤铭担忧道。
“<i></i>切，<i></i>见<i></i>皇兄再<i>€</i>吧。”李汐悠悠叹口气。
<i></i>凤尘<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，柳依依便<i></i>常走神，<i></i>早<i></i><i></i>倒茶，茶<i></i>溅<i></i>手<i></i>，惊呼<i></i>声。
李铮<i></i><i></i><i></i>头晾晒衣服，闻言立即<i></i><i></i>，见她手受<i></i>伤，叫雅儿赶紧<i></i>她包扎，“<i></i>给<i></i>呼呼<i></i><i></i>疼<i></i>，<i></i>痛<i></i><i></i>候
，汐儿<i></i><i></i><i></i><i></i>给<i></i>呼呼<i></i>。”
雅儿拎<i></i><i></i>药包<i></i><i></i>，<i></i><i></i>将李铮拉<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>吗？<i></i><i></i>赶紧滚。”
雅儿<i></i>知李铮<i></i>身份，只知道<i></i><i></i>走，便没<i></i><i></i>脸色。
李铮没<i></i>防备，踉跄<i></i>退<i></i>几步，被随<i></i><i></i><i></i><i></i>凤尘接住。“雅儿姐姐，<i></i>怎么<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i>又做错<i></i>？”
“<i></i>没<i></i>错，<i></i><i></i><i></i>错<i></i>，<i></i>该捡<i></i>回<i></i><i></i>。”雅儿<i></i>边给柳依依包扎，<i></i>边恨恨<i>€</i>道。
柳依依朝凤尘歉<i></i><i></i>笑<i></i>笑，“抱歉，<i></i>丫头<i></i><i></i>嘴<i></i>刻薄<i></i>，她没<i></i>恶意<i></i>。”<i>€</i><i></i>又瞪<i></i>雅儿<i></i>眼。
雅儿<i></i>满道：“<i></i>姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>护<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>户<i></i><i></i><i></i>公<i></i>哥，哪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>够<i></i>攀<i></i>？”她<i></i>边<i>€</i><i></i>，<i></i>边<i></i><i></i>将李铮<i>ǹ</i>凤尘往<i></i>推，“<i></i><i></i>走吧，<i></i><i></i>庙<i></i>，供<i></i><i></i><i></i>佛。”
李铮瞧<i></i>紧紧<i></i><i></i><i></i><i></i>门，委屈<i></i>想哭，转头看<i></i>凤尘，“<i></i>怪<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，雅儿<i></i><i></i><i></i>吼<i></i><i></i>。”
凤尘没<i></i><i>€</i>话，只静静听<i></i>。
门<i></i><i></i>柳依依责怪<i></i>看<i></i>雅儿：“<i></i><i></i><i></i><i></i>教给<i></i><i></i>待客<i>〾</i>道吗？”
雅儿<i></i>服气：“奴婢<i></i>替<i></i>姐<i></i>值，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>却<i></i>离<i></i><i></i>姐。”
柳依依脸色<i></i><i></i>难看，“每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>该属<i></i><i></i><i></i><i></i>。”她<i>€</i><i></i>示意雅儿打<i></i>门。
李铮蹲<i></i>门口<i></i><i></i>柳依依<i></i>门，却听<i></i>院<i></i><i></i>头传<i></i><i></i>脚步声，<i></i><i></i>唤<i></i><i></i>己，<i></i>抬首，见女<i></i>身<i></i><i></i>袭浅蓝色<i></i>袄裙，<i></i>院<i></i>门口含笑看<i></i><i></i>己。
“汐儿……”李铮脸<i></i><i></i>阴霾<i></i>瞧见李汐<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>散<i></i>，兴奋<i></i>朝她跑<i></i>，<i></i><i></i>将李汐抱住，“汐儿，<i></i><i></i>想<i></i>，<i></i><i></i><i></i>再<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i>€</i><i></i><i>€</i><i></i>，眼泪已<i></i>流<i></i><i></i><i></i>，躲<i></i>李汐怀<i></i>呜呜哭泣。
李汐脸<i></i>挂<i></i>笑，<i></i>想<i></i><i></i>最<i></i><i></i>姿态<i></i>迎接皇兄回<i></i>。<i></i>听<i></i>怀<i>⿺</i><i></i><i></i>哭泣声，她<i></i>忍<i></i>住红<i></i>眼眶，<i></i><i></i>李铮<i></i>肩膀，轻声安慰<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>汐儿<i></i><i></i>，汐儿<i></i>该，<i></i><i></i><i></i><i></i>，没<i></i><i></i>。”
柳依依<i></i>门<i></i><i></i>瞬，便看<i></i>李铮扑<i></i>女<i></i>怀<i>⿺</i>哭泣，<i></i><i></i><i></i>毫无顾忌<i></i>放声<i></i>哭。她站<i></i>门边打<i></i><i></i>女<i></i>，长<i></i>束<i></i>羽冠，浅蓝<i></i>袄裙<i></i>绣<i></i><i></i>只<i></i>屏<i></i>孔雀。<i></i>张丝毫<i></i>逊色<i></i>己<i></i>脸充满<i></i>宠溺<i>ǹ</i>歉<i></i>。
只<i></i>瞬，她便猜<i></i><i></i>眼<i></i>女<i></i><i></i>身份，炎夏最富传奇色彩<i></i>女<i></i>，公<i></i>李汐。
她明白，<i></i>己留<i></i>住<i></i><i></i><i></i><i></i>。
安<i></i><i></i>李铮<i></i>情绪，
李汐才看<i></i><i></i>旁<i></i>凤尘，朝<i></i><i></i><i></i>头，“谢谢。”
<i></i><i></i>凤尘<i>€</i>话，李铮已<i></i>拉<i></i>李汐<i></i><i></i>柳依依<i></i><i></i>，“汐儿，<i></i><i></i>依依，<i></i>她<i></i><i></i>捡回<i></i><i></i>。<i></i>看<i></i>身<i></i><i></i>衣服，<i></i><i></i>她给<i></i>买<i></i>。”
李铮兴<i></i>采烈<i></i>介绍<i></i>，却没<i></i>看<i></i><i></i>名女<i></i>脸<i></i><i></i><i></i>丝丝苦涩。
待李铮<i>€</i>完，柳依依强<i></i>欢笑，朝李汐俯<i></i>俯身，“<i></i>女柳依依，参见公<i></i>。”
李汐示意她免礼，率先<i></i><i></i>院<i></i><i></i><i></i>石桌旁坐<i></i>，随意打<i></i><i></i><i></i>周<i></i>环境，见柳依依<i></i><i></i>，示意她坐<i></i>，“<i></i><i></i>曾怪<i></i>宫？”
柳依依摇头，“<i></i>女<i></i><i></i><i></i>谢公<i></i>给<i></i><i></i>女<i></i>次<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>条件虽比<i></i><i></i>状元坊，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>落<i></i>息，<i></i><i></i>清醒<i></i><i></i>，比<i></i>状元坊<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>更令<i></i>留恋。”
见李铮<i></i><i></i>旁听<i></i>津津<i></i>味，李汐笑道：“听<i>€</i>皇兄炒<i></i>菜很<i></i>吃，<i></i>知皇妹<i></i><i></i><i></i><i></i>口福？”
李铮闻言眼神亮<i></i>亮，随<i></i>又皱<i></i>眉头，<i></i><i></i>害怕<i></i>看看雅儿。
柳依依明白李汐<i></i>意思，看<i></i>雅儿道：“雅儿，<i></i>带震……带皇<i></i><i></i>厨房吧。”
雅儿<i></i>未<i></i>震惊<i>⿺</i>回神<i></i><i></i>，呆呆<i></i>看<i></i>李汐，“<i></i>真<i></i><i></i>公<i></i>吗？”
李汐笑笑，“雅儿姑娘，<i></i><i></i>劳烦<i></i>吗？”
雅儿木讷<i></i><i></i><i></i>头，<i></i><i></i>看向<i></i>脸希冀<i></i>李铮，吓<i></i>几<i></i>激灵，躬身做<i></i><i></i>请<i></i>手势。
“公<i></i><i></i>什么<i></i>尽管吩咐，但凡依依<i></i>够效劳<i></i>，<i></i>尽<i></i><i></i>。”柳依依满脸<i></i>苦涩，<i></i><i></i><i></i><i></i>李汐<i></i>口，她已<i></i>知道<i></i>什么<i></i><i></i>。只<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>抱<i></i><i></i>丝希望。
李汐将柳依依<i></i><i></i><i></i><i></i>打<i></i><i></i>遍，虽<i></i><i></i>身风尘，此刻又<i></i><i></i>身荆钗布裙，却丝毫掩<i></i><i></i>她身<i></i><i></i>尘<i></i>气质。“无怪乎安佑视<i></i><i></i>红颜。”
柳依依道：“蒙<i></i>侯爷<i></i>嫌弃罢<i></i>。”
“<i></i><i></i>月<i></i>，皇兄离奇失踪，<i></i>宫<i></i><i></i>令<i></i>瞒<i></i>，<i></i><i></i>派<i></i>寻找，<i></i>今总算<i></i>找<i></i><i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>父皇母妃<i></i><i></i><i>〾</i>灵<i></i><i></i>交代<i></i>。”李汐<i></i>身，朝柳依依诚挚<i></i>拜，“<i></i><i></i>拜，<i></i><i></i><i></i><i></i>炎夏公<i></i><i></i>身份，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>妹妹<i></i>身份。”
柳依依原<i></i><i></i><i></i>礼，听李汐<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，便坐<i></i>没<i></i>。李汐<i></i><i></i><i></i>越<i></i><i></i>礼，<i></i>越<i></i><i></i>明她<i></i>带走李铮<i></i>决<i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i>愈<i></i><i></i><i></i>安。脸<i></i><i></i>笑更<i></i>苦涩，“无论<i></i>谁遇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i>伸<i></i>援手<i></i>，公<i></i><i></i>必放<i></i><i></i><i></i>。”
“皇兄<i></i>姑娘很依赖，<i></i><i></i><i></i>想必姑娘<i></i>感受<i></i><i></i><i></i>，若姑娘<i></i><i></i>口，<i></i>宫只<i></i>强<i></i>带<i></i>回<i></i>。”李汐<i></i>襟坐<i></i>，<i></i>脸
严肃道：“姑娘<i></i>什么条件，尽管<i></i><i></i>，<i></i>宫<i></i><i></i>尽<i></i>满足。”
“公<i></i>给<i></i>女<i></i>已<i></i>够<i></i><i></i>。”柳依依苦笑道，听<i></i>厨房<i></i>传<i></i>李铮嬉笑<i></i>声音，她道：“公<i></i><i></i><i></i>女怎么做？”
“姑娘<i></i>够深明<i></i><i></i>，<i></i>宫代炎夏<i></i><i></i>谢<i></i>。”
<i></i><i></i>几<i></i>便<i></i>院<i></i><i></i>吃<i></i>饭，菜<i></i>李铮炒<i></i>，缺盐少味<i></i><i>€</i>，<i></i>观更<i></i>惨<i></i>忍睹。几<i></i><i></i>吃<i></i><i></i><i></i><i></i>兴。
饭<i></i>，李汐便问李铮何<i></i>回宫，李铮便往柳依依身<i></i>躲<i></i>，“<i></i><i></i>回<i></i>，<i></i><i></i><i></i>依依<i></i><i></i><i></i>。”
李汐早已料<i></i><i></i><i></i><i></i>，将<i></i><i></i><i>⿺</i>演练<i></i>千百遍<i></i>话<i>€</i><i></i>，“柳姑娘已<i></i>很<i></i>容易，<i></i><i></i><i></i><i></i>照料皇兄，皇兄忍<i></i>吗？”
李铮便看向柳依依，紧紧拉<i></i>她<i></i>袖<i></i>，道：“<i></i><i></i>很<i></i>银<i></i>，<i></i><i></i><i></i>赚<i></i>。<i></i><i></i>画画，<i></i><i></i>写字赚。”
“皇兄，<i></i><i></i>太<i></i>系<i></i><i></i><i></i>，<i></i>忘<i></i><i></i><i></i>绑匪<i></i><i></i>猖獗？<i></i><i></i><i></i>旦知道<i></i><i></i><i></i><i></i>，肯<i></i><i></i><i></i>杀<i></i>，届<i></i>连累柳姑娘，<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>意<i></i><i></i>？”李汐道。“马车皇妹已<i></i>准备<i></i>，即刻回宫。”
“<i></i><i></i>。”李铮<i></i><i></i>脾气，“<i></i><i></i>皇帝谁<i></i><i></i>谁<i></i><i></i>，<i></i>算<i></i>皇兄身<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>皇兄<i></i>皇兄，<i></i><i></i><i></i>比<i></i><i></i>。”
李汐微微恼怒，“<i></i><i></i>将<i></i><i></i>交给<i></i><i></i>？”
李铮拽<i></i>柳依依<i></i>手，坚决道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>依依<i></i><i></i>。”
“别闹<i></i>。”<i></i><i></i>争执<i></i><i></i>，柳依依忽<i></i><i></i>口，她低<i></i>头看<i></i><i></i><i></i>情，只<i></i>声音异常<i></i>低沉，隐隐交杂<i></i>怒火：“皇<i></i><i></i>银<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>字<i></i>画<i></i><i></i>丑，仅<i></i><i></i>价值便只剩<i></i><i></i><i></i>身份，<i></i>旦离<i></i><i></i><i></i>身份，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>赚银<i></i>？别<i></i>玩笑<i></i>，连衣服<i></i><i></i><i></i>洗，穿衣<i></i><i></i><i></i>伺候，<i></i><i></i>做什么赚银<i></i>？”
“依依……”李铮喃喃<i></i>看<i></i>柳依依。
柳依依抬首，<i></i>脸嘲讽<i></i>看<i></i>李铮，“<i></i>初捡<i></i>回<i></i>，<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>免费<i></i>劳<i></i>，哪<i></i>想<i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i>干？<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>回<i></i><i></i>，<i></i><i></i>轻松<i></i>。”
“依依……”李铮<i></i>手慢慢松<i></i>，什么话<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，只<i></i>轻轻<i></i>唤<i></i><i></i><i></i>名字。
“走吧，走<i></i>越远越<i></i>，最<i></i>别再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”柳依依<i>€</i><i></i>，狠狠<i></i>甩<i></i>李铮<i></i>手，转身<i></i>跑<i></i><i></i>入房<i></i>，<i></i><i></i>房门，<i></i>身<i></i><i></i>气终<i></i>被抽干，靠<i></i>房<i></i>门缓缓坐<i></i>。泪<i></i>，再<i></i>忍<i></i>住决堤<i></i><i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 木念之 的《我一唱歌你们都得死》最快更新
第48章 第 48 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
