第49章 京城繁华
作品:《我相公是纨绔》 《<i></i><i></i>公<i></i>纨绔》最<i></i>章节 第49章 京城繁华
叶辰<i></i>手
叶辰<i></i>喜<i>〾</i><i></i>，立刻准备将《九玄<i></i><i></i>》塞<i></i>怀<i></i>。
结果，<i></i><i></i>书却立刻<i></i><i></i>粉末，消失<i></i>见。
但<i></i>，书<i></i><i></i>每<i></i><i></i>字，却清晰<i></i>印<i></i><i></i>叶辰<i></i><i></i>脑<i>〾</i><i>⿺</i>。
<i></i><i></i>候，逃跑<i></i>老丈<i></i>，被<i></i>几<i></i>五<i></i><i></i>粗<i></i><i></i>汉，粗暴<i></i>押<i></i>回<i></i>。
看<i></i><i></i>边脸<i></i>又红又肿，看<i></i><i></i>让<i></i>抓住抽<i></i><i></i>顿！
叶辰看<i></i><i></i><i></i>狼狈模<i></i>，<i></i><i>⿺</i>只想笑。
<i></i><i></i>老<i></i>伙，惹<i></i>祸<i></i>想甩锅给<i></i>己，真<i></i>岂<i></i>此<i></i>！让<i></i>挨<i></i>教训，<i></i>算<i></i>给<i></i><i></i><i></i>惩罚。
老丈<i></i>萧常坤此<i></i>格<i></i>狼狈，<i></i>刚才拼命<i></i>跑，累<i></i>够呛。
但<i></i><i></i>没<i></i>车钥匙，<i></i>纪<i></i><i></i>、<i></i>型又胖，跑<i></i>跑<i></i>快，哪<i></i><i></i><i></i><i></i>轻<i></i><i></i><i></i>手。
<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>被<i></i>给抓住、绑<i></i>回<i></i>，<i></i>挨<i></i><i></i>几<i></i>耳光，真<i></i>惨<i></i><i></i><i></i>。
几<i></i><i></i>萧常坤抓回<i></i>，<i></i><i></i>周良运便<i></i>牙道：“老东西，砸<i></i><i></i><i></i><i></i>瓶<i></i><i></i>想跑？<i></i><i></i><i></i>打听打听<i></i><i></i>吉庆堂<i></i>背景！”
老丈<i></i>惊恐<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>故意<i></i>啊，<i></i><i></i>瓶<i></i><i></i>太滑<i></i>……”
周良运冷声道：“少跟<i></i>废话！<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>午<i></i><i></i><i></i>筹钱，<i></i>果赔<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>报警告<i></i>故意损坏<i></i><i></i>财<i></i>，五百<i></i>万<i></i>案值，够<i></i><i></i>牢底坐穿<i></i>！”
萧常坤吓<i></i>浑身直哆嗦，看<i></i>叶辰，仿佛看见救命稻草：“叶辰，<i></i><i></i><i></i>女婿！<i></i><i></i><i></i><i></i>见死<i></i>救啊！”
叶辰无奈<i></i><i>€</i>：“爸，<i></i><i></i>没<i></i>么<i></i>钱啊！”
萧常坤急忙脱口道：“<i></i><i></i>代替<i></i><i></i>坐牢吧！<i></i>萧<i></i>养<i></i><i></i>么久，<i></i><i></i><i></i>知恩图报<i></i><i></i>候<i></i>！”
叶辰<i></i>想，<i></i>怎么<i></i>脸<i>€</i><i></i><i></i>话？
<i></i><i></i>拒绝，<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>便抢先<i></i>步<i></i>口：“冤<i></i>头债<i></i><i></i>，<i></i><i></i>吉庆堂做<i></i>意最讲信<i></i>，瓶<i></i><i></i><i></i>打烂<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>赔偿！”
<i>€</i>罢，<i></i><i></i>叶辰<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>走<i></i>，<i></i><i></i>最<i></i>帮<i></i>筹够钱，<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>今<i></i><i></i>午，<i></i><i></i><i></i><i></i>送<i></i>警局！”
叶辰轻轻<i></i><i></i><i></i>头。
萧常坤吓坏<i></i>，哭<i></i><i>€</i>：“<i></i>女婿<i></i><i></i><i></i><i></i>走啊！<i></i>走<i></i><i></i>怎么办啊！”
叶辰见<i></i>吓<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>阵<i></i>笑。
但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>想找<i></i>筹钱<i></i>借口走<i></i>，让老丈<i></i>留<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>苦头。
但<i></i>脑<i></i><i></i>忽<i></i>想<i></i>，刚才《
九玄<i></i><i></i>》<i></i><i></i><i></i><i></i>瓷器文<i></i>修复<i></i>古<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>念<i></i><i></i>，<i>€</i>：“周<i></i><i></i>，<i></i>果<i></i><i></i>修复<i></i>件玉壶春瓶，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i>老丈<i></i>离<i></i><i></i>？”
周良运冷笑<i></i>声，<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谁啊，<i></i><i></i>修复古董，<i></i>话告诉<i></i>，<i></i>已<i></i><i></i>照片<i></i>给金陵文<i></i>鉴<i></i>专<i></i>看<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>€</i>碎<i></i><i></i><i></i>，<i></i>已<i></i><i></i><i></i>再修复<i></i>。”
叶辰摇摇头道：“<i></i><i></i>瓶<i></i><i></i><i></i><i></i>碎<i></i>，留<i></i><i></i>没<i></i>，<i></i>试试又<i></i><i></i>损失什么……”
周良运<i></i>屑<i></i>嗤笑<i></i>声，<i>€</i>道：“<i></i>啊，<i></i><i></i>黄河<i></i><i></i>死<i></i>吧？<i></i>！<i></i>倒<i></i>看看<i></i><i></i>什么<i></i>耐！”
叶辰<i>€</i>道：“给<i></i>准备<i></i>张宣纸、<i></i>杆毛笔，五颗鸡蛋，鸡蛋<i></i><i></i><i></i>。”
周良运<i></i><i></i>看叶辰<i></i>闹<i></i>什么<i></i><i></i>笑话，<i></i>没犹豫，很快便给叶辰找<i></i><i></i><i></i>篮<i></i><i></i>鸡蛋。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忍<i></i>住嘲讽道：“<i></i>鸡蛋修文<i></i>，<i></i><i></i><i></i>没见<i></i><i></i><i></i>手段，<i></i>警告<i></i>，别耍什么花招，<i></i>么<i></i><i></i>拿钱赔偿，<i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i>岳父告<i></i><i></i>庭，五百万，够<i></i>岳父坐<i></i>辈<i></i>牢<i></i>。”
叶辰<i></i>头道：“<i></i><i></i><i></i>修<i></i><i></i>呢？”
周良运冷哼道：“<i></i>果<i></i><i></i>专<i></i><i></i>士鉴<i></i>，确<i></i>修<i></i><i></i>，<i></i>且<i></i>挽回<i></i><i></i><i></i>损失，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>！”
“<i></i>！”叶辰<i></i><i></i>头：“<i></i>言<i></i><i></i>！”
<i>€</i>完，<i></i>立刻<i></i><i></i>再<i></i><i></i><i></i>话，拿<i></i>毛笔，<i></i>宣纸<i></i>勾勒<i></i><i></i>玉壶春瓶<i></i>轮廓。
随<i></i>，<i></i>便<i></i>鸡蛋磕<i></i><i></i><i></i><i></i>口，<i></i>食指蘸<i></i><i></i>蛋清，抹<i></i><i></i>块瓶<i></i><i></i>碎片<i></i>，<i></i><i></i>按<i></i><i></i>纸模型<i></i>，随<i>〾</i>又拈<i></i><i></i>块按<i></i><i></i>，纸模型<i></i>渐渐被古董<i></i>碎片贴满……
<i></i><i></i><i></i>屏声静气，<i></i>怕打扰<i></i><i></i><i></i>修复<i></i>程。
很快，半<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>叶辰再次直<i></i>身<i></i><i></i><i></i>候，呈<i></i><i></i>众<i></i>眼<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>唐代玉壶春瓶。
<i></i><i></i>周良运笑<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>看看，哪<i></i><i></i><i></i>瑕疵。”
周良运拿<i></i>瓶<i></i>，<i></i><i></i>打<i></i>几眼，才<i></i>屑<i></i><i>€</i>道：“<i></i>逗老<i></i>玩呢？<i></i><i></i>妈<i></i>鸡蛋液糊<i></i>遍，<i></i>算修复<i></i>？<i></i><i></i><i></i>腿打断，<i></i><i></i>鸡蛋液给<i></i>糊<i></i>遍，<i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i>乱<i></i><i></i><i></i>瓶<i></i>！”
<i></i><i></i><i></i><i></i>，门口突<i></i>传<i></i><i></i><i></i><i></i>清脆<i></i>急切声音。
紧跟<i></i>，<i></i>位穿<i></i>白色休闲<i></i>西装<i></i>冷艳美女，迈步走<i></i>。
她容颜清丽，身材完美且<i></i>挑，接近<i></i>米七<i></i><i></i>头，散<i></i><i></i>华贵气势，<i></i><i></i>双美眸向<i></i>屋<i></i>望<i></i>，眼<i>⿺</i>充斥清冷傲气，<i></i><i></i><i></i>冰霜女王<i></i>般。
周良运<i></i>看<i></i><i></i>女<i></i><i></i>瞬<i></i>，便脸色<i></i>变，连忙低头恭敬道：“<i></i><i></i>姐，您怎么<i></i><i></i>？”
<i></i><i></i><i></i><i></i>吉庆堂<i></i><i></i>际拥<i></i>者，金陵顶尖<i></i>族宋氏<i></i>族<i></i><i></i><i></i>姐，宋婉婷。
宋婉婷冷哼<i></i>声，<i></i>带怒气道：“<i></i>怕<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>店<i></i>给<i></i>败光<i></i>！<i></i><i></i>怎么回<i></i>？”
周良运讪讪<i></i><i></i>笑，连忙回道：“<i></i><i></i>客<i></i>看瓶<i></i><i></i><i></i>候失手打碎<i></i>，<i></i>女婿<i></i>鸡蛋修复<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>想<i>€</i><i></i>么修复没价值，跟<i></i><i></i>沟通赔偿<i></i>宜呢。”
宋婉婷凑<i></i>玉壶春瓶边<i></i>，观察片刻，<i></i>色陡<i></i><i></i>变！
接<i></i>，她立刻回头怒斥周良运道：“快放<i></i>！谁让<i></i><i></i>懂<i></i>乱<i></i><i></i>！”
周良运顿<i></i>懵<i></i>：“<i></i><i></i>姐，您<i></i><i></i>？”
宋婉婷怒道：“<i></i><i></i>刚修复<i></i><i></i>文<i></i>，除<i></i>修复<i></i>专<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>暂<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手碰，<i></i><i></i>规矩<i></i><i></i><i></i>懂？”
周良运<i></i><i></i>迟疑<i></i><i>€</i>道：“<i></i>……<i></i><i></i>拿鸡蛋液糊<i></i><i></i>遍，算<i></i><i></i>修复吧？”
宋婉婷美眸含怒，斥道：“<i></i><i></i>蠢材，<i></i>瓶<i></i>修复<i></i><i></i>，价钱至少<i></i>翻<i></i>倍，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手碰，<i></i>码损失<i></i>百万！<i></i><i></i>己收拾东西，明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”
她<i>〾</i><i></i><i></i>港城<i></i>拍卖<i></i><i></i>，见<i></i><i></i>玉壶春瓶<i></i><i></i>期<i></i><i></i><i></i>瓷盘。
<i></i><i></i>瓷盘<i></i>历史很<i></i>趣，<i></i><i></i>唐朝<i></i>瓷器，<i></i>宋朝被<i></i>打碎、<i></i><i></i>宋朝<i></i><i></i><i></i>巧匠<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>修复<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>修复手<i></i>极<i></i>少见、历史<i></i>早已失传，<i></i><i></i><i></i><i></i>瓷盘最终<i></i>交价<i></i><i></i>千<i></i>百万，远超瓷盘<i></i><i></i>际价值。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>玉壶春瓶被叶辰<i></i>失传<i></i>手<i></i>修复，<i></i>瓶<i></i><i></i>价值<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>升！
周良运脸色惨白，完<i></i>没想<i></i>，<i></i>己只<i></i>碰触<i></i><i></i><i></i>玉壶春瓶，竟<i></i><i></i>带<i></i><i></i>么<i></i><i></i>损失，<i></i>丢<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>。
宋婉婷接<i></i>问道：“修复<i></i>玉壶春瓶<i></i><i></i>师呢？快带<i></i>拜见<i></i><i></i>。”
周良运<i></i>看<i></i><i></i>女<i></i><i></i>瞬<i></i>，便脸色<i></i>变，连忙低头恭敬道：“<i></i><i></i>姐，您怎么<i></i><i></i>？”
<i></i><i></i><i></i><i></i>吉庆堂<i></i><i></i>际拥<i></i>者，金陵顶尖<i></i>族宋氏<i></i>族<i></i><i></i><i></i>姐，宋婉婷。
宋婉婷冷哼<i></i>声，<i></i>带怒气道：“<i></i>怕<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>店<i></i>给<i></i>败光<i></i>！<i></i><i></i>怎么回<i></i>？”
周良运讪讪<i></i><i></i>笑，连忙回道：“<i></i><i></i>客<i></i>看瓶<i></i><i></i><i></i>候失手打碎<i></i>，<i></i>女婿<i></i>鸡蛋修复<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>想<i>€</i><i></i>么修复没价值，跟<i></i><i></i>沟通赔偿<i></i>宜呢。”
宋婉婷凑<i></i>玉壶春瓶边<i></i>，观察片刻，<i></i>色陡<i></i><i></i>变！
接<i></i>，她立刻回头怒斥周良运道：“快放<i></i>！谁让<i></i><i></i>懂<i></i>乱<i></i><i></i>！”
周良运顿<i></i>懵<i></i>：“<i></i><i></i>姐，您<i></i><i></i>？”
宋婉婷怒道：“<i></i><i></i>刚修复<i></i><i></i>文<i></i>，除<i></i>修复<i></i>专<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>暂<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手碰，<i></i><i></i>规矩<i></i><i></i><i></i>懂？”
周良运<i></i><i></i>迟疑<i></i><i>€</i>道：“<i></i>……<i></i><i></i>拿鸡蛋液糊<i></i><i></i>遍，算<i></i><i></i>修复吧？”
宋婉婷美眸含怒，斥道：“<i></i><i></i>蠢材，<i></i>瓶<i></i>修复<i></i><i></i>，价钱至少<i></i>翻<i></i>倍，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手碰，<i></i>码损失<i></i>百万！<i></i><i></i>己收拾东西，明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”
她<i>〾</i><i></i><i></i>港城<i></i>拍卖<i></i><i></i>，见<i></i><i></i>玉壶春瓶<i></i><i></i>期<i></i><i></i><i></i>瓷盘。
<i></i><i></i>瓷盘<i></i>历史很<i></i>趣，<i></i><i></i>唐朝<i></i>瓷器，<i></i>宋朝被<i></i>打碎、<i></i><i></i>宋朝<i></i><i></i><i></i>巧匠<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>修复<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>修复手<i></i>极<i></i>少见、历史<i></i>早已失传，<i></i><i></i><i></i><i></i>瓷盘最终<i></i>交价<i></i><i></i>千<i></i>百万，远超瓷盘<i></i><i></i>际价值。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>玉壶春瓶被叶辰<i></i>失传<i></i>手<i></i>修复，<i></i>瓶<i></i><i></i>价值<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>升！
周良运脸色惨白，完<i></i>没想<i></i>，<i></i>己只<i></i>碰触<i></i><i></i><i></i>玉壶春瓶，竟<i></i><i></i>带<i></i><i></i>么<i></i><i></i>损失，<i></i>丢<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>。
宋婉婷接<i></i>问道：“修复<i></i>玉壶春瓶<i></i><i></i>师呢？快带<i></i>拜见<i></i><i></i>。”
周良运<i></i>看<i></i><i></i>女<i></i><i></i>瞬<i></i>，便脸色<i></i>变，连忙低头恭敬道：“<i></i><i></i>姐，您怎么<i></i><i></i>？”
<i></i><i></i><i></i><i></i>吉庆堂<i></i><i></i>际拥<i></i>者，金陵顶尖<i></i>族宋氏<i></i>族<i></i><i></i><i></i>姐，宋婉婷。
宋婉婷冷哼<i></i>声，<i></i>带怒气道：“<i></i>怕<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>店<i></i>给<i></i>败光<i></i>！<i></i><i></i>怎么回<i></i>？”
周良运讪讪<i></i><i></i>笑，连忙回道：“<i></i><i></i>客<i></i>看瓶<i></i><i></i><i></i>候失手打碎<i></i>，<i></i>女婿<i></i>鸡蛋修复<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>想<i>€</i><i></i>么修复没价值，跟<i></i><i></i>沟通赔偿<i></i>宜呢。”
宋婉婷凑<i></i>玉壶春瓶边<i></i>，观察片刻，<i></i>色陡<i></i><i></i>变！
接<i></i>，她立刻回头怒斥周良运道：“快放<i></i>！谁让<i></i><i></i>懂<i></i>乱<i></i><i></i>！”
周良运顿<i></i>懵<i></i>：“<i></i><i></i>姐，您<i></i><i></i>？”
宋婉婷怒道：“<i></i><i></i>刚修复<i></i><i></i>文<i></i>，除<i></i>修复<i></i>专<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>暂<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手碰，<i></i><i></i>规矩<i></i><i></i><i></i>懂？”
周良运<i></i><i></i>迟疑<i></i><i>€</i>道：“<i></i>……<i></i><i></i>拿鸡蛋液糊<i></i><i></i>遍，算<i></i><i></i>修复吧？”
宋婉婷美眸含怒，斥道：“<i></i><i></i>蠢材，<i></i>瓶<i></i>修复<i></i><i></i>，价钱至少<i></i>翻<i></i>倍，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手碰，<i></i>码损失<i></i>百万！<i></i><i></i>己收拾东西，明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”
她<i>〾</i><i></i><i></i>港城<i></i>拍卖<i></i><i></i>，见<i></i><i></i>玉壶春瓶<i></i><i></i>期<i></i><i></i><i></i>瓷盘。
<i></i><i></i>瓷盘<i></i>历史很<i></i>趣，<i></i><i></i>唐朝<i></i>瓷器，<i></i>宋朝被<i></i>打碎、<i></i><i></i>宋朝<i></i><i></i><i></i>巧匠<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>修复<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>修复手<i></i>极<i></i>少见、历史<i></i>早已失传，<i></i><i></i><i></i><i></i>瓷盘最终<i></i>交价<i></i><i></i>千<i></i>百万，远超瓷盘<i></i><i></i>际价值。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>玉壶春瓶被叶辰<i></i>失传<i></i>手<i></i>修复，<i></i>瓶<i></i><i></i>价值<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>升！
周良运脸色惨白，完<i></i>没想<i></i>，<i></i>己只<i></i>碰触<i></i><i></i><i></i>玉壶春瓶，竟<i></i><i></i>带<i></i><i></i>么<i></i><i></i>损失，<i></i>丢<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>。
宋婉婷接<i></i>问道：“修复<i></i>玉壶春瓶<i></i><i></i>师呢？快带<i></i>拜见<i></i><i></i>。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 端瑜 的《我相公是纨绔》最快更新
第49章 京城繁华 免费阅读.[www.aishu55.cc]
