第52章 第52章
作品:《宿敌竹马竟成我道侣》 《宿敌竹马竟<i></i><i></i>道侣》最<i></i>章节 第52章 第52章
长白山<i></i><i></i>！
此<i></i>此刻。
汤臣<i></i>品！
夜已深，叶辰<i></i>老婆<i></i><i></i><i></i><i></i>被窝<i></i>熟睡。
<i></i><i></i><i></i>候，叶辰<i></i>手<i></i>忽<i></i>嗡嗡<i></i>震<i></i><i></i><i></i>。
担<i></i>手<i></i>吵<i></i>老婆睡觉，急忙将手<i></i>拿<i></i><i></i>，<i></i><i></i>便<i></i><i></i>收<i></i><i></i>条微信。
此<i></i><i></i><i></i>已<i></i>夜<i></i>12<i></i>，<i></i><i></i>知道<i></i>谁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>微信给<i></i>己，但<i></i><i></i>猜测<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>微信<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>紧<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>立刻解锁手<i></i>，<i></i><i></i>微信<i></i>洪五<i></i><i></i><i></i>。
“叶<i></i>师，长白山<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i>ǹ</i>魏亮<i></i><i></i>您<i></i>门口，<i></i>知您<i></i>否<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>见？”
叶辰眉头<i></i>皱。
长白山竟<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>证明吴<i></i><i></i>又打<i></i><i></i>魏<i></i>父<i></i><i></i><i></i>意。
<i></i><i></i><i></i>轻手轻脚<i></i><i></i>身，<i></i>楼<i></i><i></i>别墅门<i></i>。
洪五<i>ǹ</i>魏亮，<i></i>站<i></i>门口恭敬<i></i>候。
叶辰见<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>紧张，便问道：“<i></i><i></i>什么<i></i>？”
洪五<i></i>口<i>€</i>道：“半<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，吴<i></i>派<i></i><i></i><i></i>长白山，<i></i>次<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>，<i></i>16<i></i>。”
叶辰<i></i><i></i>头，问：“<i></i><i></i>呢，直接<i>€</i>结果。”
洪五恭敬<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i>意图抢走魏<i></i>父<i></i>，双<i></i>枪战，<i></i><i></i>魏亮<i></i><i></i>杀<i></i><i></i><i></i>15<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>逃脱<i></i>。”
叶辰<i></i><i></i><i></i>头又问：“<i></i><i></i><i></i><i></i>损失<i></i>没<i></i>？”
魏亮<i>€</i>：“叶<i></i>师，<i></i><i></i><i></i>损失<i></i><i></i>位，五爷<i></i><i></i>损失<i></i><i></i>位，<i></i><i></i><i></i><i></i>共<i></i><i></i>位。”
叶辰嗯<i></i><i></i>声，道：“<i></i><i></i>，总<i></i>算<i></i><i></i>场胜利。”
洪五<i></i><i></i>头，<i>€</i>道：“<i></i>觉<i></i>吴<i></i><i></i>次失败<i></i><i></i><i></i><i></i>善罢甘休，<i></i><i></i>很快<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>长白山<i></i><i></i><i></i>手<i></i>，<i></i><i></i>魏亮已<i></i><i></i>始<i></i>筹措<i></i>马，近期赶赴长白山，但<i></i>担<i></i><i></i><i></i>次吴<i></i><i></i>派<i></i><i></i><i></i><i></i>御<i></i><i></i>手。”
叶辰皱<i></i>皱眉头：“御<i></i><i></i>手？”
“<i></i>！”洪五<i>€</i>：“江湖传言，吴<i></i>老爷<i></i>手<i></i><i></i>八<i></i><i></i>王，<i></i>八<i></i><i></i>王皆<i></i>武者，<i></i><i></i>强<i></i>无比！”
<i>€</i>罢，洪五又道：“叶<i></i>师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>普通<i></i>尚且<i></i><i></i>，但<i></i>果<i></i><i></i>武<i></i><i></i>手<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>螳臂挡车，<i></i>几<i></i>手<i></i>无<i></i>谓，但<i></i>怕耽误<i></i>叶<i></i>师您<i></i><i></i>情，万<i></i>让<i></i><i></i>救走<i></i>魏<i></i>父<i></i>，洪五难辞<i></i>咎！”
叶辰知道，<i></i><i></i>族<i></i><i></i>圈养<i></i>超级<i></i>手。
<i></i>己印象<i>⿺</i>，叶<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>很<i></i><i></i>
手。
<i></i><i></i><i></i>手<i></i><i></i><i>〾</i>强，远超常<i></i>认知。
<i></i>资<i></i><i></i>辄万亿<i></i>超级<i></i>族<i></i><i>€</i>，<i></i>只<i></i>真<i></i><i></i>顶级<i></i>手才<i></i>够护<i></i>安<i></i>。
<i></i><i></i>，叶辰问<i></i>：“洪五，<i></i><i></i>什么想<i></i>？”
洪五连忙<i></i>口道：“叶<i></i>师，请恕<i></i>直言，<i></i><i></i>直觉<i></i>，没<i></i>必<i></i>让魏永<i></i>父<i></i>继续活<i></i>世<i></i>，您<i></i>敌<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>筹码，<i></i><i></i>竭<i></i>争取，<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>将<i></i>父<i></i><i></i><i></i>杀掉，永绝<i></i>患！”
叶辰微微<i></i>笑，<i>€</i>：“<i></i>果什么<i></i><i></i>杀<i></i>解决问题，<i></i>吴<i></i><i></i><i></i>早<i></i>已<i></i>死绝<i></i>，<i></i><i></i><i></i>该死<i></i>且<i></i>尽快杀，比<i></i>丐帮<i></i>帮<i></i>；但<i></i><i></i><i></i>杀<i></i><i></i>没意思<i></i>。”
叶辰<i>€</i>完，笑<i></i>笑，接<i></i><i>€</i>：“<i></i>想想<i></i><i></i>养狗场<i></i><i></i>林<i></i>郎，<i></i><i></i>早<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>杀掉，但<i></i><i></i>什么<i></i>留<i></i><i></i>条命呢？<i></i><i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>活<i></i>才<i></i>意思，活<i></i>才<i></i>更<i></i><i></i><i></i><i></i>，若<i></i>死<i></i>，很<i></i><i></i>情<i></i>失<i></i>很<i></i>乐趣，吴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，魏<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>叶辰<i></i><i></i>，世<i></i>万<i></i>，<i></i><i></i><i></i>辅<i></i><i></i>、<i></i><i></i><i></i>克。
<i></i>己留<i></i>林<i></i>郎<i></i><i></i>命，<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i>ǹ</i><i></i>弟弟<i></i>林次郎<i></i><i></i><i></i>克。
<i></i>己留魏<i></i>父<i></i><i></i><i></i>命，<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i>ǹ</i>魏亮<i></i><i></i><i></i>克。
若<i></i>林<i></i>郎真<i></i>死<i></i>，<i></i>己将<i></i>若想<i>⿸</i>衡<i></i>林次郎，甚至<i>⿸</i>衡<i></i>林药<i></i>，失<i></i><i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i>筹码。
若魏亮将<i></i><i></i><i></i><i></i>骨，<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>魏<i></i>父<i></i><i></i><i>⿸</i>衡<i></i>。
<i></i>便<i></i>古代<i></i>帝王<i>〾</i>术。
真<i></i><i></i>明君，<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>信<i></i><i></i>奸臣，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>完<i></i>宠信<i></i><i></i>忠臣。
但<i></i>，朝<i>⿺</i><i></i><i></i>无奸臣，<i></i><i></i>奸臣<i></i><i>⿸</i>衡忠臣<i></i><i></i>键。
若<i></i>忠臣，没<i></i>奸臣<i></i><i>⿸</i>衡，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>益骄纵、目无<i></i><i></i>，逐渐<i></i><i></i><i></i>变<i></i><i></i><i></i>奸臣。
<i></i><i></i>叶辰才需<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>互<i>⿸</i>衡。
叶<i></i>毕竟<i></i>顶尖<i></i><i></i><i></i>族，叶<i></i><i></i><i></i>嗣，<i></i><i></i>便<i></i>**<i></i>书五<i></i>、熟读古代历史、研习帝王<i>〾</i>术，<i></i><i></i>手段，几乎<i></i><i></i><i></i>骨<i></i><i></i>带<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，叶辰摇摇<i>€</i>道：“杀<i></i>魏永<i></i>父<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>怕<i></i>吴<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>示弱，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>示弱。”
<i>€</i>罢，<i></i>淡淡道：“<i></i>果<i></i>猜<i></i>没错，吴<i></i>很<i></i><i></i>已<i></i>派<i></i><i></i>八<i></i><i></i>王，甚至<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i>赶往长白山<i></i>路<i></i><i></i>。”
“啊？！”洪五<i></i>魏亮均<i></i>目瞪口呆。
魏亮惊讶<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i>么快吧，毕竟<i></i><i></i>刚刚损失<i></i><i></i>五<i></i>，<i></i>该需<i></i>退回休整<i></i>段<i></i><i></i>再
卷土<i></i><i></i>。”
“<i></i>！”叶辰笃<i></i><i></i><i>€</i>道：“若<i></i>吴东海<i></i>调<i></i>武者，<i></i><i></i><i></i>该早<i></i>派武者<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>猜测，真<i></i><i></i>派<i></i><i></i>武者<i></i>，<i></i>该<i></i>吴<i></i><i></i>老爷<i></i>！”
“老<i></i>代<i></i>创<i></i>者<i></i><i></i>很厉害<i></i>，吴老爷<i></i>白手<i></i><i></i>，<i></i><i></i>、魄<i></i>、胆识，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>优<i></i>常<i></i>，若<i></i><i></i><i></i>背<i></i>掌管<i></i>切，<i></i>手段<i></i><i></i>比吴东海<i></i><i></i><i></i>！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>攻击<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>致命<i></i>击。”
<i>€</i>罢，<i></i>淡<i></i><i></i>笑：“<i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>攻击<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>刚刚失败<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>退回<i></i>休整，但<i></i>却偏<i></i>打<i></i><i></i><i></i><i></i>措手<i></i>及。”
洪五惊呼<i></i>声，道：“叶<i></i>师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怎么办？<i></i><i></i><i></i>连夜立刻派<i></i><i></i><i></i>？”
叶辰摆<i></i>摆手淡<i></i>道：“<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>武者，<i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i>够看<i></i>，只<i></i>送死<i></i>已。”
洪五<i></i>惊：“叶<i></i>师，<i></i><i></i><i></i>该<i></i>何<i></i><i></i>？”
叶辰淡淡道：“<i></i>件<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>安排，毕竟，<i></i>苏杭<i></i>路飞<i></i>长白山，距离<i></i><i></i>挺远<i></i>，<i></i><i></i>足够<i></i><i></i><i></i>做准备！”
魏亮听叶辰<i></i>么<i>€</i>，眼<i></i>闪<i></i><i></i>丝喜色，<i></i><i></i><i></i>块沉甸甸<i></i><i></i>石头<i></i>算<i></i>落<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i>感激<i></i><i>€</i>道：“看<i></i>叶<i></i>师已<i></i>胸<i></i><i></i>竹！魏亮<i></i>此，谢<i></i>叶<i></i>师<i></i>！”
最害怕魏<i></i>父<i></i>回<i></i><i></i>，<i></i><i></i>魏亮。
<i></i><i></i>想<i></i>己<i></i><i></i>容易才<i></i><i></i><i></i>魏氏<i>⿸</i>药，转眼又拱手让<i></i>！
卷土<i></i><i></i>。”
“<i></i>！”叶辰笃<i></i><i></i><i>€</i>道：“若<i></i>吴东海<i></i>调<i></i>武者，<i></i><i></i><i></i>该早<i></i>派武者<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>猜测，真<i></i><i></i>派<i></i><i></i>武者<i></i>，<i></i>该<i></i>吴<i></i><i></i>老爷<i></i>！”
“老<i></i>代<i></i>创<i></i>者<i></i><i></i>很厉害<i></i>，吴老爷<i></i>白手<i></i><i></i>，<i></i><i></i>、魄<i></i>、胆识，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>优<i></i>常<i></i>，若<i></i><i></i><i></i>背<i></i>掌管<i></i>切，<i></i>手段<i></i><i></i>比吴东海<i></i><i></i><i></i>！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>攻击<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>致命<i></i>击。”
<i>€</i>罢，<i></i>淡<i></i><i></i>笑：“<i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>攻击<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>刚刚失败<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>退回<i></i>休整，但<i></i>却偏<i></i>打<i></i><i></i><i></i><i></i>措手<i></i>及。”
洪五惊呼<i></i>声，道：“叶<i></i>师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怎么办？<i></i><i></i><i></i>连夜立刻派<i></i><i></i><i></i>？”
叶辰摆<i></i>摆手淡<i></i>道：“<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>武者，<i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i>够看<i></i>，只<i></i>送死<i></i>已。”
洪五<i></i>惊：“叶<i></i>师，<i></i><i></i><i></i>该<i></i>何<i></i><i></i>？”
叶辰淡淡道：“<i></i>件<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>安排，毕竟，<i></i>苏杭<i></i>路飞<i></i>长白山，距离<i></i><i></i>挺远<i></i>，<i></i><i></i>足够<i></i><i></i><i></i>做准备！”
魏亮听叶辰<i></i>么<i>€</i>，眼<i></i>闪<i></i><i></i>丝喜色，<i></i><i></i><i></i>块沉甸甸<i></i><i></i>石头<i></i>算<i></i>落<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i>感激<i></i><i>€</i>道：“看<i></i>叶<i></i>师已<i></i>胸<i></i><i></i>竹！魏亮<i></i>此，谢<i></i>叶<i></i>师<i></i>！”
最害怕魏<i></i>父<i></i>回<i></i><i></i>，<i></i><i></i>魏亮。
<i></i><i></i>想<i></i>己<i></i><i></i>容易才<i></i><i></i><i></i>魏氏<i>⿸</i>药，转眼又拱手让<i></i>！
卷土<i></i><i></i>。”
“<i></i>！”叶辰笃<i></i><i></i><i>€</i>道：“若<i></i>吴东海<i></i>调<i></i>武者，<i></i><i></i><i></i>该早<i></i>派武者<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>猜测，真<i></i><i></i>派<i></i><i></i>武者<i></i>，<i></i>该<i></i>吴<i></i><i></i>老爷<i></i>！”
“老<i></i>代<i></i>创<i></i>者<i></i><i></i>很厉害<i></i>，吴老爷<i></i>白手<i></i><i></i>，<i></i><i></i>、魄<i></i>、胆识，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>优<i></i>常<i></i>，若<i></i><i></i><i></i>背<i></i>掌管<i></i>切，<i></i>手段<i></i><i></i>比吴东海<i></i><i></i><i></i>！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>攻击<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>致命<i></i>击。”
<i>€</i>罢，<i></i>淡<i></i><i></i>笑：“<i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>攻击<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>刚刚失败<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>退回<i></i>休整，但<i></i>却偏<i></i>打<i></i><i></i><i></i><i></i>措手<i></i>及。”
洪五惊呼<i></i>声，道：“叶<i></i>师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怎么办？<i></i><i></i><i></i>连夜立刻派<i></i><i></i><i></i>？”
叶辰摆<i></i>摆手淡<i></i>道：“<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>武者，<i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i>够看<i></i>，只<i></i>送死<i></i>已。”
洪五<i></i>惊：“叶<i></i>师，<i></i><i></i><i></i>该<i></i>何<i></i><i></i>？”
叶辰淡淡道：“<i></i>件<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>安排，毕竟，<i></i>苏杭<i></i>路飞<i></i>长白山，距离<i></i><i></i>挺远<i></i>，<i></i><i></i>足够<i></i><i></i><i></i>做准备！”
魏亮听叶辰<i></i>么<i>€</i>，眼<i></i>闪<i></i><i></i>丝喜色，<i></i><i></i><i></i>块沉甸甸<i></i><i></i>石头<i></i>算<i></i>落<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i>感激<i></i><i>€</i>道：“看<i></i>叶<i></i>师已<i></i>胸<i></i><i></i>竹！魏亮<i></i>此，谢<i></i>叶<i></i>师<i></i>！”
最害怕魏<i></i>父<i></i>回<i></i><i></i>，<i></i><i></i>魏亮。
<i></i><i></i>想<i></i>己<i></i><i></i>容易才<i></i><i></i><i></i>魏氏<i>⿸</i>药，转眼又拱手让<i></i>！
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 冼清秋 的《宿敌竹马竟成我道侣》最快更新
第52章 第52章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
