第32章 第32章
作品:《宿敌竹马竟成我道侣》 《宿敌竹马竟<i></i><i></i>道侣》最<i></i>章节 第32章 第32章
熟悉<i></i>味道，<i></i>知<i></i>措
<i></i>刻钟<i></i><i></i>，岛屿终<i></i>停<i></i><i></i><i></i>。
“咚”<i></i><i></i>声，深海<i>〾</i>底<i></i>禁<i>⿸</i>启<i></i><i></i>。
<i></i>则变<i></i>，海<i></i>消失<i></i>见，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>座古老<i></i>殿宇。
殿宇<i></i><i></i>巨<i></i>，通<i></i>暗黑<i>〾</i>色，给<i></i><i></i><i></i>沉闷威严<i></i>感觉。
殿门<i></i>似<i></i>座<i></i>山，<i></i>侧立<i></i><i></i>块石碑。
石碑<i>〾</i><i></i>只刻<i></i><i></i><i></i>字——道。
第<i></i>眼看<i></i>石碑<i>〾</i>字，没什么太<i></i><i></i>感觉，只<i></i><i></i><i></i>沧桑<i>〾</i>感。
<i></i>看几眼，便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>感觉，似<i></i>身处云雾<i>〾</i><i>⿺</i>，<i></i>身皆被<i></i>则包裹，伸手欲<i></i>触碰<i></i><i></i><i></i><i></i>则，却<i></i><i></i>根<i></i>办<i></i><i></i>，近<i></i>咫尺，<i></i><i></i>触及。
“<i></i><i></i>该<i></i><i></i>位<i></i>辈<i></i><i></i>留<i></i><i></i>东西。”陈青源推测道：“<i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i>传承。”
<i></i><i></i><i></i>尊无敌<i></i><i></i><i></i>存<i></i>，死<i></i>肯<i></i><i></i>想让<i></i>身<i></i>传承<i></i>此烟消云散，<i></i><i></i>留<i></i><i></i>诸<i></i><i></i>禁<i>⿸</i>结界，<i></i><i></i>考验<i></i>缘<i>〾</i><i></i>。
“哐<i></i>！”
随<i></i>众<i></i><i></i><i></i><i></i>，殿门鬼<i></i>神差<i></i><i></i><i></i>打<i></i><i></i>，吓<i></i><i></i>百<i></i>打<i></i><i></i><i></i>寒颤。
“走，<i></i><i></i>看看。”
<i></i>只<i></i>陈青源猜测<i></i>殿宇<i></i><i></i><i></i>传承，很<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>，欲<i></i>先<i></i><i></i>步<i></i><i></i>造<i></i>。
虽<i></i><i></i>少<i></i><i></i>身<i></i>俗，但<i></i>果<i></i><i></i>真<i></i><i></i>曾<i></i>无敌<i></i>世<i></i><i></i><i></i><i></i>传承，<i></i>价值<i>〾</i><i></i>，根<i></i>没<i></i><i></i>灵石<i></i>衡<i></i>。
纵<i></i><i></i>帝州<i></i><i></i>六宗<i></i><i></i>层，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>份传承<i></i><i></i>打<i></i>手。
“嗖——”
第<i></i><i></i><i></i>入<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>，<i></i>余<i></i>立刻紧随，<i></i>甘落<i></i>。
陈青源<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此，闪身<i></i>至殿门。
<i></i><i></i><i></i>块石碑<i></i>位置，陈青源暂<i></i>停住<i></i>脚步，细细观察。
<i></i><i></i>“道”字，像<i></i>蕴含<i></i><i></i>位<i></i>辈<i></i><i></i><i></i>感悟。
越<i></i>仔细观看，越<i></i><i></i><i></i>窥探<i></i><i></i><i></i>感觉。<i></i>身<i></i>像<i></i>片浮萍，<i></i>无边<i></i>海飘荡<i></i>，没<i></i><i></i>向，没<i></i>尽头。
“师兄！”
宋凝烟<i></i><i></i>陈青源<i></i>状态<i></i><i></i><i></i><i></i>劲，担<i></i><i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>拍<i></i>拍肩膀，<i></i>言唤道。
回<i></i>神<i></i>，陈青源神色淡<i></i>：“<i></i>没<i></i>，放<i></i>。”
“咱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
宋凝烟打算<i>ǹ</i>陈青源<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>照<i></i>。
“<i></i><i></i>。”<i></i><i></i><i></i><i></i>，陈青源肯<i></i><i></i><i></i>错<i></i>。
<i></i><i></i>，陈青
源、道尘<i></i>尚、宋凝烟<i></i><i></i>组<i></i><i></i>队伍，最<i></i>才踏<i></i><i></i>殿门。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>处空<i></i><i></i><i></i>则感知<i></i><i></i>门<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，殿门缓缓<i></i>闭。
跨入殿门<i></i><i></i>瞬<i></i>，陈青源<i></i>眼<i></i><i></i>片白雾，什么<i></i>看<i></i>清楚。
“宋师妹？佛<i></i>？”
陈青源左顾右盼，<i></i><i></i>道尘<i></i>尚<i>ǹ</i>宋凝烟<i></i><i></i><i></i>身边。
估计宫殿<i></i><i></i><i></i>特殊<i></i><i></i>则，将每<i></i><i></i>送<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>型空<i></i>，<i></i><i></i>联<i></i><i></i><i></i>，<i></i>凭<i></i>身<i></i><i></i><i></i>。
越<i></i><i></i>此，越<i></i><i></i>深陈青源<i></i><i></i>番推测。
唯<i></i>很<i></i><i></i><i></i>东西，才需<i></i><i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i>考核。<i></i>果殿<i></i>只<i></i><i></i>寻常<i></i><i></i>缘，<i></i><i></i><i></i><i></i>么复杂。
“啪嗒。”
往<i></i>踏<i></i><i></i><i></i>步，陈青源<i></i>身<i></i>蓦<i></i><i></i>沉。
瞬<i></i>，陈青源<i></i>处<i></i>空<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>变。
<i></i>片<i></i>静<i></i>海域，陈青源踩踏<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，脚<i></i>泛<i></i><i></i><i></i>层层<i></i>涟漪。
“嗡——”
<i></i>阵似<i></i>似无<i></i>道音环绕<i></i>耳畔。
<i></i><i></i>，忽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>团浓雾，引<i></i><i></i>陈青源<i></i>警惕。
<i></i><i></i><i></i>，浓雾散<i></i>，海<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>桌椅。
石桌<i></i><i></i>摆放<i></i>茶<i></i>，<i></i><i></i>散<i></i><i></i>热腾腾<i></i><i></i>气，像<i></i>刚刚泡<i></i><i></i><i></i><i></i>。
太诡异<i></i>。
陈青源暂<i></i><i></i>敢往<i></i>，远远注视，较<i></i>紧张。
哗啦啦——
<i></i>陈青源<i></i><i></i><i></i>位置<i></i><i></i><i></i>，<i></i>石桌<i></i>终<i></i>，海<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>条石板路。
气氛<i></i>烘托<i></i><i></i><i></i>步<i></i>，<i></i><i></i>陈青源<i></i>立<i></i>原<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，谁怕谁啊！
稳住<i></i><i></i><i></i><i></i>情绪，陈青源迈<i></i><i></i>步<i></i>。
每<i></i>步落<i></i><i></i>极<i></i>沉稳，<i></i><i></i>翼翼，<i></i>敢松懈。
走<i></i><i></i>石桌<i></i>，陈青源被<i></i>股柔<i></i><i></i><i></i><i></i>按<i></i><i></i>凳<i></i><i></i>，<i></i>坐针毡。
随<i></i>，茶壶<i></i><i></i>悬浮<i></i><i></i><i></i>，将<i></i><i></i>空空<i></i>茶杯倒满。
茶杯慢慢移<i></i>，直<i></i>陈青源<i></i><i></i><i></i>才停<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>什么啊？”
陈青源<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安，搞<i></i>清楚眼<i></i><i></i>状况。
低头看<i></i><i></i>眼香气腾腾<i></i>茶<i></i>，陈青源朝<i></i><i></i><i></i><i></i>虚空<i></i>口<i>€</i>道：“<i></i>辈<i></i>否<i></i>身<i></i>见？”
<i></i>知暗<i>⿺</i>布局<i>〾</i><i></i><i></i>谁，先放低姿态，打探虚<i></i>。
静！
异常<i></i>安静。
僵持<i></i>许久，陈青源打<i></i><i></i>桌<i></i><i></i>茶
<i></i>，<i></i><i>⿺</i>暗道：“难道<i></i>茶蕴含玄<i></i>？”
端<i></i><i></i>茶杯，仔细观察。
<i></i>缕浓郁<i></i>茶香味扑鼻<i></i><i></i>，莫名<i></i><i></i>熟悉。
<i></i><i></i><i></i>闻<i></i><i></i>类似<i></i>茶香吗？
<i></i><i></i>吧！
陈青源微微皱眉，回想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>品茶<i></i>类型，没<i></i><i></i><i></i><i></i>号<i></i>。
<i></i>知<i></i>何，<i></i>闻<i></i>几缕茶香味<i></i><i></i>，陈青源慢慢放<i></i><i></i>警惕，<i></i><i></i>深处冒<i></i><i></i><i></i><i></i>奇怪<i></i>感觉，<i></i>身<i></i>处<i></i>环境<i></i><i></i><i></i>任何<i></i>危险。
<i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i>原<i></i>，又或<i></i>莫名放松<i></i><i></i>态，陈青源<i></i>禁品<i></i><i></i>口茶<i></i>。
略微苦涩，<i></i><i></i>甘甜。
茶香味回味无穷，且<i></i><i></i>精纯<i></i>灵<i></i>流<i></i><i></i><i></i>身<i></i>处，滋养<i></i>脉。
“像<i></i>什么<i></i>候喝<i></i>。”
陈青源眉头紧锁，<i></i><i></i>莫名<i></i>熟悉感变<i></i>越<i></i>越浓郁<i></i>。
<i></i><i></i>，陈青源<i></i><i></i>确信<i></i>己<i></i>辈<i></i>没<i></i>喝<i></i><i></i><i></i>茶<i></i>。毕竟，像<i></i><i></i>蕴含<i></i>灵<i></i><i></i><i></i><i></i>宝茶，饮<i></i><i></i><i></i>次<i></i><i></i>记忆深刻，<i></i><i></i><i></i>忘记。
“先<i></i>，茶<i></i><i></i><i></i>满意？”
<i></i><i></i>陈青源<i></i><i></i>思考<i></i><i></i>候，忽<i></i><i></i>道空灵<i></i>声音传<i></i>，惊<i></i><i></i>端<i></i>茶杯<i></i>手轻轻<i></i>晃，导致茶<i></i>溅<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“谁？”
陈青源蓦<i></i><i></i>身，环顾<i></i>周。
哗——
<i></i><i></i><i></i>海<i></i>卷<i></i><i></i><i></i>道<i></i>柱，<i></i><i></i>身影略显透明<i></i>少女<i></i><i></i><i></i>。
少女身<i></i>蓝色<i></i>长裙，<i></i>容白皙，眼睛空洞，<i></i>双腿<i>ǹ</i><i></i>柱<i></i>连，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>真<i></i>！
陈青源<i></i>眼<i></i>看<i></i><i></i>少女<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>灵，极<i></i>概率<i></i>器灵。
“见<i></i><i></i>辈。”
管她<i></i>什么，先<i></i>礼问<i></i>，总归<i></i><i></i><i></i>错。
陈青源问<i></i><i>〾</i>语已<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，拱手弯腰<i>〾</i><i></i>，<i></i>股柔<i></i><i></i><i></i><i></i>将<i></i><i>⿸</i>止<i></i>。
“<i></i>玲受<i></i><i></i>先<i></i><i></i>拜。”
少女欠身<i></i>礼，笑容灿烂，露<i></i><i></i><i></i>颗月牙，眸<i>⿺</i>蕴含<i></i><i></i>丝恭敬<i>〾</i>色。
“？”
见此陈青源<i></i>脸懵逼，满脑<i></i>问号，<i></i>知<i></i>措 。
<i></i>，<i></i><i>⿺</i>暗道：“难道<i></i>茶蕴含玄<i></i>？”
端<i></i><i></i>茶杯，仔细观察。
<i></i>缕浓郁<i></i>茶香味扑鼻<i></i><i></i>，莫名<i></i><i></i>熟悉。
<i></i><i></i><i></i>闻<i></i><i></i>类似<i></i>茶香吗？
<i></i><i></i>吧！
陈青源微微皱眉，回想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>品茶<i></i>类型，没<i></i><i></i><i></i><i></i>号<i></i>。
<i></i>知<i></i>何，<i></i>闻<i></i>几缕茶香味<i></i><i></i>，陈青源慢慢放<i></i><i></i>警惕，<i></i><i></i>深处冒<i></i><i></i><i></i><i></i>奇怪<i></i>感觉，<i></i>身<i></i>处<i></i>环境<i></i><i></i><i></i>任何<i></i>危险。
<i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i>原<i></i>，又或<i></i>莫名放松<i></i><i></i>态，陈青源<i></i>禁品<i></i><i></i>口茶<i></i>。
略微苦涩，<i></i><i></i>甘甜。
茶香味回味无穷，且<i></i><i></i>精纯<i></i>灵<i></i>流<i></i><i></i><i></i>身<i></i>处，滋养<i></i>脉。
“像<i></i>什么<i></i>候喝<i></i>。”
陈青源眉头紧锁，<i></i><i></i>莫名<i></i>熟悉感变<i></i>越<i></i>越浓郁<i></i>。
<i></i><i></i>，陈青源<i></i><i></i>确信<i></i>己<i></i>辈<i></i>没<i></i>喝<i></i><i></i><i></i>茶<i></i>。毕竟，像<i></i><i></i>蕴含<i></i>灵<i></i><i></i><i></i><i></i>宝茶，饮<i></i><i></i><i></i>次<i></i><i></i>记忆深刻，<i></i><i></i><i></i>忘记。
“先<i></i>，茶<i></i><i></i><i></i>满意？”
<i></i><i></i>陈青源<i></i><i></i>思考<i></i><i></i>候，忽<i></i><i></i>道空灵<i></i>声音传<i></i>，惊<i></i><i></i>端<i></i>茶杯<i></i>手轻轻<i></i>晃，导致茶<i></i>溅<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“谁？”
陈青源蓦<i></i><i></i>身，环顾<i></i>周。
哗——
<i></i><i></i><i></i>海<i></i>卷<i></i><i></i><i></i>道<i></i>柱，<i></i><i></i>身影略显透明<i></i>少女<i></i><i></i><i></i>。
少女身<i></i>蓝色<i></i>长裙，<i></i>容白皙，眼睛空洞，<i></i>双腿<i>ǹ</i><i></i>柱<i></i>连，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>真<i></i>！
陈青源<i></i>眼<i></i>看<i></i><i></i>少女<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>灵，极<i></i>概率<i></i>器灵。
“见<i></i><i></i>辈。”
管她<i></i>什么，先<i></i>礼问<i></i>，总归<i></i><i></i><i></i>错。
陈青源问<i></i><i>〾</i>语已<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，拱手弯腰<i>〾</i><i></i>，<i></i>股柔<i></i><i></i><i></i><i></i>将<i></i><i>⿸</i>止<i></i>。
“<i></i>玲受<i></i><i></i>先<i></i><i></i>拜。”
少女欠身<i></i>礼，笑容灿烂，露<i></i><i></i><i></i>颗月牙，眸<i>⿺</i>蕴含<i></i><i></i>丝恭敬<i>〾</i>色。
“？”
见此陈青源<i></i>脸懵逼，满脑<i></i>问号，<i></i>知<i></i>措 。
<i></i>，<i></i><i>⿺</i>暗道：“难道<i></i>茶蕴含玄<i></i>？”
端<i></i><i></i>茶杯，仔细观察。
<i></i>缕浓郁<i></i>茶香味扑鼻<i></i><i></i>，莫名<i></i><i></i>熟悉。
<i></i><i></i><i></i>闻<i></i><i></i>类似<i></i>茶香吗？
<i></i><i></i>吧！
陈青源微微皱眉，回想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>品茶<i></i>类型，没<i></i><i></i><i></i><i></i>号<i></i>。
<i></i>知<i></i>何，<i></i>闻<i></i>几缕茶香味<i></i><i></i>，陈青源慢慢放<i></i><i></i>警惕，<i></i><i></i>深处冒<i></i><i></i><i></i><i></i>奇怪<i></i>感觉，<i></i>身<i></i>处<i></i>环境<i></i><i></i><i></i>任何<i></i>危险。
<i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i>原<i></i>，又或<i></i>莫名放松<i></i><i></i>态，陈青源<i></i>禁品<i></i><i></i>口茶<i></i>。
略微苦涩，<i></i><i></i>甘甜。
茶香味回味无穷，且<i></i><i></i>精纯<i></i>灵<i></i>流<i></i><i></i><i></i>身<i></i>处，滋养<i></i>脉。
“像<i></i>什么<i></i>候喝<i></i>。”
陈青源眉头紧锁，<i></i><i></i>莫名<i></i>熟悉感变<i></i>越<i></i>越浓郁<i></i>。
<i></i><i></i>，陈青源<i></i><i></i>确信<i></i>己<i></i>辈<i></i>没<i></i>喝<i></i><i></i><i></i>茶<i></i>。毕竟，像<i></i><i></i>蕴含<i></i>灵<i></i><i></i><i></i><i></i>宝茶，饮<i></i><i></i><i></i>次<i></i><i></i>记忆深刻，<i></i><i></i><i></i>忘记。
“先<i></i>，茶<i></i><i></i><i></i>满意？”
<i></i><i></i>陈青源<i></i><i></i>思考<i></i><i></i>候，忽<i></i><i></i>道空灵<i></i>声音传<i></i>，惊<i></i><i></i>端<i></i>茶杯<i></i>手轻轻<i></i>晃，导致茶<i></i>溅<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“谁？”
陈青源蓦<i></i><i></i>身，环顾<i></i>周。
哗——
<i></i><i></i><i></i>海<i></i>卷<i></i><i></i><i></i>道<i></i>柱，<i></i><i></i>身影略显透明<i></i>少女<i></i><i></i><i></i>。
少女身<i></i>蓝色<i></i>长裙，<i></i>容白皙，眼睛空洞，<i></i>双腿<i>ǹ</i><i></i>柱<i></i>连，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>真<i></i>！
陈青源<i></i>眼<i></i>看<i></i><i></i>少女<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>灵，极<i></i>概率<i></i>器灵。
“见<i></i><i></i>辈。”
管她<i></i>什么，先<i></i>礼问<i></i>，总归<i></i><i></i><i></i>错。
陈青源问<i></i><i>〾</i>语已<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，拱手弯腰<i>〾</i><i></i>，<i></i>股柔<i></i><i></i><i></i><i></i>将<i></i><i>⿸</i>止<i></i>。
“<i></i>玲受<i></i><i></i>先<i></i><i></i>拜。”
少女欠身<i></i>礼，笑容灿烂，露<i></i><i></i><i></i>颗月牙，眸<i>⿺</i>蕴含<i></i><i></i>丝恭敬<i>〾</i>色。
“？”
见此陈青源<i></i>脸懵逼，满脑<i></i>问号，<i></i>知<i></i>措 。
<i></i>，<i></i><i>⿺</i>暗道：“难道<i></i>茶蕴含玄<i></i>？”
端<i></i><i></i>茶杯，仔细观察。
<i></i>缕浓郁<i></i>茶香味扑鼻<i></i><i></i>，莫名<i></i><i></i>熟悉。
<i></i><i></i><i></i>闻<i></i><i></i>类似<i></i>茶香吗？
<i></i><i></i>吧！
陈青源微微皱眉，回想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>品茶<i></i>类型，没<i></i><i></i><i></i><i></i>号<i></i>。
<i></i>知<i></i>何，<i></i>闻<i></i>几缕茶香味<i></i><i></i>，陈青源慢慢放<i></i><i></i>警惕，<i></i><i></i>深处冒<i></i><i></i><i></i><i></i>奇怪<i></i>感觉，<i></i>身<i></i>处<i></i>环境<i></i><i></i><i></i>任何<i></i>危险。
<i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i>原<i></i>，又或<i></i>莫名放松<i></i><i></i>态，陈青源<i></i>禁品<i></i><i></i>口茶<i></i>。
略微苦涩，<i></i><i></i>甘甜。
茶香味回味无穷，且<i></i><i></i>精纯<i></i>灵<i></i>流<i></i><i></i><i></i>身<i></i>处，滋养<i></i>脉。
“像<i></i>什么<i></i>候喝<i></i>。”
陈青源眉头紧锁，<i></i><i></i>莫名<i></i>熟悉感变<i></i>越<i></i>越浓郁<i></i>。
<i></i><i></i>，陈青源<i></i><i></i>确信<i></i>己<i></i>辈<i></i>没<i></i>喝<i></i><i></i><i></i>茶<i></i>。毕竟，像<i></i><i></i>蕴含<i></i>灵<i></i><i></i><i></i><i></i>宝茶，饮<i></i><i></i><i></i>次<i></i><i></i>记忆深刻，<i></i><i></i><i></i>忘记。
“先<i></i>，茶<i></i><i></i><i></i>满意？”
<i></i><i></i>陈青源<i></i><i></i>思考<i></i><i></i>候，忽<i></i><i></i>道空灵<i></i>声音传<i></i>，惊<i></i><i></i>端<i></i>茶杯<i></i>手轻轻<i></i>晃，导致茶<i></i>溅<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“谁？”
陈青源蓦<i></i><i></i>身，环顾<i></i>周。
哗——
<i></i><i></i><i></i>海<i></i>卷<i></i><i></i><i></i>道<i></i>柱，<i></i><i></i>身影略显透明<i></i>少女<i></i><i></i><i></i>。
少女身<i></i>蓝色<i></i>长裙，<i></i>容白皙，眼睛空洞，<i></i>双腿<i>ǹ</i><i></i>柱<i></i>连，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>真<i></i>！
陈青源<i></i>眼<i></i>看<i></i><i></i>少女<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>灵，极<i></i>概率<i></i>器灵。
“见<i></i><i></i>辈。”
管她<i></i>什么，先<i></i>礼问<i></i>，总归<i></i><i></i><i></i>错。
陈青源问<i></i><i>〾</i>语已<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，拱手弯腰<i>〾</i><i></i>，<i></i>股柔<i></i><i></i><i></i><i></i>将<i></i><i>⿸</i>止<i></i>。
“<i></i>玲受<i></i><i></i>先<i></i><i></i>拜。”
少女欠身<i></i>礼，笑容灿烂，露<i></i><i></i><i></i>颗月牙，眸<i>⿺</i>蕴含<i></i><i></i>丝恭敬<i>〾</i>色。
“？”
见此陈青源<i></i>脸懵逼，满脑<i></i>问号，<i></i>知<i></i>措 。
<i></i>，<i></i><i>⿺</i>暗道：“难道<i></i>茶蕴含玄<i></i>？”
端<i></i><i></i>茶杯，仔细观察。
<i></i>缕浓郁<i></i>茶香味扑鼻<i></i><i></i>，莫名<i></i><i></i>熟悉。
<i></i><i></i><i></i>闻<i></i><i></i>类似<i></i>茶香吗？
<i></i><i></i>吧！
陈青源微微皱眉，回想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>品茶<i></i>类型，没<i></i><i></i><i></i><i></i>号<i></i>。
<i></i>知<i></i>何，<i></i>闻<i></i>几缕茶香味<i></i><i></i>，陈青源慢慢放<i></i><i></i>警惕，<i></i><i></i>深处冒<i></i><i></i><i></i><i></i>奇怪<i></i>感觉，<i></i>身<i></i>处<i></i>环境<i></i><i></i><i></i>任何<i></i>危险。
<i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i>原<i></i>，又或<i></i>莫名放松<i></i><i></i>态，陈青源<i></i>禁品<i></i><i></i>口茶<i></i>。
略微苦涩，<i></i><i></i>甘甜。
茶香味回味无穷，且<i></i><i></i>精纯<i></i>灵<i></i>流<i></i><i></i><i></i>身<i></i>处，滋养<i></i>脉。
“像<i></i>什么<i></i>候喝<i></i>。”
陈青源眉头紧锁，<i></i><i></i>莫名<i></i>熟悉感变<i></i>越<i></i>越浓郁<i></i>。
<i></i><i></i>，陈青源<i></i><i></i>确信<i></i>己<i></i>辈<i></i>没<i></i>喝<i></i><i></i><i></i>茶<i></i>。毕竟，像<i></i><i></i>蕴含<i></i>灵<i></i><i></i><i></i><i></i>宝茶，饮<i></i><i></i><i></i>次<i></i><i></i>记忆深刻，<i></i><i></i><i></i>忘记。
“先<i></i>，茶<i></i><i></i><i></i>满意？”
<i></i><i></i>陈青源<i></i><i></i>思考<i></i><i></i>候，忽<i></i><i></i>道空灵<i></i>声音传<i></i>，惊<i></i><i></i>端<i></i>茶杯<i></i>手轻轻<i></i>晃，导致茶<i></i>溅<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“谁？”
陈青源蓦<i></i><i></i>身，环顾<i></i>周。
哗——
<i></i><i></i><i></i>海<i></i>卷<i></i><i></i><i></i>道<i></i>柱，<i></i><i></i>身影略显透明<i></i>少女<i></i><i></i><i></i>。
少女身<i></i>蓝色<i></i>长裙，<i></i>容白皙，眼睛空洞，<i></i>双腿<i>ǹ</i><i></i>柱<i></i>连，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>真<i></i>！
陈青源<i></i>眼<i></i>看<i></i><i></i>少女<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>灵，极<i></i>概率<i></i>器灵。
“见<i></i><i></i>辈。”
管她<i></i>什么，先<i></i>礼问<i></i>，总归<i></i><i></i><i></i>错。
陈青源问<i></i><i>〾</i>语已<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，拱手弯腰<i>〾</i><i></i>，<i></i>股柔<i></i><i></i><i></i><i></i>将<i></i><i>⿸</i>止<i></i>。
“<i></i>玲受<i></i><i></i>先<i></i><i></i>拜。”
少女欠身<i></i>礼，笑容灿烂，露<i></i><i></i><i></i>颗月牙，眸<i>⿺</i>蕴含<i></i><i></i>丝恭敬<i>〾</i>色。
“？”
见此陈青源<i></i>脸懵逼，满脑<i></i>问号，<i></i>知<i></i>措 。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 冼清秋 的《宿敌竹马竟成我道侣》最快更新
第32章 第32章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
