第51章 51
作品:《孟大小姐》 《孟<i></i><i></i>姐》最<i></i>章节 第51章 51
转眼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，称呼<i></i>倒<i></i><i></i><i></i>除夕。
第<i></i>次<i></i>九月底<i></i><i></i>，感觉<i></i><i></i>很<i></i>奇<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>先祭祀，宫<i></i><i>⿺</i>午<i></i><i></i>宫宴，皇<i></i><i></i>戚齐聚<i></i>堂，晚<i></i>便<i></i><i></i><i></i>归<i></i>。
<i></i><i></i>守岁<i></i>习俗，且第<i></i><i></i>即<i></i>月初<i></i>，诸侯王<i></i>需<i></i>入宫拜见皇帝并献礼，皇帝再<i></i>礼。
<i></i>次宫宴<i>ǹ</i><i></i>往<i></i>比规模更<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>带<i></i><i></i>眷，<i></i>许<i></i>她<i></i>未谋<i></i><i></i>。
<i></i>宫宴<i></i>居<i></i><i></i>看<i></i><i></i>熊掌！熊掌啊！<i></i>放<i></i>代<i></i>犯<i></i><i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>倒没<i></i>吧。
她记<i></i>她<i></i>初<i></i>奇，<i></i>百<i></i><i></i>搜熊掌<i></i><i></i>候，百<i></i><i></i><i></i><i></i>提醒她：购买=杀戮，<i></i>野<i></i><i></i><i></i>及<i></i><i>⿸</i>指南》
<i></i><i></i><i></i>真<i></i>被<i></i>代文明教育<i></i>很深刻<i></i>，结果她干看<i></i><i></i>肉肉<i></i>熊掌，<i></i><i></i>没伸筷<i></i>。
<i></i>知道，她<i></i><i></i><i></i><i></i>遵纪守<i></i>连逃课<i></i><i></i>敢<i></i>胆<i></i><i></i>市<i></i>！总<i></i><i></i>吃<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>抓她<i></i>奇怪感觉……
“<i></i>摇头晃脑<i></i>做什么？”
她闻声抬头<i></i>看，<i></i>邻桌<i></i>刘彻，<i></i><i></i>皇室<i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i>，每桌<i></i><i></i>距较<i></i>，但<i></i>整<i></i>看<i></i>依<i></i>尽<i></i><i></i>序。
“啊······<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>吃饺<i></i>。”
“<i></i><i></i>什么？”
又没<i></i>吗？<i>€</i><i></i><i></i><i></i>确<i></i>没<i></i>见<i></i><i></i>，“回殿<i></i>，<i></i><i></i>听<i>€</i><i></i><i></i><i></i>食<i></i>。”
刘彻皱皱眉，又道：“想吃<i></i>让膳房<i></i><i></i><i></i>做。”
“诶，<i></i><i></i><i></i><i></i>做吧。”但<i></i>看<i></i>眼<i></i>场<i></i><i></i><i></i>，又改口道：“<i></i>宫宴散<i></i>，晚膳<i></i><i></i>候再做。”
话毕，却感觉<i></i>另<i></i><i></i>道视<i></i>，<i></i><i></i>阳公<i></i>刘娉。她<i></i>才见<i></i><i></i>次，但<i></i>觉<i></i><i></i>阳似乎<i></i>她<i></i>太友善。
<i></i>午<i></i><i></i><i></i>刘嫖<i></i>她被留<i></i>长乐宫<i></i>，陪伴太<i></i>。几<i></i>公<i></i><i></i><i></i>幼<i></i>皇<i></i>包括刘彻<i></i><i></i>，热闹非凡。
只<i></i>没<i></i><i></i>雪，<i></i><i></i>打雪仗<i></i>。
玩<i></i>几局六博，虽<i></i>刘彻技艺<i></i>超，棋局精彩，但<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>弈，<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>快速参<i>ǹ</i>，久<i></i>围观者难免无聊。
阿娇<i></i>提议改<i></i>规则<i></i>投壶游戏，<i></i><i></i>投壶游戏<i></i><i></i>箭向壶<i></i>投，投<i>⿺</i><i></i>者胜，很快<i></i><i></i>输赢<i></i>晓，比六博又热闹。
但<i></i>投壶游戏输<i></i><i></i>原<i></i><i></i><i></i>饮酒<i></i>，皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i>幼，<i></i>太<i></i>适。
忠<i></i>观众刘寄问：“阿娇姐姐，<i></i><i></i>怎么改呢？”
毕竟<i></i>皇<i></i>公<i></i>，<i></i><i></i>惩罚<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>，既<i></i><i></i>无聊，又<i></i><i></i><i></i>顾<i></i><i></i>······
“赋诗吧？负者<i></i><i></i>赋诗<i></i>首，<i></i><i></i>做，<i></i><i></i>背诵，<i></i>论<i></i>坏，只做<i></i>热闹，参<i></i><i>ǹ</i>否<i></i><i></i><i></i>意愿<i></i><i></i>，<i></i>强求，<i></i>何？”
<i></i><i></i>皇<i></i>虽<i></i><i></i><i></i><i></i>文采斐<i></i>，但<i></i>背书<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>且，她<i></i>背<i></i><i></i><i></i>呢。<i></i><i></i><i></i>既<i></i>惩罚，完<i></i><i></i><i></i>难<i></i>又<i></i><i></i>，<i></i>伤<i></i><i></i>。
除<i></i>几<i></i>已<i></i><i></i>嫁<i></i>公<i></i>比较矜持，只<i></i><i></i>旁观看，几<i></i><i></i>皇<i></i><i></i>公<i></i><i></i>世<i></i><i></i><i></i>很积极参<i>ǹ</i><i></i>，热热闹闹玩<i></i><i></i><i></i>午。
刘彻<i></i><i></i><i></i>精<i></i>御射，投壶礼<i></i><i></i><i></i>射礼<i></i><i></i><i></i>衍<i></i>变<i></i>，<i></i>赢<i></i>几次<i></i>觉<i></i>无趣<i></i>。
阿娇倒<i></i>兴致盎<i></i>，期<i></i>她<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>刘舜打<i></i><i></i>落花流<i></i>，背<i></i><i></i><i></i>诗词，<i></i><i></i>刘舜<i></i>直<i></i>服气，最<i></i>刘舜<i></i>赢<i></i><i></i>次，尾巴<i></i><i></i>翘<i></i><i></i><i></i>。<i></i>屁孩儿。
她张口<i></i><i></i>首王维<i></i>《山居秋暝》，“空山<i></i>雨<i></i>，<i></i>气晚<i></i>秋。明月松<i></i>照，清泉石<i></i>流。竹喧归浣女，莲<i></i><i></i>渔舟。随意春芳歇，王孙<i></i><i></i>留。”
刘寄赞道：“阿娇姐姐<i></i>文采！”
阿娇笑笑：“<i></i>敢<i></i><i></i>敢<i></i>，<i></i><i></i>只<i></i>背诵<i></i><i></i><i></i><i></i>诗词。”
视<i></i>扫<i></i><i></i>阳公<i></i>，<i></i><i></i><i></i>屑似<i></i>，她什么<i></i>候招惹她<i></i>？
玩儿<i></i>累<i></i>歇息<i></i>阵，想<i></i><i></i>刘彻<i>€</i><i></i>煮饺<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>向太<i></i><i>€</i><i></i>。
太<i></i>笑道：“<i></i><i></i>花<i></i><i></i>，<i></i><i></i>午<i></i><i></i>没累？”
“回皇祖母，阿娇<i></i>累，<i></i><i></i><i></i><i></i>该热闹<i></i>。<i></i>且听<i>€</i><i></i><i></i><i></i>吃饺<i></i>，很<i></i>吃<i></i>。”
“<i></i>吧，让膳房<i></i><i></i>仔细<i></i>看护<i></i>，<i></i><i></i>别伤<i></i>。”太<i></i>今<i></i>比<i></i>往更慈祥<i></i>。
“<i></i>，谢皇祖母。”
阿娇<i></i>她娘<i></i>及刘彻<i>€</i><i></i>声<i></i><i></i><i></i>殿，往膳房<i></i>向<i></i>，迎<i></i>走<i></i><i></i><i></i>，<i></i>蓝色华服，被宫<i></i>簇拥<i></i>，仔细看<i></i>，<i></i><i></i>阳公<i></i>。
她<i></i><i></i>阳<i></i>知<i></i>何<i></i>直<i></i>太<i></i>付，明明<i></i>她<i></i>言只见<i></i><i></i><i></i>次，<i></i>许<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>陈阿娇<i></i><i></i>阳公<i></i><i></i><i></i>节？
<i></i>论<i></i><i></i>侯府<i></i>姐<i></i><i></i>刘彻<i></i><i></i><i></i><i></i>象，似乎<i></i><i></i>她<i></i>该<i></i><i></i><i></i>问<i></i>。<i></i><i></i>叹<i></i><i></i>口气，脚步<i></i><i></i>走<i></i><i></i>。
<i></i>阳<i></i><i></i>既往<i></i>她<i></i>意见似<i></i>，<i>€</i>真<i></i>她<i></i>副<i></i><i></i>真<i></i>很让<i></i><i></i>爽。
“听<i>€</i><i></i>常给彻儿做<i></i><i></i><i></i>带<i></i>，宫<i>⿺</i>膳食<i></i><i></i><i></i>食医负责，太<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>需<i></i><i></i><i></i>担<i></i>，阿娇<i></i>姐<i></i>并<i></i>懂<i></i><i></i><i></i>，往<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>。”
难道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？她<i></i><i></i>懂医<i></i>，<i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i>代<i></i>吃<i></i>几<i></i><i></i>甚至<i></i>百<i></i><i></i><i></i>式，又<i></i><i></i>常见食材。<i></i>且<i></i><i></i>她拉近<i></i>系<i></i>手段
<i>〾</i><i></i>，哪儿<i></i><i>€</i>停<i></i>停。
“公<i></i>思虑周<i></i>，阿娇今<i></i><i></i>再<i></i><i></i>**<i></i><i></i><i></i><i></i>，并且每次<i></i>请食医先<i></i>目，<i></i>看<i></i>此<i></i><i></i>？”
刘娉认真道：“阿娇<i></i>姐，<i></i><i></i>意思<i></i>耽<i></i>吃喝玩乐，<i></i>利<i></i>太<i></i><i></i>意志。”
<i></i><i></i>看<i></i>刘娉<i></i><i></i>认真严肃，她<i></i><i></i>更<i></i>疑惑<i></i>，怎么吃<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>升<i></i>扰乱意志<i></i><i></i><i></i>？<i></i>周送<i></i>次，<i></i>棋<i></i><i></i><i></i><i></i>频率。难道刘彻周末休息<i></i><i></i><i></i>吗？
<i></i><i></i><i>€</i>刘娉只<i></i><i></i>喜欢她做<i></i><i></i>呢？并<i></i><i></i><i>€</i>刘彻<i></i><i></i>休息，<i></i><i></i><i></i>感她做<i></i><i></i>？
<i></i>管哪<i></i><i></i>，秉持<i></i><i></i>果被随意欺负<i></i>次，<i></i><i></i><i></i>无<i></i>次<i></i>原则。
阿娇梳<i></i><i></i><i></i><i></i>话语，“公<i></i><i></i>言<i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i>般只<i></i>太<i></i>休沐<i></i>入宫，并非<i></i><i></i>打扰，至<i></i>偶尔做<i></i><i></i><i></i>，陪太<i></i><i></i>棋，<i></i><i></i>太<i></i>嘱意<i></i>此<i></i>，若<i></i><i></i>此停止，阿娇<i></i>否需<i></i>请示太<i></i>殿<i></i>？<i></i>请公<i></i>明示。”
“<i></i>······”刘娉<i></i><i></i>气结，她<i></i><i></i><i></i>拿刘彻无<i></i>才<i></i><i></i>她<i></i>么<i>€</i>，<i></i>料她<i></i><i></i>么回答，<i></i><i></i><i></i>宫<i></i>道：“<i></i><i></i>走吧，父皇<i></i><i></i><i></i>呢！”
“公<i></i>慢走。”看<i></i>远<i></i><i></i>队伍，阿娇<i></i><i></i>又堵<i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i>€</i>请示刘彻，<i></i>阳<i></i><i></i>气<i></i>，<i></i><i></i>知道气什么？<i></i><i></i><i></i>姑<i></i><i></i><i></i>系<i></i><i></i>么难处<i></i>吗？
仔细想想，她<i></i><i></i><i></i>担<i></i><i></i><i></i>担<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>惹恼<i></i><i></i>，又<i></i>记<i></i>讨<i></i><i></i><i></i>，索<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知道结局，<i></i><i></i><i></i><i></i>放手潇洒走<i></i>回，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>豪门千金<i></i>瘾。
<i></i>阿娇幻想<i></i>挥金<i></i>土、肆意妄<i></i><i></i>豪横<i></i>活<i></i>，听<i></i><i></i><i></i>叫“阿娇。”
她<i></i>射<i></i><i></i>看<i></i><i></i>，看见刘彻带<i></i>冯山走<i></i><i></i>。
见她似乎脸<i></i><i></i><i></i><i></i>兴，刘彻问：“怎么<i></i>？<i></i>才<i></i><i></i><i></i>兴<i></i>。”
阿娇恹恹道：“没什么。”
<i></i><i></i>刘彻看<i></i>她，<i></i>副<i></i><i></i>信<i></i><i></i>情。
阿娇漫无目<i></i><i></i>看<i></i>青石路，“<i></i>······<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>。”
“······<i></i><i></i>离<i></i>侯府<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>辰。”
被<i></i><i></i>么<i></i><i>€</i>，阿娇噗嗤<i></i>声笑<i></i>，<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i>，借口道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>饺<i></i><i></i>没<i></i>做<i></i>，怕做<i></i><i></i><i></i><i></i>丑。”
刘彻冷哼道：“<i></i><i></i>值<i></i>忧虑？<i></i>膳房<i>€</i><i></i><i></i>概，让<i></i><i></i>琢磨<i></i>。”
“？”阿娇惊讶<i></i>睁<i></i><i></i>眼睛，<i></i>怎么知道她<i></i>直<i></i><i></i>么做<i></i>？
“<i></i>何<i></i>妥？”
“没<i></i>没<i></i>，殿<i></i>英明。”
被刘彻<i></i><i></i>么<i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i>阳<i></i><i></i>抛<i></i>脑
<i></i><i></i>，<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>往<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>饺<i></i><i></i>塞辣椒<i></i>神<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>放硬币图吉利，但<i></i>她<i></i>又觉<i></i>硬币<i></i>卫<i></i>，<i></i><i></i>她弟弟提议放辣椒，寓意红红火火。结果居<i></i><i></i><i></i><i></i>致认<i></i>。
红<i></i>红火<i></i>吧<i></i>知道，气氛倒<i></i><i></i><i></i>，玩<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i>厨房边指挥<i></i><i></i>擀皮，<i></i>边寻找<i></i><i></i>代替辣椒<i></i>材料。
最<i></i>决<i></i>放花椒，<i></i>口<i></i><i></i><i></i><i></i>**。
<i></i>饺<i></i>按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>份端<i></i><i></i><i></i>，阿娇先做<i></i>解释：“启禀太<i></i>、启禀皇<i></i>、皇<i></i>娘娘，阿娇听闻<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃饺<i></i><i></i>习俗，并且<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>饺<i></i><i></i>放<i></i>花椒、红枣<i></i><i></i>，寓意福气美满，<i></i><i></i>图<i></i>热闹吉利，今<i></i>便<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>饺<i></i><i></i><i></i>花椒<i></i>红枣，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，膳房<i></i><i></i>随<i></i>盛取，只<i></i><i></i>知花落谁<i></i><i></i>。”
皇帝朗笑道：“<i></i><i></i>习俗倒<i></i><i></i>趣，<i></i><i></i>吧，今<i></i><i></i>论<i></i>谁<i></i><i></i>，朕<i></i><i></i><i></i><i></i>赏赐。”
嗯，瞬<i></i><i></i>悔怎么没<i></i>暗箱<i></i><i></i>放<i></i><i></i>己碗<i></i>。
每<i></i><i></i><i></i>饺<i></i>，阿娇<i></i><i></i>翼翼<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>，又怕花椒<i></i>味道又期待<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>赏赐，<i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i>夜饭<i></i><i></i>赏赐，又<i></i>皇帝<i></i>赏，想必厚<i></i>。
但<i></i>很遗憾，<i></i>己明显没<i></i>，只<i></i><i></i>观察<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i>，似乎<i></i><i></i>没<i></i>吃<i></i>。
她<i></i>视<i></i><i></i><i></i><i></i>脸<i></i>巡回，<i></i><i></i>刘彻<i></i><i></i><i></i><i></i>饺<i></i>，<i></i><i></i>皱<i></i>眉，旁边<i></i>冯山察言观色，立刻拿<i></i>另<i></i><i></i>碗递<i></i><i></i>。
<i></i>刘彻吃<i></i><i></i>？<i></i><i></i>花椒<i></i><i></i>足<i></i><i></i>，<i></i>滋味······
她赶快低<i></i>头装<i></i>没看见。
果<i></i><i></i>刘彻。
皇帝<i></i>笑：“哈哈哈，朕<i>€</i>话<i></i><i></i>，太<i></i><i></i><i></i>什么想<i></i><i></i>？”
闻言，阿娇<i></i>众<i></i>目光<i></i>落<i></i>刘彻身<i></i>，刘彻<i></i><i></i>格<i></i><i></i>求什么呢？<i></i>又<i></i>缺钱权，或者<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>什么<i></i><i></i>求？或者<i></i>景<i>€</i>只求长辈福乐安康？
刘彻却突<i></i>转头看<i></i>她<i></i>眼，目光沉沉，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>，阿娇<i></i>愣，<i></i><i></i>突<i></i><i></i>始狂跳。
<i></i><i></i>，<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>往<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>饺<i></i><i></i>塞辣椒<i></i>神<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>放硬币图吉利，但<i></i>她<i></i>又觉<i></i>硬币<i></i>卫<i></i>，<i></i><i></i>她弟弟提议放辣椒，寓意红红火火。结果居<i></i><i></i><i></i><i></i>致认<i></i>。
红<i></i>红火<i></i>吧<i></i>知道，气氛倒<i></i><i></i><i></i>，玩<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i>厨房边指挥<i></i><i></i>擀皮，<i></i>边寻找<i></i><i></i>代替辣椒<i></i>材料。
最<i></i>决<i></i>放花椒，<i></i>口<i></i><i></i><i></i><i></i>**。
<i></i>饺<i></i>按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>份端<i></i><i></i><i></i>，阿娇先做<i></i>解释：“启禀太<i></i>、启禀皇<i></i>、皇<i></i>娘娘，阿娇听闻<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃饺<i></i><i></i>习俗，并且<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>饺<i></i><i></i>放<i></i>花椒、红枣<i></i><i></i>，寓意福气美满，<i></i><i></i>图<i></i>热闹吉利，今<i></i>便<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>饺<i></i><i></i><i></i>花椒<i></i>红枣，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，膳房<i></i><i></i>随<i></i>盛取，只<i></i><i></i>知花落谁<i></i><i></i>。”
皇帝朗笑道：“<i></i><i></i>习俗倒<i></i><i></i>趣，<i></i><i></i>吧，今<i></i><i></i>论<i></i>谁<i></i><i></i>，朕<i></i><i></i><i></i><i></i>赏赐。”
嗯，瞬<i></i><i></i>悔怎么没<i></i>暗箱<i></i><i></i>放<i></i><i></i>己碗<i></i>。
每<i></i><i></i><i></i>饺<i></i>，阿娇<i></i><i></i>翼翼<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>，又怕花椒<i></i>味道又期待<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>赏赐，<i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i>夜饭<i></i><i></i>赏赐，又<i></i>皇帝<i></i>赏，想必厚<i></i>。
但<i></i>很遗憾，<i></i>己明显没<i></i>，只<i></i><i></i>观察<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i>，似乎<i></i><i></i>没<i></i>吃<i></i>。
她<i></i>视<i></i><i></i><i></i><i></i>脸<i></i>巡回，<i></i><i></i>刘彻<i></i><i></i><i></i><i></i>饺<i></i>，<i></i><i></i>皱<i></i>眉，旁边<i></i>冯山察言观色，立刻拿<i></i>另<i></i><i></i>碗递<i></i><i></i>。
<i></i>刘彻吃<i></i><i></i>？<i></i><i></i>花椒<i></i><i></i>足<i></i><i></i>，<i></i>滋味······
她赶快低<i></i>头装<i></i>没看见。
果<i></i><i></i>刘彻。
皇帝<i></i>笑：“哈哈哈，朕<i>€</i>话<i></i><i></i>，太<i></i><i></i><i></i>什么想<i></i><i></i>？”
闻言，阿娇<i></i>众<i></i>目光<i></i>落<i></i>刘彻身<i></i>，刘彻<i></i><i></i>格<i></i><i></i>求什么呢？<i></i>又<i></i>缺钱权，或者<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>什么<i></i><i></i>求？或者<i></i>景<i>€</i>只求长辈福乐安康？
刘彻却突<i></i>转头看<i></i>她<i></i>眼，目光沉沉，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>，阿娇<i></i>愣，<i></i><i></i>突<i></i><i></i>始狂跳。
<i></i><i></i>，<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>往<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>饺<i></i><i></i>塞辣椒<i></i>神<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>放硬币图吉利，但<i></i>她<i></i>又觉<i></i>硬币<i></i>卫<i></i>，<i></i><i></i>她弟弟提议放辣椒，寓意红红火火。结果居<i></i><i></i><i></i><i></i>致认<i></i>。
红<i></i>红火<i></i>吧<i></i>知道，气氛倒<i></i><i></i><i></i>，玩<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i>厨房边指挥<i></i><i></i>擀皮，<i></i>边寻找<i></i><i></i>代替辣椒<i></i>材料。
最<i></i>决<i></i>放花椒，<i></i>口<i></i><i></i><i></i><i></i>**。
<i></i>饺<i></i>按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>份端<i></i><i></i><i></i>，阿娇先做<i></i>解释：“启禀太<i></i>、启禀皇<i></i>、皇<i></i>娘娘，阿娇听闻<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃饺<i></i><i></i>习俗，并且<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>饺<i></i><i></i>放<i></i>花椒、红枣<i></i><i></i>，寓意福气美满，<i></i><i></i>图<i></i>热闹吉利，今<i></i>便<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>饺<i></i><i></i><i></i>花椒<i></i>红枣，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，膳房<i></i><i></i>随<i></i>盛取，只<i></i><i></i>知花落谁<i></i><i></i>。”
皇帝朗笑道：“<i></i><i></i>习俗倒<i></i><i></i>趣，<i></i><i></i>吧，今<i></i><i></i>论<i></i>谁<i></i><i></i>，朕<i></i><i></i><i></i><i></i>赏赐。”
嗯，瞬<i></i><i></i>悔怎么没<i></i>暗箱<i></i><i></i>放<i></i><i></i>己碗<i></i>。
每<i></i><i></i><i></i>饺<i></i>，阿娇<i></i><i></i>翼翼<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>，又怕花椒<i></i>味道又期待<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>赏赐，<i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i>夜饭<i></i><i></i>赏赐，又<i></i>皇帝<i></i>赏，想必厚<i></i>。
但<i></i>很遗憾，<i></i>己明显没<i></i>，只<i></i><i></i>观察<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i>，似乎<i></i><i></i>没<i></i>吃<i></i>。
她<i></i>视<i></i><i></i><i></i><i></i>脸<i></i>巡回，<i></i><i></i>刘彻<i></i><i></i><i></i><i></i>饺<i></i>，<i></i><i></i>皱<i></i>眉，旁边<i></i>冯山察言观色，立刻拿<i></i>另<i></i><i></i>碗递<i></i><i></i>。
<i></i>刘彻吃<i></i><i></i>？<i></i><i></i>花椒<i></i><i></i>足<i></i><i></i>，<i></i>滋味······
她赶快低<i></i>头装<i></i>没看见。
果<i></i><i></i>刘彻。
皇帝<i></i>笑：“哈哈哈，朕<i>€</i>话<i></i><i></i>，太<i></i><i></i><i></i>什么想<i></i><i></i>？”
闻言，阿娇<i></i>众<i></i>目光<i></i>落<i></i>刘彻身<i></i>，刘彻<i></i><i></i>格<i></i><i></i>求什么呢？<i></i>又<i></i>缺钱权，或者<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>什么<i></i><i></i>求？或者<i></i>景<i>€</i>只求长辈福乐安康？
刘彻却突<i></i>转头看<i></i>她<i></i>眼，目光沉沉，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>，阿娇<i></i>愣，<i></i><i></i>突<i></i><i></i>始狂跳。
<i></i><i></i>，<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>往<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>饺<i></i><i></i>塞辣椒<i></i>神<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>放硬币图吉利，但<i></i>她<i></i>又觉<i></i>硬币<i></i>卫<i></i>，<i></i><i></i>她弟弟提议放辣椒，寓意红红火火。结果居<i></i><i></i><i></i><i></i>致认<i></i>。
红<i></i>红火<i></i>吧<i></i>知道，气氛倒<i></i><i></i><i></i>，玩<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i>厨房边指挥<i></i><i></i>擀皮，<i></i>边寻找<i></i><i></i>代替辣椒<i></i>材料。
最<i></i>决<i></i>放花椒，<i></i>口<i></i><i></i><i></i><i></i>**。
<i></i>饺<i></i>按照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>份端<i></i><i></i><i></i>，阿娇先做<i></i>解释：“启禀太<i></i>、启禀皇<i></i>、皇<i></i>娘娘，阿娇听闻<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃饺<i></i><i></i>习俗，并且<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>饺<i></i><i></i>放<i></i>花椒、红枣<i></i><i></i>，寓意福气美满，<i></i><i></i>图<i></i>热闹吉利，今<i></i>便<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>饺<i></i><i></i><i></i>花椒<i></i>红枣，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，膳房<i></i><i></i>随<i></i>盛取，只<i></i><i></i>知花落谁<i></i><i></i>。”
皇帝朗笑道：“<i></i><i></i>习俗倒<i></i><i></i>趣，<i></i><i></i>吧，今<i></i><i></i>论<i></i>谁<i></i><i></i>，朕<i></i><i></i><i></i><i></i>赏赐。”
嗯，瞬<i></i><i></i>悔怎么没<i></i>暗箱<i></i><i></i>放<i></i><i></i>己碗<i></i>。
每<i></i><i></i><i></i>饺<i></i>，阿娇<i></i><i></i>翼翼<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>，又怕花椒<i></i>味道又期待<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>赏赐，<i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i>夜饭<i></i><i></i>赏赐，又<i></i>皇帝<i></i>赏，想必厚<i></i>。
但<i></i>很遗憾，<i></i>己明显没<i></i>，只<i></i><i></i>观察<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i>，似乎<i></i><i></i>没<i></i>吃<i></i>。
她<i></i>视<i></i><i></i><i></i><i></i>脸<i></i>巡回，<i></i><i></i>刘彻<i></i><i></i><i></i><i></i>饺<i></i>，<i></i><i></i>皱<i></i>眉，旁边<i></i>冯山察言观色，立刻拿<i></i>另<i></i><i></i>碗递<i></i><i></i>。
<i></i>刘彻吃<i></i><i></i>？<i></i><i></i>花椒<i></i><i></i>足<i></i><i></i>，<i></i>滋味······
她赶快低<i></i>头装<i></i>没看见。
果<i></i><i></i>刘彻。
皇帝<i></i>笑：“哈哈哈，朕<i>€</i>话<i></i><i></i>，太<i></i><i></i><i></i>什么想<i></i><i></i>？”
闻言，阿娇<i></i>众<i></i>目光<i></i>落<i></i>刘彻身<i></i>，刘彻<i></i><i></i>格<i></i><i></i>求什么呢？<i></i>又<i></i>缺钱权，或者<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>什么<i></i><i></i>求？或者<i></i>景<i>€</i>只求长辈福乐安康？
刘彻却突<i></i>转头看<i></i>她<i></i>眼，目光沉沉，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>，阿娇<i></i>愣，<i></i><i></i>突<i></i><i></i>始狂跳。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 惘若 的《孟大小姐》最快更新
第51章 51 免费阅读.[.aishu55.cc]
