第60章 第六十章
作品:《梧桐大道》 《梧桐<i></i>道》最<i></i>章节 第60章 第六<i></i>章
<i></i>夫府，<i></i>室！
夜。
<i></i><i></i>夜色昏暗，秋<i></i><i></i>季节<i></i><i></i>清凉，<i></i><i></i><i></i>卢龙城<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>带，<i></i>夫府<i></i>，<i></i><i></i><i></i>却将<i></i><i></i>提<i></i>嗓<i></i>眼<i></i>。
尤<i></i><i></i>秦<i></i><i></i>卧房<i></i><i></i>，武士<i></i>直挺挺<i></i>站<i></i>，<i></i>且每<i></i><i></i>脸<i></i><i></i><i></i>情<i></i>凝<i></i><i></i>已。
丫鬟<i></i>焦急<i></i><i></i>门<i></i>门<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，感觉乱糟糟<i></i><i></i>片，又<i></i>几<i></i>暗<i>⿺</i><i></i>井<i></i>。
秦府最倚<i></i><i></i>蔡医师已<i></i>七<i></i>岁<i></i>龄，<i></i><i></i><i></i>医<i></i><i></i>燕<i></i>北境最<i></i>名<i></i><i></i><i></i>。<i></i>且<i></i><i></i><i></i>花甲<i>〾</i><i></i>，<i></i>再<i></i>给<i></i>看病，<i></i><i></i>隐居燕<i></i>北境<i></i>无终山，<i></i>馆授徒，<i></i><i></i>代风气<i>〾</i>先，<i></i><i></i><i></i>医<i></i><i></i>燕<i></i><i></i>顶梁<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>此<i></i><i></i><i></i>却没<i></i><i></i><i></i>传<i>€</i><i>⿺</i><i></i>仙风道骨，<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i>狼狈。
童颜鹤<i></i><i></i><i></i>坐<i></i>床榻旁边，<i></i>只手捋<i></i><i></i>己<i></i>胡须，另<i></i>只手轻轻<i></i>按<i></i>秦<i></i><i></i>手腕<i></i>。
秦<i></i>静静<i></i>躺<i></i>，<i></i>陷入昏迷已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>直<i></i><i></i>躺<i></i>床榻<i></i>，除<i></i>秦无衣<i></i><i></i>喂<i></i>喝<i></i>几口<i></i>，强灌<i></i>流食<i>〾</i><i></i>，基<i></i><i></i>便<i></i>直<i></i><i></i>躺<i></i>床<i></i>。
<i></i>床榻<i></i>另<i></i>边，秦<i></i><i></i><i></i>秦朗，<i></i>及秦无衣<i></i>坐<i></i><i></i><i></i>。尤<i></i><i></i>秦无衣，<i></i>张苍白<i></i><i></i>脸满<i></i>憔悴，秦<i></i>昏迷<i></i>第<i></i><i></i>，她<i></i>马<i></i>停蹄<i></i>赶<i></i>无终山，软磨硬泡<i></i>将蔡医师请<i></i>山，<i></i><i></i><i></i>顾颠簸<i>〾</i>苦，赶往卢龙城。
随<i></i>便<i></i>衣<i></i>解带<i></i><i></i>秦<i></i>房<i></i>守护。
<i></i>直<i></i>今<i></i>。
毫无疑问，除<i></i>秦<i></i><i></i><i></i><i></i>贴身丫鬟<i></i>护卫长豪格<i>〾</i><i></i>，秦无衣便<i></i>最劳累<i>〾</i><i></i>。
她伸<i></i><i></i>己<i></i>皓腕，<i></i><i></i>支<i></i>额头<i></i>假寐，<i></i><i></i><i></i>砰<i></i><i></i>声手倒<i></i>桌<i></i><i></i>。
秦朗<i></i><i></i>旁看<i></i><i></i>己<i></i>妹妹，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忍，<i>€</i>道：“<i></i>妹，<i></i><i></i>别<i></i><i></i>儿待<i></i><i></i>，回<i></i>歇<i></i><i></i>儿吧。<i></i><i></i>守<i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>，身<i></i>哪受<i></i><i></i>。”
秦无衣<i></i>眼睛<i></i>充满<i></i>红丝，<i></i>么<i></i><i></i>，她确<i></i>没<i></i>睡<i></i><i></i><i></i><i></i>觉，<i></i>且<i></i><i></i>便<i></i>照顾秦<i></i>，她<i></i>己<i></i>秦<i></i><i></i>屋<i></i><i></i>支<i></i><i></i>张<i></i>床，晚<i></i>依兰<i></i>春雁<i></i>及秦<i></i><i></i><i></i><i></i>侍女便陪<i></i>她<i></i><i></i>照看秦<i></i>。
每<i></i>只睡<i></i><i></i><i></i><i></i>辰，<i></i>且几乎每次<i></i><i></i>梦<i>⿺</i>惊醒。
秦无衣<i></i>唇<i></i><i></i>干裂，她看<i></i><i></i>眼秦朗。秦朗看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哪<i></i><i></i>，<i></i>虽<i></i><i></i><i></i>晚<i></i><i></i>，但<i></i><i></i>很<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>顶<i></i><i></i><i></i>黑眼圈，便<i>€</i>道：“<i></i>没<i></i>，<i></i>哥。倒<i></i><i></i>，<i></i><i></i>歇<i></i>吧，<i></i>哥哥<i></i><i></i><i></i><i></i>，很<i></i><i></i>情<i></i><i></i>靠<i></i>拿<i></i>意，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>熬<i></i>。”
呼韩耶<i></i>众将<i></i><i></i><i></i>屋<i></i><i></i>，看<i></i>此情此景，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>微微<i></i>颤<i></i>。
尤<i></i><i></i>达曼，<i></i><i></i>秦<i></i><i></i>幼<i></i><i></i>长<i></i>，知道秦<i></i>童<i></i><i></i><i></i>遭遇，知道<i></i>孤独<i></i><i></i>长<i>〾</i>路。<i></i><i></i><i></i>看<i></i>秦朗<i></i>秦无衣<i></i>及<i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i>秦<i></i>，<i></i>视秦<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i>真<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>底<i></i>低声<i></i>呐喊，“安答，<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>啊。”
秦朗摇摇头，<i>€</i>道：“<i></i>没<i></i>，比<i></i>艰难<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>历<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>弱，若<i></i><i></i><i></i>熬<i></i><i></i>，没<i></i><i></i>弟醒<i></i>，<i></i>先身<i></i>垮<i></i>，<i></i>怎么<i></i>？”
秦朗拿<i></i>长兄<i></i>威严，想<i></i>让秦无衣<i></i>休息，<i></i>知秦无衣只<i></i>撇撇嘴，<i>€</i>道：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i>哥哥醒<i></i><i></i>。”
<i>€</i><i></i>便<i></i>身，只<i></i><i></i><i></i>太猛，差<i></i>摔倒<i></i><i></i>。
<i></i>旁<i></i>依兰忙将秦无衣<i></i><i></i>抓住，秦无衣站直身<i></i>，微微站立片刻，<i></i><i></i>走<i></i>床榻<i></i>，问蔡医师道：“蔡叔，<i></i>哥哥<i></i>底什么<i></i>候<i></i>醒<i></i><i></i>？”
蔡医师<i></i>额头<i></i><i></i><i></i>豆<i></i><i></i>汗粒，<i></i>头<i></i>落<i></i><i></i>，<i></i><i>€</i>道：“老夫<i></i>纳闷啊，<i></i>公<i></i>脉象<i></i><i></i>，呼吸均匀，并无<i></i><i></i>症状。怎么<i></i>昏迷<i></i>么久？”
秦无衣急道：“蔡叔<i></i><i>€</i><i></i>哥哥<i></i><i></i>醒<i></i><i></i><i></i>吗？”
蔡医师摇摇头，<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>尽<i></i>，<i></i><i></i>让<i></i>公<i></i>苏醒，<i></i>已<i></i>给<i></i>喝<i></i><i></i>顿<i></i><i></i><i></i>熬<i></i>醒神散，<i></i><i></i><i></i>老夫穷极<i></i><i></i>才<i></i>验<i></i><i></i><i></i>，<i></i>目<i></i><i></i>止，<i></i>没<i></i><i></i><i></i>差错。按道<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i>公<i></i><i></i>该今<i></i>醒<i></i><i></i>才<i></i>，<i></i><i></i>……”
<i></i>连蔡医师<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>，秦<i></i><i></i>色红润，看<i></i><i></i>倒<i></i>精神依旧，只<i></i>眼睛紧闭<i></i>，<i></i><i></i>知道什么<i></i>候才<i></i>苏醒<i></i><i></i>。
“蔡叔，<i></i>果<i></i>哥哥<i></i>直<i></i><i></i>昏迷<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i>？”秦无衣已<i></i>坚强<i></i><i></i>几<i></i>，但<i></i>今<i></i><i></i>她似乎格<i></i><i></i>脆弱。原<i></i>蔡叔<i>€</i>，<i></i><i></i>醒神散超<i></i><i></i>副药，便没<i></i>治<i></i><i></i><i></i>病症。
<i></i><i></i>副药已<i></i>早早<i></i>肚，但<i></i>秦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>副<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>知道该做什么，<i></i><i></i>做什么。
蔡医师叹息<i></i>声，没<i></i>立即<i>€</i>话，<i></i><i></i><i>€</i>道：“<i></i>姐<i></i><i></i><i></i><i></i>再请请蓟<i></i><i></i>名医吧，老夫<i></i>怕耽搁<i></i><i></i>公<i></i><i></i>病症。”
秦无衣急道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i>做<i></i>，<i></i>仅蓟<i></i>，<i></i>甚至明明派<i></i><i></i><i>⿺</i>原诸<i></i>招徕名医，但<i></i>，远<i></i>解<i></i><i></i>近渴，<i></i>怕……”她怕什么，<i></i>真<i>€</i><i></i><i></i>口，或者<i>€</i>她<i></i>想<i>€</i><i></i>口。
蔡医师知道她<i></i><i></i>思，便叹息<i></i>声<i>€</i>道：“若<i></i><i></i><i></i>今晚<i></i>醒<i></i><i></i><i></i>，恐怕普<i></i><i>〾</i><i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>救<i></i>公<i></i><i></i>命<i></i>。”
“谁？”秦无衣<i></i>秦朗<i></i>齐问<i></i>口。
蔡医师<i>€</i>道：“医<i></i>圣祖，百<i></i><i>〾</i>尊，<i></i>医<i></i><i></i><i></i><i></i>或许<i></i>治。”
“<i></i><i></i>哪儿？”呼韩耶<i></i><i></i>忙问道。
达曼更<i></i><i>€</i>道：“<i></i>啊，<i></i><i></i>请，或者<i></i><i></i>绑<i></i><i></i>将<i></i>绑回<i></i>。”
蔡医师却训斥道：“胡言乱语，<i></i><i></i>怎么<i></i><i></i>医尊<i></i>此<i></i>敬，<i></i>老<i></i><i></i>乃<i></i>医<i></i>北斗，<i></i><i></i>医术第<i></i><i></i>，<i></i><i></i>亵渎。”
呼韩耶<i></i>达曼看<i></i><i></i>老头似乎<i></i>气<i></i>，<i></i><i></i>敢再<i>€</i>。呼韩耶忙<i>€</i>道：“请医师恕罪，<i></i><i></i><i></i>无知，嘴<i></i>胡言乱语，<i></i>请医师原谅。”
蔡医师看<i></i><i></i><i></i>稚嫩<i></i>脸庞，<i>€</i>道：“<i></i><i></i>放<i></i>吧，老夫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>营救<i></i>公<i></i>，<i></i><i></i>袖手旁观<i></i>。”
<i></i>旁<i></i>秦无衣眼神<i>⿺</i>却闪<i></i><i></i>丝亮光，<i></i><i></i>她知道，无论什么处境，秦<i></i><i></i><i></i>挺<i></i><i></i>。<i></i>么<i></i><i></i>，<i></i>么<i></i>艰难困苦<i></i>走<i></i><i></i><i></i>，眼<i></i><i></i><i></i><i></i>又算<i></i><i></i>什么。
<i></i><i></i>她<i></i>脑海<i></i>却<i></i><i></i><i></i><i></i>令支邑<i></i>街<i></i><i></i><i></i>手拿糖<i></i><i></i><i></i>女孩<i></i>。
<i></i>果她<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>办<i></i><i></i>吧！
秦无衣默默<i></i>想。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 东风吹来 的《梧桐大道》最快更新
第60章 第六十章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
