第27章 第二十六章
作品:《蔷薇雨》 《蔷薇雨》最<i></i>章节 第27章 第<i></i><i></i>六章
<i></i><i></i><i></i>匈奴<i></i><i></i>企图，若<i></i>胜<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>名<i></i>言顺攻入玉门<i></i>打<i></i>战争<i></i>突破口。若<i></i>败<i></i>，退兵<i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>敬<i></i>英雄愿赌服输。
匈奴<i></i>听<i></i>回绝，叫阵越<i></i>凶猛，“<i></i><i></i>柳<i></i><i></i>怕<i></i>吧，<i></i>匈奴<i></i><i></i>征善战，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>敌百<i></i>英雄<i></i>汉，<i></i>像<i></i><i></i><i></i>启<i></i>瘦弱<i></i>堪，柳<i></i><i></i>害怕输给<i></i><i></i>匈奴吧。若<i></i>真<i></i><i></i>此害怕，投降算<i></i>，<i></i><i></i>浑邪单<i></i><i></i><i></i><i></i>善待俘虏<i></i>。”
<i></i><i></i>叫阵<i></i>言语<i></i><i>⿺</i>，<i></i>柳<i></i>杰、周瑾琛<i></i>很<i></i>敬，似乎今<i></i>周瑾琛<i></i><i></i>战，便<i></i><i></i>启害怕<i></i>。
<i></i><i></i>士气<i></i>影响<i></i><i></i>很<i></i><i></i>。
周瑾琛佩<i></i>刀<i></i><i></i><i></i><i></i>战。
柳<i></i>杰<i></i><i></i>意<i></i><i></i>：“瑾琛，匈奴<i></i>狡诈，<i></i>次又<i></i><i></i><i></i><i></i>边比试，<i></i>担<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么腌臜手段伤<i></i><i></i>啊。”
周瑾琛执意：“<i></i><i></i>，便<i></i>龙潭虎穴，<i></i><i></i><i></i><i></i>探<i></i>探，<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>匈奴觉<i></i><i></i><i></i>启无<i></i><i></i>战，<i></i><i></i>让<i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>启害怕<i></i>。最<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>鼓舞士气，让士兵<i></i>知道，<i></i><i></i><i></i>启，绝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>退。<i></i><i></i><i></i><i></i>流血，<i></i><i></i>牺牲，唯独<i></i><i></i><i></i><i></i>退。”
林暮听<i></i>周瑾琛掷<i></i><i></i>声<i></i>话语，眼眶<i></i><i></i>觉湿润，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>启<i></i>归属感，<i></i><i></i><i></i><i></i>情怀<i></i>已<i></i>被慢慢唤醒<i></i>。
她坚信，总<i></i><i></i><i></i>，周瑾琛<i></i>想<i></i><i></i>往<i></i><i></i>切<i></i>。
周瑾琛执意<i></i><i></i>，柳<i></i>杰<i></i>拦<i></i>住<i></i>，<i></i>确<i></i><i></i>需<i></i><i></i><i></i>候周瑾琛<i></i><i></i><i></i><i></i>安<i></i>士气。
林暮换<i></i>戎装，骑马跟<i></i>周瑾琛<i></i><i></i>，周瑾琛<i></i><i></i>战，她<i></i>想办<i></i>保护<i></i><i></i>安<i></i>。
周瑾琛拔<i></i>刀，匈奴<i></i>边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>满身肌肉<i></i>男<i></i>，粗犷<i></i><i></i><i></i>模<i></i>。
周瑾琛<i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i>儒气<i></i>，温<i></i>守礼，但<i></i><i></i>旦<i></i><i></i>敌<i></i><i></i>杀戮，<i></i><i></i>眼神<i></i>像<i></i>瞄准<i></i>猎<i></i><i></i>鹰鹫<i></i>般。
<i></i>此，即<i></i><i></i><i></i>块头更<i></i><i></i>匈奴第<i></i>勇士，<i></i>气势<i></i>周瑾琛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>落<i></i><i></i>风。
“啊——”匈奴第<i></i>勇士先<i></i><i></i><i></i>攻击，<i></i><i></i><i></i><i></i>马刀，<i></i>比周瑾琛<i></i>雁翎刀更长<i></i><i></i>。
俗话<i>€</i>，<i></i>寸长，<i></i>寸强，<i></i>寸短，<i></i>寸险。
林暮真<i></i>知<i></i><i></i><i></i>谁<i></i>够更胜<i></i>筹。
她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信周瑾琛<i></i>，周瑾琛武功<i></i>强，肖绎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手，匈奴第<i></i>勇士胜<i></i><i></i>气<i></i>，招<i></i><i></i>绝<i></i>比<i></i><i></i>周瑾琛<i></i>。
她担<i></i><i></i><i></i>匈奴<i></i><i></i><i></i>阴招，她<i></i><i></i><i></i>信匈奴<i></i>真<i></i>
<i></i>看<i></i><i></i><i></i>第<i></i>勇士失败<i>〾</i><i></i>乖乖退兵。
刀<i>ǹ</i>刀<i>〾</i><i></i>碰撞<i></i>激烈<i></i>声音，火花摩擦。
匈奴<i></i><i></i>刀砍<i></i>，似<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>跟<i></i>颤<i></i>几<i></i>，周瑾琛挥<i></i>雁翎刀<i></i>抵，刀气凌冽。
匈奴<i></i>暗<i></i><i></i><i></i>，<i></i>情狰狞，五官变<i></i><i></i>团搅<i></i><i></i><i></i>。
周瑾琛感受<i></i>泰山压顶<i></i><i></i><i></i>，微微蹙眉，额头<i></i>细<i></i>汗珠流<i></i>。
“叮”<i></i><i></i>声，<i></i>匈奴<i></i><i></i>马刀被周瑾琛<i></i>雁翎刀顶<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>豁口，周瑾琛顺势<i></i><i></i>，径直将匈奴<i></i><i></i>马刀劈<i></i><i></i>半。
<i></i>举刀倾身向<i></i>，趁<i></i>匈奴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，刀已<i></i>架<i></i><i></i><i></i>谓匈奴第<i></i>勇士<i></i>颈<i></i>，雁翎刀<i></i>速<i></i>名<i></i>虚传。
<i></i>启阵营<i></i>此<i></i>彼伏<i></i>欢呼声。
但林暮<i></i><i></i>掉<i></i>轻<i></i>，她<i></i>明看<i></i>匈奴第<i></i>勇士握紧<i></i><i></i>己手<i>⿺</i><i></i>刀柄。
“<i></i><i></i>！”几乎<i></i><i></i>林暮<i></i>声提醒<i></i><i></i><i></i>，匈奴第<i></i>勇士<i></i><i></i>按<i></i><i></i><i></i>刀柄<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>刀柄<i></i>飞<i></i><i></i><i></i>根梅花针。
周瑾琛迅速闪身避<i></i>。
林暮聚精<i></i>神<i></i>盯<i></i><i></i><i></i>匈奴第<i></i>勇士，想看<i></i><i></i><i></i>什么招<i></i>。
<i></i>周瑾琛<i></i>退<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>跃<i></i><i></i>，抬腿便踢向周瑾琛，<i></i>脚<i></i>鞋<i></i>镶<i></i>刀刃，<i></i>且，林暮毫<i></i>怀疑<i></i>刀刃淬<i></i>剧毒。
<i></i><i></i><i></i>候，她<i></i>顾<i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>匈奴<i></i>先违<i></i><i></i>规则。
她拔<i></i>莲花短剑<i></i>刺向匈奴第<i></i>勇士。
紧接<i></i>，突<i></i>跑<i></i><i></i><i></i><i></i>匈奴<i></i><i></i>林暮<i></i>周瑾琛围做<i></i>团。
<i></i>边<i></i><i></i>替浑邪单<i></i>喊道：“周瑾琛，<i></i><i></i><i></i>启<i></i>守信，居<i></i><i></i><i></i><i></i>，今<i></i>，<i></i>必须<i></i>命留<i></i><i></i><i></i>。”
林暮<i></i>服气：“明明<i></i><i></i><i></i>匈奴<i></i>先<i></i>诈<i></i>！”
周瑾琛拉住她：“省<i></i><i></i>气吧，菀青，<i></i><i></i><i></i>没什么<i></i><i>€</i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>玉门<i></i><i></i>匈奴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>战，<i></i><i></i>虽<i></i>情况突<i></i>变故，但<i></i>启<i></i>援兵却被匈奴<i></i>拦住<i></i>。
看<i></i><i></i>，<i></i><i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i>周瑾琛<i></i><i></i>无回<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>启<i></i>军队杀死<i></i>启<i></i>将军，<i></i>足够损伤<i></i>启<i></i>士气<i></i><i></i>。
林暮<i></i>周瑾琛背靠背站<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>彼此<i></i><i></i>背留给<i></i>彼此。
林暮<i></i>手<i></i>微微颤抖，她<i></i>底<i></i><i></i>姜离<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>血泊<i></i>爬<i></i><i></i><i></i>杀手，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场景<i></i><i></i>难免<i></i>惊。
第<i></i>回<i></i><i></i>厮杀结束，林暮脸<i></i><i></i><i></i><i></i>温热<i></i>血液，<i></i>匈奴<i></i><i></i>血。
她靠<i></i>周瑾琛，看<i></i>周围<i></i>圈<i></i>圈<i></i>匈奴<i></i>，<i></i>
<i>⿺</i>几<i></i>惶恐。
“菀青，别害怕。”周瑾琛感受<i></i><i></i>姜离<i></i>微微颤抖，<i></i>看<i></i><i></i><i></i>圈匈奴<i></i>，突<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>场战争，<i></i><i></i>该<i></i>此熟悉，<i></i><i></i><i></i>深入敌<i></i>，<i></i><i></i><i></i>般<i></i>**，<i></i>缓缓道：“愿<i></i>此身长报<i></i>，何须<i></i>入玉门<i></i>。”
“瑾琛？”林暮<i></i><i></i><i></i>确<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>记忆恢复<i></i>。
“菀青，<i></i>回<i></i><i></i>，<i></i>既<i></i><i>€</i><i></i><i></i>再让<i></i>受伤，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>食言。”<i>€</i>罢，周瑾琛<i></i><i></i>展<i></i><i></i>第<i></i>回<i></i><i></i>战斗。
柳<i></i>杰<i></i>边派<i></i>队<i></i>匈奴已<i></i>打<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>救周瑾琛<i></i>林暮。
<i></i><i></i><i></i>早<i></i><i></i>匈奴<i></i><i></i>阴招<i></i><i></i>提防，安排<i></i><i></i>接<i></i><i></i><i></i>队。
<i></i>周瑾琛<i></i>林暮联手杀掉<i></i><i></i>名匈奴勇士<i></i>，柳<i></i>杰派<i></i><i></i>队<i></i>厮杀<i></i><i></i>。
周瑾琛<i></i><i></i>队汇<i></i>，<i></i>路神挡杀神，佛挡杀佛，几乎杀红<i></i>眼，<i></i>直<i></i><i></i>浑邪单<i></i><i></i><i></i>。
浑邪单<i></i>很<i></i>恐惧，连忙退兵。
周瑾琛没<i></i>杀浑邪单<i></i>，<i></i>始终记<i></i><i></i><i></i>救<i></i><i></i><i></i>姑娘，赵漪瑶，或者<i>€</i>，乌苏居次，她<i></i>父<i></i><i></i><i></i>浑邪单<i></i>。
林暮看<i></i><i></i>空，周瑾琛恢复<i></i>记忆，赵漪瑶知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兴<i></i>，虽<i></i><i></i>她让周瑾琛失忆，但<i></i>，她喜欢<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>路军功<i></i>挣<i></i>将军<i></i>周瑾琛。
<i>⿺</i>几<i></i>惶恐。
“菀青，别害怕。”周瑾琛感受<i></i><i></i>姜离<i></i>微微颤抖，<i></i>看<i></i><i></i><i></i>圈匈奴<i></i>，突<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>场战争，<i></i><i></i>该<i></i>此熟悉，<i></i><i></i><i></i>深入敌<i></i>，<i></i><i></i><i></i>般<i></i>围攻，<i></i>缓缓道：“愿<i></i>此身长报<i></i>，何须<i></i>入玉门<i></i>。”
“瑾琛？”林暮<i></i><i></i><i></i>确<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>记忆恢复<i></i>。
“菀青，<i></i>回<i></i><i></i>，<i></i>既<i></i><i>€</i><i></i><i></i>再让<i></i>受伤，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>食言。”<i>€</i>罢，周瑾琛<i></i><i></i>展<i></i><i></i>第<i></i>回<i></i><i></i>战斗。
柳<i></i>杰<i></i>边派<i></i>队<i></i>匈奴已<i></i>打<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>救周瑾琛<i></i>林暮。
<i></i><i></i><i></i>早<i></i><i></i>匈奴<i></i><i></i>阴招<i></i><i></i>提防，安排<i></i><i></i>接<i></i><i></i><i></i>队。
<i></i>周瑾琛<i></i>林暮联手杀掉<i></i><i></i>名匈奴勇士<i></i>，柳<i></i>杰派<i></i><i></i>队<i></i>厮杀<i></i><i></i>。
周瑾琛<i></i><i></i>队汇<i></i>，<i></i>路神挡杀神，佛挡杀佛，几乎杀红<i></i>眼，<i></i>直<i></i><i></i>浑邪单<i></i><i></i><i></i>。
浑邪单<i></i>很<i></i>恐惧，连忙退兵。
周瑾琛没<i></i>杀浑邪单<i></i>，<i></i>始终记<i></i><i></i><i></i>救<i></i><i></i><i></i>姑娘，赵漪瑶，或者<i>€</i>，乌苏居次，她<i></i>父<i></i><i></i><i></i>浑邪单<i></i>。
林暮看<i></i><i></i>空，周瑾琛恢复<i></i>记忆，赵漪瑶知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兴<i></i>，虽<i></i><i></i>她让周瑾琛失忆，但<i></i>，她喜欢<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>路军功<i></i>挣<i></i>将军<i></i>周瑾琛。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 桑玠 的《蔷薇雨》最快更新
第27章 第二十六章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
