第18章 第 18 章
作品:《知青美人她有系统[七零]》 《知青美<i></i>她<i></i>系统[七零]》最<i></i>章节 第18章 第 18 章
秦川道：“<i></i>认<i></i>，此<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>解决，需<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>佬，但<i></i><i></i><i></i>佬<i></i>并<i></i><i></i>适。”
骆飞道：“<i></i>谁<i></i>适？老唐？”
“唐**<i></i>够呛，<i></i><i></i>此<i></i><i></i><i></i>没<i></i>牵连，<i></i><i></i><i></i>狡猾，未必肯<i></i><i></i>；<i></i><i></i>，安**<i></i>未必<i></i><i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i>。”
骆飞皱眉沉思<i></i>，突<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>：“老秦，<i></i>看让景**<i></i><i></i>怎么<i></i>？”
秦川眼<i></i><i></i>亮：“<i></i>，景**<i></i><i></i><i></i>适<i></i><i></i>选，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>系<i></i>向<i></i>错，<i></i><i></i><i></i>需<i></i><i></i>帮忙，<i></i>很难推辞，毕竟<i></i><i></i>仕途<i></i><i></i>春风<i></i>意，<i></i>今<i></i>需<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
第<i></i>，景**<i></i><i></i>虽<i></i>退<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>江州官场<i></i>威望<i></i>威信，又<i></i>安**<i></i><i></i>任，<i></i>果<i></i><i></i><i></i>，安**<i></i><i></i><i></i>轻慢<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>轻易<i></i><i></i><i></i>给。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>给景**打<i></i>话，让<i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i>佬。”
“骆市长，<i></i>找景**<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>考虑<i></i><i></i>件<i></i>。”
“<i></i><i>€</i>。”
“第<i></i>，<i></i><i></i>让景**知道此<i></i><i></i><i></i>龙<i></i>脉，知道此<i></i><i></i>详情，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安**<i></i><i></i>无<i></i>回旋；第<i></i>，<i></i><i></i>考虑<i></i>补救措施，<i></i>补救措施告诉景**，<i></i><i></i>，景**<i></i><i></i>安**谈<i></i><i></i>候，才<i></i><i></i>握<i></i><i></i>寸，才<i></i>占据<i></i><i></i>，才<i></i>彻底解决<i></i>问题。”
“<i></i><i></i>……”骆飞犹豫<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>琢磨琢磨。”
秦川知道骆飞此<i></i><i></i>何犹豫，<i></i>果采取补救措施，<i></i><i></i><i></i><i></i>彻底认输，似乎骆飞<i></i><i></i><i></i>甘。
但<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>，似乎又没<i></i>什么更<i></i><i></i>办<i></i>，<i></i>安哲<i></i>脾气，<i></i>补救措施迟<i></i><i></i><i></i><i></i>，乔梁<i></i><i></i>弄<i></i>报告，<i>€</i><i></i><i></i>明<i></i><i></i>早<i></i><i></i>报<i></i><i></i><i></i>，留给骆飞<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“骆市长，<i></i><i></i>宜迟，<i></i><i></i>件<i></i><i></i>，<i></i>必须<i></i>断则断，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>患。”秦川提醒道。
秦川<i></i>话让骆飞<i></i><i></i>感<i></i>压<i></i>，尼玛，<i></i>己捣鼓<i></i><i></i>，<i></i><i></i>想狠狠打安哲<i></i>脸<i></i>，没想<i></i>却打<i></i><i></i>己<i></i>脸，<i></i>且<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>轻。
想想<i></i><i></i>狼狈，<i></i><i></i><i></i>甘，但目<i></i>却似乎没<i></i>别<i></i>选择。
“<i></i>吧，老秦，<i></i>考虑妥<i></i><i></i>马<i></i>给景**<i></i><i></i>话。”骆飞闷闷道，<i></i><i></i>挂<i></i><i></i>话。
此<i></i>，乔梁仍继续<i></i>笔记<i></i><i></i>脑<i></i>噼<i></i>啪啦打字，黄杰坐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>偷偷看<i></i>，<i></i>道，尼玛，<i></i><i></i><i></i>打<i></i><i></i>么半<i></i><i></i>，<i></i><i></i>打，看<i></i><i></i>容<i></i>少啊。
看黄杰<i></i><i></i>看<i></i>己，乔梁<i></i><i></i>暗
笑。
打<i></i>快<i></i>班<i></i><i></i>候，乔梁停住，<i></i><i></i>拿<i></i>优盘『<i></i>』<i></i>笔记<i></i><i></i>，<i></i><i></i>又拔<i></i><i></i>，<i></i><i></i>笔记<i></i>，<i></i>优盘装<i></i>口袋，站<i></i><i></i><i></i><i></i>办公室。
黄杰暗想，看<i></i><i></i><i></i><i></i>初稿打完<i></i>，复<i>⿸</i><i></i>优盘<i></i>，<i></i>拿<i></i>给安哲看<i></i>。
黄杰接<i></i>又跑<i></i>告诉<i></i>秦川，秦川听完，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>急，<i></i>知骆飞<i></i><i></i>给景浩<i></i>打<i></i>话<i></i>没<i></i>，<i></i>知景浩<i></i><i></i>否答<i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i>佬。
秦川<i></i><i></i>坐立<i></i>安，决<i></i><i></i>安哲办公室看看。
秦川接<i></i><i></i><i></i>安哲办公室，安哲<i></i><i></i>接<i></i>话。
“景**，<i></i><i></i>……”
<i></i>听安哲叫景**，秦川稍感轻松，骆飞<i></i>手<i></i>，景浩<i></i>答<i></i><i></i>，<i></i>给安哲打<i></i>话。
秦川看看坐<i></i>旁边<i></i>乔梁，<i></i><i></i><i></i>坐<i></i>。
“景**，<i></i><i>€</i>什么？”安哲突<i></i>皱<i></i>眉头。
<i></i>看安哲皱眉头，秦川<i></i><i></i><i></i><i></i>提<i></i><i></i>。
接<i></i>安哲道：“景**，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>绝<i></i><i></i><i></i><i></i>……”
秦川<i></i>听，<i></i>提<i></i>更紧<i></i>，尼玛，安哲<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，难道<i></i>拒绝<i></i>景浩<i></i><i></i>调解？<i></i>果<i></i><i></i><i></i>，<i></i>果安哲连景浩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>给，<i></i><i></i>情<i></i>彻底糟糕<i></i>。
<i></i><i></i>安哲道：“景**，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>任，<i></i>老领导，怎么<i></i>让<i></i>请<i></i>吃饭呢，<i></i><i></i><i></i>，该<i></i>请<i></i>才<i></i>……”
秦川<i></i><i></i>顿<i></i>又落<i></i>，原<i></i>安哲<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>指<i></i><i></i>，原<i></i>景浩<i></i>提<i></i><i></i>请安哲吃饭。
尼玛，<i></i>惊<i></i>乍<i></i>，<i></i>己<i></i>老<i></i>脏<i></i><i></i>受<i></i><i></i>啊。
“<i></i>，景**，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”安哲挂<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>看<i></i>秦川，“秦秘书长，刚才接<i></i>景**<i></i><i></i>话，<i>€</i><i></i>久没见<i></i><i></i>，今晚想请<i></i>吃饭，<i></i>怎么<i></i><i></i>呢，景**<i></i>德<i></i>望<i></i><i></i>老领导，该<i></i><i></i>请<i></i>才<i></i>……”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>该<i></i><i></i>，安**<i></i>此尊<i></i><i></i>任尊<i></i>老干<i></i>，<i></i><i></i>让<i></i>钦佩。”秦川道。
“<i></i><i></i>安排<i></i><i></i>，今晚<i></i>江州宾馆，<i></i>请景**吃饭。”
“<i></i>，请景**吃饭，<i></i><i></i>谁参<i></i>？”秦川问道。
“<i></i>，<i></i>，<i></i><i></i><i></i>乔。”安哲停顿<i></i><i></i>，“<i></i><i></i>，邓俊<i></i>景**<i></i>老秘书，<i></i><i></i><i></i>叫<i></i>。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>安排。”
“<i></i><i></i>，<i></i>让邓俊<i></i><i></i>带车<i></i>接景**。”
秦川答<i></i><i></i><i></i><i></i>。
乔梁此<i></i>暗暗思忖，景浩<i></i>突<i></i><i></i>请安哲吃饭，显<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>知<i></i><i></i><i></i><i></i>己刚才<i></i>『<i></i>』<i></i><i></i>没<i></i><i></i>系。
乔梁<i></i><i></i>『<i></i>』<i></i>此<i></i>
，<i></i>想借黄杰<i></i>惊<i></i>秦川，顺<i></i>惊<i></i>骆飞，让骆飞<i></i>迫<i></i><i></i>已<i></i>情况<i></i><i></i><i></i>找安哲求<i></i>。
<i></i>果今晚景浩<i></i>约安哲吃饭<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，骆飞似乎放<i></i><i></i>脸，<i></i><i></i><i></i><i></i>肯<i></i><i></i>给安哲认错道歉，另<i></i><i></i><i></i>却又担<i></i>此<i></i>捅<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i>己很<i></i>利索，想<i></i>此<i></i>压<i></i>江州，<i></i><i></i><i></i>景浩<i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>佬。
安哲此<i></i>感<i></i>困『惑』，<i></i><i></i>晌<i></i>夜<i></i>，景浩<i></i>怎么突<i></i><i></i>请<i></i>己吃饭呢？
“<i></i>乔，景**今晚突<i></i>想约<i></i>吃饭，<i></i>认<i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>？”安哲看<i></i>乔梁。
乔梁此<i></i>虽<i></i>隐隐<i></i><i></i><i></i>直觉，但并<i></i><i></i><i></i>确<i></i>。
既<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>确<i></i>，此<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>贸<i></i><i>€</i><i></i>。
“安**，<i></i>觉<i></i>，景**未必<i></i><i></i><i></i><i></i>才<i></i>约<i></i>吃饭，或许<i></i><i></i>想<i></i><i></i>呢。”乔梁笑道。
安哲哼<i></i><i></i>声：“扯蛋，<i></i><i></i>老男<i></i>，<i></i>什么<i></i>想<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>景**虽<i></i>退休<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i>江州<i></i><i></i><i></i>，想<i></i>解<i></i>解市<i></i>最近<i></i><i></i>展情况。”
安哲沉思片刻：“嗯，<i></i>任<i></i><i></i><i></i>任，似乎<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>既<i></i>退<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i>干涉。”
乔梁意识<i></i>，安哲<i></i>干涉<i></i><i></i><i></i>很敏感，甚至很<i></i>感。
<i></i>班<i></i>，安哲<i></i>秦川、乔梁<i></i><i></i>江州宾馆，<i></i>餐厅门口<i></i><i></i>景浩<i></i>。
看<i></i><i></i>，<i></i>今晚<i></i>景浩<i></i><i></i>饭局，安哲<i></i>没<i></i>『<i></i>』透<i></i><i></i>意图<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>很尊<i></i>礼貌<i></i>，<i></i><i></i><i></i>门口<i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 漫秋 的《知青美人她有系统[七零]》最快更新
第18章 第 18 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
