第94章 第 94 章
作品:《你们父子别太离谱（科举）》 《<i></i><i></i>父<i></i>别太离谱（科举）》最<i></i>章节 第94章 第 94 章
月夜曲<i></i>诉衷情，公<i></i><i></i>玉<i></i><i></i>知。莫问<i></i>程归何处，<i></i>树<i></i>思<i></i>君<i></i>。梳妆台<i></i>画额眉，<i></i>底红妆扮<i></i>娘。<i></i>梦似幻佳期<i></i>，君且嫁娶<i></i>须臾。
明月淡雅，清风徐<i></i>。
沐婉琴刚<i>ǹ</i>顾安<i></i><i></i><i></i>久，回<i></i><i></i>己<i></i>房<i></i><i></i>。
“若依，<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>嫁<i></i>顾<i></i><i></i>，<i></i><i></i>像<i></i><i></i>任<i></i>妄<i></i>吗？”
沐婉琴看<i></i>镜台<i></i><i></i><i></i>己<i></i>模<i></i>，青丝红颜，楚楚<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>幻想<i></i><i></i>己嫁给顾安<i></i><i></i>场景<i></i>。
“<i></i>姐，<i></i><i></i>恐怕<i></i><i></i>！<i></i><i></i>女孩<i></i>啊，嫁<i></i><i></i><i></i>该安安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>夫教<i></i>，守<i></i><i></i>。<i></i><i></i>再<i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i>般胡闹<i></i>。”若依摇头<i>€</i>道。
她<i></i><i></i><i></i>被夫<i></i>教导，<i></i><i></i>明白<i></i><i></i>女<i></i>嫁<i></i>夫<i></i><i></i><i></i>贤惠温婉，做<i></i><i></i><i></i>妻<i></i>。
至<i></i>想<i></i>像<i></i><i></i><i></i>姐<i></i>般任<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，却<i></i><i></i><i></i>再做<i></i>。
“<i></i>吗！<i></i>倒<i></i><i></i>惜<i></i>。”沐婉琴<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>知道，<i></i>旦她<i></i><i></i><i></i>顾安<i></i><i></i>式妻<i></i>，<i></i>她<i></i><i></i>遵守顾<i></i><i></i>规矩，孝敬父母，服侍夫君，教导儿女。<i></i><i></i>将<i></i><i></i>她<i></i><i></i>常<i></i>活。
她<i></i><i></i><i></i>憧憬<i></i>想<i></i><i></i><i></i>顾安<i></i>妻<i></i>，<i></i><i></i><i></i>忧解难；<i></i><i></i><i></i>她又害怕<i></i><i></i>伦<i></i>教条，抹杀她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
她苦恼，激<i></i>，又期盼<i></i>。
<i></i>少<i></i><i></i><i></i>夜夜，她<i></i>做<i></i><i></i><i></i>格<i></i>妻<i></i><i></i>努<i></i><i></i>**准备<i></i>。
她彷徨，无助，且烦忧<i></i>。
无<i></i>次<i></i><i></i>复复，她想<i></i>逃离，远离<i></i><i></i>切<i></i>烦恼。
<i></i><i></i>偏偏喜欢<i></i>，让<i></i>遇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>悔<i></i><i></i>。
院<i></i>清风徐<i></i>，淡淡<i></i>清香袭<i></i>，让<i></i>沉醉。
“暗香浮<i></i>，清风拂影，真<i></i><i></i><i></i>美<i></i><i></i>夜晚！”沐婉琴看<i></i>窗<i></i>摇曳<i></i>树枝，她想<i></i><i></i>很<i></i>。
想<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>父母<i></i>否安康，想<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>楚<i></i>又<i></i><i></i><i></i>什么，想<i></i><i></i><i></i><i></i>让她<i></i>离<i></i>弃<i></i>男<i></i>。
妾将捏身嫁<i>ǹ</i>，<i></i><i></i>休。
纵被无情弃，<i></i><i></i>羞！
她坚<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>灵，<i></i>管<i></i>途未卜，她<i></i>将随<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>闯。
<i></i>古红颜<i></i>薄命，她却<i></i>愿<i>ǹ</i>顾安早早<i></i>离。
<i></i><i></i>她<i></i>变强<i></i>，掌握<i></i>己<i></i>命运。
她<i></i>想<i></i><i></i><i></i>随风飘零<i></i>花影，任<i></i>流。
“若依，<i></i>给<i></i>梳妆打扮。今夜<i></i><i></i><i></i>最美<i></i>状态呈<i></i><i></i>己<i></i>女儿红妆。”沐婉琴<i></i><i></i>若依吩咐<i></i><i></i>。
“啊！<i></i><i></i>。”若依<i></i>沉浸<i></i>月色<i>〾</i><i>⿺</i>，突<i></i>听<i></i>沐婉琴<i></i>吩咐，<i></i><i></i><i></i>知<i></i>措。
她<i></i>明白<i></i><i></i><i></i>姐<i></i><i></i>犯<i></i>什么病<i></i><i></i>，<i></i>晚<i></i><i></i>打扮什么？
<i></i><i></i>若依<i></i><i></i>按照<i></i>姐<i></i>吩咐<i></i>取<i></i><i></i>件红色<i></i>裙装，给沐婉琴换<i></i><i></i>。
沐婉琴换<i></i><i></i><i></i>，<i></i>房<i></i><i></i>翩翩<i></i>舞，像<i></i>朵红艳<i></i>花儿随风招展。
“若依，<i></i><i></i>看吗？”她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>问道。
“嗯，<i></i>姐<i></i>最美<i></i>，<i></i>身妆扮像极<i></i><i></i>娘。”若依看呆<i></i>，她<i></i><i></i>第<i></i>次看<i></i><i></i>此美艳<i></i><i></i><i></i><i></i>姐，真<i></i>让她<i></i>欣羡<i></i>已。
“若依<i></i>嘴真甜！”沐婉琴笑<i></i>花枝招展，很<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>姐<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i>，突<i></i><i></i>打扮<i></i><i></i><i></i>，难道<i></i><i></i>见顾公<i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>刚<i></i><i></i>吗。”若依<i></i>解<i></i>问道。
“<i></i><i></i>，<i></i>只<i></i><i></i>穿<i></i>次女装<i></i>已。今晚恐怕<i></i><i></i><i></i>楚<i></i>最<i></i><i></i>次穿<i></i>吧。只<i></i><i></i><i></i>回<i></i>南唐才<i></i>够再次穿<i></i><i></i><i></i>身衣装<i></i>。”沐婉琴<i></i>若依解惑，<i></i>像<i></i><i></i>言<i></i>语。
“啊，<i></i><i></i>啊！”若依<i></i>懂<i></i>姐<i></i>意思，却知道很长<i></i>段<i></i><i></i>她<i></i><i></i>再穿<i></i>女装<i></i>。
第<i></i><i></i>早<i></i>，沐婉琴跟随<i></i>南唐<i></i>团继续<i></i><i></i>向楚<i></i><i></i>城景城<i></i><i></i>。
<i></i>次<i></i><i></i><i></i>队伍更<i></i><i></i>庞<i></i><i></i><i></i>少。
<i></i><i></i>担<i></i>路<i></i><i></i>再次遭**杀<i></i>危险，张悦<i></i>请示<i></i>楚<i></i>皇帝<i></i><i></i>，特意派遣<i></i><i></i>千<i></i><i></i>军队护送<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>浩浩荡荡<i></i>队伍排<i></i><i></i>长龙，<i></i><i></i>队伍<i></i>最<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>辆马车，富丽堂皇，雍容华贵，<i></i><i></i><i></i>公<i></i><i></i>座驾。
此刻她<i></i><i>ǹ</i>顾安<i>€</i><i></i>话。
“安哥儿，<i></i><i></i>次<i></i><i></i>真<i></i><i></i>达楚<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>准备<i></i><i></i>吗？妾身<i></i>切<i></i><i></i>承蒙<i></i><i></i>照<i></i><i></i>！”<i></i>公<i></i><i>€</i>道。
最近几<i></i>，沐婉琴<i></i>常<i></i><i></i>解她，让她<i></i>情绪<i></i>稳很<i></i><i></i>，<i></i>没<i></i>像<i></i>次<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>念头。
<i></i><i></i>未<i></i><i></i>路，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>期盼。
<i></i><i></i>场<i></i><i></i><i></i>剧目，她<i></i>知道<i></i><i></i>概，<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>己<i></i>命运<i></i><i></i><i></i><i></i>怀想。
“<i></i>姐<i>€</i>笑<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>职责<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>安护送<i></i>回<i></i>！”顾安笑<i></i><i>€</i>道，<i></i><i></i><i></i>叫<i></i><i></i>声<i></i>姐。
<i></i><i></i>最近<i></i>看<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>ǹ</i>沐婉琴<i></i><i></i>处，<i></i><i></i>始<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>变<i></i>。
<i></i>像<i></i><i>〾</i><i></i>墨守<i></i>规，<i></i>直拒绝称呼<i></i>公<i></i><i></i><i></i><i></i>声姐姐，<i></i><i></i>今却<i></i>够轻松随意<i></i><i></i>口，<i></i><i></i><i></i>看<i></i>沐婉琴<i></i><i></i><i></i><i></i>滴<i></i>潜移默<i></i><i></i>影响<i></i>。
顾安<i></i>此
却没<i></i>丝毫察觉。
“<i></i>姐？”<i></i>公<i></i><i></i>惊，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>道：“安哥儿却<i></i>难<i></i><i></i>口啊，<i>〾</i><i></i><i></i>姐总<i></i>让<i></i>称她<i></i>声<i></i>姐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>肯。<i></i>今但<i></i>让<i></i>占<i></i>便宜。”
“呃，<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>雍城，礼<i></i><i></i>废。无规矩<i></i><i></i><i></i>圆，<i></i><i></i><i></i>遵守<i></i>己<i></i>职责。”顾安<i></i>静<i></i><i>€</i>道。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>！”<i></i>公<i></i>无奈<i></i><i>€</i>道，<i></i><i></i>顾安<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>活受罪<i></i><i></i>态很无语。
<i></i><i></i><i></i>今<i></i><i></i>称她<i></i>姐，恐怕跟婉琴<i></i><i></i><i></i>。
毕竟没<i></i><i></i><i></i>候，婉琴<i></i><i></i>称她<i></i>姐<i></i>，<i></i><i></i>顾安<i></i><i></i>此<i></i><i></i>只<i></i>受<i></i>沐婉琴<i></i>影响<i></i>。
她很愿意看<i></i>顾安<i></i>变<i></i>。
“<i></i><i></i>，婉琴呢，怎么没<i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”<i></i>公<i></i>突<i></i>想<i></i>沐婉琴竟<i></i>没<i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>奇怪。
<i></i><i></i>最近<i></i><i></i><i></i>影<i></i>离<i></i>吗。
“她啊？<i></i>练习骑马呢！”顾安苦笑，<i></i><i></i>今<i></i>早<i></i>沐婉琴<i>€</i><i></i>骑马，<i></i><i></i>直没<i></i>停歇<i></i>。<i></i>且<i></i><i></i>再坐马车<i></i>，非<i></i><i>€</i>今<i></i><i></i>改<i></i>骑马<i></i><i></i><i></i>。
顾安拗<i></i><i></i>沐婉琴，<i></i><i></i><i></i>意<i></i>她<i></i>意见。
“她毕竟<i></i>女孩<i></i>，整<i></i>骑马<i></i>何受<i></i><i></i>啊，<i></i><i></i><i></i>劝劝她。”<i></i>公<i></i><i></i><i></i>责怪<i></i><i>€</i>道。
“<i></i><i></i>想啊，<i></i><i></i>她认<i></i><i></i><i></i>情<i></i>无<i></i>改变。<i></i><i></i>只<i></i>任<i></i>她<i></i>。”顾安<i></i><i></i>沐婉琴没<i></i>办<i></i>。
“哎，却<i></i>辛苦婉琴<i></i>丫头<i></i>。<i></i><i></i><i></i>看看她吧，怪<i></i><i></i>她<i></i>将若依<i></i>丫鬟放<i></i><i></i><i></i><i></i>呢！”<i></i>公<i></i>摇<i></i>摇头。
“嗯，<i></i><i></i><i></i><i></i>看看。”顾安<i></i><i></i>担<i></i>沐婉琴逞强，伤<i></i>身<i></i>。
<i></i>沐婉琴此刻却<i></i><i></i>跟<i></i>赵冲将军<i></i><i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i>。
“夫……”赵冲<i></i><i></i>想<i></i><i></i>口称她夫<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>刚<i></i>口<i></i>想<i></i><i></i>沐婉琴<i></i><i></i><i></i>吩咐，<i></i><i></i>改口<i>€</i>道：“公<i></i>，<i></i><i></i><i></i>回马车休息<i></i><i></i>吧，毕竟<i></i>骑马<i></i><i></i>很累<i></i>！”
若<i></i>普通<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>强<i></i>将她劝回马车，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
赵冲<i></i><i></i><i></i><i></i>无奈，没想<i></i><i></i>少夫<i></i><i></i><i></i><i></i>倔脾气，<i></i><i></i><i></i>肯回马车。
<i></i><i></i>接<i></i><i></i>顾安<i></i>暗<i>⿺</i>吩咐，让<i></i><i></i><i></i>照顾沐婉琴。
<i></i><i></i><i></i>刚知道沐婉琴<i></i>身份，竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>少将军<i></i>未婚妻，顾伦<i></i>儿媳妇。
<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>瘦弱<i></i>“公<i></i>”刚<i></i>佩服尊敬<i></i><i></i>。
<i></i>够<i></i>顾<i></i><i></i>安危，<i></i>身跑<i></i>支持顾安，<i></i>假装<i></i><i></i><i></i>让谁<i></i><i></i>认识<i></i>读书<i></i>，真<i></i>需<i></i>很<i></i><i></i>勇气。
<i></i><i></i><i></i><i></i>她做<i></i>
<i></i>，她<i></i>仅做<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>己<i></i>才华征服<i></i>顾安<i></i><i></i>。
<i></i>勇<i></i>谋，巾帼<i></i>让须眉。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>替顾安感<i></i><i></i>兴，<i></i>遇<i></i><i></i>此妻<i></i>。真<i></i><i></i>妻<i></i>此，夫复何求。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>跟<i></i>博言练习<i></i>很<i></i>遍<i></i>，早<i></i>驾轻<i></i>熟。<i></i>且<i></i><i></i><i></i>脆弱，<i></i><i></i>程<i></i><i></i>颠簸<i></i><i></i><i></i><i></i>承受<i></i>。”沐婉琴笑<i></i><i>€</i>道。
她<i></i>笑容感染<i></i>赵冲。
“<i></i><i></i>吧！<i></i><i></i><i></i>感<i></i><i></i>舒服<i></i>提<i></i><i></i>，<i></i>让<i></i>送<i></i>回<i></i>休息！”赵冲<i></i>头。
“驾！”
<i></i><i></i>身<i></i>传<i></i><i></i><i></i>道声音。
“<i></i>少将军<i></i><i></i>！”赵冲回头<i></i>看<i></i>顾安，<i></i>笑<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i>担<i></i><i></i>啊，<i></i>么<i></i>急！”
“嗯！”沐婉琴<i></i><i></i>流露<i></i>甜蜜。
“少白，<i></i>怎么跑<i></i><i></i>队伍<i></i>阵<i></i><i></i>。”顾安<i>€</i>道。
“博言，<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>做，<i></i>想<i></i>感受<i></i>番<i></i><i></i><i></i>情景。”沐婉琴<i></i>静<i></i><i>€</i>道。
“少将军放<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i>照看<i></i>，保证<i></i><i></i>让穆公<i></i><i></i>什么损伤！”赵冲保证道。
“<i></i><i></i>赵叔<i></i><i></i>放<i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i>路骑马<i></i><i></i>太辛苦<i></i>，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>回马车比较<i></i>！”顾安<i>€</i>道，<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i>沐婉琴骑马<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>景城<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>路程，<i></i><i></i>路很辛苦，<i></i><i></i>女孩<i></i><i></i>何<i></i>受<i></i>住<i></i>份罪。
沐婉琴<i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i>沐府，<i></i><i></i><i></i>受<i></i><i></i><i></i>长途跋涉。
<i></i><i></i>即<i></i>沐婉琴<i></i>认<i></i><i></i><i></i>承受<i></i>骑马<i></i>疲惫，却<i></i><i></i><i></i>让<i></i>顾安放<i></i><i></i><i></i>。
只<i></i>，<i></i><i></i>切<i></i><i></i>沐婉琴<i></i><i></i><i></i><i>〾</i>。又怎么<i></i><i></i>改变<i></i>己<i></i>决<i></i>呢！
<i></i><i></i>，她需<i></i>改变<i></i>己，<i></i><i></i>改变<i></i>己娇弱<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>第<i></i>步。
她<i></i>想<i></i><i></i><i></i>顾安身边<i></i>花瓶，<i></i><i></i><i></i>够陪<i></i><i></i>老，<i></i><i></i><i></i>忧<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>切<i></i><i></i>她<i></i><i></i>将<i></i><i></i><i></i><i></i>变<i></i>。
顾安<i></i><i></i>终将<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>像<i></i>父<i></i><i></i><i></i>驰骋疆场<i></i><i></i>将军。<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>累赘。
桃花春色暖先<i></i>，明媚谁<i></i><i></i>看<i></i>。
<i></i>惜狂风吹落<i></i>，殷红片片<i></i>莓苔。
“博言尽管放<i></i>，<i></i>知道<i></i>寸，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>！”沐婉琴<i></i>知道<i></i><i></i>顾安<i></i><i></i>片<i></i><i></i>，<i></i><i></i>安危道。
“<i></i>……<i></i><i></i>吧！<i></i>保<i></i>身<i></i>！”顾安见此苦笑，<i></i><i></i>知道劝<i></i>住。
“少将军放<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>让穆公<i></i>累<i></i><i></i>！”赵冲看<i></i><i></i>顾安<i></i><i></i>思，<i></i><i></i><i></i><i></i>无奈，只<i></i>再次
<i>€</i>道。
“嗯，<i></i><i></i>先回<i>⿺</i>军<i></i>。”顾安<i>€</i>完，扬尘<i></i><i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 请吃一碗草莓 的《你们父子别太离谱（科举）》最快更新
第94章 第 94 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
