第42章 我们少男心事总是春
作品:《穿书怀崽后被豪门反派盯上了》 像<i></i><i></i>只<i></i>懒猫呀。”
“嘿嘿，<i></i><i></i>睡<i></i>舒服，<i></i>想<i></i>。”
“<i></i>山<i></i><i></i><i></i>睡<i></i>舒服。”
“姐，<i></i><i></i><i></i>吃什么啊？”
“阿秋<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>肠粉<i></i>错。”
“肠粉，<i></i><i></i>什么？”
“<i></i>姐，<i></i><i></i>姐，<i></i><i></i>。”阿秋指<i></i><i></i><i></i>店铺<i>€</i>。
李铃抬头看<i></i>“林记肠粉”，<i></i><i></i>差<i></i><i></i>快坐满<i></i>。
她走<i></i><i></i>，看<i></i>墙<i></i><i></i>挂<i></i><i></i>排<i></i>木牌，<i></i><i></i>写<i></i>“猪肉肠”、“斋肠”、“牛肉肠”、“鸡蛋肠粉”。
哎哟，<i></i><i></i>世<i></i>肠粉名字<i></i><i></i>哦，<i></i><i></i>老板难道<i></i>老乡。
李铃没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>惊讶，更<i></i><i></i><i></i><i></i>静，管<i></i>呢，先看看味道<i></i>何。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>份猪肉肠、牛肉肠、鸡蛋肠。”
“<i></i>嘞，您几位稍<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>肠粉端<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>世<i></i>肠粉<i></i><i></i>，先尝<i></i>鲜儿，熟悉<i></i>味道充斥<i></i>味蕾，李铃眯<i></i><i></i>眼睛，真<i></i><i></i>香。
她<i></i>口<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>鸡蛋肠<i></i>吃完<i></i>。
“<i></i><i></i>，再<i></i><i></i>份，<i></i>份猪肉，<i></i>份牛肉。”
“<i></i>嘞，您稍<i></i>。”
李语<i></i>阿秋呆<i></i>原处，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>认识<i></i><i></i>姐（姐姐）吗？
李语吃<i></i>口牛肉肠，哇，<i></i>吃<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她迅速<i></i>吃完，<i></i>喊<i></i>：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>份。”
“<i></i>嘞，马<i></i><i></i><i></i>。”
阿秋觉<i></i><i></i><i></i>肠粉让<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>没<i></i><i></i>姐做<i></i><i></i>条<i></i>吃呢。
李铃边吃边想，茂县<i></i>担担饺，<i></i><i></i><i></i><i></i>肠粉<i></i>必<i></i>惊<i></i>怪<i></i>，<i></i><i></i>若<i></i>再看<i></i><i></i><i></i>世类似<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>保持淡<i></i>，<i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i><i></i>，<i></i>安<i></i><i></i>待<i></i>吧。
她<i></i><i></i><i></i>团队已<i></i>组建完<i></i>，<i></i>准备<i></i>干<i></i>场，<i></i><i></i>被<i></i><i></i><i></i>情左右<i></i>，老话<i>€</i><i></i><i></i>“老乡见老乡，背<i></i><i></i><i></i>枪”，<i></i><i></i><i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i>策。
“阿秋，<i></i>怎么<i></i><i></i>吃啊。”
“<i></i>姐，刚<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>喝<i></i>粥，吃<i></i>饼，<i></i><i></i>又<i></i>肠粉，撑<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>只<i></i>看<i></i><i></i><i></i>吃喽。”
“没<i></i>，<i></i>姐吃慢<i></i>。”
“姐，<i></i><i></i>肠粉<i></i>吃。”
“<i></i><i></i>觉<i></i><i></i>错，<i></i><i></i>姐姐给<i></i>做。”
“<i></i>啊<i></i>啊，姐姐做<i></i>肯<i></i>更<i></i>吃。”
“<i></i>姐，<i></i><i></i><i></i>做肠粉？”
“<i></i>啊，慢慢教<i></i>。”
“<i></i>嘞。”
“<i></i>
<i></i><i></i><i></i><i></i>铃记<i></i><i></i>师傅<i></i>。”
“谢谢<i></i>姐。”
吃完肠粉，阿秋带<i></i>她<i></i><i></i>石头记。
“<i></i>姐，石头记<i></i><i></i>城东，<i></i><i></i>先<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>再<i></i>城西<i></i>张木匠。”
“<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>石头记，<i></i><i></i>摆放<i></i><i></i>式<i></i><i></i><i></i>石头，<i></i><i></i>品，<i></i><i></i>半<i></i>品。
“客官，需<i></i>看<i></i>什么？”
李铃拿<i></i>紫<i></i>晶原石，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么？”
“六<i></i>手镯，六条项链，六<i></i>耳环，六块佩。”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，七<i></i><i></i>取。”
“手镯<i></i>侧需刻字。”
“<i></i><i></i>，您写<i></i><i></i>。”
“春、夏、婉、语、铃。”
“<i></i><i></i>，取货<i></i>付银。”
“<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>石头记。
“姐，<i></i><i></i>紫色石头真<i></i>看。”
“偶<i></i><i></i><i></i>，做<i></i><i></i>更<i></i>看。”
“谢谢姐姐。”
“<i></i>谢哟。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>城西张木匠。
“师傅，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手串吗？”
李铃<i></i>沉香木递<i></i><i></i><i></i>。
低头做活计<i></i>老师傅抬<i></i>头，浑浊<i></i>眼睛看<i></i>沉香木<i></i>眼睛亮<i></i>亮。
“姑娘，您<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>沉香木啊，<i></i><i></i>做手串<i></i>。”
“做<i></i>条男<i></i><i></i>手串，<i></i><i></i><i></i><i></i>无<i></i>牌，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>知道<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>没<i></i>任何修饰，<i></i>吧。”
“<i></i><i></i>，<i></i>牌<i></i><i></i><i></i>做祥云图案，<i></i>底<i></i>刻字。”
李铃<i></i>纸<i></i>写<i></i>秋冬、霜、<i></i>至五<i></i><i></i>字。
“明白<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>取吧。”
“<i></i>，谢谢师傅。”
“<i></i>客气，<i>⿸</i><i></i><i></i><i></i>沉香屑您<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>，送<i></i>。”
“<i></i>嘞，谢谢，<i></i>费给<i></i>优惠。”
“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>取。”
<i></i><i></i>木匠店，李铃提议<i></i>府城逛逛。
阿秋带<i></i>她<i></i>准备绕城。
“<i></i>姐，府城<i></i><i></i><i></i>门，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>城西，<i></i><i></i>商铺<i></i><i></i><i></i><i></i>营<i></i>具、木材、石材，砖瓦<i></i><i></i>类<i></i>。”
李铃<i></i>想，<i></i><i></i><i></i><i></i>建材市场嘛，没<i></i><i></i>看头。
“阿秋，女<i></i><i></i><i></i>逛哪条街。”
“<i></i>城南，<i></i><i></i><i></i><i></i>胭粉铺<i></i>、首饰、布庄、
<i></i>衣铺<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>快<i></i><i></i>城南吧。”李语<i>€</i>。
“<i></i>姐，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>远，<i></i><i></i>坐马车<i></i><i></i>。”
“马车<i></i><i></i><i></i>，<i></i>先回<i></i>吗？”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>招呼站，<i></i>只<i></i>往<i></i><i></i>站，<i></i><i></i><i></i>马车<i></i><i></i><i></i>。”
马车<i></i>士，<i></i><i></i>先<i></i>哦。
阿秋带<i></i>她<i></i>走<i></i>路牌<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>辆马车。
“几位<i></i><i></i>哪<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>城南，<i></i>驾车慢<i></i>。”阿秋<i>€</i>。
“您放<i></i>，<i></i><i></i><i></i>官<i></i><i></i>，<i></i><i></i>老马夫<i></i>。”
“老哥，<i></i><i></i><i></i>交回官<i></i><i></i>少银？”李铃问。
“每月收入交回<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>赚头吗？”
“<i></i><i></i>，逢集市<i></i><i></i>候<i></i>拉<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>啊？”
“<i></i><i></i><i></i>辆马车。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>吗？”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>通<i></i>官<i></i>考核<i></i>。”
李铃<i></i><i></i>搭没<i></i>搭<i></i><i></i>马夫聊<i></i>，<i></i><i></i><i></i>东州<i></i><i></i>更深<i></i><i></i>解。
“城南<i></i>喽，<i></i>车注意安<i></i>。”
“谢谢<i></i>。”
“<i></i>谢，几位慢走。”
城南<i></i>城西完<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>特别<i></i>，<i></i>且<i></i>女<i></i><i></i>。
“阿秋，<i></i>确<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>吗？”李语问。
“<i></i><i></i>姐，<i></i>跟<i></i><i></i><i></i>。”
“阿秋，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>先回<i></i>吧。”李铃<i>€</i>。
“<i></i>，<i></i>跟<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>，阿秋非常<i></i>悔没<i></i>听<i></i>姐<i></i><i></i>建议，<i></i><i></i>该先回<i></i><i></i>。
李铃姐俩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>铺<i></i>逛，逛完<i></i>买，买完交给阿秋拿<i></i>，直<i></i><i></i>拿<i></i><i></i><i></i>，才告诉店<i></i>送回府<i></i>。
她<i></i>买衣服，买布料，买首饰，买胭脂，买<i></i>粉。
逛完<i></i>，姐俩坐<i></i><i></i>街边<i></i>吃摊。
“姐，逛<i></i>圈<i></i><i></i>，<i></i>舒服啊。”
“<i></i>啊，看<i></i><i></i><i></i><i></i>想买，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没买呢。”
“<i></i><i></i><i></i>姐<i></i>啊，买<i></i>么东西，<i></i><i></i>买。”
“<i></i><i></i>啦。”姐俩<i></i><i></i><i>€</i>道。
<i>€</i>完<i></i><i></i><i></i><i></i>笑<i></i><i></i>，阿秋苦<i></i>脸<i></i>想，女<i></i>逛街太<i></i>怕<i></i>，<i></i><i></i>太<i></i>怕<i></i>。
“几位吃什么？”摊<i></i>问道。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么啊？”李语问。
“<i></i>煮汤圆、豆<i></i>汤圆。”
“<i></i><i></i><i></i>碗豆<i></i><i></i>，<i></i><i></i>呢？”李铃<i>€</i>。
“<i></i><i></i><i></i>煮<i></i>，阿秋呢？”李语<i>€</i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>煮<i></i>。”
“<i></i>嘞，几位稍<i></i>，马<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>碗汤圆端<i></i>桌<i></i><i></i>。
“姐，汤圆<i></i><i></i><i></i>花<i></i>酱，<i></i>香。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>花<i></i>酱，只<i></i><i></i><i></i>洒<i></i>豆<i></i>，味道<i></i><i></i>错。”
吃完汤圆，<i></i><i></i>休息<i></i><i></i><i></i>又准备逛街。
阿秋急忙<i>€</i>：“<i></i>姐，<i></i><i></i>姐，<i></i><i></i><i></i>先回<i></i>吧。”
“<i></i>吧，<i></i>吧。”李语<i>€</i>。
姐俩继续逛<i></i>，看<i></i>什么<i></i>买什么，<i></i><i></i><i></i><i></i>买买买。
太阳快落山<i></i>，姐俩<i></i><i></i>想回<i></i>，<i></i><i></i><i></i>基<i></i><i></i>城南<i></i>，<i></i><i></i><i></i>铺<i></i>太<i></i><i></i>，怎么逛<i></i><i></i>觉<i></i>累。
“<i></i>姐，<i></i><i></i>接<i></i><i></i>回<i></i>。”阿秋<i></i><i></i><i></i>她俩<i></i><i></i>。
“<i></i>怎么找<i></i><i></i><i></i><i></i>？”李语问。
“送货<i></i>伙计<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>吧，明<i></i>再<i></i>，靠<i></i>边<i></i><i></i><i></i>没逛呢。”李语<i>€</i>。
“<i></i><i></i>，明<i></i>接<i></i><i></i>，叫<i></i>春夏<i></i>婉娘。”李铃<i>€</i>。
回<i></i>李府。
“姐，<i></i><i></i><i></i>买<i></i><i></i>少东西啊。”李言问。
“哥哥，<i></i><i></i>没买<i></i>少啊。”李语<i>€</i>。
“<i></i>没<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>看看。”李言<i>€</i>。
李铃<i></i>李语往<i></i>走，<i></i><i></i><i></i>低<i></i>头笑。
<i></i><i></i>练武场<i></i>看，<i></i>半<i></i>场<i></i><i></i>被堆满<i></i>。
李语睁<i></i>眼睛<i></i><i></i>议<i></i><i>€</i>：“姐，<i></i><i></i>买<i></i><i></i>么<i></i>吗？”
李铃<i>€</i>：“<i></i><i></i>吧，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>没买<i></i>么<i></i>啊。”
“<i></i><i></i>，<i></i>该<i></i>送错<i></i>。”李语<i></i><i></i>头<i>€</i>。
“<i></i><i></i><i></i>送错<i></i>，<i></i>俩整<i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i></i>。”李言<i>€</i>。
李语蹲<i></i><i></i><i></i>件<i></i>件<i></i>看<i></i>，“<i></i><i></i>哥哥<i></i>，<i></i><i></i>春夏秋冬<i></i>，<i></i><i></i>婉娘<i></i>，<i></i><i></i>霜降<i></i><i></i><i></i>……”
“哥，<i></i>没<i></i>送错哦，买给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>快<i></i><i></i><i></i>收礼<i></i>，<i></i><i></i>堆<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>忍<i></i>笑，<i></i>李语手<i></i>接<i></i>礼<i></i>。
“谢谢<i></i>姐、<i></i><i></i>姐。”
“<i></i>谢<i></i>谢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿回屋<i></i>。”李语<i>€</i>。
<i></i>伙笑<i></i><i></i>礼<i></i>拿回屋<i></i>，练武场<i></i><i></i><i></i>空<i></i>。
李言看<i></i>手<i></i><i></i>礼<i></i>摇摇头，<i></i>丫头装傻充愣<i></i><i></i><i></i>倒<i></i><i></i>。
“哥，<i></i><i></i>姐<i></i>没买<i></i>少东西呢，<i></i>么<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>姐姐再<i></i>。”
“明<i></i>哪儿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>
<i></i>商<i></i>。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 论糖 的《穿书怀崽后被豪门反派盯上了》最快更新
第42章 我们少男心事总是春 免费阅读.[www.aishu55.cc]
