第121章 他老婆是老子
作品:《我的愿望不太对》 《<i></i><i></i>愿望<i></i>太<i></i>》最<i></i>章节 第121章 <i></i>老婆<i></i>老<i></i>
“女士，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>探视<i></i>。”狱警<i></i><i></i><i></i>监狱<i></i><i></i>雅婕<i>€</i>。
“<i></i><i></i>，谢谢。”雅婕脸<i></i>带<i></i>真挚<i></i>感激<i>〾</i>情。
“没<i></i>系。”狱警<i></i>礼貌<i></i>回答。
雅婕挺<i></i><i></i>肚<i></i>跟<i></i>狱警<i></i>入探监室，荆雨<i></i>早已<i></i><i></i>玻璃窗<i></i>另<i></i>边。
看<i></i>雅婕，<i></i><i></i><i></i>情满<i></i>惊喜，<i></i>激<i></i><i></i>站<i></i><i></i>，看<i></i>雅婕笑。
雅婕<i></i>露<i></i>笑容，她艰难<i></i>坐<i></i>凳<i></i><i></i>，她拿<i></i><i></i>话，另<i></i>旁<i></i>荆雨<i></i><i></i>拿<i></i><i></i>话。
荆雨<i></i>率先<i></i>口道：“雅婕，<i></i><i></i>孩<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
雅婕<i></i>头，看<i></i>荆雨<i></i>，她忍<i></i>住红<i></i>眼眶，<i></i><i></i><i></i>男<i></i>穿<i></i>蓝色<i></i>**服，头<i></i>被剃<i></i><i></i>寸头，<i></i><i></i>脸越<i></i>消瘦，眼眶深陷，但眼睛<i></i>却<i></i><i></i>光<i></i>。
她声音颤抖道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃<i></i><i></i>啊，<i></i>瘦<i></i><i></i><i></i>。”
荆雨<i></i>摇头：“<i></i>切<i></i><i></i><i></i>呢。”
雅婕继续问道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做什么啊？”
荆雨<i></i>笑道：“<i></i>**，劳<i></i>，睡觉，吃饭，<i></i><i></i><i></i><i></i>简单<i></i>复，<i></i>知道吗？<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>简单纯粹<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>始适<i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
雅婕<i></i>头，她<i>€</i>道：“<i></i><i></i>段<i></i><i></i>做<i></i><i></i>检，孩<i></i>很<i></i>，很健康，再<i></i>几<i></i>月<i></i>快<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>女孩。”
“谢谢<i></i>。”荆雨<i></i>深切<i></i>知道<i></i><i></i>女<i></i>独<i></i>怀胎<i></i>月没<i></i><i></i>陪伴<i></i>痛苦，<i></i><i></i>疼雅婕，<i></i><i></i><i></i>己却什么<i></i>做<i></i><i></i>，<i></i><i></i>始愧疚。
看<i></i>荆雨<i></i>愧疚<i></i><i></i>情，雅婕安慰<i></i>道：“没<i></i>系<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>。”荆雨<i></i>认真<i></i>道歉，“<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>改造，争取早<i></i><i></i><i></i>，狱警<i>€</i><i></i>，只<i></i><i></i>狱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>减刑，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>狱<i></i>。”
“<i></i>，<i></i><i></i>信<i></i>。”雅婕伸<i></i><i></i>只手搭<i></i>玻璃窗<i></i>。
荆雨<i></i>伸<i></i>另<i></i>只手搭<i></i>另<i></i>边<i></i>玻璃<i></i>，<i></i><i></i>隔<i></i><i></i>块玻璃，<i></i><i></i><i></i>最<i></i>密<i></i>接触。
“爸<i></i>骨灰……”荆雨<i></i>问道，<i></i>很感<i></i>荆父最<i></i><i></i>刻<i></i><i></i>做<i></i><i></i>情，<i></i><i></i>直<i></i><i></i>父<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i>，<i></i>切<i></i><i></i><i></i>懂<i></i><i></i>太晚。
雅婕回答：“安葬<i></i>，根据<i></i><i></i>遗嘱葬<i></i><i></i>雨琛妈妈<i></i>旁边。”
听<i></i><i></i>句话，荆雨<i></i>沉默，<i></i><i></i>明白<i></i>什么荆<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>苦命，父<i></i>明明喜欢雨琛<i></i>妈妈，却<i></i><i></i><i></i>娶<i></i>己<i></i>母<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>又<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>始<i></i>注<i></i><i></i>悲剧展<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i>，<i></i><i></i>孩<i></i>，没<i></i><i></i><i></i>幸免<i></i>难。
<i></i>曾<i></i><i></i>直<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>悲剧<i></i>源头<i></i><i></i><i></i><i></i>父<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i>，父<i></i><i></i><i></i><i></i>悲剧<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>金钱<i></i>权<i></i><i></i>奴隶，<i></i>许<i></i><i></i><i></i>，毕竟<i></i>最<i></i><i></i>愿望只<i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i>葬<i></i><i></i><i></i>罢<i></i>。
<i></i>此简单但<i></i>却又让<i></i><i></i>酸……
“<i></i><i></i>，探视<i></i><i></i>已<i></i>。”狱警走<i></i><i></i>提醒。
雅婕抓住<i></i>话，急急忙忙<i>€</i><i></i>句：“<i></i><i></i><i></i>月再<i></i>看<i></i>。”
“<i></i>，照顾<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>。”荆雨<i></i><i></i>声音<i></i>带<i></i><i></i>舍。
雅婕回<i></i><i></i>，她忽<i></i>觉<i></i><i></i>活<i></i>只<i></i>黑暗，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>希望<i></i>。
至少荆雨<i></i><i></i><i></i><i></i>条命，至少荆雨<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>减刑<i></i><i></i><i></i>，至少<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>团聚<i></i>希望。
她<i></i>明白喻念初<i></i>什么<i></i>最<i></i>手软<i></i>，明明她求<i></i><i></i>么久，<i></i>拒绝<i></i>干脆。
但<i></i>，至少，<i></i><i></i><i></i>手<i></i>留情<i></i>，她<i></i><i></i>感谢<i></i><i></i>。
雅婕<i></i>孩<i></i><i></i><i></i><i></i>月份，<i></i><i></i><i></i>，羊<i></i>忽<i></i>破<i></i>，她疼<i></i><i></i>死。
<i></i>才<i></i><i></i>，<i></i>己<i></i><i></i><i></i>世界<i></i>孤立无援，她父母<i></i><i></i>早，<i></i>今荆<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>，荆雨<i></i>又<i></i>牢<i></i>。
荆雨<i></i><i></i><i></i>让她请保姆<i></i>，但<i></i>她鉴<i></i><i></i>己没<i></i><i></i>，<i></i>直<i></i>花荆雨<i></i>留<i></i><i></i>钱，<i></i>且，钱<i></i><i></i><i></i>很<i></i>，她便消减<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>支。
她<i></i><i></i><i></i>熬<i></i><i></i>九<i></i>月，<i></i><i></i>，却<i></i><i></i><i></i>刻，她熬<i></i><i></i><i></i><i></i>。
她翻<i></i>手<i></i>通讯录，忽<i></i><i></i><i></i>，除<i></i>荆楚熙，再<i></i>没<i></i>别<i></i><i></i><i></i>叨扰。
她拨<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>话响<i></i>很久，才被接<i></i>，<i></i>荆楚熙<i></i><i></i>既往<i></i>冷漠声音：“<i></i><i></i>。”
“楚熙，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>羊<i></i>破<i></i>。”她艰难<i></i>吐<i></i><i></i>几句话。
荆楚熙<i></i>声音听<i></i><i></i><i></i><i></i>慌乱：“<i></i>别挂<i></i>话，<i></i>马<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>，手<i></i><i></i>另<i></i>端传<i></i>窸窸窣窣<i></i>声音……
看<i></i>荆楚熙挂完<i></i>话，<i></i>惊失色，苏朗问道：“怎么<i></i>？”
荆楚熙抓<i></i>车钥匙，急吼吼道：“雅婕<i></i><i></i><i></i>。”
“什么？”苏朗<i></i>连忙<i></i>身，“<i></i>陪<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>迅速跑<i></i>楼，<i></i>车库<i></i>取<i></i>车，荆楚熙急急忙忙<i></i>跳<i></i>车，苏朗坐<i></i>副驾驶，问道：“<i></i>址<i></i>知道吗？”
荆楚熙<i></i>头，<i></i><i></i>荆<i></i><i></i><i></i><i></i>，荆<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被收<i></i>，目<i></i><i></i><i></i>荆雨<i></i>郊区<i></i>房<i></i><i></i><i></i>。
她<i></i>油门
踩<i></i><i></i>底，车<i></i><i></i>火箭<i></i>般冲<i></i><i></i><i></i>，荆楚熙没<i></i>挂掉雅婕<i></i><i></i>话，她<i></i><i></i>话吼道：“雅婕，<i></i>撑住，深呼吸！”
<i></i>话<i></i><i></i>已<i></i>没<i></i>声音，雅婕已<i></i>疼晕<i></i><i></i><i></i>，她做<i></i><i></i><i></i>很长<i></i>梦。
梦<i></i><i></i>死<i></i><i></i>父母祖父，<i></i>荆雨琛，<i></i>……最<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>荆雨<i></i>，<i></i>笑<i></i><i></i><i></i>己<i>€</i>：“雅婕，<i></i><i></i>怕。”
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>粉糯糯<i></i><i></i>丫头拽<i></i><i></i>己叫妈妈。
荆楚熙很快便赶<i></i><i></i>雅婕<i></i>，门<i></i><i></i><i></i><i></i>锁<i></i>，她直接抬脚踹门，苏朗直接打碎<i></i>百叶窗，<i></i><i></i>空隙钻<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，打<i></i><i></i>门。
苏朗毫<i></i>犹豫<i></i>抱<i></i>雅婕冲<i></i><i></i>放<i></i>车<i></i><i></i>座，<i></i><i></i>，招呼荆楚熙坐<i></i><i></i>座。
车<i></i>驶向医院，<i></i><i></i>医院荆楚熙便<i></i>喊道：“医<i></i>，医<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>医院，<i></i><i></i><i></i>声喧哗。”<i></i><i></i>医护<i></i>员<i></i>阻止荆楚熙。
荆楚熙拉住她<i></i>手，恳求道：“快找医<i></i><i></i>，<i></i>妇羊<i></i>破<i></i>。”
<i></i>医<i></i>急急忙忙<i></i>冲<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>抬<i></i>担架床冲<i></i><i></i>，雅婕<i></i>功被送<i></i><i></i>急救室。
苏朗身<i></i><i></i><i></i>羊<i></i><i></i>血，荆楚熙蹲<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>指交握，向<i></i><i></i>祈求，她<i></i>母<i></i><i></i>安。
苏朗轻拍她<i></i>背，安慰道：“楚熙，没<i></i><i></i>。”
荆楚熙<i></i><i>€</i>话，她只<i></i><i></i>直<i></i><i></i>底念叨，<i></i><i></i><i></i><i></i>安。
医<i></i>走<i></i><i></i>：“谁<i></i>病<i></i><i></i>属。”
“<i></i>，<i></i><i></i>她妹妹。”荆楚熙“哗”<i></i>站<i></i><i></i>。
“请签<i></i><i></i>病危责任书。”医<i></i>递给荆楚熙<i></i><i></i>文件。
荆楚熙“刷刷刷”<i></i>写<i></i><i></i>己<i></i>名字，她担忧道：“医<i></i>，<i></i>怎么<i></i>问<i></i><i></i><i></i>孩保<i></i><i></i>？”
医<i></i>白<i></i>她<i></i>眼：“幸亏送<i></i><i></i>及<i></i>，<i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i>保住，<i></i><i></i><i></i><i></i>文件只<i></i>手术<i></i>常流程。”
荆楚熙听<i></i><i></i>话，激<i></i><i></i>落<i></i>泪，她<i></i>再鞠躬道：“谢谢，谢谢。”
待医<i></i>走<i></i>手术室，荆楚熙长长<i></i>舒<i></i><i></i>口气，她才注意<i></i>苏朗<i></i>狼狈，她<i></i>苏朗<i>€</i>道：“苏朗，<i></i><i></i>换<i></i>衣服吧。”
“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>吧？”苏朗问道。
荆楚熙摇摇头，苏朗离<i></i><i></i>找护士借衣服。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，雅婕才被推<i></i><i></i>，医<i></i>抱<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>走向荆楚熙，医<i></i><i></i>脸笑容：“母女<i></i>安，女孩，五斤八<i></i>。孩<i></i><i></i>父<i></i>呢？”
“<i></i>爸爸<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>什么话<i></i>给<i></i><i>€</i>吧。”荆楚熙走<i></i><i></i>接住孩<i></i>。
她将<i></i><i></i>团抱<i></i>怀<i></i>，忽<i></i><i></i><i></i>软<i></i>
，粉糯糯<i></i>脸直击她<i></i><i></i>。
“孩<i></i>早<i></i>，身<i></i><i></i>弱<i></i><i></i>，<i></i>注意保护，<i></i>妇<i></i><i></i>麻醉<i></i>没<i></i>，需<i></i><i></i>照看，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”医<i></i>问道。
荆楚熙<i></i>头：“<i></i><i></i><i></i>老公<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>。”
雅婕醒<i></i><i></i>，看<i></i>周围没<i></i>孩<i></i>，她声音嘶哑道：“孩<i></i>呢？”
荆楚熙回答道：“<i></i>保温房<i></i>，<i></i><i></i>担<i></i>，<i></i><i></i>女孩，很健康。”
雅婕<i></i>眼泪忽<i></i>流<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>直<i></i><i></i><i></i>己快死<i></i>，她甚至觉<i></i><i></i>己<i></i><i></i>死<i></i>无<i></i>问津。
她声音恳切道：“谢谢<i></i>，楚熙。”
荆楚熙没<i>€</i>话，良久，她问道：“<i></i>怎么<i></i>请保姆？<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>危险吗？”
雅婕<i></i><i></i>意思道：“<i></i>没<i></i><i></i><i></i>，<i></i>哥留<i></i>钱根<i></i><i></i>够。”
荆楚熙哑<i></i>失语，她<i></i>直<i></i><i></i>她<i></i><i></i>挺<i></i><i></i>，她轻叹<i></i>口气道：“<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i>住院期<i></i>，<i></i><i></i><i></i>直陪<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>担<i></i>，医药费<i></i>负责。”
雅婕良久没<i>€</i>话，她<i></i><i></i><i></i>直<i></i>讨厌荆楚熙<i></i>，<i></i><i></i>她<i></i>直觉<i></i><i></i>她害死<i></i>雨琛，<i></i>且，她拒绝救荆雨<i></i>。
她<i></i>直觉<i></i>荆楚熙<i></i><i></i>喂<i></i>熟<i></i>狼，<i></i><i></i>她没<i></i>想<i></i>，荆楚熙只<i></i>嘴硬<i></i>软。
她再<i></i>次真诚<i></i>道谢：“谢谢<i></i>，楚熙。”
荆楚熙摆摆手：“<i></i>别啰嗦<i></i>，刚做完手术，<i></i>少<i>€</i><i></i>话。”
“<i></i>。”
第<i></i><i></i>午饭<i></i>，护士抱<i></i><i></i>孩<i></i>，孩<i></i>长<i></i>粉粉嫩嫩<i></i>，<i></i>见<i></i><i></i>喜欢。
护士<i></i>雅婕夸赞道：“<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>乖<i></i>，躺<i></i><i></i>，<i></i><i></i>哭，<i></i><i></i>闹，<i></i><i></i>双<i></i>眼睛转<i></i>转<i></i>。”
雅婕抱住孩<i></i>，<i></i><i></i>她第<i></i>次抱住<i></i>己女儿，嫩嫩<i></i><i></i><i></i>团，孩<i></i><i></i><i></i>感受<i></i><i></i>她浓浓<i></i>母<i></i>，居<i></i>伸<i></i>手握住<i></i>她<i></i>食指，<i></i><i></i>，咧嘴<i></i>她笑。
雅婕<i></i>被逗笑<i></i>，她<i></i>荆楚熙<i>€</i>：“楚熙，<i></i>给孩<i></i><i></i><i></i>名字吧？”
“啊？”荆楚熙<i></i>站<i></i><i></i>旁<i></i>呆，听<i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i>懵。
护士<i></i><i></i>嘴道：“<i></i>啊<i></i>啊，<i></i>么<i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i><i></i>快<i></i><i></i><i></i>名字<i></i>，<i></i>位<i></i>孩<i></i><i></i>？”
“姑姑。”雅婕笑<i></i>回答。
“原<i></i><i></i>此呀，<i></i><i>€</i>侄女像姑姑，果<i></i><i></i>真<i></i>，<i></i>位<i></i>姐，长<i></i><i></i>么<i></i>看，<i></i>难怪孩<i></i>长<i></i><i></i>么<i></i><i></i>。”护士笑<i></i>夸赞。
雅婕笑：“<i></i>啊，<i></i><i></i>，楚熙，<i></i><i></i>名字吧。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>孩<i></i><i></i>妈妈，<i></i><i></i><i></i><i></i>吧。”荆楚熙<i></i>怎么<i></i><i></i>名，她没
<i></i><i></i>文采。
雅婕见楚熙推辞，<i></i>没再强求，她歪头想<i></i><i></i><i></i>儿<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>叫希希吧，希望<i></i>希。”
<i></i>某<i></i>瞬<i></i>，她觉<i></i><i></i>己快<i></i>死<i></i>，<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>给<i></i>她活<i></i><i></i><i></i>希望，她<i></i><i></i>荆雨<i></i><i></i>希望，<i></i>且，名字<i></i><i></i>“希”<i></i>荆楚熙<i></i>“熙”。
荆楚熙<i></i>头：“挺<i></i>错<i></i>。”
护士<i></i>拍马屁道：“<i></i>错<i></i>错，<i></i>听。”
让雅婕看<i></i>孩<i></i><i></i>，护士将孩<i></i>又抱回<i></i>保温房。
雅婕<i></i>站<i></i>窗口<i></i>呆<i></i>荆楚熙<i>€</i>：“楚熙，<i></i><i></i><i></i>，咱<i></i>聊聊<i></i>，咱<i></i><i></i>久没聊<i></i><i></i>。”
荆楚熙没再推辞，她搬<i></i>椅<i></i>，坐<i></i>雅婕<i></i>床边。
雅婕<i></i>口道：“<i></i><i></i>段<i></i><i></i><i></i>探望<i></i>哥哥<i></i>。”
荆楚熙<i></i>驳道：“<i></i><i></i><i></i>叫<i></i>荆雨<i></i>吧，毕竟，<i></i><i></i><i></i>未<i></i>兄妹<i></i>称。”
雅婕尴尬<i></i>笑<i></i>笑：“<i></i>。<i></i><i></i>探望雨<i></i><i></i>，<i></i>让<i></i>给<i></i><i>€</i>声谢谢。”
“谢什么？”荆楚熙<i></i>明白。
雅婕眨巴<i></i>眼睛道：“难道<i></i><i></i><i></i><i></i>求喻念初手<i></i>留情<i></i>？”
“哦，原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情啊，<i></i><i></i>确<i></i>求<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>拒绝<i></i>。”荆楚熙<i></i>静<i></i>回答。
“<i></i><i></i>什么？”雅婕<i></i><i></i><i></i>明白喻念初<i></i>什么手<i></i>留情。
荆楚熙看<i></i>她<i></i>解<i></i><i></i>情道：“<i></i><i></i>确<i></i>求<i></i><i></i>，但<i></i>拒绝<i></i>，<i></i><i>€</i>明，<i></i><i></i>荆雨<i></i><i></i>手<i></i>留情，只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>想让<i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>便没<i></i>父<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>善良，<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>书，<i></i><i></i>，荆雨<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>善良吗？”
雅婕<i></i>头道：“<i></i>知道，<i></i>已<i></i>很愧疚<i></i>，<i></i>直<i></i>悔改，<i></i><i></i><i></i><i></i>直<i></i>努<i></i>，努<i></i>争取减刑，<i></i><i></i>想给喻念初<i></i><i></i><i></i><i></i>丝慰藉。”
“雅婕，<i></i><i></i>喜欢荆雨<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢，<i></i>做<i></i><i></i><i></i>步，已<i></i><i></i><i></i><i></i>仁至<i></i>尽，只<i></i>希望，<i></i><i></i><i></i>真<i></i>悔改。”荆楚熙提及荆雨<i></i>，语气<i></i><i></i>戾气<i></i><i></i>控<i>⿸</i><i></i>住。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
……
“妈妈，爸爸呢？”六岁<i></i>荆希希问<i></i>己<i></i>妈妈。
雅婕已<i></i>褪<i></i><i></i>青涩，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>恬静温柔<i></i>女<i></i>，她笑道：“爸爸<i></i><i></i><i></i><i></i>魔王，<i></i><i></i>，被英雄征服，<i></i><i></i><i></i><i></i>弥补<i></i>己<i></i><i></i>失，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>英雄<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>回<i></i>看<i></i><i></i>。”
荆希希歪<i></i>头，<i></i>解道：“<i></i>爸爸<i></i><i></i>底<i></i>魔王，<i></i><i></i>英雄啊？”
雅婕抱<i></i>荆希希温柔道：“<i></i>呀，<i></i>别<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>魔王，但<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 胡说姐 的《我的愿望不太对》最快更新
第121章 他老婆是老子 免费阅读.[www.aishu55.cc]
