第142章 一个“幽灵”
作品:《综英美心之怪盗的哥谭奇妙冒险》 《综英美<i></i><i>〾</i>怪盗<i></i>哥谭奇妙冒险》最<i></i>章节 第142章 <i></i><i></i>“幽灵”
“<i>€</i><i></i>话，飞刀<i></i><i></i>东西又没<i></i>什么<i></i>演价值<i></i>，<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>看腻<i></i>，赚<i></i><i></i>什么钱，<i></i>且<i></i><i></i>什么马戏团<i></i>落寞<i></i>，<i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i>演<i></i>找<i></i><i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i>东西<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>厂<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>徒呢，至少<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃饭<i></i>手艺。”<i>€</i><i></i>，老古<i></i>翻手，<i></i>手<i>⿺</i><i></i><i></i>刀便飞<i></i><i></i><i></i>，狠狠<i></i>扎<i></i><i></i>远处<i></i><i></i>颗柳树<i></i>。
廖雨琴瞪<i></i><i></i>眼睛，<i></i><i></i><i></i><i></i>思议<i></i><i>€</i>道：“哇，真<i></i>太厉害<i></i>，<i></i>居<i></i><i></i>够扎<i>⿺</i><i></i>片掉<i></i><i></i>树叶！”
“<i></i>光<i></i>树叶，<i></i><i></i>树叶<i></i>根茎。”魏风低头笑<i></i>笑，<i></i><i></i>看<i></i>古华，“<i></i><i></i><i></i>手飞刀，真<i></i>太厉害<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>处。”
古华<i></i><i></i>无奈<i></i>笑<i></i>笑：“<i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i>啊，做<i></i><i></i><i></i>情，<i></i>赚<i></i><i></i>钱，<i></i><i></i>赚<i></i><i></i>钱<i></i><i></i>，<i></i>哪<i></i><i></i>靠<i></i>飞刀<i></i>赚<i></i>，<i></i>东西只<i></i><i></i><i></i>己玩<i></i>玩<i></i>已，别<i></i>看<i></i>眼<i></i>看腻<i></i>，老总啊，<i></i><i></i>别取笑<i></i><i></i>。”
魏风笑<i></i>笑，认真<i></i><i>€</i>道：“古叔，<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>飞刀<i></i>速<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>够提升<i></i><i></i>？”
古华耸<i></i>耸肩：“<i></i>飞刀啊，<i></i>算<i></i>再快<i></i><i></i><i></i><i></i>比什么**快<i></i>，<i></i><i></i><i></i>却比**<i></i>灵活，**射<i></i><i></i><i></i><i></i>弹<i></i><i></i>笔直<i></i>，<i></i>飞刀则<i></i><i></i><i></i><i></i>弧<i></i><i></i>，<i></i><i></i>像<i></i>打乒乓球<i></i><i></i>，怎么旋转<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>……嗯，老总啊，<i></i><i></i><i></i><i></i>想让<i></i>做<i></i><i></i>违<i></i><i></i><i></i>情吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，<i></i><i></i>老婆呢，<i></i>且……<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>连鸡<i></i>没杀<i></i>，<i></i>看……”
魏风<i></i><i></i><i></i>笑<i></i>笑：“<i></i>做<i></i><i></i><i></i>情，<i></i>果<i></i>让<i></i>帮助<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>怎么想？”
“帮助<i></i><i></i><i></i>？<i></i><i></i>错啊，<i></i>东西<i></i>果<i></i>够帮助<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i>。”古华笑<i></i><i>€</i>道。
……
魏风想让古华做<i></i>己跟<i></i><i></i>己做助手，<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>情况<i></i>及<i></i><i></i><i></i>京<i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i>京<i></i>，<i></i><i></i>薪<i></i><i></i>更<i></i>提升<i></i>步，<i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>让<i></i>先熟悉<i></i><i></i>。
<i></i>古华<i></i><i></i>魏风居住<i></i>酒店<i>〾</i><i></i>，整<i></i><i></i><i></i>愣住<i></i>，<i></i>直<i></i>低声庆幸<i></i>己攀<i></i><i></i>老总<i></i>，甚至<i></i><i>€</i><i></i>己<i></i><i></i>祖坟<i></i>冒青烟<i></i>，甚至魏风吩咐<i></i><i></i>情，<i></i>管困难<i></i><i></i>简单，<i></i><i></i>兴奋<i></i><i></i>头答<i></i>，<i></i>晚<i></i>休息<i></i><i></i>候，梦想<i></i><i></i>己<i></i><i></i>孩<i></i><i></i>够<i></i>村<i></i>富<i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>晚<i></i><i></i>没<i></i>睡<i></i>，导致清晨醒<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>迷迷糊糊<i></i>。
嗯……<i></i>晚<i></i>休息<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>兴奋<i></i>睡<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>己带<i></i><i></i><i></i>田玉雕刻<i></i>几<i></i>精美<i></i>玉雕，<i></i>告
诉魏风，<i>〾</i><i></i><i></i>店<i></i>买<i></i>东西<i></i><i></i>送<i></i><i></i>，<i></i><i></i>懂玉雕<i></i><i></i><i></i>看<i></i>清楚，<i></i><i></i>东西<i></i><i></i><i></i>雕刻师雕刻<i></i>，<i></i>光<i></i>丢<i></i>魏风<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>让接受礼<i></i><i></i><i></i>尴尬，<i></i><i></i>晚<i></i>做<i></i><i></i><i></i>玉雕则<i></i><i></i>够获<i></i><i></i><i></i>奖级别<i></i>东西。
“<i>€</i><i></i>话啊，玉雕<i></i>玩意<i></i>凭<i></i>造势，<i></i><i></i><i></i><i></i>摆摊<i></i>即便<i></i>拿<i></i><i></i><i></i>东西<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>买<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i>摆<i></i>摊<i></i><i></i>够做<i></i><i></i>么<i></i><i></i>东西，但<i></i>，<i></i>果老总<i></i>送<i></i><i></i>话
（<i></i>章未完，请翻页）
，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>很清楚<i></i>送<i></i>东西<i></i><i></i><i></i><i></i>差<i></i>，<i></i><i></i><i></i>细<i></i><i></i>观看<i></i><i></i>，<i></i>细<i></i><i></i><i></i>看<i></i>很<i></i>门道<i></i>。”古华<i></i>信<i></i>笑<i></i>笑<i>€</i>道。
魏风<i></i><i></i><i></i>头：“确<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i>€</i>，古叔费<i></i><i></i>。”
吃完早饭<i>〾</i><i></i>，魏风<i></i><i></i>便直接离<i></i>酒店<i></i>往李<i></i>，魏风<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>谓<i></i>摆足<i></i><i></i><i></i>，青岚<i></i><i></i>暴露<i></i><i></i><i></i>留<i></i>酒店，<i></i>余<i></i><i></i><i></i><i></i>穿<i></i><i></i>黑色<i></i><i></i>装带<i></i><i></i>黑色<i></i>墨镜变<i></i><i></i>职<i></i>保镖，甚至<i></i>丽丝<i></i><i></i>雇佣兵金陵<i></i><i></i>临<i></i>借调<i></i><i></i><i></i>几<i></i>雇佣兵<i></i>充门<i></i>。
嗯……虽<i></i>魏风<i></i>讲究<i></i><i></i>东西，但<i></i>次毕竟<i></i><i></i><i></i>未完，请翻页）
<i></i>低<i></i><i></i><i></i>，<i></i>够让<i></i>么<i></i>保镖跟<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>寻常<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>……”
廖雨琴走<i></i><i></i>笑<i></i>笑，<i>€</i>道：“叔叔<i></i><i></i>，<i></i><i></i>廖<i></i><i></i>廖雨琴，<i></i><i></i><i></i>拜访陈叔叔<i></i>。”
<i></i>管<i></i>听<i></i><i></i>话，愣<i></i>愣，<i></i><i></i>连忙<i></i><i></i><i></i>头，告诉<i></i><i></i>稍<i></i><i></i><i></i>，便回房<i></i><i></i>打<i></i>话<i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i>惊讶<i></i>感觉。
“<i></i><i></i>怎么<i></i><i></i>保安室<i></i>没<i></i>，<i></i>程<i></i><i></i><i></i><i></i>管<i></i><i></i>联系，<i>€</i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i>劲啊。”魏风看<i></i>廖雨琴，“薛<i></i><i></i>安保措施比<i></i><i></i>强<i></i>太<i></i><i></i>。”
廖雨琴<i></i>很纳闷：“<i></i><i></i><i></i>知道怎么<i></i><i></i>，<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>情况<i></i><i></i><i></i>让<i></i>感觉惊讶，李叔叔即便<i></i>病<i></i>变<i></i>植<i></i><i></i><i></i>，但<i></i>李<i></i>毕竟<i></i><i></i><i></i><i></i>族<i>〾</i><i></i>啊，怎么<i></i><i></i>安保措施<i></i>么差呢。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>咱<i></i><i></i>知道<i></i>。”魏风<i></i>燃<i></i><i></i>根香烟<i>€</i>道。
<i></i><i></i>很长<i></i><i></i>，<i></i><i></i>老管<i></i>才急急忙忙<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>魏风<i>€</i>道：“李，李<i></i><i></i><i></i>姐吩咐<i></i>，<i></i>别墅<i>€</i>话，<i></i>位，请！”
“李<i></i><i></i>愧<i></i><i></i><i></i><i></i>族<i>〾</i>首啊，<i></i>廖<i></i><i></i><i></i><i></i>姐<i></i><i></i>，<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>，直接让<i></i><i></i>己<i></i><i></i>，难道李<i></i><i></i>辈<i></i><i></i><i></i>吗？”廖雨琴撇<i></i>撇嘴低声<i>€</i>道。
<i></i>管<i></i>微微叹<i></i>口，欲言又止。
魏风<i></i>廖雨琴<i></i>边走<i></i>边看，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>庄园<i></i>
很久<i></i>没<i></i>打<i></i><i></i><i></i>，草坪<i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i>杂草，甚至连花圃<i></i>花<i></i><i></i><i></i>枯萎<i></i>，<i></i><i></i><i></i>视<i></i><i></i>眼，越<i></i>越觉<i></i>李<i></i>似乎<i></i><i></i><i></i>什么意<i></i>。
<i></i><i></i>别墅<i></i>门<i>〾</i><i></i>，<i></i>丽丝<i></i>保镖<i></i><i></i>停<i></i><i></i>脚步，只<i></i>魏风，廖雨琴<i></i><i></i>古华跟<i></i><i></i><i></i>管<i></i>走<i></i><i></i><i></i>。
别墅<i></i>客厅很暗，<i></i>般<i></i><i></i><i></i>房<i></i><i></i>白<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>灯<i></i>，<i></i><i></i>阳光很难照<i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i>，连<i></i>盏灯<i></i>没<i></i><i></i>，<i></i>且<i></i><i></i><i></i>具<i></i>甚至<i></i><i></i><i></i>灰尘。
“奇怪，真<i></i>太奇怪<i></i>。”廖雨琴皱<i></i>皱眉头，<i></i>声嘀咕道。
“<i></i>位，<i></i><i></i>姐<i></i>卧室，跟<i></i><i></i>吧。”
“李飞儿<i></i>太<i></i>傲<i></i>吧，让<i></i><i></i>直接<i></i>卧室，<i></i><i></i><i></i>情，真<i></i>太匪夷<i></i>思<i></i>。”廖雨琴看<i></i>管<i></i><i>€</i>道。
魏风<i></i>皱<i></i>皱眉头，<i>€</i><i></i>话，让很久没<i></i>看见<i></i><i></i>客<i></i>直接<i></i>卧室，<i>€</i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>般<i></i><i></i>族<i></i>，<i></i>该<i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>老管<i></i>灿灿<i></i>笑<i></i><i></i>声，并没<i></i><i>€</i>什么，直接<i></i><i></i><i></i>带<i></i>路。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>楼<i></i><i></i><i></i>房<i></i>门口，<i></i>没打<i></i>门，<i></i><i></i><i></i>听见<i></i><i></i><i></i>婴儿<i></i>哭啼声。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>姐<i></i>宝宝，<i></i><i></i><i></i>姐<i></i>宝宝。”老管<i></i><i></i><i></i>尴尬<i></i><i>€</i><i></i><i></i>声，<i></i><i></i>连忙敲门。
廖雨琴<i></i>魏风<i></i>视<i></i><i></i>眼，<i>€</i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i>李<i></i><i></i><i></i>切<i></i>感觉很奇怪，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>声<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>才打<i></i>门走<i></i><i></i>，<i></i>古华则<i></i>呆<i></i>门口，<i></i>只手紧紧<i></i>抓<i></i>手提包。
（<i></i>章完）
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 十一月之日 的《综英美心之怪盗的哥谭奇妙冒险》最快更新
第142章 一个“幽灵” 免费阅读.[www.aishu55.cc]
