第42章 是个男人
作品:《五年修仙，三年模拟》 《五<i></i>修仙，<i></i><i></i>模拟》最<i></i>章节 第42章 <i></i><i></i>男<i></i>
回<i></i><i></i>，做月饼
<i></i><i></i><i></i><i></i>真快，<i>⿺</i>秋节<i></i><i></i>。
李铃<i></i>烤炉终<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她安排<i></i>秋冬<i></i><i></i><i></i>采买需<i></i><i></i>食材，<i></i><i></i>带<i></i>春夏<i></i>婉娘<i></i>始做月饼。
<i></i><i></i>喜欢吃火腿馅<i></i>，她提<i></i>腌<i>⿸</i><i></i>火腿。
春夏<i></i>吃<i></i>果<i></i>，婉娘<i></i>吃鲜花<i></i>，秋冬<i></i>吃咸蛋黄<i></i>，谷雨<i></i>惊蛰<i></i>她<i></i><i></i>吃火腿<i></i>，霜降<i></i>吃豆沙<i></i>。
李铃肠<i></i><i></i>悔青<i></i>，早知道<i></i>问<i></i><i></i><i></i>吃什么口味<i></i>，<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，她<i></i><i></i><i></i><i></i>告诉<i></i><i></i>月饼<i></i>什么口味<i></i>，失算啊，失算。
虽<i></i>很忙，但<i></i><i></i><i></i>配<i></i><i></i><i></i>很<i></i>，<i></i>她<i></i>指导<i></i>，调馅<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>火<i></i>，<i></i>切<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>条<i></i>紊。
烤<i></i><i></i>月饼被<i></i>盘盘抬<i></i>院<i></i><i>⿺</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>张<i></i>桌<i></i>。
除<i></i>月饼，<i></i><i></i>花<i></i>、米酒、桂花糕。
食<i></i><i></i>摆放<i></i><i></i>，“怎么少爷<i></i><i></i>姐<i></i>没回<i></i><i></i>啊？”春儿<i>€</i>。
“<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i>早<i></i>。”阿秋<i>€</i>。
“<i></i>急，<i></i>语<i></i>霜降<i></i>惊蛰<i></i><i></i><i></i>接<i></i>，<i></i>该快<i></i><i></i>。”李铃<i>€</i>。
“<i></i><i></i>看看少爷<i></i>哪<i></i>？”阿秋<i>€</i>。
“嗯。”
“姐，<i></i>回<i></i><i></i>。”李言<i>€</i>。
“阿秋<i></i>准备<i></i>接<i></i>呢。”
“今<i></i><i></i>赏月活<i></i>，路<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>回<i></i>晚<i></i>。”
“哦，<i></i><i></i><i></i>啊，<i></i><i></i>语估计<i></i>晚<i></i>才<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>姐，<i></i>急，<i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i>。”婉娘<i>€</i>。
“嗯，<i></i><i></i><i></i><i></i>言<i>€</i><i>€</i>话，<i></i>语回<i></i>叫<i></i><i></i>。”
“<i></i>。”
李铃<i></i>李言回<i></i>房<i></i>。
婉娘她<i></i><i></i>始做针<i></i>，秋冬<i></i><i></i><i></i>院<i></i>聊<i></i>。
“姐，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>？”
“春夏秋冬<i></i>赵华给<i></i><i></i>，谷雨、惊蛰、霜降、婉娘<i></i><i></i>买<i></i><i></i>，刘叔<i></i><i></i>请<i></i><i></i>。”
“春夏秋冬<i></i>靠吗？”
“嗯，目<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>，阿秋<i></i>错。”
“<i></i><i></i><i></i>，赵<i></i>呢？”
“走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>留。”
“嗯，抽空<i></i>春夏秋冬<i></i>买身契拿<i></i><i></i>。”
“<i></i>估计<i></i><i></i><i></i>死士。”
“无妨，既<i></i>跟<i></i>姐姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>死契<i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>知道<i></i>，谷雨<i></i>婉娘<i></i>母<i></i>，惊蛰<i></i>霜降<i></i>兄弟。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>何？”
“观察<i></i>几<i></i>倒<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>耿府<i></i><i></i><i></i>。”
“耿府？<i></i><i></i>被儿<i></i>强迫离<i></i><i></i>京城<i></i><i></i><i></i>？”
“哟，消息灵通<i></i>嘛。”
“姐，<i></i><i></i><i>€</i>话。”
“哟哟哟，长<i></i><i></i>。”
“姐，<i></i><i></i>再<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>儿。”
“<i></i>吧，刘叔<i></i><i>〾</i><i></i>牙<i></i><i></i>，<i></i>看<i></i><i></i><i></i>精明，最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>办<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>请<i></i><i></i>客栈<i></i>掌柜。”
“客栈？”
“嘿嘿，姐<i></i>耿老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>田<i></i><i></i>买<i></i>。”
“<i></i><i></i><i>€</i>，谁<i></i>速<i></i><i></i>么快。”
“啊，什么意思？”
“<i></i>知道消息<i></i>，<i></i>想买<i></i><i></i><i></i>。”
“想<i></i>块<i></i><i></i>，<i></i>愧<i></i>姐弟。”
“接<i></i><i>€</i>客栈<i></i>什么？”
“姐姐<i></i>，<i></i>耿宅改<i></i>客栈<i></i>，交<i></i>刘叔打<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>意<i></i>错。”
“<i></i>耿府附近<i></i><i></i><i></i><i></i>装修<i></i>书屋，看<i></i><i></i>没？”
“路<i></i><i></i><i></i>候，瞟<i></i><i></i>眼。<i></i><i></i><i></i>姐姐<i></i>？”
“聪明，<i></i><i></i>辰<i></i><i></i>候赵华送<i></i>。”
听<i></i>赵华<i></i>名字，李言微微皱眉。
“姐姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>馆，取名铃记，<i></i>意很<i></i>，准备明<i></i><i></i><i></i>店。”
“<i></i>州府<i></i>铃记。”
“<i></i>啥？”
“<i></i>考完童<i></i>，<i></i><i></i><i></i>州府考秀才<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啦，<i></i><i></i><i></i>语。<i></i><i></i><i></i>普老<i></i><i></i>拐走。”
“<i></i><i></i><i></i>意<i></i>错。”
“快<i>€</i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>院<i></i>情况。”
“<i></i>……”
李言松<i></i><i></i>口气，<i></i>语回<i></i><i></i>真及<i></i>，<i></i><i></i><i></i>知道怎么<i></i>姐姐<i>€</i>。
<i></i>且<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>告诉姐姐<i></i><i></i>候。
“姐，<i></i><i></i>哪<i></i>，<i></i>回<i></i>啦。”李语<i></i>声喊道。
“姐，<i></i>语回<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>再<i>€</i>吧。”
“<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>先<i></i>看<i></i>语。”
“<i></i>没啥<i></i>，<i></i>切<i></i>很<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>担<i></i>。”
李铃总觉<i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i>€</i>先<i></i>勉强<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>。
“<i></i>语，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“姐，哥哥。”
“回<i></i><i></i>，累<i></i>吧。”
“<i></i>累，路<i></i><i></i>堵啊，走<i></i><i></i>久才<i></i>。”
“走，先<i></i>吃饭，晚<i></i><i></i><i></i>再聊。”
“<i></i><i></i>。
”
姐弟<i></i><i></i><i></i><i></i>院<i></i><i></i>。
“丫头，准备<i></i>很丰盛嘛，<i></i>带<i></i>烤鸭<i></i>螃蟹<i></i><i></i>。”
“普老，您太客气<i></i>。”
“呵呵，想<i></i><i></i><i></i><i></i>轻<i></i><i></i>，<i></i>该喜欢吃螃蟹，今儿才<i></i>海<i></i>，<i></i>鲜<i></i>呢。”
“谢谢您啦。春儿，<i></i>螃蟹拿<i></i>蒸<i></i>。”
“<i></i>。”
“<i></i>买<i></i>烧鸡，<i></i>次<i></i><i></i><i>€</i>没吃够。”刘叔<i>€</i>。
“刘叔，您真买啦，<i></i><i></i><i></i>叔。”谷雨<i></i>烧鸡拿<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>孩<i></i>，<i></i>给<i></i>吃，<i></i><i></i><i></i>叔<i></i>？”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>。”
“<i></i>入座吧。”
“螃蟹<i></i>锅<i></i>，<i></i><i></i>烫。”春儿<i>€</i>。
“今<i></i><i>⿺</i>秋，谢谢<i></i><i></i>入李府，<i></i>谢谢<i></i><i></i>照顾<i></i>姐姐，<i></i>敬<i></i>位。”李言举杯。
“少爷，您太客气<i></i>。”<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>道。
“<i></i><i></i><i></i>德，<i></i><i></i>姐弟<i></i>负<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>决<i></i><i></i>背叛。”
普老看<i></i><i></i><i></i>，觉<i></i><i></i>姐弟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>错，<i></i>么短<i></i><i></i><i></i><i></i>收服<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>看<i></i><i></i><i></i>，除<i></i>春夏秋冬<i></i><i></i>华<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李铃<i></i>己找<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>藏龙卧虎啊。
<i></i>越看越喜欢李铃，觉<i></i>她<i></i><i></i>华很般配。
“<i></i><i></i>吃<i></i>尽兴，<i></i>给<i></i><i></i>弹<i></i>曲吧。”李铃手痒痒<i></i>。
“<i></i>。”
琴声响<i></i>，李铃唱道：
“明月几<i></i><i></i>，<i></i>酒问青<i></i>。<i></i>知<i></i><i></i>宫阙，今夕<i></i>何<i></i>？<i></i>欲乘风归<i></i>，又恐琼楼玉宇，<i></i>处<i></i>胜寒。<i></i>舞弄清影，何似<i></i><i></i><i></i>！转朱阁，低绮户，照无眠。<i></i><i></i><i></i>恨，何<i></i>长向别<i></i>圆？<i></i><i></i>悲欢离<i></i>，月<i></i>阴晴圆缺，此<i></i>古难<i></i>。但愿<i></i>长久，千<i></i>共婵娟。”
掌声响<i></i><i></i>，“献丑<i></i>。”
霜降看<i></i>她，<i></i>姐<i></i>仅<i></i>长<i></i><i></i>看，<i></i>且<i></i>才<i></i>艺，<i></i>跟<i></i><i></i><i></i>。
李言<i></i><i></i><i></i><i></i>眼神没<i></i><i></i><i></i>，只<i></i>坚<i></i>，看<i></i>姐姐<i></i>次选<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>像某<i></i>，想占姐姐<i></i>便宜。
“铃儿，<i></i>门，<i></i>回<i></i>啦。”
李言侧耳仔细听，<i></i><i></i>刚想<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>回<i></i><i></i>吧。
谷雨跑<i></i><i></i><i></i>门，赵华看<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i>谁？
<i></i><i></i>步走<i></i>院<i></i>，看<i></i>满满<i></i><i></i>，<i></i><i></i>认识<i></i>，<i></i><i></i><i></i>认识<i></i>，<i></i>才走<i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i>什么？
赵<i></i>呢？<i></i>怎么<i></i><i></i>？
原<i></i><i></i><i></i><i></i>赶回<i></i><i></i>李铃<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>秋，抄近道回<i></i>茂县，路
<i></i><i></i>赵<i></i>错<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>赶路<i></i>赵<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>茂县，<i></i><i></i>快马<i></i>鞭<i></i>赶路。
“赵华，<i></i>回<i></i><i></i>，<i></i>情顺利吗？”
“<i></i>情<i></i>没办完，<i></i>想<i></i>回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>节。”
“<i></i>华，<i></i><i></i>口福<i></i>，<i></i><i></i>月饼<i></i><i></i>丫头做<i></i>，<i></i><i></i>买<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>先回房洗漱？”
“<i></i>。”
“秋冬，<i></i><i></i><i></i>帮忙。”
“<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>屋<i></i><i></i>，感觉温<i></i>很低很低，“<i></i><i></i>。”
“嗯，<i></i>走<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>情<i></i>？”
“<i></i>姐买<i></i><i></i><i></i>，<i></i>馆<i></i>意太<i></i>，<i></i>手<i></i>够。”阿秋<i>€</i>。
<i></i>才<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>赵<i></i>离<i></i>，<i></i>姐才让<i></i><i></i>买<i></i><i></i>。
“赵<i></i>呢？”
“<i></i><i></i>找赵<i></i><i></i>。”阿秋<i>€</i>。
“<i></i>什么走？”
秋冬低头<i></i><i>€</i>话<i></i>。
“赵华，洗完快<i></i><i></i><i></i>吃月饼。”
赵华看看秋冬，没再问<i></i><i></i>，简单洗漱完，<i></i><i></i><i></i>房门。
“铃儿，<i></i>刚刚唱<i></i><i></i>首歌真<i></i>听。”
“呵呵，<i></i><i></i><i></i>兴，弹琴助兴。”
<i></i><i></i>赵华<i></i><i></i>入，<i>〾</i><i></i>喧闹<i></i>氛围慢慢冷<i></i><i></i><i></i>，春夏秋冬感觉<i></i><i></i><i></i>，话少<i></i>，吃<i></i><i></i>少<i></i>。
谷雨<i></i><i></i>察言观色，<i></i><i></i><i></i><i>€</i>话<i></i>。
刘叔看<i></i><i>€</i>，<i></i>明早<i></i><i></i><i></i><i></i>，提<i></i>走<i></i>，祝<i></i><i></i>节<i></i>快乐。
普老看<i></i>赵华无奈<i></i>摇摇头，<i></i><i></i>孩<i></i>什么<i></i>候才<i></i>收敛<i></i><i></i>身<i></i>冰冷<i></i>气息哦。
李铃<i>€</i>：“<i></i><i></i>吃<i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i>逛逛吧，<i></i><i></i>听<i></i>挺热闹<i></i>。”
“<i></i>啊。”谷雨跳<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>看<i></i>赵华又慢慢坐<i></i>。
“春夏秋冬，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>玩吧。”
“<i></i>。”
“霜降，注意<i></i><i></i><i></i>安<i></i>。”
“<i></i>。”
“阿秋，<i></i><i></i>银<i></i>拿<i></i>，<i></i><i></i>看<i></i>喜欢<i></i><i></i>买，<i></i><i></i>给<i></i>省。”
“<i></i>。”
几<i></i><i></i>离<i></i><i></i>。
院<i></i><i></i>清静<i></i><i></i>，只剩<i></i>李铃姐弟<i></i><i></i>、赵华<i></i>普老。
“<i></i><i></i><i></i>么<i></i>怕吗？”
“没<i></i>，只<i></i><i></i><i></i>冷。”
“呃，铃儿。”
“快吃<i></i>东西，赶路没吃饭吧。”
“嗯。”
“<i></i><i></i>米酒，<i></i><i></i><i></i>煮鸡蛋，<i></i><i></i><i></i>尝尝？”
“
<i></i>。”
李铃<i></i>厨房做米酒煮鸡蛋，<i></i>世熬夜或<i></i><i></i><i></i><i></i>支，她<i></i><i></i>煮<i></i><i></i>碗。
<i></i><i></i>空<i></i>泉<i></i>最<i></i>，李铃想<i></i><i></i><i></i>空<i></i>取<i></i><i></i>碗泉<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
赵华吃<i></i>吃<i></i>觉<i></i>米酒煮鸡蛋太<i></i>吃，<i></i>且身<i></i><i></i>疲倦慢慢消失。
难怪她问<i></i><i></i><i></i><i></i>吃，<i></i><i></i><i></i>功效啊，<i>€</i>明铃儿<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“普老，今晚留宿<i></i><i></i>吧。”
“<i></i>言，<i></i>收拾<i></i><i></i>客房。”
“<i></i><i></i>。”
“姐，<i></i>让普老<i></i><i></i>脉。”
李语<i></i>直记<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>脉，姐姐<i></i>脉象<i></i><i></i><i></i>劲。
“<i></i>语，铃儿<i></i><i></i>病<i></i>吗？”
“没<i></i>，只<i></i>……师傅，您<i></i>看看。”
普老手指搭<i></i>李铃<i></i>脉搏，半晌<i></i>才<i></i>口<i>€</i>：“丫头，<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>头<i></i>受<i></i>伤啊？”
“<i></i><i></i>。”
“师傅，<i></i>姐姐没<i></i>彻底恢复吗？”
“非<i></i>，非<i></i>。丫头<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>想<i></i><i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>非常头痛？”
“<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>遗忘症，选择<i></i><i></i>遗忘。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>愿意记<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情。”
<i></i><i></i>选择<i></i>失忆嘛，难怪她只<i></i><i></i>想<i></i>原<i></i><i></i>父<i></i><i></i><i></i>头痛，原<i></i><i></i><i></i>候<i></i>底<i></i>历<i></i>什么？
既<i></i>她<i></i><i></i>，<i></i>切<i></i><i></i>搞清楚<i></i>。
李言回<i></i><i></i>，静静<i></i>听<i></i>普老<i>€</i><i></i>话，手紧紧<i></i>握<i></i><i></i>，欺负<i></i>姐姐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i>。
“普老，铃儿<i></i>情况严<i></i>吗？”
“无需<i></i>虑，保持<i></i><i></i>情，<i></i><i></i>无<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>。”
“丫头啊，<i>〾</i><i></i><i></i>语给<i></i>诊脉，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>，但哪<i></i><i></i><i></i>，她又<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>次<i></i>赴宴，她让<i></i>给<i></i>看看。”
“普老，谢谢您。<i></i>语，谢谢<i></i>。”
“丫头，<i></i><i></i>客气，<i></i>语非常<i></i><i></i>赋，<i></i>终<i></i><i></i>传<i></i><i></i>，<i></i><i>€</i>谢谢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>啊。”
“姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>健康<i></i>安。”
“知道啦，<i></i>喽，<i></i><i></i><i></i>赵华抓住<i></i>老虎，活<i></i>，<i></i><i></i>怎么处<i></i>？”
“活<i></i>？<i></i>哪<i></i>，让<i></i>看看。”
李铃掀<i></i>黑布，笼<i></i><i></i><i></i>老虎<i></i><i></i>睡觉。
“姐，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>少**啊。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>睡<i></i>几<i></i><i></i>，<i></i>看<i></i>瘦<i></i>。”
“哦哦，<i></i><i></i>怎么处<i></i>？”
“虎皮给姐姐做袄<i></i>，肉卖给酒楼，虎骨
<i></i><i></i>药<i></i>……”
“<i></i>只虎给<i></i>吧，<i></i>请<i></i>驯<i></i><i></i>。”<i></i>没<i></i>她<i>€</i>完<i></i>被李言打断<i></i>。
“啥？驯<i></i>？<i></i><i></i>老虎<i></i>宠<i></i>？”李铃<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>脑门，没烧啊，怎么<i>€</i>胡话呢。
“姐，<i></i>认识驯兽<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>驯<i></i><i></i>。”
“<i></i>确<i></i>？”
“确<i></i>。”
“<i></i>吧，<i></i>语<i></i>姐姐<i></i>次再给<i></i>找<i></i>只比<i></i><i></i><i></i><i></i>，比<i></i><i></i>胖<i></i>。”
“<i></i><i></i>，给哥哥吧，<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>争<i></i>东西呢，估计<i></i><i></i>真<i></i>喜欢<i></i>只老虎。”
李言<i></i><i></i><i></i>黑布放<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>语，解药。”
李语递<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>瓷瓶。
“<i></i><i></i><i></i>早<i></i>，<i></i><i></i><i></i>回<i></i>休息吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>陪<i></i>。”
李言看<i></i>赵华，没<i>€</i>话<i></i>回<i></i>房<i></i>。
李语先<i></i>普老送回房<i></i>，<i></i><i></i>回<i></i><i></i>己<i></i>房<i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 古墨墨 的《五年修仙，三年模拟》最快更新
第42章 是个男人 免费阅读.[www.aishu55.cc]
