第113章 珍珠蚌壳
作品:《唐朝小王爷的氪金日常》 《唐朝<i></i>王爷<i></i>氪金<i></i>常》最<i></i>章节 第113章 珍珠蚌壳
卖桃<i></i>干<i></i>桃<i></i>酒
丰田镇<i></i><i></i><i></i>么热闹。
李铃<i></i><i></i>先<i></i><i></i>济仁堂，刚<i></i>看<i></i>林老板<i></i>柜台<i></i>。
“林爷爷，早<i></i><i></i>。”李语甜甜<i></i>叫<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，今<i></i>又带什么<i></i>东西<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己晾晒<i></i>荷叶，<i></i>清暑<i></i>湿<i></i>功效，送给您尝尝，<i></i><i></i>夏<i></i><i></i><i></i>适。”李铃<i>€</i><i></i><i></i>荷叶递<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>，老头<i></i><i></i><i></i>收<i></i><i></i>。”林老板接<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，丫头啊，<i></i>次<i></i>送<i></i><i></i>灵芝品质<i></i>错，<i></i>果<i></i><i></i><i></i>再送<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>价。”
“<i></i><i></i>。”李铃<i></i><i></i>头。
<i></i><i></i>东西<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>，<i></i>次差<i></i>入<i></i>蛇腹，给<i></i>少银<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>。
“林爷爷，镇<i></i>哪<i></i>茶馆<i></i><i></i><i></i>。”李铃问。
“<i></i><i></i><i></i>做什么呀？”
“<i></i><i></i><i></i>己做<i></i><i></i><i></i><i></i>果干，想拿<i></i>茶馆卖。”李铃拿<i></i><i></i>瓶桃<i></i>干。
“林爷爷，您尝<i></i>尝。”
“哎呀，太<i></i>吃<i></i>，软软甜甜<i></i>，镇<i></i><i></i><i></i><i></i>做果干，<i></i><i></i><i></i>太硬<i></i>，没<i></i><i></i><i></i>吃。”林老板竖<i></i><i></i>拇指。
“<i></i><i></i><i></i>‘兰亭序’书斋，<i></i><i></i>每<i></i><i></i>诗词<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>卖。”
兰亭序，<i></i>她<i></i>世<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>兰亭序吗，书斋<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>老乡吧，思及此李铃想马<i></i><i></i>书斋<i></i>看看。
“林爷爷，谢谢您。”她拉<i></i>李言李语<i></i>手<i></i>向<i></i>跑<i></i>。
“慢<i></i>慢<i></i>，别摔喽。”林老板<i></i>声音<i></i>身<i></i>响<i></i>。
“知道<i></i>，谢谢林爷爷。”李铃回头笑<i></i><i>€</i>。
<i></i><i></i>书斋，‘兰亭序’<i></i>牌匾挂<i></i><i></i>门<i></i><i>⿺</i><i></i>，书写飘若浮云,矫若惊龙，感觉怎么像<i></i><i></i>代书圣王老师<i></i>笔迹。
<i></i><i></i>她盯<i></i>牌匾看<i></i>，旁边传<i></i><i></i><i></i>悦耳<i></i>声音，“<i></i>姑娘，<i></i><i></i><i></i>品茗<i></i><i></i><i></i>诗。”
李铃看向声音处，陌<i></i><i></i><i></i>玉，公<i></i>世无双，<i></i><i></i><i></i>美男，眼睛<i></i>露<i></i>赞赏<i>〾</i>色。
男<i></i>觉<i></i><i></i>奇怪，<i></i>常女<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>脸花痴<i></i><i></i><i></i>，独独<i></i><i></i><i></i>丫头，除<i></i>赞赏没<i></i><i></i><i></i>色彩<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>丫头<i></i>挑身材，清秀绝俗，容色照<i></i>，乌黑长<i></i>仅<i></i><i></i>根木簪挽<i></i>，身<i></i>普通衣裙，她<i></i>眼睛很亮很亮，<i></i>眼入迷。
<i></i><i></i><i></i><i></i>几步继续<i></i>口，“<i></i>姑娘，<i></i><i></i>……”话<i></i>没<i>€</i>完<i></i>被打断<i></i>。
“公<i></i>
，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>东<i></i>吗？”李铃打断<i></i><i></i>话。
“啊……”男<i></i>诧<i></i>。
“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>东<i></i>。”
“<i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>吃食，<i></i>知道<i></i><i></i>收<i></i>收？”李铃指<i></i>桃<i></i>干<i>€</i>。
<i></i><i></i>姑娘<i></i><i></i>卖吃食<i></i>，“<i></i>跟<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>谈。”
李铃牵<i></i>李言李语跟<i></i>男<i></i>朝<i></i>堂走<i></i>。
李言停顿<i></i><i></i>，<i></i>声<i>€</i>，“姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>东<i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>危险。”
李铃安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>娃娃警惕<i></i>极强，估计<i></i>刚刚男<i></i>看她<i></i>眼神<i></i><i></i>炙热，被<i></i>察觉<i></i>。
“没<i></i>，姐姐<i></i>怕。”李铃抬手握拳，微微挥<i></i>，<i></i>果稍<i></i><i></i>意<i></i><i></i><i></i>给打飞。
李言<i></i><i></i>头<i></i>跟<i></i>走<i></i><i></i>。
走<i></i><i></i><i></i><i></i>男<i></i>耳朵<i></i><i></i><i></i>，听<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话嘴角<i></i>勾，<i></i>趣。
<i></i><i></i><i></i>堂，李铃拿<i></i>桃<i></i>干递<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>桃<i></i>干，<i></i><i></i>做<i></i>，<i></i>尝尝味道<i></i>何。”
眼<i></i>姑娘<i>€</i>话利索，做<i></i>果断，<i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>打交道。
拿<i></i><i></i><i></i>桃<i></i>干放入口<i>⿺</i>，没<i></i><i></i>像<i>⿺</i><i></i>酸涩<i></i>干硬，甜甜<i></i>，软软<i></i>，<i></i><i></i>桃<i></i><i></i>香味。
“<i></i><i></i><i></i>打算怎么卖？”
“<i></i><i></i>银<i></i><i></i>瓶。”
“<i></i>么贵？”男<i></i>非常吃惊。
“贵<i></i><i></i>品质，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>豪门望族，<i></i><i></i><i></i>差钱。”李铃<i></i><i></i>眼睛透<i></i>灵<i></i>看向男<i></i>。
男<i></i>被看<i></i>恍<i></i>神，<i></i><i></i>丫头<i></i>眼睛太漂亮<i></i>。
李言<i></i><i></i><i></i>看<i></i>姐姐又看呆<i></i>，<i></i><i></i>怒意，“东<i></i>，<i></i><i></i>底收<i></i>收，<i></i>收<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>问问。”
男<i></i>尴尬<i></i>咳嗽<i></i><i></i>声，“收<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>收<i></i>少。”
“今<i></i>只带<i></i><i></i>百瓶，明<i></i><i></i><i></i>送<i></i><i></i>千瓶。”李铃<i>€</i>。
“<i></i><i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>千<i></i>百<i></i>银票，明<i></i><i></i><i></i>直接送<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>果<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>交给<i></i><i></i><i></i>书童<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
李铃收<i></i>银票准备离<i></i>。
“<i></i>姑娘，<i></i>叫什么名字？”
“东<i></i>请<i></i><i></i><i></i>。”李言<i></i><i></i><i></i>身<i></i>挡<i></i>李铃身<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>唐突<i></i>，<i></i>姓赵，单字<i></i><i></i>华，若<i></i><i></i><i></i>嫌弃<i></i><i></i>喊<i></i>赵<i></i>哥。”赵华微微<i></i>揖<i></i>口道。
赵华，李言<i></i><i></i><i></i>惊，<i></i>《<i></i>元杂谈》提<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？
书<i></i><i>€</i><i></i><i></i>诡谲狠辣，冷酷傲<i></i>，但感觉怎么<i></i>像啊，<i></i><i></i><i></i><i></i>男<i></i>温润<i></i>玉，<i></i>该<i></i><i></i>想<i></i><i></i>，<i></i>名<i></i>姓
<i></i>已。
“东<i></i>，明<i></i><i></i><i></i><i></i>余<i></i><i></i>桃<i></i>干送<i></i>。”李铃淡淡<i></i><i>€</i>。
她<i></i><i></i>李言<i></i>听<i></i><i></i><i></i>名字<i></i><i></i><i></i><i></i>，想带<i></i><i></i><i></i>尽快离<i></i><i></i><i></i>。
她没<i></i>再<i></i><i></i>旁边<i></i>赵华，牵<i></i>李言李语走<i></i>门口。
“<i></i>姑娘，<i></i><i></i>又<i></i>什么？”再次被赵华<i></i>声阻止。
李铃非常<i></i>悦，但<i></i><i></i>温<i></i><i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>桃<i></i>酒，<i></i><i></i>准备拿<i></i>食肆问问。”
“桃<i></i>酒，<i></i>果酒吗？<i></i><i></i><i></i><i></i>收啊，拿<i></i><i></i>瞧瞧。”
李铃<i></i>桃<i></i>酒拿<i></i><i></i><i></i>，赵华接<i></i><i></i>倒<i></i><i></i>杯，清香扑鼻淡淡<i></i>甜，已<i></i>没<i></i>白洒<i></i>味道<i></i>，属<i></i><i></i>乘果酒，非常适<i></i>女<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>少，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”赵华意犹未尽<i></i>看向李铃，又看<i></i>看李言。
李语则默<i></i><i></i>声<i></i>观察<i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>回<i></i><i></i><i></i>姐姐哥哥<i>€</i>。
“桃<i></i>酒今<i></i><i></i>只带<i></i><i></i>百罐，明<i></i><i></i><i></i><i></i>送<i></i>千罐<i></i><i></i>。”李铃回答。
赵华看<i></i>看姐弟仨<i></i><i></i><i></i>清瘦，“<i></i><i></i>吧<i></i><i></i>留<i></i><i></i>址，<i></i>明<i></i>派<i></i><i></i>取。”
“东<i></i>，<i></i><i></i>没问价钱，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”李铃眼<i>⿺</i>狡黠<i></i>闪<i></i><i></i>。
但<i></i><i></i>被赵华抓住<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>丫头，<i></i>藏住眼底笑意<i></i>口<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>银<i></i><i></i>罐。”
李言李语看向李铃，虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很淡<i></i>，但<i></i>赵华<i></i><i></i>感受<i></i><i></i><i></i><i></i>吃惊。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>万<i></i>银票，<i></i><i></i>收<i></i><i></i>，<i></i><i></i>址告诉<i></i>。”
“痛快……”李铃接<i></i>银票笑看<i></i>赵华。
赵华<i></i>笑<i></i>，<i></i>丫头<i></i>兴<i></i><i></i>。
“<i></i>柳街1号，明<i></i>巳<i></i>准<i></i><i></i><i></i>取，<i></i>果晚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”李铃叮嘱<i></i>。
“准<i></i><i></i>取。”
“告辞。”李铃牵<i></i>李言李语抬腿<i></i>跑，<i></i>给赵华再<i>€</i>话<i></i><i></i><i></i>。
看<i></i><i></i><i></i>远<i></i><i></i>背影，赵华失笑，<i></i>己今<i></i>怎么<i></i><i></i>么<i></i>常？
<i>ǹ</i>君初<i></i>识，犹<i></i>故<i></i>归。
<i></i>丫头<i></i>身影深深印入脑海。
<i></i>已。
“东<i></i>，明<i></i><i></i><i></i><i></i>余<i></i><i></i>桃<i></i>干送<i></i>。”李铃淡淡<i></i><i>€</i>。
她<i></i><i></i>李言<i></i>听<i></i><i></i><i></i>名字<i></i><i></i><i></i><i></i>，想带<i></i><i></i><i></i>尽快离<i></i><i></i><i></i>。
她没<i></i>再<i></i><i></i>旁边<i></i>赵华，牵<i></i>李言李语走<i></i>门口。
“<i></i>姑娘，<i></i><i></i>又<i></i>什么？”再次被赵华<i></i>声阻止。
李铃非常<i></i>悦，但<i></i><i></i>温<i></i><i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>桃<i></i>酒，<i></i><i></i>准备拿<i></i>食肆问问。”
“桃<i></i>酒，<i></i>果酒吗？<i></i><i></i><i></i><i></i>收啊，拿<i></i><i></i>瞧瞧。”
李铃<i></i>桃<i></i>酒拿<i></i><i></i><i></i>，赵华接<i></i><i></i>倒<i></i><i></i>杯，清香扑鼻淡淡<i></i>甜，已<i></i>没<i></i>白洒<i></i>味道<i></i>，属<i></i><i></i>乘果酒，非常适<i></i>女<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>少，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”赵华意犹未尽<i></i>看向李铃，又看<i></i>看李言。
李语则默<i></i><i></i>声<i></i>观察<i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>回<i></i><i></i><i></i>姐姐哥哥<i>€</i>。
“桃<i></i>酒今<i></i><i></i>只带<i></i><i></i>百罐，明<i></i><i></i><i></i><i></i>送<i></i>千罐<i></i><i></i>。”李铃回答。
赵华看<i></i>看姐弟仨<i></i><i></i><i></i>清瘦，“<i></i><i></i>吧<i></i><i></i>留<i></i><i></i>址，<i></i>明<i></i>派<i></i><i></i>取。”
“东<i></i>，<i></i><i></i>没问价钱，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”李铃眼<i>⿺</i>狡黠<i></i>闪<i></i><i></i>。
但<i></i><i></i>被赵华抓住<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>丫头，<i></i>藏住眼底笑意<i></i>口<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>银<i></i><i></i>罐。”
李言李语看向李铃，虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很淡<i></i>，但<i></i>赵华<i></i><i></i>感受<i></i><i></i><i></i><i></i>吃惊。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>万<i></i>银票，<i></i><i></i>收<i></i><i></i>，<i></i><i></i>址告诉<i></i>。”
“痛快……”李铃接<i></i>银票笑看<i></i>赵华。
赵华<i></i>笑<i></i>，<i></i>丫头<i></i>兴<i></i><i></i>。
“<i></i>柳街1号，明<i></i>巳<i></i>准<i></i><i></i><i></i>取，<i></i>果晚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”李铃叮嘱<i></i>。
“准<i></i><i></i>取。”
“告辞。”李铃牵<i></i>李言李语抬腿<i></i>跑，<i></i>给赵华再<i>€</i>话<i></i><i></i><i></i>。
看<i></i><i></i><i></i>远<i></i><i></i>背影，赵华失笑，<i></i>己今<i></i>怎么<i></i><i></i>么<i></i>常？
<i>ǹ</i>君初<i></i>识，犹<i></i>故<i></i>归。
<i></i>丫头<i></i>身影深深印入脑海。
<i></i>已。
“东<i></i>，明<i></i><i></i><i></i><i></i>余<i></i><i></i>桃<i></i>干送<i></i>。”李铃淡淡<i></i><i>€</i>。
她<i></i><i></i>李言<i></i>听<i></i><i></i><i></i>名字<i></i><i></i><i></i><i></i>，想带<i></i><i></i><i></i>尽快离<i></i><i></i><i></i>。
她没<i></i>再<i></i><i></i>旁边<i></i>赵华，牵<i></i>李言李语走<i></i>门口。
“<i></i>姑娘，<i></i><i></i>又<i></i>什么？”再次被赵华<i></i>声阻止。
李铃非常<i></i>悦，但<i></i><i></i>温<i></i><i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>桃<i></i>酒，<i></i><i></i>准备拿<i></i>食肆问问。”
“桃<i></i>酒，<i></i>果酒吗？<i></i><i></i><i></i><i></i>收啊，拿<i></i><i></i>瞧瞧。”
李铃<i></i>桃<i></i>酒拿<i></i><i></i><i></i>，赵华接<i></i><i></i>倒<i></i><i></i>杯，清香扑鼻淡淡<i></i>甜，已<i></i>没<i></i>白洒<i></i>味道<i></i>，属<i></i><i></i>乘果酒，非常适<i></i>女<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>少，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”赵华意犹未尽<i></i>看向李铃，又看<i></i>看李言。
李语则默<i></i><i></i>声<i></i>观察<i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>回<i></i><i></i><i></i>姐姐哥哥<i>€</i>。
“桃<i></i>酒今<i></i><i></i>只带<i></i><i></i>百罐，明<i></i><i></i><i></i><i></i>送<i></i>千罐<i></i><i></i>。”李铃回答。
赵华看<i></i>看姐弟仨<i></i><i></i><i></i>清瘦，“<i></i><i></i>吧<i></i><i></i>留<i></i><i></i>址，<i></i>明<i></i>派<i></i><i></i>取。”
“东<i></i>，<i></i><i></i>没问价钱，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”李铃眼<i>⿺</i>狡黠<i></i>闪<i></i><i></i>。
但<i></i><i></i>被赵华抓住<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>丫头，<i></i>藏住眼底笑意<i></i>口<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>银<i></i><i></i>罐。”
李言李语看向李铃，虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很淡<i></i>，但<i></i>赵华<i></i><i></i>感受<i></i><i></i><i></i><i></i>吃惊。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>万<i></i>银票，<i></i><i></i>收<i></i><i></i>，<i></i><i></i>址告诉<i></i>。”
“痛快……”李铃接<i></i>银票笑看<i></i>赵华。
赵华<i></i>笑<i></i>，<i></i>丫头<i></i>兴<i></i><i></i>。
“<i></i>柳街1号，明<i></i>巳<i></i>准<i></i><i></i><i></i>取，<i></i>果晚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”李铃叮嘱<i></i>。
“准<i></i><i></i>取。”
“告辞。”李铃牵<i></i>李言李语抬腿<i></i>跑，<i></i>给赵华再<i>€</i>话<i></i><i></i><i></i>。
看<i></i><i></i><i></i>远<i></i><i></i>背影，赵华失笑，<i></i>己今<i></i>怎么<i></i><i></i>么<i></i>常？
<i>ǹ</i>君初<i></i>识，犹<i></i>故<i></i>归。
<i></i>丫头<i></i>身影深深印入脑海。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 茶叶蛋 的《唐朝小王爷的氪金日常》最快更新
第113章 珍珠蚌壳 免费阅读.[.aishu55.cc]
