第40章 收网收网
作品:《唐朝小王爷的氪金日常》 《唐朝<i></i>王爷<i></i>氪金<i></i>常》最<i></i>章节 第40章 收网收网
望<i></i>凌飞羽<i></i><i></i>远<i></i><i></i>背影，林<i></i>眸光幽深，没<i></i>半<i></i>波<i></i>，让<i></i>难<i></i>揣测<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i>想<i></i>。
“<i></i><i></i>什么<i></i>答<i></i><i></i>？”
苏妙<i></i><i></i><i></i>唇，轻声道：“虽<i></i><i></i><i></i>无极门第<i></i>真传，但<i></i><i></i><i></i>办<i></i><i></i>付，<i></i><i></i><i></i>么<i></i>信任<i></i>么？”
“<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i>件<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>解决吧。”
林<i></i>眼<i>⿺</i>冷意退<i></i>，随手将村雨递给雪乃，<i></i>者双手接<i></i>：“<i></i><i></i>想看看<i></i>己<i></i>真<i></i><i></i>才差距<i></i><i></i><i></i>。”
“真<i></i><i></i>才？”
苏妙<i></i>情古怪，斜眼瞅<i></i>林<i></i>：“难道<i></i><i></i>己<i></i><i></i>吗？<i></i><i></i>看<i></i>，<i></i>比<i></i><i></i><i></i>谓<i></i>隐世门派真传强<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
林<i></i>微微仰头，看<i></i>阳光灿烂<i></i>空，语气云淡风轻：“<i></i><i></i><i></i>名师指<i></i>，<i></i>受<i></i>门派<i></i><i></i><i></i>培养，<i></i><i></i><i></i>走<i></i>今，<i></i><i></i>靠<i></i>己<i></i>感悟。”
“<i></i><i></i><i></i>才<i></i>比<i></i><i></i>强<i></i><i></i>。”
苏妙认真道：“<i></i>见<i></i>许<i></i><i></i>才，但没<i></i><i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i>比，<i></i><i></i>走<i></i><i></i>条独<i></i>无<i></i><i></i>道路<i></i>，迟早<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>甩<i></i>身<i></i>。”
林<i></i>收回视<i></i>，瞟<i></i>苏妙精致绝伦<i></i>俏脸<i></i>眼，嘴角浮<i></i><i></i>抹微笑：“<i></i><i></i>信<i></i>倒<i></i>比<i></i><i></i><i></i><i></i>足。”
随<i></i><i></i>饶交谈，原<i></i><i></i><i></i>紧张<i></i>气氛逐渐缓<i></i>。
琴棋诗酒<i></i>名女孩朝林<i></i><i></i>苏妙躬身<i></i>礼，默默退<i></i>，她<i></i><i></i><i></i>第<i></i>次<i></i><i></i>承受<i></i>劲巅峰武者<i></i>威压，震撼戒惧<i></i><i></i><i></i><i></i>获益良<i></i>。
雪乃悄悄摊<i></i>手掌，掌<i></i>湿漉漉<i></i>，<i></i>此<i></i>见凌飞羽给她带<i></i><i></i>压<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>际<i></i>，若非<i></i>林<i></i><i></i>苏妙<i></i><i></i><i></i>顶<i></i>，承担<i></i><i></i><i></i><i></i>压<i></i>，否则<i></i>雪乃<i></i>身<i></i><i></i><i></i>根<i></i>承受<i></i>住。
武者<i></i>威压并非无<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>精气神<i></i>者<i></i><i></i>放<i></i><i></i>，带<i></i><i></i>质<i></i><i></i>杀伤<i></i>，<i></i>够激<i></i>敌<i></i><i></i><i></i><i></i>恐惧，摧毁<i></i><i></i><i></i>意志，<i></i>谓<i></i>战<i></i>屈<i></i><i>〾</i>兵便<i></i><i></i>此。
“<i></i>算<i></i>想跟<i></i>比试，但五<i></i><i></i>，<i></i>否太短<i></i>？”
苏妙垂<i></i>眼帘，浓密<i></i>睫毛<i></i>蝶翼般颤<i></i>，浑身<i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>娴静<i>〾</i>美：“<i></i><i></i>么短<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>养<i></i>伤吗？”
“没问题。”
林<i></i>抬<i></i>缠满绷带<i></i>双手，五指张<i></i>，又缓缓握紧：“哪怕无<i></i>恢复<i></i><i></i>盛状态，<i></i><i></i><i></i><i></i>握<i>ǹ</i><i></i><i></i>战。”
“……<i></i>吧。”
苏妙无奈<i></i>叹<i></i>口气，眼<i>⿺</i>闪<i></i><i></i>丝忧郁
<i>〾</i>色，<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i>她脸<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>弦。
“抱歉，辜负<i></i><i></i><i></i><i></i>番<i></i>意。”林<i></i>低声道。
“哼，<i></i><i></i><i></i>已<i></i>习惯<i></i>。”
苏妙嗔怪<i></i>白<i></i>林<i></i><i></i>眼，显<i></i><i></i><i></i>颇<i></i><i></i>情绪：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再劝<i></i>啦，<i></i><i></i>己看<i></i>办吧！”
罢，她纤腰<i></i>扭，转身回别墅<i></i><i></i>，<i></i>林<i></i><i></i><i></i><i></i>丢<i></i>原<i></i>。
林<i></i>看<i></i>苏妙窈窕<i></i>背影，忍<i></i>住哑<i></i>失笑，<i></i>看<i></i><i></i>向清冷<i></i>她<i></i>脾气，倒<i></i><i></i><i></i><i></i>奇<i></i><i></i>验。
雪乃站<i></i>旁边，<i></i>眼睛忽闪忽闪<i></i>，<i></i>脸真懵懂，完<i></i><i></i>明白<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>笑。
林<i></i>注意<i></i>女仆<i></i>脸色似乎<i></i><i></i><i></i><i></i>劲：“雪乃，<i></i>没<i></i>吧？”
“没<i></i>。”
雪乃轻轻摇<i></i>摇头，紧接<i></i>声问道：“<i></i><i></i>，您真<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>战斗吗？”
林<i></i>抬手揉<i></i>揉雪哪脑袋：“<i></i>。”
“<i></i>么请<i></i><i></i>您<i></i><i></i><i></i><i></i>，雪乃跟妙姐<i></i><i></i>，<i></i>想再看<i></i>您受伤<i></i>。”
雪耐<i></i>头，白<i></i>透红<i></i>脸布满担忧，声音比蚊<i></i>叫<i></i><i></i><i></i><i></i>少。
“<i></i>知道<i></i>。”
林<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>暖，将手搭<i></i>雪哪肩膀<i></i>：“扶<i></i><i></i><i></i>吧。”
“<i></i>。”
雪乃<i></i>只手拿<i></i>村雨，另<i></i>只手搂住林<i></i><i></i>腰，<i></i>翼翼<i></i>扶<i></i><i></i>走<i></i>别墅。
另<i></i>边。
直<i></i>彻底将别墅抛<i></i>身<i></i>，程锋才鼓<i></i>勇气问道：“<i></i>师兄，难道<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>伙？”
凌飞羽背负双手，沿<i></i><i></i><i></i>道<i></i>疾<i></i>徐<i></i>走<i></i>，每<i></i>步<i></i>跨<i></i><i></i>完<i></i><i></i>致，仿佛<i></i>先<i></i>尺<i></i><i></i><i></i>般。
“<i></i><i></i>呢？”
听<i></i>程锋<i></i>话，<i></i>眉毛<i></i>扬，随口<i></i>问。
“趁<i></i>病，<i></i><i></i>命。”
程锋并掌<i></i>刀，往<i></i><i></i>切，做<i></i><i></i>**<i></i>手势：“林<i></i><i></i><i></i>身受<i></i>伤，<i></i><i></i><i></i>减，根<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手，<i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>，偷偷<i></i><i></i>干掉！”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>计划<i></i>错。”
凌飞羽嘴角扬<i></i>，露<i></i>意<i></i><i></i>明<i></i>笑容，似<i></i>讽刺，又似<i></i>厌烦：“<i></i>赞<i></i>，<i></i><i></i><i></i>负责<i></i>做吧，怎么<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>？<i></i>师兄您<i></i>己呢？”程锋<i></i>情<i></i>僵，讪笑问道。
“<i></i>？”
凌飞羽轻描淡写道：“<i></i><i></i><i></i>留<i></i><i></i>给<i></i>收尸啊。”
“……”
程锋闻言张口结<i></i>，<i></i><i></i>话<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>己想<i></i>太聪明，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手想<i></i>太愚
蠢，<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>，林<i></i><i></i>苏妙<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>。”
凌飞羽目视<i></i><i></i>，冰冷<i></i>话语清晰传入程锋耳<i>⿺</i>：“<i></i><i></i>，<i></i>认<i></i><i></i>打<i></i><i></i>林<i></i>，需<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>滥手段？”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师兄您误<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意思！”
程锋双手乱摇，瞬<i></i>吓<i></i><i></i>身冷汗：“<i></i>只<i></i>怕夜长梦<i></i>……”
徐真<i></i>徐淳见<i></i><i></i>副惊慌失措<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>啼笑皆非。
“<i></i>管<i></i><i></i>什么意思，话<i>〾</i><i></i>，最<i></i>先<i></i><i></i>脑<i></i>，<i></i>最讨厌<i></i><i></i>聪明<i></i>笨蛋。”凌飞羽<i></i>无<i></i>情道。
程锋<i></i>头<i></i>捣蒜，闭紧嘴巴，再<i></i><i></i>敢<i></i>半<i></i>字。
“<i></i>师兄，接<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哪<i></i>？”徐真察言观色，恭敬问道。
“先<i></i>找苏啸，<i></i><i></i>跟<i></i>谈<i></i>谈。”
凌飞羽眼<i>⿺</i>闪烁<i></i>莫名<i></i>光芒：“另<i></i>，<i></i><i></i>尽快<i></i><i></i><i></i>跟林<i></i>决斗<i></i>消息散播<i></i><i></i>，知道<i></i><i></i>越<i></i>越<i></i>。”
“<i></i>什么？”
徐真<i></i>另<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>觑，俱<i></i>满头雾<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>宣传无极门<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>杀鸡儆猴，让<i></i><i></i><i></i><i></i>明白<i></i>罪无极门<i></i><i></i>场。”
凌飞羽冷冷<i></i>笑：“胆敢犯<i></i>无极门者，杀无赦！<i></i>算<i></i>苏<i></i><i></i><i></i>撑腰又<i></i>何，<i></i><i></i><i></i>擂台<i></i>，<i></i><i></i><i></i>饶<i></i><i></i><i></i>打死！”
“<i></i>师兄英明！”
<i></i><i></i>精神<i></i>振，<i></i>悦诚服<i></i>抱拳<i></i>礼。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 茶叶蛋 的《唐朝小王爷的氪金日常》最快更新
第40章 收网收网 免费阅读.[.aishu55.cc]
