第50章 第50道菜
作品:《你可以吃吗？》 《<i></i><i></i><i></i>吃吗？》最<i></i>章节 第50章 第50道菜
暴风雨<i></i><i></i><i></i>
<i></i>唐若雪<i></i>卧龙<i></i><i></i>指令<i></i>黄昏，叶凡跟宋红颜<i></i>陪<i></i>宋万<i></i>喝茶。
“爷爷，<i></i><i></i><i></i><i>€</i>没精<i></i><i></i><i></i>黄金岛吗？怎么又决<i></i>明<i></i><i></i>竞拍？”
叶凡<i></i>边给宋万<i></i>倒茶，<i></i>边<i></i>奇问<i></i><i></i>声。
“再<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>黄金岛<i></i>话，跟<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>给<i></i>拍回<i></i>。”
叶凡很<i></i>真挚：“算<i></i><i></i>迎娶红颜<i></i>聘礼。”
“哈哈哈，<i></i>孩<i></i>，谢谢<i></i><i></i>。”
宋万<i></i>闻言<i></i>笑<i></i>声：“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>竞拍<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>倒<i></i><i></i>爷爷<i></i>喜欢<i></i><i></i>聘礼，只<i></i>觉<i></i><i></i>跟黄金岛<i></i>缘<i></i>，<i></i><i></i><i></i>己参<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>打趣<i></i>句：“<i></i>且<i></i><i></i>红颜<i></i>么贤惠，<i></i><i></i>黄金岛做聘礼，格局<i></i><i></i>。”
“爷爷，<i></i><i></i>没解释，<i></i>什么突<i></i>又想竞拍黄金岛<i></i>？”
宋红颜望<i></i>老<i></i>嫣<i></i><i></i>笑，随<i></i>追问<i></i>声：
“<i></i>替<i></i><i></i><i></i>几位姐妹<i></i><i></i>募集<i></i>么<i></i>钱，<i></i>怎么<i></i>该<i></i><i></i><i></i>知情权吧？”
<i></i><i></i>给爷爷凑齐，<i></i>仅抵押<i></i>宋氏集团，<i></i><i></i>霍紫烟<i></i><i></i>手<i></i>挖<i></i>资金。
“<i></i><i></i>很简单。”
宋万<i></i>微微坐直<i></i>身<i></i>，目光坦<i></i>迎接<i></i><i></i><i></i><i></i>辈：
“<i></i><i></i>看<i></i>叶凡<i></i><i></i>求婚，<i></i>突<i></i>顿悟<i></i><i></i>少东西。”
“<i></i>感觉，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>东西，<i></i><i></i>缘<i></i>，<i></i>果喜欢<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>无<i></i>顾<i></i>做<i></i>践<i></i>。”
“至<i></i>未<i></i>什么结果，<i></i><i></i><i></i>善<i></i>善报，<i></i>情<i></i>终<i></i>眷属，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赴<i></i>，<i></i><i></i>再无遗憾。”
“<i></i>此<i></i><i></i><i></i>黄金岛回<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>深处<i></i><i></i>惦记<i></i><i></i>，惦记<i></i>很<i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i>宿缘。”
“<i></i><i></i><i></i>最终决<i></i>，放手竞拍，<i></i><i></i><i></i>竞拍<i></i>功<i></i><i></i>紧。”
宋万<i></i>眼<i></i><i></i><i></i>坚<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>努<i></i><i></i>。”
叶凡<i></i>宋红颜<i></i>齐齐<i></i>头，<i></i>宋万<i></i><i></i>话深<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>视<i></i>眼，<i></i>意识<i></i>指紧扣。
“爷爷，<i></i>放<i></i>，<i></i>肯<i></i><i></i>拍<i></i>黄金岛。”
叶凡<i></i>笑：“<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>拍价，<i></i><i></i><i></i>八百亿，竞拍极限最<i></i><i></i>千亿。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>手<i></i>差<i></i><i></i><i></i>五千亿资金，足够拍<i></i><i></i>半黄金岛<i></i>。”
<i></i>给宋万<i></i>打气：“明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>愿<i></i>。”
宋
红颜跟<i></i>附<i></i><i></i>声：“爷爷，明<i></i><i></i><i></i>陪<i></i><i></i><i></i>场吧。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>！”
听<i></i>宋红颜<i></i>话，宋万<i></i>吓<i></i>跳，茶<i></i><i></i>差<i></i>洒<i></i>：
“明<i></i><i></i>带律师<i></i>助<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>千万<i></i><i></i><i></i>。”
似乎感<i></i><i></i>己<i></i><i></i>太<i></i>，宋万<i></i>又笑<i></i>解释<i></i>句：
“<i></i>倒<i></i><i></i>爷爷嫌弃<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>担<i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，被<i></i>窥探<i></i><i></i><i></i>黄金岛势<i></i>必<i></i>，<i></i><i></i>疯狂抬价<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>知道，陶啸<i></i><i></i>直憋<i></i><i></i>堂岛<i></i>恶气，随<i></i><i></i>捅<i></i>刀<i></i>。”
“明<i></i>竞拍，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场<i></i><i></i><i></i>场，免<i></i>陶啸<i></i>捣乱。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>抬价几千亿，<i></i>梦想<i></i>没<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>空，<i></i>带孩<i></i><i></i>处逛逛，或者陪<i></i><i></i><i></i>位母<i></i>聊聊<i></i>。”
“她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>娶<i></i>媳妇忘<i></i>娘哈哈哈。”
“再<i></i>空，<i></i><i></i><i></i>看看金芝林，叶凡<i></i><i></i><i></i><i></i>海岛金芝林吗？”
“救死扶伤<i></i>医馆，<i></i><i></i>做甩手掌柜，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
宋万<i></i>花<i></i>拒绝<i></i>叶凡<i></i>宋红颜<i></i>拍卖<i></i>，随<i></i>低头喝入<i></i>口滚烫<i></i>茶<i></i>。
“<i></i>吧，爷爷，听<i></i><i></i>。”
叶凡感<i></i>宋万<i></i><i></i><i></i>，<i></i>无奈<i></i>笑：“明<i></i><i></i><i></i>红颜带孩<i></i>逛逛。”
宋红颜<i></i>看<i></i>老<i></i>苦笑：“<i></i>爷爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>带几<i></i>保镖。”
<i></i>蔡伶<i>〾</i><i></i>情报<i>⿺</i>，包氏商<i></i><i></i>脱困<i></i>及<i></i><i></i><i></i>陶氏<i></i><i></i>创，让陶啸<i></i>误认<i></i><i></i>爷爷庇护包镇海。
<i></i>让陶啸<i></i><i></i>爷爷恨<i>〾</i>入骨。
只<i></i>陶啸<i></i>找<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>择手段<i></i>宋万<i></i><i></i>死手。
宋万<i></i><i></i>笑<i></i>声：“放<i></i>，放<i></i>，爷爷<i></i><i></i>寸呢。”
“叮——”
<i></i><i></i>叶凡<i></i><i>€</i>什么<i></i>，手<i></i>震<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>低头看<i></i><i></i>眼，微微皱眉，但<i></i><i></i><i></i>身走<i></i><i></i>边接听。
手<i></i>刚刚接通，叶凡耳边<i></i>传<i></i>唐若雪熟悉<i></i>声音：
“<i></i>知道<i></i><i></i>午<i></i>历<i></i>什么吗？”
语气带<i></i>冷漠<i></i>质问，宛<i></i>叶凡做<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i>情。
“<i></i>哪知道<i></i><i></i>历什么？”
听<i></i><i></i><i></i>质问<i></i>语气，再想<i></i><i></i>午医院<i></i>扑空，叶凡语气<i></i><i></i><i></i><i></i>丝冰冷：
“<i></i>只知道，<i></i>赶<i></i>医院<i></i><i></i>候，清姨<i></i><i></i>医院<i></i>。”
“<i></i>
比<i></i>想象<i>⿺</i><i></i>骨气啊，宁愿清姨处<i></i>险境<i></i><i></i>低<i></i><i></i>头。”
“只<i></i><i></i>愿低头，<i></i>又打<i></i><i></i><i></i><i></i>话干什么？”
叶凡漫<i></i><i></i><i></i><i></i>问<i></i>声：“清姨<i></i><i></i><i></i>？”
“呵呵，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>省<i></i><i></i>，至少<i></i>担<i></i>清姨<i></i><i></i>死。”
唐若雪止<i></i>住冷笑<i></i>声：“没想<i></i><i></i><i></i>此冷漠冷血，真<i></i>太让<i></i>失望<i></i>。”
“清姨又<i></i><i></i><i></i>妈，每次看<i></i>她，<i></i><i></i><i></i>敌意<i></i><i></i>，她<i></i>死<i></i>活，<i></i><i></i>什么<i></i>？”
叶凡针锋<i></i><i></i>：“再<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>，跑<i></i>医院准备救她<i></i>命。”
“只<i></i>没想<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>谓<i></i>骨气，硬<i></i><i></i><i></i>危<i></i>旦夕<i></i>她带<i></i><i></i>医院。”
“<i></i><i></i>，<i></i>果清姨死<i></i>，跟<i></i>无<i></i>，<i></i><i></i><i></i>怨<i></i>头<i></i>，<i></i><i></i>带走<i></i>她。”
叶凡寻思清姨<i></i><i></i><i></i>挂<i></i>，<i></i>提<i></i><i></i>话<i>€</i><i></i><i></i>，免<i></i>唐若雪怪<i></i><i></i><i></i>头<i></i>。
“叶凡，<i></i><i></i>真<i></i><i></i>东西，<i></i>仅<i></i><i></i><i></i>清姨<i></i>死，<i></i>抢先摘掉<i></i>己<i></i>救<i></i><i></i>责任。”
唐若雪声音<i></i>沉：“<i></i>条原<i></i><i></i>够救治<i></i><i></i>命，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>流逝，<i></i><i></i><i></i>愧疚？”
“<i></i>真<i></i>枉<i></i>赤<i></i>神医<i></i>。”
“幸亏清姨脱离<i></i>危险<i></i><i></i>安没<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>算<i></i><i></i>笔账。”
唐若雪毫<i></i>客气斥责<i></i>叶凡。
“清姨<i></i>安<i></i><i></i><i></i>。”
叶凡虽<i></i><i></i>奇<i></i><i></i><i></i>治<i></i>清姨，但<i></i><i></i>想浪费精<i></i><i></i>她身<i></i>：
“<i></i><i></i><i></i>吗？”
“没<i></i><i></i>挂<i></i>。”
<i></i>揉揉脑袋：“<i></i>待<i></i><i></i>跟<i></i>老婆<i></i>做饭。”
“做饭，做饭，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做饭，清姨<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>历<i></i>什么<i></i><i></i>问<i></i>句。”
唐若雪怒极<i></i>笑：“<i></i>告诉<i></i>，<i></i><i></i>清姨<i></i><i></i>遭受<i></i>强<i></i>火<i></i>袭击，差<i></i><i></i><i></i>死<i></i>荒岛<i></i><i></i>。”
“袭击者<i></i>唐海龙<i></i><i></i>。”
她喝<i></i><i></i>声：“<i></i><i></i><i></i><i></i>身边<i></i>强<i></i><i></i>保护，估计<i></i><i></i><i></i><i></i>被<i></i>枪爆头<i></i>。”
“什么？”
叶凡<i></i>吃<i></i>惊：“唐海龙？<i></i><i></i><i></i><i></i>？<i></i>死<i></i>没<i></i>？”
叶凡<i></i>直记<i></i><i></i><i></i>掀<i></i>九堂<i></i>审<i></i>带<i></i><i></i>少真<i></i>跑路<i></i><i></i>伙。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>东西想<i></i>问<i></i>混蛋呢。
“王八蛋！”
唐若雪怒道：“<i></i><i>€</i><i></i>差<i></i>被<i></i>枪爆头，<i></i>却<i>€</i>唐海龙<i></i>哪<i></i>？”
“<i></i>，<i></i>原<i></i>寻思<i></i><i></i><i></i>看<i></i>份<i></i>给宋万<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>冷血<i></i>近<i></i>情，<i></i>别怪<i></i><i></i>狠手辣<i></i>。”
<i>€</i>完<i>〾</i><i></i>，她<i></i>啪<i></i>声挂掉<i></i><i></i>话，只留<i></i>嘟嘟嘟<i></i>声音。
<i></i><i></i><i></i>没<i></i>嘛……
叶凡<i></i>句话硬<i></i><i></i>被憋<i></i>回<i></i>，盯<i></i>手<i></i>呆愣<i></i>已。
脑海，<i></i><i></i>唐海龙……
再抬头，<i></i>感觉<i></i>空<i></i><i></i><i></i>丝阴沉，<i></i>吹<i></i><i></i><i></i>丝凉意。
<i></i>叶凡走回长椅<i></i>，宋红颜善解<i></i>意问道：“唐若雪？”
叶凡笑<i></i><i></i><i></i>头：“清姨<i></i><i></i>兴师问罪。”
“<i></i><i></i><i></i>让<i></i>治，<i></i><i></i>援手<i></i><i></i>。”
宋红颜给叶凡倒<i></i><i></i>杯茶<i></i>：“唐若雪脾气<i></i>，<i></i><i></i>男<i></i>没必<i></i>计较。”
叶凡<i></i>笑握住女<i></i><i></i>手：“<i></i>，听老婆<i></i>。”
“哈哈哈，<i></i><i></i>口别<i></i><i></i><i></i><i></i>秀恩<i></i>，给<i></i><i></i><i></i>远滚<i></i>远。”
宋万<i></i>见状哈哈<i></i>笑，随<i></i>话锋<i></i>转：
“<i></i><i></i>，叶凡，<i></i><i></i>位母<i></i>给<i></i><i></i><i></i>妈<i></i>媳妇掉入<i></i><i></i><i></i>难题。”
“今<i></i>爷爷<i></i>考<i></i>考<i></i>。”
“<i></i>答<i></i><i></i><i></i>先<i></i><i>⿸</i><i></i>杀唐若雪，但唐若雪非<i></i><i></i>杀<i></i>。”
<i></i>捏<i></i>茶杯笑<i></i>望向叶凡：“<i></i>怎么办？”
宋红颜眼皮<i></i>跳。
叶凡<i></i>意识沉默，神情<i></i><i></i><i></i>丝挣扎。
“纠结答案？”
宋万<i></i><i></i>笑<i></i>声，<i></i>口喝完茶<i></i>，<i></i>身：
“爷爷给<i></i><i></i><i></i>答案！”
“<i></i><i></i><i></i>，千万<i></i><i></i>帮爷爷，哪怕爷爷被她<i></i>**掉，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手帮爷爷。”
“爷爷<i></i>想看<i></i><i></i>跟昔<i></i>妻<i></i><i></i>残，<i></i>想<i></i>被忘凡怨恨<i></i>辈<i></i>。”
“<i></i><i></i>爷爷<i></i><i></i>声，绝无虚假。”
“至<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>帮唐若雪，<i></i><i></i>看<i></i><i></i>己<i></i>选择<i></i>。”
“无论怎么选择，哪怕杀<i></i>爷爷，爷爷<i></i><i></i><i></i>怪<i></i>。”
宋万<i></i>落落<i></i><i></i>看<i></i>叶凡笑道：“毕竟手背手<i></i><i></i><i></i>肉。”
“爷爷，<i></i><i></i><i></i>帮唐若雪<i></i>！”
叶凡脱口<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>红颜伤<i></i>失望<i></i>！”
“哈哈哈，<i></i>孙女婿，<i></i><i></i><i></i>话，爷爷欣慰<i></i>。”
宋万<i></i>又<i></i><i></i>声<i></i>笑，随<i></i><i></i>拍叶凡肩膀离<i></i><i></i>台：
“<i></i>楼吧，暴风雨<i></i><i></i><i></i>……”
“<i></i><i></i><i></i>冷血<i></i>近<i></i>情，<i></i>别怪<i></i><i></i>狠手辣<i></i>。”
<i>€</i>完<i>〾</i><i></i>，她<i></i>啪<i></i>声挂掉<i></i><i></i>话，只留<i></i>嘟嘟嘟<i></i>声音。
<i></i><i></i><i></i>没<i></i>嘛……
叶凡<i></i>句话硬<i></i><i></i>被憋<i></i>回<i></i>，盯<i></i>手<i></i>呆愣<i></i>已。
脑海，<i></i><i></i>唐海龙……
再抬头，<i></i>感觉<i></i>空<i></i><i></i><i></i>丝阴沉，<i></i>吹<i></i><i></i><i></i>丝凉意。
<i></i>叶凡走回长椅<i></i>，宋红颜善解<i></i>意问道：“唐若雪？”
叶凡笑<i></i><i></i><i></i>头：“清姨<i></i><i></i>兴师问罪。”
“<i></i><i></i><i></i>让<i></i>治，<i></i><i></i>援手<i></i><i></i>。”
宋红颜给叶凡倒<i></i><i></i>杯茶<i></i>：“唐若雪脾气<i></i>，<i></i><i></i>男<i></i>没必<i></i>计较。”
叶凡<i></i>笑握住女<i></i><i></i>手：“<i></i>，听老婆<i></i>。”
“哈哈哈，<i></i><i></i>口别<i></i><i></i><i></i><i></i>秀恩<i></i>，给<i></i><i></i><i></i>远滚<i></i>远。”
宋万<i></i>见状哈哈<i></i>笑，随<i></i>话锋<i></i>转：
“<i></i><i></i>，叶凡，<i></i><i></i>位母<i></i>给<i></i><i></i><i></i>妈<i></i>媳妇掉入<i></i><i></i><i></i>难题。”
“今<i></i>爷爷<i></i>考<i></i>考<i></i>。”
“<i></i>答<i></i><i></i><i></i>先<i></i><i>⿸</i><i></i>杀唐若雪，但唐若雪非<i></i><i></i>杀<i></i>。”
<i></i>捏<i></i>茶杯笑<i></i>望向叶凡：“<i></i>怎么办？”
宋红颜眼皮<i></i>跳。
叶凡<i></i>意识沉默，神情<i></i><i></i><i></i>丝挣扎。
“纠结答案？”
宋万<i></i><i></i>笑<i></i>声，<i></i>口喝完茶<i></i>，<i></i>身：
“爷爷给<i></i><i></i><i></i>答案！”
“<i></i><i></i><i></i>，千万<i></i><i></i>帮爷爷，哪怕爷爷被她<i></i>**掉，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手帮爷爷。”
“爷爷<i></i>想看<i></i><i></i>跟昔<i></i>妻<i></i><i></i>残，<i></i>想<i></i>被忘凡怨恨<i></i>辈<i></i>。”
“<i></i><i></i>爷爷<i></i><i></i>声，绝无虚假。”
“至<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>帮唐若雪，<i></i><i></i>看<i></i><i></i>己<i></i>选择<i></i>。”
“无论怎么选择，哪怕杀<i></i>爷爷，爷爷<i></i><i></i><i></i>怪<i></i>。”
宋万<i></i>落落<i></i><i></i>看<i></i>叶凡笑道：“毕竟手背手<i></i><i></i><i></i>肉。”
“爷爷，<i></i><i></i><i></i>帮唐若雪<i></i>！”
叶凡脱口<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>红颜伤<i></i>失望<i></i>！”
“哈哈哈，<i></i>孙女婿，<i></i><i></i><i></i>话，爷爷欣慰<i></i>。”
宋万<i></i>又<i></i><i></i>声<i></i>笑，随<i></i><i></i>拍叶凡肩膀离<i></i><i></i>台：
“<i></i>楼吧，暴风雨<i></i><i></i><i></i>……”
“<i></i><i></i><i></i>冷血<i></i>近<i></i>情，<i></i>别怪<i></i><i></i>狠手辣<i></i>。”
<i>€</i>完<i>〾</i><i></i>，她<i></i>啪<i></i>声挂掉<i></i><i></i>话，只留<i></i>嘟嘟嘟<i></i>声音。
<i></i><i></i><i></i>没<i></i>嘛……
叶凡<i></i>句话硬<i></i><i></i>被憋<i></i>回<i></i>，盯<i></i>手<i></i>呆愣<i></i>已。
脑海，<i></i><i></i>唐海龙……
再抬头，<i></i>感觉<i></i>空<i></i><i></i><i></i>丝阴沉，<i></i>吹<i></i><i></i><i></i>丝凉意。
<i></i>叶凡走回长椅<i></i>，宋红颜善解<i></i>意问道：“唐若雪？”
叶凡笑<i></i><i></i><i></i>头：“清姨<i></i><i></i>兴师问罪。”
“<i></i><i></i><i></i>让<i></i>治，<i></i><i></i>援手<i></i><i></i>。”
宋红颜给叶凡倒<i></i><i></i>杯茶<i></i>：“唐若雪脾气<i></i>，<i></i><i></i>男<i></i>没必<i></i>计较。”
叶凡<i></i>笑握住女<i></i><i></i>手：“<i></i>，听老婆<i></i>。”
“哈哈哈，<i></i><i></i>口别<i></i><i></i><i></i><i></i>秀恩<i></i>，给<i></i><i></i><i></i>远滚<i></i>远。”
宋万<i></i>见状哈哈<i></i>笑，随<i></i>话锋<i></i>转：
“<i></i><i></i>，叶凡，<i></i><i></i>位母<i></i>给<i></i><i></i><i></i>妈<i></i>媳妇掉入<i></i><i></i><i></i>难题。”
“今<i></i>爷爷<i></i>考<i></i>考<i></i>。”
“<i></i>答<i></i><i></i><i></i>先<i></i><i>⿸</i><i></i>杀唐若雪，但唐若雪非<i></i><i></i>杀<i></i>。”
<i></i>捏<i></i>茶杯笑<i></i>望向叶凡：“<i></i>怎么办？”
宋红颜眼皮<i></i>跳。
叶凡<i></i>意识沉默，神情<i></i><i></i><i></i>丝挣扎。
“纠结答案？”
宋万<i></i><i></i>笑<i></i>声，<i></i>口喝完茶<i></i>，<i></i>身：
“爷爷给<i></i><i></i><i></i>答案！”
“<i></i><i></i><i></i>，千万<i></i><i></i>帮爷爷，哪怕爷爷被她<i></i>**掉，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手帮爷爷。”
“爷爷<i></i>想看<i></i><i></i>跟昔<i></i>妻<i></i><i></i>残，<i></i>想<i></i>被忘凡怨恨<i></i>辈<i></i>。”
“<i></i><i></i>爷爷<i></i><i></i>声，绝无虚假。”
“至<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>帮唐若雪，<i></i><i></i>看<i></i><i></i>己<i></i>选择<i></i>。”
“无论怎么选择，哪怕杀<i></i>爷爷，爷爷<i></i><i></i><i></i>怪<i></i>。”
宋万<i></i>落落<i></i><i></i>看<i></i>叶凡笑道：“毕竟手背手<i></i><i></i><i></i>肉。”
“爷爷，<i></i><i></i><i></i>帮唐若雪<i></i>！”
叶凡脱口<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>红颜伤<i></i>失望<i></i>！”
“哈哈哈，<i></i>孙女婿，<i></i><i></i><i></i>话，爷爷欣慰<i></i>。”
宋万<i></i>又<i></i><i></i>声<i></i>笑，随<i></i><i></i>拍叶凡肩膀离<i></i><i></i>台：
“<i></i>楼吧，暴风雨<i></i><i></i><i></i>……”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 长毛橘 的《你可以吃吗？》最快更新
第50章 第50道菜 免费阅读.[www.aishu55.cc]
