第57章 第五十七章
作品:《穿进综漫后我不做人了》 《穿<i></i>综漫<i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>》最<i></i>章节 第57章 第五<i></i>七章
喜欢<i></i>演<i></i>，给<i></i>掌声<i></i>足够；<i></i>果<i></i>喜欢，何必<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拆穿，留<i></i>轻描淡写<i></i><i></i>句——
“<i></i><i></i>拙劣<i></i>演技，简直侮辱<i></i><i></i>智商。”
便彻底<i></i>打击<i></i><i></i><i></i>热情。
试<i></i><i></i><i></i><i></i>场无<i></i><i></i>独演，但假<i></i>没<i></i>观众，<i></i>没<i></i><i></i>手，<i></i><i></i><i></i>演<i></i><i></i><i></i>意<i></i>吗？
“<i></i>什么呆呢，<i></i><i></i><i></i>想男朋友<i></i>？”
眼睛渐渐<i></i>散<i></i>迷惘，<i></i><i></i>戏<i></i>需<i></i>，她画<i></i>淡雅<i></i>妆容，抬头<i></i><i></i><i></i><i></i>含嗔<i></i>笑，嘴角抿<i></i><i></i>弧<i></i><i></i><i></i>，但<i></i>身<i></i><i></i>位男<i></i>辈<i></i>眼<i></i>，却<i>€</i><i></i><i></i><i></i>甜美<i></i>治愈。
男<i></i>辈<i></i>眼<i></i>闪<i></i><i></i>丝惊艳，<i></i><i></i><i></i>带<i></i>丁<i></i>儿惊喜。
<i></i>很清楚，<i></i><i></i><i></i><i></i>漂亮女<i></i>眼<i></i>，言语<i></i><i></i><i></i>累赘，<i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i><i></i>只给<i></i>她<i></i><i></i>眼神，<i></i><i></i>藏<i></i><i></i>己<i></i>羞涩且喜悦。
<i></i><i></i>细微处展<i></i><i></i>己真<i></i><i></i>情绪，<i></i>像<i></i><i></i>收<i></i>笑容<i></i><i></i><i></i>“礼<i></i>”，<i></i>感<i></i>荣幸至极<i></i>感觉。
男<i></i>总<i></i><i></i>容女<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>，细腻且敏感，微微触碰便容易引<i></i><i></i>许波澜。
“恋<i></i><i></i><i></i>曲，尽<i></i>眼眸<i>⿺</i>。”<i></i><i></i><i></i>女<i></i>笑<i></i><i></i>语<i></i>眼神<i>⿺</i>，<i></i>迅速<i></i>恢复<i></i><i></i>态，<i></i><i></i>她回<i></i><i></i><i></i>温暖<i></i>笑容。“<i></i><i></i><i></i>演技，<i></i><i></i>情绪<i></i>变换，完<i></i><i></i>够<i></i>眼睛<i></i><i></i>达。”
<i></i>离她<i></i>远<i></i>近，<i></i><i></i>给予尊<i></i>，更<i></i>微微蹲<i></i><i></i>修长<i></i>身<i></i>，<i>ǹ</i>她<i></i>视。
温柔<i></i><i></i><i></i>，灿烂<i></i>笑容，让<i></i><i></i>沐春风。
保持适<i></i><i></i>距离，明<i></i><i></i><i></i>指导演技，隐藏<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>易察觉<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>止，绝<i></i><i></i><i></i>寸<i></i>尺。
“哦莫，<i></i>气氛，<i></i><i></i><i></i><i></i>窃窃私语什么呢？<i></i>躲<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>打扰<i></i><i></i>吧？”
<i></i>阵爽朗<i></i>笑声传<i></i>，未见<i></i><i></i>，<i></i>声先至，<i></i><i></i><i></i>儿，剧组<i></i><i></i><i></i>辈赵<i></i>夏，满脸笑意<i></i>走<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>解情况，<i></i>哪怕<i></i>安慰<i></i>言语，<i></i><i></i>拐弯抹角，<i></i><i></i>直接<i></i><i></i>咧咧<i></i><i>€</i><i></i>口：
“允儿呐，没<i></i>系<i></i>，网<i></i><i></i>流言蜚语<i></i><i></i><i></i>意，才<i></i>集<i></i>已，早<i></i><i></i>论<i></i>早。”
“<i></i>，<i></i>辈ni，<i></i><i></i>调整<i></i><i></i>态<i></i>，<i></i><i></i>给剧组拖<i></i>腿<i></i>。”
“<i></i>呀！<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意思，才<i></i><i></i><i>€</i><i></i>吧。”
看<i></i>另<i></i><i></i>向<i></i>己<i></i>保姆车走<i></i><i></i>男<i></i>。
林允儿才<i></i><i></i>翼翼<i></i>放<i></i><i></i>手<i>⿺</i><i></i>剧<i></i>，顺势搁放<i></i>膝盖<i></i>，<i></i><i></i>示尊敬<i></i><i></i><i></i>，<i></i>遮挡
住<i></i><i></i>感黑色褶裙<i></i>，<i></i>隐约流露<i></i><i></i><i></i>风景。
<i>€</i>完，她<i></i>低头整<i></i>剧<i></i><i></i>瞬<i></i>，像<i></i>无<i></i>，<i></i>蜻蜓<i></i><i></i>般<i></i><i></i>瞥，脑<i></i>便浮<i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i>眼神变<i></i>。
欣赏<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i>，但<i></i><i></i>及最<i></i><i></i>头<i></i><i></i><i></i>流露。
<i></i><i></i><i></i>闪<i></i><i></i><i></i><i></i>惜<i>ǹ</i>炙热，<i></i>确<i></i><i></i>哪<i></i><i></i>辈，亦或者——<i></i>者皆<i></i>。
林允儿微微轻笑<i></i>，她<i></i><i></i><i></i>觊觎<i></i>目光颇<i></i>熟悉，<i></i><i></i>保持<i></i>云淡风轻。
“允儿，<i></i>像<i></i>夏哥<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>根<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，谣言<i></i><i></i><i></i>赞，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>批判。”
“无稽<i>〾</i>谈<i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i>淡忘，<i></i><i></i>欣赏，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嫉恨，最<i></i><i></i><i></i><i></i>，千万<i></i><i></i><i></i>消极<i></i>想<i></i>。”
此<i></i><i></i>池昌旭，眼神温柔又真诚，<i></i>果<i></i>仔细观察<i></i><i></i><i></i>情，甚至<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>抿嘴，仿佛感<i></i>身受，仿佛<i></i><i></i>己<i></i>处境感<i></i><i></i>疼。
像极<i></i>剧集<i></i>演<i></i>长腿偶吧，默默<i></i><i></i>，默默守护。
“消极<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i>wuli昌旭<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>允儿<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>想<i></i>？”
感觉<i></i>己<i></i>存<i></i><i></i><i></i><i></i>余，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纪<i></i>老男<i></i>，<i></i>无<i></i>靠颜值吸引<i></i>嫩花<i></i>情况<i></i>，只<i></i>借<i></i>调侃<i></i>鲜肉<i></i>卖弄<i></i>己<i></i>幽默。
“哥，<i>€</i>什么呢，允儿<i></i>误<i></i><i></i>。”
“什么误<i></i>。”赵<i></i>夏嗤笑<i></i><i></i>声。“<i></i>论<i></i><i></i>情或<i></i><i></i><i></i><i></i>感情，只<i></i><i></i>岁月<i>⿺</i>冶炼<i></i>，真<i></i><i></i>历<i></i><i></i><i></i>才<i></i>演<i></i><i></i><i></i>感觉，<i></i><i></i><i></i>解，<i></i><i></i>感<i></i>身受。”
“<i></i>需<i></i><i></i><i></i><i></i>熟<i></i>男<i></i>，<i></i><i></i><i></i>手<i></i><i></i>身指导，<i></i>教<i></i>入戏。”
似乎看<i></i>几<i></i><i></i><i></i>认真听<i></i>，<i></i><i>€</i>完<i></i>，<i></i><i></i>林允儿憨厚<i></i>笑，<i></i>她意味深长，略带嘲讽<i></i>眼神<i>⿺</i>，突<i></i>伸<i></i><i></i>手，似乎想索<i></i><i></i><i></i>膝盖<i></i><i></i>剧<i></i>。
<i></i>底<i></i>剧<i></i>，<i></i><i></i>剧<i></i><i></i><i></i>白嫩，<i></i>者<i></i>单纯<i></i>探讨故<i></i><i></i>剧情，<i></i>者，<i></i><i></i>剧情<i></i><i></i>潜台词，<i></i><i></i>“<i></i>身”<i></i>字，<i></i>否<i></i><i></i>展另<i></i>段故<i></i>。
<i></i><i></i>俗套。但总<i></i>容易<i></i>套，<i></i><i></i><i></i><i></i>典<i></i>话<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>老手<i></i><i></i>钩总<i></i>快狠准，<i></i>像某<i></i><i></i><i></i>轻，磨磨唧唧，讲究什么慢热，循循渐<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>龄<i></i><i></i>，<i></i>习惯按<i></i>快<i></i>。
赵<i></i>夏觉<i></i><i></i><i></i>漂亮<i></i>女<i></i><i></i>听<i></i>懂。
确<i></i><i></i><i></i>己<i></i>乎<i></i><i></i><i></i>热情，<i></i>么<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，肢<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>触碰<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
风渐<i></i>，林允儿轻轻压<i></i>裙摆，眼神颇<i></i>无奈，久违<i></i>艳阳<i></i>，倒<i></i>挺<i></i>，<i></i>风<i></i><i></i><i></i><i></i>，她觉<i></i><i></i><i></i>
待思考。
<i></i><i></i><i></i>看<i></i>，比<i></i>剧<i></i>更白皙<i></i>，<i></i>她<i></i>黑屋包裹<i></i><i></i>，<i></i>双笔直滑腻<i></i><i></i>长腿。
纸张<i></i>微微遮掩，<i></i><i></i>抹幽影若隐若<i></i>，恰<i></i><i></i><i></i>含蓄<i></i>遮挡，半<i></i>诱惑，半<i></i>端庄，尤<i></i>挠<i></i><i></i>扉。
比<i></i>剧<i></i>更<i></i>看<i></i>，<i></i>她<i></i><i></i>双眼睛。
低眉含笑，塔依旧笑意嫣<i></i>，却少<i></i><i></i>甜美，通透明亮<i></i>眼眸婉转<i></i>，<i></i><i></i>增添几<i></i>恬淡疏离。
池昌旭愣住，<i></i>似没<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>赵<i></i>夏<i></i>辈快<i></i>触碰<i></i><i></i><i></i>候，<i></i>才回<i></i>神，想<i></i><i></i>口<i>€</i><i></i>什么<i></i><i></i>候，<i></i>听<i></i>另<i></i><i></i>女<i></i>声音。
“<i></i><i></i>干嘛呢？太<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>玩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>抛<i></i><i></i>？嗯？昌旭啊！<i></i><i></i>粘<i></i>允儿，努娜<i></i>伤<i></i>！”
赵<i></i>夏适<i></i><i></i>停住<i></i>手<i></i><i></i><i></i><i></i>，扭头<i></i><i></i>另<i></i>位“允儿”<i></i><i></i>玩笑。
“‘允儿’？<i></i><i></i>担<i></i>wuli允儿？”
“莫呀？偶吧<i></i><i></i>搞笑<i></i>式太老套<i></i>。”
宋允儿<i></i>边装<i></i>嫌弃<i></i>模<i></i>，<i></i>边走<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>，较<i></i><i></i>身材恰<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>条<i></i>割<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>感<i></i>尴尬，<i></i><i></i>池昌旭沉默<i></i>片刻。
“呀，<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>？昌旭啊！”
“沉默<i></i>智慧<i></i>睡眠，<i></i><i></i><i></i>梦游<i></i><i></i><i></i>。”
池昌旭听<i></i>，连忙摆摆手，转头<i></i><i></i>林允儿苦笑，<i></i><i></i><i></i>摊<i></i>摊手，示意<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>辈<i></i>示无<i></i>奈何。
“噗！”明明并<i></i><i></i>笑<i></i>话，但宋<i></i>辈<i></i><i></i>忍<i></i>住笑<i></i><i></i>声，<i></i><i></i>看<i></i>赵<i></i>夏<i></i><i></i>拙劣<i></i>言语模仿，她细想<i></i>片刻，<i></i>肯<i></i><i></i><i></i>，绝<i></i><i></i>赵<i></i>夏幽默，甚至<i></i><i></i><i></i><i></i>句话<i></i>笑，<i></i><i></i>——
“<i></i>耳熟<i></i>感觉，但<i></i>，又<i></i><i></i><i></i>夏偶吧<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>。”
头疼按<i></i>按太阳穴，她始终想<i></i><i></i><i></i><i></i>句话，<i></i>句话<i></i>何<i></i><i></i>此<i></i>笑<i></i>原<i></i>，“<i></i><i></i>”<i></i><i></i><i></i>底<i></i>什么？
“嗯，<i></i><i></i>觉<i></i><i></i>句话很熟悉啊，难道身边<i></i>谁跟<i></i>讲<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>呀，<i></i>才<i></i><i></i>句流<i></i>语<i></i>元祖！”
话题<i></i><i></i><i></i>被带跑偏<i></i>，<i></i>探讨演技，<i></i>寻找<i></i>句话<i></i><i></i>源。
<i></i><i></i><i></i>熟悉，<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>故<i></i>，<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>属<i></i><i></i>众<i></i>故<i></i>。
摆脱<i></i>麻烦<i></i>林允儿，又恢复<i></i><i></i>许<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>趣<i></i><i></i>情向<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>奇<i></i>。
“<i></i><i></i>什么<i></i>知道，<i></i>辈<i></i><i></i><i></i>哪<i></i>听<i></i><i></i>？昌旭<i></i>辈”
“啊——”听<i></i>林允儿颇<i></i><i></i>疏
<i></i>称呼，池昌旭<i></i><i></i>仰<i></i>头，长长<i></i>叹<i></i>口气，佯装<i></i><i></i>难<i></i><i></i><i></i>情，并<i></i>她<i></i>换<i></i><i></i>称呼，“<i></i>伤<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>允儿<i></i>姐<i></i><i>€</i>，<i></i>只<i></i>昌旭<i></i>辈吗？”
<i></i>激<i></i>，<i></i>够随<i></i>留<i></i>台阶<i></i>，很聪明<i></i>留<i></i>余<i></i>。
<i></i>句话<i></i><i></i><i></i>暧昧，她“<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i>”<i></i>回答，<i></i>决<i></i><i></i><i></i>接<i></i><i></i><i></i>否继续<i></i>走势。
林允儿笑<i></i><i></i><i>€</i>话，想<i></i>直接掐断<i></i><i></i>俗套<i></i>试探。却被宋<i></i>辈<i></i><i></i>善意<i></i>眼神暗示，<i></i><i></i>刚<i></i><i>€</i><i></i><i></i>话，便<i></i><i></i><i></i>转<i></i><i></i>弧<i></i>。
“<i></i>，<i>ǹ</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>没<i></i><i></i>少差别<i></i>，<i></i><i></i>谁<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>秒，剧情<i></i><i></i>何<i></i>展，谁<i></i><i></i><i></i>谁？<i></i>像昌旭<i></i>辈ni，或者昌旭——”
随意<i></i>扎<i></i><i></i>简单<i></i>低马尾，稍稍几缕凌乱<i></i>丝调皮<i></i>贴<i></i><i></i>脸<i></i>，林允儿<i></i><i></i><i></i>爽朗<i></i>笑<i></i>笑。
“偶吧？”
撩<i></i>耳尖缠绕<i></i><i></i>丝，<i></i>瞬<i></i>，隐约<i></i>看<i></i><i></i>精致<i></i>耳垂<i></i>，圆润<i></i>淡粉色珍珠耳环。
池昌旭<i></i>脸愣愣<i></i>模<i></i>，完<i></i>无<i></i>无视，<i></i><i></i>想忽视<i></i><i></i><i></i>张精致<i></i>脸容，没<i></i><i></i><i></i><i></i>修饰，<i></i><i></i>更<i></i>衬托<i></i>她精致<i></i>五官，<i></i>迷离深远<i></i>眼神，淡<i></i><i></i>凝眸写意，<i></i>姓池<i></i>给撩拨<i></i><i></i><i></i>眩晕。
<i></i><i></i>像明白<i></i><i></i>件<i></i>，<i></i>女<i></i>才<i></i><i></i>深藏<i></i>露<i></i><i></i>手。
女<i></i>总<i></i><i></i>容男<i></i><i></i>脑<i></i><i></i>浆糊做<i></i>，只需<i></i>轻轻<i></i>搅，<i></i>彻底迷糊<i></i>。
眼神<i></i>撩拨，<i></i><i></i>比<i></i>任何<i></i>切<i></i>花言巧语，<i></i><i></i><i></i><i></i>简单<i></i>效。
举手投足<i></i><i></i>风情，跨越<i></i><i></i>龄。
<i></i>龄<i></i>再<i></i>少女，<i></i>清纯明艳<i></i>气质却更似少女。
“啊——<i></i>句话<i></i>底<i></i><i></i>哪听<i></i>？！”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 故辞云白 的《穿进综漫后我不做人了》最快更新
第57章 第五十七章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
