第42章 第 42 章
作品:《小可怜带球跑》 《<i></i><i></i>怜带球跑》最<i></i>章节 第42章 第 42 章
疲惫<i></i>堪
雨<i></i><i></i>，细雨蒙蒙。
陶薇薇抬<i></i>头，怔怔<i></i>看<i></i><i></i>树<i></i><i></i><i></i>滴坠落，<i></i><i></i><i></i>掀<i></i><i></i><i></i>涟漪，甚<i></i><i></i>意思。
陶薇薇<i></i>久没<i></i><i></i><i></i>么<i></i>静<i></i><i></i>态看<i></i><i></i>稀疏<i></i>常<i></i><i></i>情<i></i>。
<i></i>己怎么<i></i><i></i>么累，<i></i>忙<i></i>么<i></i><i></i>情呢？
陶薇薇叹<i></i><i></i>口气，向楼<i></i>走<i></i>。
<i></i><i></i>楼<i></i>头，陶薇薇抬<i></i>头，<i></i><i></i>意<i></i>看<i></i>树<i></i><i></i><i></i><i></i>熟悉<i></i>背影，<i></i>愣。
修长挺拔<i></i>身姿，优雅卓<i></i><i></i>气质。
萧逸琛！
她<i></i>逸琛<i></i><i></i>找<i></i>己<i></i>！
<i></i>知道<i></i>什么，<i></i>许<i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情太<i></i><i></i>，<i></i>己太累<i></i>，陶薇薇看<i></i>男<i></i><i></i>身影，瞬<i></i>泪<i></i>雨<i></i>，眼睛眨<i></i><i></i>敢眨<i></i>眼，唯恐<i></i>幻境。
“逸琛，<i></i><i></i>吗？”
男<i></i>听<i></i>陶薇薇<i></i>声音，身<i></i>顿<i></i><i></i><i></i>，缓缓转头看向陶薇薇。
“薇薇。”
“肖云景？怎么<i></i><i></i>？”
陶薇薇<i></i>愣，<i></i>才想<i></i><i></i>，<i></i>己泪流满<i></i>，赶紧尴尬<i></i>垂眸擦<i></i>擦眼泪。
<i></i><i></i>萧逸琛，<i></i><i></i>段<i></i><i></i>没<i></i>见<i></i>肖云景。
听<i></i><i></i>话，肖云景眼<i></i>划<i></i><i></i>丝黯<i></i>，微微扬<i></i>嘴角，走向陶薇薇，低首看<i></i><i></i><i></i>手足无措<i></i>女<i></i>，努<i></i>控<i>⿸</i><i></i>己情绪<i></i>泄露。
“怎么<i></i>？<i></i><i></i>什么<i></i>情<i></i>？”
陶薇薇摇<i></i>摇头，挤<i></i><i></i>抹笑。
“没<i></i>啊，刚才雨<i></i>迷<i></i>眼睛，<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>？<i></i><i></i>？”
肖云景<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i>，嘴角勾<i></i><i></i>抹温柔<i></i>笑意。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>萧逸琛？<i></i><i></i><i></i>背影<i></i><i></i>么像吗，<i></i><i></i>……<i></i>想<i></i><i></i>。”
陶薇薇<i></i>愣，抬<i></i>头，<i></i>才<i></i><i></i>萧云景<i></i><i></i>己站<i></i><i></i><i></i>近，赶紧往<i></i>退<i></i><i></i>步。
“云景，<i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>？”
肖云景看<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>距离，嘴角<i></i>笑淡<i></i>，垂眸，抬<i></i>头，依旧<i></i>温柔<i></i>模<i></i>。
“<i></i>段<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，刚刚回<i></i>，想<i></i><i></i><i></i>京<i></i>，<i></i><i></i><i></i>看看<i></i>，最近<i></i><i></i>吗？”
陶薇薇<i></i><i></i>头，想<i></i>想，看向肖云景。
“挺<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>没<i></i>谢谢<i></i>呢，<i></i>次<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>护送<i></i>逸琛往返京<i></i><i></i><i></i>匿，恐怕<i></i>早<i></i>被萧<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，谢谢<i></i><i></i>逸琛<i></i>照顾。”
肖云景笑<i></i>笑，眼<i></i>划<i></i><i></i>丝宠溺。
“撒
谎。”
陶薇薇<i></i>愣，<i></i><i></i>迷茫<i></i>看向肖云景。
“撒谎？<i></i>怎么撒谎<i></i>？”
肖云景似<i></i>似无<i></i>叹<i></i><i></i>口气，眼<i></i><i></i>笑隐<i></i>。
“<i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>情，差<i></i>连命<i></i>没<i></i><i></i>，<i></i><i></i>怎么叫<i></i>，<i></i><i></i>算<i></i><i></i>京<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，怎么<i></i>找<i></i>，<i></i>想避嫌，想<i></i><i></i>疏离，甚至抹<i></i><i></i><i></i>幼<i></i><i></i>情意，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>总<i></i><i></i>拿<i></i>己<i></i>命<i></i>玩笑，<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>叔<i></i><i></i>份<i></i>，<i></i><i></i>情<i></i>该<i></i>找<i></i>，<i></i><i></i><i></i>宁愿找唐辰<i></i><i></i>愿意让<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>情，哪怕<i></i>丝<i></i>毫，陶薇薇，<i></i><i></i>候真<i></i>知道<i></i><i></i>太<i></i>冷静<i></i><i></i>无情。”
陶薇薇看<i></i><i></i><i></i><i></i>男<i></i>，<i></i><i></i><i></i>知道该怎么回答。
“<i></i>……<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i>担<i></i>，逸琛走<i></i><i></i>候给<i></i>留<i></i>几<i></i>保镖，<i></i>没<i></i><i></i>，<i></i><i></i>谢谢<i></i>。”
肖云景往<i></i>走<i></i><i></i>步，低首，深邃<i></i>双眸<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i>，精致<i></i>鼻<i></i>，微颤<i></i>睫毛，红润<i></i>唇瓣，很<i></i>看。
<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>，<i></i>看<i></i>女<i></i><i></i>己见<i></i><i></i><i></i>，更<i></i>乏倾<i></i>倾城，绝代风华<i></i>女<i></i><i></i><i></i>己投怀送抱，<i></i><i></i>己怎么偏偏<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己身<i></i><i></i>女<i></i><i></i><i></i>情呢？
肖云景魔怔似<i></i>伸<i></i>手，想<i></i>女<i></i><i></i><i></i>丝挑<i></i>耳<i></i>，却只见女<i></i>身<i></i>微顿，瞬<i></i>往<i></i>退<i></i><i></i>步。
陶薇薇挤<i></i><i></i>抹笑，<i></i><i></i>丝捋<i></i>耳<i></i>，抬<i></i>头看向肖云景。
“<i></i><i></i>云景，<i></i>次<i></i>哥哥萧逸琛<i></i>找<i></i><i></i><i></i>候，让<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i>次<i></i><i></i><i></i>匿<i></i><i></i>候，请<i></i>吃饭呢，<i></i><i>€</i>每次<i></i><i></i><i></i>帮忙，<i></i><i></i>匆匆<i></i>匆匆<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>饭，真<i></i><i></i><i></i>意思。”
哥哥？嫂<i></i>？<i></i>真<i></i><i></i>道难<i></i>跨越<i></i>沟壑。
<i></i>己承认<i></i><i></i>，<i></i>承认<i></i>罢，<i></i><i></i>始至终仿佛<i></i><i></i>。
肖云景收回<i></i>手，<i></i><i></i>口袋<i></i>，看向陶薇薇。
“<i></i>，哥哥<i></i>嫂<i></i>请<i></i>吃饭，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
陶薇薇笑<i></i>笑，垂眸，<i></i><i></i>尴尬，<i></i>知道该<i>€</i>什么，<i></i>像<i>€</i>什么<i></i><i></i><i></i>，<i></i>像<i></i><i>€</i>什么又很奇怪。
<i></i><i></i>肖云景，<i></i>己真<i></i><i></i>知道该怎么<i></i><i></i>。
肖云景看<i></i>手足无措<i></i>女<i></i>，<i></i>想承认<i></i>己<i></i><i></i><i></i>疼<i></i>，害怕她<i></i><i></i>，害怕她遇<i></i><i></i><i></i><i></i>扛，害怕她太<i></i><i></i>独立伤<i></i><i></i>己，更害怕她……遇<i></i><i></i>己只剩<i></i>尴尬<i></i>沉默。
<i></i>果<i></i>己<i></i><i></i><i></i>令她<i></i>么拘谨<i></i><i></i><i></i>，<i></i>己<i></i><i></i>离<i></i>吧。
“<i></i>走<i></i>，<i></i><i></i><i></i>句话，<i></i><i></i>情找<i></i>。”
陶薇薇
抬<i></i>头，<i></i>看<i></i>男<i></i><i></i>背影离<i></i>己越<i></i>越远，叹<i></i><i></i>口气。
怎么<i></i>变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>呢？
<i></i>总<i></i><i></i><i></i>长<i>⿺</i><i></i>错<i></i><i></i><i></i>很珍贵<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i>共存却基<i></i><i></i><i></i>无<i></i>碰触<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i><i></i>割舍，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>**，<i></i>见<i></i><i></i>怀念。
“夫<i></i>。”
<i></i><i></i>声音打断<i></i>陶薇薇<i></i>思绪。
陶薇薇抬头，看<i></i><i></i><i></i>保镖向<i></i>己走<i></i><i></i>，站直<i></i>。
“<i></i>处<i></i>干净<i></i>？”
“<i></i><i></i>，林<i></i>豪晕<i></i><i></i><i></i>，<i></i>休息，屋<i></i><i></i><i></i><i></i>清<i></i>干净<i></i>。”
娃娃脸保镖走<i></i><i></i>，看向陶薇薇。
“<i></i>么快？”
陶薇薇走<i></i><i></i>，看向几<i></i>保镖，环视<i></i><i></i>周，低语。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>几具尸<i></i>，怎么处<i></i>？”
“夫<i></i>，肖云景<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i>处<i></i><i></i><i></i>。”
陶薇薇<i></i>愣。
“肖云景<i></i><i></i>？<i></i><i></i>直<i></i>楼梯口，没看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啊！”
“<i></i><i></i>阳台直接<i></i><i></i><i></i>，没<i></i><i></i>门<i></i><i></i>，<i></i><i></i>觉<i></i>奇怪，<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>门<i></i><i></i>。”
陶薇薇<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>门，肖云景<i></i><i></i><i></i>己<i>€</i>话。
“夫<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>离<i></i><i></i><i></i>吗？”
陶薇薇缓<i></i>神<i></i>，<i></i><i></i>头。
“嗯，<i></i>几<i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>夜没<i></i>睡觉<i></i>，辛苦<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>回酒店吧，休息<i></i><i></i>。”
“保护夫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>职责，夫<i></i><i></i>么<i>€</i><i></i><i></i>客气<i></i>，<i></i>车吧，夫<i></i>，<i></i><i></i>送您<i></i>酒店休息。”
“<i></i>。”
陶薇薇向车<i></i>走<i></i>，谁知道刚刚转身，知觉<i></i>耳朵轰鸣，眼<i></i><i></i>黑，晕<i></i><i></i><i></i>！
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 鹿八今 的《小可怜带球跑》最快更新
第42章 第 42 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
