第76章 第 76 章
作品:《少爷我呀，大难临头了》 《少爷<i></i>呀，<i></i>难临头<i></i>》最<i></i>章节 第76章 第 76 章
吃完饭，江瑟瑟<i></i>口询问，“走吗？”
闻声，靳封臣立马<i></i><i></i>身。
看见<i></i><i></i>般迅速<i></i><i></i><i></i>，靳封尧摇<i></i>摇头，靳封臣转头，回<i></i><i></i><i></i><i></i>挑眉。
见<i></i><i></i>幼稚园般<i></i>举<i></i>，江瑟瑟没<i></i>忍住，笑<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>另<i></i>边，宋青宛拿<i></i>手<i>⿺</i>刚才领<i></i><i></i><i></i>资，嘴角勾<i></i><i></i>抹弯笑。<i></i><i></i>没<i></i>刚刚怒火烧顶<i></i><i></i><i></i>，此<i></i>她欢快又愉悦。
<i></i><i></i>觉<i></i>哼<i></i><i></i>歌，弯<i></i>嘴笑<i></i>，眼<i>⿺</i>满<i></i>明媚。
“青宛。”没走几步，另她厌恶<i></i>声音又缓缓<i></i><i></i>她<i></i>耳边响<i></i>，宋青宛皱<i></i>皱眉，转头看向林深。
“<i></i>烦<i></i>烦？”林深刚想<i></i><i>€</i>话，宋青宛便<i></i><i></i>口，堵<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>……”林深愣<i></i>愣，向<i></i>走<i></i><i></i>步，<i></i><i></i><i></i>知道<i>€</i>什么才<i></i>。
宋青宛撇<i></i><i></i><i></i>眼，没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，眼<i>⿺</i><i></i>抹厌恶狠狠<i></i>刺<i></i>林深<i></i><i></i>尊。
林深叹<i></i>口气，没<i></i><i></i><i></i><i></i>言语，抬<i></i>想<i></i>抓住宋青宛<i></i>手腕，却<i></i>料被她猛<i></i>躲<i></i>。
“林深，<i></i><i></i><i></i>真<i></i>很让<i></i>恶<i></i>，<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>少次<i></i>，别<i></i><i></i><i></i><i></i>眼<i></i>，脏<i></i><i></i><i></i>眼，<i></i>让<i></i>感<i></i>恶<i></i><i></i>知道吗？”
<i></i><i></i>没<i></i>顾及林深<i></i>情<i></i>，宋青冷冷<i></i><i>€</i>道，<i>€</i>罢，便<i></i>离<i></i>。
林深满满挡<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>，<i></i>口<i>€</i>道：“青宛……<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意思，<i></i>只<i></i>……只<i></i>想<i></i>请<i></i>吃<i></i>饭<i></i>已，<i></i><i></i>早<i></i><i></i><i></i>吃饭<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>没<i></i>吃饭，<i></i>怕<i></i>饿<i></i>。”
<i></i>副<i></i>男<i></i><i></i><i></i><i></i>，话音刚刚落<i></i>，<i></i><i></i>微微<i></i><i></i>，欲<i></i>将宋青宛环<i></i><i></i>己<i></i>怀<i>⿺</i>。
“滚。”宋青宛<i></i>留情<i></i><i></i><i></i>退，眼<i>⿺</i>没<i></i>半<i></i>往<i></i><i></i><i></i>意。
望<i></i>眼<i></i><i></i><i></i>，林深却莫名<i></i><i></i><i></i>信，仿佛认<i></i>宋青宛<i></i><i></i>放<i></i><i></i>，<i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i>罢<i></i>。
“青宛，<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i>曾<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>失望罢<i></i>，<i></i><i></i>让<i></i>看<i></i><i></i><i></i>改变<i></i>。”
闻言，宋青宛感<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>胃，寒<i></i>眼看<i></i>林深，<i></i>口道，“<i></i>想<i></i><i></i>，<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
林深愣<i></i>愣，但依旧<i></i>依<i></i>饶，<i></i><i></i><i></i>几步，<i></i>口道，“<i></i>知道……”
哪知，话<i></i>没<i></i><i></i><i></i>及<i>€</i>完，<i></i>被宋青宛狠狠<i></i>打断。
“<i></i><i></i><i></i>早<i></i>没<i></i>感情<i></i>，林深，<i></i>未免<i></i><i></i>己太<i></i><i></i><i></i>信<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>谁<i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>，<i></i><i></i><i></i>真<i></i>恶<i></i>透<i></i><i></i>。”
最<i></i><i></i>几<i></i>字，似<i></i>她<i></i>牙切齿般<i>€</i><i></i>口<i></i>，林深<i></i>眼<i></i>瞬<i></i>浮<i></i><i></i>难<i></i>，想<i></i>接<i></i>演，却听<i></i>宋青宛<i></i><i></i>句。
“<i></i><i></i><i></i>早<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>男朋友<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>受<i></i>。”宋青宛歪<i></i>歪头，笑眯眯<i></i><i></i><i></i>林深<i>€</i>。
<i></i>听<i></i><i></i>句话<i></i>，林深准备<i></i>口<i></i>嘴停<i></i><i></i><i></i>，眉头紧紧<i></i>皱<i></i><i></i><i></i><i></i>，试探<i></i>问道：“真<i></i>？”
听<i></i><i></i><i></i>怀疑<i></i><i></i>话语，宋青宛笑<i></i>笑，<i>€</i>道，“哪<i></i><i></i>假。”
“怎么<i></i><i></i>？”却没<i></i>想<i></i>，林深<i></i>副<i></i>释<i></i>负<i></i><i></i><i></i>，眼<i>⿺</i>慢<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>信。
“<i></i><i></i><i></i>吹吧，宋青宛，除<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”林深笑<i></i><i></i>声，满满<i></i><i></i>讽刺，让宋青宛恼怒<i></i>红<i></i>脸。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>别<i>€</i>，<i></i><i></i>花<i></i>名声整<i></i>圈<i></i><i></i><i></i>传<i></i>靳<i></i><i></i>少爷靳封尧。”虽<i>€</i><i></i><i></i><i></i>信，却<i></i><i>€</i><i></i>句话<i></i>，语气<i></i><i></i>微微<i></i>弱。
此话<i></i><i></i>，宋青宛愣<i></i>愣，立马想<i></i><i></i>靳封尧<i></i>脸，<i></i><i>⿺</i>漫<i></i><i></i><i></i>丝难<i></i>，却没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>回道，“<i></i>又<i></i>何？”
原<i></i><i></i><i></i>轻笑<i></i>林深，<i></i>听<i></i><i></i>句话<i></i>，<i></i>色僵<i></i>僵，脸<i></i><i></i>笑仿佛<i></i><i></i>裂<i></i>，随即又道，“<i></i>真<i></i>，撒谎<i></i>打草稿<i></i>吗？”
<i></i>群<i>⿺</i>，听<i></i>靳封尧<i></i>名字，江瑟瑟微微转<i></i><i></i>头，靳封尧<i></i>注意<i></i><i></i><i></i>边<i></i>情况，寒眼往<i></i>，却撇<i></i><i></i>宋青宛<i></i><i></i>孔。
<i></i>刹<i></i><i></i>没<i></i>怒火。
“<i></i><i></i>别再<i></i>欺欺<i></i><i></i>。”林深嘲讽<i></i><i>€</i>道，语气<i>⿺</i>尽<i></i><i></i><i></i>屑。
“且<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i>，<i></i>算<i></i>真<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，靳封尧<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i>？”
闻言，江瑟瑟看向<i></i>靳封尧，见<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>情绪。
“<i></i>靳封尧<i></i><i></i><i></i><i></i>，看<i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>玩玩，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>花花公<i></i>，<i></i><i></i><i></i>给<i></i>几<i></i>破钱<i></i>已，<i></i><i></i>仅<i></i>给<i></i>钱，<i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i>宠溺。<i></i>若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i>€</i><i></i>准玩<i></i>段<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>腻<i></i>。”
听<i></i><i></i>段话，宋青宛<i></i>手指微微抠紧<i></i>衣服，<i></i><i></i><i></i><i></i>难受，却又道，“哪又怎么<i></i>？<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>系，<i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>知道比<i></i><i></i><i></i>少倍，<i></i><i></i><i></i>赶快滚，滚<i></i>越远越<i></i>。”
<i>€</i>罢，她<i></i>转<i></i><i></i>头，<i></i>想再看<i></i>林深<i></i>脸，却<i></i>想，迎<i></i><i></i>看<i></i><i></i>靳封尧。
只见靳封尧<i></i>她微微<i></i>挑<i></i>挑眉，她<i></i><i></i>尴尬<i></i>笑<i></i>笑，<i></i><i></i>江瑟瑟打<i></i>声招呼，
宋青宛脸色微微<i></i><i></i>红，却看<i></i>靳封尧<i></i><i></i><i></i><i></i>林深<i>€</i>，“<i></i>
次<i></i><i></i>情，给<i></i><i></i>教训<i></i>没够？怎么，<i></i>次<i></i>想试试。”
闻言，林深吓白<i></i>脸，匆匆离<i></i><i></i><i></i>。
“抱歉，<i></i>只<i></i>想让林深<i></i>再烦<i></i>。”见林深<i></i>逃离，宋青宛<i></i><i></i>道歉。
江瑟瑟似<i></i>想<i></i><i></i>什么，<i></i><i></i>宋青宛<i>€</i>道，“<i></i><i></i>，<i></i>怎么<i></i>往<i></i><i></i><i></i>，<i></i>且，封尧看<i></i>吊儿郎<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>传<i>€</i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i>处玩女<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>假<i></i>。”
虽<i></i><i></i><i></i><i></i>明白，但她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头。
“<i></i><i></i>吃完饭<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>聊聊？”江瑟瑟笑<i></i>笑，<i></i><i></i>宋青宛<i>€</i>道。
“啊？<i></i><i></i>？”却<i></i>想，<i></i><i></i>秒，<i></i><i></i><i></i>消失<i></i>无影无踪，只徒留她<i></i>靳封尧。
望<i></i>宋青宛，靳封尧笑道，“胆<i></i><i></i><i></i>啊？敢利<i></i><i></i><i></i>名声。”
“真<i></i>很抱歉。”宋青宛再次道歉。
“<i></i><i></i><i></i>。”靳封尧挑眉，望<i></i>宋青宛。看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，宋青宛微微愣<i></i><i></i><i></i>。
次<i></i><i></i>情，给<i></i><i></i>教训<i></i>没够？怎么，<i></i>次<i></i>想试试。”
闻言，林深吓白<i></i>脸，匆匆离<i></i><i></i><i></i>。
“抱歉，<i></i>只<i></i>想让林深<i></i>再烦<i></i>。”见林深<i></i>逃离，宋青宛<i></i><i></i>道歉。
江瑟瑟似<i></i>想<i></i><i></i>什么，<i></i><i></i>宋青宛<i>€</i>道，“<i></i><i></i>，<i></i>怎么<i></i>往<i></i><i></i><i></i>，<i></i>且，封尧看<i></i>吊儿郎<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>传<i>€</i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i>处玩女<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>假<i></i>。”
虽<i></i><i></i><i></i><i></i>明白，但她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头。
“<i></i><i></i>吃完饭<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>聊聊？”江瑟瑟笑<i></i>笑，<i></i><i></i>宋青宛<i>€</i>道。
“啊？<i></i><i></i>？”却<i></i>想，<i></i><i></i>秒，<i></i><i></i><i></i>消失<i></i>无影无踪，只徒留她<i></i>靳封尧。
望<i></i>宋青宛，靳封尧笑道，“胆<i></i><i></i><i></i>啊？敢利<i></i><i></i><i></i>名声。”
“真<i></i>很抱歉。”宋青宛再次道歉。
“<i></i><i></i><i></i>。”靳封尧挑眉，望<i></i>宋青宛。看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，宋青宛微微愣<i></i><i></i><i></i>。
次<i></i><i></i>情，给<i></i><i></i>教训<i></i>没够？怎么，<i></i>次<i></i>想试试。”
闻言，林深吓白<i></i>脸，匆匆离<i></i><i></i><i></i>。
“抱歉，<i></i>只<i></i>想让林深<i></i>再烦<i></i>。”见林深<i></i>逃离，宋青宛<i></i><i></i>道歉。
江瑟瑟似<i></i>想<i></i><i></i>什么，<i></i><i></i>宋青宛<i>€</i>道，“<i></i><i></i>，<i></i>怎么<i></i>往<i></i><i></i><i></i>，<i></i>且，封尧看<i></i>吊儿郎<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>传<i>€</i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i>处玩女<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>假<i></i>。”
虽<i></i><i></i><i></i><i></i>明白，但她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头。
“<i></i><i></i>吃完饭<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>聊聊？”江瑟瑟笑<i></i>笑，<i></i><i></i>宋青宛<i>€</i>道。
“啊？<i></i><i></i>？”却<i></i>想，<i></i><i></i>秒，<i></i><i></i><i></i>消失<i></i>无影无踪，只徒留她<i></i>靳封尧。
望<i></i>宋青宛，靳封尧笑道，“胆<i></i><i></i><i></i>啊？敢利<i></i><i></i><i></i>名声。”
“真<i></i>很抱歉。”宋青宛再次道歉。
“<i></i><i></i><i></i>。”靳封尧挑眉，望<i></i>宋青宛。看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，宋青宛微微愣<i></i><i></i><i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 荔枝园荔枝 的《少爷我呀，大难临头了》最快更新
第76章 第 76 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
