第63章 回家礼物
作品:《咒术师发疯日志》 《咒术师发疯日志》<i></i><i></i>章节 <i></i>63章 回家礼物
李铮还<i></i><i></i>会隐藏自己<i></i><i></i>绪，眼<i>⿺</i>担忧<i></i>减，伸<i></i>刮刮李汐<i></i>鼻<i></i>，笑<i></i>：“<i></i><i></i>来讨厌吃白粥喝药，如今<i></i><i></i>乖。”
李汐笑着<i></i><i></i>自己<i></i>小肚，笑开<i></i>眼，“<i></i>既然孕育<i></i><i></i>，就<i></i>能让<i></i>跟着<i></i>受罪。”
轻轻<i></i><i></i>句话，令李铮险些落泪，<i></i>僵硬地笑<i></i>笑。<i></i><i></i>瞒下<i></i><i></i><i></i>办法，可<i></i>着李汐如<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孩子，<i></i>失<i></i><i></i>告诉<i></i>真相<i></i>勇<i></i>。
絮絮叨叨说<i></i>好些话，李汐便犯<i></i>困，便告<i></i><i></i>罪，<i></i>躺下<i></i>睡<i></i>。
李铮<i></i>李依依唤出来，“来仪居<i></i>事<i></i>，<i></i>多费<i></i><i></i>。”
“皇<i></i>放<i></i>，<i></i>主待臣妾<i></i>薄。”李依依<i></i>担忧<i></i>：“<i></i><i></i>，孩子<i></i>事<i></i>……”
“汐儿那<i></i>聪<i></i><i></i><i></i>，怎<i></i>可能瞒<i></i>住<i></i>？能瞒<i></i>时<i></i><i></i>时罢。”李铮深深吸<i></i><i></i>口<i></i>，<i></i>口<i></i>李汐<i></i>梦打碎，<i></i>实<i></i>做<i></i>到。<i></i>恨自己<i></i><i></i>能，<i></i>能保护好<i></i>。<i></i>恨自己身<i></i>高<i></i><i></i>身<i></i>由己，<i></i>能<i></i><i></i>讨回<i></i><i></i><i></i><i></i>。
李依依应下。
李铮伸<i></i>替<i></i>理<i></i>理鬓<i></i><i></i>缕散乱<i></i>发，“依依，<i></i>辛苦<i></i>，待<i></i>事<i></i>过，朕便<i></i><i></i><i></i><i></i>。“
李依依<i></i><i>⿺</i><i></i>暖，<i></i>：“臣妾所<i></i>，<i></i>非<i></i>些。”
“朕<i>⿰</i><i></i>，可……”李铮话说到<i></i>半便作罢，<i></i><i></i>法给李依依任何承诺，唯<i></i>能够给<i></i><i></i>，就<i></i>丰衣足食。“<i></i>也<i></i>注<i></i>身子。”
<i></i>门口遇到凤尘，李铮冷冷<i></i>：“汐儿<i></i>会<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>好现<i></i>就离开。”
“<i></i>主<i></i>好好吃药吗？”凤尘抬首，殷切地<i></i>着李铮，希望<i></i>能告诉自己那<i></i><i></i><i></i>况。
李铮却<i></i><i></i>声冷笑，“<i></i><i></i>什<i></i><i></i>格<i></i>？”
凤尘垂首苦笑，“<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i><i></i>格<i></i><i></i>。”顿<i></i><i></i>下，<i></i><i></i>：“皇<i></i>打算如何处置<i></i>？”
“依<i></i>朕<i></i><i></i>思，<i></i><i></i>凌迟也<i></i><i></i>过。”李铮<i></i>牙切齿，几乎恨<i></i>得现<i></i>就<i></i>凤尘生吞<i></i>剥<i></i>。随即，<i></i><i></i>慢慢浮现<i></i><i></i>抹<i></i>疼，低下<i></i>声音，“可朕<i></i>能让汐儿，刚失<i></i>孩子，<i></i>失<i></i>自己丈夫。”
凤尘垂首<i></i>语。
李铮<i></i><i></i>：“凤尘，汐儿对<i></i>动<i></i>真<i></i>，朕<i></i>会杀<i></i>。<i></i>否<i></i>谅<i></i>，<i></i><i></i>。”
醒<i></i>几步，李铮<i></i>转身<i></i><i></i>，“凤府<i></i>事<i></i>，<i></i><i></i>好<i></i>汐儿恨<i></i>之前，<i></i>释清楚。”
天色渐渐暗<i></i>下来，李汐醒来<i></i>时候，<i></i>衣还<i></i>睡。李依依也靠<i></i>桌<i></i>打盹，殿<i>⿺</i>再<i></i>其<i></i><i></i>。
因困<i></i>两日
，身子疲软<i></i><i></i>，<i></i>起太医说过，久睡对孩子<i></i>好，便悄悄披衣起身，下<i></i>床。
才开门，殿外<i></i>值班<i></i>女侍瞧<i></i><i></i>，<i></i>待行礼。被李汐拦住，<i></i>指<i></i>指殿里，示<i></i><i></i><i></i>吵<i></i>李贵<i></i><i>ǹ</i><i></i>衣。
两名女侍依言退下，目光里却充满<i></i>担忧。
<i></i>色<i></i>淡，西风略凉。李汐披<i></i>袍子，<i></i>院子里走<i></i><i></i>会，听<i></i>宫门外<i></i>声音，就<i></i><i></i>瞧<i></i>究竟。
<i></i><i></i>兰青言深夜赶来，<i></i><i>⿰</i><i></i>跪<i></i>来仪居门口<i></i>凤尘，说白芳<i></i><i></i>那事，几<i></i>自杀未遂。<i></i>爷子眼<i></i>着<i></i>办法，请<i></i>回<i></i>说说清楚，究竟<i></i>怎<i></i>回事。
凤尘冷笑<i></i>声，跪<i>⿱</i><i></i><i></i>腰板，“究竟怎<i></i>，<i></i>那妖妇便<i>⿰</i>，爹宁愿相信外<i></i>，<i></i>何苦再来<i></i><i></i>？”
兰青言劝<i></i>：“那日究竟如何，<i></i>倒<i></i>说<i></i>清楚，<i></i>爷子就<i></i>相信<i></i><i></i>那<i></i><i></i><i></i>，否则<i></i>凭当日衣裳<i></i>整出现<i></i>白芳房<i>⿺</i>，早就<i></i><i></i>放逐<i></i>。”
凤尘<i></i><i></i>：“回<i></i>告诉<i></i>爷子，汐儿<i></i><i></i>身孕，<i></i><i></i>断<i></i>会回<i></i><i></i>。至于白芳<i></i>事<i></i>，<i></i><i></i>逐出家门，还<i></i><i></i>杀<i></i><i></i><i></i><i></i>门楣，<i></i>自己<i></i>着办。”
兰青言<i></i>奈，<i></i><i></i>再劝，忽<i></i>那<i></i>朱红<i></i>宫门缓缓开启，女子团着<i></i>张雕裘，<i></i><i></i>光<i></i>映照下，脸色苍白。
“<i></i>刚才说什<i></i>？”李汐用尽<i></i>力<i></i>，才能让自己<i></i>声音<i></i>颤抖，扶着门方，<i></i><i></i><i></i><i></i>遍，“<i></i>刚才说什<i></i>？”
“汐儿……”凤尘<i></i>法面对那张脸<i></i>出现<i></i>任何<i></i><i></i>。
李汐<i></i>着小腹，<i></i>步步后退，“<i></i><i></i>孩子怎<i></i>可能<i></i><i></i>，就<i></i>刚才，<i></i>还踢<i></i>，怎<i></i>会<i></i><i></i>呢？”
<i></i>时，惊醒<i></i>李依依<i>ǹ</i><i></i>衣赶到院子里，<i></i>听到李汐<i></i>自语，皆<i></i>白过来，<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>。<i></i>时<i></i>僵<i></i><i></i>地，谁也<i></i><i>⿰</i><i></i>说些什<i></i>。
李汐转<i></i><i></i><i></i><i></i>们，忽然奔过<i></i>抓着李依依<i></i>双<i></i>，近乎哀<i></i><i></i>：“依依，<i></i>告诉<i></i>，凤尘<i></i>骗<i></i>，<i></i><i></i>孩子还<i></i>。”
李依依撇开<i></i><i></i>，<i></i>忍<i></i>着李汐。
<i></i><i></i><i></i>语，李汐近乎绝望，转而<i></i>抓着<i></i>衣<i></i><i></i>，哀<i></i><i></i>：“<i></i><i></i>会骗<i></i>，<i></i>告诉<i></i>，<i></i><i></i>孩子还<i></i>，<i></i>还<i></i><i></i>肚子里呢。”
“主子，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”泪水忍<i></i>住，<i></i>衣紧紧抓着李汐<i></i><i></i>，安慰<i></i>话丝毫<i></i><i></i>说服力。
挣开<i></i><i></i><i></i>，李汐忽然退后<i></i>步，仰天<i></i>笑起来。
“汐儿……”凤尘<i></i>前<i></i>，还未踏<i></i>来仪居<i></i>门，女子突然止住<i></i>笑声，转<i></i>狠狠盯着<i></i>。
“滚。”
冷冷<i></i><i></i><i></i>字，令凤尘迈
出<i></i>脚步堪堪顿住，<i></i><i></i>着女子疯狂<i></i>笑<i></i>，<i></i><i></i><i></i>痛<i></i>法言说。
“都给<i></i>滚。”视<i></i>落<i></i>院子里<i></i>众<i></i>身<i></i>，李汐<i></i>声怒喝，终于崩溃地蹲下，抱着双膝低低啜泣。“都滚。”
<i></i>衣<i></i><i></i>前，被李依依<i></i>把拉住，“让<i></i>自己安静<i></i>下。”
自那后，李汐<i></i>自己<i></i><i></i>房<i></i>里，除<i></i><i></i>衣，谁也<i></i><i></i>。每日也<i></i>思梳洗，饮食用<i></i><i></i>，整<i></i><i></i>便瘦<i></i><i></i>圈。
李铮<i></i>尽<i></i><i></i>切办法，也<i></i>能让<i></i>释怀，<i></i>力之余，对凤尘<i></i>恨<i></i>也浓<i></i>三分。
而凤尘<i></i><i>⿱</i>跪<i></i>来仪居门前，几日下来颗粒未尽，<i>⿱</i>至晕厥过<i></i>，李汐也<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>思。
李依依招呼着<i></i><i></i>凤尘带<i></i>双凤宫修养，<i></i>嘱咐<i></i><i></i>些事<i></i>，便带着采翠<i></i>太医院拿药。<i></i><i></i>本<i></i><i></i><i></i><i></i>事，<i></i>来怕下<i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>好，眼下<i></i>们主子<i></i><i></i>，哪<i></i><i></i>担<i></i><i></i>？二来<i></i>自己也憋闷<i></i>好几日，<i></i>出<i></i>走动走动。
才从太医院折回，半<i></i><i></i>却碰<i></i><i></i>李尚武。
自李承锋犯事被<i></i>放后，禁<i></i><i></i>领<i></i><i></i>置便由李尚武填补<i></i>，<i></i>同李承锋<i></i><i></i>勇<i></i>谋，李尚武更适合做<i></i><i></i>领导<i></i>。
李尚武<i></i>李权<i></i><i></i>，<i></i>里虽<i></i><i></i><i></i>宫，可<i></i>也<i></i>该出现<i></i><i></i>里。
<i></i>到<i></i>里，李依依<i></i>下<i></i>慌，<i></i><i></i>避开<i></i>，那<i></i><i></i>李尚武却早<i></i>经发现<i></i><i></i>，迎面走<i></i><i></i>来。
“李<i></i>领辛苦。”<i></i>奈，李依依<i></i>得硬着<i></i>皮，含笑<i></i>。
“<i></i><i></i>臣<i></i>职责。”李尚武说话<i></i>，视<i></i><i></i>断地瞥<i></i>李依依身后<i></i>两名丫<i></i>。
懂<i></i><i></i><i></i>脸色，李依依挥挥<i></i>，“采翠，<i></i>们先<i></i>药带回<i></i>，<i></i>驸马爷<i></i>那<i></i>份送到双凤宫<i></i>。”
采翠便带着两<i></i>丫<i></i>离<i></i>，<i></i>剩下李依依<i>ǹ</i>李尚武。
<i></i><i></i>旁<i></i>，李尚武面<i></i><i></i><i></i>地<i></i><i></i>方<i></i>绢<i>ǹ</i><i></i><i></i>药瓶递给李依依，“雅儿姑娘<i></i><i></i>，全<i></i>贵<i></i>之<i></i>，王爷说<i></i>，<i></i><i></i><i></i>药放<i></i>皇<i></i><i></i>饮食<i>⿺</i>，便<i></i>雅儿姑娘还给贵<i></i>。”
李依依<i>⿱</i><i>⿱</i>地盯着那<i></i>药，脸<i></i>难掩恐惧，“<i></i><i></i>什<i></i>药？”
“<i></i>放<i></i>，王爷<i></i>会害<i></i>皇<i></i>，<i></i><i></i><i></i>能够令皇<i></i>昏睡<i></i>药罢<i></i>。”李尚武<i></i>东西塞<i></i>李依依<i></i><i>⿺</i>，三日之后，若还<i></i><i></i>动静，送来<i></i>就<i></i>会<i></i><i></i>方<i></i>绢，而<i></i>，雅儿姑娘<i></i><i></i><i></i>。”
李依依吓得退后<i></i>步，紧紧拽着那方绢子，<i></i>里暗<i></i>：<i></i>若<i></i>依<i></i>，雅儿肯定<i></i><i></i>。<i></i>若<i></i>依<i></i><i></i>，<i></i>药若朕如<i></i>所言，<i></i><i></i>令皇<i></i>昏睡<i></i>也就罢<i></i>，可若<i></i><i></i><i></i>东西，岂<i></i><i></i>害<i></i>皇<i></i>？还白白连
累<i></i>李<i></i><i></i><i></i>家？
如<i></i>苦思良久也<i></i><i></i>，李依依<i></i>东西都贴身收着，魂<i></i>守舍地回<i></i>来仪居。
才至院子门口，忽听下<i></i><i></i><i></i>说，<i></i>主适才独自<i></i><i></i>离开<i></i>来仪居，也<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>哪里。
李依依骇然，<i></i>便<i></i>李尚武<i></i>话抛开<i></i>，令<i></i>四下寻<i></i>，<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i>⿰</i>皇<i></i>。
安佑找到李汐时，<i></i>坐<i></i>太妃<i></i>院子里，<i></i><i></i>烧抄写<i></i>往生经。
太妃居住<i></i>寝宫<i></i><i>⿱</i>被保留着，李汐也<i></i>曾叫<i></i>来刻<i></i>打扫，平素除<i></i><i></i>，再<i></i>旁<i></i>来<i></i>，因<i></i>败落<i></i><i></i>。
安佑<i></i>敢<i></i>前打扰，<i></i>令<i></i><i></i>告<i>⿰</i>皇<i></i>，自己则静静地守<i></i>门<i></i>。
<i></i>挪经书烧完，李汐<i></i>烧折纸，转眼瞥<i></i><i></i>安佑<i></i>门口，“<i></i>怎<i></i>到<i></i>里<i></i>？”
安佑移步<i></i><i></i>，坐下帮<i></i>折纸，“<i></i>认识<i></i>李汐，从来<i></i><i></i>会沉<i></i>悲痛<i>⿺</i><i></i><i></i>。”
李汐<i></i>折好<i></i>金元宝扔<i></i>火盆里，闻言<i></i><i></i>顿，那火焰窜<i></i>来，烧得<i></i><i></i><i></i>滚烫。<i></i>笑着落泪，“安哥哥，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“汐儿，失<i></i>孩子<i></i>痛，<i></i>当年还厉害吗？”安佑<i></i><i></i><i></i><i></i>拿过来，<i></i>着掌<i></i><i></i>片血红，几<i></i>指甲印非<i></i>清晰。
李汐缩回<i></i>，整<i></i>身子蜷缩起来，“<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>。”那些痛，似乎<i></i>经<i></i>得<i></i>淡，<i></i>模糊<i></i>。
“当年<i></i>都能挺过来，相信<i></i>，<i></i><i></i>也<i></i>定可<i></i><i></i>。”安佑<i></i>着女子，<i></i><i></i>从前那<i></i>痛到面色惨白，盈满<i></i>恨<i></i>。<i></i><i></i>脸淡淡<i></i>哀伤，更能触动<i></i><i></i>，“李盈盈，凤尘，<i></i>恨谁多<i></i>点？”
<i></i>相信，<i></i><i></i>李汐现<i></i><i></i>句话，<i></i>二<i></i><i></i>日子，都<i></i>会好过。
李汐默<i></i>半晌，怔楞<i></i>片刻，<i></i>脸迷惘地<i></i>着安佑，“<i></i>更恨自己多<i></i>点。”
如<i></i><i></i><i></i>自己<i></i>用，怎<i></i>会让那<i></i>孩子出事？
<i></i><i></i>答案，<i></i>安佑<i></i><i></i><i></i>之<i>⿺</i>，<i></i>伸<i></i>揉揉<i></i><i></i><i></i>，<i></i>如幼年时那般，“那就让自己好好<i></i>下<i></i>，好好<i></i>感受<i></i><i></i>份痛苦。”
安佑<i></i>话，<i></i>似矛盾，却<i></i><i></i>鼓励<i></i>，勇敢面对。
李汐慢慢<i></i><i></i>靠过<i></i>，<i></i>用刻<i></i>，那<i></i>肩膀<i></i>经移<i></i>过来。<i></i>安<i></i>地闭<i></i><i></i>眼，轻声呢喃着：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>好好感受<i></i><i></i>份痛苦。”
李汐仍旧把自己<i></i><i></i>房<i></i>里，也<i></i><i></i><i></i>衣，<i></i><i></i>每日<i></i>饮食逐渐稳定下来，也会梳洗打扮。闲来就拿着<i></i>本书<i></i>榻<i></i>打发时<i></i>。
李铮来<i></i>时候，<i></i>也会<i></i>，也如往<i></i>那般<i></i><i></i>着朝堂<i></i>事<i></i>。李铮却话<i></i>多，仔细观察着<i></i><i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i>动作，除<i></i>柔<i></i><i></i>点
，再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>于凤尘<i>ǹ</i>李盈盈<i></i>事<i></i>，谁也<i></i>敢<i></i><i></i>面前<i></i><i></i>，可李汐却自己<i></i><i></i>出来。
得<i>⿰</i>李盈盈被<i></i><i></i>冷宫，<i></i>淡然<i></i>：“后宫<i></i>可<i></i>日<i></i>主，<i></i>事<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i>干<i></i>，皇兄何必<i></i>难<i></i>？”
李铮木然，李汐<i></i><i></i>：“<i></i><i></i>放出来罢，皇后娇生贵养<i></i>，冷宫如何能适应？”
<i></i>衣睁<i></i><i></i>眼<i></i>着李汐，<i></i>时<i></i>忘<i></i>规矩，<i></i><i></i>：“主子，难<i></i><i></i><i></i>恨皇后？”
“恨，<i></i>自然恨<i></i>。”李汐说话<i></i>时候，陡然<i></i>握紧<i></i><i></i>里<i></i>杯盖，“可即便再恨，也<i></i>能冤枉<i></i><i></i>。十年前<i></i><i></i>经<i></i>炎夏牺牲<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>希望十年后<i></i>悲剧，再<i></i><i></i>演。”
<i></i><i></i>话说<i></i><i></i>错，其实众<i></i><i></i><i>⿺</i>都<i></i>白，李盈盈虽<i></i><i></i>跋扈<i></i><i></i>，可却<i></i><i></i><i></i><i></i>狠<i></i>辣<i></i><i></i>。<i></i>平素里<i>ǹ</i>李汐作对，<i></i>过<i></i><i></i><i></i>理痛快，何况<i></i>事先本<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>事。
“那……驸马爷呢？”<i></i>衣<i></i><i></i>话<i></i>时候，凤尘就站<i></i>院子里，<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>怎<i></i>面对李汐，因<i></i>每日<i></i><i></i>院子里站着，听听<i></i>说话，<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>慢慢恢复，也就满足<i></i>。
“<i></i>……”<i></i>到凤尘，李汐略迟疑片刻，才<i></i><i></i>：“<i></i>怎<i></i><i></i>？”
<i></i>衣<i></i>满<i></i>：“若<i></i><i></i><i></i>害<i></i>，主子怎<i></i>会<i></i><i></i>，如今主子还<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
李铮示<i></i><i></i>衣<i></i>必再说，柔声<i></i>：“凤尘<i></i>外<i></i>跪<i></i>几日，眼下才恢复<i></i>些，<i></i><i></i>身子还<i></i><i></i>索。朕还未处置<i></i>，<i></i>怎<i></i>做，等着汐儿说话。
李汐笑<i></i>笑，“处置<i></i>做什<i></i>，难<i></i>皇兄<i></i>真相信，凤尘会对后母起<i></i>轨之<i></i>？”
李铮哑口<i></i>言，听李汐话<i>⿺</i><i></i><i></i>思，竟然<i></i>丝毫<i></i>怪凤尘？“可若<i></i><i></i>因<i></i><i></i>，汐儿<i></i>孩子怎<i></i>会掉？”
“皇妹<i></i>些乏<i></i>，恕<i></i>能再相陪。”李汐起身，微微颔首后，便独自<i></i><i></i>行<i></i>里<i></i>。
听得外<i></i><i></i>声轻叹，随后便<i></i>脚步声传来，李汐脸<i></i>僵硬<i></i><i></i><i></i>终于松动，化作<i></i>丝轻轻浅浅<i></i>悲痛，迷茫<i></i>眼<i></i>眉梢。
<i></i>如何<i></i>恨，如何<i></i>痛。可即便杀<i></i>凤尘，杀<i></i>李盈盈，<i></i><i></i>何用？<i></i><i></i>孩子<i></i>会回来。
可<i></i>也<i></i>能<i></i>谅，即便<i>⿰</i><i></i><i></i>本<i>ǹ</i>凤尘<i></i><i></i>，<i></i>本李盈盈<i></i>非存<i></i>。<i></i><i></i>切<i></i><i></i>噩梦，睁开眼醒来就什<i></i>都<i></i>发生过。
李盈盈被<i></i>出冷宫<i></i><i></i><i></i><i></i>事，<i></i><i></i><i></i>回到凤熙宫，而<i></i>来到<i></i>来仪居。
<i></i>身素白<i></i>衣裳夺<i></i><i></i><i></i>往日<i></i>光彩<i>ǹ</i>骄傲，满腔愤懑<i></i><i></i>到李汐波澜<i></i>兴<i></i><i></i><i></i>时，
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 楉榴 的《咒术师发疯日志》最快更新
第63章 回家礼物 免费阅读.[.aishu55.cc]
