第90章 第九十章
作品:《我在虐文里面当村长》 《<i></i><i></i>虐文<i></i><i></i><i></i>村长》最<i></i>章节 第90章 第九<i></i>章
梁海燕闫志刚此<i></i>根<i></i>没<i></i>任何<i></i><i></i><i></i>，眉头紧蹙，<i></i>己蜷缩<i></i><i></i>团，<i></i>芷晴看<i></i><i></i><i></i>紧张，担<i></i>。
<i></i>此<i></i>，<i></i>猴<i></i>仿佛<i></i>知道<i></i><i></i>己爸爸<i></i>舒服似<i></i>，<i></i><i></i><i></i>阵<i></i>哭闹。
<i></i>芷晴更<i></i><i></i>烦躁<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>芷晴<i>€</i>道：
“少夫<i></i>，<i></i>已<i></i>联系<i></i>医院<i></i>边，马<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>芷晴此<i></i><i></i>听<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>头。
随<i></i>，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>忘记给梁海燕打<i></i><i></i><i></i>话。
梁海燕<i></i>听，很<i></i>惊讶，随<i></i><i></i>顾<i></i><i></i>刚刚<i></i>己<i></i>谎言<i></i>，直接让司<i></i>送<i></i>己<i></i><i></i>闫志刚<i></i><i></i><i></i>公寓。
<i></i>很快，救护车<i></i><i></i><i></i>，闫志刚被送<i></i><i></i><i></i>，<i></i>芷晴<i></i><i></i><i></i>属跟<i></i>，<i></i><i></i>车<i></i>，<i></i>芷晴<i></i><i></i>紧张，毕竟她<i></i><i></i>第<i></i>次看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>闫志刚，很<i></i>担<i></i>。
<i></i>收<i></i>信息<i></i>梁海燕，<i></i><i></i>立刻往医院<i></i>向走<i></i>。
<i></i><i></i>梁海燕<i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i>芷晴抱<i></i><i></i>猴<i></i><i></i>急救室门口<i></i><i></i>。
梁海燕看<i></i><i></i>芷晴失<i></i>神，深深呼<i></i><i></i>口气。
“<i></i>晴，志刚<i></i>情况怎么<i></i>？”
梁海燕问道。
<i></i>芷晴摇<i></i>摇头，无<i></i><i></i><i>€</i>道：
“<i></i><i></i><i></i>知道，刚刚送<i></i><i></i>没<i></i><i></i>儿，<i></i><i></i>知道什么情况。”
此<i></i>，<i></i>芷晴<i>€</i><i></i>话，语气<i></i><i></i>带<i></i>颤抖。
梁海燕听<i></i>，<i></i><i></i>担<i></i>想<i></i><i></i>今<i></i>早<i></i>闫志刚<i>€</i>话<i></i>语气，<i></i><i></i>懊悔，怎么<i></i><i></i>知道<i></i>问几句呢！
<i></i>此<i></i>，梁海燕<i></i>需<i></i>安慰<i></i>芷晴呢，毕竟看<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>知道被吓<i></i><i></i>轻，此<i></i><i></i><i></i>芷晴<i></i><i></i><i></i>意<i></i>什么明明<i></i>该<i></i>路<i></i><i></i>梁海燕，突<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>梁海燕看<i></i><i></i>芷晴怀<i></i>，眼角<i></i>带<i></i>泪<i></i><i></i><i></i>猴<i></i>，<i></i>口<i>€</i>道：
“<i></i><i></i>猴<i></i>给<i></i>吧，<i></i>休息<i></i><i></i>，别太担<i></i><i></i>，志刚<i></i>身<i></i><i></i>直挺<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>。”
梁海燕此<i></i><i></i>仅<i></i><i></i><i></i><i></i>芷晴<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i>€</i>，毕竟她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>担<i></i>。
<i></i>芷晴<i></i><i></i><i></i>头，<i></i><i></i>猴<i></i>递<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>芷晴看<i></i><i></i>猴<i></i><i></i><i></i>候，突<i></i><i></i>淡<i></i><i></i><i></i>少。
随<i></i>，<i></i>跟<i></i>梁海燕<i></i><i></i><i></i><i></i>椅<i></i><i></i>静静<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>没<i></i><i></i>儿闫海阳<i></i><i></i><i></i><i></i>。
梁海燕看<i></i>闫海阳<i></i><i></i><i></i>刻，才仿佛找<i></i><i></i><i></i>己<i></i>依靠，立刻走<i></i><i></i><i></i>。
“老公，<i></i>
<i></i><i></i>啊！”
语气<i></i>满满<i></i>哽咽。
听<i></i>闫海阳<i></i>阵<i></i>疼，问道：
“<i></i>担<i></i>啊，<i></i>刚刚<i></i>院长<i>€</i><i></i>，<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>。”
梁海燕<i></i><i></i><i></i>头闫海阳<i></i><i></i><i></i>放<i></i>梁海燕，<i></i>拉<i></i>她坐<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>闫海阳看<i></i><i></i>芷晴<i></i><i></i>候，<i></i>没<i></i><i></i><i>€</i>什么，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i>孩<i></i><i></i><i></i>情<i></i>，<i></i><i></i>闫志刚<i></i><i></i><i></i>闫海阳<i></i><i></i>想<i></i><i>€</i>什么，<i></i><i></i>，怎么<i>€</i>，<i></i>芷晴<i></i><i></i><i></i>受<i></i><i></i>伤害。
<i></i>芷晴看<i></i>闫海阳<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>声唤<i></i><i></i>声：
“爸。”
闫志刚<i></i><i></i><i></i>头，随<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>句：
“别太担<i></i><i></i>。”
<i></i>芷晴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头。
<i></i><i></i>，<i></i>知道又<i></i><i></i><i></i>久，急诊室<i></i>门才打<i></i><i></i>。
<i></i>看<i></i>医<i></i><i></i><i></i>，<i></i>芷晴<i></i><i></i>梁海燕<i></i><i></i>直接迎<i></i><i></i><i></i>。
“志刚<i></i>情况怎么<i></i>？”
医<i></i><i></i><i></i><i></i>认识<i></i><i></i>闫海阳<i></i>，立刻<i>€</i>道：
“闫总，太太，闫少爷没<i></i>什么<i></i>问题，<i></i><i></i><i></i><i></i>急<i></i>肠炎，再<i></i><i></i>食<i></i><i>⿺</i>毒罢<i></i>。”
听<i></i>医<i></i><i></i>么<i>€</i>，<i></i>芷晴立刻想<i></i><i></i>昨<i></i><i></i>己让闫志刚吃<i></i><i></i><i></i>炒饭，<i></i>顿<i></i>责。
<i></i>梁海燕<i></i>闫海阳听<i></i>医<i></i><i>€</i><i></i>，很<i></i>惊讶，毕竟<i></i>己儿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>挑剔，<i></i><i></i><i></i><i></i>清楚<i></i>，<i></i><i></i><i>€</i>劳累<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，食<i></i><i>⿺</i>毒，真<i></i><i></i>难<i></i>想象。
“医<i></i>，确<i></i>吗？”
梁海燕<i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>口问道。
医<i></i><i></i><i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i>芷晴<i></i><i></i><i></i>尴尬<i></i><i></i>口<i>€</i>道：
“妈，<i></i>知道<i></i>怎么回<i></i>儿。”
梁海燕闻言，看向<i></i><i></i>芷晴。
<i></i>芷晴<i></i>没<i></i>欺骗，<i></i><i></i>昨<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i>五<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>。
梁海燕听<i></i><i></i>，簇<i></i><i></i>眉头<i></i>虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>舒服，但<i></i><i></i>知道闫志刚<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己。
<i></i><i></i>，梁海燕<i></i>摇<i></i>摇头，<i>€</i>道：
“没<i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>，<i></i><i></i>无<i></i>，<i></i>别<i></i>想什么啊。”
<i></i>芷晴听<i></i>梁海燕<i></i>么<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忍<i></i>住<i></i><i></i>责，早知道<i></i><i></i><i></i>，<i>€</i>什么，她昨<i></i><i></i><i></i><i></i>让闫志刚吃<i></i>么<i></i>啊！
<i></i><i></i>，闫志刚<i></i>被推<i></i><i></i><i></i>，此<i></i><i></i>闫志刚已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，脸<i></i>即<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>煞白，但<i></i>眉头却放松<i></i><i></i>少。
<i></i>闫志刚被送<i></i>病房<i></i>，<i></i>芷晴<i></i>梁海燕<i></i><i></i>又<i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，没<i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i>，闫志刚<i></i>醒<i></i>。
“志刚，<i></i>醒<i></i>啊，怎么<i></i>，又没<i></i>哪<i></i>感觉<i></i>舒服？”
看<i></i><i></i><i></i><i></i>梁海燕<i></i><i></i><i></i>芷晴，闫志刚摇<i></i>摇头，虚弱<i></i><i>€</i>道：
“没<i></i>儿。”
看<i></i><i></i>芷晴<i></i>某梁海燕<i></i><i></i><i></i>脸<i></i>担忧，闫志刚努<i></i>扯<i></i><i></i><i></i><i></i>笑容，<i>€</i>道：
“<i></i>真<i></i>没<i></i>儿，睡<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>芷晴摇<i></i>摇头，<i></i>闫志刚<i>€</i>道：
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>果昨<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>卖，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>病<i></i>。”
听<i></i><i></i>芷晴<i></i>么<i>€</i>，闫志刚真<i></i><i></i>哭笑<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>怎么<i></i>怪<i></i>呢，<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>求<i></i>，再<i>€</i><i></i>，<i></i>昨<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>确认<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>己<i></i>原<i></i>。”
<i></i>芷晴<i></i>想再<i>€</i>什么，<i></i>被梁海燕给拦住<i></i>，“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>啊谁<i></i><i></i>怪，翻篇吧。”
<i></i>芷晴<i></i>闫志刚<i></i><i></i><i></i>乖乖<i></i>闭<i></i>嘴，随<i></i>，梁海燕<i></i>看<i></i>看闫志刚，确<i></i><i></i><i></i>确没<i></i>什么问题，<i></i><i></i>始<i></i><i></i>芷晴<i>€</i>道：
“<i></i>医院怎么<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i>，<i></i>猴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安<i></i><i></i>。”
<i></i>芷晴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头，随<i></i><i></i>听<i></i>梁海燕<i>€</i>道：
“<i></i><i></i>吧，<i></i>晴，<i></i>带<i></i><i></i>猴<i></i>先回<i></i><i></i>，志刚<i></i>麻烦<i></i>照顾<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>？<i></i><i></i>知道，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笨手笨脚<i></i>，<i></i>怕<i></i>照顾<i></i>，志刚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>芷晴听<i></i>梁海燕<i></i>么<i>€</i>，沉默<i></i>，随<i></i><i></i><i></i><i></i>头，<i>€</i>道：
“<i></i>，<i></i><i></i>猴<i></i><i></i>麻烦妈<i></i><i></i>。”
梁海燕立刻<i>€</i>道：
“<i></i>麻烦，<i></i>麻烦。”随<i></i><i></i>抱<i></i><i></i>猴<i></i>，跟<i></i>闫海阳身<i></i>离<i></i><i></i>。
<i></i>闫志刚<i></i>听<i></i>梁海燕<i></i>话<i></i><i></i>候，很<i></i>意<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兴奋<i></i>，<i></i>此<i></i>整<i></i>房<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>芷晴<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>促<i></i>感情<i></i>步<i></i><i></i><i></i><i></i>啊！
<i></i><i></i>梁海燕<i></i><i></i>离<i></i><i></i><i></i>，<i></i>芷晴<i></i><i></i><i></i><i></i>尴尬，特别<i></i>此<i></i>闫志刚<i></i><i></i><i></i>直盯<i></i><i></i>己看。
<i></i><i></i>缓解尴尬，<i></i>芷晴<i></i><i></i><i></i>口<i>€</i>道：
“<i></i><i></i><i></i><i></i>难受吗？”
闫志刚摇<i></i>摇头，<i>€</i>道：
“<i></i>难受<i></i>。”
<i></i>想<i></i>，医<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i>芷晴问道：
“<i></i>饿<i></i>吗？”
<i>€</i>真<i></i>，此<i></i>闫志刚肚<i></i><i></i>真<i></i><i></i>空荡荡<i></i>，<i></i><i></i>却没<i></i>什么胃口，<i></i><i></i><i></i><i></i>芷晴<i>€</i>道：
“<i></i>饿。”
随<i></i>看<i></i>看<i></i><i></i>，没<i></i>想<i></i><i></i>已<i></i>快<i></i>
<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，闫志刚<i></i><i></i><i></i>，问道：
“<i></i>晴，<i></i>饿<i></i>么？”
<i></i>芷晴听<i></i><i></i>，微微<i></i>愣，随<i></i>摇<i></i>摇头，<i>€</i>道：
“<i></i>饿。”
<i>€</i>真<i></i><i></i>芷晴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>饿<i></i>，<i></i><i></i><i></i>午<i></i><i></i>处<i></i><i></i><i></i>紧张<i></i>状态<i>〾</i><i>⿺</i>，根<i></i>没<i></i>任何<i></i>休息，此<i></i>突<i></i>放松<i></i>，难免<i></i><i></i>饿<i></i>。
闫志刚看<i></i><i></i>芷晴<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>放<i></i>，<i></i><i></i>看<i></i>看周围，想<i></i>找<i></i>己<i></i>手<i></i>，<i></i><i></i><i></i>无<i></i>获，想<i></i><i></i><i></i>己<i></i>医院，恍<i></i><i></i>悟。
<i></i>芷晴看<i></i>闫志刚东张西望<i></i>仿佛<i></i>找<i></i>什么，<i></i>口问道：
“怎么<i></i>，找什么吗？”
闫志刚想<i></i>想，<i>€</i>道：
“<i></i><i></i>手<i></i><i></i>借<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
<i></i>芷晴<i></i><i></i><i></i><i></i>拒绝，随<i></i><i></i><i></i>己<i></i>手<i></i>递<i></i><i></i><i></i>。
闫志刚想<i></i>想，按<i></i><i></i>号码。
“吴秘书，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>儿送<i></i><i></i>饭菜<i></i><i></i>，<i></i><i></i>仁医院。”
<i></i>芷晴没<i></i>想<i></i>闫志刚竟<i></i><i></i>联系吴秘书，<i></i><i></i><i></i>送饭<i></i><i></i>，<i></i><i></i>很惊讶<i></i>。
<i></i>闫志刚挂<i></i><i></i>话<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>手<i></i><i></i>给<i></i><i></i>芷晴。
此<i></i>，空气<i></i>又<i></i>安静<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>很<i></i>尴尬。
闫志刚想<i></i>想，<i></i>口<i>€</i>道：
“<i></i>晴，甜品店今<i></i><i></i><i></i>没<i></i>儿吗？”
<i></i>芷晴摇<i></i>摇头，“没<i></i>儿<i></i>安排<i></i><i></i><i></i>准备<i></i>。”
<i></i><i></i>刚刚<i></i><i></i>待<i></i><i></i>候，店<i></i><i></i><i></i>打<i></i><i></i>话<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>芷晴<i></i>安排<i></i><i></i><i></i>。
“嗯，今<i></i>谢谢<i></i><i></i>。”
虽<i></i>闫志刚<i></i><i></i><i></i><i></i>候，没<i></i>什么感觉，但<i></i><i></i><i></i>听<i></i><i></i><i></i>芷晴<i></i>声音，<i>€</i>真<i></i>，<i></i>很<i></i>兴，<i>€</i>明，<i></i>芷晴<i></i><i></i>己并<i></i><i></i>没<i></i>任何<i></i>感情<i></i>，她<i></i><i></i><i></i>乎<i></i>己<i></i>。
<i></i>芷晴笑<i></i>笑，<i>€</i>道：
“没<i></i>儿。”
空气又<i></i><i></i>阵寂静。
闫志刚<i>€</i>道：
“<i></i>猴<i></i>，今<i></i>没吓<i></i>吧？”
<i>€</i><i></i><i></i><i></i>猴<i></i>，<i></i>芷晴<i></i><i></i><i></i><i></i>精神，<i></i>想<i></i>今<i></i><i></i>猴<i></i>看<i></i>闫志刚难受<i></i><i></i>候，哭<i></i><i></i><i></i>，<i></i>芷晴<i></i><i></i><i></i>阵<i></i><i></i>酸。
“<i></i>猴<i></i>，今<i></i>哭<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>始<i></i><i></i><i></i><i></i>公寓<i></i><i></i>候，<i></i>猴<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>痛苦<i></i><i></i><i></i>，<i></i>哭<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>医院，<i></i><i></i>像<i></i>知道<i></i>什么似<i></i>，乖乖<i></i>待<i></i><i></i><i></i><i></i>怀<i></i>，<i></i><i></i>哭<i></i>。”
闫志刚听<i></i><i></i>芷晴<i></i>描述，<i></i><i></i>真<i></i><i></i>软<i></i><i></i><i></i>，<i></i>想，真<i></i><i></i>没<i></i>白疼<i></i>啊！
“嗯，
<i></i>猴<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>猴<i></i>，<i></i><i></i>话题，<i></i>芷晴<i></i>闫志刚<i></i><i></i>滔滔<i></i>绝<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，吴秘书<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“闫总，饭菜带<i></i><i></i><i></i>。”
闫志刚<i></i><i></i><i></i>头，<i>€</i>道：
“放<i></i>儿吧。”
吴秘书<i></i>东西放<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>离<i></i><i></i>。
闫志刚<i></i><i></i><i></i>刚刚<i></i><i></i>芷晴<i>€</i><i></i><i></i>堆话，肚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>饿<i></i>。
随<i></i>，闫志刚<i></i>准备<i></i>身，<i></i><i></i>芷晴<i></i><i></i>吃饭。
<i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i>芷晴立刻<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>芷晴按住<i></i>闫志刚，<i>€</i>道：
“<i></i>别<i></i><i></i>，<i></i><i></i>。”
<i>€</i><i></i>，<i></i>芷晴<i></i>碗筷送<i></i><i></i>闫志刚<i></i><i></i><i></i>，<i></i>闫志刚<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i>€</i>什么。
<i></i><i></i>吴秘书送<i></i><i></i><i></i><i></i>粥，<i></i>菜，<i></i>饼。
想<i></i>想，<i></i>芷晴<i></i><i></i>盛<i></i><i></i>碗粥递给<i></i>闫志刚。
“<i></i><i></i><i></i>刚刚才<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>乱吃，喝<i></i><i></i>粥吧。”
闫志刚<i></i><i></i>无<i></i>谓，接<i></i><i></i>碗，喝<i></i><i></i><i></i>。
“慢<i></i>儿。”
看<i></i>闫志刚喝<i></i><i></i><i></i>急，<i></i>芷晴立刻<i>€</i>道。
闫志刚<i></i><i></i><i></i>头，随<i></i>放慢<i></i><i></i><i></i>，看<i></i><i></i>芷晴没<i></i><i></i>，闫志刚放<i></i><i></i>碗筷，<i>€</i>道：
“<i></i><i></i>吃啊！”
<i></i>芷晴看<i></i>看剩<i></i><i></i>饭菜，<i></i>确<i></i>很<i></i>，<i></i><i></i><i></i>头，<i></i>给<i></i>己盛<i></i><i></i>碗粥。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃完<i></i>，<i></i>芷晴<i></i><i></i>很<i></i>觉<i></i><i></i>碗筷收拾<i></i>，<i></i>洗漱<i></i><i></i>碗筷洗<i></i>。
闫志刚看<i></i><i></i>芷晴<i></i>身影，<i></i><i></i>觉<i></i>勾<i></i><i></i>嘴，<i></i><i></i>暖暖<i></i>。
<i></i>此<i></i>，沈景琛<i></i>收<i></i><i></i><i></i>份文件，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>番<i></i>次碰<i></i><i></i><i></i>芷晴，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>派<i></i>调查<i></i><i></i>番<i></i>芷晴。
看<i></i>闫志刚<i></i><i></i>芷晴<i></i><i></i>系<i></i><i></i>候，沈景琛微微<i></i>愣，<i></i><i></i><i></i>突<i></i>想<i></i><i></i><i></i>己<i></i>遭遇，<i></i><i></i><i></i><i></i>芷晴更<i></i><i></i><i></i><i></i>抵触<i></i>。
<i></i><i></i>，即便<i></i>此，沈景琛<i></i><i></i><i></i><i></i>芷晴<i></i>资料给看完<i></i>。
看完<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>资料放<i></i><i></i><i></i>旁，<i></i>知道<i></i>想<i></i>什么。
<i></i>另<i></i>边，梁海燕带<i></i><i></i>猴<i></i>回<i></i><i></i><i></i>，没<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“闫太太，<i></i><i></i><i></i><i></i>哪儿<i></i>啊，<i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i>久<i></i>。”
<i></i>看<i></i><i></i><i></i>梁海燕<i></i><i></i>打麻将<i></i><i></i>几<i></i>富太太。
<i></i><i></i>果此<i></i><i></i>芷晴<i></i><i></i>话，肯<i></i>又<i></i>忍<i></i>住<i></i>惊讶，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>甚太太！
沈太太看<i></i><i></i>梁海燕怀<i></i><i></i><i></i>猴<i></i>，<i></i><i></i><i></i>阵<i></i>惊叹
，<i>€</i>道：
“哇，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宝贝孙<i></i>吧！”
沈太太<i></i><i></i>知道<i></i>芷晴<i></i>闫志刚<i></i>系<i></i>，特别<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>己<i></i>儿<i></i>，<i></i><i></i><i></i>待梁海燕特别<i></i><i></i><i></i><i></i>解。
梁海燕<i></i><i></i>猴<i></i>很<i></i>疼<i></i>，看<i></i>别<i></i>问道，立刻回答：
“<i></i>啊，<i></i>叫<i></i>猴<i></i>，怎么<i></i>，<i></i><i></i>吧！<i></i><i></i><i></i><i></i>志刚<i></i><i></i>候真<i></i><i></i><i></i>模<i></i><i></i>！”
梁海燕<i></i>么<i>€</i>完，<i></i>群富太太立刻凑<i></i><i></i>跟<i></i>，看<i></i><i></i>猴<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精，<i></i><i></i>明白<i></i>梁海燕<i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i>宝贝程<i></i>，<i></i><i></i>立刻纷纷夸赞道。
梁海燕听<i></i>，真<i></i><i></i>笑<i></i><i></i><i></i>拢嘴。
沈太太看<i></i><i></i>，<i></i><i></i>忍<i></i>住<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>眼，<i></i><i></i><i></i><i></i>恍惚。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 优秀的元宝 的《我在虐文里面当村长》最快更新
第90章 第九十章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
