第90章 第 90 章
作品:《我在玄学文手撕邪祟》 《<i></i><i></i>玄<i></i>文手撕邪祟》最<i></i>章节 第90章 第 90 章
悟空催促<i></i>玄奘<i></i>悟净入座，转身撇<i></i>眼<i></i>愣<i></i><i></i>边<i></i>莫文，冲<i></i>伸<i></i>伸：“莫文，站<i></i>干嘛，<i></i><i></i>吃吧。”
“啊？哦哦......”莫文仿佛<i></i>做错<i></i><i></i><i></i>孩，急忙低<i></i>头跑<i></i>饭桌<i></i>，举<i></i><i></i>石碗喝<i></i>口热汤。
温暖<i></i>感觉<i></i><i></i><i></i>弥漫<i></i><i></i>，<i></i><i></i>伴随<i></i><i></i>，<i></i>另<i></i><i></i>深深<i></i>困惑忧虑。
悟空叫<i></i>己<i></i>语气<i>ǹ</i>神情寻常<i></i>故，让<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>星半<i></i>昨晚<i></i><i></i><i></i>皆<i></i>梦境<i></i><i></i>真<i></i>感。但，<i></i>份若即若离<i></i>疏远感，却并没<i></i><i></i><i></i>悟空<i></i>淡<i></i>语气<i></i>减少。
<i></i>且，<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>错觉，刚才悟空推<i></i>悟净<i></i>刹<i></i>，<i></i>己仿佛<i></i>悟空<i></i>眼神<i></i>察觉<i></i>无<i></i>克<i>⿸</i><i></i>震惊，<i></i>简直<i></i>像<i></i><i></i>没<i></i>别<i></i><i></i>密接触<i></i><i></i><i></i>第<i></i>次被拥抱<i></i>显露<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>恐惧疏离。<i></i>像<i></i>，突<i></i>戒备<i></i><i></i><i></i>刺猬<i></i><i></i>。
奇怪，悟空<i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？真<i></i><i></i><i></i><i></i>受伤么？
莫文想<i></i>想<i></i>，<i></i>免抬<i></i>头<i></i>，入目<i></i>悟空<i></i>悟净谈笑打逗<i></i><i></i><i></i>，温馨<i></i>故。
或许<i></i><i></i>己没<i></i>睡醒<i></i><i></i><i></i>错觉吧？莫文<i></i>此安慰<i></i><i></i>己，<i></i>疑虑连<i></i>口<i>⿺</i><i></i>热汤，<i></i>并吞<i></i><i></i>肚<i></i><i></i>。
阳光已<i></i><i></i>始<i></i>窗缝渗透<i></i>房<i></i><i></i>，将简陋<i></i>房屋<i></i><i></i>空气熏热，温暖<i></i>慰师徒几<i></i>。窗<i></i>，鸟雀<i></i>晨鸣声响<i></i>，晨露溢满空气<i>〾</i><i>⿺</i>，让光芒<i></i>散至周围，辉映<i></i>七彩斑斓<i></i>颜色。
<i></i><i></i>美丽<i></i>光充斥世<i></i>每<i></i>处角落，除<i></i><i></i><i></i>狭窄幽闭，仿佛<i></i>被世界遗忘<i></i><i></i><i></i><i></i>通道。<i></i><i></i><i></i>，直直<i></i>往<i></i>看<i></i>，仿佛<i></i>看向<i></i>条通往阎王<i></i>府<i></i>路。黑暗，除<i></i>黑暗，便再<i></i>无<i></i><i></i><i></i>条道路<i></i>侧看<i></i>任何东西。
<i></i>直耸<i></i><i></i>，穿<i></i>层层深厚<i></i>岩石土壤，坠落<i></i><i></i>知<i></i>深<i></i>底<i></i>，<i></i>切忽<i></i><i></i>豁<i></i><i></i>朗般。蓝绿<i></i><i></i>鬼魅似<i></i>火光，<i></i>广阔、庞<i></i><i></i>世界照亮。悬浮<i></i><i></i>鬼火<i></i>处飘荡，<i></i><i></i><i></i><i></i>巍峨<i></i>阎王殿，<i></i><i></i>雅趣<i></i>孟婆楼，<i></i><i></i>绵长无尽<i></i>忘川<i></i>......
<i></i><i></i><i></i>唯<i></i>给予<i></i>幽深黑暗世界<i></i>光，<i></i>却<i></i><i></i><i></i>无<i></i>让<i></i>觉<i></i>身<i></i>舒适，满满<i></i><i></i>阴冷<i></i>感触。
阴冷<i></i>仿佛<i></i>冰<i></i>浇盖<i></i>皮肤<i></i>。<i></i>讨厌<i></i>感触，让沉睡<i></i><i></i>处楼阁房<i>⿺</i>床榻<i></i><i></i><i></i>，轻轻皱<i></i><i></i>眉。
“唔......”
轻微<i></i>几乎<i></i><i></i>闻<i></i>**，但<i></i>万籁俱尽<i></i>房<i></i><i></i>，便显<i></i>极<i></i>突兀。
<i></i><i></i>边，<i></i><i></i>悠闲饮茶<i></i>灰<i></i>妇<i></i>，听<i></i><i></i><i></i><i></i>静<i></i>，
惊愕<i></i>瞪<i></i>眼，手举<i></i>茶杯<i></i>半空，询问似<i></i>看向床榻<i></i>边。
<i></i>躺<i></i><i></i><i></i>身<i></i>轻轻颤<i></i><i></i><i></i>，<i></i>次<i></i><i></i><i></i>声音则更<i></i>明显：“唔，啊......”
<i></i>灰<i></i>女<i></i>忙<i></i>迭放<i></i>茶杯，几步走<i></i>床<i></i>，看<i></i><i></i>双沉<i></i><i></i>眼皮，缓缓挣<i></i>。
悟空恢复意识<i></i>刹<i></i>，只觉<i></i>身<i></i>撕裂<i></i>般<i></i>疼痛，<i></i>腹腔<i></i>胸口，无论<i></i><i></i>，<i></i>深深被<i></i><i></i>仿佛让蝼蚁啃<i></i>撕扯<i></i>疼痛包裹<i></i>。神智始终<i></i><i></i>游离，沉<i></i><i></i>疲惫感，让她<i></i>睁<i></i>眼<i></i>刹<i></i><i></i>，<i></i>恨<i></i><i></i>继续<i></i><i></i>沉睡。
歪头看<i></i>看周围<i></i>景<i></i>，灯光晦暗，头顶<i></i>房屋<i></i><i></i>花板。她<i></i><i></i>诧异<i>〾</i><i></i>，<i></i>张半老徐娘<i></i>脸闯<i></i>视<i></i>，深邃眼眸<i></i>悦<i></i><i></i>光，<i></i>比<i></i><i></i><i></i>轻貌美女<i></i><i></i><i></i>少。此<i></i>，她兴奋<i></i>笑<i></i><i></i>，满眼欣喜：“太<i></i><i></i><i></i>圣，<i></i>真<i></i>醒<i></i><i></i><i></i>。”
虽<i></i>眼皮<i></i><i></i>很沉，但悟空<i></i><i></i><i></i><i></i>吃惊睁<i></i><i></i>几<i></i>眼睛：“孟......婆？”
“<i></i><i></i><i></i>圣，原<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>伤<i></i><i></i>隔<i></i>几<i></i>才<i></i>醒<i></i>，倒没想<i></i><i></i><i></i>质居<i></i><i></i>般顽强。”孟婆<i>€</i><i></i>，急忙跑<i></i>房门<i></i>，推<i></i>推落<i></i>门栏<i></i><i></i>单脚鸟，“醒醒，老娘养<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>睡觉偷懒<i></i>啊？赶紧报信<i></i>，<i></i>圣醒<i></i>！”
催促走<i></i>府<i></i><i></i>兽鸟，孟婆回<i></i>床<i></i>，听<i></i>悟空喃喃道：“<i></i>......<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>儿......”
<i></i><i></i>，尾音刚落，她便猛<i></i>瞪<i></i>眼。姗姗<i></i>迟<i></i>回忆，让她眼<i></i>再次浮<i></i><i></i><i></i><i></i>残忍冷酷<i></i>笑容。<i></i><i></i><i></i>己<i></i>模<i></i><i></i><i></i>五官双眼，让她几乎<i></i>立刻回归清醒<i></i>弹坐<i></i><i></i>：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>混蛋......唔哼——”
但她仅仅<i></i><i></i><i></i><i></i>短短<i></i><i></i>瞬，便被强烈<i></i>疼痛硬<i></i><i></i>逼回<i></i>床<i></i>。浑身<i></i><i></i><i></i>似散架<i></i>般，每<i></i>寸<i></i><i></i><i></i>流血<i></i><i></i>，抽干悟空<i></i><i></i><i></i><i></i>气。<i></i>失血<i></i><i></i><i></i>无<i></i>感，让她扶<i></i>床沿<i></i>双手<i></i>隐隐<i></i>抖。
“哎！别<i></i>！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身伤<i></i><i></i><i></i><i></i>啊！”孟婆看<i></i>她<i></i><i></i>，慌忙<i></i><i></i>扶<i></i>她<i></i><i></i>躺<i></i>，<i></i>底怕<i></i><i></i><i></i>。她拉<i></i>被<i></i>，看<i></i>缠满悟空<i></i>身<i></i>绷带<i></i>又晕<i></i><i></i><i></i><i></i>鲜血，忍<i></i>住唠叨嗔怪，“看看，伤口又裂<i></i><i></i>吧？”
语落，她<i></i>边摇头，<i></i>边解<i></i>绷带再次帮悟空处<i></i>伤口。
<i></i>疲惫<i></i>疼痛双<i></i><i></i>折磨<i>⿺</i>，悟空强撑<i></i>意识，缓缓道：“<i></i>怎么，<i></i><i></i>儿？”
<i></i><i></i>秒，她突<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>怕<i></i>结果，转头看<i></i>孟婆，双眼瞪<i></i>：“别告诉<i></i>俺老孙又死<i></i>？”
“......<i></i><i></i><i></i>「又」字<i></i><i></i><i></i>挺<i></i>位。”孟婆微微翻<i></i><i></i>
白眼，“<i></i><i></i>。<i></i>觉<i></i><i></i>代阎王<i></i>嫌阴曹<i></i>府太旧需<i></i>翻修<i></i><i></i><i></i>，才撞<i></i>胆<i></i>故意<i></i><i></i>勾<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>拆迁<i></i>？”
悟空被孟婆<i></i>打趣逗<i></i><i></i><i></i>想笑，<i></i>让<i></i>冷汗直落<i></i>疼痛将她硬<i></i><i></i>憋<i></i>回<i></i>，只<i></i>嘴角微微弯<i></i><i></i>：“陈<i></i>旧<i></i><i></i><i></i><i></i>府怎么<i></i>惦记<i></i>呢？”
“明明<i></i><i></i>圣<i></i>己做<i></i><i></i><i></i>，倒<i></i>怪<i></i><i></i><i></i><i></i>。”孟婆<i></i>柜<i></i><i></i>取<i></i>草药，<i></i>始处<i></i>悟空<i></i>伤口。
“既<i></i><i></i>没死，<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>府？<i></i>记<i></i><i></i>失<i></i>意识<i></i>，<i></i>被<i></i>妖怪<i></i>伤扔<i></i>暗崖深处才<i></i>。”
“<i>€</i><i></i><i></i>巧，<i></i><i></i><i></i>谢谢黑白无常，<i></i>俩昨<i></i><i></i><i></i>引魂<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>伤<i></i><i></i>，才<i></i><i></i>带回<i></i><i></i>。”孟婆<i>€</i><i></i>，眼<i></i><i></i>紧跟<i></i>流露<i></i>紧张，“太及<i></i><i></i>，<i></i>圣<i></i><i></i>知道，<i></i><i></i>魂魄<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>死簿<i></i><i></i>原<i></i>，<i></i>没办<i></i>吸引<i></i>引魂<i></i><i></i>。若<i></i>再晚<i></i>，<i></i><i></i>**<i></i>始消弭<i></i>话，无<i></i>被引渡<i></i>魂魄<i></i><i></i>变<i></i>逐渐丧失<i></i><i></i><i></i>厉鬼，<i></i>果嘛......<i></i><i>€</i><i></i><i></i>知道。”
悟空深呼吸<i></i>口，比<i></i>孟婆<i></i>唏嘘，<i></i>倒显<i></i><i></i><i></i><i></i>静，仿佛<i></i><i></i>怕<i></i><i></i>情并非<i></i>己才<i></i><i></i>角。她盯<i></i><i></i>花板，目光穿<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，呢喃<i></i>声：“看<i></i>，她真<i></i><i></i><i></i>清楚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，才<i></i>想<i></i><i></i><i></i>办<i></i>让<i></i>彻底消失。”
白眼，“<i></i><i></i>。<i></i>觉<i></i><i></i>代阎王<i></i>嫌阴曹<i></i>府太旧需<i></i>翻修<i></i><i></i><i></i>，才撞<i></i>胆<i></i>故意<i></i><i></i>勾<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>银<i></i><i></i>拆迁<i></i>？”
悟空被孟婆<i></i>打趣逗<i></i><i></i><i></i>想笑，<i></i>让<i></i>冷汗直落<i></i>疼痛将她硬<i></i><i></i>憋<i></i>回<i></i>，只<i></i>嘴角微微弯<i></i><i></i>：“陈<i></i>旧<i></i><i></i><i></i><i></i>府怎么<i></i>惦记<i></i>呢？”
“明明<i></i><i></i>圣<i></i>己做<i></i><i></i><i></i>，倒<i></i>怪<i></i><i></i><i></i><i></i>。”孟婆<i></i>柜<i></i><i></i>取<i></i>草药，<i></i>始处<i></i>悟空<i></i>伤口。
“既<i></i><i></i>没死，<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>府？<i></i>记<i></i><i></i>失<i></i>意识<i></i>，<i></i>被<i></i>妖怪<i></i>伤扔<i></i>暗崖深处才<i></i>。”
“<i>€</i><i></i><i></i>巧，<i></i><i></i><i></i>谢谢黑白无常，<i></i>俩昨<i></i><i></i><i></i>引魂<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>伤<i></i><i></i>，才<i></i><i></i>带回<i></i><i></i>。”孟婆<i>€</i><i></i>，眼<i></i><i></i>紧跟<i></i>流露<i></i>紧张，“太及<i></i><i></i>，<i></i>圣<i></i><i></i>知道，<i></i><i></i>魂魄<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>死簿<i></i><i></i>原<i></i>，<i></i>没办<i></i>吸引<i></i>引魂<i></i><i></i>。若<i></i>再晚<i></i>，<i></i><i></i>**<i></i>始消弭<i></i>话，无<i></i>被引渡<i></i>魂魄<i></i><i></i>变<i></i>逐渐丧失<i></i><i></i><i></i>厉鬼，<i></i>果嘛......<i></i><i>€</i><i></i><i></i>知道。”
悟空深呼吸<i></i>口，比<i></i>孟婆<i></i>唏嘘，<i></i>倒显<i></i><i></i><i></i><i></i>静，仿佛<i></i><i></i>怕<i></i><i></i>情并非<i></i>己才<i></i><i></i>角。她盯<i></i><i></i>花板，目光穿<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，呢喃<i></i>声：“看<i></i>，她真<i></i><i></i><i></i>清楚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，才<i></i>想<i></i><i></i><i></i>办<i></i>让<i></i>彻底消失。”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 云初棠 的《我在玄学文手撕邪祟》最快更新
第90章 第 90 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
