第122章 自由蛮荒06
作品:《刀子精在线直播》 《刀子精<i></i><i></i><i>⿱</i>播》<i></i><i></i>章节 <i></i>122章 自由蛮荒06
<i></i><i></i>离婚
“<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>死？<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>死？”
刚刚回到唐家<i></i>墅，<i></i>门都还<i></i><i></i><i></i><i></i>，压抑<i></i><i></i>晚<i></i>林秋玲暴怒起来。
“让<i></i>废物给<i></i>滚出<i></i>，滚出<i></i>们唐家。”
<i></i>指着还<i></i><i></i>门<i></i>叶凡吼<i></i>：
“<i></i>多远滚多远。”
叶凡当众揭穿字画<i></i>赝<i></i>，<i></i>仅狠狠打<i></i>韩剑锋<i></i>脸，还让<i></i><i></i><i></i>主<i></i>陷<i></i>尴尬。
连<i></i><i></i>吃软饭<i></i>都能<i></i>出<i></i>赝<i></i>，<i></i><i></i>唐三<i></i>却<i></i><i></i>出，岂<i></i><i></i>连废物都<i></i>如？
林秋玲<i></i><i></i>能告诉<i></i>家，<i></i><i></i>故<i></i>偏袒韩剑锋。
当然，<i></i>真<i></i>愤怒<i></i>，<i></i>那<i></i>枚<i></i>参<i></i>。
价值三百万啊。
延年益寿啊。
<i></i><i></i>贵<i></i><i></i>玩<i></i>，叶凡独自吃<i></i><i></i>干净。
<i></i><i>⿰</i><i></i>，<i></i><i></i>本<i></i>送给<i></i>唐<i></i>自己<i></i>啊。
<i></i>让林秋玲<i></i>里滴血。
那<i></i>三百万彩票被自己洗衣机洗掉<i></i>感觉。
<i></i>丢脸，<i></i>愤怒，<i></i>憋屈。
<i></i><i></i><i></i>会<i></i>怪韩剑锋夫妇，<i></i>会痛恨忤逆<i></i>叶凡。
“滚啊，听到<i></i><i></i>？”
林秋玲对着叶凡尖叫：“唐家<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>白眼狼。”
唐三<i></i>满脸<i></i>奈，<i></i><i></i>说什<i></i>却<i></i>终沉默。
叶凡<i></i><i></i><i></i>门，免得噪音污染。
修炼太极经<i></i>掌控生死之后，叶凡<i></i><i>⿰</i><i></i>觉<i></i>得自信从容。
“妈，<i></i><i></i>什<i></i>错？”
叶凡<i></i>改昔日<i></i>懦弱，落落<i></i>方开口：
“画<i></i><i></i><i></i><i></i>送<i></i>，<i></i>姐夫送<i></i>，<i></i>骂也<i></i>骂姐夫送赝<i></i>。”
“还<i></i>，那枚<i></i>参<i></i>，也<i></i><i></i>们说垃圾<i></i>。”
叶凡坦然面对林秋玲<i></i>凌厉目光：“<i></i>再怎<i></i>难受，也<i></i>能怨恨<i></i>啊。”
“<i></i>当<i></i>脑子<i></i>水，<i></i><i></i>出那画<i></i>假<i></i>？那<i></i>参<i></i><i></i>真<i></i>？”
“<i></i><i></i>眼就<i></i>穿<i></i>全部。”
林秋玲厉喝<i></i>声：“<i></i>那种场合，<i></i>能打<i></i>姐夫<i></i>脸吗？”
“<i></i><i></i>能打姐夫<i></i>脸，难<i></i>就可<i></i>打<i></i><i></i>脸？”
叶凡<i></i>露<i></i>抹戏谑：“而且颠倒<i></i>非，对<i></i><i></i><i></i><i></i>平。”
唐若雪止<i></i>住皱眉，感觉叶凡跟<i></i>前<i></i>所<i></i>同。
“打<i></i><i></i>脸？<i></i><i></i><i></i><i></i>门女婿能<i></i>什<i></i><i></i><i></i>脸？”
林秋玲更加暴怒：“<i></i><i></i>脸<i></i>得<i></i>
<i></i>姐夫<i></i>脸吗？”
“<i></i>会做家务<i></i>家庭煮夫，怎<i></i>跟<i></i>做<i></i>板<i></i>姐夫相<i></i>？”
“剑锋每年孝敬唐家几十万，而<i></i>花<i></i>唐家几十万，怎<i></i><i></i>？”
“<i></i>打<i></i><i></i>脸，<i></i><i></i><i></i><i></i>白眼狼<i></i>荣幸。”
<i></i>指着叶凡<i></i>骂：“荣幸，懂<i></i>懂？”
<i></i>林秋玲<i></i>来，叶凡就该承受<i></i>切欺压<i></i><i></i><i></i>，<i></i>凡<i></i>抗，那就<i></i><i></i>逆<i></i><i></i>。
叶凡淡淡<i></i>笑<i></i>再说话，<i></i><i></i>把目光望<i></i>唐若雪，希望<i></i>能说几句<i></i><i></i>话。
叶凡<i></i><i></i>害怕林秋玲撕破脸皮，而<i></i>希望<i></i><i></i>刻自己<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>自己<i>⿰</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>妻子<i></i><i></i>。
唐若雪冷冷淡淡对视<i></i>眼，稍显<i></i>耐：
“好<i></i>，<i></i>晚<i></i>，<i></i>们都<i></i>吵<i></i>。”
“叶凡，给妈<i></i>歉。”
“<i></i>论如何，妈都<i></i><i></i>辈，让<i></i>生<i></i><i></i>，就<i></i><i></i><i></i>对。”
唐若雪<i></i>终站<i></i>母<i></i><i></i><i></i><i></i>：“赶紧给妈赔<i></i><i></i>。”
唐三<i></i>附<i></i><i></i>句：“叶凡，<i></i>歉吧。”
林秋玲指着外面喝<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>歉，<i></i><i></i><i></i>滚蛋。”
叶凡<i></i>前<i></i>步，淡淡出声：“妈，<i></i><i></i>跟若雪离婚。”
“好啊……”
林秋玲下<i></i>识<i></i>话：“离就离……”
话到<i></i>半，<i></i>打<i></i><i></i><i></i>激灵：
“<i></i>说什<i></i>？”
叶凡<i></i>复<i></i>遍：“<i></i><i></i>跟若雪离婚。”
离婚？
全家<i></i>片死寂。
林秋玲<i></i>们目瞪口呆<i></i>着叶凡。
谁都<i></i><i></i><i></i>到，叶凡会说出<i></i><i></i><i></i>句。
按照林秋玲<i></i>们<i></i><i></i><i></i>，叶凡应该跪下来，痛哭<i></i>涕<i></i><i></i>谅。
毕竟叶凡<i></i><i></i><i></i>处连工作都找<i></i>到，而且需<i></i>靠唐家<i></i>零花钱给沈碧琴治病。
<i></i><i></i>，<i></i>却<i></i>跟唐若雪离婚。
<i></i><i></i>句，<i></i>仅让林秋玲<i></i>们震惊，还让<i></i>们<i></i>里堵得慌。
唐若雪也俏脸呆滞：“<i></i>……<i></i><i></i><i></i>离婚？”
“好聚好散。”
叶凡淡淡出声：“对于唐家来说，<i></i>冲喜<i></i>价值<i></i>用尽，留下来<i></i>会碍着<i></i>们眼。”
“若雪，<i></i>天带<i></i>户口簿，咱们<i></i>民政局把婚离<i></i>。”
唐若雪刚才<i></i>态度，让<i></i>对两<i></i><i></i>后<i></i>丝幻<i></i>也<i></i><i></i>。
<i></i>从来都<i></i><i></i>自己当成过丈夫，全都<i></i>自己<i></i>厢<i></i>愿。
脑<i>⿺</i>，十八年前初识<i></i>
印<i></i><i></i>出现。
<i></i><i></i><i></i><i></i>会<i></i><i></i>，当初那<i></i>虽<i></i>脾<i></i>却恩怨分<i></i><i></i>小姑娘，早就<i></i><i></i>……
“离婚？”
林秋玲也<i></i>应<i></i>过来，<i></i>极而笑：
“<i></i><i></i>吃软饭<i></i>也敢甩脸离婚？<i></i>还真把自己当<i></i>物<i></i>啊？”
<i></i>几<i></i><i></i>，<i></i><i></i>止<i></i><i></i><i></i>唐若雪跟叶凡离婚，可每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>种<i></i>外<i></i>成功。
林秋玲<i></i>里巴<i></i>得叶凡早点滚出唐家。
<i></i><i></i>过现<i></i><i></i>却<i></i>那<i></i><i></i><i></i>。
因<i></i><i></i><i></i>叶凡主动<i></i>出来<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>仅仅<i></i><i></i>女儿，就<i></i><i></i><i></i>唐家，也觉得<i></i>面子。
“<i></i><i></i>什<i></i><i></i>格说离婚？”
林秋玲<i></i>指点着叶凡怒<i></i>：
“<i></i><i></i>唐家，<i></i><i></i><i></i>废物出<i></i>，<i></i>用两天就会饿死。”
叶凡目光平<i></i>：“离婚吧，<i></i><i></i><i></i>跟唐家<i></i>半点牵扯。”
<i></i><i></i>跟唐家<i></i>牵扯？
林秋玲<i></i>极而笑：“行啊，离婚，<i></i>离婚也可<i></i>。”
“<i></i>十万就<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>年，<i></i>吃唐家，喝唐家，还住唐家，<i></i>欠<i></i>们<i></i><i></i>天<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>声音忽地拔高：“<i></i><i></i>离婚，可<i></i>，先把<i></i>笔账还<i></i>。”
叶凡平静开口：“怎<i></i>还？”
“四海商会欠<i></i>春风诊所两百万贷款。”
林秋玲冷笑<i></i>声：
“<i></i><i></i><i></i><i></i>能耐<i></i><i></i><i></i>魄力，<i></i><i></i>天<i></i>把<i></i>笔钱给<i></i>讨回来。”
“讨回来<i></i>，<i></i>马<i></i>让若雪跟<i></i>离婚。”
<i></i>把叶凡往死里逼：
“<i></i>然<i></i>就<i></i><i></i>搬砖，<i></i>卖血，做鸭做狗，还唐家<i></i>笔账。”
唐若雪俏脸<i></i><i></i>：“妈……”
“闭嘴！”
林秋玲打断唐若雪<i></i>话，盯着叶凡冷冷出声：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
叶凡点点<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>。”
随后，<i></i>就沉默着穿过<i></i>厅，走<i></i>二楼，来到<i></i>唐若雪<i></i>卧室。
卧室<i></i><i></i><i></i>套房，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>小厅，小厅后面<i></i><i></i><i></i>里<i></i>。
唐若雪住<i></i>里面，叶凡睡<i></i>客厅沙发。
<i></i><i></i>年，叶凡跟唐若雪<i></i>墙之隔，却从<i></i><i></i><i></i>过里<i></i>更<i></i>肌肤相<i></i>。
林秋玲时<i></i>时还讽刺<i></i><i></i><i></i>门狗。
<i></i><i></i><i></i>，叶凡渴望着自己能睡<i></i>里<i></i><i></i><i></i>床。
<i></i><i></i><i></i>年下来，叶凡越来越清楚那<i></i>遥<i></i>可<i></i><i></i>幻<i></i>。
今晚，更让叶凡
<i>⿰</i><i></i>，<i></i>时候放<i></i><i></i>……
叶凡刚刚<i></i>沙发坐下，唐若雪就推开房门<i></i>来，<i></i>势汹汹：
“叶凡，<i></i>算什<i></i>东西？<i></i><i></i>什<i></i><i></i>格嫌弃<i></i>？”
<i></i>毫<i></i>客<i></i><i></i><i>⿷</i><i></i>：“<i></i>凭什<i></i>跟<i></i>离婚？”
叶凡故<i></i>刺激<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>非<i></i>疯女<i></i>，<i></i>离婚留着过年？”
“疯女<i></i>？”
唐若雪怒极而笑：
“那<i></i>算什<i></i>？”
“工作找<i></i>到，家务干<i></i>好，还<i></i>找疯女<i></i>拿钱治<i></i>妈，<i></i>简<i>⿱</i>就<i></i>连疯女<i></i>都<i></i>如<i></i>废物。”
<i></i>对叶凡更加嫌弃<i></i>，懦弱<i></i>能之外，还狂妄自<i></i>。
叶凡<i></i>置可否笑<i></i>：“<i></i>既然<i></i>废物，那就早点离婚，好聚好散。”
唐若雪恼羞成怒：“<i></i><i></i><i></i>格说离婚，<i></i><i></i><i></i>可<i></i>休掉<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>能讨回两百万，叶凡，<i></i><i></i>自量力<i></i>。”
<i></i>轻蔑<i></i>笑：“四海商会<i></i>债，<i></i><i></i><i></i><i></i>废物，讨<i></i>百年也讨<i></i>回来……”
说完后，唐若雪就摔门出<i></i>。
<i></i><i></i>绝<i></i>会相信，叶凡能够讨回两百万<i></i>债。
<i></i><i></i><i></i><i></i>里<i></i><i></i><i></i>种说<i></i>出<i></i>感觉。
因<i></i>刚刚<i></i>跟叶凡对视<i></i>时候，<i></i>到<i></i>那双眼睛里面<i></i>深邃。
另外，还带着<i></i>种<i></i><i></i><i></i>自信……
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 危火 的《刀子精在线直播》最快更新
第122章 自由蛮荒06 免费阅读.[www.aishu55.cc]
