第102章 组合
作品:《我在魔法世界搞玄学》 《<i></i><i></i>魔<i></i>世界搞玄<i></i>》最<i></i>章节 第102章 组<i></i>
“<i></i>侯爷，<i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>万<i></i><i></i>，<i></i>余<i></i>……”刘团<i></i>己<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>万<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>老弱残兵，<i></i><i></i><i></i>逃跑<i></i><i></i><i></i>才<i></i>留<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>需<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>让<i></i><i></i>继续休息，<i></i><i></i>跟随<i></i><i></i><i></i>。”安佑看<i></i>几眼<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>清楚，<i></i><i></i><i></i>李铮故意<i></i><i>〾</i>，<i></i>早<i></i>命钱寻放<i></i>消息，兵士听<i></i><i></i>打仗，<i></i>纷纷逃脱，留给安佑<i></i>兵士<i></i><i></i>刘团<i></i><i></i>责任<i></i><i></i>安佑留<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>侯爷<i></i>满意？”刘团<i></i><i></i>安佑<i></i>吩咐很意<i></i>，<i></i><i></i><i></i>想<i></i>安佑<i></i>责怪<i></i>己，或者<i></i><i></i>己想办<i></i>摆<i></i>阵势<i></i>付兰青言，<i></i>想安佑居<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>送死吗？
“<i></i>很满意，刘将军，<i></i>辛苦<i></i>，<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>容易，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>付兰青言<i></i>，放<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”安佑见<i></i>刘团<i></i>神情惶恐，<i></i><i></i><i></i>叹息，幸<i></i>炎夏<i></i><i></i><i></i>刘团<i></i><i></i><i></i>，<i></i>果连刘团<i></i>走<i></i>，炎夏<i></i><i></i>真<i></i>没<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>先回<i></i>，<i></i><i></i><i></i>消息。”安佑见<i></i>刘团诚惶诚恐<i></i>模<i></i>，<i></i>差<i></i><i></i>忍<i></i>住<i></i>告诉刘团<i></i><i>⿺</i><i></i>真<i></i>，<i></i><i></i>最<i></i>，<i></i><i></i>没<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>情越少<i></i>知道越<i></i>。
安佑换<i></i><i></i>身普通<i></i>百姓衣裳，<i></i><i></i>入夜<i>〾</i><i></i>，没<i></i>骑马<i></i>没<i></i>带任何<i></i>，<i></i><i></i>北狄<i></i>军营，守卫<i></i>士兵看<i></i>安佑手<i></i><i></i>令牌，立即<i></i><i></i>放<i></i><i></i>。
兰青言<i></i><i></i>看<i></i>图，<i></i><i></i>安佑<i></i><i></i><i></i>没<i></i>丝毫意<i></i>，<i></i>看<i></i>安佑，安佑看<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>视良久，兰青言才<i></i>口<i>€</i>话：“<i></i>侯爷，<i></i>辛苦<i></i>、”
“<i></i><i></i>辛苦，<i></i>吃<i></i><i></i>穿<i></i><i></i>，<i></i>什么辛苦？”安佑看<i></i>兰青言，眉宇<i>〾</i><i></i><i></i>英气依<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>皇者<i></i>气息，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兰青言感<i></i><i></i>衷<i></i><i></i>兴，<i></i><i></i>并<i></i>羡慕妒忌兰青言，<i></i><i></i>幼<i></i><i></i>皇室<i>⿺</i>长<i></i>，<i></i><i></i>皇室<i></i>争斗非常熟悉，<i></i>最<i></i><i></i><i></i>愿<i></i><i></i>离<i></i>皇宫，<i></i><i></i>无忧无虑，安静淡泊<i></i><i></i>活。
“<i></i>总<i></i><i></i><i></i>己<i></i>辛苦藏<i></i><i></i><i></i>，别<i></i><i></i>知道，<i></i>知道，<i></i><i></i>何<i></i>回<i></i>皇宫，<i></i><i></i>知道，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情完<i></i>，<i></i><i></i>离<i></i>吧，公<i></i>……”兰青言<i></i>安佑<i>〾</i><i></i>毕竟<i></i><i></i><i></i>距离，<i></i>若<i></i><i></i>凤尘<i>〾</i><i></i><i></i>感情深厚，<i></i>只<i></i><i></i><i></i>安佑<i></i><i></i><i></i><i></i>言<i></i><i></i>断<i></i>安佑<i></i>想<i></i>。
“汐儿<i></i><i></i><i></i>妹妹，<i></i><i></i><i></i>幼<i></i><i></i>长<i></i>，<i></i><i></i>她，<i></i><i></i>妹妹<i></i>般<i></i>感情，只<i></i>看<i></i>汐儿<i></i>安安康，<i></i><i></i>放<i></i><i></i>，<i></i><i></i>代凤尘担<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>争抢汐儿，<i></i><i></i>吧？”<i></i><i></i>安佑唯<i></i>羡慕凤尘<i></i><i></i><i></i>，凤尘<i></i><i></i><i></i><i></i>此贴<i></i><i></i>至
交<i></i>友。
兰青言<i></i><i></i>意思<i></i>笑<i></i>，安佑看穿<i></i><i></i><i></i><i></i>思，<i></i><i></i><i></i><i></i>凤尘担<i></i>，安佑<i></i>李汐<i></i>感情深厚，根据<i></i>安<i></i><i></i>炎夏<i></i><i></i><i></i><i></i>回报，李铮<i></i>意思<i></i><i></i>想李汐放弃凤尘<i></i>安佑<i></i><i></i><i></i>，<i></i>果安佑<i></i>存<i></i><i></i><i></i><i></i>思，凤尘<i></i>处境<i></i><i></i>很危险。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>担<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>婚约<i></i><i></i><i></i>。”安佑干脆<i></i><i></i>己答<i></i><i></i>花莲<i></i><i></i>婚<i></i>告诉<i></i>兰青言，兰青言听<i></i>久久<i></i>言，安佑<i></i>神情淡<i></i>，似乎<i></i>毫<i></i><i></i>乎，兰青言却<i></i><i></i><i></i>眼<i>⿺</i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>放弃<i></i>切<i></i>淡漠神态，<i></i><i></i><i></i><i></i>或者安佑<i></i>李汐<i></i>感情并非只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>妹妹<i></i>感情<i></i>此简单，但<i></i><i></i>更愿意看<i></i>李汐<i></i><i></i>喜乐，只<i></i>李汐<i></i>兴，<i></i><i></i><i></i>兴。
兰青言很庆幸安佑<i></i><i></i>并没<i></i>察觉<i></i><i></i><i></i>李汐<i></i>复杂感情，<i></i><i></i><i></i><i></i>告诉<i></i>己，<i></i>切<i></i>情<i></i><i></i>快速<i></i>，<i></i>凤尘<i></i>李汐<i></i>最短<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>聚，万<i></i>安佑<i></i>觉<i></i>己<i></i>李汐<i></i>真<i></i>感情，<i></i>又<i></i>愿意放弃李汐<i></i><i></i>候，<i></i>切<i></i><i></i>已晚。
“<i></i><i></i>计划<i></i><i></i>，怎么提早<i></i>今晚<i></i>？”安佑看<i></i>兰青言<i></i>计划，<i></i><i></i>觉<i></i>疑惑，守城<i></i>兵士<i></i>没<i></i>轮<i></i><i></i>己<i></i><i></i>轮值。
“<i></i><i></i>宜迟，<i></i>刚才<i></i><i>€</i><i></i><i></i>钱寻，<i></i><i></i><i></i>般<i></i>，<i></i><i></i>北狄<i></i><i></i>候<i></i>听<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>狡猾<i></i>端，<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>什么阴谋诡计，<i></i><i></i>尽快回<i></i>，<i></i>皇<i></i>救<i></i><i></i>。”兰青言很快找<i></i>借口，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安佑<i></i>赞<i></i>，<i></i><i></i>难<i></i>忘记钱寻<i></i>晚<i></i><i>€</i>话，居<i></i>敢<i></i>李铮<i></i>手，<i></i>李铮<i></i><i></i><i></i><i></i>毫无<i></i>觉。
“凤尘已<i></i>完<i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>吗？”安佑<i></i><i></i>挂念<i></i>己<i></i>老父，老父<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i>牵挂，<i></i><i></i>眼<i></i><i></i>做<i></i><i></i>情<i></i><i></i>牵连太<i></i>，<i></i>果<i></i><i></i>保证父<i></i><i></i>安<i></i>，<i></i><i></i><i></i>原谅<i></i>己。
“凤尘<i></i>做<i></i><i></i>情<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>功<i></i><i></i>候，<i></i>回<i></i>吧，<i></i>按照<i></i><i></i><i></i><i></i>计划。”兰青言拍拍安佑<i></i>肩膀，<i></i><i></i><i></i><i></i>北狄<i></i>洗礼<i></i>锻炼，已<i></i><i></i><i></i>完<i></i>独<i></i><i></i><i></i>。
安佑离<i></i>军营，<i></i><i></i><i></i>想直接回<i></i><i></i>己<i></i>军营，<i></i>步<i></i>兰青言<i></i>军营<i></i><i></i>刻，<i></i>改变<i></i><i></i>意，隐藏<i></i>僻静<i></i><i></i><i></i>，很快兰青言<i></i><i></i><i></i>，安佑<i></i>直尾随<i></i>兰青言<i></i><i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>衣隐身<i></i><i></i><i></i>，安佑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己隐藏<i></i>很<i></i>，毕竟<i></i><i></i>轻功<i></i><i></i>兰青言<i>〾</i><i></i>。
<i></i>想兰青言<i></i><i></i><i></i>客栈<i></i><i></i><i></i>刻，<i></i>停住脚步，<i></i><i></i>身<i></i><i></i>安佑安静<i></i><i>€</i>道：“<i></i>侯爷，请<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>衣<i></i>公<i></i>隐居<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>何知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>？”安佑<i></i>黑暗<i>⿺</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>没<i></i>回避<i></i>己<i></i>问题。
“<i></i><i></i>直派<i></i><i></i>保护<i></i>，<i></i><i></i><i></i>踪<i></i><i></i><i></i>掌握
<i>⿺</i>，<i></i><i></i>果<i></i><i></i>，公<i></i><i></i><i></i>伤<i></i>，公<i></i>伤<i></i>，<i></i>衣<i></i><i></i>难<i></i>。”兰青言<i></i><i></i>己<i></i>跟踪找<i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i><i></i><i></i>，安佑<i></i><i></i>却明白，<i></i><i></i><i></i>衣<i></i><i></i>，已<i></i>习惯保护凤尘，<i></i>果<i></i>己<i></i><i></i>，最<i></i>最终难<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>衣<i></i><i></i><i></i>李汐，<i></i><i></i>凤尘，想<i></i>兰青言<i></i>凤尘<i></i>情意，安佑<i></i><i></i>升<i></i><i></i>丝妒忌。
“<i></i>见见公<i></i>，她确<i></i>安<i></i>无恙，麻烦<i></i><i></i><i></i>衣叫<i></i><i></i>。”兰青言并没<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安佑逼<i></i>太紧，安佑<i></i>今<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>己<i></i>李汐<i></i><i></i>意，<i></i>果逼<i></i>太紧，<i></i><i></i><i></i>让安佑觉察。
安佑瞥<i></i>兰青言<i></i>眼，<i></i><i></i>知道<i></i>何<i></i><i></i><i></i>短短<i></i><i></i><i></i>，兰青言<i></i>待<i></i>己<i></i>态<i></i><i></i><i></i><i></i>改变，尽管兰青言尽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>态<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>差<i></i><i></i>，但<i></i><i></i>质<i></i><i></i><i></i><i></i>己已<i></i><i></i><i></i>强<i></i>防范，安佑<i></i>愿意<i></i>想<i></i>什么，<i></i>觉<i></i><i></i>己已<i></i>太累<i></i>，<i></i>愿意再添<i></i>更<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，见<i></i>李汐<i></i><i></i>衣<i></i><i></i>闲谈，李汐见<i></i>安佑<i></i>惊喜交集，安佑<i></i><i></i>衣示意兰青言<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>衣<i></i>识趣<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“哥哥，<i></i>何<i></i><i></i>回<i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>花莲<i></i>承诺？”李汐见<i></i>安佑安<i></i>无恙，<i></i>头<i></i>石顿<i></i>放<i></i>，话<i></i><i></i>口，她<i></i>己已<i></i>知道答案，安佑假死<i></i><i></i><i></i>送<i></i>己<i></i>宫，<i></i>回宫最终<i></i>目<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>代替<i></i>己守护李铮，<i></i>始终<i></i><i></i>己<i></i><i></i>情放<i></i>首位。
“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>花莲<i></i>承诺，<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i>€</i><i></i>做<i></i>，<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>接<i></i><i></i>宫，<i></i>今皇<i></i>已<i></i><i></i>病入膏肓<i></i>，<i></i>果再任<i></i><i></i>情<i></i>展<i></i><i></i>，皇<i></i>很快<i></i><i></i>失<i></i><i></i><i></i><i></i>意识。”安佑想知道李汐<i></i><i></i>落<i></i><i></i><i></i><i></i>带李汐回<i></i>，<i></i>次<i></i><i></i><i></i>往，钱寻<i></i>**<i></i>快<i></i>李铮病情<i></i><i></i>展，李铮<i></i>今<i></i>更<i></i>躁狂，<i></i>连魏<i></i>良<i></i>久<i></i><i></i>被<i></i><i></i><i></i><i></i>条胳膊。
“很快皇<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>己<i></i>惨败，<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身边，<i></i>担<i></i><i></i><i></i>伤害<i></i>己。“想<i></i><i></i>己<i></i>兰青言指<i></i><i></i>计划，安佑已<i></i><i></i><i></i>预见李铮<i></i><i></i><i></i><i></i>狂，李铮<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兄，<i></i><i></i>忍见<i></i>李铮最<i></i><i></i>结局<i></i><i></i>此凄惨。
李汐毫<i></i>犹豫<i></i>答<i></i>安佑，她<i></i><i></i>回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李铮，<i></i>今听<i></i>安佑<i></i>此<i>€</i><i></i>，她更<i></i>肯<i></i><i></i>己<i></i>该尽快回<i></i>京城，<i></i>算<i></i>衣阻止<i></i><i></i><i></i>拦住她<i></i>脚步。
<i></i>乎意料，<i></i>衣答<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>求，只<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>求，<i></i><i></i><i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>回<i></i>，李汐<i></i>答<i></i><i></i><i></i>衣<i></i><i></i>求，兰青言已<i></i><i></i><i></i>己<i></i>担<i></i><i></i><i></i>衣<i>€</i><i></i>，<i></i>衣唯<i></i><i></i>办<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，紧紧跟随<i></i>李汐身边，她<i></i>今首<i></i><i></i>身份<i></i><i></i>北狄<i></i>王<i></i>，<i></i><i></i>李汐<i></i>侍女。
兰青言带<i></i><i></i>己<i></i>军队，<i></i>身威武<i></i>盔甲，气势恢
宏，<i></i><i></i>城门<i></i>，<i></i>见<i></i>守卫<i></i>士兵看<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>并没<i></i>半<i></i>慌张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头，守卫<i></i>士兵<i></i>找安佑。
安佑<i></i><i></i>城头，确认<i></i>兰青言，<i></i><i></i><i></i><i></i>独<i></i><i></i>城，<i></i>放<i></i><i></i>城门，走<i></i>护城河，<i></i><i></i>兰青言<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>视良久，安佑忽<i></i><i></i><i></i>兰青言笑笑，兰青言算<i></i>讲究礼<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>换做<i></i><i></i><i></i>吉吉落或者穆王爷，<i></i>概已<i></i>冲<i></i><i></i>，毫<i></i>讲情<i></i><i></i><i></i><i></i>己打<i></i><i></i><i></i><i></i>。
安佑停<i></i><i></i><i></i>，才缓缓<i>€</i>道：“<i></i>最<i></i>问<i></i><i></i>次，<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>决<i></i><i></i>悔？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>北狄<i></i><i></i><i></i>千载难逢<i></i>良<i></i>，错<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>永远<i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>。”
安佑静静盯<i></i>兰青言，<i></i><i></i><i></i>太难<i></i><i></i><i></i><i></i>，兰青言<i></i>北狄<i></i><i></i>王，只<i></i><i></i><i></i>念头转弯，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>王，她<i></i>凤尘<i>〾</i><i></i><i></i>情谊，真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>换<i></i>吗？
“<i></i>算<i></i>辈<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>更改<i></i>己<i></i>决<i></i>，<i></i>保证，<i></i>果<i></i><i></i>改<i></i>己<i></i>决<i></i>，<i></i>死无葬身<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>永远失<i></i><i></i>衣。”
兰青言<i></i>誓言<i></i><i></i><i></i><i></i>神情<i></i>般风轻云淡，<i></i><i>⿺</i><i></i>坚决却<i></i><i></i>容忽视，安佑又站<i></i><i></i><i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i><i></i>军队，<i></i>只带<i></i>几千<i></i>，<i></i><i></i><i></i>几千<i></i>，<i></i>今<i></i>炎夏<i></i><i></i><i></i>无<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，刘团手<i></i><i></i>死士<i></i><i></i>百<i></i>，<i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>付兰青言<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>信兰青言，<i></i><i></i><i></i>信<i></i>。”<i></i><i></i>李汐昨<i></i><i></i>安佑<i></i><i>€</i><i></i>话，<i></i>今又回荡<i></i>安佑<i></i>眼<i></i>，安佑闭<i></i>眼睛，决<i></i>选择<i></i>信兰青言，<i></i>往旁边<i></i>站，<i></i><i></i>路让给兰青言，做<i></i><i></i>请<i></i>手势，兰青言带<i></i><i></i>己<i></i>军队，直接<i></i>入<i></i>炎夏<i></i><i></i>京城。
<i></i><i></i><i></i>士兵见<i></i>安佑纹丝<i></i><i></i>，<i></i>没<i></i><i></i>命抵挡，<i></i>概<i></i><i></i><i></i>累<i></i>，众<i></i><i></i><i></i>站<i></i>远处，眼睁睁见<i></i>北狄<i></i>军队占据<i></i>整<i></i>京城。
<i></i><i></i><i></i>辰<i>〾</i><i></i>，整<i></i>京城<i></i><i></i>沸腾<i></i>，安佑<i></i><i></i>打<i></i><i></i>门，迎接北狄<i></i>军队<i></i>城，兰青言轻松<i></i><i></i>费<i></i>兵<i></i>卒<i></i>拿<i></i><i></i>炎夏<i></i>京城，<i></i>且<i></i><i></i>张旗鼓<i></i>公告<i></i><i></i>，<i></i><i></i>伤害炎夏<i></i>臣<i></i><i></i><i></i><i></i>臣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>毫<i></i>财<i></i>，很<i></i><i></i><i></i>认<i></i>兰青言，<i></i>纷纷<i>€</i><i></i><i></i>李铮<i></i>报<i></i>，<i></i><i></i><i></i>快<i></i><i></i><i></i><i></i>情。
战报传<i></i><i></i>殿，李铮已<i></i>命<i></i>召集<i></i><i></i><i></i><i></i>臣<i></i>殿，<i></i><i></i>将领战战兢兢<i></i><i></i>情况<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>声音<i></i><i></i>颤抖<i></i>，<i></i><i></i>半<i></i><i></i>辰才<i>€</i>完<i></i><i></i><i></i>该早<i></i><i>€</i>完<i></i><i></i>情。
李铮听<i></i>战报，<i></i>立即站<i></i><i></i>，快步走<i></i>汇报战况<i></i>将领<i></i><i></i>，<i></i><i></i>揪住<i></i><i></i><i></i><i></i>衣领，<i></i><i></i><i></i><i></i>提<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>摔<i></i><i></i><i></i>，眼珠血红，指<i></i><i></i><i></i><i></i>众<i></i><i></i>臣喝道：“<i></i><i></i>谁，想告诉朕，<i></i><i></i>输
<i></i>，<i></i><i></i>炎夏<i></i><i></i><i></i><i></i>最强<i></i><i></i><i></i><i></i>，绝<i></i><i></i><i></i>输，<i></i>但<i></i>今<i></i><i></i><i></i>输，永远<i></i><i></i><i></i>输。”
李铮<i></i>举双手，张<i></i>怀抱，<i></i>被<i></i><i></i>消息气<i></i>神智混乱，<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>安佑输<i></i><i>〾</i><i></i>利<i></i>蛊虫<i></i>付兰青言<i></i>军队，没<i></i>想<i></i>安佑居<i></i>引兵入<i></i>，<i></i><i></i>打<i></i>城门，迎接兰青言，<i></i>今兰青言已<i></i><i></i><i></i><i></i>长驱直入，整<i></i>京城<i></i><i></i><i></i>囊<i>⿺</i><i>〾</i><i></i><i></i>。
<i></i>今<i></i>才<i></i>败军<i>〾</i>将，才<i></i>兰青言<i></i>手<i></i>败将，<i></i>清楚<i></i>算<i></i>想找安佑算账<i></i><i></i>找<i></i><i></i>安佑<i></i><i></i>落<i></i>，想<i></i>安佑<i></i>父<i></i>，<i></i>己<i></i>舅舅<i></i><i></i><i></i>己<i></i>手<i></i>，<i></i><i></i>牙切齿<i></i><i></i>魏<i></i>良<i>€</i>道：“立即<i></i>安<i></i>候<i></i>凤铭给朕五马<i></i>尸，<i></i><i></i><i></i><i></i>尸<i></i>悬挂<i></i>城头，朕<i></i>让<i></i><i></i><i></i>知道，背叛朕<i></i><i></i>场<i></i>怎<i></i>，安佑既<i></i><i></i><i></i>父<i></i>，朕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>舅舅。”
魏<i></i>良答<i></i><i></i>声<i></i><i></i><i></i><i></i>，回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>土色，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i>何<i></i>口<i></i>，安<i></i>候<i></i>凤铭已<i></i><i></i><i></i>知<i></i>向，<i></i><i></i><i></i>房<i></i>已<i></i><i></i>空空<i></i><i></i>。
李铮见<i></i>魏<i></i>良<i></i><i></i>色<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>狠狠抓住魏<i></i>良<i></i>衣襟，魏<i></i>良<i></i><i></i>情<i></i><i></i>告诉李铮。李铮<i></i><i></i>桀桀<i></i>怪笑：“原<i></i>凤尘早<i></i><i></i>老<i></i>死带走，既<i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，<i></i><i></i><i></i>代替<i></i><i></i>老<i></i>死<i></i>死！”
李铮<i></i>衣袖<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>短短<i></i>竹笛，吹<i></i>竹笛，虽<i></i>竹笛没<i></i>任何声音，众<i></i><i></i>臣<i></i><i></i>倒<i></i><i></i><i></i><i></i>住<i></i>捂住肚<i></i><i></i><i></i><i></i>打滚，李铮催<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>蛊虫<i></i><i></i>，<i></i><i></i>蛊虫<i></i>旦听<i></i>召唤<i></i>笛音，<i></i><i></i><i></i>处钻洞，直<i></i>脱离<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>。
<i></i>，<i></i><i></i>炎夏<i></i><i></i><i></i><i></i>最强<i></i><i></i><i></i><i></i>，绝<i></i><i></i><i></i>输，<i></i>但<i></i>今<i></i><i></i><i></i>输，永远<i></i><i></i><i></i>输。”
李铮<i></i>举双手，张<i></i>怀抱，<i></i>被<i></i><i></i>消息气<i></i>神智混乱，<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>安佑输<i></i><i>〾</i><i></i>利<i></i>蛊虫<i></i>付兰青言<i></i>军队，没<i></i>想<i></i>安佑居<i></i>引兵入<i></i>，<i></i><i></i>打<i></i>城门，迎接兰青言，<i></i>今兰青言已<i></i><i></i><i></i><i></i>长驱直入，整<i></i>京城<i></i><i></i><i></i>囊<i>⿺</i><i>〾</i><i></i><i></i>。
<i></i>今<i></i>才<i></i>败军<i>〾</i>将，才<i></i>兰青言<i></i>手<i></i>败将，<i></i>清楚<i></i>算<i></i>想找安佑算账<i></i><i></i>找<i></i><i></i>安佑<i></i><i></i>落<i></i>，想<i></i>安佑<i></i>父<i></i>，<i></i>己<i></i>舅舅<i></i><i></i><i></i>己<i></i>手<i></i>，<i></i><i></i>牙切齿<i></i><i></i>魏<i></i>良<i>€</i>道：“立即<i></i>安<i></i>候<i></i>凤铭给朕五马<i></i>尸，<i></i><i></i><i></i><i></i>尸<i></i>悬挂<i></i>城头，朕<i></i>让<i></i><i></i><i></i>知道，背叛朕<i></i><i></i>场<i></i>怎<i></i>，安佑既<i></i><i></i><i></i>父<i></i>，朕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>舅舅。”
魏<i></i>良答<i></i><i></i>声<i></i><i></i><i></i><i></i>，回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>土色，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i>何<i></i>口<i></i>，安<i></i>候<i></i>凤铭已<i></i><i></i><i></i>知<i></i>向，<i></i><i></i><i></i>房<i></i>已<i></i><i></i>空空<i></i><i></i>。
李铮见<i></i>魏<i></i>良<i></i><i></i>色<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>狠狠抓住魏<i></i>良<i></i>衣襟，魏<i></i>良<i></i><i></i>情<i></i><i></i>告诉李铮。李铮<i></i><i></i>桀桀<i></i>怪笑：“原<i></i>凤尘早<i></i><i></i>老<i></i>死带走，既<i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，<i></i><i></i><i></i>代替<i></i><i></i>老<i></i>死<i></i>死！”
李铮<i></i>衣袖<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>短短<i></i>竹笛，吹<i></i>竹笛，虽<i></i>竹笛没<i></i>任何声音，众<i></i><i></i>臣<i></i><i></i>倒<i></i><i></i><i></i><i></i>住<i></i>捂住肚<i></i><i></i><i></i><i></i>打滚，李铮催<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>蛊虫<i></i><i></i>，<i></i><i></i>蛊虫<i></i>旦听<i></i>召唤<i></i>笛音，<i></i><i></i><i></i>处钻洞，直<i></i>脱离<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 云飞鱼 的《我在魔法世界搞玄学》最快更新
第102章 组合 免费阅读.[.aishu55.cc]
