第233章 第 233 章
作品:《立海称霸之路》 《立海称霸<i>〾</i>路》最<i></i>章节 第233章 第 233 章
<i>ǹ</i>妖怪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>文卷特殊<i></i><i></i><i></i>?“<i>€</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>真没<i></i>遇<i></i><i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i>『<i></i>』<i></i>”
“<i></i>姐！萧骁！”
走<i></i>几步<i></i>阮暖突<i></i>觉<i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i>，转身，果<i></i>看<i></i><i></i><i></i>站<i></i>原<i></i><i></i><i></i>姐跟萧骁。
她<i></i>声叫道，打断<i></i>虞晏晏接<i></i><i></i><i></i>话。
见<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>视<i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i>兴<i></i>鼓<i></i>鼓腮帮<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i>？”
虞晏晏笑<i></i>笑，“<i></i><i></i>。”
她转头看向萧骁，“<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>吧。”
“嗯。”
萧骁抬步向阮暖<i></i><i></i>向走<i></i>。
阮暖带<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>处花架<i></i>。
此<i></i><i></i>花架<i></i><i></i><i></i>没<i></i>什么花，零星缠绕<i></i>几处绿叶<i>ǹ</i>藤蔓。
<i></i><i></i>花架石质<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>坑洞。
<i></i><i></i>，透<i></i>花架横亘<i></i>石条缝隙，阳光洒落<i></i><i></i>，落<i></i>斑驳<i></i>光影。
<i></i><i></i>张石桌恰<i></i>被光芒笼罩<i></i><i>⿺</i>。
<i></i>看<i></i>浮<i></i><i></i>细微飞尘。
“哎，<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>啊。”
虞晏晏脚步微顿，眼睛<i></i><i></i>瞬<i></i>瞠<i></i>，语气<i></i>透<i></i>几<i></i>意<i></i><i>ǹ</i>惊奇。
“<i></i><i></i><i></i>知道呢。”
“嘿嘿。”
阮暖笑<i></i><i></i>几<i></i><i></i>意，“<i></i><i></i><i></i>偶<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>惜<i></i><i></i><i></i>迟<i></i>，错<i></i><i></i><i></i>最美<i></i><i></i>候。”
女孩<i></i><i></i>『色』很<i></i><i></i>几<i></i><i></i>遗憾，<i></i><i></i>很快，女孩<i></i><i></i>『露』<i></i><i></i>笑靥，“嘛，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i>。”
“<i></i><i></i>次春<i></i>花<i></i><i></i><i></i>候，<i></i>姐，<i></i><i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啊。”
“嗯。”
虞晏晏眉眼含笑，“<i></i>啊。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>番美感<i></i>。”
阮暖仰头站<i></i>石桌<i></i>，双手张<i></i>，感受<i></i>阳光<i></i><i></i>脸庞<i></i>温暖。
“<i></i><i></i>谈话<i></i><i></i><i></i><i></i>吧？”
女孩收回看向<i></i><i></i><i></i>视<i></i>，转<i></i>望向<i></i>虞晏晏<i>ǹ</i>萧骁，笑容明媚，透<i></i>几<i></i>孩<i></i>气<i></i><i></i>意。
“<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i>知道<i></i><i></i>谈话<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，<i></i>真厉害。”
虞晏晏无奈摇摇头，笑<i></i>夸奖道，“<i></i>般<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“哼哼。”
女孩满意<i></i>。
“<i></i>坐<i></i>吧。”
虞晏晏招呼<i></i><i></i>，“
<i></i><i></i>站<i></i><i></i>。”
待众<i></i>坐<i></i><i></i>，萧骁跟虞晏晏<i></i>目光<i></i><i></i>落<i></i><i></i>阮暖<i></i>身<i></i>。
阮暖眨<i></i>眨眼睛，“<i></i>什么<i></i>看<i></i><i></i>？”
“呀”
女孩双手捧腮，“难道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i>算<i></i><i></i>太<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>”
“暖暖。”
虞晏晏伸手推<i></i>推<i></i>己鼻梁<i></i><i></i>眼镜，“<i>€</i><i></i>题。”
阮暖<i></i>愣，随即收敛<i></i>几<i></i>脸<i></i><i></i><i></i>夸张<i></i><i></i>情。
“嘛，<i></i><i></i><i></i>只<i></i>想找<i></i><i>€</i><i>€</i><i></i>件<i></i><i></i>已。”
女孩无意识<i></i>摩挲<i></i><i></i>己放<i></i>桌<i></i><i></i><i></i>袋<i></i>。
她<i></i>嗅<i></i><i></i><i>⿺</i>散<i></i><i></i><i></i><i></i>甜美<i></i>香气。
『<i></i>』油<i></i>甜腻，<i></i><i></i>巧克<i></i><i></i>味道。
“<i></i><i></i>话总觉<i></i><i></i>吐<i></i>快。”
女孩微微歪<i></i>歪脑袋，<i></i><i></i>『露』<i></i>几<i></i><i></i><i></i>意思<i></i>神『色』。
“<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>”
阮暖结束<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>教，很快<i></i>找<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>没<i></i>打算<i></i>么快<i></i>带<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>尴<i></i>尬<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>该<i></i>没<i></i><i></i>么快<i></i>找<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>突<i></i>决<i></i><i></i><i></i><i></i>留<i></i>，<i></i>提<i></i>结束<i></i>她<i></i><i></i>教，<i></i><i></i><i></i>专门<i></i>补习班<i></i>。
虽<i></i>遗憾，毕竟她跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>处<i></i><i></i><i></i>错，<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>趁<i></i>休息几<i></i>。
没想<i></i>，很快<i></i><i></i><i></i>找<i></i>她<i></i>。
<i></i>她带<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>，非常特殊<i></i><i></i><i></i>。
“特殊”
虞晏晏轻声<i></i>语。
暖暖总<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>特殊，却<i></i>直<i></i>肯明确告诉她。
<i></i><i></i>，答案<i></i>该<i></i><i></i>揭晓<i></i>。
虞晏晏<i></i><i></i><i></i>身<i></i>微微<i></i>倾<i></i>几<i></i>，神『色』愈<i></i>专注<i></i>。
“她看<i></i>见。”
<i></i>次，阮暖没<i></i>含糊<i></i>辞，很直接<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>。
“失明？”
虞晏晏<i></i>愣。
“嗯。”
阮暖<i></i>头，“她<i></i><i></i>候<i></i><i></i>意<i></i>，眼睛<i></i>看<i></i>见<i></i>。”
“<i></i><i></i>曾<i></i><i></i>段<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>手术<i></i>看见<i></i>。”
“但<i></i>”
阮暖<i></i>声音顿<i></i>顿，“又<i></i><i></i><i></i>意<i></i>。”
“她又失明<i></i>。”
“啊？！”
虞晏晏轻呼<i></i>声，眼睛睁<i></i>，<i></i>『色』很<i></i><i></i>几<i></i>惊讶。
“<i></i>次治
<i></i><i></i><i></i>。”
阮暖<i>€</i>完<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>情<i></i>几<i></i>沉<i></i>。
“<i></i>”
虞晏晏<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i>展<i></i><i></i>愣住<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i>€</i>什么<i></i>？
暖暖<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>该<i>€</i><i></i>幸吗？
<i></i><i></i><i></i>遭遇<i></i>确<i></i><i></i><i></i><i></i>幸<i></i>容。
但<i></i>她<i></i>喜欢<i></i>幸<i></i><i></i>词汇。
总感觉太<i></i><i></i>沉<i></i><i></i>。
她<i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i>幸<i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>遭遇。
<i></i>像<i></i>旦<i></i><i></i>看待<i></i>别<i></i>，<i></i>否<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
虞晏晏摇<i></i>摇头，随即<i></i><i></i>却浮<i></i><i></i>几<i></i>疑『惑』。
“暖暖，<i></i>懂盲文？”
她<i></i><i></i><i></i><i></i>知道呢。
“<i></i>懂。”
阮暖干脆<i></i>摇头。
“<i></i>”
虞晏晏愈<i></i><i></i>解<i></i>。
“<i></i>教<i></i><i></i>英语。”
“<i></i><i></i><i></i>口语<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>课<i></i>容基<i></i><i></i><i></i><i></i>英语跟陈曦交谈。”
阮暖解释道，“陈曦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>名字。”
“虽<i></i><i></i>么想<i></i><i></i>，但<i></i>”
女孩抿<i></i>抿嘴，“真<i></i>让<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>讽刺<i></i>名字。”
陈曦，晨曦。
想<i></i><i></i><i></i>女孩介绍<i></i>己名字<i></i>眼<i></i>淡淡<i></i>向往<i>ǹ</i>黯淡，犹若光影纠缠<i></i><i></i><i></i><i></i>晦涩。
她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>闷闷<i></i>。
“老<i></i>爷真<i></i>恶趣味。”
阮暖撇<i></i>撇嘴。
“<i></i>未尝<i></i><i></i><i></i><i></i>暗示。”
萧骁<i></i><i></i>口打破<i></i><i></i>几<i></i>凝滞<i></i>气氛。
虞晏晏<i></i>愣，<i></i><i></i>眉眼缓缓舒展<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>啊，<i></i><i></i>许<i></i>老<i></i>爷<i></i>暗示呢。”
“<i></i><i></i><i></i>，暖暖？”
“希望<i></i>此。”
阮暖低声叹气，眼底透<i></i><i></i>熹微<i></i>光，“<i></i><i></i>医<i></i>技术<i></i>展<i></i><i></i>么快，<i></i>算<i></i><i></i>没<i></i>办<i></i>，<i>€</i><i></i><i></i>几<i></i><i></i>、<i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i>办<i></i><i></i>呢？”
“<i></i>啊。”
虞晏晏赞<i></i>道。
<i></i><i></i>，几<i></i><i></i>陷入<i></i>沉默。
“暖暖，<i></i>真<i></i>教<i></i><i></i><i></i>让<i></i>担<i></i><i></i><i></i><i></i>啊。”
虞晏晏感慨<i></i><i>€</i>道。
“<i></i><i></i><i>€</i>啊。”
阮暖叹气，“<i></i>且，她<i></i>问题<i></i><i></i>止<i></i><i></i><i></i>。”
“啊？”
虞晏晏愣住<i></i>。
什么意思？
问题<i></i>止<i></i><i></i><i></i>？
除<i></i>失明，<i></i>
<i></i>叫陈曦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>问题吗？
但<i></i>，什么问题<i></i>够跟失明<i></i>提并论？想<i></i>更<i></i>志<i></i>道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>聊《<i>ǹ</i>妖怪<i></i><i></i><i></i><i></i>》，微信<i></i>注“优读文<i></i> ”看<i></i><i>€</i>，聊<i></i><i></i>，寻知己~
<i></i>叫陈曦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>问题吗？
但<i></i>，什么问题<i></i>够跟失明<i></i>提并论？想<i></i>更<i></i>志<i></i>道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>聊《<i>ǹ</i>妖怪<i></i><i></i><i></i><i></i>》，微信<i></i>注“优读文<i></i> ”看<i></i><i>€</i>，聊<i></i><i></i>，寻知己~
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 珠玉在前 的《立海称霸之路》最快更新
第233章 第 233 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
