第112章 恋爱游戏（13）
作品:《祂回家了[无限]》 惊讶，捏<i></i>银针<i></i>秦无忌刺<i></i><i></i>番。
“咳——”
随<i></i><i></i>声咳嗽，秦无忌缓缓睁<i></i><i></i>眼睛，刚才<i></i>暴戾<i></i>狰狞<i></i><i></i>消失<i></i>见，恢复<i></i>常<i></i>眼<i></i><i></i>温煦<i></i>儒雅。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>疼痛<i></i>脸颊，<i></i>及看<i></i>身<i></i><i></i>银针<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丝茫<i></i>：
“叶<i></i>士，<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>？”
叶凡笑<i></i>笑：“老猫，给秦先<i></i>看看视频，秦老，刚才<i></i><i></i><i></i>罪，<i></i>请<i></i><i></i>包涵。”
老猫神情犹豫<i></i><i></i><i></i><i></i>视频递给秦无忌审视。
“啊——”
尽管秦无忌<i></i>历<i></i>风<i></i>浪，<i></i>看<i></i>视频<i>⿺</i><i></i><i></i>己，<i></i><i></i>宛<i></i>五雷轰顶，整<i></i><i></i><i></i>傻<i></i>。
<i></i>难<i></i>置信<i></i>看<i></i>叶凡喊道：“叶<i></i>士，<i></i><i></i>怎么回<i></i>？<i></i>怎么变<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“老先<i></i>，<i></i><i></i>双<i></i><i></i>格，但<i></i><i></i><i></i>双<i></i><i></i>格又跟普通<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
叶凡<i></i>没<i></i>扭扭捏捏，看<i></i>秦无忌直接<i></i>口：
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>隐忍太<i></i>承受太<i></i><i></i>裂<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>几<i></i><i></i>，特别<i></i>卧底<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>肯<i></i>遭受<i></i>很<i></i>凄惨、痛苦<i></i>愤怒<i></i>遭遇。”
“<i></i><i></i>句话没办<i></i><i>€</i>清楚，<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦无忌。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谦卑<i></i>礼<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>常<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>压<i>⿸</i><i></i><i></i>积攒<i></i>无<i></i>负<i></i>情绪想<i></i><i></i><i></i>杀戒坏<i></i>做尽<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>视频<i>⿺</i>狰狞恐怖<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>强<i></i>意志<i></i><i></i>信念，<i></i><i></i>邪恶<i></i><i></i>己压<i>⿸</i><i></i>死死<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，<i></i>精气神<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>，压<i>⿸</i>邪恶<i></i><i></i><i></i><i></i>始吃<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>积攒<i></i>戾气<i></i>无<i></i><i></i>泄越<i></i>越浓<i></i>，<i></i><i></i>刻想<i></i>找<i></i><i></i>狠狠爆<i></i>。”
“换句话<i>€</i>，邪恶<i></i>秦无忌很快<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>掌控<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>权。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>幻觉幻听，<i></i><i></i>另<i></i><i></i><i></i>己蠢蠢欲<i></i>。”
叶凡<i></i>诊断结果<i></i><i></i>告诉<i></i>秦无忌，<i></i>信<i></i>者<i></i>够<i></i>解<i></i>己<i></i>意思。
老猫眼皮止<i></i>住<i></i>跳，<i></i><i></i>无<i></i>接受，但秦无忌刚才<i></i>狰狞，却让<i></i>知道叶凡<i></i><i></i>危言耸听。
“原<i></i><i></i>此！”
秦无忌闻言<i></i><i></i>眯<i></i>眼睛，随<i></i>看<i></i>叶凡赞许<i></i>声：
“叶<i></i>士<i></i>愧<i></i><i></i>手，连<i></i><i></i><i></i>精神层<i></i><i></i>东西<i></i><i></i>诊断<i></i><i></i>。”
“<i></i>猜测<i></i><i></i>错，<i></i><i></i>几<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>很<i></i>，但<i></i><i></i>承受<i></i>很<i></i>。”
“<i></i>痛<i></i>，跪<i></i>，杀<i></i>敌<i></i>，<i></i>杀<i></i><i></i>己<i></i>，遭受考验<i></i><i></i>候<i></i>牺牲<i></i>喜欢<i></i>女<i></i>。”
“世<i></i>看<i></i><i></i>遭受<i></i><i></i>煎熬<i></i>折磨，<i></i><i></i>及<i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i>百<i></i><i>〾</i><i></i>。”
<i></i>站<i></i><i></i><i></i>，背负双手走<i></i>窗户<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>早已<i></i>消<i></i>掉<i></i><i></i>东西。”
“没想<i></i>，<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>……”
秦无忌苦笑<i></i>声：“无<i></i><i>⿺</i>，<i></i>给<i></i>己积攒<i></i><i></i><i></i>暴戾邪恶<i></i><i></i>格。”
“秦先<i></i>，<i></i><i></i><i></i>怪<i></i>。”
“常<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>失<i></i>疯呢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>常，<i></i>且<i></i><i></i>压<i>⿸</i><i></i>么<i></i><i></i>，已<i></i>非常<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
叶凡<i></i><i></i><i></i>意志<i></i><i></i>信念确<i></i>感慨，换<i></i><i></i>余<i></i>只怕早<i></i>迷失<i></i>智，尽情放纵<i></i>己做<i></i><i></i>恶魔<i></i>。
毕竟做坏<i></i><i></i>痛快淋漓，远比做<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>翼翼<i></i>充满诱惑。
秦无忌<i></i>笑，转身看<i></i>叶凡<i></i>口：“叶<i></i>士，<i></i><i></i>病，吃药念佛<i></i>控<i>⿸</i>吗？”
“吃药念佛治标<i></i>治<i></i>！”
叶凡神情犹豫<i></i><i></i><i></i>，最终看<i></i>秦无忌<i></i>口：“<i></i><i></i>断根<i></i><i></i><i></i>。”
秦无忌眼睛微微亮<i></i>：“叶<i></i>士<i></i>断<i></i>病根？”
老猫<i></i>目光炯炯<i></i>盯<i></i>叶凡，若非刚才叶凡<i></i><i></i>巴掌呈<i></i><i></i>效果，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信口<i></i>河。
精神层<i></i><i></i>东西，<i></i>控<i>⿸</i><i></i><i></i>错<i></i>，<i></i>断根……
叶凡<i></i>字<i></i>句<i></i>声：“<i></i><i></i><i></i>杀死暴戾<i></i><i></i>。”
秦无忌<i></i>老猫瞠目结<i></i>，<i></i><i></i>无<i></i><i></i>解叶凡<i></i>话。
老猫按捺<i></i>住<i></i>问道：“<i></i><i></i>怎么杀死？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>让另<i></i><i></i>秦无忌彻底消失。”
叶凡脸<i></i><i></i><i></i>坚<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>风险？”
秦无忌<i></i>奇<i></i>问道：“什么风险？命？”
叶凡<i></i>笑：“<i></i>身<i></i>没<i></i><i></i>碍，但<i></i>记忆<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>损伤。”
“<i></i>除掉暴戾<i></i>秦无忌<i></i><i></i><i></i><i></i>并抹掉<i></i><i></i>记忆。”
<i></i>提醒<i></i>声：“<i></i><i></i>万<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>密藏<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丢失<i></i><i></i><i></i><i></i>东西。”
秦无忌<i></i>神情瞬<i></i>凝<i></i>，显<i></i>叶凡<i></i><i></i><i></i>句让<i></i><i></i><i></i>担忧。
“秦老，<i></i>需<i></i>尽快做决<i></i>，<i></i>精神已<i></i><i></i><i></i>很危险<i></i>境<i></i>。”
叶凡提醒<i></i>句：“少则<i></i><i></i>月，<i></i>则<i></i><i></i>月，暴戾<i></i><i></i><i></i><i></i>控<i>⿸</i><i></i><i></i>身<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>干<i></i>什么<i></i>，谁<i></i><i></i>知道。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>希望看<i></i>秦无忌失<i></i>谦卑<i></i><i></i>。
“杀
<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>杀<i></i><i></i>！”
秦无忌足足沉默<i></i><i></i><i></i>钟，权衡利弊<i></i>最终<i></i>牙：
“<i></i><i></i>请叶<i></i>士给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>需<i></i><i></i><i></i><i></i>资料整<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>放手治疗<i></i>。”
显<i></i>，<i></i><i></i><i></i>脑海<i>⿺</i><i></i><i></i>密记录<i></i><i></i>免<i></i>遗失。
叶凡<i></i>解秦无忌<i></i>意思，站<i></i><i></i>轻笑<i></i>声：
“<i></i>，<i></i>切听秦老安排，<i></i><i></i><i></i>南陵<i></i>待几<i></i>，随叫随<i></i>。”
“<i></i>待<i></i>给<i></i>留<i></i><i></i>药<i></i>，<i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i>熬<i></i>喝<i></i>喝。”
<i></i>语气诚恳：“虽<i></i>治标<i></i>治<i></i>，但<i></i>压<i>⿸</i><i></i><i></i><i></i><i></i>幻觉幻听。”
秦无忌闻言<i></i>喜，<i></i>握叶凡双手：“辛苦叶<i></i>士<i></i>。”
<i></i><i></i>钟<i></i>，叶凡留<i></i>药<i></i>离<i></i>。
<i></i>窗口看<i></i>叶凡离<i></i>壹号公馆，秦无忌背负双手淡淡<i></i><i></i>老猫<i></i>口：
“<i></i><i></i>哪<i></i><i></i>，<i></i>真<i></i>废<i></i>或者忘记<i></i>，记<i></i>，<i></i><i></i>百零八枚<i></i><i></i>交给叶凡……”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 宴不知 的《祂回家了[无限]》最快更新
第112章 恋爱游戏（13） 免费阅读.[.aishu55.cc]
