第71章 供奉（14）
作品:《祂回家了[无限]》 《祂回<i></i><i></i>[无限]》最<i></i>章节 第71章 供奉（14）
南宫浩感觉眼<i></i>金星乱闪，耳朵嗡嗡<i></i>响，难<i></i>忍受<i></i>剧痛传入脑海，<i></i><i></i><i></i><i></i>震惨叫，痛<i></i><i></i><i></i><i></i>连连打滚。
另<i></i>边，唐凤奇颇<i></i>英俊<i></i>脸隐隐扭曲<i></i><i></i>。
林<i></i><i></i><i></i>巴掌，虽<i></i><i></i>抽<i></i>南宫浩脸<i></i>，唐凤奇却感觉<i></i><i></i>己挨<i></i><i></i><i></i>巴掌。
李承坤、吴东<i></i><i></i><i></i>更<i></i>吓<i></i>闭<i></i>眼睛，<i></i>敢再看。
像<i></i><i></i><i></i><i></i>娇<i></i>惯养<i></i>公<i></i>哥，<i></i>锦衣玉食，饭<i></i>张口衣<i></i>伸手，何曾吃<i></i><i></i><i></i><i></i>苦头。
“林先<i></i>，<i></i>……<i></i>知道<i></i>信<i></i><i></i><i></i>。”唐凤奇结结巴巴道，“但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>誓，<i></i>果<i></i><i></i>再敢<i></i><i></i><i></i>利，<i></i>让<i></i>乱刀穿<i></i>，打雷劈，<i></i><i></i><i></i>死！”
林<i></i><i></i>唐凤奇<i></i>赌咒<i></i>誓充耳<i></i>闻，再次抓住南宫浩<i></i>衣领，将<i></i><i></i><i></i><i></i>提<i></i>：“站<i></i>！”
南宫浩满脸恐惧，<i></i>只手捂住脸，嘴角鲜血直流，抖抖索索<i></i>站<i></i>，裤裆湿<i></i><i></i><i></i>片，竟<i></i>被林<i></i>给吓尿<i></i>。
林<i></i>再次扬<i></i>手掌，准备给南宫浩<i></i>右边脸颊<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“噗通！”
南宫浩双膝<i></i>软，跪<i></i><i></i>林<i></i><i></i><i></i>，死死抱住林<i></i><i></i><i></i>腿，涕泪横流：“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>错<i></i>，<i></i>再<i></i><i></i>敢<i></i>，求求<i></i>放<i></i><i></i>吧，真<i></i><i></i>痛啊……”
“<i></i><i></i>次已<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>马，<i></i><i></i><i></i><i></i>根<i></i>没<i></i>吸取教训，<i></i><i></i><i></i>警告<i></i><i></i>耳边风，又跑<i></i><i></i>找<i></i><i></i>麻烦。”林<i></i><i></i>脚将南宫浩踢<i></i>，声音冰冷至极，“<i></i><i></i>屡次<i></i>番，挑战<i></i><i></i>耐<i></i>，真<i></i><i></i><i></i><i></i>敢杀<i></i>吗？”
南宫浩<i></i><i></i><i></i>滚<i></i>几圈，又猛<i></i>扑<i></i><i></i>，再次抱住林<i></i><i></i><i></i>腿，苦苦哀求：“<i></i>哥，祖宗，爷爷，<i></i><i></i><i></i>绝<i></i>，绝<i></i>，绝<i></i><i></i>敢<i></i>！<i></i>果<i></i>再做坏<i></i>，<i></i><i></i><i></i>**<i></i>！”
<i></i><i></i>怕林<i></i><i></i>信，<i></i>口气<i></i><i></i><i></i>“绝<i></i>”。
另<i></i>边<i></i>唐凤奇<i></i>深深<i></i>向林<i></i>弯<i></i>腰，<i></i><i></i><i></i><i></i>九<i></i><i></i><i></i><i></i>礼，<i></i>终究比南宫浩<i></i><i></i>骨气<i></i><i></i>，至少没<i></i><i></i>众<i></i>跪：“林先<i></i>，<i></i>再次请求<i></i><i></i>原谅，<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>想<i></i>报复<i></i>，<i></i><i></i>苏慕阳<i></i><i></i>混账王鞍，<i></i>马<i></i><i></i><i></i>穷途末路，让<i></i><i></i><i></i>痛打落<i></i>狗，<i></i><i></i><i></i><i></i>糊涂，被<i></i>给<i></i><i></i>，<i></i><i></i>才犯<i></i><i></i><i></i><i></i>错！”
“<i></i>！<i></i>！<i></i>怪苏慕阳<i></i><i></i>王鞍！”南宫浩抱<i></i>林<i></i><i></i>腿，<i></i>牙切齿，<i></i><i></i>群<i>⿺</i>寻找苏慕阳<i></i>身影，“<i></i>老<i></i>害<i></i><i></i>么惨，<i></i>草<i></i>……”
“闭嘴！”见南宫浩又<i></i>污言秽语<i></i>骂<i></i>，林<i></i>眉头微皱，冷声斥道。
南宫
浩赶紧捂住嘴巴，<i></i><i></i>字<i></i><i></i>敢<i></i>。
“苏慕阳<i></i><i></i><i></i>想办<i></i>解决，但<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>轻易放<i></i>。”林<i></i><i></i>字<i></i>句，仿佛砸<i></i>唐凤奇<i></i><i></i><i></i><i></i>，“每<i></i><i></i>，<i></i>必须<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>负责！”
林<i></i>意志坚<i></i>，<i></i>硬<i></i>铁，又怎么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>几句哀求，<i></i><i></i>慈手软，网<i></i><i></i><i></i>。
别看<i></i><i></i><i></i><i></i>无比<i></i>怜，倘若易<i></i><i></i>处，绝<i></i><i></i>凶狠<i></i>狼。
完，林<i></i><i></i><i></i>南宫浩继续求饶，双腿<i></i>弹，挣<i></i><i></i><i></i>手臂，<i></i><i></i><i></i>脚踹<i></i><i></i><i></i>肚<i></i><i></i>！
“砰！”
南宫浩被踹<i></i>双脚离<i></i>，像<i></i>**般趴<i></i><i></i><i></i>，双手捂住肚<i></i>，张<i></i>嘴巴“嗬嗬”喘气，痛<i></i><i></i><i></i>话<i></i>。
“<i></i>愿意负责，<i></i>真<i></i>愿意负责，<i></i>愿意赔……”唐凤奇<i></i>怕林<i></i><i></i><i></i>己<i></i>手，<i></i>迭声<i></i>道。
<i></i><i></i>，唐凤奇<i></i>话<i></i>没完，林<i></i>身<i></i><i></i>晃，瞬<i></i><i></i><i></i><i></i>唐凤奇<i></i><i></i>，毫<i></i>迟疑<i></i><i></i>脚踢<i></i>，快<i></i>闪<i></i>！
“砰！”
<i></i>声闷响，唐凤奇<i></i>身<i></i>被林<i></i><i></i>脚踢飞，<i></i><i></i>砸落<i></i><i></i>，身<i></i>蜷缩<i></i>虾米，脸色惨白，额头青筋爆<i></i>。
“嘶！”
唐凤奇倒吸<i></i><i></i>口凉气，<i></i>紧牙<i></i>，强忍<i></i>腹<i></i>传<i></i><i></i>剧痛，额头汗<i></i>雨<i></i>。
林<i></i><i></i><i></i>脚势<i></i><i></i>沉，唐凤奇感觉<i></i>己<i></i>肠<i></i><i></i>被踢断<i></i>，简直痛彻<i></i>肺。
<i></i><i></i>刻，<i></i><i></i>林<i></i><i></i>恐惧，达<i></i><i></i>顶<i></i>。
踢飞唐凤奇<i>〾</i><i></i>，林<i></i><i></i>身<i></i>毫<i></i>停留，又闪<i></i>李承坤、吴东<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>掌<i></i><i></i>，将<i></i><i></i>抽翻<i></i><i></i>。
李承坤、吴东<i></i>脸<i></i><i></i>别挨<i></i>林<i></i><i></i>巴掌，痛<i></i>眼泪<i></i><i></i><i></i><i></i>，带<i></i>鲜血<i></i>口<i></i><i></i>嘴角流<i></i>，<i></i><i></i>声低<i></i>声<i></i>惨剑
“记住<i></i>疼痛，<i></i>次<i></i><i></i>若再敢<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>让<i></i><i></i>知道什么<i></i>真<i></i><i></i>痛<i></i>欲<i></i>。”林<i></i>目光<i></i>扫，语气冰冷，“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>第<i></i>次，<i></i><i></i>最<i></i><i></i>次，懂吗？”
<i></i><i></i>强忍剧痛，<i></i>头<i></i>捣蒜。
“<i></i>没<i></i>听见<i></i><i></i><i></i>回答。”林<i></i>淡淡道。
南宫浩挨<i></i>林<i></i><i></i>记耳光，此<i></i><i></i>头昏脑胀，耳朵<i></i>嗡嗡<i></i>响，连林<i></i><i></i>话<i></i>没听清，更别回答问题<i></i>。
另<i></i><i></i>饶情况比南宫浩<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>李承坤<i></i>吴东<i></i>胆<i></i>鼠，被林<i></i>吓破哩，只顾趴<i></i><i></i><i></i>颤抖，话<i></i><i></i><i></i><i></i>句。
<i></i><i></i><i>〾</i><i>⿺</i>，只<i></i>唐凤奇<i></i><i></i>话，<i></i>捂<i></i>腹，断断续续<i></i>道：“懂，<i></i><i></i><i></i>懂！林先<i></i>放<i></i>，绝<i></i>没<i></i>第<i></i>次！”
“<i></i>算<i></i>第<i></i>次<i></i><i></i>
<i></i>怕，<i></i><i></i>最<i></i>倒霉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己，记住<i></i>今<i></i>警告，<i></i><i></i>再考验<i></i><i></i>耐<i></i>。”
林<i></i>移<i></i>视<i></i>，<i></i><i></i><i></i>脸<i></i>扫<i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>恐惧<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>随意<i></i>挥<i></i>挥手：“<i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>。”
听<i></i>林<i></i><i></i>话，<i></i>惹<i></i><i></i>蒙<i></i>赦，狼狈<i></i>堪<i></i><i></i><i></i><i></i>爬<i></i>，连身<i></i><i></i>疼痛<i></i>顾<i></i><i></i><i></i>，犹<i></i>丧<i></i><i>〾</i>犬，<i></i>手掩<i></i>，快步朝远处走<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>誓，<i></i>今往<i></i>，谁再<i></i>东海谁<i></i>孙<i></i>。
<i></i><i></i>，已<i></i>彻底变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>伤<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>才走<i></i>没几步，身<i></i>突<i></i>传<i></i><i></i><i></i><i></i>听<i></i>女<i></i>声音：“站住，<i></i><i></i><i></i><i></i>走！”
<i></i><i></i>声音清冷空灵，恍<i></i>，<i></i><i></i>听<i></i><i></i><i></i>耳<i>⿺</i>，却<i></i>晴霹雳，齐刷刷停<i></i>脚步，无比僵硬<i></i>回<i></i>头。
守<i></i>银河<i></i>厦门口<i></i>安保<i></i>员哗啦啦散<i></i>，让<i></i><i></i>条通道，容颜绝美、<i></i>情冷漠<i></i>苏妙<i></i><i>⿺</i>走<i></i>。
<i></i>苏妙身<i></i>，<i></i>跟<i></i>卢茵<i></i>及<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>美妇。
卢茵满脸<i></i>焦急<i></i>担忧，急匆匆<i></i>跑<i></i>林<i></i>旁边，抓住<i></i><i></i>断滴血<i></i><i></i>只手：“林弟，<i></i>受伤<i></i>？”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 宴不知 的《祂回家了[无限]》最快更新
第71章 供奉（14） 免费阅读.[.aishu55.cc]
