第231章 晋江独发，严禁转载
作品:《漂亮笨宝穿成坏蛋炮灰后[快穿]》 《漂亮笨宝穿<i></i>坏蛋炮灰<i></i>[快穿]》最<i></i>章节 第231章 晋江独<i></i>，严禁转载
<i></i><i></i>晚<i></i>拍婚纱照拍<i></i>凌晨<i></i><i></i>钟，非常<i></i>疲倦，<i></i><i></i>情<i></i>愉悦<i></i>，<i></i>非常<i></i><i></i>。
<i></i>且<i></i><i></i><i></i><i></i>福照片<i></i><i></i>热搜。
<i></i>特意<i></i><i></i>席湛微博。
<i></i>特意<i></i>调<i></i>秀恩<i></i>。
待<i></i>疲倦<i></i>躺<i></i>席湛身侧<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i>聊<i></i>越椿，“<i></i><i></i><i></i>越椿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“嗯，<i></i><i></i><i></i><i></i>迅<i></i>拔<i></i>。”
<i>〾</i><i></i>越椿<i></i>营养<i></i>良，<i></i><i></i><i></i>活条件跟<i></i><i></i><i></i>长<i></i>非常快，<i></i>未<i></i><i></i>身<i></i><i></i>该<i></i><i></i>席湛持<i></i>，即<i></i><i></i>持<i></i><i></i><i></i>米八五<i></i>够<i></i>。
“<i></i>非常期待<i></i>长<i></i><i></i>模<i></i>。”
男<i></i>提醒道：“<i></i><i></i><i></i>允儿便老<i></i>。”
“<i></i>越椿<i></i><i></i><i></i>长<i></i>太快<i></i>。”
闻言男<i></i>温润<i></i>笑<i></i>，<i></i>翻身搂<i></i><i></i><i></i>身<i></i>道：“宝宝睡吧，明<i></i><i></i><i></i>拍婚纱照。”
“<i></i><i></i>拍呀……”
“<i></i>没<i></i>白<i></i><i></i>景，尹助<i></i><i></i>特意给<i></i>准备<i></i><i></i>套衣服，依照计划明<i></i><i></i><i></i>拍半<i></i>。”
“席湛，<i></i>杀<i></i><i></i>吧。”
“呵，<i></i>又<i></i>何舍<i></i>？”
“允儿润儿<i></i><i></i>离<i></i><i></i>吗？”
“嗯，<i></i><i></i>离<i></i><i></i>，明<i></i>别墅<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>拍完婚纱照<i></i>带<i></i><i></i><i></i>散散<i></i>。”
席湛准备<i></i><i></i><i></i>世界<i></i>旅<i></i>。
“<i></i><i></i>想孩<i></i><i></i><i></i>怎么办？”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>够吗？”
<i></i>笑<i></i>道：“席湛<i></i><i></i>真霸道。”
“陪<i></i><i></i>辈<i></i><i></i><i></i>席湛。”
……
谭央神色坚<i></i><i></i>意已决，顾澜<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>遗憾，但<i></i>尊<i></i>，<i></i>将她抱<i></i>怀<i></i>悄悄<i></i>离<i></i><i></i>洋桔梗花田，<i></i>车<i></i>谭央<i></i>忐忑<i></i>询问<i></i>，“<i></i><i></i>走<i></i><i></i>么直接<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啊？”
“<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>忙<i></i>。”
“<i></i><i></i>，<i></i>随<i></i>回<i></i>。”
<i></i><i></i>没<i></i>回谭<i></i>，顾澜<i>〾</i><i></i>桐城购置<i></i><i></i>套公寓，<i></i>夫妻商<i></i><i></i>决<i></i>明<i></i><i></i>打胎。
<i></i><i></i><i></i>离<i></i>引<i></i><i></i>郁落落<i></i>注意，郁落落见<i></i><i></i>走<i></i>便带<i></i><i></i><i></i>医<i></i><i></i><i></i>离<i></i><i></i>。
元宥身带任务，<i></i>拍完<i></i><i></i>照片便带<i></i>允儿<i></i>山，<i></i>东西困<i></i><i></i><i></i>怀<i></i>睡<i></i>香甜。
快<i></i>市<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>候允儿便醒<i></i>，她嘴<i></i><i></i>直嚷嚷<i></i><i></i>糖果蛋糕，元宥见她今<i></i>格<i></i>听话便满足<i></i>她<i></i><i></i>愿，<i></i>路<i></i>她<i></i><i></i><i></i>翼翼<i></i>抱<i></i>怀<i></i>，目光眼巴巴<i></i>盯
<i></i>蛋糕盒。
元宥提醒道：“晚<i></i>吃<i></i>长胖。”
允儿<i></i><i></i>只<i></i>蛋糕，没<i></i>搭<i></i><i></i>。
元宥见她<i></i><i></i><i></i>己又道：“<i></i>蛀牙。”
“<i></i>叔叔，别吓允儿<i></i>么。”
元宥微微<i></i>笑，偏头问她，“<i></i>知道<i></i>叔叔<i></i>送<i></i><i></i>哪儿吗？<i></i><i></i>很坏<i></i>叔叔<i></i>儿。”
“<i></i><i></i>怪叔叔吗？”
“<i></i>狮<i></i>记<i></i><i></i>？”
“怪叔叔<i></i>给允儿糖<i></i>玩具，<i></i><i></i>给允儿做饭，<i></i>很<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>很欺负允儿。”
元宥<i></i>奇<i></i>问：“<i></i>怎么欺负<i></i>？”
“<i></i>哭<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>哄<i></i>。”
元宥切<i></i><i></i>声，道：“<i></i><i></i>常哭，谁<i></i><i></i>常哄<i></i>？哦，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>越椿哥哥<i></i>哄<i></i>。”
见元宥提<i></i>越椿，允儿才记<i></i><i></i>。
她<i></i>急<i></i>问：“哥哥呢？”
“待<i></i><i></i><i></i><i></i>叔叔<i></i><i></i><i></i>山。”
允儿突<i></i>惆怅道：“<i></i>想<i></i>哥哥。”
“<i></i><i></i>几<i></i>送<i></i>回梧城见<i></i>。”
抵达墨元涟<i></i><i></i>区门口<i></i>元宥<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忐忑<i></i>安，毕竟墨元涟<i></i><i></i><i></i>名<i></i>阴晴<i></i><i></i>，万<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>找<i></i>触碰<i></i><i></i>情绪<i></i>佳<i></i><i></i>候该怎么办，想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>决<i></i>。
元宥将允儿放<i></i>墨元涟<i></i>门口摁<i></i>门铃<i></i>躲<i></i><i></i>楼梯口，此<i></i>墨元涟<i></i>坐<i></i>沙<i></i>望<i></i><i></i><i></i><i></i>城市夜景，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>燃<i></i>支烟打<i></i><i></i>，<i></i><i></i>半<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>完<i></i>。
今<i></i>又<i></i><i></i><i></i>。
门口响<i></i>门铃，墨元涟没<i></i>搭<i></i>，<i></i>概几<i></i>钟<i></i><i></i>听见孩<i></i><i></i>哭声，<i></i><i></i><i></i>皱眉突<i></i>响<i></i>元宥昨<i></i>给<i></i><i></i>消息，<i></i>迅<i></i><i></i>身走<i></i>客厅，走<i></i>客厅<i></i><i></i>又顿住<i></i>脚步。
墨元涟闭<i></i>闭眼缓解<i></i><i>⿺</i><i></i>情绪。
<i></i><i></i><i></i>哭声<i></i>断，墨元涟<i></i><i></i>却犹豫<i></i>决，“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>呢？云翳，<i></i>想<i></i>吗？”
“<i></i><i></i><i></i>东西<i></i>怕什么？”
“<i></i>啊，<i></i>什么<i></i>怕<i></i>。”
墨元涟打<i></i>门垂<i></i>脑袋看见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身影，她<i></i>颊红红，眼圈红红，哭<i></i>惨<i></i>忍睹，怀<i></i><i></i>抱<i></i>蛋糕盒目光炯炯<i></i>望<i></i><i></i>。
“<i></i>叔叔坏，扔<i></i>允儿<i></i>离<i></i>。”
墨元涟让<i></i>身<i></i>问：“<i></i><i></i>吗？”
允儿<i></i>只认识墨元涟，<i></i>且<i></i>场<i></i>只<i></i>墨元涟<i></i><i></i><i></i>，她只<i></i>跟<i></i><i></i>才算<i></i>依靠。
她抱<i></i>蛋糕盒<i></i><i></i>坐<i></i>沙<i></i>，嘴<i></i><i></i>控诉<i></i>元宥道：“<i></i>叔叔坏，允儿讨厌<i></i>。”
墨元涟坐<i></i>
她<i></i><i></i>问：“喝什么？”
<i></i><i></i>知道该<i></i>何<i></i><i></i>她。
只<i></i><i></i>普通客<i></i><i></i><i></i>待。
<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>怎么<i></i>算<i></i>客<i></i>？
<i></i>且墨元涟<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>候<i></i><i></i>客<i></i>？
允儿听见<i></i>喝<i></i>立即停止哭泣，墨元涟<i></i>才觉<i></i>耳边清净，允儿<i></i>沙道：“<i></i>。”
墨元涟看向她怀<i></i><i></i>盒<i></i>问：“什么？”
“蛋糕，允儿<i></i>吃蛋糕。”
“允儿<i></i><i></i>喝果汁。”
墨元涟<i></i>身<i></i>冰箱<i></i>拿<i></i><i></i>瓶果汁打<i></i>递给她，随<i></i>又<i></i>她<i></i>注视<i>〾</i><i></i>打<i></i><i></i>蛋糕盒，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精致<i></i><i></i>蛋糕，草莓味<i></i>。
<i></i>最讨厌草莓<i>〾</i>类<i></i>甜食。
墨元涟将勺<i></i>给她，“<i></i>己吃。”
允儿<i></i><i></i><i></i>接<i></i>勺<i></i>挖<i></i>蛋糕，<i></i>她并<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>私<i></i><i></i>，<i></i>笙<i></i>直教她<i></i>善<i></i><i></i>享，<i></i><i></i>即便她<i></i>舍<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>。
“叔叔，吃蛋糕。”
允儿递<i></i><i></i><i></i>嘴边，墨元涟望<i></i>眼<i></i><i></i>块蛋糕<i></i><i></i><i></i><i></i>犹豫吃<i></i>吃，允儿督促<i></i><i></i>道：“叔叔快吃，允儿想吃，<i></i>吃<i></i><i></i>吃。”
<i></i>东西迫<i></i>及待<i></i>想吃蛋糕。
但却将第<i></i>口给<i></i><i></i>。
想<i></i><i></i>墨元涟便觉<i></i><i></i>己无<i></i>拒绝。
<i></i>微微<i></i>伸<i></i>脑袋尝<i></i><i></i><i></i>，草莓味<i></i>甜食果真难吃，<i></i><i></i><i></i><i></i>完<i></i><i></i><i></i><i></i>接受。
允儿见<i></i>吃<i></i><i></i>己才<i></i><i></i>，墨元涟坐<i></i>沙<i></i>静默<i></i>望<i></i>她贪吃<i></i>模<i></i>许久才<i></i>言<i></i>语<i></i><i>€</i>道：“<i></i>允，今儿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
闻言允儿迅转<i></i>脑袋。
“叔叔<i></i><i></i>允儿抢蛋糕？”
墨元涟笑<i></i>道：“<i></i>吃吧。”
<i></i><i></i><i></i>第<i></i>次<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候吃<i></i>蛋糕。
虽<i></i>没<i></i>期待<i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i>惊喜，墨元涟勾唇笑<i></i>笑，<i></i><i></i><i></i><i></i>手<i></i>铃声响<i></i>。
墨元涟原<i></i>想<i></i><i></i><i></i>管<i></i>，或许<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i>错<i></i>拿<i></i><i></i>看见备注<i></i>——<i></i>越椿。
<i></i>接<i></i>疑惑<i></i>问：“什么<i></i>？”
“<i></i>叔叔<i>€</i><i></i>狮<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“嗯，<i></i><i></i>桐城吗？”
越椿乖巧<i></i>回答道：“嗯。”
“<i></i>公寓<i></i><i></i>址<i></i><i></i>吗？”
墨元涟<i></i><i></i><i></i>邀请越椿<i></i><i></i><i></i>公寓。
越椿客气道：“嗯，谢谢。”
墨元涟挂断<i></i><i></i>话<i>〾</i><i></i>又望<i></i>允儿，她<i></i>脸颊<i></i><i></i><i></i>蛋糕，像<i></i><i></i><i></i><i></i>花猫似<i></i>。
<i></i>又想<i></i>元
宥将孩<i></i>给<i></i>照顾<i></i><i></i>。
<i></i>墨元涟什么<i></i>候<i></i><i></i><i></i>娃<i></i><i></i>？
墨元涟<i></i>身<i></i>阳台<i></i>抽烟，最近总<i></i>频繁<i></i>抽烟，并没<i></i>什么<i></i>，只<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>够解<i></i><i></i>烦恼，<i></i><i></i><i></i>又<i></i>什么烦恼呢？！
哦，<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>最近<i></i>情绪很<i></i>稳<i></i>。
<i></i><i></i>明白<i></i>席湛<i></i><i></i>意。
席湛想让<i></i>帮<i></i>守护<i></i><i></i>世界吗？
呵，<i></i><i></i>真<i></i>想<i></i><i></i>真。
<i></i>凭什么总<i></i>策划<i></i><i></i>切？
<i></i><i></i>做<i></i>又没<i></i>错。
<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>完<i></i>没<i></i>错。
“<i></i>姐，<i></i>放席湛离<i></i>吗？”
墨元涟转<i></i>身望<i></i>允儿，<i></i>身花仙<i></i><i></i>装扮<i></i><i></i>且又精致，像极<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>姑娘。
“<i></i>允，今晚怎么穿<i></i><i></i>件衣服？”
“元宥叔叔让允儿穿<i></i>。”
墨元涟哦<i></i><i></i>声，允儿吃完蛋糕闹腾<i></i><i></i>睡觉，她<i></i><i></i><i></i>东西又害怕<i></i><i></i><i></i>睡觉。
墨元涟<i></i><i></i>脱<i></i>她身<i></i><i></i>衣裙，<i></i><i></i>目光没<i></i>丝毫杂念，<i></i><i></i>给她换<i></i><i></i><i></i>己<i></i>短袖，<i></i><i></i>太长，<i></i>给她绑<i></i>绑<i></i>免踩<i></i>脚。
墨元涟给她换完衣服<i>〾</i><i></i>带她<i></i>浴室洗漱，<i></i>儿<i></i>她<i></i>牙刷，<i></i><i></i><i></i>次遗留<i></i><i></i>。
<i></i>挤<i></i>牙膏将牙刷递给她。
<i></i><i></i><i></i>候<i></i>允儿很乖巧，听话<i></i>刷牙洗脸<i></i><i></i>打<i></i><i></i>视看<i></i>画片，墨元涟问她<i></i><i></i><i></i>累<i></i>吗，她振振<i></i>词<i></i><i>€</i>道<i></i>睡<i></i>故<i></i>。
墨元涟<i></i><i></i>画片并<i></i>排斥，<i></i>坐<i></i>陪她<i></i><i></i>看，<i></i><i></i><i></i>剧情让男<i></i>看<i></i>津津<i></i>味。
“叔叔，<i></i>喜欢羊羊吗？”
“嗯，喊<i></i>元涟哥哥。”
“元涟哥哥，<i></i>最喜欢什么<i></i>画片？”
“光头强算吗？<i></i><i></i><i></i>怪兽。”
墨元涟<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>画片允儿<i></i>熟悉，她惊喜<i></i>问<i></i>，“元涟哥哥，<i></i><i></i>看<i></i>啊。”
“嗯，<i></i><i></i><i></i>看。”
允儿瞬<i></i>觉<i></i>墨元涟<i></i>知音。
“<i></i><i></i>喜欢，最喜欢<i></i>怪兽，爸爸最喜欢喊允儿<i></i>狮<i></i><i></i>，<i></i>叔叔<i>€</i>允儿<i></i><i></i>怪兽。”
墨元涟纠<i></i>她，“狮<i></i>并<i></i><i></i><i></i>怪兽。”
“<i></i>允儿<i></i><i></i><i></i>怪兽。”
墨元涟清楚<i></i>孩<i></i>执拗。
<i></i><i></i><i></i>执拗。
<i></i>强调道：“狮<i></i>或许<i></i><i></i>怪兽，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怪兽，<i></i>允，<i></i><i></i><i></i>丫头，<i></i><i></i>怪兽。”
闻言允儿脸色委屈巴巴<i></i>，她低声<i></i><i></i>复道
：“允儿<i></i><i></i><i></i>怪兽，叔叔<i></i><i></i>坏<i></i>。”
“呵，<i></i>欺欺<i></i>。”
允儿瞬<i></i>爆哭，墨元涟盯<i></i>她半晌才悠悠<i></i><i>€</i>道：“<i></i>允，再哭待<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>睡。”
闻言允儿识趣<i></i>闭嘴。
她真<i></i><i></i>秒收<i></i>状态。
墨元涟<i></i><i></i>竟<i></i>觉<i></i>惊讶。
“呵，<i></i>真<i></i><i></i>趣。”
没<i></i>久门<i></i>响<i></i><i></i>敲门<i></i>声音，墨元涟<i></i>身<i></i><i></i>门，允儿蹦蹦跳跳<i></i>跟<i></i><i></i>身<i></i>。
墨元涟打<i></i>门，允儿看见越椿<i></i><i></i><i></i>刻忙抱<i></i><i></i><i></i><i></i>腿喊<i></i>，“哥哥抱抱允儿～”
越椿弯腰将她抱<i></i><i></i>怀<i></i>。
允儿<i></i>满<i></i>告状道：“<i></i><i></i>叔叔将允儿丢<i></i>门口<i></i>，哥哥，<i></i>叔叔坏，允儿讨厌<i></i>。”
越椿温柔<i></i>哄<i></i>她道：“乖，<i></i>哥哥让她将<i></i>放<i></i><i></i>儿<i></i>，别<i></i>气<i></i>，<i></i><i></i>先<i></i><i></i>。”
墨元涟<i></i>静<i></i>眸光望<i></i>越椿哄允儿<i></i>模<i></i>，许久<i></i>淡淡<i></i><i>€</i><i></i><i></i>句，“<i></i><i></i>深陷。”
越椿<i></i>意识问：“什么？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>她。”
越椿：“……”
<i></i><i></i>墨元涟<i></i><i></i><i></i>话越椿比<i></i>往更<i></i><i></i>沉默，<i></i>放<i></i>允儿，允儿<i></i><i></i>困<i></i>，<i></i>沙<i></i><i></i>己窝<i></i><i></i>睡<i></i><i></i>，墨元涟<i></i>身将她抱回<i></i>房<i></i>，<i></i><i></i><i></i>看见<i></i>直郁郁寡欢<i></i>越椿。
墨元涟坐<i></i><i></i><i></i><i></i>问：“<i></i>想什么？”
“她<i></i>只<i></i><i></i>孩<i></i>。”
谈<i></i>太<i></i>。
“<i></i>确，但她<i></i>长<i></i>，<i></i>变<i></i><i></i><i></i><i></i>熟<i></i>女<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>候她<i></i><i></i><i></i>诱惑<i></i>致命<i></i>。”
曾<i></i><i></i><i></i>笙<i></i>墨元涟<i></i><i></i><i></i>此。
“墨先<i></i>，<i></i>并<i></i><i></i>她。”
“<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>字。”
“<i></i>选择跟<i></i><i></i><i></i>曾<i></i>祖父姓聂。”
“躲<i></i>她<i></i>席<i></i>吗？”
“<i></i>刚刚<i></i><i></i><i></i>猜测<i></i><i></i><i></i>立<i></i>。”
墨元涟道：“<i></i>只<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>猜测，<i></i><i></i><i></i>否认，<i></i><i></i>必告诉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>证明<i></i>切。”
席允<i></i>长<i></i>，越椿<i></i><i></i>长<i></i>。
长<i></i><i></i><i></i>席允<i></i>越椿<i></i>敢接近<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>席<i></i>唯<i></i><i></i>千金。
<i></i>越椿<i></i>敢靠近<i></i><i></i>贵<i></i>。
“墨先<i></i>，<i></i><i></i><i></i>想<i></i>。”
越椿并<i></i><i></i>席允。
她<i></i>今只<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>。
墨元涟<i>€</i><i></i><i></i>未<i></i>。
未<i></i>谁<i></i><i>€</i><i></i>准。
但越椿绝<i></i><i></i><i></i><i></i>她。
<i></i><i></i>她只<i></i>妹妹。
<i></i>席<i></i>唯<i></i><i></i>千金。
<i></i>席<i></i>唯<i></i><i></i>千金啊……
墨元涟勾唇，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>验清清楚楚<i></i>提醒<i></i>，“聂<i></i><i></i><i></i><i></i>老头，<i></i>值<i></i><i></i><i></i>试<i></i>，倘若<i></i><i></i>想<i></i>笙<i></i><i></i><i></i>难<i></i>随<i></i><i></i>姓<i></i>无妨，<i></i><i></i><i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i>承认<i></i>，<i></i><i></i><i></i>越椿，无论<i></i>姓什么<i></i>只需记<i></i><i></i>己<i></i>越椿。”
“谢谢<i></i><i></i><i></i><i></i>帮助。”
越椿<i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>感激。
“席湛……<i></i><i></i>该<i></i><i></i>已<i></i>计划。”
“<i></i><i></i><i></i>什么意思？”越椿问。
“席湛<i></i><i></i>比想象<i>⿺</i><i></i>视。”
墨元涟适<i></i><i></i>打住话题道：“<i></i><i></i>先稳<i></i><i></i>手<i>⿺</i><i></i>权势<i></i><i></i>长<i></i>，<i></i>今<i></i><i></i><i></i>岁<i></i><i></i>吗？<i></i><i></i><i></i><i></i>岁<i></i><i></i>候<i></i>抢<i></i>手<i>⿺</i><i></i>权势。”
越椿摇摇脑袋道：“<i></i><i></i>给<i></i>。”
<i>€</i><i></i><i></i>抢。
“给<i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i>架<i></i>住<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>何偏偏<i></i><i></i>？”
<i></i><i></i>越椿<i></i>底困惑<i></i>问题。
“<i></i>刚刚告诉<i></i><i></i>答案。”
<i></i>刚刚<i>€</i><i></i>什么？！
“<i></i>并<i></i>清楚。”
“呵。”
<i></i><i></i><i></i>并<i></i>希望越椿<i></i><i></i><i></i><i></i>墨元涟。
<i></i>希望越椿<i></i>守<i></i>住<i></i>己想守<i></i>。
<i></i>希望越椿比<i></i>幸福。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很像。”
<i></i><i></i>她只<i></i>妹妹。
<i></i>席<i></i>唯<i></i><i></i>千金。
<i></i>席<i></i>唯<i></i><i></i>千金啊……
墨元涟勾唇，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>验清清楚楚<i></i>提醒<i></i>，“聂<i></i><i></i><i></i><i></i>老头，<i></i>值<i></i><i></i><i></i>试<i></i>，倘若<i></i><i></i>想<i></i>笙<i></i><i></i><i></i>难<i></i>随<i></i><i></i>姓<i></i>无妨，<i></i><i></i><i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i>承认<i></i>，<i></i><i></i><i></i>越椿，无论<i></i>姓什么<i></i>只需记<i></i><i></i>己<i></i>越椿。”
“谢谢<i></i><i></i><i></i><i></i>帮助。”
越椿<i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>感激。
“席湛……<i></i><i></i>该<i></i><i></i>已<i></i>计划。”
“<i></i><i></i><i></i>什么意思？”越椿问。
“席湛<i></i><i></i>比想象<i>⿺</i><i></i>视。”
墨元涟适<i></i><i></i>打住话题道：“<i></i><i></i>先稳<i></i><i></i>手<i>⿺</i><i></i>权势<i></i><i></i>长<i></i>，<i></i>今<i></i><i></i><i></i>岁<i></i><i></i>吗？<i></i><i></i><i></i><i></i>岁<i></i><i></i>候<i></i>抢<i></i>手<i>⿺</i><i></i>权势。”
越椿摇摇脑袋道：“<i></i><i></i>给<i></i>。”
<i>€</i><i></i><i></i>抢。
“给<i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i>架<i></i>住<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>何偏偏<i></i><i></i>？”
<i></i><i></i>越椿<i></i>底困惑<i></i>问题。
“<i></i>刚刚告诉<i></i><i></i>答案。”
<i></i>刚刚<i>€</i><i></i>什么？！
“<i></i>并<i></i>清楚。”
“呵。”
<i></i><i></i><i></i>并<i></i>希望越椿<i></i><i></i><i></i><i></i>墨元涟。
<i></i>希望越椿<i></i>守<i></i>住<i></i>己想守<i></i>。
<i></i>希望越椿比<i></i>幸福。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很像。”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 玖拾意 的《漂亮笨宝穿成坏蛋炮灰后[快穿]》最快更新
第231章 晋江独发，严禁转载 免费阅读.[.aishu55.cc]
