第122章 晋江独发，严禁转载
作品:《漂亮笨宝穿成坏蛋炮灰后[快穿]》 《漂亮笨宝穿<i></i>坏蛋炮灰<i></i>[快穿]》最<i></i>章节 第122章 晋江独<i></i>，严禁转载
<i></i>看穿沈清鸣<i></i><i></i>意，<i></i><i></i>沈清鸣感<i></i>悲哀，<i></i>看<i></i>李汐<i></i>凤尘<i></i>情深意<i></i>，<i></i>算死亡<i></i>无<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，沈清鸣<i></i><i></i><i></i><i></i>厢情愿。
白胡<i></i><i></i><i></i>愿唤醒沈清鸣，<i></i><i></i>清楚，<i></i><i></i>知道，即<i></i><i></i>己唤醒沈清鸣，<i></i><i></i><i></i><i></i>感激<i></i>己，<i></i><i></i>埋怨<i></i>己，认<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>嫉妒<i></i><i></i><i></i>已，<i></i><i></i><i></i><i></i>叹<i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>情，除非沈清鸣<i></i>己觉醒，否则谁<i></i>帮<i></i><i></i><i></i>。
沈清鸣听<i></i>白胡<i></i><i></i>话，神情变<i></i><i></i><i></i>，<i></i>看<i></i>白胡<i></i>，眼神带<i></i>狐疑<i></i>探究，白胡<i></i>任<i></i><i></i>看<i></i><i></i>己，<i></i><i></i>待沈清鸣<i></i><i></i>己建立信任。
“<i></i><i></i><i></i>敢<i>€</i><i></i><i></i>字，<i></i><i></i><i></i>怪<i></i>。”沈清鸣<i></i>白胡<i></i><i></i>眼<i></i>看<i></i><i></i>任何端倪，<i></i>只<i></i>答<i></i>白胡<i></i><i></i><i></i>求，白胡<i></i>只<i></i>看<i></i>几眼药<i></i>，<i></i>判断<i></i><i></i><i></i><i></i>换<i></i><i></i>己<i></i>药，<i></i>己整<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>草<i></i>看<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>虽<i></i><i></i>情愿，<i></i><i></i>很佩服白胡<i></i>。
<i></i>沈清鸣<i></i><i></i><i></i>带领<i></i>，白胡<i></i>换<i></i><i></i>身干净<i></i>衣裳，<i></i><i></i>乾清宫，魏<i></i>良早<i></i>禀告给李铮，李铮很<i></i>愿意见<i></i>白胡<i></i>，但<i></i>想<i></i>白胡<i></i><i></i>李汐<i></i>师父，<i></i>只<i></i>勉强接见白胡<i></i>。
“皇<i></i>，汐儿<i></i>直<i></i>很牵挂皇<i></i><i></i>病情，特意嘱咐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宫<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>皇<i></i>诊治，皇<i></i>身边<i></i><i></i>沈<i></i>夫<i></i>此医术<i></i>明<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>无<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>答<i></i><i></i>汐儿，<i></i><i></i>即<i></i>医术比<i></i><i></i>沈<i></i>夫，<i></i><i></i><i></i><i></i>皇<i></i>瞧瞧，<i></i>算<i></i><i></i><i></i>汐儿。”
白胡<i></i><i></i>李汐搬<i></i><i></i>，<i></i>算李铮再<i></i>情愿，<i></i>没<i></i>办<i></i>，只<i></i><i></i><i></i>己<i></i>手递给白胡<i></i>，沈清鸣<i></i><i></i><i></i><i></i>白胡<i></i>更<i></i>折服，只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>淡淡<i></i>，白胡<i></i>果<i></i><i></i>老<i></i>，<i></i><i>€</i>客套话，<i></i><i></i>己<i></i>身份<i></i>李汐搬<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>脸<i></i>耐烦<i></i>李铮<i></i>无话<i></i><i>€</i>。
白胡<i></i>细<i></i>安静<i></i><i></i>李铮诊脉，<i></i><i></i><i></i>很长<i></i><i></i><i></i>，左手看完，再<i></i>右手，<i></i><i></i>只空闲<i></i>手黏<i></i><i></i>巴<i></i>白胡<i></i>，<i></i><i></i><i></i>皱皱眉头，又转<i></i>眼珠，<i></i><i></i>抬<i></i>头，<i></i><i></i>又低<i></i>头冥思苦想，<i></i>足足花费<i></i><i></i>半<i></i><i></i>辰<i></i>诊脉，李铮<i></i>头垂<i></i><i></i>，<i></i>睡<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>白胡<i></i>诊断完毕，魏<i></i>良才轻声唤醒李铮，沈清鸣瞪<i></i><i></i>眼白胡<i></i>，<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>医术<i></i>明，诊脉<i></i><i></i><i></i><i></i>么久<i></i><i></i><i></i>。
“怎么<i></i>？<i></i><i></i><i></i>沈<i></i>夫看<i></i><i></i><i></i>？”李铮看<i></i><i></i>眼白胡<i></i>，再看看沈清鸣，眼神<i></i>带<i></i><i></i>丝隐藏<i></i>讥讽，<i></i>令李汐甘<i></i><i></i>徒<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>领。
“回禀皇<i></i>，沈<i></i>夫看<i></i>很<i></i>，皇<i></i><i></i>病情确<i></i><i></i>该按照沈
<i></i>夫<i></i><i></i><i></i>药<i></i>治疗，只<i></i>皇<i></i>按<i></i>喝<i></i>沈<i></i>夫<i></i><i></i><i></i>药<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>药<i></i>病除。”
白胡<i></i>神态恭敬，<i></i>退<i></i><i></i>步，拱手<i></i>揖，<i></i><i></i>神情谦恭，李铮冷笑，忽<i></i><i>€</i>道：“既<i></i><i></i><i>€</i>沈<i></i>夫<i></i>药<i></i><i></i>此<i>〾</i><i></i>，<i></i>何朕吃<i></i>么久<i></i><i></i>没<i></i>任何改善？”
“草药<i></i><i></i>灵丹妙药，<i></i><i></i><i></i>朝<i></i>夕<i></i><i></i><i></i>改变，皇<i></i>，<i></i><i></i><i></i>身<i></i><i></i>状况，信任才<i></i>最<i></i><i></i>药<i></i>，皇<i></i><i></i>该比任何清楚<i></i>何药<i></i>没<i></i><i></i>效。”白胡<i></i><i></i>软<i></i>硬<i></i>回<i></i>李铮<i></i>话，李铮<i></i>眼眉倒竖，<i></i><i></i>白胡<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>李汐<i></i>师父<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>欲<i></i><i></i>吗？
白胡<i></i>并<i></i>畏惧，<i></i>迎<i></i>李铮<i></i>目光，眼<i>⿺</i><i></i><i></i>目<i></i><i></i><i></i><i></i>情。
李铮看<i></i>白胡<i></i>眼<i>⿺</i><i></i>神情，<i></i>知道<i></i>何<i></i><i>⿺</i><i></i>软，白胡<i></i><i></i>目光穿透<i></i>己<i></i><i></i><i></i>，<i></i>竟<i></i>稍微迟疑<i></i><i></i><i></i>，才<i>€</i>道：“朕知道<i></i>，<i></i>先<i></i><i></i>。”
白胡<i></i><i></i>沈清鸣往<i></i>退<i></i>，<i></i><i></i>沉默无言，直<i></i>回<i></i>太医院，沈清鸣<i></i><i></i>想<i></i>白胡<i></i><i>€</i>话，<i></i><i></i>嘴边，见<i></i>白胡<i></i>仍<i></i><i></i>沉思<i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i>白胡<i></i><i></i><i></i><i></i>留<i></i><i></i>太医院。白胡<i></i>觉<i></i><i></i>己<i></i>神思飘<i></i>很远很远，<i></i>似乎看<i></i>潜伏<i></i>巨<i></i><i></i>迷雾<i></i><i></i>罪恶<i></i>轮廓，<i></i>甚至第<i></i>次<i></i>悔，<i></i>己选择<i></i>蛊术。
<i></i>初<i></i>选择蛊术<i></i><i></i><i></i>虚荣<i></i><i></i>祟，想赢<i></i><i></i>己<i></i>师兄冲虚道长，结果证明<i></i><i></i>选择救<i></i><i></i>师兄更<i></i>英明，<i></i>己<i></i>半辈<i></i><i></i><i></i>活<i></i><i></i>悔<i></i>难<i></i><i>⿺</i>。
<i></i><i></i><i></i>决<i></i>，<i></i><i></i>让悲剧<i></i><i></i><i></i><i></i>演，<i></i><i></i>尽<i></i>己<i></i><i></i>切<i></i><i></i>阻止悲剧<i></i><i></i><i></i>。
夜渐渐深<i></i>，<i></i><i></i><i></i>星星光芒微弱，硕<i></i><i></i>月亮悬挂<i></i><i></i>空，璇玑站<i></i>飞雪殿<i></i>栏杆<i></i>，凭栏远眺，<i></i>管世<i></i><i></i>岁月<i></i>何变幻，<i></i><i></i><i></i>月亮<i></i>星星<i></i><i></i><i></i><i></i>，没<i></i><i></i><i></i>任何改变。
璇玑想<i></i><i></i><i></i><i></i>白胡<i></i><i></i><i></i>张苗<i></i>处<i></i><i></i><i></i>，<i></i>没<i></i><i></i>觉白胡<i></i><i></i>阴谋<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很单纯幸福，她<i></i>曾梦想<i></i>张苗<i></i><i></i>己<i></i><i></i>，<i></i><i></i>己<i></i>孩<i></i>，<i></i><i></i>般百姓<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>凡<i></i><i></i>活，悬壶济世。
<i></i>惜，<i></i>切<i></i><i></i>情<i></i><i></i>觉黑夜<i>〾</i>魅<i>〾</i><i></i>终止，她没<i></i>听白胡<i></i><i></i>解释，<i></i><i></i><i></i>解释<i></i>黑夜<i>〾</i>魅<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>显<i></i>苍白无<i></i>。她选择<i></i>放弃，选择<i></i>报仇，她<i></i>仅<i></i>报复白胡<i></i>，<i></i><i></i>报复<i></i>己，<i></i><i></i><i></i>眼无珠，错信白胡<i></i><i></i><i></i>己。
她<i></i><i></i>唯<i></i><i></i>敢<i></i>想<i></i><i></i>只<i></i>张苗，她<i></i><i></i>报复，放弃<i></i><i></i>切，放弃<i></i><i></i>张苗<i></i><i></i>情<i></i><i></i>情，她<i></i>敢<i></i>打听张苗<i></i>消息，只<i></i>祈愿<i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>姑娘，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“璇玑，<i></i><i></i>称呼<i></i><i></i>璇玑<i></i><i></i>？<i></i><i></i>称呼<i></i><i></i>贾
太妃？”白胡<i></i><i></i>声音<i></i>璇玑伸手幽幽响<i></i>，<i></i><i></i>迷香迷倒飞雪殿<i></i>宫<i></i>，轻易<i></i><i></i><i></i>飞雪殿，<i></i>记<i></i>璇玑喜欢看星星<i></i>月亮，她<i></i><i></i>寝宫，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>观望星星<i></i>月亮。
“<i></i>叫<i></i>师父<i></i><i></i>，<i></i><i></i>玄虚道<i></i><i></i><i></i>？”璇玑回身看<i></i>头<i></i><i></i>胡须<i></i><i></i>雪白<i></i>片<i></i>白胡<i></i>，看<i></i><i></i>，璇玑<i></i><i></i><i>⿺</i>思潮汹涌，想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i>己<i></i>师父，<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>己见<i></i>白胡<i></i><i></i>恨<i></i><i></i>冲<i></i><i></i>掐住<i></i><i></i>喉咙杀<i></i><i></i>。
她<i></i>梦<i>⿺</i>梦见<i></i>无<i></i>次<i></i>情景，<i></i>今真<i></i>呈<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，她又<i></i>想扑<i></i><i></i><i></i>，白胡<i></i>想<i></i><i></i>己做<i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>走并没<i></i><i></i><i></i>，<i></i>际<i></i><i>€</i>，白胡<i></i>并没<i></i>做<i></i><i></i>质伤害<i></i>己，<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>师父。
<i></i>惜，<i></i><i></i>声师父，她噎<i></i>喉<i>⿺</i>，<i>€</i><i></i><i></i>口。<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>女孩<i></i><i></i>候，视白胡<i></i><i></i>父<i></i>，<i></i>常缠<i></i>白胡<i></i>给<i></i>己讲故<i></i>，<i></i>今<i></i>她已<i></i>知道<i></i>己<i></i><i></i><i></i>孤儿，白胡<i></i>收养她<i></i>另<i></i>目<i></i>，她<i></i>白胡<i></i><i></i>孺慕<i>〾</i>情，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候戛<i></i><i></i>止。
今<i></i>再见，<i></i><i>⿺</i><i></i>感慨胜<i></i><i></i>切。
白胡<i></i>凝视<i></i>身穿华贵衣裳<i></i>璇玑，她<i></i><i></i><i></i>喜欢金银珠宝，<i></i>今<i></i>她，<i></i>身<i></i><i></i>金银珠宝，<i></i>知道她<i></i>身份<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>太妃，<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>贵妃。
璇玑<i></i><i></i><i></i>美貌远近闻名，想娶她<i></i>妻<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>清，想<i></i><i></i>她最<i></i>竟<i></i><i></i><i></i>太妃。
“璇玑，<i></i><i></i><i></i>话<i></i><i></i>想<i>€</i>，师父<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>确<i></i>怀<i></i>愧疚，<i></i><i></i><i></i>想报复<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>任何<i></i>抗，<i></i>只想知道，<i></i><i></i>李铮做<i></i>什么？”白胡<i></i>态<i></i>安详，<i></i>看<i></i>璇玑，看<i></i>她眼<i>⿺</i><i></i>愤恨，虽<i></i>她掩饰<i></i>很<i></i>，<i></i>见<i></i>白胡<i></i><i></i><i></i>刻，<i></i><i></i><i></i><i></i>觉<i></i>流露<i></i><i></i>，<i></i>想<i></i>张苗，<i></i><i>⿺</i><i></i>璇玑更<i></i>愧疚。
<i></i><i></i><i></i><i></i>张苗<i></i>璇玑<i></i>愧疚，<i></i>才选择<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>飞雪殿，<i></i><i></i>想璇玑再犯<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>错，<i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i>证明<i></i>己<i></i>做<i></i><i></i><i></i>错误，<i></i>已<i></i>错<i></i>，<i></i>想璇玑继续错<i></i><i></i>，只<i></i>璇玑<i></i>她<i></i>做<i></i><i></i>切告诉<i></i>，<i></i>愿意<i></i>璇玑负<i></i><i></i><i></i><i></i>责任。
璇玑听<i></i>白胡<i></i><i></i>话，思潮更<i></i>澎湃，她<i></i><i></i>做梦<i></i>想<i></i><i></i>白胡<i></i>居<i></i><i></i>向<i></i>己道歉，她<i></i><i></i>弦被拨<i></i>，看<i></i>白胡<i></i>真诚<i></i>眼神，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>软，想<i></i><i></i><i></i>候，白胡<i></i><i></i><i></i>疼<i></i><i></i>己，<i></i>手<i></i><i></i>己<i>⿸</i>造玩具，她差<i></i><i></i>冲口<i></i><i></i>叫白胡<i></i><i></i>师父<i></i>。
<i></i>最<i></i><i></i>刻，她头<i></i><i></i>珠串轻轻响<i></i>几<i></i>，手腕<i></i>金手镯<i></i><i></i>叮叮<i></i>脆响，幡<i></i>惊醒，<i></i>己<i></i>身份已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>璇玑，<i></i><i></i>白胡<i></i><i></i>徒弟，<i></i><i></i>炎夏<i></i><i></i>太妃，身份显贵，<i></i>
且白胡<i></i><i></i><i></i>狡猾<i></i>变，万<i></i><i></i>只<i></i><i></i>试探<i></i>己，<i></i>际<i></i>想<i></i><i></i>己交<i></i><i></i>邀功，<i></i>己<i></i><i></i><i></i>功尽废<i></i>。
想<i></i><i></i>往<i></i><i></i><i></i>，想<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>黑夜<i>〾</i>魅<i></i>辛苦，她<i></i><i></i>又硬<i></i><i></i><i></i>，她看<i></i>白胡<i></i><i></i><i>⿺</i>闪<i></i><i></i>柔情尽<i></i>被她埋<i></i><i></i>底，<i></i><i></i><i></i>师徒<i></i>缘<i></i>已<i></i>尽<i></i>。
“<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i>€</i>什么，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>，道长，<i></i>念<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>，让<i></i><i></i>己<i></i><i></i>，<i></i><i></i>传唤侍卫<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>只<i></i>依<i></i>处置<i></i><i></i>。”
“璇玑，<i></i><i></i><i></i>偷走<i></i>黑夜<i>〾</i>魅，<i></i>雄虫，<i></i><i></i><i></i>殖<i></i>幼虫，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李铮身<i></i>，<i></i><i></i>意思，<i></i><i></i>知道，孩<i></i>，回头<i></i>岸，<i></i><i></i>黑夜<i>〾</i>魅<i></i><i></i>带给<i></i>任何幸福，只<i></i>带给<i></i><i></i>幸，<i></i>看看<i></i>师<i></i>知道<i></i>，<i></i><i></i><i></i>收手，<i></i>黑夜<i>〾</i>魅收回<i></i>，否则，最<i></i>受伤<i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>。”
白胡<i></i>见<i></i>璇玑根<i></i><i></i><i></i>乎<i></i>己<i></i>话，<i></i>痛彻<i></i>扉，璇玑此举无意<i></i><i></i>寻死路，她带走黑夜<i>〾</i>魅<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>夜族<i></i>血肉<i></i>饲养黑夜<i>〾</i>魅，想<i></i>她<i></i><i></i>皇宫，<i></i><i></i>看<i>⿺</i><i></i>李汐<i></i>李铮<i></i>夜族<i></i>血缘。
李汐身<i></i>女<i></i>，血色<i></i>璇玑<i></i><i></i>，璇玑并<i></i>需<i></i>，她需<i></i><i></i><i></i>李铮<i></i>血。她甘愿忍受委屈嫁给先皇，<i></i><i></i><i></i><i></i>接近李铮，<i></i><i></i><i></i>李铮智<i></i>低<i></i>，眼<i>⿺</i>只<i></i>李盈盈，她只<i></i><i></i>退<i></i>求次，终<i></i><i></i><i></i><i></i>太妃<i>〾</i><i></i>，<i></i>己终<i></i><i></i><i></i><i></i>手<i></i><i></i><i></i>。
她扮<i></i>太医院<i></i><i></i><i></i>徒，<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>领，<i></i><i></i>似<i></i>药草换<i></i>沈清鸣<i></i>给李铮<i></i>草药，<i></i><i></i>沈清鸣细<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i>⿺</i><i></i>差别，但<i></i>沈清鸣<i></i><i></i>做梦<i></i>想<i></i><i></i>，竟<i></i><i></i><i></i>敢替换太医院<i></i>草药，<i></i><i></i>并没<i></i>留<i></i>。
李铮<i></i>觉草药<i></i>异<i>〾</i><i></i>，喝<i></i><i></i>璇玑逐渐替换<i></i>草药，引<i></i><i></i>她埋<i></i>李铮身<i></i><i></i>黑夜<i>〾</i>魅<i></i>雄虫，控<i>⿸</i><i></i>李铮<i></i><i></i>智。
璇玑<i></i><i></i><i></i>次<i></i>该<i></i><i></i>己<i></i><i></i>胜利，冰雪聪明<i></i>李汐<i></i>精明<i></i>干<i></i>风尘<i></i><i></i><i></i>宫<i>⿺</i>，安佑<i></i>身乏术，想<i></i>李铮<i></i>求<i></i>己已<i></i><i></i>指<i></i><i></i>待<i></i><i></i>情，没<i></i>想<i></i>，白胡<i></i>居<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i>⿺</i>警惕<i></i>极<i></i>，她看<i></i>白胡<i></i><i></i>眼神变<i></i>阴狠。
白胡<i></i>看<i></i>璇玑眼<i>⿺</i><i></i>杀意，<i></i><i></i><i>⿺</i>极<i></i>惊骇，想<i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i>，璇玑竟<i></i>被名利虚荣蒙蔽<i></i><i></i>智，比<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>厉害，<i></i><i></i><i>⿺</i>更<i></i>愧疚，更<i></i>肯<i></i><i></i>己<i></i><i></i>志，绝<i></i><i></i><i></i>让璇玑<i></i><i></i>己<i></i><i></i>，留<i></i>终身<i></i><i></i>悔、
“璇玑，<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>愿，<i></i>旦<i></i><i></i><i></i>**<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>太<i></i><i></i><i></i>候，<i></i>知道<i></i><i></i>想见<i></i><i></i>，<i></i>走<i></i>，记住<i></i><i></i>话。”白胡<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i>想知道璇玑<i></i><i></i>意，<i></i>并没<i></i>真<i></i>寄望<i></i>此<i></i><i></i>打
<i></i>璇玑，璇玑忍受<i></i><i></i><i></i><i></i>委屈<i></i>耻辱，<i></i><i></i>少美貌<i></i><i></i>寡居深宫<i></i>太妃，<i></i><i></i><i></i>己几句话<i></i><i></i><i></i>打<i></i>。
<i></i><i></i>想璇玑知道，<i></i><i></i><i></i>皇宫<i>⿺</i>，<i></i><i></i>存<i></i><i></i><i></i><i></i>璇玑<i></i>警告。
“<i></i><i></i>放长<i></i>钓<i></i>鱼，<i></i>付<i></i><i></i>么<i></i>，<i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i>愿，<i></i><i></i><i></i>让任何<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”璇玑已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i>练功<i></i>孩<i></i>，她眼眸眯<i></i>，眼角<i></i>皱纹<i></i><i></i><i></i><i></i>利刃割<i></i>她<i></i>眼角，她花费<i></i><i></i><i></i><i></i>青春<i></i><i></i><i></i>皇宫，<i></i>允许任何<i></i>破坏她<i></i><i></i>计。
“璇玑，<i></i><i></i><i></i>皇宫<i></i>，<i></i><i></i><i></i>付任何<i></i>，首先<i></i><i></i><i></i>付<i></i><i></i><i></i>师父。”白胡<i></i>深深<i></i>看<i></i>璇玑，璇玑看<i></i><i></i><i></i>眼神阴毒狠辣，她已<i></i><i></i><i></i>白胡<i></i>放<i></i>眼<i></i>。
璇玑看<i></i>白胡<i></i>转身离<i></i>，她精<i></i>切割<i></i><i></i><i></i>指甲陷<i></i><i></i>己<i></i>手<i></i>，白胡<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>她<i></i><i></i><i></i>改变<i></i>己<i></i>计划，既<i></i>白胡<i></i><i></i>挡<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i>手<i></i>留情。
凤尘看<i></i>怀<i>⿺</i>沉睡<i></i>李汐，<i></i>知道回<i></i>京城<i>〾</i><i></i>，李汐<i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i><i></i>休息<i></i><i></i>候，<i></i>买<i></i><i></i>辆马车，<i></i>便李汐休息，李汐果<i></i><i></i>路<i></i><i></i><i></i><i></i>昏昏欲睡，她确<i></i>太累<i></i>，<i></i>凤尘身边<i></i><i></i>完<i></i>放松。
<i></i><i></i><i></i>半夜<i></i><i></i>悄悄回<i></i>皇宫，<i></i>衣<i></i>早知道消息，早早<i></i><i></i>宫门<i></i>候，李汐<i></i>马车<i></i>跳<i></i><i></i>，见<i></i><i></i>衣，她<i></i><i></i>惊喜交集，看<i></i>花莲没<i></i>欺骗<i></i>己，<i></i>衣果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>衣<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>话<i></i><i>€</i>，但<i></i>她<i></i><i></i>知道，<i></i><i></i>更<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>她<i></i>，凤尘已<i></i><i></i>催促<i></i>李汐回<i></i><i></i>仪居。
安佑<i></i><i></i><i></i>仪居看奏折，见<i></i>李汐<i></i>凤尘，<i></i>恍<i></i><i></i>梦<i>⿺</i>，想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候见<i></i>李汐，<i></i>握住李汐<i></i>手臂，<i></i><i></i><i></i><i></i>打<i></i><i></i>李汐，竟<i></i>哽咽<i></i><i>€</i>道：“汐儿，<i></i>瘦<i></i>，<i></i><i></i><i></i>受<i></i>很<i></i>委屈？”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 玖拾意 的《漂亮笨宝穿成坏蛋炮灰后[快穿]》最快更新
第122章 晋江独发，严禁转载 免费阅读.[www.aishu55.cc]
