第69章 晋江独发，禁止转载
作品:《漂亮笨宝穿成坏蛋炮灰后[快穿]》 《漂亮笨宝穿<i></i>坏蛋炮灰<i></i>[快穿]》最<i></i>章节 第69章 晋江独<i></i>，禁止转载
凤尘已<i></i><i></i><i></i>炎夏<i></i><i></i>驸马，<i></i><i></i>北狄<i></i><i></i>王<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i>，<i></i>何苦阻止<i></i>门<i></i><i></i>？<i></i>看看<i></i>今满朝<i></i>文武，<i></i>被皇<i></i>控<i>⿸</i>，安佑<i></i>唯<i></i><i></i><i></i>守护汐儿<i></i><i></i>。”
凤铭没<i></i><i>€</i>完<i></i>话，安<i></i>侯明白<i></i>，<i></i>今<i></i>李铮身边留<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>阿谀奉承<i></i><i></i>臣，<i></i><i></i>敢<i></i>谏言，直言<i></i>畏<i></i>忠臣已<i></i>被<i></i><i></i>名<i></i>打<i></i>走，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李汐<i></i>架空，万<i></i>李铮失控<i></i>李汐做<i></i>伤害，<i></i>果<i></i>更<i></i>难<i></i>挽回。
安<i></i>侯刚才接<i></i>魏<i></i>良<i></i>密报，<i></i><i></i>即<i></i>气<i></i><i></i>头，立即<i></i>阻止安佑<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>，并没<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i>今听<i></i>凤铭<i></i>话，再细想<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>果<i></i>系，<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>感慨万<i></i>，想<i></i><i></i><i></i>己<i></i>儿<i></i><i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>，早知<i></i>此，<i></i>初真<i></i><i></i>该劝<i>€</i>先皇撮<i></i>安佑<i></i>李汐才<i></i>。
凤铭深深看<i></i><i></i>眼安佑，安佑眼见凤铭<i></i>眼窝深陷，容颜憔悴，<i></i><i>⿺</i>更<i></i><i></i>忍，<i></i><i></i>刚刚失<i></i>儿<i></i><i></i>老<i></i>赶<i></i><i></i><i></i>己解围，<i></i>己却<i></i><i></i>告诉<i></i>真<i></i>，只<i></i><i></i>眼神<i></i>示<i></i>凤铭<i></i>感激。
凤铭带<i></i>安<i></i>侯<i></i><i></i>，安佑长<i></i><i></i>口气，坐<i></i>椅<i></i><i></i>，<i></i><i></i>觉<i></i>无比压抑，想<i></i><i></i>原<i></i><i></i><i></i>背负别<i></i><i></i>秘密，<i></i><i></i>件<i></i>此艰难<i></i><i></i>情。
太医院，<i></i>太医带<i></i><i></i>众太医，埋首<i></i>医书<i>⿺</i>，寻找解救白胡<i></i><i></i>办<i></i>，<i></i><i></i>沈清鸣<i></i>吩咐，<i>〾</i><i></i>，<i></i>太医先<i></i><i></i><i></i><i></i>古<i></i>解毒灌白胡<i></i>喝<i></i><i></i>，沈清鸣否决<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>，命令<i></i><i></i><i></i>古书<i>⿺</i>翻找办<i></i>。
“师父，<i></i><i></i>再耽误<i></i><i></i>，师叔祖只怕……”沈清鸣身边<i></i><i></i>徒弟，<i></i><i></i><i></i><i></i>侍<i></i><i></i>劳低声<i>€</i>道，<i></i>跟随沈清鸣<i></i><i></i>，熟悉医<i></i>，知道即<i></i>办<i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>解毒办<i></i>灌入白胡<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>延长白胡<i></i><i></i><i></i>命，<i></i>今沈清鸣什么<i></i><i></i>做，白胡<i></i>很快<i></i><i></i><i></i><i></i>蛊毒<i></i><i></i><i></i><i></i>失<i></i>，<i></i>李铮已<i></i><i></i><i></i>严命，白胡<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>旨意<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>死<i></i>。
沈清鸣只想<i></i>速白胡<i></i><i></i>死亡，<i></i><i></i>想见<i></i>李汐嫁给安佑，既<i></i>安<i></i>侯<i></i><i></i><i></i>阻止安佑<i></i>李汐，<i></i><i></i>只<i></i>让白胡<i></i><i></i><i></i>，白胡<i></i><i></i>李汐<i></i>师父，<i></i>旦白胡<i></i>死<i></i>，李汐<i></i><i></i>守孝<i></i><i></i>，<i></i><i></i>婚娶，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>办<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>……皇<i></i>知道，<i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>。”<i></i>劳很担<i></i>沈清鸣，<i></i><i></i>眼<i></i>只<i></i>李汐，已<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情。
“<i></i><i></i>办<i></i><i></i><i></i>让皇<i></i><i></i><i></i>怀疑<i></i>，<i></i><i></i><i></i>帮<i></i><i></i>汐儿，让汐儿知道谁才<i></i>最<i></i><i></i>她<i></i><i></i>，谁才<i></i><i></i>帮<i></i>她，安佑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>青梅竹马<i></i>玩伴罢<i></i>
，<i></i>汐儿真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
沈清鸣<i></i><i></i>睡<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>白胡<i></i>冷笑，<i></i><i></i>白胡<i></i>只<i></i>恨，<i></i>翻遍白胡<i></i><i></i>东西，<i></i>无<i></i>找<i></i><i></i><i></i><i>⿸</i>毒炼毒<i></i>书籍，<i></i><i></i><i></i>最想<i></i><i></i><i></i>，白胡<i></i><i></i>底藏<i></i>哪<i></i>，<i></i>果找<i></i><i></i>，<i></i>宁愿白胡<i></i><i></i>死，<i></i><i></i>愿白胡<i></i>白白躺<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>仪居，寝宫<i></i><i></i>窗户<i></i><i></i>紧闭，<i></i><i></i>打<i></i>，夜风徐徐吹<i></i>李汐<i></i>身边，周围安静无声。
李汐安静<i></i>睡<i></i><i></i>，安佑坚持<i></i>守<i></i>李汐身边，<i></i>衣只<i></i><i></i>休息，安佑<i></i>直站<i></i>李汐<i></i>身边，直<i></i>李汐彻底睡<i></i>，安佑走<i></i>窗<i></i>，打<i></i>窗<i></i>，让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>凤尘<i></i><i></i>，凤尘立即<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>，<i></i>想伸手<i></i><i></i>李汐<i></i>脸庞，<i></i><i></i>手<i></i>碰<i></i>李汐<i></i><i></i>瞬<i></i>，<i></i><i></i>收回<i></i>手。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i>，<i></i>长话短<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>安息香<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>让汐儿沉睡很久。”
凤尘<i></i>安佑感激<i></i><i></i><i></i>头，<i></i>知道最辛苦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己，<i></i><i></i>安佑，<i></i>夹<i></i><i>⿺</i><i></i>左右<i></i>难，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李汐<i></i>深厚感情，只怕<i></i>熬<i></i><i></i><i></i><i></i>，安<i></i>侯虽<i></i><i></i><i></i>凤铭<i></i>劝解，<i></i>再<i></i><i></i>安佑<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i>安佑<i></i><i></i>非常冷淡，<i></i><i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>边<i>€</i>话，安<i></i>侯几乎完<i></i><i></i><i></i><i></i>凤尘。
凤尘此<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安<i></i>候<i></i>凤铭公<i></i><i></i>己<i></i><i></i>并没<i></i>离<i></i><i></i><i></i>情，眼<i></i><i></i>帮<i></i><i></i>己<i></i><i></i>，只<i></i>安佑。
“汐儿，<i></i>辛苦<i></i>，<i></i>真想<i></i><i></i><i></i>身边<i></i><i></i>照顾<i></i>，<i></i>惜<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身，<i></i>再忍耐<i></i><i></i>，很快<i></i>情<i></i><i></i><i></i>落石<i></i>，<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>永远<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>管<i></i>哪<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>，<i></i><i></i>光明<i></i><i></i><i></i>保护<i></i>，<i></i>护<i></i>。”
凤尘<i></i>手握住李汐<i></i>手，贴<i></i><i></i>己<i></i>脸<i></i>，<i></i>手轻轻拨<i></i>李汐额<i></i><i></i>刘海，李汐即<i></i><i></i>睡眠<i>⿺</i>，<i></i>容依<i></i>带<i></i>挥<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>愁容，凤尘看<i></i><i></i><i></i><i></i>疼，<i></i><i></i>无<i></i><i></i><i></i>，只<i></i><i></i>暗处看<i></i>李汐孤身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情。
凤尘<i></i>安佑<i></i>催促<i></i>才依依<i></i>舍<i></i>离<i></i>，<i></i>知道回头<i></i>少次，<i></i>才<i></i>舍<i></i>离<i></i>，<i></i>果<i></i>知道<i></i>迟<i></i>离<i></i>，<i></i><i></i>知道<i></i>情<i></i><i></i><i></i>惊<i></i><i></i>变<i></i>。
<i></i>没<i></i>见<i></i>安佑<i></i><i></i>色变<i></i>苍白，<i></i><i></i><i></i><i></i>让凤尘担<i></i>，强忍住<i></i>口翻涌<i></i>血气，<i></i>想离<i></i><i></i>仪居，<i></i>衣<i></i>准备<i></i>李汐梳洗，见<i></i>安佑<i></i>色惨白，见<i></i><i></i>衣，<i></i>再<i></i>控<i>⿸</i><i></i><i></i><i></i>己，整<i></i><i></i>倒<i></i><i></i><i></i>，<i></i>衣手<i></i><i></i><i></i>盆<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>倒<i></i><i></i>衣<i></i>身<i></i>。
“<i></i>侯爷！”<i></i>衣惊呼，周围<i></i>侍卫<i></i>围<i></i><i></i><i></i>，<i></i>惊醒<i></i><i></i><i></i><i></i>安睡<i></i>李汐，李汐见<i></i>安佑<i></i>模<i></i>，<i></i>头<i></i>惊，立即命<i></i>传召<i></i>太医<i></i><i></i>。
<i></i>太医<i></i><i></i>睡梦<i>⿺</i>
，<i></i><i></i>没<i></i>赶<i></i>，沈清鸣<i></i><i></i>赶<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>，见<i></i><i></i>安佑，<i></i>顿<i></i>冷静<i></i><i></i>，<i></i>很快诊断<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>结论。
安佑身<i>⿺</i>蛊毒，李汐<i></i><i></i><i></i>想追查原<i></i>，很快她<i></i>找<i></i><i></i>原<i></i>，<i></i>远处躺<i></i><i></i><i></i>食盒，<i></i><i></i>乾清宫专<i></i><i></i>食盒，李汐<i></i><i></i>顿<i></i><i></i>凉。
沈清鸣见<i></i><i></i>太医<i></i><i></i>，<i></i>静静<i></i>走<i></i>。
半<i></i><i></i>辰<i>〾</i><i></i>，乾清宫<i></i>片寂静，寝宫忽<i></i>传<i></i>茶杯砸碎<i></i>声音，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>片寂静，李铮<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>严命，除<i></i>魏<i></i>良，任何<i></i><i></i><i></i>接近乾清宫<i></i>寝宫。
李铮并没<i></i><i></i>往常<i></i><i></i>睡<i></i><i></i>己<i></i>床<i></i>，<i></i>站<i></i>黑暗<i>⿺</i>，借<i></i><i></i><i></i>窗<i></i>透入<i></i>微光，<i></i>看<i></i>清<i></i><i></i>站<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>容，<i></i><i></i><i></i>容倒<i></i>看<i></i>很清楚，狰狞扭曲。
李铮<i></i>手抓紧<i></i><i></i><i></i><i></i>手腕，神情凶恶，“朕<i></i><i></i>毒死安佑，<i></i><i></i>被<i></i>看<i></i>半<i></i>痕迹，更<i></i><i></i>让汐儿知道，让她恨朕。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>唤<i></i>？”身影<i></i>声冷笑，吹<i></i>手<i></i><i></i>竹哨，李铮<i></i>场觉<i></i>头痛欲裂，捧<i></i><i></i>己<i></i>脑袋<i></i>断呻吟叫痛。
“<i></i><i></i>今只<i></i>做<i></i><i></i>傀儡，<i></i>喜欢怎么做<i></i>怎么做，沈清鸣，准备文房<i></i>宝，皇<i></i><i></i><i></i>诏书。”身影停<i></i>竹哨，<i></i>身<i></i><i></i>待<i></i>沈清鸣吩咐道，李铮<i></i>知<i></i>沈清鸣<i></i>卖<i></i><i></i>，<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>直命令沈清鸣<i></i><i></i>己控<i>⿸</i><i></i><i></i><i></i>蛊毒，<i></i><i></i><i></i><i></i>己控<i>⿸</i>，<i></i>想沈清鸣根<i></i><i></i>没<i></i>按照<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>做，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>帮凶。
身影<i></i>李铮<i></i>口<i></i><i></i><i></i><i></i>道诏书，李铮又惊又怒，却又无<i></i>奈何，此刻<i></i><i></i><i></i>身难保，没<i></i>任何<i></i>气<i></i>抗。
<i></i><i></i>传<i></i>李汐<i></i>叫声，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很久<i></i>没<i></i>见<i></i>李铮，<i></i><i></i>见魏<i></i>良，她担<i></i>李铮，拍门叫唤，身影<i></i>沈清鸣横<i></i><i></i>巴，随<i></i>消失，沈清鸣<i></i>掌打<i></i>李铮脑<i></i>，李铮顿<i></i>晕<i></i><i></i><i></i>。沈清鸣<i></i>李铮放<i></i>才<i></i><i></i>门。
“皇兄怎么晕倒<i></i>？”李汐见<i></i>李铮睡<i></i>床<i></i>，听<i></i>沈清鸣<i>€</i>李铮晕倒，担<i></i><i></i>已。她<i></i><i></i>想<i></i>兴师问罪，<i></i>想见<i></i>李铮昏倒，她<i></i>安佑<i></i>担<i></i>抛<i></i><i></i>边。
“皇<i></i><i></i>病<i></i>次<i></i><i></i>越<i></i>越<i></i>，眼看再<i></i>控<i>⿸</i>，皇<i></i>只怕<i></i>命<i></i>保。”沈清鸣看<i></i>李汐<i></i>侧脸，<i></i><i></i><i></i>梦<i></i>见<i></i>无<i></i>次<i></i><i></i>容，<i></i>今呼吸<i></i>闻，<i></i><i></i><i></i>狂跳<i></i>已。刚才<i></i>安佑<i></i><i></i>衣<i></i><i></i>边，<i></i>只<i></i>压抑<i></i>己<i></i><i></i>情，<i></i>今竟<i></i><i></i><i></i><i></i>李汐<i></i>此接近，<i></i>忘记<i></i><i></i>切。
李汐没<i></i>察觉沈清鸣<i></i><i></i>意，她<i></i><i></i>往<i></i>沉，白胡<i></i><i></i>昏迷<i></i>李铮<i></i>晕倒<i></i>她更<i></i>确<i></i>她<i></i>安佑<i></i>婚<i></i><i></i><i></i>紧<i></i><i></i>，<i></i><i></i>再拖延。
“皇兄<i></i><i></i>处<i></i>
<i></i><i></i>吗？”李汐想<i></i><i></i><i></i><i></i>键问题，她<i></i><i></i>放任朝<i></i><i></i>管。
“<i></i>明<i></i>看看，目<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>论。汐儿<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i><i></i>直守<i></i>皇<i></i>，皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”沈清鸣<i></i>直看<i></i>李汐，舍<i></i><i></i>挪<i></i>目光，<i></i>甚至<i></i><i></i>见<i></i>李汐头<i></i><i></i>珍珠头饰<i></i><i></i><i></i>微光，<i></i><i></i>李汐脸<i></i>细腻<i></i>肌肤。
李汐抬<i></i>头，<i></i>觉脸颊擦<i></i>沈清鸣<i></i>嘴唇，李汐没<i></i>觉<i></i><i></i>何异<i></i>，沈清鸣<i></i>情激<i></i>，<i></i>紧紧<i></i>住<i></i>己<i></i>嘴唇，<i></i>怕<i></i>瞬<i></i><i></i>温暖溜走，<i></i>至<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>察觉。
“<i></i>侯爷怎么<i></i><i></i>？”沈清鸣觉<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>跳<i></i><i></i>，<i></i>勉强想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>令<i></i>己<i></i><i></i>立即失态<i></i>问话。
“<i></i>已<i></i>给<i></i>吃<i></i><i></i><i></i>药丸，<i></i><i></i>暂<i></i>控<i>⿸</i><i></i><i></i><i></i>脉<i></i><i></i>被损坏，<i></i><i></i>迟<i></i>确<i></i><i></i>身<i></i><i></i>蛊虫<i></i>何，<i></i><i></i><i></i><i></i>给<i></i>吃<i></i><i></i>确<i></i>解药。”
李汐<i></i>话<i></i><i></i><i></i>盆冷<i></i>淋<i></i>沈清鸣<i></i>头<i></i>。
“<i></i>怎么知道<i></i><i></i>？”沈清鸣隐约知道李汐<i></i>回答，但<i></i><i></i><i></i><i></i>耳听<i></i>李汐<i></i>回答才<i></i>甘<i></i>，<i></i>紧紧盯<i></i>李汐，手竟<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>抓住<i></i>李汐<i></i>手腕。
“<i></i><i></i>师父给<i></i><i></i><i></i><i></i>《毒<i></i>》<i></i><i></i><i></i>记载<i></i>症状，除<i></i>黑夜<i>〾</i>魅，<i></i><i></i>几乎记载<i></i><i></i><i></i><i></i>蛊毒<i></i>症状<i></i>解药，<i></i><i></i><i></i>知道。”李汐<i></i>话彻底破灭<i></i>沈清鸣<i></i><i></i><i></i>希望，原<i></i><i></i><i></i>《毒<i></i>》真<i></i><i></i><i></i>李汐<i></i>手<i></i>。
“<i></i>此甚<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>花费功夫，<i></i>侯爷<i></i><i></i><i></i>安<i></i>无恙。”沈清鸣<i></i><i></i><i></i><i></i>暗恨，<i></i>己<i></i><i></i>容易怂恿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手毒害安佑，想<i></i>白胡<i></i>昏迷，<i></i>解救<i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i>己，<i></i>错算<i></i>，白胡<i></i>居<i></i><i></i>此喜<i></i>李汐，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i><i></i><i></i><i></i>《毒<i></i>》传给<i></i>李汐。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i>谁<i></i><i></i>。”李汐<i></i>话<i></i><i></i><i></i><i></i>锤<i></i>，<i></i>沈清鸣<i></i><i></i><i></i>敲<i></i>无<i></i><i></i>伤口。
“<i></i>真<i></i>喜欢安佑？”沈清鸣<i></i>神情变<i></i>阴沉，<i></i>看<i></i>李汐，李汐<i></i><i></i><i></i>问话<i></i><i></i><i></i>意，<i></i><i></i>沈清鸣<i></i>想安慰<i></i>己。
“喜欢<i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i>，<i></i><i></i><i></i>很<i></i>。”李汐看<i></i>李铮，<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她没<i></i>听<i></i>沈清鸣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i>€</i>，<i></i><i></i>比安佑<i></i>她更<i></i>。
李汐再叮嘱沈清鸣几句<i>〾</i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>仪居，她<i></i>沈清鸣很放<i></i>，她<i></i>知道沈清鸣<i></i><i></i>情<i></i>她刚才<i>€</i>话<i></i><i></i>候已<i></i><i></i><i></i>改变。
回<i></i><i></i>仪居，安佑已<i></i>清醒，见<i></i>李汐回<i></i>，<i></i>问<i></i>李铮<i></i>情况，李汐<i>€</i><i></i>沈清鸣<i></i><i></i>李铮身边，李汐<i></i>李铮<i></i>情况并<i></i><i></i>很担<i></i>，沈清鸣向她保证，李铮<i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。
“安佑，<i></i><i></i>骗<i></i>，<i></i><i></i>真
<i></i>愿意<i></i><i></i><i></i><i></i>？<i></i>真<i></i>清楚<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>状况？”李汐看<i></i>安佑，她<i></i><i></i>更<i></i>感<i></i><i></i><i></i>愧疚，她<i></i><i></i><i></i><i></i>兄只<i></i>深厚<i></i>兄妹<i>〾</i>情。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>安无<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>辈<i></i><i></i><i></i><i></i>兄妹。”安佑<i></i><i></i>想脱口<i></i><i></i><i></i><i></i>并<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>嘴边，又及<i></i>收回，<i></i><i></i>秘密，<i></i>没<i></i><i></i>被揭<i></i><i></i><i></i>候。
“谢谢<i></i>，<i></i>直守护<i></i>。”李汐知道她<i></i>安佑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i>，<i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i><i></i>处，<i></i><i></i><i></i><i></i>初<i></i>早<i></i><i>€</i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i>想纳妾，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，毕竟舅舅<i></i>想看<i></i>孙<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>再<i>€</i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i>想想明<i></i><i></i>朝<i></i><i></i>何<i></i><i></i>文琪<i></i><i></i><i></i>。”安佑转移话题，<i></i>见<i></i>李汐神情伤感，<i></i><i></i><i></i><i></i>忍，只<i></i>装<i></i>没<i></i>看<i></i>。
李汐淡淡<i></i>笑，并<i></i><i></i>意，<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>满朝文武，<i></i>今安佑<i></i><i></i>己<i></i>身边，更<i></i><i></i><i></i>话<i></i>。
第<i></i><i></i>早朝，安佑<i></i>李汐<i></i><i></i>朝堂，<i></i><i></i>见<i></i>满朝文武<i></i><i></i>议论纷纷，安佑<i></i>李汐交换<i></i><i></i>诧异<i></i>眼神，安佑站<i></i><i></i>己<i></i>位置，凤铭<i></i>安<i></i>候<i></i>早<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>俱<i></i>腮帮鼓鼓<i></i>坐<i></i>轮椅<i></i>，李汐<i></i><i></i><i></i>想问问<i></i><i></i><i></i><i></i>何<i></i>，见<i></i>坐<i></i>朝堂<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>知道<i></i>何众<i></i><i></i>鼓噪<i></i>安，但<i></i>又无<i></i>愿意<i></i>众<i></i>声。
<i></i>原<i></i>属<i></i>李汐<i></i>凤椅<i></i>坐<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>连李汐<i></i>忘记<i></i><i></i><i></i>，贾太妃，她<i></i>身暗红色绣**长袍，衣襟满<i></i>金色<i></i>刺绣牡丹，她头<i></i><i></i>**展<i></i>双翅，口衔金珠，<i></i>脸<i></i>威严俯视站<i></i><i></i><i></i><i></i>众臣。
“贾太妃，<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>？”李汐<i></i><i></i>目瞪口呆，<i></i><i></i>她见惯<i></i>场<i></i>，<i></i><i></i>惊讶<i></i>神情<i></i>闪<i></i><i></i>，她收敛<i></i><i>⿺</i><i></i>惊诧，<i></i>脸<i></i>色，她<i></i>父皇<i></i>妃<i></i>，李汐<i></i>她<i></i>算保留基<i></i><i></i>尊<i></i>，<i></i><i></i>她坐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看风景。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 玖拾意 的《漂亮笨宝穿成坏蛋炮灰后[快穿]》最快更新
第69章 晋江独发，禁止转载 免费阅读.[www.aishu55.cc]
