第40章 第 40 章
作品:《娱乐公司运营手册》 《娱乐公司运营手册[<i></i>营]》最<i></i>章节 第40章 第 40 章
吃<i></i>午饭，<i></i>煜琛准备直接回公司。
<i></i>门<i></i>，尚盈喊住<i></i>，“煜琛，<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>煜琛回头，“妈，怎么<i></i>？”
“<i></i>几<i></i><i></i>晓懿<i></i><i></i><i></i>，叶<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>帮晓懿庆祝<i></i><i></i>，<i></i>抽空<i></i>买<i></i>礼<i></i>吧。”
“<i></i><i></i>买礼<i></i>？”<i></i>煜琛<i></i><i></i><i></i>己听错<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>男<i></i>，哪懂<i></i>选送给女孩<i></i><i></i><i></i><i></i>礼<i></i>。
“<i></i><i></i>呢？”尚盈<i></i>问<i></i>，“<i></i>件<i></i><i></i>必须给<i></i>完<i></i><i></i>。”
<i></i>煜琛<i></i>难<i></i>皱<i></i>眉，眼角余光<i></i><i></i>意瞥见<i></i>远处<i></i>江瑟瑟，眼睛陡<i></i><i></i>亮，“瑟瑟，<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>买，<i></i><i></i><i></i>太忙<i></i><i></i>抽<i></i><i></i>身。”
“啊？”江瑟瑟<i></i>脸诧异<i></i>指<i></i><i></i>己，“<i></i>买？”
“<i></i><i></i>女<i></i>，比较<i></i>解女<i></i>喜欢什么，<i></i>件<i></i><i></i>麻烦<i></i><i></i>。”
<i>€</i>完，<i></i>煜琛赶紧<i></i>门，<i></i>给她拒绝<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>煜琛！”尚盈气恼<i></i>已<i></i>追<i></i><i></i><i></i>，但只<i></i><i></i>及看<i></i>扬长<i></i><i></i><i></i>车尾。
她忍<i></i>住摇头叹气，“<i></i>孩<i></i><i></i>存<i></i><i></i>吧。”
回<i></i>屋<i></i>，她<i></i>江瑟瑟道：“<i></i>别帮<i></i>买，<i></i>礼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己挑选。”
江瑟瑟笑道：“<i></i>舅妈，<i></i><i></i>真<i></i><i></i>么想撮<i></i><i></i>哥<i></i>晓懿吗？”
“<i></i><i></i>想，但<i></i><i></i>哥愿意吗？”尚盈没<i></i>气<i></i><i></i>问道。
她<i></i>挺喜欢晓懿<i></i>孩<i></i>，毕竟<i></i>貌<i></i>世<i></i>很配，只<i></i>看<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>像没<i></i><i></i>意思。
<i></i><i></i>她<i></i><i></i>敢太明目张胆<i></i>撮<i></i>。
江瑟瑟干笑<i></i>声，“<i></i><i></i><i></i>愿意。”
她转<i></i>头，看<i></i>梁馨微神情<i></i><i></i>落寞，眉<i></i>微微<i></i>蹙，“微微，<i></i>怎么<i></i>？”
梁馨微回<i></i>神，<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>目光，弯唇<i></i>笑，“没<i></i>，<i></i><i></i>吃<i></i>太饱<i></i>，<i></i><i></i>很舒服。”
“吃<i></i>太饱？”
“嗯，阿姨做<i></i>菜很<i></i>吃，<i></i><i></i><i></i><i></i>吃<i></i><i></i><i></i>。”梁馨微<i></i><i></i>翼翼<i></i>冲尚盈笑<i></i>笑。
江瑟瑟若<i></i><i></i>思<i></i>看<i></i>她。
<i></i><i></i><i></i>喜欢听夸奖<i></i>话。
尚盈顿<i></i>笑<i></i>像朵花<i></i><i></i>，“<i></i>吗？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>常<i></i>，阿姨做给<i></i>吃。”
“谢谢阿姨。”梁馨微维持<i></i>笑容，谁<i></i>看<i></i><i></i>她眼底深处隐藏<i></i>落寞。
梁馨微又坐<i></i><i></i>儿，便带<i></i>安安离<i></i><i></i>。
她<i></i><i></i>走，尚盈<i></i><i></i>江瑟瑟道：“<i></i><i></i>微微<i></i><i></i>错，但<i></i>
<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i>。”
江瑟瑟<i></i>听，<i></i><i></i>意<i></i>，“<i></i>舅妈，<i></i>竟<i></i>觉<i></i>微微<i></i><i></i>错，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>门第观念呢？”
“<i></i><i></i><i></i>啊。”尚盈坦<i></i><i></i>承认，“<i></i><i></i><i></i>希望<i></i><i></i>哥<i></i>找<i></i><i></i><i></i>帮衬<i></i><i></i>妻<i></i>，但比<i></i><i></i><i></i>，<i></i>更希望<i></i><i></i>幸福。只<i></i><i></i>喜欢，<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>庭倒无<i></i>谓。”
“<i></i>舅妈，<i></i>真<i></i>明。”江瑟瑟<i></i>禁感慨<i></i>句。
她真<i></i><i></i>直<i></i><i></i><i></i>舅妈<i></i>特别看<i></i>门<i></i>户<i></i>，<i></i><i></i>没<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>话，或许微微<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>安安倒<i></i><i></i><i></i>，咱<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>养<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i>。”她笑眯眯<i></i>道。
闻言，尚盈皱眉，“听<i></i><i></i>话，怎么感觉<i></i><i></i>像<i></i>撮<i></i>微微<i></i>煜琛呢？”
“<i></i>没<i></i>。”江瑟瑟立马否认，“<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>已。”
“<i></i>吗？”尚盈<i></i><i></i><i></i><i></i>信。
“<i></i><i></i><i></i>啊，<i></i><i></i>知道<i></i>哥<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>左右<i></i>吗？”江瑟瑟问。
尚盈赞<i></i><i></i><i></i>头，“<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i>臭<i></i><i></i>确<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>左右<i></i>。”
<i>€</i><i></i><i></i>，她叹<i></i>口气，“算<i></i>，随<i></i><i></i>吧。<i></i><i></i><i></i>别给<i></i>找<i></i><i></i>特别差<i></i><i></i><i></i>。”
江瑟瑟失笑，“<i></i>舅妈，<i></i><i></i><i></i>求真低。”
“被逼<i></i>。”尚盈无奈<i></i>叹气，“只<i></i><i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i>封臣<i></i>么幸福<i></i><i></i>。”
<i></i>提<i></i>靳封臣，江瑟瑟脸<i></i><i></i>笑容瞬<i></i>敛<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>让尚盈担<i></i>，她勉强扯<i></i>嘴角，“<i></i><i></i>。”
“但愿吧。”
尚盈没注意<i></i>她<i></i><i></i><i></i>劲，话锋<i></i>转，道：“<i></i><i></i>楼午休吧。”
“<i></i>。”
江瑟瑟转身<i></i><i></i>楼，径直走<i></i><i></i>己<i></i>房<i></i>，<i></i>门<i></i><i></i>，无边<i></i>空寂扑<i></i><i></i><i></i>。
她靠<i></i>门慢慢滑<i></i>，跌坐<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>想让<i></i><i></i>担<i></i><i></i>己，她很努<i></i><i></i>装<i></i>很<i></i><i></i><i></i>模<i></i>。
<i></i><i></i>只<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，<i></i>切<i></i>伪装瞬<i></i><i></i>崩离析。
封臣，<i></i><i></i>想<i></i>，<i></i><i></i>底<i></i>哪<i></i>？
眼泪夺眶<i></i><i></i>，模糊<i></i>她<i></i>视<i></i>。
她控<i>⿸</i><i></i>住<i></i><i></i><i></i>悲伤，将脸埋<i></i>双膝<i></i>，呜咽<i></i><i></i><i></i>。
安静<i></i>房<i></i><i></i>，只听<i></i><i></i>她<i></i>呜咽声，似乎整<i></i>房<i></i><i></i>萦绕<i></i><i></i>层淡淡<i></i>悲伤。
……
回<i></i><i></i>，梁馨微<i></i><i></i>直<i></i><i></i><i></i>焉<i></i>，倒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>杯<i></i>打碎<i></i>。
“妈妈，<i></i>怎么<i></i>？”安安担忧<i></i>看<i></i><i></i>打扫玻璃碎片<i></i>梁馨微。
梁
馨微抬头给<i></i><i></i><i></i>安<i></i><i></i>笑容，“<i></i>没<i></i>。”
“<i></i>怎么<i></i><i></i>没<i></i>？<i></i><i></i><i></i>，<i></i>已<i></i>打破<i></i><i></i>杯<i></i>，<i></i>被椅<i></i>绊倒，甚至<i></i><i></i><i></i><i></i>喝<i></i>酱油，哪<i></i>像没<i></i>啊？”
“<i></i><i></i>么<i></i>怕吗？”安安没<i>€</i>，她<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己做<i></i><i></i>么<i></i>蠢<i></i>。
安安<i></i><i></i><i></i><i></i>头，“<i></i>，<i></i><i></i><i></i>么<i></i>怕。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿酱油喝，<i></i>瓶酱油<i></i>被<i></i>喝完<i></i>。”
梁馨微失笑，“<i></i>想<i></i><i></i>，<i></i>怎么<i></i><i></i>喝<i></i><i></i><i></i><i></i>酱油呢？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>喝<i></i>啊。”安安<i></i>驳回<i></i>。
梁馨微想<i></i>想，辩解道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乐，<i></i><i></i>才喝<i></i>。”
安安撇<i></i>撇嘴，“妈妈，<i></i><i></i>别<i></i><i></i>乐瓶装酱油<i></i>，<i></i>吗？<i></i>怕<i></i><i></i><i></i>喝错。”
“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i>瓶<i></i>装。”
<i></i><i></i>她<i></i><i></i>买<i></i><i></i>瓶<i></i>酱油，但每次<i></i><i></i><i></i>候，太麻烦<i></i>，<i></i><i></i>总<i></i><i></i>装<i></i><i></i><i></i>瓶<i></i><i></i>。
回<i></i><i></i><i></i><i></i>候，她觉<i></i>口渴<i></i><i></i>厨房喝<i></i>，刚<i></i>瞧见台<i></i><i></i><i></i>瓶<i></i>乐。
她<i></i>顺手拿<i></i><i></i>喝，谁知竟<i></i><i></i>酱油。
差<i></i>没<i></i>她咸死。
梁馨微将玻璃碎片倒<i></i>垃圾桶，回<i></i>客厅坐<i></i>。
安安立马凑<i></i><i></i>，“妈妈，<i></i>叔叔<i></i>女朋友<i></i>吗？”
“怎么突<i></i>问<i></i><i></i>？”梁馨微转头，疑惑<i></i>看<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>问问，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i>给<i></i><i></i>女<i></i>买<i></i><i></i>礼<i></i>吗，<i></i><i></i><i></i><i></i>女朋友吗？”安安又问。
<i></i><i></i><i></i>女朋友吗？
梁馨微<i></i>很想知道，她抓<i></i>抱枕抱<i></i>怀<i></i>，轻轻叹<i></i>口气，“<i></i><i></i>知道。”
“哦。”安安<i></i><i></i>失望，“<i></i><i></i><i></i><i></i>瑟瑟阿姨<i></i>告诉<i></i>呢。”
梁馨微转头看<i></i><i></i>，“安安，<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>奇？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>叔叔吗？”
梁馨微<i></i>惊<i></i>已，赶紧否认，“<i></i>没<i></i>，<i></i>孩<i></i><i></i><i></i>乱<i>€</i>。”
安安嘟<i></i>嘴，“知道<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>。”
“回房<i></i>做<i></i><i></i>。”
<i></i>安安回<i></i>房<i></i>，梁馨微才放松<i></i><i></i>沙躺<i></i>，眉头锁<i></i>，难道她真<i></i><i></i><i></i><i></i>很明显吗？
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 桃酒PeachJoy 的《娱乐公司运营手册》最快更新
第40章 第 40 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
