第122章 第一百二十二章
作品:《网球少年仁王君》 《网球少<i></i>仁王君》最<i></i>章节 第122章 第<i></i>百<i></i><i></i><i></i>章
喜宝<i></i>安<i></i><i></i><i></i>敬佩<i>〾</i>情油<i></i><i></i><i></i>，<i></i>难怪<i></i>，<i></i><i></i>校<i></i><i></i>候，安<i></i><i></i><i></i><i></i>专<i></i>老师<i></i><i></i>意门<i></i>，她似乎<i></i><i></i><i></i>非常<i></i>敏锐，总<i></i>抓住别<i></i><i></i><i></i><i></i>，将<i></i>己<i></i>东西转<i></i><i></i><i></i>呼<i></i>别<i></i><i></i><i></i><i></i>渴望。
<i></i>比<i></i><i></i>，喜宝<i></i>专<i></i><i></i>非常<i></i>马马虎虎<i></i>，毕<i></i>设计<i></i>论文<i></i>她费<i></i>九牛<i></i>虎<i>〾</i><i></i>才搞<i></i><i></i>，<i></i><i></i>拜托<i></i>安<i></i><i></i><i></i>帮忙，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，她<i></i><i></i>剧<i></i><i></i>没<i></i>写。
她<i></i>直认<i></i>，写剧<i></i><i></i><i></i>东西<i></i><i></i>太辛苦<i></i>，又辛苦又孤独，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>脑绞尽脑汁<i></i><i></i>活，她<i></i><i></i><i></i>受尽<i></i>折磨，<i></i><i></i>再<i></i><i></i>想尝试<i></i>。
突<i></i><i></i><i></i>邪恶<i></i>念头涌<i></i><i></i>赵喜宝<i></i><i></i>头，<i></i>果<i></i>拿<i></i><i></i><i></i>剧<i></i><i></i><i></i>求导演给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>始，<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>呢？
喜宝<i></i><i></i><i></i>突<i></i>雀跃<i></i><i></i><i></i>，很显<i></i>，<i></i>么难<i></i><i></i><i></i>剧<i></i>，别<i>€</i><i></i>导演<i></i>，<i></i>算<i></i>公司<i></i>老板，<i></i><i></i>答<i></i><i></i>，<i></i>剧<i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求，更何况<i></i>己并没<i></i>漫<i></i><i></i>价，只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>演<i></i>角<i></i><i></i><i></i>罢<i></i>。
喜宝甚至<i></i>想象<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>视剧<i></i><i></i><i></i><i></i>视<i></i>网络<i></i>台播<i></i><i>〾</i><i></i>，她将<i></i><i></i>回答<i></i><i></i><i></i>视<i></i><i></i>，<i></i><i></i>被<i></i><i></i>接纳，<i></i><i></i>观众<i></i><i></i><i></i><i></i>解身<i></i>娱乐圈<i></i><i></i><i></i>明星<i></i>苦衷<i></i>。
<i></i><i></i>，喜宝<i></i><i></i>智告诉<i></i>己<i></i><i></i><i></i>么做，<i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i>几<i></i>月辛勤劳<i></i><i></i><i></i>果，她<i></i><i></i><i></i>么<i></i>私<i></i>窃取她<i></i>东西，她<i></i>智慧<i></i>结晶，更何况<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>么<i></i><i></i><i></i>朋友<i></i>闺蜜，<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>情忙<i></i>忙<i></i><i></i>。
赵喜宝<i></i><i></i><i></i>已<i></i>非常<i></i>愧疚<i></i>，<i></i><i></i>己竟<i></i>萌<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>道德<i></i>想<i></i>，怎么才短短几<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>己<i></i>变<i></i>连<i></i>己<i></i><i></i>像<i></i>认识<i></i><i></i><i></i>呢？
但<i></i>，<i></i>**<i></i>驱<i></i><i></i>，喜宝<i></i><i></i>犹豫<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>千载难逢<i></i><i></i><i></i><i></i>啊，错<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>，<i></i>果安<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>己<i></i>闺蜜<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>站<i></i><i></i>己<i></i>立场考虑，<i></i><i></i><i></i>原谅<i></i>己<i></i>。
喜宝<i></i>脑袋<i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>打架<i></i>般，<i></i><i></i>穿白色衣服<i></i><i></i>鬼<i></i><i></i>道德<i></i>求<i></i>喜宝，<i></i><i></i><i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i>剧<i></i>，她<i></i>么做肯<i></i><i></i><i></i>疚<i></i>辈<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>另<i></i><i></i><i></i>穿黑衣服<i></i><i></i>鬼则<i></i>喜宝<i></i><i></i><i></i>立场<i></i><i></i>，<i></i>果错<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，真<i></i><i></i><i></i>永远<i></i>没<i></i>翻身<i></i><i></i><i></i><i></i>，难道<i></i>想再回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>活吗？
喜宝感<i></i>非常<i></i><i></i>难。
“安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>豹哥，<i></i>算没<i></i><i></i><i></i>剧<i></i>，她<i></i><i></i>活<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>风光无忧无虑，<i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>己，<i></i>错失<i></i><i></i><i></i>剧<i></i><i></i>话，
<i></i><i></i><i></i>再次回<i></i><i></i>无<i></i><i></i>落魄<i></i><i></i>活，安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>够<i></i>解<i></i><i></i>，既<i></i>老<i></i>让<i></i>遇<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>冥冥<i>⿺</i>安排<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忍<i></i>让<i></i><i></i>此倒<i></i><i></i>，故意让<i></i><i></i>剧<i></i><i></i>遇<i></i>……”
最终，穿黑衣服<i></i><i></i>鬼赢<i></i>，<i></i><i></i>功<i></i><i>€</i>服<i></i>赵喜宝，喜宝<i></i><i></i>强烈<i></i><i></i><i></i>活<i></i>，让她整<i></i><i></i><i></i>显<i></i>非常<i></i>紧张，仿佛刚才拆<i></i><i></i><i></i>**<i></i>般。
她悄悄<i></i>望<i></i><i></i>眼厨房，安<i></i><i></i><i></i>背<i></i><i></i><i></i>己<i></i>炒菜，看<i></i><i></i><i></i>情<i></i>错<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>她连忙<i></i>包<i></i><i></i>拿<i></i><i></i><i></i><i></i>U盘，<i></i><i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i>脑<i></i><i></i>。
她拿<i></i><i></i>脑背<i></i><i></i>安<i></i><i></i>，<i></i>担<i></i>她<i></i><i></i>回眸，<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>只<i></i>先<i></i>剧<i></i>复<i>⿸</i><i></i>U盘<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>铸<i></i><i></i>错，喜宝<i></i>边看<i></i>复<i>⿸</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>边<i></i><i></i><i></i>张望厨房<i></i><i></i>安<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>安<i></i><i></i>做<i></i>情总<i></i>非常<i></i>认真<i></i>专注，她做<i></i>情<i></i><i></i>候，很少被<i></i><i></i><i></i><i></i>情干扰，<i></i><i></i>此总<i></i><i></i>非常漂亮<i></i>完<i></i>任务。
喜宝眼看<i></i>已<i></i>复<i>⿸</i>完<i></i><i></i>，<i></i><i></i>松<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i>安<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>，赶紧将U盘<i></i><i></i>脑<i></i>拔<i></i><i></i><i></i>，<i></i>准备清楚<i></i>脑<i></i><i></i>志<i></i><i></i>候，安<i></i><i></i>却突<i></i><i></i>厨房<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“喜宝，快<i></i>放<i></i>，帮帮<i></i>将<i></i><i></i>餐桌抬<i></i><i></i>。”
安<i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i>餐桌<i></i>位置，<i></i><i></i><i></i>她<i></i>己<i></i><i></i><i></i>吃饭<i></i><i></i>罢<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>喜宝<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>希望<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>餐桌<i></i>放<i></i><i></i>儿。
喜宝楞<i></i><i></i><i></i>，回<i></i>神<i></i>。
“<i></i>怎么啦？看恐怖片<i></i>？”安<i></i><i></i>惊讶<i></i>瞧<i></i><i></i>眼<i></i>脑，<i></i><i></i><i></i>脑停留<i></i>桌<i></i><i></i>，并没<i></i>恐怖片<i></i>镜头，<i></i>且<i></i>安<i></i><i></i><i></i>潜意识<i></i>，喜宝才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被恐怖片吓<i></i><i></i>柔弱女<i></i>。
喜宝连忙笑<i></i><i></i><i></i>，回答道：“刚才<i></i><i></i><i></i>镜头吓<i></i><i></i><i></i>，让<i></i><i></i>久<i></i>没<i></i>回<i></i>神<i></i>。”
“<i></i>吗？<i></i>刚才看什么片<i></i><i></i>？竟<i></i><i></i><i></i>吓<i></i><i></i><i></i><i></i>喜宝女王。”
安<i></i><i></i>随意<i></i>问<i></i><i></i><i></i>。
喜宝支支吾吾<i></i>回答：“咳，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>非常恐怖<i></i><i></i>影贞<i></i>。”
“哦，<i></i><i></i><i></i>影<i></i><i></i><i></i>早<i></i>看<i></i><i></i>吗？”安<i></i><i></i>笑<i></i>将<i></i>己身<i></i><i></i>帽<i></i><i></i>围裙摘<i></i><i></i><i></i>。
“今<i></i>想<i></i>温<i></i><i></i>罢<i></i>，<i></i><i></i>，餐桌<i></i>哪<i></i>？<i></i><i></i>帮<i></i>。”喜宝将<i></i>脑<i></i><i></i><i></i><i></i>，随<i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i>将桌<i></i>换<i></i><i></i><i></i><i></i>向，将饭菜端<i></i><i></i><i></i>，细<i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i>餐桌<i></i>准备<i></i><i></i>束花。
看似简单<i></i><i></i><i></i>晚餐，却<i></i><i></i><i></i><i></i>瓶花<i></i>显<i></i><i></i>格调<i></i><i></i>。
“喜宝，<i></i>尝尝<i></i><i></i>菜，看看
<i></i>做<i></i>怎么<i></i>？<i></i>记<i></i><i></i>读书<i></i><i></i>候总喜欢<i></i>食堂打<i></i><i></i>菜吃。”安<i></i><i></i><i>€</i><i></i>便将菜夹<i></i><i></i>喜宝<i></i>碗<i>⿺</i>。
喜宝苦笑<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，并<i></i><i></i>真<i></i>喜欢吃<i></i><i></i>素菜啊，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>便宜，才<i></i><i></i><i></i>总<i></i><i></i>食堂选择<i></i><i></i>菜。
喜宝<i></i><i></i>难<i></i><i></i><i></i>，安<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>么<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>喜宝<i></i><i></i>活费并<i></i><i></i>，安<i></i><i></i>每次<i></i><i></i><i></i>翼翼<i></i>将<i></i>己<i></i><i></i>东西<i></i>享给她，<i></i><i></i>照顾她<i></i><i></i>尊<i></i>，她<i></i>费尽<i></i>思<i></i>撒谎骗喜宝，让她安<i></i><i></i>收<i></i>。
喜宝<i></i>手<i></i><i></i><i></i><i></i>伸<i></i><i></i>口袋<i></i><i></i>U盘，<i></i><i></i><i></i><i></i>安<i></i><i></i>剧<i></i><i></i>U盘，让喜宝<i></i><i></i><i></i>阵阵痛。
<i></i><i></i>喜宝<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>光被<i></i>奚落嘲笑<i></i><i></i><i></i>，她又感<i></i>非常<i></i>害怕，她<i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>愿意回答<i></i><i></i><i></i><i></i>活<i></i>，她必须站<i></i><i></i><i></i><i></i>，必须骄傲<i></i>活<i></i><i></i>。
“喜宝，<i></i>今<i></i><i></i>怎么<i></i>？怎么总<i></i><i></i>副<i></i><i></i><i></i>焉<i></i><i></i><i></i>呢？”安<i></i><i></i>太<i></i>解喜宝<i></i>，<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“啊，没什么，<i></i><i></i><i></i>最近烦<i></i><i></i><i></i>情太<i></i><i></i>吧？<i></i>情<i></i>涨<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>知道<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>处境<i></i><i></i>太难<i></i>。”
喜宝<i>€</i><i></i><i>€</i><i></i>己<i></i>状况。
“放<i></i>吧，喜宝，没<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，再<i></i>济，<i></i><i></i><i></i><i></i>啊，<i></i>管<i></i>落魄<i></i>什么<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>管<i></i><i></i>底<i></i>。”
安<i></i><i></i>拍<i></i>拍<i></i>己瘦弱<i></i>肩膀，<i></i>喜宝<i>€</i>道：“<i></i><i></i>肩膀永远<i></i><i></i><i></i>依靠。”
喜宝<i></i>笑<i></i><i></i><i></i>，回答道：“<i></i>啊，<i></i>己<i></i>照顾<i></i><i></i><i></i>己，<i></i>怎么照顾<i></i>呢？今<i></i><i></i><i></i>豹哥<i></i>身边，<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>才<i></i>，<i></i>总觉<i></i>豹哥<i></i><i></i><i></i><i></i>简单，别<i></i><i></i>候被<i></i>卖<i></i><i></i>帮<i></i><i></i>钱才<i></i>。”
“放<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>。”安<i></i><i></i><i>€</i>道。
喜宝埋头吃<i></i><i></i><i></i>，老<i></i><i>€</i>安<i></i><i></i>做菜<i></i><i></i><i></i>很<i></i>般，<i></i>许<i></i><i></i><i></i>喜宝<i></i><i></i><i></i>纠结，她并没<i></i>什么胃口，只<i></i>随意吃<i></i>几口饭，<i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>碗筷。
“怎么<i></i>？<i></i><i></i>吃吗？”安<i></i><i></i>担<i></i><i></i>问。
“没<i></i>，非常<i></i><i></i>吃，<i></i><i></i>吃<i></i><i></i>吧。”喜宝回答道。
安<i></i><i></i><i></i><i></i>再勉强，<i></i>她看<i></i>，她<i></i>厨艺真<i></i>已<i></i><i></i>步许<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i>果<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>变<i></i>，变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再欣赏，甚至变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很讨厌<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>朋友吗？”
喜宝突<i></i>问道。
安<i></i><i></i>愣<i></i><i></i><i></i>，笑<i></i><i>€</i>道：“喜宝，<i></i>干嘛<i>€</i><i></i><i></i>啊，<i></i>认识<i></i>喜宝永远<i></i><i></i><i></i>变<i></i>，永远<i></i><i></i><i></i>么<i></i>坚强乐观。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>变
<i></i>，<i></i><i></i>候真<i></i><i></i>身<i></i><i></i>己，<i></i>存比想象<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>难。”
喜宝<i></i><i></i>知道<i></i>什么，<i></i><i>⿺</i>充满<i></i>无限<i></i>感伤。
安<i></i><i></i><i></i>解喜宝<i></i><i></i><i></i><i></i>情，她放<i></i>碗筷，拉<i></i>赵喜宝<i></i>手<i>€</i>道：“喜宝，<i></i>管<i></i>变<i></i>什么<i></i><i></i>，<i></i>永远<i></i><i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i>朋友。”
听<i></i>安<i></i><i></i><i></i>么<i>€</i>，赵喜宝<i></i><i></i><i></i>纠结<i></i>释怀<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i>真<i></i>。”喜宝感<i></i><i></i>回答，眼角<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>泪<i></i>，她转<i></i>头<i></i>，<i></i>让安<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>失态。
“吃完<i></i><i></i>吧？<i></i><i></i><i></i>休息<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>碗筷刷<i></i>。”喜宝<i></i>想<i></i>安<i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>情。
“<i></i><i></i>怎么<i></i>让<i></i>做呢？<i></i><i></i>手<i></i><i></i>沾油烟<i></i>，快坐<i></i>吧。”安<i></i><i></i>已<i></i>抢先将碗筷端<i></i><i></i>厨房刷<i></i><i></i><i></i>。
喜宝看<i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>真<i></i>几<i></i><i></i><i></i>烟火<i></i>味道，特别<i></i>住<i></i><i></i><i></i><i></i>房<i></i><i></i>，更让安<i></i><i></i>显<i></i>特别<i></i>娴静<i></i>容，<i></i><i></i>几<i></i>女<i></i>味。
接<i></i><i></i><i></i>聊<i></i>，喜宝整<i></i><i></i><i></i>显<i></i>意兴阑珊，她<i></i><i></i><i></i>慌乱<i></i>纠结，没<i></i>办<i></i><i></i>安<i></i><i></i>袒露，只<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>默默<i></i>承<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此，她更没<i></i>办<i></i>愉快<i></i>再像<i></i><i></i><i></i>般<i></i>安<i></i><i></i>整夜<i></i>睡觉只聊<i></i>。
安<i></i><i></i>见喜宝<i></i><i></i>困倦<i></i>感觉，<i></i><i></i><i></i>喜宝<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>累<i></i>，<i></i><i></i>早<i></i>休息<i></i><i></i>。”
喜宝张<i></i>张嘴，欲言又止。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>什么，最近<i></i>状态很差。”喜宝道歉<i></i>。
“别<i></i>么<i>€</i>，<i></i><i></i>咱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>宿啊随<i></i>欢迎<i></i>。”安<i></i><i></i>给喜宝准备<i></i>厚厚<i></i>被<i></i>，冬<i></i>气温比较寒冷，<i></i><i></i>冷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>闺蜜。
突<i></i>安<i></i><i></i>觉<i></i><i></i>己胃<i></i><i></i>阵翻滚，<i></i>股恶<i></i><i></i>酸味涌<i></i><i></i><i></i>。
安<i></i><i></i>连忙朝<i></i>卫<i></i><i></i><i></i><i></i>向走<i></i><i></i>，喜宝<i></i>奇<i></i>看<i></i>安<i></i><i></i>，只听<i></i>卫<i></i><i></i><i></i><i></i>传<i></i><i></i>阵呕吐<i></i>声音。
喜宝连忙赶<i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i>拍<i></i>安<i></i><i></i><i></i>背，让她感觉舒服<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i>怎么<i></i><i></i>？”喜宝担<i></i><i></i>问。
“<i></i>没<i></i>，<i></i><i></i><i></i>知道怎么<i></i>？最近胃口<i></i>太<i></i>。”安<i></i><i></i>想<i></i><i></i>己该<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么胃病吧，<i></i><i></i>太<i></i>劳<i></i>，吃<i></i><i></i>顿没<i></i>顿<i></i>。
“<i></i><i></i>豹哥真<i></i>太<i></i><i></i><i></i>，怎么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>儿<i></i>，<i></i>病<i></i><i></i>没<i></i><i></i>照顾。”喜宝<i></i><i></i>觉<i></i>埋怨<i></i>豹哥<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>冷<i></i><i></i>，<i></i><i></i>感冒，又或者<i></i>胃病犯<i></i>。”
安<i></i><i></i>笑<i></i>安慰喜宝，她<i></i>脸色苍白，看<i></i><i></i><i></i><i></i>血气<i></i>没
<i></i>，憔悴<i></i>堪。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>吧，明<i></i><i></i>陪<i></i><i></i>医院看看，身<i></i><i></i><i></i>**<i></i><i></i>钱，<i></i><i></i><i></i>意。”
喜宝倒<i></i><i></i>杯<i></i>给安<i></i><i></i>，并扶<i></i>安<i></i><i></i><i></i>沙<i></i><i></i>坐<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>情，别<i></i>惊<i></i>怪<i></i>，放<i></i>啊，<i></i>没<i></i><i></i>。”安<i></i><i></i>并没<i></i>放<i></i><i></i><i></i>，喝<i></i><i></i>杯<i></i>，整<i></i><i></i><i></i>感觉<i></i><i></i><i></i>。
喜宝见安<i></i><i></i><i></i>此<i></i><i></i>，<i></i><i></i>再勉强，<i></i><i></i><i></i>怀<i></i><i></i><i></i>睡<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>却<i></i>没<i></i>睡<i></i>，喜宝仍旧<i></i><i></i><i></i>U盘<i></i><i></i>情纠结<i></i>已，她<i></i>知道今<i></i><i></i>怎么<i></i><i></i>安<i></i><i></i>，<i></i>果<i></i>旦安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己竟<i></i>偷她<i></i>东西。
<i></i>算安<i></i><i></i>再拿<i></i>己<i></i>朋友，<i></i>己<i></i>没<i></i>脸<i></i>再<i></i>她<i></i>往<i></i>，哎，先<i></i>管<i></i>么<i></i><i></i>，见<i></i><i></i><i></i>吧，<i></i><i></i>知道<i></i>没<i></i>导演看<i>⿺</i><i></i><i></i>剧<i></i>。
<i></i>安<i></i><i></i>则突<i></i>想<i></i>，<i></i>己<i></i><i></i><i></i>月<i></i>像<i></i>没<i></i><i></i>例假<i></i>，该<i></i><i></i><i></i>怀孕<i></i>吧？况且，她<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>舒服<i></i>感觉。
安<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>片慌乱，<i></i><i></i>被豹哥知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>情怎么<i></i><i></i><i></i>呢？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>么<i></i>次，<i></i><i></i><i></i>么幸运<i></i><i>⿺</i>奖<i></i>。
安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>默默<i></i>祈祷<i></i>，希望<i></i><i></i>切<i></i><i></i>假<i></i>。
<i></i>渐渐<i></i>亮<i></i><i></i><i></i>，冬<i></i><i></i>早<i></i>，玻璃窗户<i></i>停留<i></i>满满<i></i><i></i>蒸气，安<i></i><i></i>拉<i></i>窗帘，看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>色灰蒙蒙<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>雾<i></i>早<i></i>，<i></i>许<i></i><i></i><i>⿺</i>午<i></i><i></i>候，太阳<i></i><i></i><i></i><i></i>吧。
安<i></i><i></i>叫醒<i></i>喜宝，<i></i><i></i><i></i><i></i>睡<i></i><i></i>太<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>没<i></i>吃早餐，喜宝便决<i></i>告辞。
“<i></i>什么<i></i><i></i>留<i></i><i></i>呢？”安<i></i><i></i><i></i><i></i>歉意，觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>缘故，让喜宝觉<i></i>受<i></i><i></i>怠慢。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i>先离<i></i><i></i>。”喜宝<i></i>脸色<i></i>太<i></i>，安<i></i><i></i><i></i><i></i>再勉强她留<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，别忘<i></i><i></i>医院看身<i></i>，<i></i>看<i></i><i></i>脸色真<i></i><i></i>太<i></i>。”临走<i>〾</i><i></i>，喜宝<i></i>安<i></i><i></i><i>€</i>。
安<i></i><i></i><i></i><i></i>头，<i></i>示<i></i>尽快<i></i>医院看<i></i>。
“<i></i>送送<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>便打车。”安<i></i><i></i><i>€</i><i></i>便拿<i></i>车钥匙送喜宝离<i></i>。
喜宝离<i></i><i>〾</i><i></i>，安<i></i><i></i>便<i></i>车回<i></i><i></i>，整<i></i>屋<i></i><i></i><i></i>显<i></i>特别<i></i>冷清<i></i>空荡荡<i></i>，<i></i><i></i>像安<i></i><i></i>此刻<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她迫切<i></i>希望<i></i>够抓住什么东西，<i></i>让<i></i>己此刻<i></i><i></i>么空虚<i></i>失落。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 珈炁 的《网球少年仁王君》最快更新
第122章 第一百二十二章 免费阅读.[.aishu55.cc]
