第102章 第一百零二章
作品:《网球少年仁王君》 《网球少<i></i>仁王君》最<i></i>章节 第102章 第<i></i>百零<i></i>章
划<i></i>道<i></i>
<i>€</i>任少仗<i></i>父<i></i><i></i>权利<i></i>非<i></i>歹，嚣张跋扈，叶谦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怀疑<i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i>€</i><i></i><i></i>几<i></i>手<i></i><i></i>什么刀<i></i>火<i></i>滚<i></i>几回<i></i><i></i>，叶谦<i></i><i></i>敢苟<i></i>。看<i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i>模<i></i>，无非<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>入流<i></i><i></i><i></i><i></i>，仗<i></i>任少<i></i>势<i></i>狐假虎威，<i></i>群只知道拍马屁<i></i><i></i><i></i>已。
听<i></i>任少<i></i><i></i><i>€</i>，清风<i></i><i></i><i></i><i></i>忍<i></i>住，“噗哧”<i></i>声笑<i></i><i></i><i></i>。<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>算<i></i>刀<i></i>火<i></i>滚<i></i>几回<i></i><i></i>，<i></i><i></i>算什么？岂<i></i><i></i><i></i>阎王殿<i></i>爬回<i></i><i></i><i></i>？
看<i></i>清风<i></i>副夸张<i></i><i></i><i></i>，任少<i></i>脸<i></i>明显<i></i>浮<i></i><i></i>丝<i></i>愤怒。虽<i></i><i></i>嚣张，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>**，<i></i>果连清风<i></i>副很明显<i></i>取笑<i></i>模<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i>白活<i></i>。冷笑<i></i>声，任少<i>€</i>道：“怎么？<i></i><i></i>信？看<i></i><i></i><i></i>任少？”
“哎呀，妈呀，<i></i>肚<i></i>笑疼<i></i>。”清风<i></i><i></i>容易止住<i></i><i></i>己<i></i>笑意，指<i></i><i></i><i></i><i></i>群<i></i><i></i>，<i>€</i>道：“<i></i>曰哦，<i></i><i></i><i></i><i></i>算<i></i>刀<i></i>火<i></i>滚<i></i>几回<i></i><i></i>？看模<i></i><i></i><i></i>像<i></i>刚断<i></i><i></i>呢。”接<i></i>看<i></i>看叶谦，<i>€</i>道：“老<i></i>，别玩<i></i>，再<i>€</i><i></i><i></i>，<i></i>怕<i></i><i></i>笑死。”
微微<i></i>耸<i></i>耸肩，叶谦看<i></i>任少<i></i>眼，<i>€</i>道：“<i></i><i></i>，别再闹<i></i>。<i></i><i></i>，<i></i>么跟<i></i><i>€</i>，看<i></i><i></i>老爸<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i>追究。清风，给<i></i><i></i>包<i></i>红包。”
“草尼玛<i></i>，玩老<i></i>呢？话<i></i>已<i></i><i>€</i><i></i>很清楚，<i></i>漫城<i></i><i></i>占<i></i><i></i><i></i>股份，否则<i></i>话，<i></i>保证<i></i><i></i>没<i></i>办<i></i><i></i><i></i>。”任少见<i></i>己费<i></i>半<i></i><i></i>口<i></i>，叶谦却根<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>回<i></i>，愤怒<i></i>吼道。
叶谦微微<i></i>皱<i></i><i></i><i></i>眉头，看<i></i>库洛夫斯-安德烈<i></i>眼，<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>果遇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怎么做？”
“直接杀<i></i>，<i></i><i></i>剁<i></i>肉块，丢给狗吃。”库洛夫斯-安德烈淡淡<i></i><i>€</i>道。看<i></i><i></i><i></i>情，<i></i>副很严肃<i></i>模<i></i>，并非<i></i>像<i>€</i>假话。
“<i></i><i></i>佬，记住，<i></i><i></i><i></i>华夏，<i></i>信<i></i>信，<i></i>让<i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>？”任少狠狠<i></i>瞪<i></i>库洛夫斯-安德烈<i>€</i>道。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，库洛夫斯-安德烈<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i>眼<i></i>，<i></i><i></i>感<i></i>害怕。更何况，<i></i><i></i><i></i><i></i>叶谦<i></i>身边呢，<i></i><i></i><i></i>华夏，<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i>叶谦处<i></i>，<i></i>根<i></i><i></i><i></i>担<i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>保镖却<i></i>忽<i></i><i></i><i></i>拦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，紧紧<i></i>盯<i></i>任少。
叶谦<i></i>眉头皱<i></i>皱，脸<i></i>渐渐<i></i>浮<i></i><i></i>抹怒色，<i></i><i></i><i></i>简直<i></i><i></i>块顽石，根<i></i><i></i><i></i><i></i>通，看<i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i>颜色，只怕<i></i><i></i>知道收敛<i></i><i></i>。<i></i>且，<i></i>竟
<i></i><i></i>敢威胁<i></i>己<i></i>客<i></i>，<i></i>果叶谦<i></i>做<i></i><i></i>情<i></i>话，岂<i></i><i></i>被库洛夫斯-安德烈看<i></i><i></i>。<i></i><i></i>叶谦并<i></i>想<i></i><i></i>情闹<i></i>，<i></i><i></i><i></i>今看<i></i>，只怕<i></i>闹<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>色<i></i>凝，没<i></i>任何<i></i>征兆，叶谦<i></i>脚狠狠<i></i>踹<i></i><i></i><i></i>。任少根<i></i>没<i></i>任何<i></i>防备，整<i></i><i></i>顿<i></i>被踹<i></i>腾空飞<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>摔<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>防备，<i></i>根<i></i>挡<i></i>住叶谦<i></i>脚，像<i></i><i></i><i></i>仗<i></i>父<i></i><i></i>权势<i></i>非<i></i>歹<i></i>官<i></i>代，真<i></i><i></i><i></i><i></i>手<i></i>并没<i></i><i></i>少<i></i><i></i>耐。更何况，叶谦<i></i><i></i>堂堂狼牙雇佣军<i>⿺</i><i></i>第<i></i>搏击<i></i>手，最近又<i></i>直<i></i>勤练古武术，虽<i>€</i>才勉强算<i></i>入门，但<i></i><i></i>付任少<i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i>绰绰<i></i>余<i></i>。
<i></i><i></i>叶谦率先<i></i>手，清风<i></i><i></i><i></i>毫<i></i>犹豫<i></i>冲<i></i><i></i><i></i>。整<i></i><i></i><i></i>虎入养群，只听见<i></i>声声<i></i>惨叫，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被打翻<i></i><i></i>，哀号<i></i>已。<i></i>旁<i></i>李济<i></i>看<i></i><i></i><i></i>目瞪口呆，<i></i>毕竟<i></i>直做<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意，最<i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>投<i></i>倒<i></i><i></i>已，虽<i></i><i></i>见识<i></i>黑<i></i><i></i><i></i>斗争，<i></i><i></i><i></i>半<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>取胜，像清风<i></i><i></i><i></i><i></i>横扫<i></i>手<i></i>情况，<i></i><i></i><i></i>第<i></i>次遇见，难免<i></i><i></i>吃惊。（再.见.）
<i>€</i><i></i>话，<i></i>初<i>〾</i><i></i><i></i>选择<i></i>叶谦<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>李济<i></i>看<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>够<i></i><i></i>么短<i></i><i></i><i></i><i></i>便控<i>⿸</i><i></i>nj市<i></i>局<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>看<i></i><i></i>该<i></i>少<i></i><i></i><i></i>智慧<i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i>，<i></i><i></i>叶谦<i></i>却并<i></i><i></i>知道<i></i>很<i></i>，<i></i>直<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>处<i></i><i></i>意<i></i><i></i><i></i>情，<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，李济<i></i><i></i><i></i><i></i>想让叶谦展示<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>更<i></i><i></i>认识叶谦。<i></i><i></i>照<i></i>今<i></i><i></i><i></i>情<i></i>看<i></i>，似乎<i></i><i></i>己太<i></i>估<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>叶谦<i></i>车<i></i>始，<i></i><i></i>直没<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i>眼<i></i>，根<i></i><i></i><i></i><i></i>**<i></i><i></i><i></i>已。<i></i><i></i>像<i></i>被猫抓住<i></i>老鼠，任<i></i><i></i>老鼠蹦跶，却始终逃<i></i><i></i>猫<i></i>手掌<i></i>。<i></i>叶谦，<i></i><i></i><i></i>只猫。
<i></i>怪<i></i><i></i>任少太<i></i>识趣<i></i>，否则叶谦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做。毕竟，<i></i><i></i>叶谦最<i></i><i></i>敌<i></i><i></i><i></i>华杰<i></i>雷江，<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>铲除。<i></i>华杰、雷江<i></i>比，任少<i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>**毛虫<i></i>已，叶谦<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>矛盾<i></i>引<i></i>太<i></i><i></i>变故，<i></i><i></i>华杰<i></i>雷江<i></i>注意<i></i>集<i>⿺</i><i></i><i></i>己<i></i>身<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>任少，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>受尽宠<i></i>，<i></i><i></i>养<i></i><i></i><i></i>目空<i></i>切<i></i>嚣张态<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>，仗<i></i><i></i>父<i></i><i></i>权利，倒<i></i>没少干<i></i><i></i><i></i>情。<i></i><i></i>很<i></i>老板<i></i><i></i>抱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i>态<i></i>，<i></i>半<i></i><i></i>给<i></i><i></i>切甜头，<i></i><i></i>任少倒<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>情<i></i>做，<i></i><i></i>帮助打<i></i><i></i><i></i>，譬<i></i>什么消防啊、<i></i>商啊<i></i><i></i>。<i></i>且，<i></i><i></i>任少父<i></i><i></i><i></i>系，道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>惹<i></i>，免<i></i>给<i></i>己招<i></i>麻烦。
任
少做<i></i><i></i><i></i><i></i>情，任春柏<i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i></i>。<i></i><i></i><i>€</i><i></i>许<i></i>次，<i></i><i></i>任少总<i></i><i></i><i></i><i></i>话<i></i><i></i>耳边风，<i></i>且任少虽<i></i>做<i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i>火，倒<i></i><i></i>没干什么违<i></i>乱纪<i></i><i></i>情，混<i></i><i></i><i></i>算<i></i><i></i>，任春柏<i></i>只<i></i>睁<i></i>只眼闭<i></i>只眼。
库洛夫斯-安德烈<i></i><i></i><i></i>手<i></i>看见清风<i></i><i></i>清风扫落叶般<i></i>轻松<i></i>解决<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>微微<i></i><i></i>颤。虽<i></i><i></i><i></i>场<i></i><i></i>候<i></i><i></i>已<i></i>领教<i></i>清风<i></i>身手，<i></i><i></i>毕竟只<i></i>眨眼<i></i>，<i></i>没<i></i>看清楚。<i></i><i></i>，<i></i><i></i>看<i></i>清清楚楚，清风<i></i><i>⿺</i>气吞<i></i><i></i><i></i>气势<i></i><i></i>让<i></i><i></i>吃惊<i></i><i></i>。
库洛夫斯-安德烈倒<i></i>没<i></i>少<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>看<i></i>，狼牙<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身手<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，没<i></i>什么<i></i>奇怪<i></i>。
<i></i><i></i>切，<i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>短短<i></i>几<i></i>钟<i>〾</i><i></i><i></i>已。<i></i><i></i><i></i>清风手<i></i>留情<i></i>，没<i></i>做<i></i>太<i></i>火，否则<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>绝<i></i><i></i><i></i>只<i></i>伤筋<i></i>骨<i></i>么简单<i></i>。
“没意思，简直没<i></i><i></i>挑战<i></i>嘛。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>刀<i></i>火<i></i>滚<i></i>几回<i></i><i></i>吗？怎么<i></i><i></i>么怂<i></i>啊？简直太丢<i></i><i></i>啊。”清风毫<i></i>吝啬<i></i>己<i></i>鄙夷，眼神<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>扫<i></i>，缓缓<i></i><i>€</i>道。
<i></i><i></i><i></i><i></i>哪<i></i>敢<i>€</i>话，<i></i>怕惹<i></i><i></i>位爷<i></i>气<i></i><i></i>己又<i></i>倒霉。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身领教<i></i>清风<i></i>身手<i></i>，<i></i><i></i><i></i>己简直<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>档次。<i></i>清风<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i>群拿<i></i>玩具枪打打闹闹<i></i><i></i>屁孩<i></i>已。
“草，<i></i><i></i>敢打<i></i>？<i></i>情<i></i><i></i><i></i>闹<i></i><i></i><i></i>，<i></i>怨<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i>股份<i></i>休想摆<i></i>，哼！”任少捂<i></i><i></i>己<i></i>肚<i></i>，愤怒<i></i><i>€</i>道。
“<i></i>敢嘴硬？”清风双眼<i></i>瞪，<i></i>想<i></i>冲<i></i><i></i>。
叶谦挥<i></i>挥手，拦住<i></i>清风。举步走<i></i>任少<i></i><i></i><i></i>，缓缓<i></i>蹲<i></i><i></i><i></i>，身手摘<i></i>任少脸<i></i><i></i>太阳镜，吹<i></i>吹，戴<i></i><i></i>己<i></i>眼睛<i></i>。“<i></i><i></i>，<i></i>果<i></i>怕<i></i><i></i>话刚才<i></i><i></i><i></i><i></i>揍<i></i><i></i>，刚才已<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>别<i></i><i></i>仗<i></i><i></i>老爸<i></i><i></i>势<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>欲<i></i>，<i></i>告诉<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>，知道吗？”拍<i></i>拍任少<i></i>脸蛋，叶谦缓缓<i></i><i>€</i>道，“别看<i></i>，<i></i>知道<i></i><i></i>服气。<i></i><i></i>，想怎么<i></i>，划<i></i>道<i></i><i></i>，<i></i>接<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>今<i></i><i></i>别走，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>漫城<i></i>此<i></i>门，<i></i><i></i><i></i>姓任。”任少<i></i>目狰狞<i></i><i>€</i>道。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>别<i></i>敢<i></i><i></i><i></i>哦。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>找<i></i>。”叶谦微微<i></i>笑<i></i><i></i><i></i>，<i>€</i>道。
“谁<i></i>敢谁<i></i>孙<i></i>。”任少支撑<i></i>站<i></i><i></i><i></i>，双眼凝视<i></i>叶谦，<i>€</i>道。<i></i><i></i><i></i>目狰狞<i></i>模<i></i>，<i></i>叶谦风轻云淡
，挂<i></i><i></i>丝微笑<i></i>脸庞<i></i><i></i><i></i>鲜明<i></i><i></i>比。<i></i><i></i>，谁<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>叶谦<i></i>模<i></i><i></i>输<i></i>任少<i></i>筹，<i></i><i></i>更显<i></i>任少气势弱<i></i>许<i></i>。
“<i></i><i></i>走。”任少招呼<i></i><i></i>己<i></i>手<i></i><i></i>声，离<i></i><i></i><i></i><i></i>。
看<i></i>几辆车<i></i>先<i></i><i></i>离<i></i>，清风微微<i></i>耸<i></i>耸肩，看<i></i>叶谦<i></i>眼，<i>€</i>道：“老<i></i>，<i></i><i></i>底<i></i>想干什么哦？干吗放<i></i>走？<i></i><i></i><i></i>，直接送<i></i><i></i>医院<i></i>。”
“<i></i>啊，叶老弟，万<i></i><i></i>带<i></i>群<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>怎么<i></i>付啊？”李济<i></i><i>€</i>道。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>害怕，<i></i>只<i></i>想知道叶谦<i></i><i></i><i></i><i></i>什么安排<i></i>。
叶谦微微<i></i>笑<i></i>笑，<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>希望<i></i>带<i></i>批<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>才<i></i>。<i></i><i></i><i></i>情闹<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>才<i></i><i></i>收拾。”
“老<i></i>，<i></i>什么意思？<i></i><i></i>懂唉。”清风茫<i></i><i></i><i>€</i>道。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 珈炁 的《网球少年仁王君》最快更新
第102章 第一百零二章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
