第86章 第八十六章
作品:《网球少年仁王君》 《网球少<i></i>仁王君》最<i></i>章节 第86章 第八<i></i>六章
剑仙<i></i>临
“<i>€</i><i></i><i></i>么<i></i>，<i></i><i></i><i></i>想<i></i>摘取几株灵药嘛。”
鬼医看穿<i></i>陈青源<i></i><i></i><i></i>思，冷哼<i></i>声。
“嘿嘿，<i></i>辈赐，<i></i>敢辞。”陈青源憨笑道：“<i></i>辈<i>〾</i><i></i>答<i></i><i></i><i></i><i></i>情，若<i></i>晚辈<i></i>收<i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>辈<i></i><i></i>尊<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>脸皮<i></i><i></i><i></i>般<i></i>厚啊！”
活<i></i><i></i>么<i></i><i></i>，<i>ǹ</i><i></i>少狡诈<i>〾</i><i></i>打<i></i>交道，鬼医觉<i></i>真没几<i></i><i></i><i></i>比<i></i><i></i>陈青源。最<i></i><i></i><i></i><i></i>，陈青源<i></i>做<i></i>适<i></i>，让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>厌恶感。
“<i></i><i></i>。”陈青源<i></i>眼睛瞥向<i></i><i></i>远处<i></i>药园，意图<i></i><i></i>明显。
“拿<i></i>吧！”碍<i></i><i></i><i></i>，鬼医<i></i>想给<i></i><i></i>给。
<i></i><i></i>，鬼医随便摘<i></i><i></i>株灵药，扔<i></i><i></i>陈青源<i></i>怀<i></i>。
“<i></i>谢<i></i>辈。”
陈青源视<i></i>珍宝，赶紧将灵药放<i></i><i></i>普通<i></i>乾坤袋<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>简单<i></i>乾坤袋，<i></i>需<i></i>灵气<i></i>催<i></i>。
“<i></i>滑头。”鬼医轻哼<i></i>声，转身离<i></i>。
接<i></i><i></i><i></i><i></i>余<i></i>，鬼医<i></i>陈青源<i></i><i></i><i></i><i></i>次<i></i>检测，<i></i>没<i></i><i></i><i></i>身<i></i><i></i>异常<i>〾</i>处。
按<i></i><i></i><i>€</i>，陈青源既<i></i>受<i></i><i></i>伤，<i></i>么总<i></i>留<i></i>伤痕。诡异<i></i><i></i>，陈青源<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>凡<i></i>，没<i></i>任何道<i></i>被破坏<i></i><i></i>痕迹。
<i></i>鬼医<i></i><i></i>验<i></i>看，<i></i><i></i>情况只<i></i><i></i><i></i>原<i></i>。
<i></i><i></i>废掉陈青源<i></i>存<i></i>极<i></i><i></i>怕，直接抹除掉<i></i><i></i><i></i><i></i>痕迹。
<i></i><i></i>陈青源<i></i>某<i></i>秘<i></i>或<i></i>宝<i></i>，将身<i></i><i></i>真<i></i>情况隐藏<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>管<i></i>哪<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>让鬼医感<i></i>凝<i></i>，<i></i><i></i>随意处<i></i>。
“总<i></i><i></i><i></i><i></i>探魂<i></i>手段吧！”
鬼医打消<i></i><i></i><i></i>念头，认<i></i><i></i>妥。
她只<i></i><i></i>陈青源<i></i><i></i><i></i><i></i>奇，并<i></i>想<i>ǹ</i><i>〾</i>结<i></i>死敌。况且，陈青源<i></i>般神秘，让鬼医比较谨慎，没<i></i><i></i><i></i><i></i>滥<i></i>办<i></i>。
“<i></i>辈，您既<i></i>查<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>状况，<i></i><i></i>放<i></i>离<i></i>吧！”
陈青源再次提<i></i><i></i><i></i><i></i>请求。
“<i></i><i></i>。”
鬼医毫<i></i>犹豫<i></i>拒绝<i></i>。
<i></i><i></i>此<i></i>，<i></i><i></i>道身影降临<i></i><i></i>竹屋结界<i></i><i></i><i></i>，传音<i></i>至：“楠丫头，让<i></i>走吧！”
闻声，鬼医<i></i>娇躯微微<i></i>颤，眼<i></i>闪烁<i></i>激<i></i><i></i>神色。
<i></i><i></i>，陈青源<i></i>露<i></i><i></i>奇怪<i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i>声音太熟悉<i></i>。
鬼医赶紧打<i></i><i></i>结界，将<i></i><i></i>恭迎<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>身<i></i>布衣<i></i>老者，手<i></i>拿<i></i><i></i>根拐杖，<i></i>瘸<i></i>拐<i></i>走<i></i><i></i><i></i>。
“剑仙<i></i>辈。”
看<i></i>老者<i></i>第<i></i>眼，陈青源惊呼道，<i></i><i></i><i></i>礼。
<i></i><i></i><i></i><i></i>长庚剑仙，李慕阳。
“您怎么<i></i><i></i>？”
鬼医<i></i>李慕阳<i></i><i></i>尊敬，<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>救命恩<i></i>。<i></i>千<i></i><i></i>，鬼医命悬<i></i><i></i>，<i></i>李慕阳<i></i>手将<i></i>救<i></i>，<i></i>此结缘。
“<i></i><i></i><i></i>。”李慕阳看向<i></i>陈青源，直言<i></i>意。
“<i></i>？”鬼医转身瞅<i></i><i></i>眼陈青源，满脸疑色<i></i>惊讶：“<i></i>怎么<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位<i></i>友，看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，莫<i></i><i></i>难，任<i></i>离<i></i>吧！”
李慕阳<i></i>直<i></i>注<i></i>陈青源<i></i><i></i>向，暗<i>⿺</i><i></i><i></i>护道。看<i></i>陈青源碰<i></i><i></i>麻烦，李慕阳<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>解决，顺带看<i></i>看<i></i><i></i>未见<i></i>鬼医。
“<i></i>居<i></i><i></i>您<i></i>朋友。”鬼医难<i></i>置信：“您放<i></i>，<i></i>没<i></i><i></i>做什么。”
“剑仙<i></i>辈，<i></i><i></i>认识啊？”
陈青源快步走<i></i><i></i><i></i>，诧异道。
“认识。”李慕阳咧嘴<i></i>笑，<i></i>蔼<i></i><i></i>：“她叫公孙楠。”
“早知道<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>害<i></i><i></i>提<i></i>吊胆<i></i>。”
陈青源<i></i><i></i><i></i><i></i>块石头<i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>，长吁<i></i>口气。
“<i></i><i></i>，<i></i>没欺负<i></i>吧！别做<i></i><i></i>副很难受<i></i><i></i><i></i>。”
公孙楠，<i></i><i></i><i></i>鬼医，横眉瞪眼<i></i><i>€</i>道。
若<i></i>晓<i></i>陈青源<i></i>李慕阳<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>系，公孙楠<i></i>态<i></i>肯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“目<i></i><i></i><i>€</i><i></i>没啥问题，<i></i><i></i><i></i>此刻剑仙<i></i>辈<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知<i></i>。”
<i></i><i></i>李慕阳<i></i><i></i>，陈青源丝毫<i></i>惧公孙楠，故<i></i>委屈。
“<i></i>......”公孙楠紧握<i></i>双拳，恨<i></i><i></i>将陈青源暴打<i></i>顿，冷哼道：“<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>装，<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>蛮礼敬<i></i>，此刻<i></i>翻脸<i></i>认<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>委曲求<i></i>，迫<i></i><i></i>已。”
鬼医再强，<i></i><i></i><i></i><i></i>比<i></i><i></i>曾<i></i>站<i></i><i></i>世巅峰<i></i>长庚剑仙。<i></i><i></i>，陈青源放肆<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i>怕<i></i>罪公孙楠。
“<i></i><i></i>，莫<i></i>斗嘴<i></i>。”李慕阳<i>⿸</i>止<i></i><i></i><i></i><i></i>吵闹：“公<i></i>，<i></i>若想离<i></i>，随<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>且，老朽<i></i>让楠丫头<i></i><i></i><i></i>证，治<i></i><i></i><i></i><i></i>伤势，无需担<i></i>修<i></i>暴露<i></i><i></i>情。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>件<i></i>情，千万<i></i><i></i>告诉任何<i></i>，<i></i><i></i><i></i>显<i></i><i></i><i></i>，恐<i></i><i></i>祸。”
“<i></i>知道<i></i>
，<i></i>谢剑仙<i></i>辈。”
陈青源抱拳道谢。
虽<i>€</i>李慕阳<i></i>看<i></i><i></i>渊禁区<i></i>红衣姑娘<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>才<i></i>陈青源<i></i><i></i>照顾。但<i></i>，<i></i>份<i></i>情陈青源记<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话，肯<i></i>偿<i></i>。
李慕阳<i></i><i>€</i><i></i><i></i>件<i></i>情，便<i></i><i></i>根<i></i>历神秘<i></i>道骨。
站<i></i><i></i>旁看<i></i><i></i>公孙楠，眼<i></i>闪烁<i></i>难<i></i>掩饰<i></i>惊色，<i></i><i>⿺</i>骇<i></i>：“剑仙唤<i></i><i></i>公<i></i>？<i></i>此礼敬<i></i><i></i><i></i>轻<i></i>，<i></i><i></i><i></i>头<i></i>次看<i></i>。陈青源<i></i><i></i>伙，究竟<i></i>什么<i></i>头？”
“剑仙<i></i>辈，鬼医<i></i>辈，晚辈告辞<i></i>。”
陈青源没想久留<i></i>此，先<i></i>离<i></i><i></i>妙。
<i></i><i></i><i></i>礼，陈青源<i></i>再受<i></i>结界<i></i>阻拦，消失<i></i><i></i>际。
待<i></i>陈青源离<i></i><i></i><i></i>，公孙楠才收回<i></i>目光，欲言又止：“李老，您<i></i>何<i></i><i></i><i></i><i></i>......”
“<i></i>果。”李慕阳<i></i>回答显<i></i>格<i></i>神秘。
“听您刚刚<i></i><i></i>番话，<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>没问题吗？”
公孙南再次问道。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>塑<i></i>道<i></i>，已<i></i>无恙。”李慕阳<i>€</i>道。
“原<i></i><i></i>此。”公孙楠恍<i></i><i></i>悟：“<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i><i></i>何<i></i><i></i><i></i>常，原<i></i><i></i>李老<i></i>手<i></i>。”
公孙楠<i></i><i></i><i></i>李慕阳隐藏<i></i>陈青源<i></i>身<i></i>情况，<i></i><i></i><i></i>身才没<i></i>看透。
<i></i>此，李慕阳<i></i><i></i>解释，笑<i></i><i></i>语。
“<i></i>知道<i></i><i></i>直<i></i>寻求治疗容颜<i></i>办<i></i>，<i></i>惜<i></i>千<i></i><i></i>没<i></i><i></i>展。”李慕阳沉声道：“<i></i>果<i></i><i></i>没放弃<i></i>话，<i></i><i></i>尝试<i></i><i></i><i>ǹ</i>陈公<i></i>接触<i></i><i></i>，兴许<i></i><i></i>寻<i></i><i></i><i></i>。”
公孙楠<i></i>直戴<i></i><i></i>纱<i></i>原<i></i>，<i></i><i></i><i></i>很久<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>件，导致容颜被毁<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
公孙楠轻轻<i></i><i></i><i></i><i></i>庞，望<i></i>陈青源离<i></i><i></i><i></i>向，喃喃<i></i>语。
“走<i></i>。”
李慕阳<i></i>打算喝茶久坐，转身<i></i><i></i>。
“李老慢走。”
公孙楠欠身<i></i>礼。
陈青源，<i></i>竟<i></i><i></i><i></i>让李老<i></i>看，<i></i>底<i></i>何<i></i><i></i>呢？
<i></i>今<i></i><i></i>，公孙楠<i></i>陈青源<i></i><i></i><i></i>浓厚<i></i>兴趣，<i></i><i></i>肯<i></i><i></i><i></i>再见。
<i>ǹ</i>此<i></i><i></i>，陈青源<i></i><i></i><i></i>乾澜圣<i></i><i></i>疆域，打算<i>ǹ</i>韩山<i></i><i></i><i></i>叙叙旧。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 珈炁 的《网球少年仁王君》最快更新
第86章 第八十六章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
