第41章 第 41 章
作品:《谁教你这样御夫的！》 《谁教<i></i><i></i><i></i>御夫<i></i>！》最<i></i>章节 第41章 第 41 章
<i>€</i><i></i>通
<i></i><i></i>李乐<i></i>李<i></i>总<i></i>打架<i></i>，<i></i><i></i><i>€</i>江宴<i></i>田慧<i></i><i></i><i></i><i></i>验<i></i>。
每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，江宴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，田慧<i></i><i></i>将<i></i><i></i><i></i><i></i>打<i></i>棍<i></i>。
但<i></i><i></i><i></i>江宴<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，田慧<i></i><i></i>负责李乐<i></i>边。
<i></i>江宴<i></i>知趣<i></i>总<i></i>安<i></i>李<i></i>，男<i></i><i></i>男<i></i><i>〾</i><i></i>，毕竟更<i></i><i>€</i>话嘛。
<i></i>且<i></i><i></i>孩<i></i><i></i><i></i>，田慧再怎么<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>隔阂，<i></i>代沟。
但<i></i><i></i>果<i></i>让<i></i>轻<i></i>江宴<i></i>解决李<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>冲<i></i><i></i>轻<i></i>，<i></i><i></i>比较<i></i>希望<i></i>。
江宴<i></i>算<i></i>知趣，知道李<i></i>李乐总<i></i>打架，<i></i>总<i></i>做<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>调节商。
田慧听<i></i><i></i>边江宴已<i></i><i></i>李<i></i>扶<i></i>楼<i></i><i></i>，便又<i></i>始安<i></i>坐<i></i>床<i></i><i></i>李乐。
看<i></i>李乐哭<i></i>梨花带雨<i></i>田慧，知道<i></i>仅仅<i></i><i></i><i></i>今<i></i>她<i></i>哥哥打架。
<i></i><i></i>，李乐<i></i>李<i></i>打<i></i>架<i>〾</i><i></i>，即<i></i>田慧<i></i>给<i></i><i></i>每<i></i><i></i>棍<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>觉<i></i>疼<i></i>哭泣。
<i></i><i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i>打架田慧再<i></i>追<i></i><i></i>俩打<i></i><i></i>候，<i></i>俩<i></i>又<i></i><i></i>。
<i></i>且<i></i><i></i><i></i>很<i></i>喜欢看田慧打<i></i><i></i>棍<i></i>，总<i></i>幸灾乐祸，虽<i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i>打吧！
<i></i>且李乐<i></i>李<i></i><i></i>么打架<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>哭。
除非<i></i><i></i><i></i>特别极端<i></i><i></i>，李乐哭，只<i></i>被别<i></i>欺负哭，<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>情哭<i></i>。
田慧<i></i>知道<i></i>件<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李<i></i><i></i>错，<i></i><i></i>李乐<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>且刚刚让李<i></i><i></i><i></i>叫李乐<i></i><i></i>候，李<i></i><i></i><i></i>情<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>很沮丧，很<i></i>满。
田慧知道<i></i>该<i></i><i></i>她<i></i>李乐<i></i><i></i>情，让李乐<i></i>情难<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>她借题<i></i>挥，只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李<i></i>争论<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>李乐<i></i>很少哭，李乐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哭<i></i>，虽<i></i><i></i>女孩<i></i>，但<i></i>她没<i></i>么感<i></i>。
但<i></i><i></i>次却哭<i></i>，并且哭<i></i>很厉害，连鼻涕带眼泪，梨花带雨<i></i>。
田慧<i></i><i></i><i></i>想借<i></i><i></i><i></i>情<i></i>李乐<i>€</i>清楚<i></i>己<i></i>想<i></i>，她<i></i>她<i></i>想<i></i>打消掉。
但<i></i>看<i></i><i></i>李乐<i></i><i></i>哭<i></i><i></i>么伤<i></i>，田慧<i></i>竟<i></i><i></i>知道该<i></i>何<i></i>口<i></i>。
她知道李乐哭<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>意她<i></i>江宴<i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i>€</i>李乐才哭<i></i>。
田慧<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i>，但<i></i>她又怕<i></i>己<i></i><i></i><i></i>李乐<i>€</i><i></i>，李乐借此<i></i>挥。
万<i></i>李乐做<i></i><i></i><i></i>什么
乱七八糟<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
田慧<i></i>边决<i></i>闭口<i></i>提昨<i></i><i>〾</i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>哥又怎么<i></i>？怎么又打<i></i>架<i></i><i></i>？”
“<i></i>问<i></i><i></i>嘛，<i></i>哪知道<i></i><i></i>什么跟<i></i>打架呀？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>听歌呢，<i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>青红皂白<i></i><i></i><i></i><i></i>耳<i></i><i></i>给<i></i>扔掉<i></i>。”
“<i></i>想问问<i></i>招谁惹谁<i></i>，<i></i>听<i></i>歌，难道<i></i><i></i><i></i><i></i>错吗？<i></i>且<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>房<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>即<i></i>喝醉<i></i>，耍酒疯，<i></i><i></i><i></i><i></i>耍<i></i><i></i><i></i>儿<i></i>，况且<i></i><i></i>没<i></i>喝醉呀。”
田慧听<i></i>李乐<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>知道该<i></i>何<i></i><i></i><i></i>，<i></i>她<i></i>楼<i></i>明明<i></i>听<i></i>李<i></i>叫李乐<i></i>。
但<i></i>又<i></i>想，李乐带<i></i>耳<i></i>，李<i></i><i></i><i></i>叫她<i></i>己<i></i>楼<i></i><i></i>听<i></i><i></i>，<i></i><i></i>李乐却没听<i></i>。
田慧转念<i></i>想，便知道李<i></i><i></i>什么<i></i>气<i></i>。
“<i></i>让<i></i>哥叫<i></i><i></i><i></i>吃饭，<i></i>带<i></i>耳<i></i>没听见，<i></i>哥肯<i></i><i></i>急<i></i>呗！”
“<i></i><i></i>别怨<i></i>，谁让<i></i>带耳<i></i>听<i></i>见呀？<i></i><i></i><i></i><i></i>肯<i></i><i></i>急，<i></i>万<i></i><i></i><i></i><i></i>边<i></i>啥<i></i>咋办？”
“结果<i></i><i></i>屋<i></i><i></i>听音乐呢，<i></i>哪知道<i></i>干什么呢，<i></i><i></i><i></i><i></i>听<i></i>呢，谁知道<i></i>听<i></i><i></i>呀？”
李乐听田慧<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，转念<i></i>想，<i></i>像<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李<i></i>担<i></i>她，<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>破门<i></i>入吧！
最<i></i>，李乐又扭头<i></i>看，被撞烂<i></i><i></i>门。
“<i></i><i></i><i></i>吧，<i></i>哪知道<i></i>哥<i></i><i></i><i></i>叫<i></i><i></i>，<i></i>只知道<i></i><i></i><i></i>啥<i></i>没<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>耳<i></i><i></i>扔<i></i><i></i>，<i></i>冲<i></i><i></i>声嚷。”
田慧顺<i></i>李乐<i></i><i></i>向，<i></i>看<i></i><i></i><i></i>被撞坏<i></i>门<i></i>，虽<i></i>无<i></i>奈何，但<i></i><i></i>没<i></i>办<i></i>。
毕竟<i></i>哥哥<i></i>担<i></i>妹妹，<i></i><i></i>必<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>叫李乐，叫半<i></i>听<i></i><i></i>，李<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>急吧？
“<i></i><i></i>，知道<i></i>情<i></i>怎么回<i></i><i></i><i></i><i></i>，别再<i></i>气<i></i>，<i></i>别<i></i><i></i>哥打架<i></i>。”
李乐<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>田慧<i>€</i>几句，但<i></i>看<i></i>田慧没<i></i><i></i><i></i>意思，便<i></i>只<i></i>闭嘴。
<i></i><i></i><i></i><i></i>通<i></i><i></i>，李乐<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i>，虽<i></i>她<i></i><i></i>件<i></i><i></i><i></i>耿耿<i></i>怀。
她<i></i>想<i></i>母<i></i>单独<i>€</i><i>€</i>，问问她怎么办？
结果田慧根<i></i><i></i>没<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
最<i></i>，田慧便<i></i>李乐又<i>€</i><i></i>几句，<i></i><i></i>楼<i></i>找李<i></i><i></i>。
田慧<i></i><i></i>敢<i></i>房<i></i><i></i><i></i>待<i></i>，怕呆<i></i><i></i><i></i>久<i></i>，李乐<i></i>她<i>€</i>昨<i></i>晚<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
田慧<i></i>边<i></i><i></i>脑袋
<i></i>团乱麻，<i></i><i></i>知道该<i></i>何解决，该怎么办？更<i></i>想李乐又<i></i>她<i>€</i><i></i><i></i><i></i>。
果<i></i>李乐<i></i><i></i>想<i></i>田慧再<i>€</i><i>€</i><i></i><i></i>，但<i></i>看<i></i>田慧走<i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i>€</i>啥。
<i></i><i></i>她很想知道田慧<i></i>态<i></i>怎么<i></i>？<i></i>仅<i></i>此，她<i></i>想让田慧知道<i></i>己态<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>。
“ 妈，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>？”
<i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门<i></i>，田慧听<i></i>李乐<i>€</i><i></i><i></i><i></i>话。
“该<i></i><i></i>总<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
只见田慧叹<i></i><i></i>口气，她知道女儿肯<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i>€</i><i></i><i></i>，但<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>知道怎么办？
她<i></i><i></i>想让女儿<i></i>江宴<i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i>看<i></i>女儿<i></i><i></i>坚决<i></i>态<i></i>，她<i></i>没<i></i>办<i></i>。
田慧<i></i>想走<i></i>，但<i></i>李乐又<i></i><i></i>拉住<i></i>她<i></i>胳膊，<i></i>门<i></i><i></i>。
虽<i></i>门已<i></i>烂<i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>锁<i></i>已。
李乐便<i></i>田慧扶<i></i><i></i>床<i></i>。
刚刚<i></i><i></i>哭<i></i>李乐，<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>带微笑<i></i><i></i>田慧<i>€</i><i></i><i></i>话，<i></i>田慧<i></i>脸<i></i>变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“妈，<i></i>知道<i></i>肯<i></i><i></i><i></i><i></i>支持<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i>想让<i></i>知道。”
“<i></i>喜欢<i></i>，<i></i><i></i><i></i>思虑<i></i>很久<i></i><i></i>情，没<i></i>任何<i></i><i></i><i></i>改变，包括您。”
“即<i></i>您<i></i><i></i>意<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>向<i></i>妥协<i></i>。”
“并且<i></i>李乐将<i></i>嫁只<i></i>嫁给<i></i>，<i></i>果<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>宁愿<i></i>嫁。”
田慧<i></i><i></i><i></i><i></i>气，<i></i><i></i>又听<i></i>李乐<i></i><i></i><i>€</i>，更<i></i>气<i></i>，恨<i></i><i></i><i></i>巴掌拍<i></i>她<i></i>脸<i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 范月台 的《谁教你这样御夫的！》最快更新
第41章 第 41 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
