第100章 第100章
作品:《分手而已他怎么突然发疯》 《<i></i>手<i></i>已<i></i>怎么突<i></i><i></i>疯》最<i></i>章节 第100章 第100章
<script>read2();“瑟瑟，<i></i>明<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？<i></i>想约<i></i><i></i><i></i>吃饭。”
江瑟瑟接<i></i><i></i>官媛<i></i><i></i>通<i></i>话<i></i>，<i></i><i></i>许惊讶。
她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>次<i></i><i></i>，<i></i>官媛<i></i>该<i></i><i></i>再约她<i></i>。
未曾想……
她<i></i>意识<i></i><i></i>想<i></i>见<i></i>官媛，迟疑片刻<i></i>，婉拒道：“明<i></i>么，<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>。”
但<i></i>官媛没<i></i><i></i>此放弃，她单刀直入<i></i>询问：“瑟瑟，<i></i><i></i><i></i><i></i>讨厌<i></i>？”
“没<i></i>啊。”
“<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>拒绝呢？<i></i>只<i></i>简单<i></i>想<i></i><i></i>吃顿饭。”
<i></i>算隔<i></i>手<i></i>，<i></i><i></i>听<i></i>她<i></i>语气<i>⿺</i>带<i></i><i></i>丝乞求，江瑟瑟<i></i><i></i><i></i>软<i></i>，妥协道：“<i></i>吧，<i></i>明<i></i>见。”
只<i></i>吃顿饭，<i></i>没<i></i>谓吧。
“谢谢<i></i>，瑟瑟。”<i></i>官媛<i></i>声音<i></i><i></i><i></i>雀跃<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>餐厅<i></i>址<i></i>给<i></i>。”
“<i></i>。”
江瑟瑟挂<i></i><i></i>话，看<i></i>黑掉<i></i>手<i></i>屏幕，<i></i><i></i>无奈<i></i>叹<i></i><i></i>口气。
<i></i><i></i><i></i>想再<i></i><i></i>官媛<i></i>往，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>己<i></i>打<i></i>己<i></i>脸<i></i>。
靳封臣走<i></i><i></i>，看见她坐<i></i>床沿唉声叹气<i></i>，眉<i></i>微微蹙<i></i>，走近，轻声问道：“怎么<i></i>？”
江瑟瑟抬<i></i>头，抿唇<i></i>笑，“没什么。<i></i><i></i>媛媛约<i></i>明<i></i><i></i><i></i>吃饭。”
靳封臣眸光<i></i>敛，“拒绝<i></i>？”
“没<i></i>。”江瑟瑟深吸<i></i>口气，解释道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>拒绝<i></i>，但她太坚持<i></i>，<i></i>没办<i></i>拒绝。”
<i></i>官媛除<i></i><i></i>封臣<i></i><i></i>该<i></i><i></i>感情，<i></i><i></i><i></i><i></i>挺<i></i><i></i>，<i></i>该<i></i><i></i>真<i></i><i></i>她<i></i>朋友。
但<i></i><i></i>光封臣<i></i><i></i>，<i></i>够她膈<i></i><i></i>。
见她又叹气，靳封臣唇角似<i></i>若无<i></i>勾<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>，明<i></i><i></i>找<i></i>借口推<i></i>。”
“<i></i><i></i>，做<i></i><i></i>讲信<i></i>。”江瑟瑟耸<i></i>耸肩，“<i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i>次<i></i>吧。”
<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，江瑟瑟忽<i></i>想<i></i><i></i>件<i></i>，她微微眯<i></i>眼，<i></i>审视<i></i>目光盯<i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>什么让<i></i>少<i></i>媛媛<i></i>往，<i></i><i></i><i></i>察觉<i></i><i></i>什么？”
靳封臣<i></i>答<i></i>问道：“<i></i>觉<i></i><i></i>察觉<i></i><i></i>什么？”
“嗯……”江瑟瑟认真思考<i></i><i></i><i></i>，“她……喜欢<i></i>？”
靳封臣<i></i>愣，“<i></i><i></i><i>€</i>什么？”
<i></i><i></i>脸错愕，明显<i></i>知道<i></i><i></i>。
虽<i></i><i></i>官媛<i></i><i></i><i>€</i>
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>瑟瑟<i></i>适<i></i><i></i>话，但<i></i>未曾往<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>官媛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>思。
果<i></i>男<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>迟钝<i></i>。
江瑟瑟撇<i></i>撇唇，“没什么，<i></i><i></i><i></i>胡乱猜<i></i>。”
靳封臣蹙眉，“<i></i>觉<i></i>她喜欢<i></i>？”
“<i></i><i></i>吧。”江瑟瑟<i></i>想<i></i><i></i><i></i>糟<i></i><i></i>话题继续<i></i><i></i>，话锋<i></i>转，问道：“明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？<i></i><i></i>话送<i></i><i></i><i></i>吧。”
“<i></i>。”
……
隔<i></i><i>⿺</i>午，江瑟瑟按<i></i>约<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>市区<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>餐厅。
<i></i>官媛订<i></i><i></i>包厢。
江瑟瑟推<i></i>门，只见<i></i>官媛已<i></i><i></i><i></i>。
听<i></i><i></i>静，<i></i>官媛转<i></i>头<i></i>，看<i></i><i></i>她，赶紧<i></i>身迎<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>精致妆容<i></i>脸<i></i>满<i></i>明媚<i></i>笑容，“瑟瑟，快<i></i><i></i>坐。”
江瑟瑟走<i></i><i></i>，环顾<i></i>整<i></i>包<i></i>，扯<i></i>扯嘴角，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，没必<i></i>订<i></i>么<i></i><i></i>包<i></i>吧？”
“<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>午，<i></i><i></i>肯<i></i><i></i><i></i>，比较吵。<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？<i></i><i></i>安静<i></i><i></i>。”
<i></i>官媛字<i></i><i></i><i></i>尽<i></i><i></i>她考虑。
<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，确<i></i><i></i><i></i>感<i></i>。
“谢谢。”江瑟瑟冲她感激<i></i>笑<i></i>笑。
“<i></i><i></i><i></i>朋友，没必<i></i><i></i>么客气。”
<i></i>官媛拉<i></i>她坐<i></i>，帮她倒<i></i>杯柠檬<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>温<i></i>，<i></i><i></i><i></i>喝。”
江瑟瑟道<i></i>声谢，端<i></i>抿<i></i>口。
她没<i></i>注意<i></i><i></i>官媛眼底闪烁<i></i>异光。
“<i></i>怎么想<i></i>今<i></i>约<i></i>吃饭呢？”江瑟瑟转<i></i>头。
<i></i>官媛慌张<i></i>移<i></i>眼，她轻轻咳<i></i>声，掩饰<i></i>己<i></i>慌乱，“<i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>哥<i></i>，<i></i><i>€</i><i></i>怎么最近<i></i>没约<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>想刚<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>约<i></i><i></i><i></i>吃饭。”
江瑟瑟<i></i>头，“原<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>官媛遇<i></i><i></i>哥，昨<i></i>早<i></i><i></i>哥<i></i>副宿醉难受<i></i><i></i><i></i>，<i></i>该<i></i><i></i><i></i>她吧。
想<i></i><i></i>，她<i></i>没再<i></i><i>€</i>什么。
毕竟，<i></i><i></i><i></i>哥<i></i><i></i>官媛<i></i>己<i></i><i></i>，<i>ǹ</i>她无<i></i>。
“<i></i>想吃什么？”<i></i>官媛<i></i>边打<i></i>菜单，<i></i>边问。
“<i></i>第<i></i>次<i></i><i></i>知道<i></i>什么<i></i>吃<i></i>，<i></i>决<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>官媛转头看她，笑<i></i>道：“<i></i>真<i></i><i></i><i></i>决<i></i>咯？”
江瑟瑟<i></i>头，“嗯。”
<i></i><i></i>她<i></i>省<i></i>麻烦。
<i></i><i></i>菜，<i></i>官媛盯<i></i>江瑟瑟看，神情很专注，<i></i>像<i></i>看什么稀
奇<i></i>东西<i></i><i></i>。
江瑟瑟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她低头看<i></i>看<i></i>己<i></i><i></i>装，疑惑<i></i>问：“<i></i><i></i>么盯<i></i><i></i>做什么？”
“嗯……”<i></i>官媛犹豫<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>什么<i></i><i></i>直接<i>€</i>吧。”
<i></i>官媛深吸<i></i>口气，“<i></i>听<i></i>总<i>€</i>，<i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>特殊<i></i>病毒，<i></i>吗？”
<i></i>哥竟<i></i><i></i><i></i><i></i>告诉她<i></i>？
江瑟瑟很<i></i>诧异，但很快<i></i>恢复<i></i><i></i>，弯<i></i>嘴角，“<i></i>啊，怎么<i></i>吗？”
“<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>做医<i></i>研究<i></i>，专攻药<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>奇。”<i></i>官媛解释道。
“<i></i><i></i><i></i>朋友<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
江瑟瑟<i>€</i><i></i><i></i><i></i>傅<i></i>云。
<i></i>已<i></i>很久没再<i></i>她联系<i></i>，<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>怎么<i></i><i></i>。
见她<i></i><i></i>觉流露<i></i><i></i>丝担<i></i>，<i></i>官媛试探<i></i>问：“<i></i>朋友<i></i><i></i><i></i>哪<i></i>研究<i></i>？”
江瑟瑟摇头，“<i></i><i></i>清楚。”
“哦。”<i></i>官媛没追问，<i></i><i></i>话锋<i></i>转，道：“<i></i><i></i>病毒研究<i></i><i></i><i></i>挺<i></i>解<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>靳董<i>€</i><i></i>，或许<i></i><i></i><i></i>帮忙。”
“谢谢<i></i><i></i><i></i>意。<i></i><i></i>封臣已<i></i>让<i></i><i></i>研究<i></i>，<i></i><i></i><i></i>想再给<i></i>添麻烦。”
添麻烦<i></i><i></i>次，最<i></i><i></i><i></i><i></i>病毒太<i></i>特殊，<i></i>果让<i></i>官媛知道<i></i>，怕<i></i><i></i><i></i><i></i>情况<i></i><i></i>。
<i></i>官媛笑，“没<i></i>，<i></i><i></i>勉强。”
<i>€</i><i></i>，她垂眸看<i></i>眼<i></i><i></i>，嘴角<i></i>勾，“差<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
闻言，江瑟瑟疑惑<i></i>问：“什么差<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
<i></i>官媛脸<i></i><i></i>笑容越<i></i>明媚，“没<i></i>。”
<i></i><i></i>她话音<i></i>落，江瑟瑟忽<i></i>感觉<i></i>脑袋<i></i>阵晕眩，<i></i><i></i><i></i>病毒又<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……
视<i></i>渐渐变<i></i>模糊，<i></i><i></i><i></i>影。
她看<i></i><i></i>几<i></i><i></i>官媛。
她<i></i><i></i><i></i>笑……
<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>笑什么？
脑<i>⿺</i>闪<i></i><i></i><i></i>疑问<i></i>，“咚”<i></i><i></i>声，她<i></i>脑袋<i></i><i></i><i></i>撞<i></i>桌<i></i><i></i>。
<i></i>官媛看<i></i>她，脸<i></i><i></i>笑容未减半<i></i>，<i></i><i></i><i></i>儿，她才拿<i></i>手<i></i>，打<i></i><i></i><i></i>话。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>带<i></i><i></i>。”
()
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 不见仙踪 的《分手而已他怎么突然发疯》最快更新
第100章 第100章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
