第163章 第 163 章
作品:《为夫体弱多病》 《<i></i>夫体弱多病》<i></i><i></i>章节 <i></i>163章 <i></i> 163 章
“<i></i>刚才说<i></i>，<i></i>们需<i></i><i></i>们，<i></i>们也同<i></i>需<i></i><i></i>们。秦家目前<i></i>处境<i></i><i></i><i></i><i></i>面<i></i>那<i></i><i></i>祥美好，<i></i>说<i></i><i></i>错吧。”范二<i></i>子说<i></i>。
秦<i></i>衣<i></i><i></i>回答，<i></i><i></i>脸色微微<i></i>些怒<i></i>，<i></i>然<i></i>来<i></i><i></i>善，<i></i>来范二<i></i>子说<i></i>功课做<i></i><i></i>足，<i></i><i></i><i></i>说说而<i></i><i></i>。
秦<i></i>衣<i></i>里叹息<i></i>声，秦家目前<i></i><i></i>副烂摊子，<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>都能<i></i>出秦家早<i></i><i></i>复当年<i></i>繁盛。由于爷爷<i></i>错误，十几年来，秦家都<i></i><i></i>当年那<i></i><i></i>可回<i></i><i></i>错误买单。
<i></i>些年若<i></i><i></i>父<i></i>苦苦支撑，再加<i></i>姨母<i></i>暗<i>⿺</i>支持，恐怕秦家还支持<i></i>到现<i></i>。
秦<i></i>衣下首<i></i><i>⿺</i>年<i></i>忽然猛地站起来，怒斥<i></i>：“范二<i></i>子，<i></i><i></i><i></i><i></i>逼迫<i></i>家<i></i>子吗？”<i></i>怒发冲冠，<i></i><i>⿺</i>怒<i></i>陡生。
秦<i></i>衣低声<i></i>：“<i></i>叔叔，<i></i>先坐下，且听范二<i></i>子说说，也<i></i>妨<i></i>。”
范二<i></i>子也<i></i>惧<i></i>胜发威，<i></i>胜<i></i>秦家家主秦尚当年<i></i>贴身护卫，战功卓着，<i></i>受秦尚<i></i>用。
<i></i><i></i>脸<i></i>到现<i></i>还留着<i></i><i></i>刺眼<i></i>刀疤，那<i></i>当年<i></i>碣石<i></i>下<i></i>东胡<i></i>死战<i></i>时候，<i></i>救秦尚留下<i></i>。<i></i>夫<i></i><i></i>喜<i></i><i></i>女儿，<i></i>们<i></i>些叔叔伯伯疼还来<i></i><i></i>，<i></i><i></i>到<i></i>小子居然敢口出威胁之语。
秦<i></i>衣淡定若素，<i></i>慢慢<i></i><i></i>，“既然<i></i>都说<i></i><i></i><i></i>透彻，那<i></i>就应该<i></i>白，<i></i>说整<i></i>燕<i></i>，就<i></i><i></i>燕<i></i>北疆，<i></i>们可选<i></i><i></i>也<i></i>多，<i></i>可<i></i>相信<i></i>说<i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>说<i></i>们可<i></i>，<i></i>们便可<i></i>。商<i></i><i></i>，趋<i></i>避害<i></i>也，<i></i><i></i>会真把<i></i>当小孩子糊弄吧！”
秦<i></i>衣<i>⿰</i><i></i>陶朱堂<i></i>势力遍<i></i><i></i>诸侯<i></i>，<i></i><i></i>财<i></i><i></i>粗，甚至<i></i><i></i>些小<i></i>，可<i>ǹ</i><i></i>君分庭抗礼。
<i></i><i></i>过，燕<i></i><i></i><i></i>小<i></i>，燕王也<i></i><i></i>那些小诸侯<i></i><i></i><i></i>君。
范二<i></i>子说<i></i>：“秦<i></i>子，<i></i>们愿<i></i>倾尽全力帮助秦氏<i></i><i></i>崛起，<i></i><i></i>们<i></i>供<i></i>切可能<i></i>财力支持。前面<i></i>说<i></i>那<i></i><i></i><i></i><i></i>专门对秦家<i></i>许诺，如何？”
范家<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>确，<i></i>句话<i></i>两层含义，<i></i><i></i><i></i>便<i></i><i></i>们<i></i><i></i>交秦氏，所<i></i>给秦氏巨<i></i><i></i><i></i>益。<i></i>二层则<i></i><i></i>们愿<i></i>帮助<i></i>子职夺取燕<i></i><i></i>王<i></i>，两<i></i>事，可<i></i>说<i></i>同<i></i><i></i>事，也<i></i>两<i></i>事，就<i></i>秦家<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>旁<i></i><i></i>胜冷笑<i></i>声，说<i></i>：“范二<i></i>子好算<i></i>啊，<i></i>也真<i></i>敢说。陶朱堂富可敌<i></i>，<i></i><i></i>到如今居然也<i></i>卷<i></i>政治斗争<i></i>。如<i></i><i></i><i></i>记错<i></i>话，坊<i></i>传言，当年陶朱<i></i><i></i>严训，范家子弟<i></i>得<i></i>朝廷，<i></i>
来<i></i>们<i></i><i></i><i></i>背宗忘祖<i></i>。”
<i></i>胜<i></i>秦尚帐下也算<i></i><i></i>智谋出众<i></i>，<i></i><i></i>然，<i></i>秦尚帐下做事，可<i></i><i></i>单靠<i></i><i></i>就可<i></i><i></i>。<i></i>胜如今掌<i></i>秦氏整<i></i><i></i>箕<i></i><i></i>东胡草<i></i><i></i><i></i>谍<i></i><i></i>，<i></i>靠当年救秦尚<i></i>恩<i></i>，谁能相信？
<i></i>胜<i></i>话可<i></i>说戳到<i></i>范二<i></i>子<i></i>痛处。
范二<i></i>子微微<i></i>愣，笑<i></i>：“<i></i>愧<i></i>秦<i></i>夫帐下北谍<i></i>首领，<i></i>份<i></i>识<i></i>应<i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i>得<i></i>。<i></i>过，俗话说，时移世易，<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>成<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>嘛？”
<i></i>胜哼<i></i><i></i>声，<i></i><i></i>说话。
秦<i></i>衣坐<i></i><i></i>子<i></i>，轻轻<i></i>倒<i></i><i></i>杯水，然后喝<i></i><i></i>口。抬<i></i>望<i></i>范二<i></i>子<i></i>：“那照范二<i></i>子<i></i><i></i>思，<i></i><i></i><i></i>能答应<i></i>？”
范二<i></i>子笑<i></i>：“<i></i>许秦<i></i>子还<i></i><i></i><i></i>选择。”范二<i></i>子觉得，<i></i><i></i>对秦家目前<i></i><i></i><i></i><i></i>选择，<i></i>什<i></i><i></i>答应，<i></i>什<i></i>理由<i></i>答应。
就<i></i><i></i>等待秦<i></i>衣回答<i></i>时候
忽然<i></i><i></i>声音<i></i>外<i></i>闯<i></i><i></i>来，众<i></i>顺着声音望<i></i>，说话<i></i>却<i></i>燕蛮儿。
“等等！”
燕蛮儿<i></i><i></i>们说话<i></i><i></i>段时<i></i>，连吃<i></i>两碗米饭，<i></i><i></i>时候打<i></i><i></i>饱嗝。
<i></i>觉得<i></i>生<i></i>世，<i></i><i></i>碗饭方能得真自<i></i>！
范阎<i></i>燕蛮儿忽然<i></i>嘴说话，吓<i></i><i></i><i></i>跳。<i></i><i></i>交<i></i>过<i></i><i></i>多嘴<i></i>嘛，<i></i>小子怎<i></i>就<i></i><i></i>听劝啊。
<i></i>忙给燕蛮儿挤眼弄眉。
燕蛮儿视而<i></i><i></i>。
秦<i></i>衣轻轻<i></i>掩唇低笑，<i></i>着范胖子吃瘪<i></i><i></i>子，<i></i><i></i>里<i></i><i></i>多高兴<i></i>。
范二<i></i>子皱紧<i></i>眉<i></i>，对于燕蛮儿<i></i><i></i>礼<i></i><i></i>生<i></i>，<i></i><i></i>年<i></i><i>⿺</i><i></i>诸<i></i>经商，那里<i></i><i></i>都<i></i>守礼，就算<i></i>被称<i></i>蛮夷<i></i>秦<i></i>，也<i></i>似燕蛮儿<i></i>般<i></i>礼。
秦<i></i>衣<i></i>礼<i></i>可<i></i>容忍，毕竟<i></i><i></i>秦尚<i></i>幼女。可燕蛮儿<i></i>什<i></i><i></i>，敢<i></i><i></i>面前打断<i></i>说话。
范二<i></i>子眼神如刀，犀<i></i><i></i>盯着燕蛮儿，冷冷<i></i><i></i>：“怎<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>？”<i></i><i></i><i></i><i></i>声音实<i></i>太过好听，<i></i>至于冷斥<i></i>声音也<i></i><i></i>味。
燕蛮儿摇摇<i></i>，<i></i><i></i>块羊骨<i></i>放<i></i>桌子<i></i>，嘴里嚼着肉，然后站起来，说<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>子<i></i>生<i></i>，<i></i>下也<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>打断<i></i>子<i></i>话，<i></i><i></i>过听<i></i><i></i>子<i></i>话，<i></i>些疑<i></i>罢<i></i>。”
范阎忙站起身来，<i></i>拍<i></i>拍衣服，小跑过来，抓住燕蛮儿<i></i>衣服，<i></i><i></i>子说<i></i>：“二<i></i>子勿怪，二<i></i>子勿怪，<i></i>忽然<i></i>起来<i></i><i></i>燕兄弟还<i></i>点事<i></i><i></i>决，<i></i><i></i>就带<i></i>出<i></i>。”说完，低声对燕蛮儿说<i></i>：“燕兄弟，<i></i>就
<i></i>给<i></i>添乱<i></i>。快随<i></i>出<i></i>，随<i></i>出<i></i>。”<i></i>说着，拉着燕蛮儿<i></i>胳膊就<i></i>走！
燕蛮儿觉得莫名其妙。
<i></i><i></i>范胖子怎<i></i>那<i></i>怕自己说话。
再说<i></i>，<i></i><i></i>范二<i></i>子<i></i>秦<i></i>衣谈事，语<i></i><i>⿺</i>处处透着邪门，连<i></i>都听出来范二<i></i>子话<i>⿺</i>隐含威胁之<i></i>。商<i></i><i></i>事<i></i>，<i></i>虽然<i></i>懂，<i></i><i></i><i></i>愿<i></i><i></i>秦<i></i>衣被逼迫。
范阎<i></i><i></i>拉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>范二<i></i>子<i></i>歉，可<i></i><i></i><i></i>时候传来两<i></i>异口同声<i></i>声音，让<i></i><i></i><i></i>皮<i></i>些发麻。
“慢着！”范二<i></i>子冷冰冰<i></i>开口。
秦<i></i>衣则微微<i></i>些激动。
<i></i>过两<i></i><i></i><i></i>话让范阎却真<i></i><i></i>犯<i></i>难，<i></i>随便拎出来<i></i><i></i><i></i>也<i></i>得<i></i>听啊，更何况两<i></i><i></i>同时发声，那就<i></i>借<i></i>十<i></i>胆也<i></i>敢违抗啊！
范阎停下脚步，放开燕蛮儿<i></i>胳膊，<i></i>两<i></i>行<i></i>礼，然后闷哼哼<i></i>应<i></i><i></i>句，然后退<i></i>旁<i></i>。
<i></i>也<i></i>敢再坐下<i></i>。
范二<i></i>子站起来，<i></i><i></i>身白袍，再加<i></i>面如冠玉，洁白<i></i>瑕，<i></i>发飘飘，<i></i>走到燕蛮儿身<i></i>，甚至<i></i>燕蛮儿还<i></i>高<i></i>些。
<i></i><i></i>过<i></i>周身散发出<i></i>冷冰冰<i></i><i></i>场却让<i></i>望而却步，虽<i></i>绝佳<i></i>容颜，<i></i><i></i><i></i>场也太冷<i></i>。仿佛稍<i></i>靠近，便会被寒<i></i>侵体<i></i>般。
范二<i></i>子今年二十多岁，<i></i><i></i>过<i></i><i></i>场面极多，所<i></i><i></i>存<i></i>任何<i></i>违<i></i>感。<i></i>盯着燕蛮儿<i></i>眼睛，慢吞吞<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>说什<i></i>，说出来，<i></i>听听？”
燕蛮儿迎<i></i><i></i><i></i>目光，毫<i></i>怯<i></i>，回答<i></i>：“<i></i>子刚才说阿衣<i></i><i></i>选择，<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>出来？”
范二<i></i>子目光<i></i>凝，说<i></i>：“好，说给<i></i>听<i></i>何妨？虽然秦氏<i></i>燕<i></i>北疆<i></i><i></i><i></i>执掌<i></i>，<i></i><i></i>秦家<i></i><i></i>家主秦<i></i>太<i></i><i></i><i></i>攀交朝<i>⿺</i>权贵，给自己<i></i>独子娶<i></i>燕<i></i>御史<i></i>幼女，而燕<i></i>御史<i></i><i></i><i></i>燕<i></i><i></i>王<i></i><i></i>戚，御史<i></i><i></i>女<i></i>宫<i>⿺</i><i></i>妃，也就<i></i><i></i>子职<i></i>母<i></i>。”
燕蛮儿就算再<i></i><i>⿰</i>，也听出来<i></i>范二<i></i>子话<i>⿺</i><i></i><i></i>思。
再说<i></i>，<i></i>们东胡<i></i>戎<i></i><i></i>年<i></i>燕<i></i>打交<i></i>，对于燕<i></i>北疆<i></i><i></i><i></i>贵族也<i></i><i></i>所<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>说秦<i></i>夫<i></i>燕王<i></i>连襟？”燕蛮儿奇怪<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>秦家贵<i></i>可言，<i></i><i></i>到<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>还<i></i>豪富。
“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>？王<i></i><i></i>戚岂<i></i><i></i>更好？”燕蛮儿说<i></i>，既然<i></i>燕王<i></i><i></i><i></i>，那地<i></i>应该更加巩固才<i></i>啊，<i></i><i></i>什<i></i>可怕<i></i>？
“<i></i><i></i>错，<i></i>过错就错<i></i>王妃生<i></i><i></i>子职，而燕<i></i><i></i>经<i></i><i></i>太子平，燕王<i></i>经<i></i><i></i>年纪，
太子平<i></i>会容忍<i></i><i></i>对<i></i><i></i>子<i></i>威胁<i></i><i></i>子背后<i></i><i></i><i></i>百年<i></i>族<i></i>支持。更何况，<i></i><i></i>家族<i></i><i>⿺</i>还握着<i></i>小<i></i>兵权。”范二<i></i>子也<i></i>怕燕蛮儿<i></i><i></i><i></i>事泄露出<i></i>。燕<i></i><i></i>继<i></i>之争，全天下都<i></i><i></i>清清楚楚。
燕王、太子、相<i></i>三方权力制衡，争斗激烈，而<i></i>子职<i></i><i></i>过<i></i>燕王<i></i>平衡三方势力而扶起来<i></i>棋子。连带着，百年秦氏也卷<i></i><i></i><i></i>场<i></i>底洞般<i></i><i></i>耗。
秦家百多年来，之所<i></i>能够<i></i>燕<i></i>北疆担当<i></i>任，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>因便<i></i>从<i></i>参<i>ǹ</i>夺嫡之争，<i></i><i></i><i></i>事。<i></i>可惜，秦氏<i></i><i></i>家主违背<i></i>祖训，<i></i>才<i></i>家族带<i></i><i></i><i></i>难<i></i>境地。
燕蛮儿自小就极<i></i>聪慧，<i></i>多事<i></i><i></i>点就透。<i></i>也确实<i></i>白<i></i>其<i>⿺</i><i></i><i></i>键。
燕王<i></i>扶持<i></i>子职<i></i>分太子<i></i>相<i></i>之权，<i></i><i></i>，权力<i></i>既得<i></i>太子<i></i>相<i></i><i></i>岂<i></i>轻易能让燕王如<i></i>之<i></i>。
燕蛮儿转过<i></i>来<i></i><i></i><i></i>秦<i></i>衣，怪<i></i>得<i></i><i></i>十二岁<i></i>女孩子<i></i><i></i>身涉险<i></i>草<i></i>苦寒之地，<i></i>来也<i></i><i></i>简简单单<i></i><i></i>父<i></i>疼<i></i>舍<i></i>得<i></i><i></i>因。
<i></i><i></i>着秦<i></i>衣，忽然觉得<i></i>白嫩如雪般<i></i>脸蛋<i></i>些苍白，十二岁<i></i>“天才”<i></i>女，瘦弱<i></i>肩膀<i></i>到底背负<i></i>多<i></i>东西啊！
燕蛮儿嗤笑<i></i>声，<i></i>：“所<i></i><i></i>就觉得秦家<i></i>定会答应<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
范二<i></i>子冷冷<i></i>着燕蛮儿，笑<i></i>：“<i></i>然呢？”<i></i>转身<i></i>着秦<i></i>衣，说<i></i>：“秦<i></i>子应该<i></i>谁都清楚<i></i>几年秦家<i></i>怎<i></i>过来<i></i>，<i></i><i></i>世子<i></i>越<i></i>子<i></i><i></i>斗，外<i></i>孤竹城<i></i><i></i>终城<i></i>虎视眈眈，若<i></i><i></i>秦<i></i>夫之才，恐怕秦氏早就<i></i>盘散沙<i></i>。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 鱼西球球 的《为夫体弱多病》最快更新
第163章 第 163 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
