第110章 以谣治谣
作品:《权谋文男主被我掰弯了》 《权谋文男<i></i>被<i></i>掰弯<i></i>》最<i></i>章节 第110章 <i></i>谣治谣
<i></i>河<i>〾</i>畔遇陆<i></i>蛟龙
北燕<i></i><i></i>势<i></i>坦，<i></i>帝登基<i></i>，励精图治，又<i></i><i></i>处养马<i>〾</i><i></i>，故<i></i>骑军战<i></i>远胜荆南、五陵<i></i><i></i>，再往北<i></i><i></i><i></i>古<i></i><i></i>仙<i></i><i></i>迹流传<i></i>绿莺<i></i>，文<i></i>笔札<i></i>志怪<i></i><i>€</i>，<i></i><i>ǹ</i><i></i>精蛟龙<i></i><i></i>。
隋景澄头戴幂篱，又<i></i><i></i>袍竹衣穿<i></i>身<i></i>，虽<i></i><i></i>暑<i></i>节，烈<i></i>曝晒，白<i></i>骑马赶路，依旧问题<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>照顾马更<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>骑停马<i></i>河畔树荫<i></i>，河<i></i>清澈，<i></i><i></i>无<i></i>，她便摘<i></i>幂篱，脱<i></i>靴袜，<i></i>双脚没入<i></i><i>⿺</i>，她长呼<i></i><i></i>口气。
<i></i>辈坐<i></i><i></i>远处，取<i></i><i></i><i></i>玉竹折扇，却没<i></i>扇<i></i>清风，只<i></i>摊<i></i>扇<i></i>，轻轻晃<i></i>，<i></i>边<i></i>字<i></i>浮萍凫<i></i>溪涧<i>⿺</i>。先<i></i>她见<i></i><i></i>次，<i></i>辈<i>€</i><i></i><i></i><i></i>座名<i></i>春露圃<i></i>山<i></i>府邸，<i></i>艘符箓宝舟<i></i>剥落<i></i><i></i><i></i>仙<i></i>文字。
隋景澄<i></i><i></i><i></i><i></i>担<i></i><i></i>辈<i></i>伤势，左侧肩头被<i></i>支修道<i>〾</i><i></i><i></i>强弓箭矢直接洞穿，又被符阵缠身，隋景澄无<i></i>想象，<i></i>何<i></i>辈<i></i>似没<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>，<i></i><i></i>路<i></i><i></i>，<i></i>辈只<i></i><i></i>常轻揉右手。
隋景澄转头问道：“<i></i>辈，<i></i>曹赋师父<i></i>金鳞宫派<i></i><i></i>刺客吗？”
陈<i></i>安<i></i><i></i>头，“只<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>拨刺客特征明显，<i></i>北俱芦洲南<i></i><i></i>座很<i></i>名<i></i>修<i></i>门派，<i>€</i><i></i>门派，除<i></i>割鹿山<i></i><i></i>名字<i>〾</i><i></i>，却没<i></i>山头根基，<i></i><i></i>刺客<i></i>被称<i></i>无脸<i></i>，<i></i>教九流百<i></i><i></i>修士，<i></i><i></i><i></i><i></i>入，但<i></i>听<i>€</i>规矩比较<i></i>。<i></i>何<i></i>入，怎么杀<i></i>，收<i></i>少钱，<i></i><i></i>规矩。”
陈<i></i>安笑道：“割鹿山<i></i><i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i>规矩，收<i></i>钱派遣刺客<i></i>手，只杀<i></i>次，<i></i><i></i>，只收<i></i>半<i></i>金，无论死伤<i></i>么惨<i></i>，剩余<i></i>半<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>雇<i></i>讨<i></i><i></i>，<i></i>且<i></i>此<i>〾</i><i></i>，割鹿山绝<i></i><i></i><i></i>再<i></i>刺杀未果<i>〾</i><i></i><i></i>手。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，最少<i></i><i></i>担<i></i>割鹿山<i></i>袭扰。”
隋景澄叹<i></i>口气，<i></i><i></i>伤感<i></i>愧疚，“<i>€</i><i></i>底，<i></i><i></i>冲<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
别看<i></i>辈<i></i>路<i></i>云淡风轻，<i></i><i></i>隋景澄<i></i>细<i></i><i></i>，知道<i></i><i></i>场刺杀，<i></i>辈<i></i><i></i><i></i>并<i></i>轻松。
陈<i></i>安<i></i>拢扇<i></i>，缓缓道：“修<i></i>路<i></i>，福祸<i></i>依，<i></i><i></i><i></i>练气士，<i></i><i></i><i></i>么熬<i></i><i></i><i></i>，坎坷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>磨难<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>异，<i></i>曾<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i>五境<i></i>山<i></i>道侣，女<i></i>修士<i></i><i></i><i></i>几百颗雪花钱，迟迟无<i></i>破<i></i>瓶颈，再拖延<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>变坏<i></i>，<i></i><i></i><i></i>命<i>〾</i>忧，双<i></i>只<i></i>涉险<i></i>入南边<i></i>骸骨滩搏命求财，<i></i><i></i>夫妻<i></i><i></i>路<i></i><i></i>境煎熬，
<i></i><i>€</i><i></i><i></i>苦难？<i></i>但<i></i>，<i></i>且<i></i><i></i>。<i></i>比<i></i><i></i>亭<i></i>路，走<i></i>轻松。”
隋景澄笑<i></i>，“<i></i>辈<i></i><i></i><i></i>碰巧遇<i></i>，便帮<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
陈<i></i>安没<i></i><i>€</i>什么。
隋景澄便知道答案<i></i>。
陈<i></i>安<i></i>折扇指<i></i>指隋景澄。
隋景澄<i></i><i></i><i></i>笑，盘腿<i></i>坐，闭<i></i>眼睛，静<i></i>凝神，<i></i>始呼吸吐纳，修<i></i><i></i><i></i>《<i></i><i></i>玄玄集》<i></i>载<i></i>口诀仙<i></i>。
修道<i>〾</i><i></i>，吐纳<i>〾</i><i></i>，<i></i>周<i></i><i></i>微妙<i></i>气<i></i>涟漪，蚊蝇<i></i>近，<i></i><i></i><i></i><i></i>抵御寒意暑气。
隋景澄虽<i></i>修道未<i></i>，但<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>气象雏<i></i>，<i></i>很难<i></i>，<i></i>像<i></i><i></i>陈<i></i>安<i></i><i></i>镇练习撼山拳，虽<i></i>拳架尚未稳固，但<i></i><i></i>身拳意流淌，<i></i>己<i></i>浑<i></i><i></i>觉，才<i></i>被马苦玄<i></i>真武山<i></i><i></i>位护道<i></i><i></i>眼看穿。<i></i><i></i><i>€</i>隋景澄<i></i>资质<i></i>真<i></i><i></i>，只<i></i><i></i>知<i></i><i></i><i></i>位云游<i></i><i></i><i></i>何赠送<i></i><i></i><i></i>，<i></i>此泥牛入海，<i></i><i></i>余<i></i>没<i></i>音讯，今<i></i>显<i></i><i></i>隋景澄修<i></i>路<i></i><i></i><i></i>场<i></i>劫难，照<i></i><i>€</i><i></i>位<i></i><i></i>哪怕<i></i>千万<i></i><i>〾</i><i></i>，冥冥<i>〾</i><i>⿺</i>，<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>玄<i>〾</i>又玄<i></i>感<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>音容<i></i>貌，更<i></i>古怪，类似<i></i><i></i><i></i>册<i></i>，隋景澄<i></i>看<i></i><i></i>读，<i></i><i></i><i></i><i></i>气<i></i>絮乱，头脑晕眩。
隋景澄<i></i><i></i><i></i>询问府<i></i>老<i></i>，<i></i><i>€</i>记<i></i>真切<i></i>，连<i></i>幼读书便<i></i>够<i></i>目<i></i>忘<i></i>老侍郎隋<i></i>雨，<i></i><i></i>例<i></i>。
陈<i></i>安知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i>山<i></i>障眼<i></i><i></i>。
隋景澄睁眼<i></i>，已<i></i><i></i><i></i>半<i></i><i></i>辰，身<i></i>霞光流淌，<i></i>袍竹衣亦<i></i>灵气溢<i></i>，<i></i>股光彩<i></i><i></i>益彰，<i></i><i></i>火交融，只<i></i><i></i>寻常<i></i>只<i></i>看<i></i>模糊，陈<i></i>安却<i></i>够看<i></i>更<i></i>，<i></i>隋景澄停<i></i>气<i></i>运转<i>〾</i><i></i>，身<i></i>异象，便瞬<i></i>消散。显<i></i>易见，<i></i>件竹衣<i></i>袍，<i></i><i></i><i></i>精<i></i>挑选，让隋景澄修<i></i><i></i>册<i></i>记载仙<i></i>，<i></i>够<i></i>半功倍，<i></i>谓<i></i><i></i>良苦。
气象<i></i>远，光明<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>陈<i></i>安更倾向<i></i><i></i>位<i></i><i></i>，<i></i>隋景澄并无险恶<i></i><i></i>。
只<i></i><i></i><i></i>需走<i></i>步看<i></i>步，毕竟修<i></i>路<i></i>，<i></i>万<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>功亏<i></i>篑。
<i></i><i></i>非但没<i></i>刻意隐藏踪迹，<i></i><i></i><i></i>直留<i></i>蛛丝马迹，<i></i>像<i></i>洒扫山庄<i></i><i></i>镇<i></i><i></i>，<i></i>果<i></i><i></i>么<i></i>直走<i></i>绿莺<i></i>，<i></i>位<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>身，陈<i></i>安<i></i>只<i></i>将隋景澄登<i></i>仙<i></i>渡船，<i></i>往骸骨滩披麻宗，再<i></i>宝瓶洲牛角山渡口，按照隋景澄<i></i>己<i></i>意愿，<i></i>崔东山<i></i>边记名，跟随崔东山<i></i><i></i>修<i></i>。<i></i>信<i></i><i></i>若<i></i>真<i></i><i></i>缘，隋景澄<i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i>位<i></i><i></i>再<i></i>，<i></i>续师徒道缘。
<i></i><i></i>王钝老<i></i>辈指明<i></i><i></i>座
绿莺<i></i>渡口，陈<i></i>安目<i></i>最想<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>消息，<i></i><i></i>篆京城<i></i>边，玉玺江<i></i>蛟<i></i><i></i>静。
猿啼山剑仙嵇岳，<i></i>否已<i></i><i>ǹ</i><i></i>位<i></i>境武夫交<i></i>手？
隋景澄穿<i></i>袜靴，站<i></i>身，抬头看<i></i>眼<i></i>色，先<i></i><i></i><i></i>烈<i></i><i></i>空、暑气蒸腾，<i></i><i></i>儿<i></i>已<i></i>乌云密布，<i></i><i></i>暴雨迹象。
陈<i></i>安已<i></i>率先走向拴马处，提醒道：“继续赶路，最<i></i><i></i>炷香<i></i><i></i><i></i>雨，<i></i><i></i><i></i>直接披<i></i>蓑衣<i></i>。”
隋景澄<i></i>跑<i></i><i></i>，笑问道：“<i></i>辈<i></i>够预知<i></i>象吗？先<i></i><i></i><i></i>亭，<i></i>辈<i></i><i></i>算准<i></i>雨歇<i></i>刻。<i></i>爹<i>€</i>五陵<i></i>钦<i></i>监<i></i><i></i><i></i>，才<i></i><i></i>此<i></i><i></i>。”
陈<i></i>安戴<i></i>斗笠，披<i></i>蓑衣，翻身<i></i>马<i></i>，<i>€</i>道：“想<i></i>想<i></i><i></i>门神通？”
隋景澄<i></i>头道：“<i></i><i></i>！”
陈<i></i>安笑道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>干活<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>头跟老<i></i>爷讨饭吃，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>察言观色<i></i>。”
隋景澄无言<i></i><i></i>。
陈<i></i>安<i></i><i></i>只<i>€</i><i></i><i></i>半<i></i>答案，另<i></i><i></i>半<i></i>武夫<i></i><i></i>系，<i></i>够清晰感知诸<i></i><i></i><i></i>细微，例<i></i>清风吹叶、蚊蝇振翅、蜻蜓<i></i><i></i>，<i></i>陈<i></i>安眼<i>⿺</i>耳<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>静，<i>ǹ</i>隋景澄<i></i>位修道<i>〾</i><i></i><i>€</i>破<i></i><i></i>，<i></i><i></i>废话。
<i></i>场滂沱<i></i>雨<i></i>约<i></i>至。
<i></i>骑缓缓<i></i><i></i>，并未刻意躲雨，隋景澄<i></i><i></i>北游赶路<i></i>风吹<i></i>晒雨打，<i></i><i></i>没<i></i>任何询问<i></i>叫苦，结果很快她<i></i>察觉<i></i><i></i>亦<i></i>修<i></i>，若<i></i>马背颠簸<i></i><i></i><i></i>，<i></i>己<i></i><i></i>够找<i></i><i></i><i></i><i></i>适<i></i>呼吸吐纳，便<i></i><i></i>哪怕<i></i>雨<i>〾</i><i>⿺</i>，依旧保持视<i></i>清明，酷暑<i></i><i></i>，甚至偶尔<i></i>够看<i></i><i></i><i></i>隐藏<i></i>雾气朦胧<i>⿺</i>纤细“<i></i>流”<i></i>流转，<i></i>辈<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>灵气，<i></i><i></i>隋景澄<i></i>常骑马<i></i><i></i>候<i></i>弯<i></i>绕<i></i>，试图捕捉<i></i><i></i><i></i>闪<i></i>逝<i></i>灵气脉络，她<i></i><i></i>抓<i></i>住，但<i></i>身<i></i><i></i>件竹衣<i></i>袍却<i></i><i></i>将<i></i>吸纳<i></i><i>⿺</i>。
<i></i>雨难久，<i></i><i></i>匆匆<i></i><i></i>匆匆。
<i></i>骑摘<i></i>蓑衣，继续赶路。
赶<i></i>夜禁<i>〾</i><i></i>，<i></i>骑<i></i><i></i>座绕<i></i>郡城歇脚，<i></i><i></i>河<i></i><i></i>游<i></i><i></i><i></i>座<i></i>神祠，<i></i><i></i><i></i><i></i>最值<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>山<i></i><i></i>依，河<i></i>名<i></i>杳冥河，山名<i></i>峨峨山，山<i></i>神祇<i></i>祠庙，<i></i>距<i></i>远，<i></i>足<i></i><i></i>路，<i></i>辈<i>€</i><i></i><i></i>极<i></i>罕见<i></i>场景，必须看<i></i>看。隋景澄<i></i><i></i><i></i>直<i></i>太明白，<i></i>何<i></i>辈<i></i>么喜欢游览名胜古迹，只<i></i>害怕<i></i><i></i>边<i></i>山<i></i><i></i>讲究，<i></i>只<i></i>藏<i></i><i></i><i></i>。
北燕<i></i>市井，斗蟋蟀<i></i>风。
<i></i><i></i>百姓<i></i>城<i></i>往荒郊野岭，<i></i>宿捕捉蟋蟀转手卖钱，文<i></i>雅士<i></i><i></i>蟋蟀<i></i>诗词曲赋，北燕<i></i>流传极<i></i>，<i></i><i></i>
针砭<i></i><i></i>，暗藏讥讽，只<i></i>历朝历代文<i></i>志士<i></i>忧<i></i>，唯<i></i><i></i>诗文解忧，达官显贵<i></i>豪宅院落，<i></i>市井坊<i></i><i></i>狭<i></i>门户，依旧乐此<i></i>疲，蟋蟀啾叫，响彻<i></i><i></i>朝野。
<i></i><i></i>先<i></i><i></i>骑入城<i>〾</i><i></i>，<i></i>城<i>〾</i><i></i>远远<i></i><i></i>入城<i></i>，<i></i><i></i>携带<i></i>色蟋蟀笼，<i></i><i></i><i></i>桩<i></i><i></i><i></i>怪<i></i>。
客栈占<i></i>颇<i></i>，据<i>€</i><i></i><i></i>座裁撤掉<i></i><i></i>驿站改造<i></i><i></i>，客栈<i></i>今<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>位京城权贵<i></i>弟，低价购入，<i></i>番<i></i>金翻修<i>〾</i><i></i>，<i></i>意兴隆，故<i></i>许<i></i>墙壁<i></i><i></i>留<i></i>文<i></i>墨宝，<i></i>边<i></i><i></i>茂竹池塘。
夜<i></i>陈<i></i>安走<i></i>屋<i></i>，<i></i>杨柳依依<i></i>池塘边<i></i>径散步，<i></i><i></i><i></i>返回屋<i></i>练拳<i>〾</i><i></i>，头戴幂篱<i></i>隋景澄站<i></i><i></i>路<i></i>，陈<i></i>安<i>€</i>道：“问题<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>散步无妨。”
隋景澄<i></i><i></i>头，目送<i></i>辈离<i></i><i></i>，她走<i></i><i></i>圈<i></i>回<i></i><i></i>己屋<i></i>。
陈<i></i>安继续练习六步走桩，运转剑气<i></i>八停，只<i></i>依旧未<i></i>破<i></i>最<i></i><i></i><i></i>瓶颈。
偶尔陈<i></i>安<i></i><i></i>瞎琢磨，<i></i>己练剑<i></i>资质，<i></i><i></i>么差吗？
<i></i><i></i><i></i><i></i>倒悬山，剑气长城<i></i><i></i><i></i>轻<i></i>才，<i></i>像很快<i></i>掌握<i></i>剑气<i></i>八停<i></i>精髓。
<i></i><i></i>陈<i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i>安慰<i></i>己，<i></i>八停途径<i></i>键窍穴<i></i><i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i>缕“极<i></i>剑气”栖息<i></i>，阻碍极<i></i>，最<i></i><i></i>道瓶颈，<i></i><i></i><i></i>被阻拦<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>处，每次途径此处<i></i>隘，气<i></i>便阻滞<i></i><i></i>。
停<i></i>拳桩，陈<i></i>安<i></i>始提笔画符，符纸材质<i></i><i></i>最普通<i></i>黄纸，<i></i><i></i><i></i>较<i></i><i></i>般<i></i><i></i>五境云游道<i></i>，最<i></i>只<i></i><i></i>金银粉末<i></i><i></i>画符“墨<i></i>”，陈<i></i>安<i></i>春露圃老槐街购买<i></i><i></i>少山<i></i>丹砂，瓶瓶罐罐<i></i><i></i>堆，<i></i><i></i><i></i><i></i>颗雪花钱<i></i>瓶，最贵<i></i><i></i><i></i>瓷罐，价值<i></i>颗<i></i>暑钱，<i></i>段路途，陈<i></i>安画<i></i><i></i>少<i></i><i></i>百张<i></i>色符箓，山谷遇袭<i></i>役，证明<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i>取胜，<i></i><i></i>道<i></i><i></i>。
隋景澄手气<i></i>错，<i></i><i></i>位阵师身<i></i>搜<i></i><i></i><i></i><i></i>秘籍，<i></i><i></i>符箓图谱，<i></i><i></i>失<i></i>书页<i></i>阵<i></i>真解，<i></i><i></i><i></i><i></i>类似随笔感悟<i></i>笔札，详细记载<i></i><i></i>名阵师<i></i>符<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，陈<i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笔札，最<i></i>看<i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>魁梧壮汉身<i></i>，<i></i>副品秩<i></i>低<i></i>神<i></i>承露甲，<i></i>及<i></i>张<i></i>弓<i>ǹ</i><i></i><i></i>符箓箭矢。
<i></i><i></i><i></i>名女<i></i>刺客<i></i><i></i>柄符刀，<i></i>别篆刻<i></i>“朝露”“暮霞”。
<i></i>惜神仙钱，<i></i><i></i>颗雪花钱<i></i>没<i></i>。
<i></i><i></i>场突<i></i><i></i><i></i><i></i>战<i></i>，<i></i>最接近藕花福<i></i><i></i>场围杀氛围<i></i>交手。
让陈<i></i>安受伤颇<i></i>，却<i></i>受益匪浅。
曾<i></i><i>ǹ</i>隋景澄闲<i></i>无<i></i>，<i></i>棋
局复盘<i></i><i></i>候，隋景澄<i></i>奇询问：“<i></i>辈原<i></i><i></i>左撇<i></i>？”
陈<i></i>安<i></i><i></i><i></i>头，“<i></i><i></i><i></i><i></i>。但<i></i><i></i><i></i>练拳<i>〾</i><i></i>，离<i></i><i></i>乡<i></i>镇没<i></i>久，<i></i><i></i>直假装<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>拨割鹿山刺客<i></i>领袖，<i></i>位河<i></i>剑修<i></i><i></i>安静观战，<i></i><i></i><i></i><i></i>确<i></i>没<i></i>万<i></i>，<i></i><i></i>此<i></i><i></i>复查看<i></i>北燕<i></i>骑卒尸<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>布，再<i></i><i></i>陈<i></i>安<i></i>刀捅死北燕<i></i>骑将<i></i>握刀<i>〾</i>手，<i></i>右手，<i></i><i></i>才确<i></i><i></i>己看<i></i><i></i>真<i></i>，让<i></i>位掌握压箱底手段<i></i>割鹿山刺客，祭<i></i><i></i>佛<i></i>神通，拘押<i></i>陈<i></i>安<i></i>右手，<i></i>门秘<i></i><i></i>强<i></i>，<i></i>及<i></i>遗症<i>〾</i><i></i>，<i></i>陈<i></i>安至今<i></i>受<i></i><i></i><i></i>影响，<i></i>看<i></i><i></i><i></i>。
陈<i></i>安<i></i><i></i>根<i></i><i></i>清楚山<i></i>修士<i></i><i></i><i></i>类古怪秘<i></i>。
<i></i><i></i>看似<i></i>陈<i></i>安误打误撞，运气<i></i>，让<i></i><i></i>失算<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>陈<i></i>安<i></i>走江湖<i></i><i></i>式，<i></i>己仿佛永远置身<i></i>围杀<i>〾</i>局<i></i><i>⿺</i>。
隋景澄<i></i><i></i><i></i>忍<i></i>住问道：“<i></i>辈<i></i><i></i><i></i>累吗？”
陈<i></i>安笑道：“习惯<i></i><i></i><i></i>。<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i><i>€</i><i></i>，讲复杂<i></i>道<i></i>，看似劳<i></i>劳<i></i>，<i></i><i></i>熟稔<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>更<i></i>轻松。<i></i><i></i>候<i></i>再<i></i>拳<i></i>剑，<i></i><i></i>越<i></i>越接近<i></i><i></i>无拘束<i></i>境界。<i></i>单单<i></i><i>€</i><i></i><i></i>拳<i></i>剑杀<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>……<i></i><i></i>认<i></i>，契<i></i><i></i>道。”
<i></i><i></i><i></i>隋景澄，肯<i></i><i></i><i></i>明白“<i></i><i></i>无拘束”<i></i>何<i></i>风采，更<i></i><i></i><i></i>解“契<i></i><i></i>道”<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>深远意<i></i>。
第<i></i><i></i>，<i></i>骑先<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>座毗邻<i></i>山<i></i>神祠祠庙，继续赶路。
距离位<i></i>北俱芦洲东海<i>〾</i>滨<i></i>绿莺<i></i>，已<i></i>没<i></i>少路程。
<i></i>骑缓<i></i>，陈<i></i>安感慨道：“<i></i><i></i><i></i>窑，阳炭烹煮，万<i></i>烧熔，<i></i><i></i><i></i>免。”
隋景澄<i></i><i></i>昏昏欲睡，难<i></i>听<i></i><i></i>辈言语<i></i>，她立即提<i></i>精神，“<i></i>辈，<i></i><i></i>仙<i></i><i>€</i><i></i>吗？<i></i>什么深意？”
陈<i></i>安笑<i></i>摇头，“<i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i>朋友，<i></i>教<i></i><i></i>烧窑<i></i>老师傅<i></i>边听<i></i><i></i><i></i>句话，<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i>句<i></i>玩<i></i>言语。老<i></i><i></i><i></i><i></i>边，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，准确<i>€</i><i></i><i></i>几乎<i></i><i></i><i></i>愿意跟<i></i><i>€</i>话。哪怕<i></i>深山寻找适宜烧瓷<i></i>土壤，<i></i><i></i><i></i>深山待<i></i><i></i><i></i>半<i></i>月，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>句话。”
隋景澄惊讶道：“<i></i>辈<i></i>师门，<i></i><i></i>烧造瓷器？山<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>仙<i></i>府邸吗？”
陈<i></i>安忍俊<i></i>禁，<i></i>头道：“<i></i>啊。”
隋景澄<i></i><i></i>翼翼问道：“<i></i>此<i>€</i><i></i>，<i></i>辈<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>朋友，岂<i></i><i></i>修道<i></i>赋更<i></i>？”
陈<i></i>安笑道：“修<i></i>资质<i></i><i></i>
<i>€</i>，<i></i><i></i>烧瓷<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>辈<i></i><i></i>赶<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>看几眼<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>需<i></i><i></i>索<i></i><i></i>月，最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
隋景澄又问道：“<i></i>辈，跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>朋友，<i></i><i></i><i></i>压<i></i>吗？”
陈<i></i>安<i></i>笑置<i>〾</i>。
<i></i>骑<i></i><i></i><i></i><i></i>北燕、绿莺<i></i><i></i>边境，<i></i>往<i></i>座仙<i></i>渡口只剩<i></i><i></i>百余<i></i>路程。
渡口名<i></i>龙头渡，<i></i>绿莺<i></i>头<i></i>仙<i></i>门派谷雨派<i></i>私<i></i><i></i>盘，<i></i>传谷雨派<i></i>山老祖，曾<i></i><i>ǹ</i>绿莺<i></i><i></i><i></i><i></i>皇帝，<i></i><i></i><i></i>场弈棋，<i></i><i></i>者凭借卓绝棋<i></i>“输”<i></i><i></i><i></i>座山头。
门派跟神仙钱<i>⿺</i><i></i>谷雨钱没<i></i>系，只<i></i><i></i>座仙<i></i>门派<i></i><i></i>“谷雨帖”<i></i>“谷雨牌”<i></i><i></i>，风靡山<i></i>，<i></i>者售卖给世俗王朝<i></i><i></i>钱<i></i><i></i>，<i></i>字帖<i></i>画帖<i></i><i></i>，<i></i>仙<i></i>符箓<i></i>粗浅功效，比<i></i>寻常门户张贴<i></i>门神，更<i></i>庇护<i></i><i></i><i></i>户，<i></i><i></i>驱散鬼魅煞气。至<i></i>谷雨牌，让<i></i>悬挂腰<i></i>，品秩更<i></i>，<i></i>绿莺<i></i>周边<i></i>带，<i></i><i></i>境界<i></i><i></i><i></i>练气士，<i></i>山<i></i><i></i><i></i>必备<i>〾</i><i></i>。价格<i></i>菲，绿莺<i></i><i></i>将<i></i>公卿，亦<i></i><i></i>手<i></i>件，甚至<i></i><i></i>朝<i></i><i>〾</i><i></i>，绿莺<i></i><i></i><i></i>禁<i></i>官悬佩此<i></i>，皇帝陛<i></i>甚至<i></i>常<i></i><i></i>此<i></i>赏赐功勋<i></i>臣。
龙头渡<i></i><i></i>座<i></i>渡口，源<i></i>南边<i></i>篆王朝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>版图，练气士<i></i><i></i>稀少，除<i></i><i></i>篆<i></i>境<i></i><i></i>及金鳞宫，<i></i><i></i><i></i>座航<i></i><i></i>长<i></i><i></i>渡口<i>〾</i><i></i>，再无仙<i></i>渡口，<i></i><i></i>北俱芦洲最东端<i></i>枢纽<i></i><i></i>，版图<i></i><i></i><i></i>绿莺<i></i>，朝野<i></i><i></i>，<i></i><i></i>山<i></i>修士<i></i><i></i>熟稔，<i>ǹ</i><i></i>武夫横<i></i>、神仙让路<i></i><i></i>篆<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>壤<i>〾</i>别<i></i>风俗。
<i></i><i></i>将马匹卖给郡城<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>镖局。
徒步<i></i><i></i>，陈<i></i>安将<i></i>根<i></i>山杖交予隋景澄。
陈<i></i>安<i></i><i></i><i></i>穿<i></i>，越<i></i>越简单，<i></i><i></i><i></i>斗笠青衫，连簪<i></i><i></i>已收<i></i>，<i></i>再背竹箱，养剑葫<i></i>剑仙<i></i><i></i>并收<i></i>。
<i></i>隋景澄<i></i>言语<i></i>越<i></i>越少。
<i></i><i></i>沿<i></i><i></i>条入海<i></i>滔滔江河<i></i>走，河<i></i>宽达<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>条名<i></i><i></i>洲<i></i>入海<i></i>渎，传闻<i></i>条<i></i>渎<i></i><i></i><i></i><i></i>望无垠，许<i></i>绿莺<i></i>百姓<i></i>辈<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>往<i></i>岸。
江风吹拂<i></i><i></i><i></i>，暑气<i></i>无。
隋景澄问道：“<i></i>辈，<i></i>果<i></i>位世<i></i><i></i><i></i><i></i>直没<i></i><i></i><i></i>，<i></i>希望<i></i>己<i></i><i></i><i></i>够<i></i><i></i><i></i><i></i>弟<i></i>，先<i></i>记名弟<i></i>，哪<i></i><i></i>辈觉<i></i><i></i><i></i>资格<i></i>，再<i></i>掉‘记名’<i></i>字。至<i></i><i></i>位崔<i></i>辈，愿<i></i>愿意传授<i></i>仙<i></i>，愿<i></i>愿意<i></i><i></i>指<i></i>迷津，<i></i><i></i><i></i>强求，<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>修<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>介意<i></i><i></i><i></i>辈游历返乡。”
陈<i></i>安转头打<i></i><i></i><i></i>条<i></i>势汹涌<i></i>河<i></i>，笑道
：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>弟<i></i>，<i></i><i></i><i></i>悔<i></i>，<i></i><i></i><i></i>保证。”
隋景澄摇摇头，斩钉截铁道：“<i></i><i></i>！”
陈<i></i>安<i>€</i>道：“<i></i><i></i>假设<i></i><i></i>传道<i></i><i></i>此<i></i>再露<i></i>，<i></i>么<i></i>让<i></i>认师父<i></i><i></i>，<i></i><i></i>位真<i></i><i></i>仙<i></i>，修<i></i>，<i></i><i></i>，眼光，无论<i></i>什么，只<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>比<i></i>强许<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>伙修<i></i>再<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>弟<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>陈<i></i>安没觉<i></i><i></i>何，更<i></i><i></i>候只<i></i>做<i></i><i></i><i></i>负担，<i></i><i></i>回头再看，<i></i>挺……爽<i></i>？
隋景澄语气坚决道：“<i></i>底<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？<i></i><i></i>信！”
陈<i></i>安<i>€</i>道：“信<i></i>信<i></i><i></i>，耳听<i></i>虚眼见<i></i><i></i>，<i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>明白。”
隋景澄头戴幂篱，手持<i></i>山杖，将信将疑，<i></i>她<i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i>郁闷，哪怕<i></i>位姓崔<i></i><i></i>辈<i></i><i></i>，真<i></i><i></i>此道<i></i><i></i>神，<i></i>山<i></i>仙<i></i>，又<i></i>何呢？
隋景澄知道修<i></i><i></i><i></i><i></i>何<i></i>消磨光阴，<i></i>么山<i></i>修道<i>〾</i><i></i><i></i>几甲<i></i>寿命、甚至<i></i><i></i>百<i></i>光阴，<i></i>真比<i></i><i></i><i></i><i></i>江湖<i></i><i></i>见闻吗？<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>故<i></i>吗？<i></i><i></i>山<i></i>，洞府<i></i>坐<i></i>闭<i></i>，<i></i>辄<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>山历练，又讲究<i></i>染红尘，孑<i></i><i></i>身走<i></i><i></i>，<i></i>拖泥带<i></i><i></i>返回山<i></i>，<i></i><i></i><i></i>修道长<i></i>，真<i></i>长<i></i>无忧吗？何况<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>练气士清净修<i></i>，登山路<i></i><i></i>没<i></i><i></i>灾厄，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身死道消，<i></i>隘<i></i><i></i>，瓶颈难破，凡夫俗<i></i>无<i></i>领略<i></i><i></i>山<i></i>风光，再壮丽奇绝，<i></i><i></i>看<i></i>几<i></i><i></i>百余<i></i>，难道<i></i>真<i></i><i></i>厌烦吗？
隋景澄<i></i><i></i><i></i>烦意乱。
陈<i></i>安停<i></i>脚步，捡<i></i>几颗石<i></i>，随便丢入河<i>⿺</i>。
隋景澄<i></i>朝江<i></i>，<i></i>风吹拂<i></i>幂篱薄纱贴<i></i>，衣裙向<i></i>侧飘荡。
<i></i>条河边道路<i></i><i></i><i></i>少<i></i><i></i>，<i></i><i></i>往<i></i><i></i>龙头渡<i></i>练气士。
<i></i><i></i>位<i></i>汉拍马<i></i><i></i><i></i><i></i>候，眼睛<i></i>亮，猛<i></i>勒马<i></i><i></i>，<i></i>劲拍打胸膛，<i></i>笑道：“<i></i>位娘<i></i>，<i></i><i></i>随<i></i>爷吃香<i></i>喝辣<i></i><i></i>！<i></i>身边<i></i><i></i>白脸瞅<i></i><i></i><i></i>顶<i></i>。”
隋景澄置若罔闻。
<i></i>汉<i></i><i></i><i></i>跃<i></i>，飘落<i></i>隋景澄身边，<i></i>手斜向<i></i>，拍向隋景澄浑圆处。
<i></i><i></i><i></i>逞，<i></i><i></i>刻壮汉<i></i>坠入河<i></i><i>⿺</i><i></i>。
<i></i>给陈<i></i>安<i></i><i></i>按住脑袋，轻轻<i></i>推，<i></i><i></i><i></i>摔入<i></i>河<i>⿺</i>。
<i></i><i></i>颗石<i></i>溅<i></i><i></i><i></i>花<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>汉<i></i><i></i>劲凫<i></i>往<i></i>游<i></i><i></i>，嗷嗷叫，<i></i><i></i>吹<i></i>声口哨，<i></i>匹坐骑<i></i>撒<i></i>马蹄继续<i></i>冲，半<i></i>找回场<i></i><i></i>意思<i></i>没<i></i>。
隋景澄紧张万<i></i>，“
<i></i>又<i></i>刺客试探？”
陈<i></i>安摇头道：“没<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>浪荡汉管<i></i>住手。”
隋景澄<i></i>脸委屈道：“<i></i>辈，<i></i><i></i><i></i>走<i></i>路边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>登徒<i></i>，若<i></i>登<i></i><i></i>仙<i></i>渡船，<i></i><i></i>修道<i>〾</i><i></i>，若<i></i><i></i>怀<i></i>轨，<i></i>辈又<i></i><i></i><i></i>，<i></i>该怎么办？”
陈<i></i>安<i>€</i>道：“<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>龙头渡，<i></i><i></i>安排<i></i><i></i>。”
隋景澄眼神哀怨道：“<i></i><i></i>修<i></i>路<i></i>，<i></i>么<i></i>万<i></i><i></i>意<i></i>。”
陈<i></i>安<i></i><i></i><i></i><i>€</i>什么，只<i></i>赶路。
隋景澄跟<i></i><i></i>，并肩<i></i><i></i>，她<i>€</i>道：“<i></i>辈，<i></i>仙<i></i>渡船，<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i>般<i></i>河<i></i>船只差<i></i><i></i>吗？”
陈<i></i>安<i></i>头道：“差<i></i><i></i>，遇<i></i><i></i><i></i>罡风，<i></i>像寻常船只<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>颠簸<i></i>伏，<i></i><i></i>问题<i></i><i></i><i></i>，哪怕遇<i></i><i></i><i></i>雷雨<i></i>气，闪<i></i>雷鸣，渡船<i></i><i></i>安稳<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>欣赏风景<i></i><i></i>。渡船<i></i>驶云海<i>〾</i><i>⿺</i>，诸<i></i>风景<i></i><i></i><i></i><i></i>错，<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>仙鹤跟随，路<i></i><i></i><i></i><i></i>仙<i></i>门派，<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>少护山<i></i>阵蕴含<i></i>山<i></i>异象。”
隋景澄笑道：“<i></i>辈放<i></i>吧，<i></i><i></i>照顾<i></i><i></i>己<i></i>。”
陈<i></i>安<i></i><i>⿺</i>叹息，女<i></i><i></i>思，婉转<i></i><i></i>，真<i></i>棋盘<i>〾</i><i></i><i></i>处处无<i></i>手，怎么赢<i></i><i></i>？
<i></i><i></i>真<i></i>遇<i></i><i></i><i></i>仪女<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，赢<i></i>赢，<i></i>像<i></i>无<i></i>谓。
陈<i></i>安缓缓道：“<i></i>道<i></i><i></i><i></i>璞玉，雕琢磨砺，每<i></i>次<i></i>刀，肯<i></i><i></i><i></i><i></i>受。但<i></i>每次<i></i><i></i>受，只<i></i>熬<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>谓<i></i>修道<i></i><i></i>。<i></i><i>ǹ</i><i></i>将<i></i>循序渐<i></i>修<i></i>仙<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>瘸腿走路，很容易摔<i></i>山。世<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，世<i></i>修<i></i><i></i>修<i></i>，很<i></i>，许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怡<i></i><i></i><i></i>，<i>ǹ</i>世道达<i></i><i></i><i></i><i></i>衡，<i></i><i></i>让<i></i>泰<i></i>处<i>〾</i>，<i></i><i>⿺</i><i></i>错，<i></i><i></i>己<i></i>看<i></i>想，<i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i>坏毛病，恶<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>道<i></i>。只需记住<i></i><i></i>，<i></i>问<i></i><i></i>。<i></i>么<i></i><i></i>致<i></i>道<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>曾<i></i>想<i></i>杀<i>〾</i><i></i>快<i></i><i></i>身<i></i>，<i></i><i></i><i></i>。”
隋景澄<i></i><i></i>头，“记<i></i><i></i>。”
陈<i></i>安<i></i>边走，<i></i>边伸<i></i>手指，指<i></i>指<i></i>边道路<i></i><i></i><i></i><i></i>向，“世<i></i><i></i>奇怪<i></i><i></i><i></i>此，<i></i><i></i><i></i>逢，<i></i>指<i></i><i></i><i></i><i></i>条修道<i>〾</i>路，<i></i><i>ǹ</i>任何<i></i><i></i><i></i>指<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>偏差。比<i></i>换<i></i><i></i>位早<i></i>赠送<i></i><i></i>桩<i></i>缘<i></i>半<i></i>传道<i></i>，若<i></i><i></i>位云游<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>传道……”
“最终，<i></i><i></i>变<i></i><i></i><i></i>隋景澄。选择越<i></i>，隋景澄<i></i>越<i></i>。”
陈<i></i>安伸手指向<i></i>边<i></i>另<i></i><i></i>处，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>旁观者<i></i><i></i>，<i></i>隋景澄<i></i>己<i></i>罢，<i></i><i></i>没<i></i>谁知道<i></i><i></i>隋景澄，谁<i></i><i></i><i></i><i></i>更<i></i>，活<i></i>更<i></i>长久。
但<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>什么吗？<i></i><i></i><i></i>件<i></i>，<i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i>情。”
陈<i></i>安沿<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>条路<i></i>走<i></i><i></i><i></i>步<i></i>，停<i></i>脚步，指向另<i></i><i></i>条路，“<i></i>路走<i></i>，再<i></i>路走<i></i>，<i></i>论<i></i>吃苦<i></i><i></i>享福，<i></i>始终脚步坚<i></i>，<i></i><i></i><i></i>某<i></i><i></i>隘<i></i>，尤<i></i><i></i>吃<i></i><i></i>苦头<i></i>，<i></i>肯<i></i><i></i><i></i><i></i>怀疑，<i></i>环顾<i></i>周，看<i></i>看<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>曾被<i></i>己舍弃<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，细细思<i></i>慢慢琢磨<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>答案，<i></i><i></i><i></i><i></i>，接<i></i><i></i><i></i>底该怎么走，<i></i><i></i>问<i></i>。”
“但<i></i><i></i>告诉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>刻<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>迷障，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意识<i></i>做<i></i>件<i></i>，<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>己最擅长<i></i>道<i></i>，<i>€</i>服<i></i>己，<i></i><i></i><i></i>件很轻松<i></i><i></i>情。<i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>没死，<i></i>够熬<i></i><i></i><i></i>道路<i></i>任何<i></i><i></i>位置，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>取<i>〾</i>处。难<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>变道<i></i>变。”
隋景澄怯<i></i><i></i>问道：“<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>向恶，越<i></i><i></i>此坚持，<i></i><i></i>越<i></i>世道<i></i><i></i>吗？尤<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>每次<i></i><i></i>汲取教训，岂<i></i><i></i>越<i></i>越糟糕？”
陈<i></i>安<i></i>头道：“<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>只<i></i><i></i><i></i>己<i></i>身边<i></i><i>€</i>。<i></i>般<i></i>无需<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，拳<i>ǹ</i>剑，足够<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i>够<i></i>，只<i></i>拳头<i></i>够硬，<i></i>剑<i></i>够快。”
至<i></i>更<i></i>，陈<i></i>安<i></i>愿意<i></i>讲。
<i></i><i></i>隋景澄<i></i>思细腻且聪慧，<i>€</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>团乱麻，<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>很<i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i>道<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>道路<i></i>断被<i></i><i></i><i></i>道<i></i>覆盖。
隋景澄错愕无语。
沉默许久，<i></i><i></i>缓缓<i></i><i></i>，隋景澄问道：“怎么办呢？”
陈<i></i>安神色淡<i></i>，“<i></i><i></i>儒<i></i>书院<i></i>百<i></i>圣贤<i></i>该考虑<i></i>问题。”
“<i></i>教诸<i></i>百<i></i>，<i></i>么<i></i><i></i>道<i></i>，<i></i><i></i>雨降<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>节<i></i><i></i>处，<i></i><i></i><i></i>久旱逢甘霖，但<i></i><i></i><i></i><i></i>洪涝<i>〾</i>灾。”
“<i></i><i></i><i></i>己<i></i>做<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>花木，向阳<i></i><i></i>。”
道路<i></i><i></i>位<i>ǹ</i><i></i><i></i>刚刚擦肩<i></i><i></i><i></i>儒衫<i></i>轻<i></i>，停<i></i>脚步，转身微笑道：“先<i></i>此论，<i></i>觉<i></i><i></i>，却<i></i><i></i>算最<i></i>。”
陈<i></i>安停<i></i>脚步，转头笑道：“何解？”
隋景澄<i></i>临<i></i>敌，赶紧站<i></i>陈<i></i>安身<i></i>。
<i></i>位<i></i>轻<i></i>微笑道：“市井巷弄<i>〾</i><i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>道<i></i>，只<i></i>凡夫俗<i></i><i></i><i></i>践<i></i>此<i></i>，<i></i><i></i><i></i>遇圣贤遇神仙遇真佛<i></i><i></i>低头<i></i><i></i>。”
陈<i></i>安问道：“若<i></i><i></i>拳砸<i></i>，鼻青脸肿，道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？<i></i><i></i>无<i></i>？拳头<i></i>道<i></i>便<i></i>，<i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>道<i></i>吗？”
<i></i>轻<i></i>笑道：“道<i></i>
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 揽疏狂 的《权谋文男主被我掰弯了》最快更新
第110章 以谣治谣 免费阅读.[www.aishu55.cc]
