第131章 答案（改屏蔽词）
作品:《啊？这里是规则怪谈？》 《啊？<i></i><i></i><i></i>规则怪谈？》最<i></i>章节 第131章 答案（改屏蔽词）
<i></i>洲哥哥，<i></i><i></i><i></i><i></i>见<i></i>吗？
<i></i><i></i><i></i><i></i>给<i></i>感觉<i></i><i></i>挺拔，仿佛刀枪<i></i>入。
曾<i></i><i></i><i></i><i></i>救她<i></i><i></i>哥，<i></i>无<i></i>辆坦克<i></i>山炸诡城。
<i></i>此强<i></i><i></i>男<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>特别脆弱<i></i><i></i><i></i>。
只<i></i><i></i><i></i>伤<i></i>被藏<i></i><i></i><i></i>，<i></i>容易被<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>果<i></i><i></i>老夫<i></i>告诉她<i></i><i></i><i></i>，她永远<i></i><i></i>知道，<i></i><i></i><i></i><i></i>伤<i></i><i></i>深。
每<i></i>次<i></i>裂<i></i>洲洲<i></i><i></i>格，<i></i><i></i>害怕被抛弃吧？
又或者<i></i>记<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i>。
傅西洲没听<i></i>她回<i></i>，<i></i>安<i></i>看<i></i>她，卷长<i></i>睫毛<i></i>眼<i></i>打<i></i><i></i>层<i></i>深<i></i>浅<i></i>剪影。
半晌，才<i></i>声：“<i></i>果笙笙<i></i><i></i>洲洲<i></i>，<i></i><i></i><i></i>悄悄<i></i>走？”
<i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i>请求。
顾北笙忽<i></i><i></i><i></i><i></i>舍<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，抱<i></i><i></i>，摇<i></i>摇头：“<i></i><i></i><i></i>，笙笙<i></i><i></i>离<i></i>洲洲。”
即便<i></i><i></i>走，<i></i><i></i>治<i></i><i></i><i></i>病。
“真<i></i>吗？”
“真<i></i>。”
傅西洲将头靠<i></i>她<i></i>怀<i></i>，<i></i>听<i></i>她<i></i><i></i>跳声，困意忽<i></i><i></i>袭。
<i></i><i></i>想睡。
害怕睡<i></i><i></i>，笙笙<i></i>像母<i></i><i></i><i></i>，悄悄<i></i>走<i></i>。
再<i></i>没见<i></i>。
<i></i>努<i></i><i></i>想<i></i>睁<i></i>双眼，奈何真<i></i>太疲倦<i></i>。
慢慢<i></i>，<i></i>她<i></i><i></i>慰<i></i>，闭<i></i><i></i>眼。
顾北笙<i></i>才低头看<i></i>，只见<i></i>眼<i></i><i></i>圈<i></i><i></i><i></i>红。
看<i></i><i></i>，<i></i>许久没睡<i></i>。
<i></i><i></i>刻，放<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>害怕，坐<i></i><i></i><i></i>睡<i></i>。
她轻手轻脚<i></i><i></i><i></i>怀<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>扶<i></i><i></i>，让<i></i>躺<i></i>沙<i></i><i></i>。
拿<i></i><i></i>旁<i></i><i></i>被<i></i>，盖<i></i><i></i><i></i>身<i></i>。
<i></i>似<i></i>做<i></i><i></i><i></i>噩梦，<i></i>安<i></i>拧<i></i><i></i>眉。
她轻轻拍<i></i>拍<i></i><i></i><i></i>背：“洲洲，睡吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>，哪儿<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>梦<i></i>仿佛听<i></i><i></i>她温柔<i></i>声音，眉头舒展<i></i><i></i>，呼吸<i></i>变<i></i>均匀<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>入<i></i>深<i></i>睡眠<i>〾</i><i>⿺</i>。
顾北笙<i></i>才收回手，看<i></i><i></i><i></i>睡颜，<i></i><i></i><i></i>，失<i></i>神。
……
客房<i></i>。
<i></i>洲<i></i><i></i>游戏结束<i></i>。
窗口弹<i></i><i></i>条消息。
“<i></i>洲哥哥，<i></i><i></i><i></i><i></i>见<i></i>吗？”
<i></i>洲犹豫<i></i><i></i><i></i>，才回复她：“<i></i>
怎么<i></i>？”
“<i></i>攒<i></i>很<i></i>钱，<i></i><i></i>坐船离<i></i>岛，<i></i>滨城<i></i>。”
<i></i>洲<i></i><i></i><i></i>放<i></i>：“没<i></i><i></i><i></i><i></i>身边，怎么<i></i>船？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>回答<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>滨城，<i></i>见<i></i>见<i></i><i></i>完<i></i>儿。”
<i></i>洲：“见。”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>满意<i></i>答案，<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>洲<i></i><i></i><i></i><i></i>手<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>诗<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>认识<i></i>。
<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>野冲<i></i>服第<i></i>，<i></i><i></i>打巅峰赛，<i></i>常排<i></i><i></i>诗。
<i></i>诗<i></i><i></i>玩打野<i></i>位置，玩<i></i>特别<i></i>，每<i></i>次<i></i><i></i>蹲<i></i>，抢<i></i><i></i>野怪，<i></i><i></i><i></i>身<i></i>退。
慢慢<i></i>，<i></i><i></i>游戏<i></i>友。
<i></i><i></i>次，<i></i>诗给<i></i><i></i>信息，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>语音转文字<i></i>功<i></i>，<i></i><i></i><i></i>直接<i></i><i></i>语音。
<i></i>才知道，<i></i>诗<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>孩童。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>无话<i></i>谈<i></i><i></i>朋友。
<i></i>诗住<i></i>南城，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>岛屿，<i></i><i></i><i></i><i></i>名<i></i>最<i></i>裂城市，贫<i></i>窟<i></i>富<i></i>区。
富<i></i>区<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>窟<i></i><i></i>命<i></i>草芥。
<i></i>诗<i></i><i></i><i></i><i></i>病<i></i><i></i>母<i></i>，<i></i><i></i>赚钱，每<i></i><i></i><i></i>做很<i></i><i></i>。
白<i></i>洗衣，给<i></i>做钟<i></i><i></i>，晚<i></i><i></i><i></i>宵夜摊打零<i></i>，赚钱<i></i>母<i></i>买药，剩余<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>邻居<i></i><i></i>手<i></i>打游戏赚钱。
给邻居<i></i>元借<i></i>手<i></i>，打<i></i><i></i>午游戏帮网友<i></i><i></i><i></i><i></i>赚九<i></i>元。
<i></i>诗<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>窟约<i></i><i></i>没<i></i>治安，白<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i><i>€</i><i></i>笑<i></i>叔叔，<i></i><i></i><i></i>莫名<i></i>妙被<i></i>乱棍打死。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被富<i></i>猎杀。
<i></i><i></i>窟<i></i>居<i></i>没<i></i><i></i>权，<i></i>没<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>跟<i></i>诗<i>€</i><i></i>，滨城<i></i>繁华，治安很<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>治<i></i><i></i>。
<i></i>诗很向往，<i></i><i>€</i><i></i>，总<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>逃离<i></i><i></i>窟，<i></i><i></i>倾尽<i></i><i></i><i></i>改变<i></i><i></i>窟<i></i>命运。
<i></i>诗<i></i><i></i>攒够<i></i>钱，<i></i><i></i>找<i></i>。
<i></i>忽<i></i>很期待见<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i>龄<i></i><i></i>男孩。
<i></i><i></i>邀请<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>打游戏<i></i><i></i>。
<i>ǹ</i>此<i></i><i></i>，南城<i></i><i></i>窟。
<i></i>诗端<i></i>刚熬<i></i><i></i><i>⿺</i>药<i></i><i></i>卧室。
女<i></i>咳<i></i>很厉害，屋<i></i><i></i><i></i><i></i>股浓浓<i></i><i>⿺</i>药味儿。
女<i></i>蓬头垢<i></i>，靠<i></i>床头，她见<i></i><i></i>诗<i></i><i></i><i></i>，将遮挡住眼睛<i></i>头<i></i>捋<i></i>耳边。
虽<i></i>脸色很苍白，却<i></i>难看<i></i>，她很美，<i></i>很<i></i>轻。
<i></i><i></i><i></i><i></i>五六岁
，长<i></i>倾<i></i>姿色。
她<i></i>美，<i></i><i></i><i></i>深入骨<i></i><i></i><i></i>媚，<i></i><i></i><i></i>格温婉，暗淡<i></i>几<i></i>，却<i></i><i></i><i></i>鲜少<i></i><i></i><i>ǹ</i><i>〾</i><i></i>比<i></i>素颜美。
只<i></i>惜，断<i></i><i></i>只手臂，看<i></i><i></i><i></i><i></i>弱<i></i><i></i>风。
<i></i>诗将药端<i></i>床边：“妈咪，喝药<i></i>。”
宋楚曼看<i></i>眼<i></i><i></i><i></i>女孩儿，眉眼渐渐长<i></i><i></i>，越<i></i>越像<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>巧<i></i>鼻梁<i></i>，<i></i>张樱桃<i></i>嘴，<i></i>双狐狸眼微微笑<i></i>，眉<i></i>很立<i></i>，给<i></i><i></i><i></i>英气<i></i>足<i></i>感觉。
她<i></i>皮肤很白，让五官看<i></i><i></i>越<i></i><i></i>精致，像<i></i><i></i><i></i>乖巧<i></i>瓷娃娃。
即便<i></i>穿<i></i>麻衣，<i></i>遮盖<i></i>住她<i></i>身<i></i>气质。
<i></i>像<i></i>富<i></i>区某<i></i><i></i>千金<i></i><i></i>姐流落<i></i>贫<i></i>窟。
她看<i></i>看<i></i>，<i></i><i></i>失神。
<i></i>诗又<i>€</i>：“妈咪，该喝药<i></i>。”
宋楚曼<i></i>才回<i></i>神<i></i>，接<i></i><i></i>她手<i>⿺</i><i></i>药，眼眸微红，愧疚<i></i><i>€</i>：“<i></i>诗，<i></i><i></i>拖累<i></i><i></i>……”
“妈咪，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再<i>€</i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>诗长<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>该照顾<i></i>。”<i></i>诗<i></i>悦<i></i>蹙<i></i>眉。
“<i></i>果<i></i><i></i>身<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>么辛苦，<i></i>想<i></i><i></i><i></i>，妈咪<i></i><i></i>刀割，恨<i></i><i></i>死<i></i>才<i></i>。”
<i></i>诗<i></i>疼<i></i>，<i></i><i></i>兴<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i>许<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>吉利<i></i>话，明<i></i><i></i><i></i><i></i>滨城找<i></i>婆<i></i>公，<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>公<i></i>婆<i></i>接<i></i>回<i></i>，再<i></i><i></i><i></i>受苦<i></i>，<i></i><i></i><i></i>找<i></i>世界最<i></i><i></i>医<i></i>给<i></i>治病，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>……”
“妈咪，<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>厨房看看锅<i></i>，<i></i>快喝药。”
“嗯。”宋楚曼只<i></i><i></i>头。
目送<i></i><i></i>诗离<i></i><i></i>，她眼<i>⿺</i><i></i>慈<i></i>顿<i></i>消失<i></i>无影无踪。
<i></i>身，将手<i></i><i></i>药<i></i>窗户边<i></i><i></i>倒<i></i><i></i><i></i>。
眼底神色冷<i></i>冰霜。
五<i></i><i></i>。
她<i></i><i></i><i></i><i></i>怕<i></i><i></i><i></i>，带<i></i><i></i>野<i></i>撑<i></i>五<i></i>。
终<i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！
*
<i></i><i></i>更<i></i>～
，长<i></i>倾<i></i>姿色。
她<i></i>美，<i></i><i></i><i></i>深入骨<i></i><i></i><i></i>媚，<i></i><i></i><i></i>格温婉，暗淡<i></i>几<i></i>，却<i></i><i></i><i></i>鲜少<i></i><i></i><i>ǹ</i><i>〾</i><i></i>比<i></i>素颜美。
只<i></i>惜，断<i></i><i></i>只手臂，看<i></i><i></i><i></i><i></i>弱<i></i><i></i>风。
<i></i>诗将药端<i></i>床边：“妈咪，喝药<i></i>。”
宋楚曼看<i></i>眼<i></i><i></i><i></i>女孩儿，眉眼渐渐长<i></i><i></i>，越<i></i>越像<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>巧<i></i>鼻梁<i></i>，<i></i>张樱桃<i></i>嘴，<i></i>双狐狸眼微微笑<i></i>，眉<i></i>很立<i></i>，给<i></i><i></i><i></i>英气<i></i>足<i></i>感觉。
她<i></i>皮肤很白，让五官看<i></i><i></i>越<i></i><i></i>精致，像<i></i><i></i><i></i>乖巧<i></i>瓷娃娃。
即便<i></i>穿<i></i>麻衣，<i></i>遮盖<i></i>住她<i></i>身<i></i>气质。
<i></i>像<i></i>富<i></i>区某<i></i><i></i>千金<i></i><i></i>姐流落<i></i>贫<i></i>窟。
她看<i></i>看<i></i>，<i></i><i></i>失神。
<i></i>诗又<i>€</i>：“妈咪，该喝药<i></i>。”
宋楚曼<i></i>才回<i></i>神<i></i>，接<i></i><i></i>她手<i>⿺</i><i></i>药，眼眸微红，愧疚<i></i><i>€</i>：“<i></i>诗，<i></i><i></i>拖累<i></i><i></i>……”
“妈咪，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再<i>€</i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>诗长<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>该照顾<i></i>。”<i></i>诗<i></i>悦<i></i>蹙<i></i>眉。
“<i></i>果<i></i><i></i>身<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>么辛苦，<i></i>想<i></i><i></i><i></i>，妈咪<i></i><i></i>刀割，恨<i></i><i></i>死<i></i>才<i></i>。”
<i></i>诗<i></i>疼<i></i>，<i></i><i></i>兴<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i>许<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>吉利<i></i>话，明<i></i><i></i><i></i><i></i>滨城找<i></i>婆<i></i>公，<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>公<i></i>婆<i></i>接<i></i>回<i></i>，再<i></i><i></i><i></i>受苦<i></i>，<i></i><i></i><i></i>找<i></i>世界最<i></i><i></i>医<i></i>给<i></i>治病，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>……”
“妈咪，<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>厨房看看锅<i></i>，<i></i>快喝药。”
“嗯。”宋楚曼只<i></i><i></i>头。
目送<i></i><i></i>诗离<i></i><i></i>，她眼<i>⿺</i><i></i>慈<i></i>顿<i></i>消失<i></i>无影无踪。
<i></i>身，将手<i></i><i></i>药<i></i>窗户边<i></i><i></i>倒<i></i><i></i><i></i>。
眼底神色冷<i></i>冰霜。
五<i></i><i></i>。
她<i></i><i></i><i></i><i></i>怕<i></i><i></i><i></i>，带<i></i><i></i>野<i></i>撑<i></i>五<i></i>。
终<i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！
*
<i></i><i></i>更<i></i>～
，长<i></i>倾<i></i>姿色。
她<i></i>美，<i></i><i></i><i></i>深入骨<i></i><i></i><i></i>媚，<i></i><i></i><i></i>格温婉，暗淡<i></i>几<i></i>，却<i></i><i></i><i></i>鲜少<i></i><i></i><i>ǹ</i><i>〾</i><i></i>比<i></i>素颜美。
只<i></i>惜，断<i></i><i></i>只手臂，看<i></i><i></i><i></i><i></i>弱<i></i><i></i>风。
<i></i>诗将药端<i></i>床边：“妈咪，喝药<i></i>。”
宋楚曼看<i></i>眼<i></i><i></i><i></i>女孩儿，眉眼渐渐长<i></i><i></i>，越<i></i>越像<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>巧<i></i>鼻梁<i></i>，<i></i>张樱桃<i></i>嘴，<i></i>双狐狸眼微微笑<i></i>，眉<i></i>很立<i></i>，给<i></i><i></i><i></i>英气<i></i>足<i></i>感觉。
她<i></i>皮肤很白，让五官看<i></i><i></i>越<i></i><i></i>精致，像<i></i><i></i><i></i>乖巧<i></i>瓷娃娃。
即便<i></i>穿<i></i>麻衣，<i></i>遮盖<i></i>住她<i></i>身<i></i>气质。
<i></i>像<i></i>富<i></i>区某<i></i><i></i>千金<i></i><i></i>姐流落<i></i>贫<i></i>窟。
她看<i></i>看<i></i>，<i></i><i></i>失神。
<i></i>诗又<i>€</i>：“妈咪，该喝药<i></i>。”
宋楚曼<i></i>才回<i></i>神<i></i>，接<i></i><i></i>她手<i>⿺</i><i></i>药，眼眸微红，愧疚<i></i><i>€</i>：“<i></i>诗，<i></i><i></i>拖累<i></i><i></i>……”
“妈咪，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再<i>€</i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>诗长<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>该照顾<i></i>。”<i></i>诗<i></i>悦<i></i>蹙<i></i>眉。
“<i></i>果<i></i><i></i>身<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>么辛苦，<i></i>想<i></i><i></i><i></i>，妈咪<i></i><i></i>刀割，恨<i></i><i></i>死<i></i>才<i></i>。”
<i></i>诗<i></i>疼<i></i>，<i></i><i></i>兴<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i>许<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>吉利<i></i>话，明<i></i><i></i><i></i><i></i>滨城找<i></i>婆<i></i>公，<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>公<i></i>婆<i></i>接<i></i>回<i></i>，再<i></i><i></i><i></i>受苦<i></i>，<i></i><i></i><i></i>找<i></i>世界最<i></i><i></i>医<i></i>给<i></i>治病，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>……”
“妈咪，<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>厨房看看锅<i></i>，<i></i>快喝药。”
“嗯。”宋楚曼只<i></i><i></i>头。
目送<i></i><i></i>诗离<i></i><i></i>，她眼<i>⿺</i><i></i>慈<i></i>顿<i></i>消失<i></i>无影无踪。
<i></i>身，将手<i></i><i></i>药<i></i>窗户边<i></i><i></i>倒<i></i><i></i><i></i>。
眼底神色冷<i></i>冰霜。
五<i></i><i></i>。
她<i></i><i></i><i></i><i></i>怕<i></i><i></i><i></i>，带<i></i><i></i>野<i></i>撑<i></i>五<i></i>。
终<i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！
*
<i></i><i></i>更<i></i>～
，长<i></i>倾<i></i>姿色。
她<i></i>美，<i></i><i></i><i></i>深入骨<i></i><i></i><i></i>媚，<i></i><i></i><i></i>格温婉，暗淡<i></i>几<i></i>，却<i></i><i></i><i></i>鲜少<i></i><i></i><i>ǹ</i><i>〾</i><i></i>比<i></i>素颜美。
只<i></i>惜，断<i></i><i></i>只手臂，看<i></i><i></i><i></i><i></i>弱<i></i><i></i>风。
<i></i>诗将药端<i></i>床边：“妈咪，喝药<i></i>。”
宋楚曼看<i></i>眼<i></i><i></i><i></i>女孩儿，眉眼渐渐长<i></i><i></i>，越<i></i>越像<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>巧<i></i>鼻梁<i></i>，<i></i>张樱桃<i></i>嘴，<i></i>双狐狸眼微微笑<i></i>，眉<i></i>很立<i></i>，给<i></i><i></i><i></i>英气<i></i>足<i></i>感觉。
她<i></i>皮肤很白，让五官看<i></i><i></i>越<i></i><i></i>精致，像<i></i><i></i><i></i>乖巧<i></i>瓷娃娃。
即便<i></i>穿<i></i>麻衣，<i></i>遮盖<i></i>住她<i></i>身<i></i>气质。
<i></i>像<i></i>富<i></i>区某<i></i><i></i>千金<i></i><i></i>姐流落<i></i>贫<i></i>窟。
她看<i></i>看<i></i>，<i></i><i></i>失神。
<i></i>诗又<i>€</i>：“妈咪，该喝药<i></i>。”
宋楚曼<i></i>才回<i></i>神<i></i>，接<i></i><i></i>她手<i>⿺</i><i></i>药，眼眸微红，愧疚<i></i><i>€</i>：“<i></i>诗，<i></i><i></i>拖累<i></i><i></i>……”
“妈咪，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再<i>€</i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>诗长<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>该照顾<i></i>。”<i></i>诗<i></i>悦<i></i>蹙<i></i>眉。
“<i></i>果<i></i><i></i>身<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>么辛苦，<i></i>想<i></i><i></i><i></i>，妈咪<i></i><i></i>刀割，恨<i></i><i></i>死<i></i>才<i></i>。”
<i></i>诗<i></i>疼<i></i>，<i></i><i></i>兴<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i>许<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>吉利<i></i>话，明<i></i><i></i><i></i><i></i>滨城找<i></i>婆<i></i>公，<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>公<i></i>婆<i></i>接<i></i>回<i></i>，再<i></i><i></i><i></i>受苦<i></i>，<i></i><i></i><i></i>找<i></i>世界最<i></i><i></i>医<i></i>给<i></i>治病，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>……”
“妈咪，<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>厨房看看锅<i></i>，<i></i>快喝药。”
“嗯。”宋楚曼只<i></i><i></i>头。
目送<i></i><i></i>诗离<i></i><i></i>，她眼<i>⿺</i><i></i>慈<i></i>顿<i></i>消失<i></i>无影无踪。
<i></i>身，将手<i></i><i></i>药<i></i>窗户边<i></i><i></i>倒<i></i><i></i><i></i>。
眼底神色冷<i></i>冰霜。
五<i></i><i></i>。
她<i></i><i></i><i></i><i></i>怕<i></i><i></i><i></i>，带<i></i><i></i>野<i></i>撑<i></i>五<i></i>。
终<i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！
*
<i></i><i></i>更<i></i>～
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 来点薯条配冰淇淋 的《啊？这里是规则怪谈？》最快更新
第131章 答案（改屏蔽词） 免费阅读.[www.aishu55.cc]
