第165章 番外9
作品:《异世崽崽穿到娃综爆红了》 《异世崽崽穿<i></i>娃综爆红<i></i>》最<i></i>章节 第165章 番<i></i>9
蓝月亮<i></i><i></i>，再<i></i>次**<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哥，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>带笑容，<i></i><i></i>叶谦<i></i><i></i>候，神情<i></i><i></i>敬畏<i>〾</i>意。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>回<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>展<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”叶谦<i></i><i></i>众<i></i><i>€</i>道。
“<i></i>，堂<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>哥<i></i><i></i><i></i>退<i></i>，龙云堂<i></i>危<i></i>彻底解除，<i></i>叶谦答<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赔偿，<i></i><i></i><i></i><i></i>双倍<i></i>落<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>次，整<i></i>龙云堂<i></i><i></i>更<i></i><i></i>信服叶谦，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>齐<i></i>，龙云堂<i></i>片<i></i><i></i>勃勃。
送走<i></i>众<i></i><i>〾</i><i></i>，叶谦<i></i>松<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情太<i></i><i></i>，叶谦<i></i>神<i></i><i></i>直<i></i>处<i></i>紧绷<i></i>状态，已<i></i>很久沒<i></i><i></i><i></i>放松<i></i>。
“叶少，<i></i><i></i><i></i>切问題<i></i>解决<i></i>，<i></i><i></i><i></i>休息<i></i>阵吧。”阿荣看<i></i>叶谦<i></i><i></i><i></i>憔悴<i></i>神色，<i></i><i></i>旁劝<i>€</i>道。
叶谦呵呵笑<i></i>笑，<i>€</i>道：“沒错，<i></i><i></i><i></i>该休息<i></i><i></i><i></i>。”
“阿荣，最近冰冰<i></i>哥鲁特<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i>。”叶谦随口问<i></i><i></i>句。
鲁特<i></i>被阿荣安排<i></i><i></i>蓝月亮<i></i><i></i>做<i></i>，<i></i>负责保卫<i></i><i></i><i></i>，毕竟，鲁特<i></i>沒<i></i>什么特长。
“<i></i><i></i>错，鲁特<i></i><i></i>比较<i></i><i>€</i><i></i>道，<i></i>兄弟<i></i>才混<i></i>沒<i></i>久，<i></i>已<i></i><i></i>够打<i></i><i></i>片<i></i>。”阿荣<i></i><i></i><i>€</i>道。
“哦。”叶谦倒<i></i><i></i><i></i>意<i></i>，随即<i>€</i>道：“<i></i><i></i>最<i></i><i></i>，让<i></i>继续<i></i>保卫科呆<i></i>，<i></i>果<i></i><i></i>直<i></i><i></i>么规矩，<i></i><i></i>考虑<i></i><i></i>让<i></i>做客户<i></i><i></i>，<i></i>么<i></i><i></i>交际<i></i><i></i>，或许<i></i>够给<i></i><i></i>蓝月亮带來更<i></i><i></i>客源<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>，叶少。”阿荣<i></i>头。
叶谦站<i></i>窗<i></i>，看<i></i>楼<i></i><i></i>街景，<i></i><i></i><i></i>居<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>呆，突<i></i><i></i>意<i></i><i></i>，<i></i><i></i>阿荣<i>€</i>道：“阿荣，走，<i></i>陪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
叶谦突<i></i>想<i></i>，<i></i>己已<i></i>很久沒<i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>沒<i></i>给叶谦打<i></i>话，<i></i>知道<i></i>何，突<i></i>叶谦<i></i><i></i>担<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>跟<i></i>秦<i></i>，叶谦<i></i>來<i></i><i></i>很放<i></i><i></i>，秦<i></i><i></i><i></i>古堡庄园<i></i><i></i><i></i>，总让叶谦<i></i><i></i>看<i></i>透，<i></i><i></i><i></i>清<i></i>感觉，秦<i></i><i></i><i></i><i></i>，只怕<i></i>算<i></i>叶谦做<i></i>华<i></i>帮<i></i>帮<i></i>，<i></i>未必<i></i>够碰触<i></i>属<i></i>秦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情。
<i></i>叶谦坐车來<i></i>郊区秦<i></i><i></i><i></i><i></i>古堡<i></i><i></i>候，远远看<i></i>，<i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i>莫名<i></i>萧条<i></i>森<i></i>，阿荣第<i></i>眼看<i></i><i></i><i></i>古堡<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>皱<i></i>皱眉头。
“叶少，<i></i>确<i></i><i></i><i></i>朋友住<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”阿荣<i></i><i></i>疑惑<i></i>看<i></i>叶谦，<i></i>古堡太<i></i>诡异<i></i>，<i></i><i></i>白<i></i>看<i></i><i></i>让<i></i>毛骨悚<i></i>，
<i></i>果<i></i><i></i>晚<i></i>，<i></i>又<i></i><i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>场景。
叶谦似乎看<i></i><i></i>阿荣<i></i><i></i>适，<i>€</i>道：“<i></i><i></i>古堡<i></i><i></i><i></i>脾气<i></i><i></i>怪，<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i>來才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“阿荣，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吧。”叶谦并<i></i>打算带阿荣<i></i><i></i>，<i></i>來<i></i>阿荣<i></i>來<i></i><i></i><i></i>排斥<i></i><i></i><i></i>古堡，<i></i>來<i></i><i></i>叶谦<i></i>想冒昧带<i></i>秦<i></i><i></i>认识<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>免秦<i></i><i></i>此<i></i>快。
叶谦<i></i>入古堡，<i></i>周异常<i></i>安静，<i></i><i></i>古老<i></i>藤蔓，密密麻麻，宛<i></i><i></i><i></i>荒野<i>〾</i><i></i>。
“<i></i><i></i>來找<i></i><i></i>。”叶谦來<i></i><i></i><i></i><i></i>房<i></i><i></i>，突<i></i><i></i><i></i>声音响<i></i>。
叶谦转身<i></i>看，來<i></i><i></i><i></i>别<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>古堡<i></i><i></i><i></i>秦<i></i>，<i></i><i></i>叶谦看<i></i>穿<i></i><i></i>。
“秦先<i></i>，<i></i>久<i></i>见。”叶谦露<i></i><i></i><i></i>抹笑容，<i></i>秦<i></i>打招呼道。
秦<i></i>走<i></i><i></i>來，<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叶谦，突<i></i>脸色<i></i>变，<i></i><i></i>讶<i></i>道：“<i></i>居<i></i>已<i></i><i></i><i></i>品武者<i></i>境界<i></i>。”
<i></i>比<i>〾</i><i></i>，叶谦比秦<i></i>更<i></i><i></i>吃惊，<i></i>己迈入<i></i>品武者境界，<i></i><i></i><i></i>久<i></i><i></i><i></i>情，叶谦<i></i>沒<i></i><i></i>手，<i></i>沒<i></i>展露什么气息，<i></i>秦<i></i>居<i></i><i></i>够<i></i>眼看穿<i></i>己<i></i>武道境界。
“秦先<i></i>真<i></i>厉害，<i></i>眼<i></i>看<i></i>來<i></i>。”叶谦<i></i><i></i>诧异<i></i>看<i></i>秦<i></i>，<i></i><i></i><i></i>叶谦，<i></i>秦<i></i><i></i><i></i>，<i></i>隐隐感觉<i></i><i></i><i></i>莫名<i></i>寒意。
秦<i></i>似乎想<i></i><i></i>什么，随即苦笑道：“看<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>，<i></i>來找<i></i><i></i>吗。”
秦<i></i>转移<i></i>话題，似乎并<i></i>想纠缠<i></i><i></i>问題，叶谦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纠缠，<i></i><i></i>秦<i></i>，叶谦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>警惕。
“<i></i>，<i></i>久沒见<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>趁<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>來见见<i></i><i></i>。”叶谦<i></i><i></i><i>€</i>道。
“<i></i>來<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>办<i></i><i></i>，短<i></i><i></i>只怕<i></i><i></i>回來。”秦<i></i>淡淡<i></i><i>€</i><i></i><i></i>句。
“<i></i><i></i>办<i></i>。”叶谦微微皱眉，<i></i><i></i><i></i><i></i>并沒<i></i>给叶谦打<i></i>话告知，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“放<i></i>吧。”秦<i></i>似乎知道叶谦担<i></i>什么，<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>情<i></i>，她<i>〾</i><i></i><i></i>沒<i></i>告诉<i></i>，或许<i></i><i></i>想让<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>。”
“嗯。”叶谦<i></i>更<i></i><i></i>奇怪<i></i>。
看<i></i>叶谦<i></i>奇怪<i></i><i></i>情，秦<i></i>却<i></i><i></i>意料<i></i><i>€</i>道：“叶谦，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>女孩，<i></i>希望<i></i><i></i>够懂<i></i>珍惜，<i></i>管将來<i></i><i></i>何，至少<i></i><i></i>明白，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意，甚至连<i></i><i></i><i></i><i></i>羡慕。”
秦<i></i><i></i>么<i></i>句沒头沒脑<i></i>话，让叶谦<i></i><i>⿺</i><i></i>阵迷糊，<i></i><i></i>秦<i></i><i>€</i><i></i>话，叶谦<i></i><i></i>认<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>叶谦<i></i>感情，叶谦<i></i>己<i></i>够感受
<i></i>。
“既<i></i>來<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>坐坐，<i></i>最近弄<i></i><i></i><i></i>罐<i></i>茶，<i></i><i></i><i></i>陪<i></i><i></i><i></i>喝几杯。”秦<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i>率先朝<i></i><i></i><i></i>走<i></i>，<i></i><i></i>管叶谦<i></i>否答<i></i>。
叶谦看<i></i>秦<i></i>离<i></i><i></i>背影，眼眸<i></i>闪烁<i></i><i></i>丝异<i></i><i></i>光芒，<i></i><i></i><i></i><i></i>神秘<i></i>秦<i></i>，叶谦总感觉<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>座<i></i>山，让叶谦<i></i><i></i><i></i>秦<i></i><i></i><i></i>候，总<i></i><i></i><i></i><i></i>道<i></i>明<i></i>压<i></i>。
“<i></i><i></i>今已<i></i><i></i><i></i>品武者，<i></i>且修炼<i></i><i></i><i></i>道<i></i><i></i>魔<i></i><i></i>魔门<i></i>至<i></i><i></i><i></i>，<i></i>精神<i></i><i></i>道更<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>秦<i></i>，<i></i>却总感觉<i></i><i></i><i></i>虚，甚至<i></i>测谎<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>秦<i></i><i></i><i></i>居<i></i>半<i></i>效果<i></i>沒<i></i>。”叶谦念及此处，<i></i><i></i><i></i><i></i>异<i></i><i></i>乡<i></i>秦<i></i>，<i></i>更<i></i><i></i><i></i>奇<i></i>。
<i></i>即，叶谦<i></i>跟<i></i><i></i>秦<i></i><i></i>脚步，朝<i></i>秦<i></i><i></i>古堡<i></i>走<i></i>。
“坐吧。”秦<i></i>随意<i></i><i>€</i><i></i>，拿<i></i><i></i>茶具，<i></i><i></i><i></i>耐<i></i><i></i>慢慢<i></i>始倒腾，泡茶<i></i>手<i></i>，让叶谦震惊<i></i>已。
秦<i></i>看似随意<i></i>举<i></i>，<i></i>则颇<i></i>深意，<i></i>果<i></i>仔细看，<i></i>看<i></i><i></i>什么來，<i></i>知<i></i>觉<i></i>，叶谦居<i></i><i></i><i></i>看<i></i>痴呆<i></i>。
转眼，近<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，直<i></i>秦<i></i>将<i></i>泡热气腾腾<i></i>茶<i></i>递<i></i>來<i></i><i></i>候，叶谦才恍<i></i>惊醒，<i></i>己居<i></i>被秦<i></i>泡茶<i></i>举<i></i>，看<i></i>痴迷<i></i>。
“秦先<i></i>，沒想<i></i><i></i><i></i>茶道<i></i>造诣<i></i>此<i></i>深，真<i></i>佩服。”叶谦<i></i>话<i></i><i></i><i></i>沒<i></i>客气<i></i>意思，<i></i><i></i>真<i></i><i></i>佩服。
泡茶<i></i>來<i></i><i></i><i></i><i></i>细腻<i></i>活，沒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>积累，根<i></i><i></i>做<i></i><i></i>。
“哈哈。”秦<i></i>爽朗<i></i>笑<i></i><i></i>声，<i>€</i>道：“让<i></i>见笑<i></i>，<i></i>根<i></i><i></i>值<i></i>称赞，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>久<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“倒<i></i>叶谦<i></i>，<i></i>段<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>让<i></i>吃惊。”秦<i></i>话锋<i></i>转，居<i></i>又<i>€</i><i></i>叶谦身<i></i><i></i>。
“<i></i>听<i>€</i><i></i><i></i>华<i></i>帮，<i></i>但<i></i><i></i>龙云堂<i></i>堂<i></i>，<i></i>让虎云堂<i></i>豹云堂火拼，真<i></i><i></i>手段，<i></i>果<i></i><i></i>意<i></i>，只怕<i></i><i></i><i></i><i></i>月，整<i></i>华<i></i>帮<i></i><i></i>落<i></i><i></i>手<i></i><i></i>。”秦<i></i><i></i><i></i>声色<i></i><i>€</i><i></i>，却让叶谦眉头紧蹙，<i></i>秦<i></i><i></i>叶谦<i></i><i></i>举<i></i><i></i>，居<i></i><i></i><i></i>指掌。
<i></i><i></i>被<i></i>盯<i></i><i></i>感觉，叶谦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>感，但偏偏<i></i><i></i><i></i>候，叶谦却沒<i></i><i></i><i></i>愤怒<i>〾</i>意，<i></i><i></i>只<i></i>惊讶<i></i>诧异。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>入流<i></i><i></i>手段<i></i>已，秦先<i></i><i></i>奖<i></i>。”叶谦端<i></i>手<i>⿺</i><i></i>热茶，细细<i></i>抿<i></i><i></i>口。
<i></i>秦<i></i>接<i></i>來<i></i>话，却差<i></i>让叶谦将<i></i>杯茶给倒掉，只见秦<i></i>接<i></i><i>€</i>道：“<i></i>果<i></i>只<i></i><i></i>入流<i></i><i></i>手段，<i></i><i></i><i></i>温哥华劫取<i></i>丰源拍卖<i></i><i></i>宝<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>手笔<i></i>。”
叶谦惊讶<i></i>看<i></i>秦<i></i>，似乎<i></i><i></i><i></i><i></i>沒<i></i>秦<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>情<i></i>般，<i></i>己劫取丰源集团<i></i>宝<i></i>，<i></i>件<i></i>除<i></i>叶谦<i></i>己知晓<i>〾</i><i></i>，整<i></i><i></i>伦市<i></i>沒<i></i>第<i></i><i></i><i></i>知晓。
<i></i>此<i>€</i>來，<i></i><i></i>秦<i></i><i></i>手段，<i></i>但覆盖<i></i><i></i>伦市，连温哥华<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>掌控<i>〾</i><i>⿺</i>，<i></i><i></i>，<i></i>此隐蔽<i></i><i></i>情，秦<i></i><i></i><i></i>何知晓<i></i>。
看<i></i>叶谦<i></i>惊讶<i></i><i></i>情，秦<i></i>笑道：“叶谦，咱<i></i><i></i>朋友，又<i></i><i></i>敌<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>担<i></i>，<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>战<i></i><i></i>期君<i></i>古剑<i></i><i></i>兴趣。”
叶谦<i></i>次倒沒<i></i>再露<i></i>什么吃惊<i></i><i></i>情，镇<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，笑道：“秦先<i></i>既<i></i>想看看，<i></i><i></i><i></i>愿意借给<i></i>看，只<i></i><i></i>今<i></i><i></i>并沒<i></i>带來，改<i></i>再给带來给秦先<i></i>看看<i></i>柄古剑吧。”
“无妨，<i></i><i></i><i></i>急。”秦<i></i><i>€</i>道：“倒<i></i><i></i>句话<i></i>告诉<i></i>，<i></i>想<i></i><i></i>该<i></i>兴趣，<i></i>果<i></i>沒<i></i>猜错，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>柄古剑，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>名叫秋歌<i></i>燕<i></i>君<i></i><i></i>佩剑。”
“秋歌。”叶谦<i></i>愣，<i></i><i></i>未听<i></i>春秋战<i></i><i></i>期，燕<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>君<i></i>。
秦<i></i>看<i></i>叶谦<i></i>疑惑<i></i><i></i>情，笑道：“<i></i><i></i>奇怪，<i></i>肯<i></i>沒<i></i>听<i></i>秋歌君王<i></i>名字，<i></i><i></i>，史书<i></i>根<i></i><i></i>沒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>记载，<i></i><i></i><i></i><i></i>秋歌<i></i>位<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>月<i></i><i></i><i></i>。”
“但<i></i>并<i></i>代<i></i><i></i><i></i>存<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>秋歌<i></i>存<i></i>，燕<i></i>早<i></i>毁<i></i><i></i>燕哀侯手<i>⿺</i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>并<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>告诉<i></i><i></i><i></i>，<i></i>手<i>⿺</i><i></i>古剑，<i></i><i></i>柄难<i></i><i></i>宝剑，<i></i>落<i></i><i></i>手<i></i>，便<i></i><i></i><i></i>缘<i></i>，希望<i></i><i></i><i></i>利<i></i>，或许将來<i></i>够帮<i></i><i></i>少<i></i>忙。”秦<i></i>解释道，<i></i>始至终，<i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i>局<i></i><i></i>，更像<i></i><i></i>良师益友，给叶谦指<i></i>迷津。
叶谦惊讶<i></i>看<i></i>秦<i></i>，似乎<i></i><i></i><i></i><i></i>沒<i></i>秦<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>情<i></i>般，<i></i>己劫取丰源集团<i></i>宝<i></i>，<i></i>件<i></i>除<i></i>叶谦<i></i>己知晓<i>〾</i><i></i>，整<i></i><i></i>伦市<i></i>沒<i></i>第<i></i><i></i><i></i>知晓。
<i></i>此<i>€</i>來，<i></i><i></i>秦<i></i><i></i>手段，<i></i>但覆盖<i></i><i></i>伦市，连温哥华<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>掌控<i>〾</i><i>⿺</i>，<i></i><i></i>，<i></i>此隐蔽<i></i><i></i>情，秦<i></i><i></i><i></i>何知晓<i></i>。
看<i></i>叶谦<i></i>惊讶<i></i><i></i>情，秦<i></i>笑道：“叶谦，咱<i></i><i></i>朋友，又<i></i><i></i>敌<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>担<i></i>，<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>战<i></i><i></i>期君<i></i>古剑<i></i><i></i>兴趣。”
叶谦<i></i>次倒沒<i></i>再露<i></i>什么吃惊<i></i><i></i>情，镇<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，笑道：“秦先<i></i>既<i></i>想看看，<i></i><i></i><i></i>愿意借给<i></i>看，只<i></i><i></i>今<i></i><i></i>并沒<i></i>带來，改<i></i>再给带來给秦先<i></i>看看<i></i>柄古剑吧。”
“无妨，<i></i><i></i><i></i>急。”秦<i></i><i>€</i>道：“倒<i></i><i></i>句话<i></i>告诉<i></i>，<i></i>想<i></i><i></i>该<i></i>兴趣，<i></i>果<i></i>沒<i></i>猜错，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>柄古剑，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>名叫秋歌<i></i>燕<i></i>君<i></i><i></i>佩剑。”
“秋歌。”叶谦<i></i>愣，<i></i><i></i>未听<i></i>春秋战<i></i><i></i>期，燕<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>君<i></i>。
秦<i></i>看<i></i>叶谦<i></i>疑惑<i></i><i></i>情，笑道：“<i></i><i></i>奇怪，<i></i>肯<i></i>沒<i></i>听<i></i>秋歌君王<i></i>名字，<i></i><i></i>，史书<i></i>根<i></i><i></i>沒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>记载，<i></i><i></i><i></i><i></i>秋歌<i></i>位<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>月<i></i><i></i><i></i>。”
“但<i></i>并<i></i>代<i></i><i></i><i></i>存<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>秋歌<i></i>存<i></i>，燕<i></i>早<i></i>毁<i></i><i></i>燕哀侯手<i>⿺</i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>并<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>告诉<i></i><i></i><i></i>，<i></i>手<i>⿺</i><i></i>古剑，<i></i><i></i>柄难<i></i><i></i>宝剑，<i></i>落<i></i><i></i>手<i></i>，便<i></i><i></i><i></i>缘<i></i>，希望<i></i><i></i><i></i>利<i></i>，或许将來<i></i>够帮<i></i><i></i>少<i></i>忙。”秦<i></i>解释道，<i></i>始至终，<i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i>局<i></i><i></i>，更像<i></i><i></i>良师益友，给叶谦指<i></i>迷津。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 沅枕 的《异世崽崽穿到娃综爆红了》最快更新
第165章 番外9 免费阅读.[.aishu55.cc]
