第167章 第 167 章
作品:《兽世养狼[种田]》 《兽世养狼[<i></i>田]》最<i></i>章节 第167章 第 167 章
蓝筝偏<i></i>头，没再<i></i>声，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>身走<i></i><i></i>。
张锦山昏迷<i></i><i></i>几<i></i>才醒<i></i><i></i>。
醒<i></i><i></i>，<i></i><i></i>目光先<i></i>落<i></i>温哲身<i></i>，<i></i><i></i>么看<i></i>。
“张锦山？”温哲<i></i><i></i>愣愣<i></i>。
“<i></i>脸色<i></i>差。”张锦山虚弱道。
<i></i><i></i>唇白<i></i>几乎没<i></i>什么血色，声音<i></i>轻轻<i></i>，温哲看<i></i><i></i>，忽<i></i>又想<i></i><i></i><i></i>晚<i></i>张锦山突<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>哲。”
温哲回<i></i>神，<i></i>头低<i></i><i></i><i></i>，“没<i></i>，<i></i><i></i>没睡<i></i>。”
“怎么没睡<i></i>？”
蓝筝走<i></i><i></i>笑笑，“<i></i>哲<i></i>直守<i></i><i></i>呢。”
“<i></i>吗？”张锦山<i></i>张苍白<i></i>脸忽<i></i>笑<i></i>笑，<i></i>看<i></i>温哲，语气<i></i><i></i>温柔。
“<i></i><i></i><i></i>刀<i></i><i></i>白挨。”
“<i></i>……”温哲怔住。
张锦山看<i></i><i></i>笑，又伸手<i></i>握<i></i><i></i>手。
温哲猛<i></i>退<i></i>！几乎<i></i>条件<i></i>射。
“<i></i>哲？”张锦山脸<i></i><i></i>笑容僵住，渐渐散<i></i>。
温哲失措<i></i>站<i></i>原<i></i>，<i></i><i></i>慌神。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>气？”张锦山问道
“<i></i>……”温哲没<i></i>接话。
<i></i>几<i></i><i></i>想<i></i>很<i></i>，冷静<i></i>很<i></i>，已<i></i><i></i>像<i></i><i></i>晚<i></i><i></i><i></i>失措<i></i>。<i></i>看<i></i>张锦山，见张锦山眼<i>⿺</i>渐渐暗<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>气。”
“<i></i>怎么做<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>气。”
<i></i>垂<i></i>眼，看<i></i>床<i></i>。
“<i></i><i></i>真<i></i><i></i>悔<i></i>，<i></i>哲。”
“再<i></i><i></i>次<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>懂什么更<i></i><i></i>，伤害<i></i><i></i>…”
“<i></i><i></i>已<i></i>扯<i></i><i></i>，张锦山。”温哲复杂<i></i>看<i></i><i></i>，“<i></i>救<i></i><i></i>命，<i></i><i></i><i></i>清<i></i>。”
“<i></i>哲！”张锦山声音急促<i></i><i></i>，“<i></i>什么意思！？”
“<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
<i></i>急<i></i>，忽<i></i>扑<i></i><i></i><i></i><i></i>抓温哲<i></i>手！
“张锦山！”
“锦山！”
<i></i>道声音<i></i><i></i>响<i></i>，张锦山闷哼<i></i>声，腹<i></i><i></i><i></i><i></i>卡<i></i>床沿。
蓝筝<i></i>脸刷<i></i><i></i>白<i></i>，<i></i>看<i></i>张锦山，忽<i></i>又抬头看向温哲。
张锦山牢牢抓<i></i>温哲<i></i>手，声音虚弱:“<i></i>哲…<i></i>哲<i></i>别走。”
“<i></i><i></i>清<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>欠<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>清，<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>…”温哲被<i></i><i></i>扑吓
坏<i></i>，<i></i>看<i></i>张锦山，看<i></i>半<i></i>才想<i></i><i></i><i></i><i></i>扶<i></i><i></i>。手扶<i></i>张锦山<i></i>腰，张锦山仍<i></i>紧紧<i></i>抓<i></i><i></i><i></i>手。碰<i></i>腹处<i></i><i></i>候温哲忽<i></i>感觉<i></i>股湿气，拿<i></i><i></i><i></i>看才<i></i><i></i>，张锦山伤口处<i></i>流血。
“<i></i>！……”
“<i></i>哲…<i></i><i></i><i></i>……”
张锦山握<i></i>温哲<i></i>手，“求求<i></i>，给<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>试试，试试<i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i>，再拒绝<i></i>。”
温哲僵硬<i></i>，“<i></i>哲…”张锦山满脸恳求。
“<i></i>…”<i></i><i></i>半晌，温哲<i></i><i></i><i></i><i></i>头。
——
随<i></i><i></i>处，张锦山脸<i></i><i></i>笑越<i></i>越<i></i>，<i></i><i></i>候蓝晖看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>摔门走掉。
陈悠<i></i><i></i>，每<i></i><i></i>给温哲送饭。
张锦山<i></i>看<i></i><i></i>脸色<i></i><i></i><i></i>，每次<i></i>温哲<i>€</i><i></i>话，<i></i>看<i></i>陈悠<i></i><i></i>脸沉<i></i><i></i>，冷<i></i>脸。<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>差，摆<i></i><i></i>副病恹恹<i></i>模<i></i>，看<i></i>特别惨。
温哲看<i></i>几<i></i>，只<i></i>让陈悠<i></i><i></i>送<i></i>。
<i></i>见<i></i><i></i>，张锦山脸色才<i></i><i></i><i></i>。
温哲<i></i><i></i>医院<i></i>回跑，跑<i></i><i></i>段<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>东西送<i></i><i></i>。
张锦山已<i></i><i></i>吃东西<i></i>，温哲每次送<i></i><i></i><i></i><i></i>认真吃完，<i></i><i></i><i></i>劲<i></i>夸。<i></i><i></i>刀<i></i><i></i><i></i>深，只<i></i>血流<i></i>太<i></i>，看<i></i><i></i><i></i>吓坏<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>长，身<i></i>逐渐<i></i><i></i><i></i>。
蓝晖<i></i>见温哲<i></i>没什么<i></i>脸色，漂亮<i></i><i></i>张<i></i>脸总<i></i>闷闷<i></i>乐<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>€</i>话<i></i><i></i>凶。温哲<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>没<i></i>脸色<i></i>，但只<i></i>温哲<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>门，<i></i><i></i>声音<i></i>软<i></i><i></i>，<i></i>口<i></i><i></i>锦山哥，跟<i></i><i></i><i></i><i></i>闹钟<i></i><i></i>。
<i></i>几次温哲<i></i>没<i></i>门<i></i><i></i>，<i></i><i></i>蹦<i></i>张锦山床<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>纪<i></i>，温哲<i></i><i></i>跟<i></i>计较。
<i></i><i></i><i></i>始<i></i>班，温哲又<i></i>始忙<i></i><i></i>。
<i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i>班<i></i><i></i>医院，张锦山<i></i>见<i></i><i></i><i></i>笑，特别<i></i>兴。
蓝筝每次<i></i>笑盈盈<i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，“<i></i><i></i>直<i></i><i></i><i></i><i></i>呢。”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，温哲<i></i>很<i></i><i></i>意思。
<i></i><i></i>半<i></i>月，张锦山身<i></i>恢复<i></i><i></i>错，医<i></i><i>€</i>，再<i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>院<i></i>。
<i></i><i></i>温哲休息，<i></i><i></i><i></i>给<i></i>煲<i></i>汤送<i></i>，张锦山原<i></i>坐<i></i>床<i></i>看书<i></i>听<i></i>声音立刻<i></i><i></i>手边<i></i>书放<i></i><i></i>。
温哲<i></i>没走<i></i>床边<i></i><i></i>朝温哲看<i></i><i></i>。
“<i></i>哲。”声音<i></i>带笑。
“<i></i>给<i></i>煲<i></i>汤。”温哲走<i></i><i></i>，<i></i>东西放<i></i><i></i>旁<i></i>桌<i></i>。
“身<i></i>怎么<i></i>？”
“很<i></i>。”张锦山笑道。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”温哲<i></i>床边坐<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>公司呆<i></i><i></i>段<i></i><i></i>，已<i></i>很<i></i>模<i></i><i></i>。
穿西装打领带，<i></i><i></i>削瘦，衣服穿<i></i>身<i></i>特别<i></i>看。<i></i>段<i></i><i></i><i></i><i></i>睡眠<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>更精神<i></i><i></i>，脸色看<i></i>没<i></i><i></i>差<i></i>。
蓝筝<i></i><i></i><i></i>旁，病房<i></i><i></i>护士<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>刻视<i></i>被温哲抓走。
张锦山<i></i>直看<i></i><i></i>，<i></i>始至终<i></i><i></i>笑<i></i>。
温哲公司遇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>问<i></i>，张锦山每次<i></i>特别耐<i></i><i></i>教<i></i>。
<i></i><i></i>待温哲<i></i>，<i></i>真<i></i>摇身<i></i>变，<i></i><i></i><i></i>完美男友。
蓝筝<i></i>午<i></i>离<i></i><i></i>，温哲<i></i>直待<i></i>晚<i></i>才走。
临走<i></i><i></i>给张锦山削<i></i><i></i>苹果，切<i></i>摆<i></i>盘<i></i>。
走<i></i><i></i>久，病房门又被<i></i>推<i></i><i></i>。
张锦山放<i></i>手边<i></i>书，看<i></i><i></i>。
“张总。”陈悠走<i></i><i></i>，<i></i>脸恭敬。
“嗯。”
“已<i></i>处<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，辛苦<i></i><i></i>。”张锦山<i></i><i></i>头。
“<i></i>公司<i></i>边…”陈悠犹豫<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i>继续待吗？”
“嗯。”张锦山<i></i>声音没什么<i></i>伏，“留<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>。”
门被<i></i><i></i>，坐<i></i><i></i>旁<i></i>蓝筝<i></i><i></i>声，“<i></i>找<i></i>做<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>吗。”张锦山声音淡淡<i></i>。
“……”
蓝筝<i></i>语气弱<i></i><i></i>，“<i></i>。”
“<i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i>什么？”张锦山<i></i>书扔朝<i></i>边，看<i></i>蓝筝，“<i></i><i></i>温哲。”
“<i></i>知道！但<i></i>，刀<i></i>再深<i></i><i></i><i></i><i></i>……”
“<i></i><i></i><i></i>。”张锦山抬<i></i>头，淡淡<i></i>看<i></i><i></i><i></i>眼。
“计算<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“……”
<i></i>看向<i></i>旁<i></i>桌<i></i>，<i></i><i></i>放<i></i>温哲刚削<i></i><i></i>苹果。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 稼禾 的《兽世养狼[种田]》最快更新
第167章 第 167 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
