第187章 后记
作品:《中二病竟然只有我自己》 《<i>⿺</i><i></i>病竟<i></i>只<i></i><i></i><i></i>己》最<i></i>章节 第187章 <i></i>记
周<i></i>兵<i></i><i></i>紧，<i></i>想：<i></i>胡芳<i></i><i></i><i></i><i></i>白吧？<i></i>果<i></i>白<i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>抱住她，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她呢？<i></i>果<i></i><i></i><i></i>白，她<i></i>底<i></i>问<i></i>什么<i></i>呢？想<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>居<i></i><i></i><i></i>乱，手<i></i><i></i><i></i><i></i>像<i></i>冒汗。
胡芳见<i></i><i></i><i></i>沉默，<i></i><i></i>嘴唇，犹豫<i></i><i></i><i></i>，又<i>€</i>：“<i></i>兵哥，<i></i><i></i>······想问<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>次晚<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i>€</i><i></i>爹怎么怎么<i></i>，<i></i>爹···<i></i>爹<i></i><i></i>啥<i></i>瞒<i></i><i></i><i></i>么？”
周<i></i>兵长吁<i></i>口气，<i></i>想：看<i></i><i></i><i></i><i></i>己想<i></i><i></i>。原<i></i>胡芳并<i></i><i></i><i></i>白<i></i>。<i></i>又觉<i></i><i></i><i></i>搞笑，<i></i>己怎么<i></i>想<i></i>胡芳<i></i><i></i>白<i></i>己呢。
“胡芳，<i></i><i></i><i></i>没啥。”周<i></i>兵<i>€</i>。
“<i></i>别瞒<i></i>，<i></i>兵哥。真<i></i>，<i></i>想听<i></i><i>€</i>真话，<i></i>兵哥。”胡芳低<i></i>头<i>€</i>。
周<i></i>兵<i></i><i></i><i></i><i></i>挣扎，<i></i>知道该<i></i>该告诉胡芳。毕竟胡**<i></i>胡芳<i></i>父<i></i>。父<i></i><i></i>儿女<i></i><i>⿺</i><i></i>印象，<i></i>容<i></i><i></i>破坏<i></i>。但<i></i>胡芳又<i></i>脸纯真<i></i>看<i></i><i></i>，很想知道答案。
周<i></i>兵犹豫<i></i><i></i><i></i>，<i>€</i>：“<i></i><i></i>别<i></i>想，<i></i><i></i><i>€</i><i></i>爹脾气<i></i>太<i></i>。<i></i><i></i>喜欢针<i></i>咱<i></i>知青。”想<i></i>想<i></i>，<i></i><i></i><i></i>决<i></i><i></i><i>€</i><i></i>胡**<i></i><i></i><i></i>。胡芳毕竟<i></i>胡**<i></i><i></i><i></i>区别，<i></i>犯<i></i><i></i><i></i><i></i>直白。
“<i></i><i></i><i></i>么？<i></i>兵哥。<i></i>爹<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>淑琴姐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>真<i></i>么？“胡芳<i>€</i>。
周<i></i>兵<i></i><i></i><i></i>怔，胡芳哪<i></i>听<i></i><i></i><i></i>谣言<i></i>呢。<i></i>连忙<i>€</i>：“别听别<i></i>瞎<i>€</i>，林淑琴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>爹<i></i>呢？别<i></i><i></i><i></i>传<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>想听<i></i><i></i><i>€</i><i></i>，<i></i>兵哥。”胡芳<i></i><i></i>激<i></i>。
“真<i></i>，<i></i>信<i></i>。胡芳。”周<i></i>兵<i></i>想再<i>€</i><i></i><i></i>，万<i></i>胡芳再激<i></i>，<i></i><i></i>情绪失控<i></i><i></i><i></i>办<i></i>。<i></i><i>€</i>完，又拉<i></i><i></i><i></i>胡芳<i></i>手臂，<i>€</i>：“胡芳，<i></i>送<i></i>回<i></i>吧，谢谢<i></i>给<i></i>带<i></i>土豆。真<i></i>很<i></i>吃。”
胡芳忽<i></i>笑<i></i>，<i>€</i>：“真<i></i>么？<i></i><i></i><i></i>次<i></i>给<i></i>带。”
周<i></i>兵赶紧拒绝，<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>粮食<i></i><i></i>充足。<i></i><i></i>，<i></i>觉<i></i><i></i>讲<i></i>故<i></i><i></i>何？”<i></i>想赶紧转移话题。
胡芳赶紧伸手挠<i></i>挠<i></i>脑勺，笑<i></i><i>€</i>：“<i></i>兵哥，<i></i>喜欢听<i></i>讲故<i></i>。<i></i>怎么<i></i>么<i></i>故<i></i>呢？感觉<i></i><i></i><i></i>文<i></i>。<i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i>文<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>吗？<i></i><i></i>瞎编<i></i>。”周<i></i>兵<i>€</i>。
几<i></i><i></i>，李军收<i></i>回<i></i>路<i></i>，碰<i></i>胡芳。胡芳<i></i>该<i></i>故意<i></i><i></i><i></i>，老远见<i></i>，便微笑。她估计<i></i>
<i></i><i></i><i></i>久，站<i></i>路边，额头<i></i><i></i>已<i></i>沁<i></i>汗珠。她跟李军闲聊几句<i></i>，<i></i>问李军，她爹<i></i><i></i><i></i>传言<i></i>真<i></i>假。
“别听别<i></i>瞎<i>€</i>，<i></i>爹<i></i>蛮<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>么久<i></i>，<i></i><i></i>没怎么<i></i>难<i></i>。”尽管<i></i>么<i>€</i>，李军脑海<i></i>，<i></i><i></i>浮<i></i><i></i><i></i><i></i>晚<i></i>撞<i></i>胡**<i></i><i></i><i></i>场景，又浮<i></i><i></i>胡**找李军<i>€</i>想树立<i></i><i></i>榜<i></i><i></i>场景。最<i></i>，李军<i></i><i></i>忍住<i></i>，没告诉胡芳<i></i><i></i><i></i>。<i></i>跟胡**，<i></i><i></i>该<i></i>芥蒂。但<i></i><i></i><i></i>，<i></i>该牵扯<i></i>胡芳<i></i>身<i></i>，毕竟胡芳<i></i>李军<i>〾</i><i></i><i></i>没<i></i>芥蒂<i></i>。
李军又<i></i>胡芳聊<i></i><i></i>清<i></i>湾<i></i><i></i><i></i><i></i>，俩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>往回走。快<i></i>村口，胡芳忽<i></i>转<i></i>身，问李军：“军哥，问<i></i><i></i>件<i></i>呢。”
李军站住，笑<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i>情<i></i>直接<i>€</i><i></i><i></i>。<i></i>么<i></i>惊<i></i>乍<i></i>，<i></i>军哥<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怵。”
胡芳<i></i><i></i><i></i><i></i>意思，手指<i></i>停捏<i></i>衣角，<i>€</i>：“军哥，<i></i><i></i><i></i>认识<i></i>兵哥么？”
“嗯？<i></i><i></i><i></i><i></i>东川<i></i><i></i>知青。”李军看<i></i>胡芳<i>€</i>。<i></i><i></i>知道胡芳<i></i>啥问周<i></i>兵，<i></i><i></i><i></i>周<i></i>兵<i></i><i></i><i></i>散播胡**<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>消息。“<i></i>怎么忽<i></i>问<i></i><i></i><i></i>呢？”
胡芳<i>€</i>：“<i></i><i></i>···<i></i><i></i><i></i>象么？<i></i><i></i>···<i></i><i></i>帮别<i></i>打听<i></i>。“<i>€</i><i></i><i>€</i><i></i>声音越<i></i>越低<i></i>。
李军忽<i></i>想笑，胡芳肯<i></i><i></i><i></i>己想知道周<i></i>兵<i></i>没<i></i><i></i>象，她<i></i><i></i><i></i><i></i>帮别<i></i>问<i></i>。<i></i>果帮别<i></i>问，她<i></i>至<i></i><i></i>提<i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，比<i></i>低头、<i>€</i>话声音越<i></i>越<i></i>、手捏衣角<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>该没<i></i>象。”李军<i>€</i>。
“嗯，<i></i><i></i><i></i>。嘿嘿。”胡芳<i>€</i>完便朝<i></i>己<i></i>走<i></i>。
李军站<i></i>原<i></i>，看<i></i>胡芳<i></i>背影，她<i></i><i></i>麻花辫摆<i></i>摆<i></i>。李军摇摇头，又嘿嘿笑<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>底，李军果<i></i>被推荐参<i></i>县<i></i><i></i>知青“先<i></i><i></i>”。<i></i><i></i><i></i>胡**陪<i></i><i></i><i></i><i></i>，只<i></i><i></i>次参<i></i>“先<i></i><i></i>”，周<i></i>兵没<i></i><i></i>。胡**带<i></i>李军参<i></i>完<i></i>彰<i></i><i></i><i></i>，又<i></i>县城转<i></i><i></i><i></i>。走<i></i>县城<i></i>街<i></i>，胡**<i></i>停向李军介绍，<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>川南独<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>€</i><i></i>东西<i></i>别<i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i>。<i></i>看<i></i>啥<i></i><i></i>驻足，仔细琢磨<i></i>番。李军<i></i><i></i>明白，<i></i><i></i>东西，<i></i>东川根<i></i><i></i>算啥。东川，<i></i><i></i><i></i><i></i>城市，<i></i><i></i>条江穿城<i></i><i></i>，流向<i></i>海，<i></i>典型<i></i>江城。
俩<i></i>回<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>趟供销商店。买啥<i></i><i></i>凭票，胡**看<i>⿺</i><i></i><i></i>茶壶，踟蹰<i></i>半<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>决<i></i>。李军买<i></i><i></i>支笔。俩<i></i>辗转回清<i></i>湾，<i></i>路<i></i>，胡**完<i></i>变<i></i><i></i>似<i></i>，<i></i>停<i></i>李军聊<i></i>，聊李军东川<i></i>情况，比<i></i><i></i><i></i>几口<i></i>，<i></i><i></i>做
啥<i></i>，像调查户口似<i></i>。
路<i></i><i></i>身<i></i>很枯燥，胡**问啥，李军<i></i>坦诚<i></i>扉<i></i>回答。<i></i>县城回镇<i></i>，俩<i></i>坐<i></i>班车。<i></i>镇<i></i><i></i>，俩<i></i>搭<i></i>邻村<i></i>送粮返回<i></i>拖拉<i></i>。<i>〾</i><i></i>又顺搭<i></i><i></i>辆马车。<i></i>拖拉<i></i>车厢，俩<i></i>躺<i></i>稻草<i></i>，<i></i>朝蓝<i></i>。
胡**<i></i><i></i>搭没<i></i>搭<i></i><i>€</i>：“<i></i>李啊，<i></i>觉<i></i>咱<i></i>清<i></i>湾怎么<i></i>？”
李军想<i></i>想，双手抱头枕<i></i>，仰望蓝<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i>看怎么<i>€</i>。”
胡**<i>€</i>：“<i></i><i>€</i><i>€</i>看。”
李军叹<i></i><i></i>口气，<i>€</i>：“山清<i></i>秀，穷乡僻壤，锤炼意志，**宝<i></i>。”<i>€</i>完<i></i>，胡**哈哈直笑。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>确穷，<i></i><i></i>条件，<i></i><i></i><i></i>看<i></i>见。但<i></i>呢，咱<i></i><i></i><i></i><i></i>很锻炼<i></i>。<i></i>像<i></i>像<i></i>席<i>〾</i><i></i><i>€</i><i></i>‘广阔<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>’。”胡**<i>€</i>，“但<i></i>呢，<i></i><i></i>叫**宝<i></i>。<i></i>话<i></i><i></i>严<i></i>。”
李军<i></i><i></i><i></i>句话<i></i><i>€</i>给胡**<i></i>兴<i></i>兴<i></i>，但见<i></i><i></i>太赞<i></i>，便转口<i>€</i>：“清<i></i>湾<i></i><i></i>蛮<i></i><i></i>。胡**，<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>辈<i></i>么？”
胡**笑笑，没<i>€</i>话。
<i></i>次先<i></i><i></i><i></i>完<i></i>回村，胡**没<i></i>号召<i></i><i></i>向李军<i></i>**。<i></i><i></i><i></i>让李军<i></i><i></i>意<i></i>。<i></i>又<i></i><i></i>搞<i></i>懂胡**葫芦<i></i><i></i>底卖<i></i>啥药。但<i></i>次回<i></i>，<i></i>明显觉<i></i>知青<i></i><i></i>知青<i></i>，比<i>〾</i><i></i>躁<i></i><i></i>少。
晚<i></i><i></i><i></i>演<i></i><i></i><i></i>继续搞，<i></i>气已<i></i>湿冷湿冷<i></i>。<i></i>看<i></i>演<i></i><i></i>，<i></i>比夏<i></i>少<i></i><i></i>少。<i></i><i></i><i></i>基<i></i><i></i><i></i><i></i>“铁粉”。
<i></i>演散场<i></i>，胡芳磨蹭<i></i>没走，李军<i></i>注意<i></i><i></i>，<i></i>故意喊<i></i>帮男知青<i></i><i></i>走，留<i></i><i></i>周<i></i>兵。果<i></i><i></i><i></i>，<i></i>李军<i></i>知青<i></i>走，胡芳便喊住周<i></i>兵，周<i></i>兵<i></i><i></i>她又<i></i><i></i>问胡**<i></i><i></i><i></i>。
胡芳支支吾吾<i>€</i>：“<i></i>兵哥，<i></i>讲<i></i>故<i></i>真<i></i>听。”
周<i></i>兵笑<i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i>瞎编<i></i>。”
胡芳<i>€</i>：“<i></i>兵哥，<i></i><i></i><i></i>看<i></i>很<i></i>书吧？”
周<i></i>兵<i>€</i>：“<i></i><i></i>。”
俩<i></i><i></i><i></i>尴尬。周<i></i>兵<i></i><i></i><i></i>悔没跟<i></i><i></i>知青<i></i><i></i>回<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>，<i></i><i></i>至<i></i><i></i><i></i>俩<i></i><i></i><i></i>尴尬。
周<i></i>兵决<i></i>打破沉默，问：“胡芳，<i></i>找<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>么？”
胡芳<i>€</i>：“<i></i>没···没什么<i></i>。<i></i><i></i>···<i></i>兵哥，<i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i>么？”
周<i></i>兵<i></i>怔，<i>€</i>：“胡芳，<i></i>问<i></i>干啥？”
胡芳声音变低，似乎<i></i><i></i>言<i></i>语，但又<i></i>回答周<i></i>兵<i></i>话，<i>€</i>：“没啥···<i></i>兵哥，<i></i><i></i>问问···问问。”
周<i></i>兵
“哦”<i></i><i></i>声。眼<i></i><i></i><i></i>农村女孩，<i></i>她爹似乎<i></i><i></i><i></i><i></i>庭<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>胡芳，很难<i></i><i></i><i></i>油腻<i></i><i></i><i></i>讨厌<i></i>胡**连<i></i><i></i><i></i>，尤<i></i><i></i>想<i></i>胡**<i></i>次<i></i>县<i></i>带队<i></i>演节目<i></i>，回<i></i>路<i></i>给<i></i>散烟<i></i><i></i><i></i>，周<i></i>兵越想越觉<i></i>想笑。
“胡芳，没啥<i></i>早<i></i>回<i></i>吧。<i></i><i></i>晚<i></i><i></i>······”周<i></i>兵<i>€</i>。
晚<i></i>回<i></i>住<i></i>，李军<i></i>没睡，周<i></i>兵<i></i>李军<i></i>床<i></i>喊<i></i><i></i>，<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>。周<i></i>兵<i></i><i></i>太<i></i>，<i></i>门弄<i></i>“哐”<i></i><i></i>声，惹<i></i>屋<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乐意，骂骂咧咧<i></i>。
俩<i></i><i></i><i></i><i></i>河边，深夜湿冷，<i></i><i></i><i></i>堆火。周<i></i>兵<i></i>胡芳问她话<i></i><i></i><i>€</i><i></i>，李军<i></i><i></i>早<i></i>准备。
“<i></i><i>€</i><i></i><i></i>啥意思？”周<i></i>兵<i>€</i>。
李军双手靠近火边，晃<i></i>晃双手，<i>€</i>：“胡芳<i></i>该<i></i>喜欢<i></i>吧？”
周<i></i>兵<i>€</i>：“但<i></i><i></i><i></i>喜欢她。”
“真<i></i><i></i>喜欢？”李军问。
周<i></i>兵<i>€</i>：“真<i></i>。<i></i><i></i>完<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>感觉。”
李军笑笑<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>没？<i></i><i></i>胡芳<i></i>胡**，<i></i>真<i></i>像。别<i></i>胡芳<i></i><i></i>女孩<i></i>，<i></i><i></i>胆问<i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i>么，真<i></i>容易。”
“但<i></i><i></i>真<i></i><i></i>喜欢她。”周<i></i>兵<i>€</i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i>？”李军问。
周<i></i>兵<i></i><i></i><i></i>太<i></i>意思，望<i></i>火堆笑<i></i>笑，<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢胡芳。<i></i>觉<i></i>咱俩精神<i></i>肯<i></i><i></i><i></i><i></i>通。”
李军哈哈<i></i>笑，<i>€</i>：“<i></i><i></i>精神<i></i><i></i><i></i><i></i>通！难<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
周<i></i>兵<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>！<i></i>才<i></i><i></i>！”
李军收<i></i>笑容，低声<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
周<i></i>兵陷入沉思，根<i></i>没听清<i></i>句话。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 翡 的《中二病竟然只有我自己》最快更新
第187章 后记 免费阅读.[www.aishu55.cc]
