第128章 第 128 章
作品:《中二病竟然只有我自己》 《<i>⿺</i><i></i>病竟<i></i>只<i></i><i></i><i></i>己》最<i></i>章节 第128章 第 128 章
<script>read2();<i></i><i></i>别墅，<i></i>官媛<i></i><i></i>甩<i></i><i></i>官谦<i></i>手，转身又<i></i>往<i></i>走。
“<i></i>站住！”
<i></i>官谦<i></i><i></i>箭步<i></i><i></i>拦住她。
“<i></i>给<i></i>滚<i></i>！”<i></i>官媛<i></i>声冲<i></i>吼道。
她<i></i><i></i>推<i></i><i></i>官谦，想<i></i><i></i>推<i></i>。
奈何男女<i></i><i></i>悬殊，她根<i></i><i></i>推<i></i><i></i><i></i>官谦。
“<i></i>闹够<i></i>没？”<i></i>官谦怒<i></i>，<i></i><i></i>抓住她<i></i>手。
<i></i>官媛愣<i></i><i></i>，随即<i></i><i></i><i></i><i></i>，蹲<i></i>身，失声痛哭。
“<i></i><i></i><i></i>欺负<i></i>，<i></i>欺负<i></i>！”她边哭边吼道。
见状，<i></i>官谦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>受。
<i></i>蹲<i></i><i></i>，<i></i>疼<i></i>看<i></i>哭红<i></i>眼<i></i><i></i>官媛，声音温柔道：“媛媛，<i></i><i></i>么优秀，肯<i></i><i></i>找<i></i>比靳封臣更<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>只<i></i><i></i>。”
<i></i>官媛抬手狠狠擦<i></i>擦泪，抬头看向别墅<i></i>，眼底迸射<i></i><i></i>丝坚<i></i><i></i>光芒。
她<i></i><i></i><i></i><i></i>么放弃<i></i>。
靳封臣，她势<i></i>必<i></i>！
想<i></i><i></i><i></i>，她站<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i>。”
<i></i>官谦眉头<i></i>皱，“<i></i>想做什么？”
“<i></i>送<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>己想办<i></i><i></i>？”<i></i>官媛<i></i>答<i></i>问道。
<i></i>官谦轻轻叹<i></i>口气，“<i></i>送<i></i>。”
<i></i>官媛勾<i></i>勾嘴角，率先转身朝停<i></i><i></i><i></i><i></i>车<i></i>走<i></i>。
看<i></i>她<i></i>背影，<i></i>官谦眼<i></i>写满<i></i>担忧。
<i></i><i></i><i></i>今，她<i></i><i></i><i></i>愿意放弃。
<i></i>底<i></i>折腾<i></i>什么<i></i>步，她才<i></i>明白<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>勉强<i></i>。
再<i></i>次叹<i></i>口气，<i></i>抬步跟<i></i><i></i><i></i>。
……
<i></i><i></i>手术，老夫<i></i><i></i>身<i></i>总算<i></i><i></i>慢慢<i></i><i></i>转。
看<i></i>孙<i></i>孙女<i></i><i></i>，老夫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑<i></i>拢嘴。
“<i></i>谦，媛媛，<i></i><i></i>怎么<i></i>空<i></i>看<i></i>呢？”
“<i></i><i></i>，您身<i></i>感觉怎么<i></i><i></i>？”<i></i>官谦<i></i><i></i><i></i>询问。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>。”
老夫<i></i>笑呵呵<i></i>，她<i></i>视<i></i>移<i></i><i></i>官媛身<i></i>，<i></i>才<i></i><i></i><i></i>官媛<i></i>眼睛红红<i></i>。
“怎么<i></i>？<i></i>哭<i></i><i></i>吗？”老夫<i></i>将<i></i>官媛拉<i></i><i></i>己身边坐<i></i>，<i></i>疼<i></i>已<i></i>看<i></i>她。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>替<i></i>做<i></i>！”<i></i>官媛哭<i></i>。
“哎呦，别哭，<i></i><i></i>乖乖，别哭啊。”
老夫<i></i>连忙帮她擦擦泪，“想让<i></i><i></i>做什么<i></i><i></i>直接<i>€</i>。”
“<i></i><i></i>，封臣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>官媛顿<i></i>哭<i></i>更伤<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>？”老夫<i></i>拧眉，“<i></i><i></i>什么意思？”
她转头<i></i>看<i></i>官谦。
<i></i>官谦将<i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>五<i></i><i></i>告诉老夫<i></i>。
老夫<i></i>听完，愤怒<i></i>已<i></i><i></i><i></i>拍<i></i><i></i>桌<i></i>，“<i></i>竟<i></i>敢<i></i>么做？<i></i>忘<i></i><i></i><i></i><i></i>约<i></i>吗？”
“<i></i><i></i>，您别<i></i>气，<i></i><i></i>身<i></i>。”<i></i>官谦见她<i></i>么<i></i>气，<i></i><i></i>提<i></i><i></i><i></i>。
她<i></i>身<i></i><i></i><i></i>容易<i></i>转，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>受<i></i>影响。
“<i></i>孙女<i></i>被<i></i>欺负<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i>身<i></i>做什么？”老夫<i></i>气愤<i></i><i>€</i>。
“<i></i><i></i>，您再<i></i>气，<i></i>改变<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吧？”<i></i>官谦轻声劝道。
老夫<i></i>听<i></i><i></i><i></i>话，更<i></i><i></i>气<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>什么意思，<i></i><i></i>想<i></i><i></i>么算<i></i>吗？媛媛<i></i><i></i><i></i><i></i>妹妹，<i></i>准备袖手旁观，看<i></i>她被<i></i>欺负吗？”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意思。”<i></i>官谦<i></i><i></i>无<i></i>，“<i></i>只<i></i>想<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>想办<i></i>解决，没必<i></i><i></i>么<i></i>气。”
“<i></i><i></i><i></i>什么办<i></i>？”老夫<i></i>问。
“<i></i>……暂<i></i>没想<i></i>。”
老夫<i></i>没<i></i>气<i></i>白<i></i><i></i><i></i>眼，拍<i></i>拍<i></i>官媛<i></i>手，安慰道：“<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>替<i></i>做<i></i>。”
<i></i>官媛吸<i></i>吸鼻<i></i>，“谢谢<i></i><i></i>。”
“傻孩<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>做什么。”老夫<i></i>帮她捋<i></i>捋颊边<i></i>碎<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>，绝<i></i><i></i><i></i>让<i></i>受<i></i>丁<i></i><i></i>委屈。”
继<i></i>，她转头<i></i><i></i>官谦道：“联系靳<i></i>，<i></i><i>€</i><i></i><i></i>见靳封臣。”
“<i></i>。”
<i></i>官谦看<i></i>眼<i></i>官媛，转身<i></i><i></i>打<i></i>话。
“<i></i><i></i>，<i></i><i>€</i>封臣<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”<i></i>官媛问。
老夫<i></i>温<i></i><i></i>笑，“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>媛媛<i></i>么优秀，<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>呢？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>怕。”<i></i>官媛将头靠<i></i>老夫<i></i><i></i>肩<i></i>。
“<i></i>怕，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
老夫<i></i>轻轻拍<i></i>她<i></i>手，精明<i></i>双眸<i></i>流露<i></i><i></i>丝凌厉。
她绝<i></i><i></i>允许任何<i></i>欺负媛媛。
哪怕<i></i><i></i><i></i>靳<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>官谦联系<i></i>顾念，想让<i></i>帮忙约靳封臣见<i></i><i></i>，但被拒绝<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>董<i></i>长谁<i></i><i></i>见。”
<i>€</i>完，顾念直接挂<i></i><i></i>话。
<i></i>官谦看
<i></i>看<i></i>周，神情很<i></i>无奈。
<i></i>果<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>希望媛媛<i></i>靳封臣再<i></i>任何<i></i>牵扯。
只<i></i>，<i></i><i></i>老夫<i></i><i></i>手<i></i><i></i>，<i></i>情已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>控<i>⿸</i><i></i><i></i>。
想<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>叹<i></i>口气，<i></i><i></i>病房，将情况<i></i><i></i>告诉老夫<i></i>。
“<i></i><i></i>管<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>见<i></i>靳封臣。”
老夫<i></i><i></i><i></i>么<i>€</i><i></i>，<i></i>官谦<i></i>无<i></i>选择，只<i></i>顺<i></i>，“<i></i>知道<i></i>，<i></i><i></i>。”
<i>〾</i><i></i>几<i></i>，<i></i>官谦想尽办<i></i>想联系<i></i>靳封臣，但<i></i>失败<i></i>，<i></i><i></i>才<i></i>知原<i></i>靳封臣已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>算<i></i>躲<i></i><i></i>涯海角，<i></i>挖<i></i><i></i>尺<i></i><i></i><i></i><i></i>找<i></i>！”
<i></i><i></i><i></i>官媛<i></i>知靳封臣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i>€</i><i></i><i></i>话。
她<i></i>决<i></i>让<i></i>官谦<i></i>惊<i></i>已。
<i></i>突<i></i>觉<i></i>她<i></i>靳封臣<i></i><i></i><i></i>已<i></i>扭曲<i></i>。
<i></i><i></i>试<i></i>劝她放弃，但<i></i>被<i></i>驳回<i></i>，<i></i>么<i></i><i></i>拿老夫<i></i><i></i><i></i>压<i>⿸</i><i></i>。
<i></i>且老夫<i></i><i></i><i></i><i></i>命令，<i></i><i></i>务必找<i></i>靳封臣<i></i><i></i>落。
无奈<i>〾</i><i></i>，<i></i>只<i></i>照做。
……
江瑟瑟<i></i>靳封臣<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i>抵达，<i>〾</i><i></i>靳封臣<i></i><i></i><i></i>住<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>独栋别墅，<i></i><i></i>花园，<i></i>值花季，<i></i>满<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>鲜花，很<i></i>漂亮。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>幸福<i></i>。
早<i></i><i></i><i></i>，江瑟瑟<i></i><i></i>楼准备早餐。
<i></i>宝<i></i>甜甜则跑<i></i>花园<i></i>玩耍打闹，靳封臣坐<i></i>客厅<i></i>沙<i></i>，透<i></i>落<i></i>窗，目光落<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>伙身<i></i>，神情很<i></i>温柔。
偶尔，<i></i><i></i>转头看向厨房<i></i>忙碌<i></i>江瑟瑟，嘴角<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>扬。
<i></i>很喜欢<i></i><i></i>宁静温馨<i></i><i></i><i></i>。
只<i></i>……
<i></i>收回视<i></i>，眼眸低垂，掩<i></i>眼底<i></i>失落。
<i></i>果<i></i><i></i>恢复记忆<i></i><i></i>。
“爹<i></i>！”
伴随<i></i><i></i>声脆甜<i></i>唤声，<i></i><i></i><i></i><i></i>软软<i></i>身<i></i>扑<i></i><i></i><i></i>怀<i></i>，打断<i></i><i></i><i></i>思绪。
<i></i>甜甜。
“爹<i></i>，妈咪<i>€</i><i></i><i></i>吃早餐<i></i>。”
甜甜仰<i></i>稚嫩<i></i><i></i>脸蛋。
靳封臣微微<i></i>笑，“<i></i>，知道<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>走吧。”
甜甜跳<i></i>沙<i></i>，牵<i></i><i></i><i></i>手往餐厅走<i></i>。
()
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 翡 的《中二病竟然只有我自己》最快更新
第128章 第 128 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
